Surah Al-Anfal - Persian Translation by Unknown
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡأَنفَالِۖ قُلِ ٱلۡأَنفَالُ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَصۡلِحُواْ ذَاتَ بَيۡنِكُمۡۖ وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
از تو در بارۀ انفال (= غنایم) سؤال می کنند، بگو: «انفال از آنِ خدا و پیامبر است, پس از خدا بترسید؛ و میانۀ خودتان را اصلاح کنید, وخدا و پیامبرش را اطاعت کنید؛ اگر ایمان دارید
Surah Al-Anfal, Verse 1
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَإِذَا تُلِيَتۡ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُهُۥ زَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
مؤمنان تنها کسانی هستند که چون نام خدا برده شود, دلهایشان ترسان گردد, وچون آیات او بر آنها خوانده شود, ایمانشان افزون گردد, و بر پروردگارشان توکل می کنند
Surah Al-Anfal, Verse 2
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
کسانی که نماز را بر پا می دارند, واز آنچه به آنان روزی داده ایم, انفاق می کنند
Surah Al-Anfal, Verse 3
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ حَقّٗاۚ لَّهُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَمَغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
اینان, مؤمنان حقیقی هستند, برای آنان درجاتی پیاپی (عالی) نزد پروردگارشان است, و(همچنین) آمرزش, وروزی فراوان ونیکو (در بهشت) است
Surah Al-Anfal, Verse 4
كَمَآ أَخۡرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيۡتِكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ لَكَٰرِهُونَ
همانگونه که پروردگارت تو را به حق از خانه ات (= مدینه, به سوی میدان بدر) بیرون آورد, در حالی که گروهی از مؤمنان نا خشنود بودند
Surah Al-Anfal, Verse 5
يُجَٰدِلُونَكَ فِي ٱلۡحَقِّ بَعۡدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى ٱلۡمَوۡتِ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
آنها پس از آن که حقیقت آشکار شد؛ در بارۀ حق (= جهاد) با تو مجادله می کنند, گویی به سوی مرگ رانده می شوند, وخود می نگرند
Surah Al-Anfal, Verse 6
وَإِذۡ يَعِدُكُمُ ٱللَّهُ إِحۡدَى ٱلطَّآئِفَتَيۡنِ أَنَّهَا لَكُمۡ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيۡرَ ذَاتِ ٱلشَّوۡكَةِ تَكُونُ لَكُمۡ وَيُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُحِقَّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَيَقۡطَعَ دَابِرَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
و (به یاد آورید) هنگامی را که خداوند به شما وعده داد که یکی از دو گروه (= کاروان تجاری یا لشکر) نصیب شما خواهد بود, وشما دوست می داشتید که کاروان غیر جنگی (تجاری) برای شما باشد, وخداوند می خواست با سخنان خویش حق را پا یدار (واستوار) کند وریشۀ کافران را قطع کند
Surah Al-Anfal, Verse 7
لِيُحِقَّ ٱلۡحَقَّ وَيُبۡطِلَ ٱلۡبَٰطِلَ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
تا حق را ثابت, وباطل را از میان بر دارد, اگر چه گنهکاران نا خشنود باشند
Surah Al-Anfal, Verse 8
إِذۡ تَسۡتَغِيثُونَ رَبَّكُمۡ فَٱسۡتَجَابَ لَكُمۡ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلۡفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُرۡدِفِينَ
(بیاد آورید) هنگامی که از پروردگارتان (فریاد و) یاری می خواستید, پس او (خواستۀ) شما را پذیرفت. (وفرمود:): «من شما را با يک هزار از فرشتگان, که پیاپی فرود می آیند, یاری می کنم»
Surah Al-Anfal, Verse 9
وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ وَلِتَطۡمَئِنَّ بِهِۦ قُلُوبُكُمۡۚ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
وخداوند این (یاری ومدد) را تنها برای شادی واطمینان قلب شما قرار داد, وگرنه, پیروزی جز از طرف خدا نیست, به راستی خداوند پیروزمند حکیم است
Surah Al-Anfal, Verse 10
