لَّقَدۡ أَضَلَّنِي عَنِ ٱلذِّكۡرِ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَنِيۗ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا
«Cunku o, gercekten bana gelmis bulunduktan sonra beni zikirden (Kur´an´dan) saptırmıs oldu. Seytan da insanı ´yapayalnız ve yardımsız´ bırakandır.»
Author: Tefhim Ul Kuran