Surah Yunus - Malayalam Translation by Cheriyamundam Abdul Hameed And Kunhi Mohammed Parappoor
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡحَكِيمِ
aliph lāṁ ṟā. vijñānapradamāya vēdagranthattile vacanaṅṅaḷāṇava
Surah Yunus, Verse 1
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ رَجُلٖ مِّنۡهُمۡ أَنۡ أَنذِرِ ٱلنَّاسَ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنَّ لَهُمۡ قَدَمَ صِدۡقٍ عِندَ رَبِّهِمۡۗ قَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٞ مُّبِينٌ
janaṅṅaḷkk tākkīt nalkukayuṁ, satyaviśvāsikaḷe, avarkk avaruṭe rakṣitāviṅkal satyattinṟetāya padaviyuṇṭ enna santēāṣavārtta aṟiyikkukayuṁ ceyyuka enn avaruṭe kūṭṭattil ninnutanneyuḷḷa orāḷkk nāṁ divyasandēśaṁ nalkiyat janaṅṅaḷkk oru atbhutamāyippēāyēā? satyaniṣēdhikaḷ paṟaññu: iyāḷ spaṣṭamāyuṁ oru māraṇakkāran tanneyākunnu
Surah Yunus, Verse 2
إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ إِذۡنِهِۦۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷuṭe rakṣitāv ākāśaṅṅaḷuṁ bhūmiyuṁ āṟudivasaṅṅaḷilāyi sr̥ṣṭikkukayuṁ, pinnīṭ kāryaṅṅaḷ niyantriccu keāṇṭ sinhāsanasthanāvukayuṁ ceyta allāhuvākunnu. avanṟe anuvādattin śēṣamallāte yāteāru śupārśakkāranuṁ śupārśa naṭattunnatalla. avanatre niṅṅaḷuṭe rakṣitāvāya allāhu. atināl avane niṅṅaḷ ārādhikkuka. niṅṅaḷ cinticcu manas'silākkunnillē
Surah Yunus, Verse 3
إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗاۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقًّاۚ إِنَّهُۥ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
avaṅkalēkkāṇ niṅṅaḷuṭeyellāṁ maṭakkaṁ. allāhuvinṟe satyavāgdānamatre at. tīrccayāyuṁ avan sr̥ṣṭi ārambhikkunnu. viśvasikkukayuṁ salkarm'maṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarkk nītipūrvvaṁ pratiphalaṁ nalkuvān vēṇṭi avan sr̥ṣṭikarm'maṁ āvarttikkukayuṁ ceyyunnu. ennāl niṣēdhiccatārēā avarkk cuṭṭutiḷaykkunna pānīyavuṁ vēdanayēṟiya śikṣayuṁ uṇṭāyirikkuṁ. avar niṣēdhiccirunnatinṟe phalamatre at
Surah Yunus, Verse 4
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ ضِيَآءٗ وَٱلۡقَمَرَ نُورٗا وَقَدَّرَهُۥ مَنَازِلَ لِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
sūryane oru prakāśamākkiyat avanākunnu. candrane avaneāru śēābhayākkukayuṁ, atin ghaṭṭaṅṅaḷ nirṇayikkukayuṁ ceytirikkunnu. niṅṅaḷ keāllaṅṅaḷuṭe eṇṇavuṁ kaṇakkuṁ aṟiyunnatin vēṇṭi. yathārt'tha muṟaprakāramallāte allāhu ateānnuṁ sr̥ṣṭicciṭṭilla. manas'silākkunna āḷukaḷkku vēṇṭi allāhu teḷivukaḷ viśadīkarikkunnu
Surah Yunus, Verse 5
إِنَّ فِي ٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَّقُونَ
tīrccayāyuṁ rāpakalukaḷ vyatyāsappeṭunnatiluṁ, ākāśaṅṅaḷiluṁ bhūmiyiluṁ allāhu sr̥ṣṭicciṭṭuḷḷavayiluṁ sūkṣmata pālikkunna āḷukaḷkk pala teḷivukaḷumuṇṭ
Surah Yunus, Verse 6
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا وَرَضُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَٱطۡمَأَنُّواْ بِهَا وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِنَا غَٰفِلُونَ
nam'me kaṇṭumuṭṭuṁ enn pratīkṣikkāttavaruṁ, ihalēākajīvitaṁ keāṇṭ tr̥ptippeṭukayuṁ, atil samādhānamaṭayukayuṁ ceytavaruṁ, nam'muṭe teḷivukaḷeppaṟṟi aśrad'dharāyi kaḻiyunnavaruṁ ārēā
Surah Yunus, Verse 7
أُوْلَـٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
avaruṭe saṅkētaṁ narakaṁ tanneyākunnu. avar pravartticcu keāṇṭirunnatinṟe phalamāyiṭṭatre at
Surah Yunus, Verse 8
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ يَهۡدِيهِمۡ رَبُّهُم بِإِيمَٰنِهِمۡۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
tīrccayāyuṁ viśvasikkukayuṁ salkarm'maṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavarārēā, avaruṭe viśvāsattinṟe phalamāyi avaruṭe rakṣitāv avare nērvaḻiyilākkunnatāṇ. anugrahaṅṅaḷ niṟañña svargattēāppukaḷil avaruṭe tāḻbhāgattu kūṭi aruvikaḷ oḻukikkeāṇṭirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 9
دَعۡوَىٰهُمۡ فِيهَا سُبۡحَٰنَكَ ٱللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٞۚ وَءَاخِرُ دَعۡوَىٰهُمۡ أَنِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
atinakatt avaruṭe prārt'thana allāhuvē, ninakk stēātraṁ ennāyirikkuṁ. atinakatt avarkkuḷḷa abhivādyaṁ samādhānaṁ! ennāyirikkuṁ.avaruṭe prārt'thanayuṭe avasānaṁ lēākarakṣitāvāya allāhuvin stuti ennāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 10
۞وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
janaṅṅaḷ nēṭṭattin dhr̥tikūṭṭunnatu pēāle avarkk dēāṣaṁ varuttunna kāryattil allāhu dhr̥tikūṭṭukayāyirunnuveṅkil avaruṭe jīvitāvadhi avasānippikkappeṭuka tanne ceyyumāyirunnu. ennāl nam'me kaṇṭumuṭṭumenn pratīkṣikkāttavare avaruṭe dhikkārattil vihariccu keāḷḷān nāṁ viṭukayākunnu
Surah Yunus, Verse 11
وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
manuṣyan kaṣṭata bādhiccāl kiṭanniṭṭēā irunniṭṭēā ninniṭṭēā avan nam'mēāṭ prārt'thikkunnu. aṅṅane avanil ninn nāṁ kaṣṭata nīkkikeāṭuttāl, avane bādhicca kaṣṭatayuṭe kāryattil nam'mēāṭavan prārt'thicciṭṭēyilla enna bhāvattil avan naṭannu pēākunnu. atirukaviyunnavarkk aprakāraṁ, avar ceytukeāṇṭirikkunnat alaṅkāramāyi tēānnikkappeṭṭirikkunnu
Surah Yunus, Verse 12
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا ٱلۡقُرُونَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷkk mumpuḷḷa pala talamuṟakaḷeyuṁ avar akramaṁ pravartticcappēāḷ nāṁ naśippicciṭṭuṇṭ. vyaktamāya teḷivukaḷumāyi nam'muṭe dūtanmār avaruṭe aṭutt cellukayuṇṭāyi. avar viśvasikkukayuṇṭāyilla. aprakāramāṇ kuṟṟavāḷikaḷāya janaṅṅaḷkku nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah Yunus, Verse 13
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لِنَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ
pinne, avarkk śēṣaṁ niṅṅaḷe nāṁ bhūmiyil pingāmikaḷākki. niṅṅaḷ eṅṅane pravarttikkunnu enn nāṁ nēākkuvān vēṇṭi
Surah Yunus, Verse 14
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَاتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا ٱئۡتِ بِقُرۡءَانٍ غَيۡرِ هَٰذَآ أَوۡ بَدِّلۡهُۚ قُلۡ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أُبَدِّلَهُۥ مِن تِلۡقَآيِٕ نَفۡسِيٓۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۖ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
nam'muṭe spaṣṭamāya teḷivukaḷ avarkk vāyiccukēḷpikkappeṭumpēāḷ, nam'me kaṇṭumuṭṭumenn pratīkṣikkāttavar paṟayuṁ: nī itallātta oru khur'ān keāṇṭu varikayēā, itil bhēdagati varuttukayēā ceyyuka. (nabiyē,) paṟayuka: enṟe svantaṁ vakayāyi at bhēdagati ceyyuvān enikk pāṭuḷḷatalla. enikk bēādhanaṁ nalkappeṭunnatine pinpaṟṟuka mātramāṇ ñān ceyyunnat. tīrccayāyuṁ enṟe rakṣitāvine ñān dhikkarikkunna pakṣaṁ bhayaṅkaramāya oru divasatte śikṣa ñān pēṭikkunnu
Surah Yunus, Verse 15
قُل لَّوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوۡتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَدۡرَىٰكُم بِهِۦۖ فَقَدۡ لَبِثۡتُ فِيكُمۡ عُمُرٗا مِّن قَبۡلِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
paṟayuka: allāhu uddēśiccirunneṅkil niṅṅaḷkk ñānit ōtikēḷpikkukayēā, niṅṅaḷe avan it aṟiyikkukayēā ceyyillāyirunnu. itinu mump kuṟe kālaṁ ñān niṅṅaḷkkiṭayil jīvicciṭṭuṇṭallēā. niṅṅaḷ cintikkunnillē
Surah Yunus, Verse 16
فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
appēāḷ allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamaykkukayēā, avanṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷe niṣēdhiccu taḷḷukayēā ceytavanekkāḷ kaṭutta akrami āruṇṭ? tīrccayāyuṁ kuṟṟavāḷikaḷ vijayaṁ prāpikkukayilla
Surah Yunus, Verse 17
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡ وَيَقُولُونَ هَـٰٓؤُلَآءِ شُفَعَـٰٓؤُنَا عِندَ ٱللَّهِۚ قُلۡ أَتُنَبِّـُٔونَ ٱللَّهَ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
allāhuvin puṟame, avarkk upadravamēā upakāramēā ceyyāttatine avar ārādhiccu keāṇṭirikkunnu. ivar (ārādhyar) allāhuvinṟe aṭukkal ñaṅṅaḷkkuḷḷa śupārśakkārāṇ enn paṟayukayuṁ ceyyunnu. (nabiyē,) paṟayuka: ākāśaṅṅaḷilēā bhūmiyilēā uḷḷatāyi allāhuvinaṟiyātta vallakāryavuṁ niṅṅaḷavann aṟiyiccu keāṭukkukayāṇēā? allāhu avar paṅkucērkkunnatil ninnellāṁ etrayēā pariśud'dhanuṁ unnatanumāyirikkunnu
Surah Yunus, Verse 18
وَمَا كَانَ ٱلنَّاسُ إِلَّآ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَٱخۡتَلَفُواْۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ فِيمَا فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
manuṣyar oreāṟṟa samūhaṁ mātramāyirunnu. enniṭṭavar bhinniccirikkukayāṇ. ninṟe rakṣitāviṅkal ninn oru vacanaṁ munkūṭṭi uṇṭāyirunnilleṅkil avar bhinniccu keāṇṭirikkunna viṣayattil avarkkiṭayil (itinakaṁ) tīrppukalpikkappeṭṭirunnēne
Surah Yunus, Verse 19
وَيَقُولُونَ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۖ فَقُلۡ إِنَّمَا ٱلۡغَيۡبُ لِلَّهِ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
avar paṟayunnu: addēhattin (nabikk) tanṟe rakṣitāviṅkal ninn oru teḷiv (nēriṭṭ) iṟakkikeāṭukkappeṭāttatentukeāṇṭ? (nabiyē,) paṟayuka: adr̥śyajñānaṁ allāhuvin mātramākunnu. atināl niṅṅaḷ kāttirikkū. tīrccayāyuṁ ñānuṁ niṅṅaḷēāṭeāppaṁ kāttirikkunnavaruṭe kūṭṭattilākunnu
Surah Yunus, Verse 20
وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ مِّنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُمۡ إِذَا لَهُم مَّكۡرٞ فِيٓ ءَايَاتِنَاۚ قُلِ ٱللَّهُ أَسۡرَعُ مَكۡرًاۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكۡتُبُونَ مَا تَمۡكُرُونَ