إِذۡ يُغَشِّيكُمُ ٱلنُّعَاسَ أَمَنَةٗ مِّنۡهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ لِّيُطَهِّرَكُم بِهِۦ وَيُذۡهِبَ عَنكُمۡ رِجۡزَ ٱلشَّيۡطَٰنِ وَلِيَرۡبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمۡ وَيُثَبِّتَ بِهِ ٱلۡأَقۡدَامَ
(وبه یاد آورید) هنگامی را که خواب سبکی که آرامشی از سوی او بود, شما را فرا گرفت, واز آسمان آبی بر شما فرو فرستاد, تا شما را با آن پاک کند, وپلیدی شیطان را از شما دور سازد, ودلهای شما را محکم بدارد, و گامهایتان را با آن استوار کند
Surah Al-Anfal, Verse 11
إِذۡ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمۡ فَثَبِّتُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ سَأُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ فَٱضۡرِبُواْ فَوۡقَ ٱلۡأَعۡنَاقِ وَٱضۡرِبُواْ مِنۡهُمۡ كُلَّ بَنَانٖ
(وبه یاد آور) هنگامی که پروردگارت به فرشتگان وحی کرد: « من با شما هستم, پس کسانی را که ایمان آورده اند؛ ثابت قدم دارید, به زودی دردل کسانی که کافر شدند؛ ترس وهراس می افکنم, پس بر فراز گردنها بزنید, وهمۀ انگشتانشان را بزنید (وقطع کنید)
Surah Al-Anfal, Verse 12
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ وَمَن يُشَاقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
این بخاطر آن است که آنها با خدا ورسولش مخالفت کردند, وهر کس با خدا و رسولش مخالفت کند, پس (بداند که) خداوند سخت کیفراست
Surah Al-Anfal, Verse 13
ذَٰلِكُمۡ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابَ ٱلنَّارِ
(ای کافران) شما این (عذاب ومجازات در دنیا) را بچشید! و(بدانید) که برای کافران (در قیامت) عذاب آتش است
Surah Al-Anfal, Verse 14
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ زَحۡفٗا فَلَا تُوَلُّوهُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! چون با انبوه کافران (در میدان جنگ) روبرو شوید, پس به آنها پشت نکنید
Surah Al-Anfal, Verse 15
وَمَن يُوَلِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ دُبُرَهُۥٓ إِلَّا مُتَحَرِّفٗا لِّقِتَالٍ أَوۡ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٖ فَقَدۡ بَآءَ بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
وهر کس در آن روز به آنها پشت کند ـ مگر آنکه (هدفش از کناره گیری) برای حملۀ دوباره یا ( به قصد) پیوستن به گروهی (دیگر باشد) ـ به خشم خدا بازگشته (وسزاوار) است, وجایگاه او جهنم است, وچه بد جایگاهی است
Surah Al-Anfal, Verse 16
فَلَمۡ تَقۡتُلُوهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمۡۚ وَمَا رَمَيۡتَ إِذۡ رَمَيۡتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ وَلِيُبۡلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡهُ بَلَآءً حَسَنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
پس شما آنها را نکشتید, بلکه خداوند آنها را کشت. وهنگامی که (به سوی آنها خاک وسنگ) انداختی, تو نینداختی, بلکه خدا انداخت, تا مؤمنان را به آزمایشی نیکو از جانب خود بیازماید, بی گمان خداوند شنوای داناست
Surah Al-Anfal, Verse 17
ذَٰلِكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُوهِنُ كَيۡدِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
این (واقعه) چنین بود (که دیدید) و(بدانید که) همانا خداوند سست کنندۀ مکر (ونقشه های) کافران است
Surah Al-Anfal, Verse 18
إِن تَسۡتَفۡتِحُواْ فَقَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡفَتۡحُۖ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدۡ وَلَن تُغۡنِيَ عَنكُمۡ فِئَتُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَوۡ كَثُرَتۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(ای کافران!) خواهان فتح وپیروزی (حق) هستید, پس بی گمان فتح وپیروزی (مسلمانان) برایتان آمد, واگر (از کفر ومخالفت وجنگ) دست بردارید, برای شما بهتراست. واگر باز گردید, (ما هم) باز خواهیم گشت, وگروه شما هر چند زیاد باشد, شما را بی نیاز نخواهد کرد, (زیرا) که خداوند با مؤمنان است
