Surah Az-Zumar Verse 49 - Persian Translation by Mohsen Gharaati
Surah Az-Zumarفَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
پس چون سختى و آسیبی به انسان برسد، ما را مىخواند، سپس همین که از جانب خود نعمتى به او عطا کنیم، میگوید: «[این] نعمتها را فقط بر پایهی دانش و کاردانى خودم به من دادهاند!» [چنین نیست!] بلکه آن نعمت وسیلهى آزمایش است؛ ولى بیشتر مردم نمىدانند