janaṅṅaḷkku kaṣṭata bādhiccatinu śēṣaṁ nāmavarkk oru kāruṇyaṁ anubhavippiccāl appēāḻatā nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṭe kāryattil avaruṭe oru kutantraṁ.! paṟayuka: allāhu ativēgaṁ tantraṁ prayēāgikkunnavanākunnu. niṅṅaḷ tantraṁ prayēāgiccu keāṇṭirikkunnat nam'muṭe dūtanmār rēkhappeṭuttunnatāṇ; tīrcca
Surah Yunus, Verse 21
هُوَ ٱلَّذِي يُسَيِّرُكُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا كُنتُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَرَيۡنَ بِهِم بِرِيحٖ طَيِّبَةٖ وَفَرِحُواْ بِهَا جَآءَتۡهَا رِيحٌ عَاصِفٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡمَوۡجُ مِن كُلِّ مَكَانٖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ أُحِيطَ بِهِمۡ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ لَئِنۡ أَنجَيۡتَنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ
avanākunnu karayiluṁ kaṭaliluṁ niṅṅaḷkk sañcārasekaryaṁ nalkunnat. aṅṅane niṅṅaḷ kappalukaḷilāyirikkukayuṁ, nalla oru kāṟṟ nimittaṁ yātrakkāreyuṁ keāṇṭ ava sañcarikkukayuṁ, avaratil santuṣṭarāyirikkukayuṁ ceytappēāḻatā oru keāṭuṅkāṟṟ avarkk vannetti. ellāyiṭattuninnuṁ tiramālakaḷ avaruṭe nērkk vannu. taṅṅaḷ valayaṁ ceyyappeṭṭirikkunnu enn avar vicāriccu. appēāḷ kīḻvaṇakkaṁ allāhuvinn niṣkaḷaṅkamākkikkeāṇṭ avanēāṭavar prārt'thiccu: ñaṅṅaḷe nī itil ninn rakṣappeṭuttunna pakṣaṁ tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ nandiyuḷḷavaruṭe kūṭṭattilāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 22
فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمۡ إِذَا هُمۡ يَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۗ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغۡيُكُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۖ مَّتَٰعَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُكُمۡ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
aṅṅane allāhu avare rakṣappeṭuttiyappēāḷ avaratā n'yāyamillāte bhūmiyil atikramaṁ pravarttikkunnuḥē; manuṣyarē, niṅṅaḷ ceyyunna atikramaṁ niṅṅaḷkketiril tanneyāyirikkuṁ (bhavikkuka.) ihalēākajīvitattile sukhānubhavaṁ mātramāṇ (at vaḻi niṅṅaḷkk kiṭṭunnat) . pinne nam'muṭe aṭuttēkkāṇ niṅṅaḷuṭe maṭakkaṁ. appēāḷ niṅṅaḷ pravartticcu keāṇṭirunnatineppaṟṟi niṅṅaḷe nāṁ vivaramaṟiyikkunnatāṇ
Surah Yunus, Verse 23
إِنَّمَا مَثَلُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ مِمَّا يَأۡكُلُ ٱلنَّاسُ وَٱلۡأَنۡعَٰمُ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذَتِ ٱلۡأَرۡضُ زُخۡرُفَهَا وَٱزَّيَّنَتۡ وَظَنَّ أَهۡلُهَآ أَنَّهُمۡ قَٰدِرُونَ عَلَيۡهَآ أَتَىٰهَآ أَمۡرُنَا لَيۡلًا أَوۡ نَهَارٗا فَجَعَلۡنَٰهَا حَصِيدٗا كَأَن لَّمۡ تَغۡنَ بِٱلۡأَمۡسِۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
nāṁ ākāśatt ninn veḷḷaṁ iṟakkiyiṭṭ atumūlaṁ manuṣyarkkuṁ kālikaḷkkuṁ bhakṣikkānuḷḷa bhūmiyile sasyaṅṅaḷ iṭakalarnnu vaḷarnnu. aṅṅane bhūmi atinṟe alaṅkāramaṇiyukayuṁ, at aḻakārnnatākukayuṁ, avayeākke karasthamākkān taṅṅaḷkk kaḻiyumāṟāyenn atinṟe uṭamasthar vicārikkukayuṁ ceytappēāḻatā oru rātriyēā pakalēā nam'muṭe kalpana atin vannettukayuṁ, talēdivasaṁ avayeānnuṁ aviṭe nilaninniṭṭēyillātta maṭṭil nāmavaye unmūlanaṁ ceyyappeṭṭa avasthayilākkukayuṁ ceyyunnu. itupēāle mātramākunnu aihikajīvitattinṟe upama. cintikkunna āḷukaḷkku vēṇṭi aprakāraṁ nāṁ teḷivukaḷ viśadīkarikkunnu
Surah Yunus, Verse 24
وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَىٰ دَارِ ٱلسَّلَٰمِ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
allāhu śāntiyuṭe bhavanattilēkk kṣaṇikkunnu. avan uddēśikkunnavare avan nērāya pātayilēkk nayikkukayuṁ ceyyunnu
Surah Yunus, Verse 25
۞لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞ وَلَا ذِلَّةٌۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
sukr̥taṁ ceytavarkk ēṟṟavuṁ uttamamāya pratiphalavuṁ kūṭutal nēṭṭavumuṇṭ. iruḷēā apamānamēā avaruṭe mukhatte tīṇṭukayilla. avarākunnu svargāvakāśikaḷ. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 26
وَٱلَّذِينَ كَسَبُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ جَزَآءُ سَيِّئَةِۭ بِمِثۡلِهَا وَتَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ مَّا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۖ كَأَنَّمَآ أُغۡشِيَتۡ وُجُوهُهُمۡ قِطَعٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مُظۡلِمًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
tinmakaḷ pravartticcavarkkākaṭṭe tinmaykkuḷḷa pratiphalaṁ atin tulyamāyatu tanneyāyirikkuṁ. apamānaṁ avare bādhikkukayuṁ ceyyuṁ. allāhuvil ninn avare rakṣikkunna orāḷumilla. iruṇṭa rāvinṟe kaṣṇaṅṅaḷkeāṇṭ avaruṭe mukhaṅṅaḷ peātiññatu pēāleyirikkuṁ. avarākunnu narakāvakāśikaḷ. avaratil nityavāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 27