Surah Al-Anfal, Verse 19
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا و رسولش را اطاعت کنید, و از او روی نگردانید در حالی که (سخن او را) می شنوید
Surah Al-Anfal, Verse 20
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ قَالُواْ سَمِعۡنَا وَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ
و مانند کسانی نباشید که گفتند: «شنیدیم» حال آنکه آنان نمی شنیدند
Surah Al-Anfal, Verse 21
۞إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
همانا بدترین جنبدگان نزد خدا, (افراد) کر و لالی هستند, که نمی اندیشند
Surah Al-Anfal, Verse 22
وَلَوۡ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيهِمۡ خَيۡرٗا لَّأَسۡمَعَهُمۡۖ وَلَوۡ أَسۡمَعَهُمۡ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
واگر خداوند خیری در آنها می دانست, قطعاً به آنان می شنواند, واگر (هم با این حال) به آنان می شنواند, باز روی می گرداندند و اعراض (وسرپیچی) می کردند
Surah Al-Anfal, Verse 23
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُۥٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! (دعوت) خدا و پیامبر (او) را اجابت کنید, هنگامی که شما را به سوی چیزی فرا می خواند که شما را حیات (وزندگی) می بخشد, وبدانید که خداوند میان شخص وقلب او حایل می شود, و(بدانید) که به سوی او محشور خواهید شد
Surah Al-Anfal, Verse 24
وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
واز فتنه ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی رسد, (بلکه همه را فرا می گیرد) وبدانید که خداوند سخت کیفراست
Surah Al-Anfal, Verse 25
وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ أَنتُمۡ قَلِيلٞ مُّسۡتَضۡعَفُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ فَـَٔاوَىٰكُمۡ وَأَيَّدَكُم بِنَصۡرِهِۦ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
وبه یاد آورید زمانی را که شما در روی زمین اندک وناتوان بودید, می ترسیدید که مردم شما را بربایند, پس خداوند شما را پناه داد, وبا یاری خود شمارا تأیید (وتقویت) کرد, واز چیزهای پاکیزه به شما روزی بخشید, شاید شما سپاسگزار باشید
Surah Al-Anfal, Verse 26
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓاْ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! به خدا وپیامبر (او) خیانت نکنید, و(نیز) در امانتهای خود, در حالی که می دانید خیانت نورزید
Surah Al-Anfal, Verse 27
وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
وبدانید که اموال شما, واولاد شما, (وسیلۀ) آزمایش است, وهمانا خداوند است که پاداش بزرگ نزد اواست
Surah Al-Anfal, Verse 28
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر از خدا بترسید برای شما راه نجات (و وسیله ای برای جدایی حق از باطل) قرار می دهد, وگناهانتان را می پوشاند, وشما را می آمرزد, وخداوند صاحب فضل وبخشش بزرگ است
Surah Al-Anfal, Verse 29
وَإِذۡ يَمۡكُرُ بِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثۡبِتُوكَ أَوۡ يَقۡتُلُوكَ أَوۡ يُخۡرِجُوكَۚ وَيَمۡكُرُونَ وَيَمۡكُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ
و (به یاد آور) آنگاه که کافران در (بارۀ) تو نقشه می کشیدند, که تو را به زندان بیفکنند, یا تو را بکشند, ویا (از مکه) بیرونت کنند, آنها چاره ومکرمی اندیشیدند, وخدا (هم) تدبیر می کرد, وخداوند بهترین (چاره جویان و) تدبیر کنندگان است
Surah Al-Anfal, Verse 30
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا قَالُواْ قَدۡ سَمِعۡنَا لَوۡ نَشَآءُ لَقُلۡنَا مِثۡلَ هَٰذَآ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
وچون آیات ما بر آنها خوانده شود, گویند: «همانا شیندیم, اگر ما (هم) بخواهیم, مانند آن را می گوییم, اینها جز افسانه های پیشینیان نیست»
