وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ كَانَ يَـُٔوسٗا
و هرگاه به انسان نعمتى عطا كردیم، [از ما] روىگرداند و خود را مغرورانه از ما دور كند. و چون گزندى به او برسد، مأیوس و نومید میشود
Author: Mohsen Gharaati