Surah At-Taubah Verse 120 - Filipino Translation by Abdullatif Eduardo M. Arceo
Surah At-Taubahمَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Hindi isang katampatan sa mga tao ng Al-Madina at mga bedouin (mga taong namumuhay sa disyerto) na mga magkakalapit bahay na mamalagi sa likuran ng Tagapagbalita ni Allah (si Muhammad, kung nakikipaglaban tungo sa Kapakanan ni Allah), na higit na bigyang pansin (pahalagahan) ang kanilang sariling buhay kaysa sa kanya (alalaong baga, sa buhay ng Propeta), sapagkat ang lahat ng kanilang dinaranas na paghihirap o anumang ginagawa, rito ay walang makakaligtaan na hindi nasusulat sa kanilang kapakinabangan bilang isang gawa ng katuwiran, kahima’t sila ay nagdanas ng pagkauhaw, gayundin ng pagkapagal, gayundin ng pagkagutom dahil sa Kapakanan ni Allah, o nanalunton sa mga landas upang papag-initin ang galit ng mga hindi sumasampalataya, o magkamal ng kapakinabangan mula sa kaaway. Katotohanang si Allah ay hindi magpapabaya na mawala ang gantimpala ng Muhsinun (mga tao na lubos na gumagawa ng mabuting gawa para sa Kapakanan ni Allah na walang pagpapakita upang mapansin o mapuri lamang ng iba)