Surah Al-Hijr - Persian Translation by Mohsen Gharaati
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ
الف لام را. آن است آیات کتاب [آسمانى] و قرآن روشن و روشنگر
Surah Al-Hijr, Verse 1
رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ
چه بسا کسانى که کفر ورزیدند، آرزو دارند که اى کاش مسلمان بودند
Surah Al-Hijr, Verse 2
ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
آنان را [به حال خود] رها کن تا بخورند و بهره‌مند شوند و آرزوها سرگرمشان کند. پس به زودى [نتیجه‌ی این بى‌تفاوتى‌ها را] خواهند فهمید
Surah Al-Hijr, Verse 3
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ
و ما اهل هیچ قریه‌اى را هلاک نکردیم، مگر آن که براى آن [کارنامه و] کتابى معلوم بود
Surah Al-Hijr, Verse 4
مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ
هیچ اُمتى از اَجَل خود نه پیش مى‌افتد و نه پس مى‌ماند
Surah Al-Hijr, Verse 5
وَقَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ
و کافران گفتند: «اى کسى‌که [ادعا دارى] ذکر [الهى] بر او نازل شده، به یقین تو دیوانه‌اى
Surah Al-Hijr, Verse 6
لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
اگر از راستگویانى، چرا فرشتگان را پیش ما نمى‌آورى؟»
Surah Al-Hijr, Verse 7
مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ
[غافل از آن که] ما فرشتگان را جز بر اساس حق نمى‌فرستیم و در آن صورت دیگر کفار مهلت داده نمى‌شوند. [و قهرِ الهى، آنان را خواهد گرفت]
Surah Al-Hijr, Verse 8
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
به راستی ما خود، قرآن را نازل کردیم و ما خود، آن را نگاه‌داریم
Surah Al-Hijr, Verse 9
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ
و همانا ما پیش از تو، در میان اقوام و گروه‌هاى پیشین [نیز پیامبرانى] فرستادیم
Surah Al-Hijr, Verse 10
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
و هیچ پیامبرى برایشان نمى‌آمد، مگر آن که به استهزاى او مى‌پرداختند
Surah Al-Hijr, Verse 11
كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
اینگونه ما [براى اتمام حجّت،] قرآن را در دل‌هاى مجرمان راه مى‌دهیم
Surah Al-Hijr, Verse 12
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ
[امّا] آنان به آن ایمان نمى‌آورند و سنّت کفّار پیشین نیز اینگونه بوده است
Surah Al-Hijr, Verse 13
وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ
و اگر از آسمان درى بر روى آنان مى‌گشودیم تا از آن بالا روند،
Surah Al-Hijr, Verse 14
لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ
قطعاً مى‌گفتند: «در حقیقت ما چشم‌بندى شده‌ایم، بلکه ما قومى جادو شده‌ایم.»
Surah Al-Hijr, Verse 15
وَلَقَدۡ جَعَلۡنَا فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَزَيَّنَّـٰهَا لِلنَّـٰظِرِينَ
و ما در آسمان برج‌هایى قرار دادیم و آن را براى بینندگان آراستیم
Surah Al-Hijr, Verse 16
وَحَفِظۡنَٰهَا مِن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٍ
و آنها را از [دسترس] هر شیطان راندهشده‌اى، حفظ کردیم
Surah Al-Hijr, Verse 17
إِلَّا مَنِ ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ مُّبِينٞ
مگر آن که دزدانه گوش فراداد، که شهابى روشن او را دنبال نمود
Surah Al-Hijr, Verse 18
وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ
و زمین را گستراندیم و در آن کوه‌هاى استوار افکندیم و در آن از هر چیزِ سنجیده و به اندازه‌ای، رویاندیم
Surah Al-Hijr, Verse 19
وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسۡتُمۡ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ
و در آن زمین، براى شما و آن که شما روزىدهنده او نیستید، وسیله‌ى زندگى قرار دادیم
Surah Al-Hijr, Verse 20
وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
و هیچ چیز نیست مگر آن که منابع و گنجینه‌هاى آن نزد ماست. و ما جز به مقدار معین فرونمى‌فرستیم.