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ مَكَانَكُمۡ أَنتُمۡ وَشُرَكَآؤُكُمۡۚ فَزَيَّلۡنَا بَيۡنَهُمۡۖ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمۡ إِيَّانَا تَعۡبُدُونَ
avareyellāṁ nāṁ orumiccukūṭṭukayuṁ, enniṭṭ bahudaivaviśvāsikaḷēāṭ niṅṅaḷuṁ niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷāyi cērttavaruṁ aviṭettanne nilkkū. enn paṟayukayuṁ ceyyunna divasaṁ (śrad'dhēyamatre.) anantaraṁ nāṁ avare tam'mil vērpeṭuttuṁ. avar paṅkāḷikaḷāyi cērttavar paṟayuṁ: niṅṅaḷ ñaṅṅaḷeyalla ārādhiccirunnat
Surah Yunus, Verse 28
فَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ إِن كُنَّا عَنۡ عِبَادَتِكُمۡ لَغَٰفِلِينَ
atināl ñaṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷkkumiṭayil sākṣiyāyi allāhu mati. niṅṅaḷuṭe ārādhanayeppaṟṟi ñaṅṅaḷ tīrttuṁ aṟivillāttavarāyirunnu
Surah Yunus, Verse 29
هُنَالِكَ تَبۡلُواْ كُلُّ نَفۡسٖ مَّآ أَسۡلَفَتۡۚ وَرُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
aviṭevecc ōrēā ātmāvuṁ at munkūṭṭi ceytat parīkṣiccaṟiyuṁ. avaruṭe yathārt'tha rakṣādhikāriyāya allāhuviṅkalēkk avar maṭakkappeṭukayuṁ, avar paṟaññuṇṭākkiyirunnatellāṁ avaril ninn teṟṟippēākukayuṁ ceyyunnatāṇ
Surah Yunus, Verse 30
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ
paṟayuka: ākāśattuninnuṁ bhūmiyil ninnuṁ niṅṅaḷkk āhāraṁ nalkunnat ārāṇ? atalleṅkil kēḷviyuṁ kāḻcakaḷuṁ adhīnappeṭuttunnat ārāṇ? jīvanillāttatil ninn jīvanuḷḷatuṁ, jīvanuḷḷatil ninn jīvanillāttatuṁ puṟappeṭuvikkunnatuṁ ārāṇ? kāryaṅṅaḷ niyantrikkunnatuṁ ārāṇ? avar paṟayuṁ: allāhu enn. appēāḷ paṟayuka: enniṭṭuṁ niṅṅaḷ sūkṣmata pālikkunnillē
Surah Yunus, Verse 31
فَذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَاذَا بَعۡدَ ٱلۡحَقِّ إِلَّا ٱلضَّلَٰلُۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ
avanāṇ niṅṅaḷuṭe yathārt'tha rakṣitāvāya allāhu. ennirikke yathārt'thamāyuḷḷatin puṟame vaḻikēṭallāte entāṇuḷḷat? appēāḷ eṅṅaneyāṇ niṅṅaḷ teṟṟikkappeṭunnat
Surah Yunus, Verse 32
كَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ فَسَقُوٓاْ أَنَّهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
aprakāraṁ dhikkāraṁ kaikkeāṇṭavaruṭe kāryattil, avar viśvasikkukayilla ennuḷḷa ninṟe rakṣitāvinṟe vacanaṁ satyamāyirikkunnu
Surah Yunus, Verse 33
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۚ قُلِ ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
(nabiyē,) paṟayuka: sr̥ṣṭi ādyamāyi tuṭaṅṅukayuṁ pinne at āvarttikkukayuṁ ceyyunna vallavaruṁ niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷāyi cērttavaruṭe kūṭṭattiluṇṭēā? paṟayuka: allāhuvāṇ sr̥ṣṭi ādyamāyi tuṭaṅṅukayuṁ pinne at āvarttikkukayuṁ ceyyunnat. ennirikke niṅṅaḷ eṅṅaneyāṇ teṟṟikkappeṭunnat
Surah Yunus, Verse 34
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّۚ قُلِ ٱللَّهُ يَهۡدِي لِلۡحَقِّۗ أَفَمَن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّيٓ إِلَّآ أَن يُهۡدَىٰۖ فَمَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
(nabiyē,) paṟayuka: satyattilēkk vaḻi kāṭṭunna vallavaruṁ niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷāyi cērttavaruṭe kūṭṭattiluṇṭēā? paṟayuka: allāhuvatre satyattilēkk vaḻi kāṭṭunnat. ākayāl satyattilēkk vaḻi kāṇikkunnavanāṇēā, atalla, āreṅkiluṁ vaḻi kāṇicceṅkilallāte nērmārgaṁ prāpikkāttavanāṇēā pintuṭarān kūṭutal arhatayuḷḷavan? appēāḷ niṅṅaḷkkentupaṟṟi? eṅṅaneyāṇ niṅṅaḷ vidhi kalpikkunnat
Surah Yunus, Verse 35
وَمَا يَتَّبِعُ أَكۡثَرُهُمۡ إِلَّا ظَنًّاۚ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ
avaril adhikapēruṁ ūhatte mātramāṇ pintuṭarunnat. tīrccayāyuṁ satyattinṟe sthānatt ūhaṁ oṭṭuṁ paryāptamākukayilla. tīrccayāyuṁ allāhu avar ceytu keāṇṭirikkunnatellāṁ aṟiyunnavanākunnu
Surah Yunus, Verse 36
وَمَا كَانَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ أَن يُفۡتَرَىٰ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
allāhuvin puṟame (maṟṟārāluṁ) ī khur'ān keṭṭiccamaykkappeṭāvunnatalla. pratyuta atinṟe mumpuḷḷa divyasandēśatte satyappeṭuttunnatuṁ, daivikapramāṇattinṟe viśadīkaraṇavumatre at. atil yāteāru sanśayavumilla. lēākarakṣitāviṅkal ninnuḷḷatāṇat
Surah Yunus, Verse 37
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
atalla, addēhaṁ (nabi) at keṭṭiccamaccatāṇ ennāṇēā avar paṟayunnat? (nabiyē,) paṟayuka: ennāl atinn tulyamāya oru ad'dhyāyaṁ niṅṅaḷ keāṇṭu varū. allāhuvin puṟame niṅṅaḷkk sādhikkunnavareyellāṁ viḷiccukeāḷḷukayuṁ ceyyuka. niṅṅaḷ satyavānmārāṇeṅkil
Surah Yunus, Verse 38
بَلۡ كَذَّبُواْ بِمَا لَمۡ يُحِيطُواْ بِعِلۡمِهِۦ وَلَمَّا يَأۡتِهِمۡ تَأۡوِيلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلظَّـٰلِمِينَ
alla, muḻuvan vaśavuṁ avar sūkṣmamāyi aṟiññiṭṭillātta, anubhavasākṣyaṁ avarkku vannu kaḻiññiṭṭillātta oru kāryatte avar niṣēdhiccu taḷḷiyirikkayāṇ. aprakāraṁ tanneyāṇ avaruṭe mumpuḷḷavaruṁ niṣēdhiccu taḷḷiyat. enniṭṭ ā akramikaḷuṭe paryavasānaṁ eṅṅaneyāyirunnu enn nēākkū
Surah Yunus, Verse 39
وَمِنۡهُم مَّن يُؤۡمِنُ بِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن لَّا يُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ
atil (khur'ānil) viśvasikkunna cilar avaruṭe kūṭṭattiluṇṭ. atil viśvasikkātta cilaruṁ avaruṭe kūṭṭattiluṇṭ. ninṟe rakṣitāv kuḻappamuṇṭākkunnavareppaṟṟi nallavaṇṇaṁ aṟiyunnavanākunnu
Surah Yunus, Verse 40
وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمۡ عَمَلُكُمۡۖ أَنتُم بَرِيٓـُٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
avar ninne niṣēdhiccu taḷḷukayāṇeṅkil nī paṟaññēkkuka. enikkuḷḷat enṟe karm'mamākunnu. niṅṅaḷkkuḷḷat niṅṅaḷuṭe karm'mavuṁ. ñān pravarttikkunnatil ninn niṅṅaḷ vimuktarāṇ. niṅṅaḷ pravarttikkunnatil ninn ñānuṁ vimuktanāṇ
Surah Yunus, Verse 41
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يَعۡقِلُونَ
avaruṭe kūṭṭattil nī paṟayunnat śrad'dhicc kēḷkkunna cilaruṇṭ. ennāl badhiranmāre - avar cintikkān bhāvamilleṅkiluṁ -ninakk kēḷpikkān kaḻiyumēā
Surah Yunus, Verse 42
وَمِنۡهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يُبۡصِرُونَ
avaruṭe kūṭṭattil ninne uṟṟunēākkunna cilarumuṇṭ. ennāl andhanmārkk- avar kaṇṭaṟiyān bhāvamilleṅkiluṁ- nērvaḻi kāṇikkuvān ninakk sādhikkumēā
Surah Yunus, Verse 43
إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَظۡلِمُ ٱلنَّاسَ شَيۡـٔٗا وَلَٰكِنَّ ٱلنَّاسَ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
tīrccayāyuṁ allāhu manuṣyarēāṭ oṭṭuṁ anīti kāṇikkunnilla. eṅkiluṁ manuṣyar avaravarēāṭ tanne anīti kāṇikkunnu
Surah Yunus, Verse 44
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ كَأَن لَّمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّنَ ٱلنَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيۡنَهُمۡۚ قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
avan avare orumiccukūṭṭunna divasaṁ pakalil ninn alpasamayaṁ mātramē avar (ihalēākatt) kaḻiccukūṭṭiyiṭṭuḷḷū enna pēāle tēānnuṁ. avar an'yēān'yaṁ tiriccaṟiyunnatumāṇ. allāhuvumāyi kaṇṭumuṭṭunnatine niṣēdhiccutaḷḷiyavar naṣṭattilāyirikkunnu. avar sanmārgaṁ prāpikkunnavarāyatumilla
Surah Yunus, Verse 45
وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ ٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفۡعَلُونَ
(nabiyē,) avarkku nāṁ vāgdānaṁ ceytukeāṇṭirikkunna śikṣakaḷil cilat nāṁ ninakk kāṇiccutarikayēā, alleṅkil (atinu mump) ninne nāṁ marippikkukayēā ceyyunna pakṣaṁ nam'muṭe aṭuttēkk tanneyāṇ avaruṭe maṭakkaṁ. pinne avar ceytu keāṇṭirikkunnatinellāṁ allāhu sākṣiyāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 46
وَلِكُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولٞۖ فَإِذَا جَآءَ رَسُولُهُمۡ قُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ōrēā samūhattinuṁ ōrēā dūtanuṇṭ. aṅṅane avarilēkkuḷḷa dūtan vannāl avarkkiṭayal nītipūrvvaṁ tīrumānameṭukkappeṭunnatāṇ. avarēāṭ anīti kāṇikkappeṭunnatalla
Surah Yunus, Verse 47
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avar (satyaniṣēdhikaḷ) paṟayuṁ: eppēāḻāṇ ī vāgdānaṁ (niṟavēṟunnat?) (paṟayū,) niṅṅaḷ satyavānmārāṇeṅkil
Surah Yunus, Verse 48
قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي ضَرّٗا وَلَا نَفۡعًا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌۚ إِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَلَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ
(nabiyē,) paṟayuka: enikk tanne upakāramēā upadravamēā uṇṭākkuka ennat enṟe adhīnattilalla- allāhu uddēśiccatallāte. ōrēā samūhattinuṁ oru avadhiyuṇṭ. avaruṭe avadhi vannettiyāl oru nāḻika nēraṁ pēāluṁ avarkk vaikikkānāvilla. avarkkat nēratteyākkānuṁ kaḻiyilla
Surah Yunus, Verse 49
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُهُۥ بَيَٰتًا أَوۡ نَهَارٗا مَّاذَا يَسۡتَعۡجِلُ مِنۡهُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
(nabiyē,) paṟayuka: allāhuvinṟe śikṣa rātriyēā pakalēā niṅṅaḷkk vannāl (niṅṅaḷuṭe avastha eṅṅaneyāyirikkumenn) niṅṅaḷ cinticciṭṭuṇṭēā? atil ninn ētu śikṣaykkāyirikkuṁ kuṟṟavāḷikaḷ dhr̥ti kāṇikkunnat
Surah Yunus, Verse 50
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِۦٓۚ ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
enniṭṭ at (śikṣa) anubhavikkumpēāḻāṇēā niṅṅaḷatil viśvasikkunnat? (appēāḷ niṅṅaḷēāṭ paṟayappeṭuṁ:) niṅṅaḷ ī śikṣaykk tiṭukkaṁ kāṇikkunnavarāyirunnallēā. enniṭṭ ippēāḻāṇēā (niṅṅaḷuṭe viśvāsaṁ)
Surah Yunus, Verse 51
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ
pinnīṭ akramakārikaḷēāṭ paṟayappeṭuṁ: niṅṅaḷ śāśvata śikṣa āsvadicc keāḷḷuka. niṅṅaḷ pravartticcirunnatinanusariccallāte niṅṅaḷkk pratiphalaṁ nalkappeṭumēā
Surah Yunus, Verse 52
۞وَيَسۡتَنۢبِـُٔونَكَ أَحَقٌّ هُوَۖ قُلۡ إِي وَرَبِّيٓ إِنَّهُۥ لَحَقّٞۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
it satyamāṇēā enn ninnēāṭ avar anvēṣikkunnu. paṟayuka: ate; enṟe rakṣitāvinetanneyāṇa! tīrccayāyuṁ at satyaṁ tanneyāṇ. niṅṅaḷkk tēālpiccu kaḷayānāvilla
Surah Yunus, Verse 53
وَلَوۡ أَنَّ لِكُلِّ نَفۡسٖ ظَلَمَتۡ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لَٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۖ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
akramaṁ pravartticca ōrēā vyaktikkuṁ bhūmiyiluḷḷat muḻuvan kaivaśamuṇṭāyirunnāl pēāluṁ atayāḷ prāyaścittamāyi nalkumāyirunnu. śikṣa kāṇumpēāḷ avar khēdaṁ manas'sil oḷippikkukayuṁ ceyyuṁ. avarkkiṭayil nītiyanusaricc tīrppukalpikkappeṭukayuṁ ceyyuṁ. avarēāṭ anīti kāṇikkappeṭukayilla
Surah Yunus, Verse 54
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
śrad'dhikkuka; tīrccayāyuṁ ākāśaṅṅaḷiluṁ bhūmiyiluṁ uḷḷateākke allāhuvinṟetākunnu. śrad'dhikkuka; tīrccayāyuṁ allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamākunnu. pakṣe avaril adhikapēruṁ (kāryaṁ) manas'silākkunnilla
Surah Yunus, Verse 55
هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
avan jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnu. avaṅkalēkk tanne niṅṅaḷ maṭakkappeṭukayuṁ ceyyunnu
Surah Yunus, Verse 56
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَتۡكُم مَّوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَشِفَآءٞ لِّمَا فِي ٱلصُّدُورِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
manuṣyarē, niṅṅaḷuṭe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa sadupadēśavuṁ, manas'sukaḷiluḷḷa rēāgattin śamanavuṁ niṅṅaḷkku vannukiṭṭiyirikkunnu. satyaviśvāsikaḷkk mārgadarśanavuṁ kāruṇyavuṁ (vannukiṭṭiyirikkunnu)
Surah Yunus, Verse 57
قُلۡ بِفَضۡلِ ٱللَّهِ وَبِرَحۡمَتِهِۦ فَبِذَٰلِكَ فَلۡيَفۡرَحُواْ هُوَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ
paṟayuka: allāhuvinṟe anugrahaṁ keāṇṭuṁ kāruṇyaṁ keāṇṭumāṇat. atukeāṇṭ avar santēāṣiccu keāḷḷaṭṭe. atāṇ avar sampādiccu kūṭṭikeāṇṭirikkunnatinekkāḷ uttamamāyiṭṭuḷḷat
Surah Yunus, Verse 58
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ لَكُم مِّن رِّزۡقٖ فَجَعَلۡتُم مِّنۡهُ حَرَامٗا وَحَلَٰلٗا قُلۡ ءَآللَّهُ أَذِنَ لَكُمۡۖ أَمۡ عَلَى ٱللَّهِ تَفۡتَرُونَ
paṟayuka: allāhu niṅṅaḷkkiṟakkittanna āhāratteppaṟṟi niṅṅaḷ cinticciṭṭuṇṭēā? enniṭṭ atil (cilat) niṅṅaḷ niṣid'dhavuṁ (vēṟe cilat) anuvadanīyavumākkiyirikkunnu. paṟayuka: allāhuvāṇēā niṅṅaḷkk (atin) anuvādaṁ tannat? atalla, niṅṅaḷ allāhuvinṟe pēril keṭṭiccamaykkukayāṇēā
Surah Yunus, Verse 59
وَمَا ظَنُّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ
allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamaykkunnavaruṭe vicāraṁ uyirtteḻunnēlpinṟe nāḷil entāyirikkuṁ? tīrccayāyuṁ allāhu janaṅṅaḷēāṭ audāryaṁ kāṇikkunnavanākunnu. pakṣe, avaril adhikapēruṁ nandikāṇikkunnilla
Surah Yunus, Verse 60
وَمَا تَكُونُ فِي شَأۡنٖ وَمَا تَتۡلُواْ مِنۡهُ مِن قُرۡءَانٖ وَلَا تَعۡمَلُونَ مِنۡ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيۡكُمۡ شُهُودًا إِذۡ تُفِيضُونَ فِيهِۚ وَمَا يَعۡزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثۡقَالِ ذَرَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَآ أَصۡغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرَ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ
(nabiyē,) nī vallakāryattiluṁ ērpeṭukayēā, atineppaṟṟi khur'ānil ninn vallatuṁ ōtikēḷpikkukayēā, niṅṅaḷ ēteṅkiluṁ pravarttanattil ērpeṭukayēā ceyyunnuveṅkil niṅṅaḷatil muḻukunna samayatt niṅṅaḷuṭe mēl sākṣiyāyi nāṁ uṇṭākātirikkukayilla. bhūmiyilēā ākāśattēā uḷḷa oru aṇuvēāḷamuḷḷa yāteānnuṁ ninṟe rakṣitāvi (nṟe śrad'dhayi) l ninn viṭṭupēākukayilla. atinekkāḷ ceṟutēā valutēā āyiṭṭuḷḷa yāteānnuṁ spaṣṭamāya oru rēkhayil uḷpeṭāttatāyi illa
Surah Yunus, Verse 61
أَلَآ إِنَّ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
śrad'dhikkuka: tīrccayāyuṁ allāhuvinṟe mitraṅṅaḷārēā avarkk yāteāru bhayavumilla. avar duḥkhikkēṇṭi varikayumilla
Surah Yunus, Verse 62
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
viśvasikkukayuṁ sūkṣmata pāliccu keāṇṭirikkukayuṁ ceyyunnavaratre avar
Surah Yunus, Verse 63
لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ لَا تَبۡدِيلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
avarkkāṇ aihikajīvitattiluṁ paralēākattuṁ santēāṣavārttayuḷḷat. allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷkk yāteāru māṟṟavumilla. atu (santēāṣavārtta) tanneyāṇ mahattāya bhāgyaṁ