Surah Al-Anfal, Verse 31
وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
و (به یاد آور) آنگاه که گفتند: «پروردگارا! اگر این (قرآن) حق است, واز جانب توست, پس از آسمان سنگی بر ما بباران, یا عذاب دردناکی بر ما بفرست»
Surah Al-Anfal, Verse 32
وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
وتا تو (ای پیامبر) در میان آنها هستی, خداوند آنها را عذاب نخواهد کرد, و(نیز) تا زمانی که استغفار می کنند؛ خداوند عذابشان نمی کند
Surah Al-Anfal, Verse 33
وَمَا لَهُمۡ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ يَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَمَا كَانُوٓاْ أَوۡلِيَآءَهُۥٓۚ إِنۡ أَوۡلِيَآؤُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
وچرا خداوند آنها را عذاب نکند, حال آنکه آنان (مردم را) از مسجد الحرام باز می دارند, در حالی که آنان متولیان و سرپرست آن نیستند (ولیاقت آن را ندارند) متولی و سرپرست آن تنها پرهیزگارانند, ولی بیشترشان نمی دانند
Surah Al-Anfal, Verse 34
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمۡ عِندَ ٱلۡبَيۡتِ إِلَّا مُكَآءٗ وَتَصۡدِيَةٗۚ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
ونمازشان نزد خانۀ (کعبه) چیزی جز سوت کشیدن وکف زدن نبود, پس به (کیفر) کفرتان, عذاب را بچشید
Surah Al-Anfal, Verse 35
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيۡهِمۡ حَسۡرَةٗ ثُمَّ يُغۡلَبُونَۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحۡشَرُونَ
به راستی کسانی که کافر شدند, اموالشان را برای بازداشتن (مردم) از راه خدا خرج می کنند, پس به زودی همه را خرج می کنند, آنگاه (مایۀ) حسرت وپیشمانی بر آنان خواهد بود, سپس شکست می خورند, و(سرانجام) کسانی که کافر شدند, بسوی (آتش) جهنم رانده می شوند
Surah Al-Anfal, Verse 36
لِيَمِيزَ ٱللَّهُ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِ وَيَجۡعَلَ ٱلۡخَبِيثَ بَعۡضَهُۥ عَلَىٰ بَعۡضٖ فَيَرۡكُمَهُۥ جَمِيعٗا فَيَجۡعَلَهُۥ فِي جَهَنَّمَۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
تا خداوند پلید را از پاک جدا سازد, وپلیدان را روی هم بگذارد, آنگاه همگی را متراکم سازد, وسپس یک جا در دوزخ قرار دهد, اینها همان زیانکاران (واقعی) هستند
Surah Al-Anfal, Verse 37
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَنتَهُواْ يُغۡفَرۡ لَهُم مَّا قَدۡ سَلَفَ وَإِن يَعُودُواْ فَقَدۡ مَضَتۡ سُنَّتُ ٱلۡأَوَّلِينَ
(ای پیامبر!) به کسانی که کافر شدند بگو: «اگر (از کفر ودشمنی) دست بر دارند, گذشته هایشان آمرزیده می شود, واگر (به همان اعمال خود) بازگردند, پس بی گمان سنت (وروش خداوند دربارۀ) پیشینیان گذشته است (ودربارۀ آنها نیزاجرا می شود)
Surah Al-Anfal, Verse 38
وَقَٰتِلُوهُمۡ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتۡنَةٞ وَيَكُونَ ٱلدِّينُ كُلُّهُۥ لِلَّهِۚ فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
و با آنها پیکار کنید, تا فتنۀ (شرک) ریشه کن شود, و(پرستش و) دین , همه از آن خدا باشد, پس اگر آنها (از شرک وآزار واذیت) دست بر دارند, خداوند به آنچه می کنند؛ بیناست
Surah Al-Anfal, Verse 39
وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَوۡلَىٰكُمۡۚ نِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ
واگر (سرپیچی و) روی گردانی کنند, پس بدانید که خداوند سرپرست (ومولای) شماست, چه نیکو سرپرست وچه نیکو یاوری است
Surah Al-Anfal, Verse 40
۞وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنِمۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا يَوۡمَ ٱلۡفُرۡقَانِ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
وبدانید که هرگونه غنیمتی به دست آوردید, یک پنجمش برای خدا, وبرای پیامبر, وبرای خویشان, ویتیمان ومسکینان ودر راه ماندگان است, اگر به خدا وآنچه بر بندۀ خود در روز فرقان (= جدایی حق از باطل), روز بر خورد دو گروه (مؤمنین ومشرکین در بدر) نازل کردیم, ایمان آورده اید, وخداوند بر هرچیز تواناست