Surah Al-Hijr, Verse 21
وَأَرۡسَلۡنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَسۡقَيۡنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمۡ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ
و بادها را براى بارور ساختن [ابرها و گیاهان] فرستادیم و از آسمان آبى نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم، در حالى که شما ذخیره‌کننده‌ی آن نیستید، و توان آن را هم ندارید
Surah Al-Hijr, Verse 22
وَإِنَّا لَنَحۡنُ نُحۡيِۦ وَنُمِيتُ وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ
و البتّه این ماییم که زنده مى‌کنیم و مى‌میرانیم. و ماییم که [بعد از مرگِ همه، میمانیم و] وارث مى‌شویم
Surah Al-Hijr, Verse 23
وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَقۡدِمِينَ مِنكُمۡ وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَـٔۡخِرِينَ
و بدون شک، ما به پیشینیان از شما علم داریم و به آیندگان نیز آگاهیم
Surah Al-Hijr, Verse 24
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحۡشُرُهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
و همانا پروردگار توست که همه‌ی آنان را محشور خواهد کرد، زیرا که او حکیم و علیم است
Surah Al-Hijr, Verse 25
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
و به راستی ما [نخستین] انسان را از گِلِ خشکیده‌ای [همچون سفال] که از گِلِ بدبوى [تیره رنگى] گرفته شده بود، آفریدیم
Surah Al-Hijr, Verse 26
وَٱلۡجَآنَّ خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ
و قبل از انسان، جنّ را از آتشى سوزان و نافذ آفریدیم
Surah Al-Hijr, Verse 27
وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
و [یاد کن] آنگاه که پروردگارت به فرشتگان گفت: «همانا من بشرى را از گِلى خشکیده، سیاه و بدبو خلق مى‌کنم
Surah Al-Hijr, Verse 28
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ
پس هرگاه معتدل و استوارش ساختم و از روح خود در او دمیدم، سجده‌کنان پیش او بیفتید.»
Surah Al-Hijr, Verse 29
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ
پس فرشتگان همگى با هم و یک‌سره سجده کردند،
Surah Al-Hijr, Verse 30
إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
جز ابلیس که از بودنِ با سجده‌کنان، خوددارى ورزید
Surah Al-Hijr, Verse 31
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
[خداوند] فرمود: «اى ابلیس! تو را چه شده که همراه سجده‌کنان نیستى؟»
Surah Al-Hijr, Verse 32
قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
[ابلیس] گفت: «من اینگونه نیستم که براى بشرى که او را از گِلى خشکیده، سیاه و بدبو آفریده‌اى، سجده کنم.»
Surah Al-Hijr, Verse 33
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
[خداوند] فرمود: «پس از صف فرشتگان خارج شو که همانا تو رانده شده‌ای
Surah Al-Hijr, Verse 34
وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
و البتّه تا روز جزا بر تو لعنت خواهد بود.»
Surah Al-Hijr, Verse 35
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
[ابلیس] گفت: «پروردگارا! پس مرا تا روزى که مردم برانگیخته شوند، مهلت بده!»
Surah Al-Hijr, Verse 36
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
[خداوند] فرمود: «همانا تو از مهلتیافتگانى
Surah Al-Hijr, Verse 37
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
[امّا نه تا روز قیامت، بلکه] تا روزى که وقت آن معلوم است.»
Surah Al-Hijr, Verse 38
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
[ابلیس] گفت: «پروردگارا! به سبب آن که مرا گمراه ساختى، من هم در زمین [بدى‌ها را] برایشان مى‌آرایم و همه را فریب خواهم داد
Surah Al-Hijr, Verse 39
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر [آن] بندگانت را که خالص‌شدگانند.»
Surah Al-Hijr, Verse 40
قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ
[خداوند] فرمود: «این [اخلاص و نجات مخلَصین] راه مستقیمى است که خود بر عهده دارم
Surah Al-Hijr, Verse 41
إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ
همانا براى تو بر بندگان [برگزیده‌ی] من تسلطّى نیست، مگر بر گمراهانى که تو را پیروى کنند
Surah Al-Hijr, Verse 42
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
و البته دوزخ وعده‌گاه همگى آنهاست
Surah Al-Hijr, Verse 43
لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ
هفت در دارد، براى هر در بخشى از آن گمراهان تقسیم شده‌اند.»
Surah Al-Hijr, Verse 44
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
همانا پرهیزکاران در باغ‌ها و [کنار] چشمه‌سارانند
Surah Al-Hijr, Verse 45
ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ
[به آنان خِطاب مى‌شود:] «با سلامت و امنیت به باغ‌ها وارد شوید.»