Surah Yunus, Verse 64
وَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّ ٱلۡعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًاۚ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(nabiyē,) avaruṭe vākk ninakk vyasanamuṇṭākkātirikkaṭṭe. tīrccayāyuṁ pratāpaṁ muḻuvan allāhuvinākunnu. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumatre
Surah Yunus, Verse 65
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا يَتَّبِعُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُرَكَآءَۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ
śrad'dhikkuka: tīrccayāyuṁ allāhuvinuḷḷatākunnu ākāśaṅṅaḷiluḷḷavaruṁ bhūmiyiluḷḷavarumellāṁ. allāhuvin puṟame paṅkāḷikaḷe viḷiccu prārt'thikkunnavar enteānnineyāṇ pinpaṟṟunnat? avar ūhatte mātramāṇ pintuṭarunnat. avar anumānicc (kaḷḷaṁ) paṟayuka mātramāṇ ceyyunnat
Surah Yunus, Verse 66
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ
avanatre niṅṅaḷkk vēṇṭi rātriye śāntamāyi kaḻiyattakkavidhavuṁ pakaline veḷiccamuḷḷatuṁ ākkittannat. tīrccayāyuṁ kēṭṭ manas'silākkunna āḷukaḷkk atil dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ
Surah Yunus, Verse 67
قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱلۡغَنِيُّۖ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنۡ عِندَكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭ بِهَٰذَآۚ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
allāhu oru santānatte svīkariccirikkunnu ennavar paṟaññu. avan etra pariśud'dhan! avan parāśrayamuktanatre. ākāśaṅṅaḷiluḷḷatuṁ bhūmiyiluḷḷatumellāṁ avanṟetākunnu. niṅṅaḷuṭe pakkal itin (daivattin santānaṁ uṇṭennatin) yāteāru pramāṇavumilla. allāhuvinṟe pēril niṅṅaḷkk aṟivillāttat niṅṅaḷ paṟaññuṇṭākkukayāṇēā
Surah Yunus, Verse 68
قُلۡ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ
paṟayuka: allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamaykkunnavar vijayikkukayilla; tīrcca
Surah Yunus, Verse 69
مَتَٰعٞ فِي ٱلدُّنۡيَا ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ ٱلۡعَذَابَ ٱلشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
(avarkkuḷḷat) ihalēākatte sukhānubhavamatre. pinne nam'muṭe aṭukkalēkkāṇ avaruṭe maṭakkaṁ. enniṭṭ avar aviśvasiccirunnatinṟe phalamāyi kaṭhinamāya śikṣa nāṁ avarkk āsvadippikkunnatāṇ
Surah Yunus, Verse 70
۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ نُوحٍ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكُم مَّقَامِي وَتَذۡكِيرِي بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَعَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡتُ فَأَجۡمِعُوٓاْ أَمۡرَكُمۡ وَشُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُنۡ أَمۡرُكُمۡ عَلَيۡكُمۡ غُمَّةٗ ثُمَّ ٱقۡضُوٓاْ إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ
(nabiyē,) nī avarkk nūhineppaṟṟiyuḷḷa vivaraṁ ōtikēḷpikkuka. addēhaṁ tanṟe janatayēāṭ paṟañña sandarbhaṁ: enṟe janaṅṅaḷē, enṟe sānnid'dhyavuṁ allāhuvinṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷeppaṟṟiyuḷḷa enṟe ulbēādhanavuṁ niṅṅaḷkk oru valiya bhāramāyittīrnniṭṭuṇṭeṅkil allāhuvinṟe mēl ñānitā bharamēlpiccirikkunnu. ennāl niṅṅaḷuṭe kāryaṁ niṅṅaḷuṁ niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷākkiyavaruṁ kūṭi tīrumāniccuṟappiccu keāḷḷū. pinne niṅṅaḷuṭe kāryattil (tīrumānattil) niṅṅaḷkk oru avyaktatayuṁ uṇṭāyirikkarut. enniṭṭ enṟe nēre niṅṅaḷ (ā tīrumānaṁ) naṭappil varuttū. enikk niṅṅaḷ iṭatarikayē vēṇṭa
Surah Yunus, Verse 71
فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَمَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
ini niṅṅaḷ pintiriññu kaḷayunna pakṣaṁ ñān niṅṅaḷēāṭ yāteāru pratiphalavuṁ cēādicciṭṭilla. enikk pratiphalaṁ tarēṇṭat allāhu mātramākunnu. (allāhuvin) kīḻpeṭunnavaruṭe kūṭṭattil āyirikkuvānāṇ ñān kalpikkappeṭṭiṭṭuḷḷat
Surah Yunus, Verse 72
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ خَلَـٰٓئِفَ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
enniṭṭ avar addēhatte niṣēdhiccu taḷḷikkaḷaññu. appēāḷ addēhatteyuṁ addēhattēāṭeāppamuḷḷavareyuṁ nāṁ kappalil rakṣappeṭuttukayuṁ, avare nāṁ (bhūmiyil) pingāmikaḷākkukayuṁ ceytu. nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ niṣēdhiccutaḷḷiyavare nāṁ mukkikkaḷaññu. appēāḷ nēākkū; tākkīt nalkappeṭṭa ā vibhāgattinṟe paryavasānaṁ eṅṅaneyāyirunnuvenn
Surah Yunus, Verse 73
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ نَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡمُعۡتَدِينَ
