Surah Yusuf Verse 100 - Kendayan Translation by Unknown
Surah Yusufوَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Man ia naikatn kadua urakng tuhanya ka’ atas singgasana. Man iaka’koa (samua) tunduk basujud ka’ ia (Yusuf). Man ia (Yusuf) bakata, “Wahe apa’ku! Nianlah maksud mimpiku nang de’e koa, sungguh Tuhanku udah nyadiatnnya nyata, man Tuhanku udah babuat edo’ ka’ aku, katika Ia ngalapasatn aku dari panjara man katika ngicakng kita’ dari arokng, salaka’ setan marusak (hubungan) antara aku man kamarkapalaku. Sabatolnya, Tuhanku Maha lamut tahadap ahe nang Ia kahandaki’. Sungguh, Ia Nang Maha Nau’an, Maha Bijaksana