Surah Al-Hijr, Verse 46
وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
و ما هرگونه کینه‌اى را در سینه‌هاى آنان برکنده‌ایم، [در نتیجه آنان] برادرانه بر تخت‌ها روبروى یکدیگرند
Surah Al-Hijr, Verse 47
لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ
در آنجا هیچگونه رنجى به آنان نمى‌رسد، و از آنجا بیرون رانده نمى‌شوند
Surah Al-Hijr, Verse 48
۞نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
[اى پیامبر!] به بندگانم خبر ده که من بسیار بخشنده و مهربانم
Surah Al-Hijr, Verse 49
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ
و البته عذاب من نیز همان عذاب دردناک است
Surah Al-Hijr, Verse 50
وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ
و آنان را از [داستان] مهمانان ابراهیم خبر ده
Surah Al-Hijr, Verse 51
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ
آنگاه که بر او وارد شدند و سلام کردند. [ابراهیم] گفت: «ما از شما بیمناکیم!»
Surah Al-Hijr, Verse 52
قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
گفتند: «مترس! ما تو را به پسرى دانا مژده مى‌دهیم.»
Surah Al-Hijr, Verse 53
قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
ابراهیم گفت: «آیا با این که پیرىِ من فرارسیده، مرا چنین بشارتى مى‌دهید؟ پس به چه چیز [عجیبى] بشارت مى‌دهید!»
Surah Al-Hijr, Verse 54
قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ
[فرشتگان] گفتند: «ما تو را به حقیقت بشارت دادیم، پس از ناامیدان مباش!»
Surah Al-Hijr, Verse 55
قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ
[ابراهیم] گفت: «جز گمراهان چه کسى از رحمت پروردگارش مأیوس مى‌شود؟»
Surah Al-Hijr, Verse 56
قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
سپس گفت: «اى فرستادگان [الهى]! کار شما چیست؟»
Surah Al-Hijr, Verse 57
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
گفتند: «ما به سوى قومى تبهکار فرستاده شده‌ایم [تا آنان را هلاک کنیم]
Surah Al-Hijr, Verse 58
إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ
مگر خاندان لوط که ما آنان را نجات مى‌دهیم
Surah Al-Hijr, Verse 59
إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر همسرش را که مقدّر کرده‌ایم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد.»
Surah Al-Hijr, Verse 60
فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
پس چون فرستادگان [الهى] به سراغ خاندان لوط آمدند،
Surah Al-Hijr, Verse 61
قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
[لوط] گفت: «شما گروهى ناشناس هستید!»
Surah Al-Hijr, Verse 62
قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ
[فرشتگان] گفتند: «در واقع ما آنچه را [از نزول عذاب که] درباره‌اش تردید داشتند، براى تو آورده‌ایم
Surah Al-Hijr, Verse 63
وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
و ما به حقّ نزد تو آمده‌ایم و قطعاً ما راستگویانیم
Surah Al-Hijr, Verse 64
فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ
پس خاندانت را پاسى از شب [گذشته] حرکت بده و خودت از پشت سرشان برو و هیچ‌یک از شما [به پشت سرش] توجّه نکند. به آنجا که مأمور شده‌اید، بروید.»
Surah Al-Hijr, Verse 65
وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَـٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ
و به لوط این امر حتمى را رساندیم که ریشه این گروهِ [تبهکار]، صبحگاهان قطع شده است
Surah Al-Hijr, Verse 66
وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ
و اهل شهر شادى‌کنان [براى تعرض به مهمانان به سوی خانه لوط] آمدند
Surah Al-Hijr, Verse 67
قَالَ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ
لوط گفت: «اینان مهمانان منند، آبروى مرا نبرید
Surah Al-Hijr, Verse 68
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ
و از خدا پروا کنید و مرا خوار و شرمنده مسازید.»
Surah Al-Hijr, Verse 69
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
آنها گفتند: «آیا ما تو را از [مهمان کردن] مردم منع نکردیم؟»
Surah Al-Hijr, Verse 70
قَالَ هَـٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
[لوط] گفت: «اگر شما قصد کارى [درست] دارید، اینها دختران منند. [با آنان ازدواج کنید و از آلودگى بپرهیزید.]»
