Surah Yusuf Verse 100 - Azerbaijani Translation by Khan Musayev
Surah Yusufوَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
O, ata-anasını taxtın ustundə əyləsdirdi. Onlar hamısı onun qarsısında səcdə etdilər. O dedi: “Atacan! Bu, coxdankı yuxumun yozumudur. Rəbbim onu gercəkləsdirdi. O mənə lutf etdi. O məni zindandan cıxartdı və seytan mənimlə qardaslarımın arasına ədavət saldıqdan sonra sizi səhradan yanıma gətirdi. Subhəsiz ki, Rəbbim istədiyinə qarsı lutfkardır. Həqiqətən, O, Biləndir, Hikmət sahibidir