Surah Yusuf Verse 31 - Filipino Translation by Abdullatif Eduardo M. Arceo
Surah Yusufفَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ
Kaya’t nang marinig niya (babaeng nanukso) ang kanilang pagpaparatang ay kanyang inanyayahan sila (ang kababaihan) at (kanyang) ipinaghanda sila ng piging; binigyan niya ang bawat isa sa kanila ng kutsilyo (upang ipanghiwa sa pagkain), at tinawag niya si Hosep: “Lumabas ka sa harapan nila.” Kaya’t nang kanilang makita siya (Hosep), sila ay namangha sa kanyang kakisigan at sa kanilang (pagkamangha) ay nahiwa nila ang kanilang kamay (o daliri). Sila ay nagsabi: “Si Allah ay Lubos at Ganap (o Huwag nawang pahintulutan ni Allah)!” Wala pa (ngang) ganitong lalaki! Ito ay wala ng iba pa maliban sa isang napakarikit (kagalang-galang) na anghel!”