Surah Al-Baqara Verse 260 - Javanese Translation by Unknown
Surah Al-Baqaraوَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
(Muhammad) (Sira nyritakna) nalikane Nabi Ibrahim matur Pangerane, "Dhuh Pangeran kawula, mugi Panjenengan paring pitedah dateng kawula kaliyan kasat mripat, anggen panjenengan nggesangaken tiyang ingkang pejah", Allah paring dhawuh, "Apa sira durung percaya?" Nabi Ibrahim matur maneh, "Inggih sampun pitados, nanging supados manah kula punika tentrem", Allah mbanjur ngandika, "Sira njupuka manuk papat, banjur cecumbunen (sarta jejuwingen) sira banjur ndokokna ing sabne-saben gunung sebagian saka manuk-manuk mau nuli undangen, mesthi bajur padha nekani ing sira kalayan rikat. Lan sira sumurupa, satemene Allah iku Maha Mulya sarta Maha Wicaksana