Surah Al-Anfal, Verse 41
إِذۡ أَنتُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلۡقُصۡوَىٰ وَٱلرَّكۡبُ أَسۡفَلَ مِنكُمۡۚ وَلَوۡ تَوَاعَدتُّمۡ لَٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗا لِّيَهۡلِكَ مَنۡ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٖ وَيَحۡيَىٰ مَنۡ حَيَّ عَنۢ بَيِّنَةٖۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ
آنگاه که شما به کنارۀ نزدیکتر بودید، وآنها به کنارۀ دورتر بودند، وکاروان (قریش) پایین تر از شما بود, واگر با یکدیگر وعده می گذاشتید, قطعاٌ در(انجام) وعدۀ (خود) اختلاف می کردید, ولی خداوند (بدون میعاد, شما را جمع کرد وروبروی یکدیگر قرار داد) تا کاری را که می بایست انجام شود, به انجام برساند, تا آن که هلاک (ونابود) می شود, از روی دلیل (وحجت) هلاک شود, وکسی که زنده می ماند, از روی دلیل (وحجت) زنده ماند, وهمانا خداوند شنوای داناست
Surah Al-Anfal, Verse 42
إِذۡ يُرِيكَهُمُ ٱللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلٗاۖ وَلَوۡ أَرَىٰكَهُمۡ كَثِيرٗا لَّفَشِلۡتُمۡ وَلَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ سَلَّمَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(بیاد آور) آنگاه که خداوند (عدۀ) آنها را در خوابت به تو اندک نشان داد, واگر زیاد نشان می داد؛ مسلماً سست می شدید, ودر این کار اختلاف می کردید, ولی خداوند (شما را از سستی واختلاف) سلامت داشت, بی گمان او به آنچه در سینه هاست؛ آگاه است
Surah Al-Anfal, Verse 43
وَإِذۡ يُرِيكُمُوهُمۡ إِذِ ٱلۡتَقَيۡتُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِكُمۡ قَلِيلٗا وَيُقَلِّلُكُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِهِمۡ لِيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗاۗ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
و(بیاد آور) آنگاه که چون باهم روبروشدید, آنها را به چشم شما کم نشان داد, وشما را (نیز) به چشم آنها کم جلوه داد, تا خداوند, کاری را که می بایست انجام شود, به انجام برساند, وهمۀ کارها به خدا باز گردانده می شود
Surah Al-Anfal, Verse 44
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا لَقِيتُمۡ فِئَةٗ فَٱثۡبُتُواْ وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی می که با گروهی (از دشمن) روبرو شدید, پایدار (وثابت قدم) باشید, و خدا را بسیار یاد کنید, تا رستگار شوید
Surah Al-Anfal, Verse 45
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ وَٱصۡبِرُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید, وبا همدیگر نزاع نکنید, که سست شوید, وقوت (ومهابت) شما از میان برود, وصبر کنید, بی گمان خداوند با صابران است
Surah Al-Anfal, Verse 46
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بَطَرٗا وَرِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ
ومانند کسانی نباشید که باسرکشی وخود نمایی به مردم, از سرزمین خود (مکه) بیرون آمدند, و(مردم را) از راه خدا باز می داشتند, وخداوند به آنچه می کنند؛ احاطه دارد
Surah Al-Anfal, Verse 47
وَإِذۡ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَإِنِّي جَارٞ لَّكُمۡۖ فَلَمَّا تَرَآءَتِ ٱلۡفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكُمۡ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوۡنَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
و(به یاد بیاورید) هنگامی را که شیطان اعمال آنها را در نظرشان بیاراست, وگفت: «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نخواهد شد, ومن حامی (وپناه دهندۀ) شما هستم». پس هنگامی که دو گروه روبرو شدند, به عقب بازگشت, وگفت: «بی گمان من از شما بیزارم, به راستی من چیزی را می بینم که شما نمی بینید, همانا من از خدا می ترسم, وخداوند سخت کیفر است!»