Surah Al-Hijr, Verse 71
لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
[اى پیامبر!] به جان تو سوگند! که آنان در مستى خود سرگردان بودند
Surah Al-Hijr, Verse 72
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ
پس به هنگام طلوع آفتاب، صیحه‌اى مرگبار آنان را فراگرفت
Surah Al-Hijr, Verse 73
فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ
پس آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگ‌هایى از گِلِ سخت باراندیم
Surah Al-Hijr, Verse 74
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ
همانا در این [سرگذشت]، براى اشارت‌فهمان و تیزبینان، نشانه‌هایى روشن است
Surah Al-Hijr, Verse 75
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ
و [ویرانه‌هاى] آن سرزمین، [هنوز] در کنار راه [کاروان‌ها] پا برجاست
Surah Al-Hijr, Verse 76
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
همانا در این ماجرا براى مؤمنان نشانه‌اى روشن است
Surah Al-Hijr, Verse 77
وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ
و به راستى اهالى سرزمین اَیکه [نیز] ستمگر بودند
Surah Al-Hijr, Verse 78
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ
پس از آنان انتقام گرفتیم. و همانا [شهرهاى ویران شده‌ی] این دو منطقه، در برابر چشمان شما آشکار است
Surah Al-Hijr, Verse 79
وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و [قوم ثمود که] اهالى حِجر [بودند] نیز، پیامبران را تکذیب کردند
Surah Al-Hijr, Verse 80
وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
و ما آیات خود را به آنان ارائه دادیم، ولى آنها از آیات ما روى‌گردان شدند
Surah Al-Hijr, Verse 81
وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ
و آنان، خانه‌هایى امن در دل کوه‌ها مى‌تراشیدند
Surah Al-Hijr, Verse 82
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ
[امّا سرانجام] صیحه [مرگبار]، صبحگاهان آنان را فراگرفت
Surah Al-Hijr, Verse 83
فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
و آنچه به دست آورده بودند، به کارشان نیامد
Surah Al-Hijr, Verse 84
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ
و ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آنهاست، جز به حق نیافریدیم. و قطعاً ساعت قیامت آمدنى است، پس [ای پیامبر!] به نیکویى [از لغزش‌ها] صرف نظر کن
Surah Al-Hijr, Verse 85
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّـٰقُ ٱلۡعَلِيمُ
به راستى پروردگار تو همان آفریدگار داناست
Surah Al-Hijr, Verse 86
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ
و به یقین ما هفت [آیه از سوره حمد با نزولِ] دوباره، و قرآن بزرگ را به تو دادیم
Surah Al-Hijr, Verse 87
لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
[اى پیامبر!] به آنچه که ما با آن گروه‌هایى از کفار را کامیاب کرده‌ایم، چشم مدوز. و بر آنان اندوه مخور و بال محبت خویش را براى مؤمنان فروگستر
Surah Al-Hijr, Verse 88
وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ
و بگو: «من، همان هشداردهنده‌ی روشنگرم!»
Surah Al-Hijr, Verse 89
كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ
[ما بر آنها عذابى مى‌فرستیم،] همانگونه که بر تجزیه‌کنندگان [آیات الهى] فرستادیم
Surah Al-Hijr, Verse 90
ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ
آنان که قرآن را قطعه قطعه کردند. [آنچه به سودشان بود گرفتند، و آنچه نبود، رها کردند]
Surah Al-Hijr, Verse 91
فَوَرَبِّكَ لَنَسۡـَٔلَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
پس به پروردگارت سوگند، ما از همه آنان بازخواست خواهیم کرد،
Surah Al-Hijr, Verse 92
عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
از آنچه انجام مى‌داده‌اند
Surah Al-Hijr, Verse 93
فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
پس آنچه را بدان مأمور شده‌اى، آشکار کن و از مشرکان روی گردان
Surah Al-Hijr, Verse 94
إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ
همانا ما [شرّ] استهزاکنندگان را از تو بازداشته‌ایم
Surah Al-Hijr, Verse 95
ٱلَّذِينَ يَجۡعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
همانان که معبود دیگرى را در کنار خداوند قرار مى‌دهند. پس به زودى حقیقت را خواهند فهمید
Surah Al-Hijr, Verse 96
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
[اى پیامبر!] البتّه ما مى‌دانیم که سینه‌ات به خاطر آنچه مى‌گویند، تنگ مى‌شود
Surah Al-Hijr, Verse 97
فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
پس [براى تقویت خود،] پروردگارت را با سپاس و ستایش، به پاکى یاد کن و از سجده‌کنندگان باش
Surah Al-Hijr, Verse 98
وَٱعۡبُدۡ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأۡتِيَكَ ٱلۡيَقِينُ
و پروردگارت را پرستش کن، تا امر یقینىِ [مرگ] بر تو فرارسد
Surah Al-Hijr, Verse 99