فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ
Ibrahim'den korku gidip kendisine sevinc gelince, Lut kavmi hakkında bizimle tartısmaga basladı (onlardan azabı kaldırmamızı veya hafifletmemizi rica ediyordu)
Author: Suleyman Ates