Surah Al-Anfal, Verse 48
إِذۡ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـٰٓؤُلَآءِ دِينُهُمۡۗ وَمَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
و (به یاد آورید) هنگامی را که منافقان وآنان که در دلهایشان بیماری است, می گفتند: «اینان را دینشان بفریفته است». وهرکس بر خدا توکل کند, پس بی گمان خداوند پیروزمند حکیم است
Surah Al-Anfal, Verse 49
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ يَتَوَفَّى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ
واگر ببینی هنگامی که فرشتگان (مرگ) جان کافران را می گیرند, به صورت وپشت آنها می زنند و(می گویند: ) «عذاب سوزنده را بچشید» (هر آینه تعجب می کردی)
Surah Al-Anfal, Verse 50
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ
این به (خاطر) کارهایی است که پیش از این فرستاده اید, وآنکه خداوند هرگز نسبت به بندگانش ستم روا نمی دارد
Surah Al-Anfal, Verse 51
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيّٞ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
همانند شیوۀ فرعونیان, وکسانی که پیش از آنان بودند, به آیات خدا کفر ورزیدند, پس خداوند آنها را به کیفر گناهانشان فرو گرفت, مسلماً خداوند نیرومند سخت کیفر است
Surah Al-Anfal, Verse 52
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ لَمۡ يَكُ مُغَيِّرٗا نِّعۡمَةً أَنۡعَمَهَا عَلَىٰ قَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
این, بدان خاطر است که خداوند, هیچ نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته, تغییر نمی دهد, تا آنکه آنها (روش) خودشان را تغییر دهند, وبی گمان خداوند شنوای داناست
Surah Al-Anfal, Verse 53
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَغۡرَقۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَۚ وَكُلّٞ كَانُواْ ظَٰلِمِينَ
مانند شیوۀ فرعونیان وکسانی که پیش از آنان بودند, آیات پروردگارشان را تکذیب کردند, پس آنان را به کیفر گناهانشان هلاک کردیم, وفرعونیان را غرق نمودیم, وهمۀ (آنها) ستمکار بودند
Surah Al-Anfal, Verse 54
إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
یقیناً, بدترین جنبندگان نزد خدا, کسانی هستند که کافر شدند, پس آنان ایمان نمی آورند
Surah Al-Anfal, Verse 55
ٱلَّذِينَ عَٰهَدتَّ مِنۡهُمۡ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهۡدَهُمۡ فِي كُلِّ مَرَّةٖ وَهُمۡ لَا يَتَّقُونَ
کسانی که با آنها پیمان بستی, سپس هربار پیمان خود را می شکنند, وآنها (در خیانت وپیمان شکنی از خدا) نمی ترسند
Surah Al-Anfal, Verse 56
فَإِمَّا تَثۡقَفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡحَرۡبِ فَشَرِّدۡ بِهِم مَّنۡ خَلۡفَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ
پس اگر آنها را در (میدان) جنگ بیابی, چنان به آنان حمله ببر تا کسانی که پشت سر آنها هستند (بترسند و) باشد که پند گیرند
Surah Al-Anfal, Verse 57
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوۡمٍ خِيَانَةٗ فَٱنۢبِذۡ إِلَيۡهِمۡ عَلَىٰ سَوَآءٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡخَآئِنِينَ
واگر از خیانت قومی بیم داشتی؛ منصفانه (پیمان شان را) به سوی آنان بیانداز (وفسخ پیمانشان را برای همگان اعلان کن), به راستی که خداوند خائنان را دوست نمی دارد
Surah Al-Anfal, Verse 58
وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُوٓاْۚ إِنَّهُمۡ لَا يُعۡجِزُونَ
وکسانی که کافر شدند, نپندارند که پیشی گرفته اند؛ آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد
Surah Al-Anfal, Verse 59
وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمۡ وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمۡ لَا تَعۡلَمُونَهُمُ ٱللَّهُ يَعۡلَمُهُمۡۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ يُوَفَّ إِلَيۡكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تُظۡلَمُونَ
وآنچه از نیرو درتوان دارید؛ برای (مقابله با ) آنها آماده سازید, و(همچنین) از اسبان بسته ( ی ورزیده, مهیا کنید) تا به وسیلۀ آن دشمن خدا ودشمن خود را بترسانید, و(همچنین) دشمنان دیگری غیر از آنها را, که شما نمی شناسید وخدا آنها را می شناسد (بترسانید) وهر چیزی را که در راه خدا خرج می کنید, (پاداشش) به تمام وکمال به شما داده می شود, وبه شما ستم نخواهد شد
Surah Al-Anfal, Verse 60
۞وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلۡمِ فَٱجۡنَحۡ لَهَا وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
واگر به صلح مایل شدند, پس تو (نیز) از در صلح درآی, وبر خدا توکل کن, بی گمان او شنوای داناست
Surah Al-Anfal, Verse 61
وَإِن يُرِيدُوٓاْ أَن يَخۡدَعُوكَ فَإِنَّ حَسۡبَكَ ٱللَّهُۚ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ
واگر بخواهند تو را فریب دهند, پس خدا برای تو کافی است, اوست که با یاری خود و مؤمنان تو را تأیید (وتقویت) کرد
Surah Al-Anfal, Verse 62
وَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡۚ لَوۡ أَنفَقۡتَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مَّآ أَلَّفۡتَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ أَلَّفَ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّهُۥ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
وبین دلهای آنها الفت داد, اگر تمام آنچه را که در روی زمین است خرج می کردی, نمی توانستی بین دلهایشان الفت دهی, ولی خدا در میان آنها الفت داد, همانا او پیروزمند حکیم است
Surah Al-Anfal, Verse 63
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَسۡبُكَ ٱللَّهُ وَمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ای پیامبر! خداوند تو را و کسانی از مؤمنان را که از تو پیروی کرده اند؛ (از شر دشمنان) کفایت می کند
Surah Al-Anfal, Verse 64
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَى ٱلۡقِتَالِۚ إِن يَكُن مِّنكُمۡ عِشۡرُونَ صَٰبِرُونَ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ تشویق کن, اگر بیست نفر بردبار از شما باشند, بر دویست نفر (از کافران) غلبه می کنند, واگر صد نفر از شما باشند بر هزار نفر از کسانی که کافر شدند, غلبه می کنند, زیرا آنان گروهی هستند که نمی فهمند
Surah Al-Anfal, Verse 65
ٱلۡـَٰٔنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنكُمۡ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمۡ ضَعۡفٗاۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ صَابِرَةٞ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمۡ أَلۡفٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفَيۡنِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
اکنون خداوند به شما تخفیف داد, ودانست که در شما ناتوانی است, پس اگر صدنفر بردبار از شما باشند؛ بر دویست نفر پیروز می شوند, واگر از شما هزار نفر باشند, به فرمان خدا بر دو هزار نفر پیروز خواهند شد, وخداوند با صابران است
Surah Al-Anfal, Verse 66
مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد؛ تا آنکه در زمین کشتار بسیار کند, شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را می خواهید، وخداوند (سرای) آخرت را (برای شما) می خواهد, وخداوند پیروزمند حکیم است
Surah Al-Anfal, Verse 67
لَّوۡلَا كِتَٰبٞ مِّنَ ٱللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمۡ فِيمَآ أَخَذۡتُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
اگر حکم پیشین الهی نبود(که غنیمت وفدیه ی اسیر حلال است) , قطعاً در آنچه گرفتید, عذاب بزرگی به شما می رسید
Surah Al-Anfal, Verse 68
فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمۡتُمۡ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
پس از آنچه غنیمت گرفته اید, حلال پاکیزه بخورید, واز خدا بترسید, همانا خداوند آمرزندۀ مهربان است
Surah Al-Anfal, Verse 69
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّمَن فِيٓ أَيۡدِيكُم مِّنَ ٱلۡأَسۡرَىٰٓ إِن يَعۡلَمِ ٱللَّهُ فِي قُلُوبِكُمۡ خَيۡرٗا يُؤۡتِكُمۡ خَيۡرٗا مِّمَّآ أُخِذَ مِنكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
ای پیامبر! به اسیرانی که در دست شما هستند بگو: «اگر خداوند خیری در دلهای شما بداند, بهتر از آنچه از شما گرفته شد, به شما خواهد داد, وشما را می آمرزد, وخداوند آمرزندۀ مهربان است»
Surah Al-Anfal, Verse 70
وَإِن يُرِيدُواْ خِيَانَتَكَ فَقَدۡ خَانُواْ ٱللَّهَ مِن قَبۡلُ فَأَمۡكَنَ مِنۡهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
واگر بخواهند به تو خیانت کنند, پس آنها پیش از این (نیز) به خدا خیانت کردند, وخداوند (تو را) بر آنها پیروز گردانید, وخداوند دانای حکیم است
Surah Al-Anfal, Verse 71
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلَٰيَتِهِم مِّن شَيۡءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُواْۚ وَإِنِ ٱسۡتَنصَرُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ فَعَلَيۡكُمُ ٱلنَّصۡرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
همانا کسانی که ایمان آوردند, وهجرت کردند, وبا اموال وجانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، وکسانی که (ایشان را) پناه دادند ویاری نمودند, اینان یاران (ودوستدار) یکدیگرند, وکسانی که ایمان آوردند وهجرت نکرده اند, شما هیچ گونه دوستی (ومسؤلیتی) در برابر آنها ندارید؛ تا آنکه هجرت کنند، واگر در (کار) دین از شما یاری خواستند, پس برشماست که (آنها را) یاری کنید, مگر بر علیه گروهی که میان شما وآنها پیمانی است، وخداوند به آنچه می کنید؛ بیناست
Surah Al-Anfal, Verse 72
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٍۚ إِلَّا تَفۡعَلُوهُ تَكُن فِتۡنَةٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَفَسَادٞ كَبِيرٞ
وکسانی که کافر شدند, دوستدار (ویاور) یکدیگرند, اگر (شما ای مؤمنان این کار را) نکنید, فتنه وفسادی بزرگ در زمین بر پا خواهد شد
Surah Al-Anfal, Verse 73
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ حَقّٗاۚ لَّهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
وکسانی که ایمان آوردند, وهجرت نمودند, ودر راه خدا جهاد کردند, وکسانی که (ایشان را) پناه دادند ویاری نمودند, اینان مؤمنان حقیقی هستند, برای آنها آمرزش وروزی شایسته ای خواهد بود
Surah Al-Anfal, Verse 74
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ مَعَكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنكُمۡۚ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ
وکسانی که بعد از آنها ایمان آوردند وهجرت نمودند, وبه همراه شما جهاد کردند, پس آنان از شما هستند. وخویشاوندان در کتاب خدا نسبت به یکدیگر سزاوارترند, وهمانا خداوند به همه چیز داناست
Surah Al-Anfal, Verse 75