pinne addēhattinu śēṣaṁ pala dūtanmāreyuṁ avaruṭe janatayilēkk nāṁ niyēāgiccu. aṅṅane avaruṭe aṭutt teḷivukaḷuṁ keāṇṭ avar cennu. ennāl mump ēteānn avar niṣēdhiccu taḷḷiyēā atil avar viśvasikkuvān tayyāṟuṇṭāyirunnilla. atikramakārikaḷuṭe hr̥dayaṅṅaḷinmēl aprakāraṁ nāṁ mudravekkunnu
Surah Yunus, Verse 74
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ وَهَٰرُونَ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ بِـَٔايَٰتِنَا فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
pinnīṭ avarkk śēṣaṁ, nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷumāyi phir'aunṟeyuṁ avanṟe pramāṇimāruṭeyuṁ aṭuttēkk mūsāyeyuṁ hāṟūneyuṁ nāṁ niyēāgiccu. ennāl avar ahaṅkarikkukayāṇ ceytat. avar kuṟṟavāḷikaḷāya oru janavibhāgamāyirunnu
Surah Yunus, Verse 75
فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ مِنۡ عِندِنَا قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰذَا لَسِحۡرٞ مُّبِينٞ
aṅṅane nam'muṭe pakkal ninnuḷḷa satyaṁ avarkk vannettiyappēāḷ avar paṟaññu: tīrccayāyuṁ it spaṣṭamāya oru jālavidyatanneyākunnu
Surah Yunus, Verse 76
قَالَ مُوسَىٰٓ أَتَقُولُونَ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَكُمۡۖ أَسِحۡرٌ هَٰذَا وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّـٰحِرُونَ
mūsāpaṟaññu: satyaṁ niṅṅaḷkk vannettiyappēāḷ atineppaṟṟi (jālavidyayenn) niṅṅaḷ paṟayukayēā? jālavidyayāṇēā it?(yathārt'thattil) jālavidyakkār vijayaṁ prāpikkukayilla
Surah Yunus, Verse 77
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَلۡفِتَنَا عَمَّا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا ٱلۡكِبۡرِيَآءُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا نَحۡنُ لَكُمَا بِمُؤۡمِنِينَ
avar paṟaññu: ñaṅṅaḷuṭe pitākkanmār enteānnil nilakeāḷḷunnavarāyi ñaṅṅaḷ kaṇṭuvēā atil ninn ñaṅṅaḷe tiriccukaḷayān vēṇṭiyuṁ, bhūmiyil mēdhāvitvaṁ niṅṅaḷkk raṇṭu pērkkumākān vēṇṭiyumāṇēā nī ñaṅṅaḷuṭe aṭutt vannirikkunnat? niṅṅaḷ iruvareyuṁ ñaṅṅaḷ viśvasikkunnatē alla
Surah Yunus, Verse 78
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ٱئۡتُونِي بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ
phir'aun paṟaññu: ellā vivaramuḷḷa jālavidyakkāreyuṁ niṅṅaḷ enṟe aṭukkal keāṇṭ varū
Surah Yunus, Verse 79
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
aṅṅane jālavidyakkār vannappēāḷ mūsā avarēāṭ paṟaññu: niṅṅaḷkk iṭānuḷḷatallāṁ iṭṭēkkū
Surah Yunus, Verse 80
فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئۡتُم بِهِ ٱلسِّحۡرُۖ إِنَّ ٱللَّهَ سَيُبۡطِلُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُصۡلِحُ عَمَلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
aṅṅane avar iṭṭappēāḷ mūsā paṟaññu: niṅṅaḷ ī avatarippiccat jālavidyayākunnu. tīrccayāyuṁ allāhu atine peāḷiccu kaḷayunnatāṇ. kuḻappamuṇṭākkunnavaruṭe pravarttanaṁ allāhu phalavattākkittīrkkukayilla; tīrcca
Surah Yunus, Verse 81
وَيُحِقُّ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
satyatte avanṟe vacanaṅṅaḷilūṭe avan yāthārt'thyamākkittīrkkunnatāṇ. kuṟṟavāḷikaḷkk at aniṣṭakaramāyāluṁ śari
Surah Yunus, Verse 82
فَمَآ ءَامَنَ لِمُوسَىٰٓ إِلَّا ذُرِّيَّةٞ مِّن قَوۡمِهِۦ عَلَىٰ خَوۡفٖ مِّن فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِمۡ أَن يَفۡتِنَهُمۡۚ وَإِنَّ فِرۡعَوۡنَ لَعَالٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
ennāl mūsāye tanṟe janatayil ninnuḷḷa cila ceṟuppakkārallāte maṟṟāruṁ viśvasiccilla. (at tanne) phir'aunuṁ avariluḷḷa pradhānikaḷuṁ avare marddiccēkkumēā enna bhayappāṭēāṭukūṭiyāyirunnu. tīrccayāyuṁ phir'aun bhūmiyil aunnatyaṁ naṭikkunnavan tanneyākunnu. tīrccayāyuṁ avan atirukaviññavaruṭe kūṭṭattilttanneyākunnu
Surah Yunus, Verse 83
وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَيۡهِ تَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِينَ
mūsā paṟaññu: enṟe janaṅṅaḷē,niṅṅaḷ allāhuvil viśvasicciṭṭuṇṭeṅkil avanṟe mēl niṅṅaḷ bharamēlpikkuka- niṅṅaḷ avann kīḻpeṭṭavarāṇeṅkil
Surah Yunus, Verse 84
فَقَالُواْ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
appēāḷ avar paṟaññu: allāhuvinṟe mēl ñaṅṅaḷ bharamēlpiccirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvē, ñaṅṅaḷe nī akramikaḷāya ī janavibhāgattinṟe marddanattin irayākkarutē
Surah Yunus, Verse 85
وَنَجِّنَا بِرَحۡمَتِكَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
ninṟe kāruṇyaṁ keāṇṭ satyaniṣēdhikaḷāya ī janatayil ninn ñaṅṅaḷe nī rakṣappeṭuttēṇamē
Surah Yunus, Verse 86
وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوۡمِكُمَا بِمِصۡرَ بُيُوتٗا وَٱجۡعَلُواْ بُيُوتَكُمۡ قِبۡلَةٗ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
mūsāykkuṁ addēhattinṟe sahēādarannuṁ nāṁ iprakāraṁ sandēśaṁ nalki: niṅṅaḷ raṇṭupēruṁ niṅṅaḷuṭe āḷukaḷkk vēṇṭi ījiptil (pratyēkaṁ) vīṭukaḷ sekaryappeṭuttukayuṁ, niṅṅaḷuṭe vīṭukaḷ khiblayākkukayuṁ, niṅṅaḷ namaskāraṁ muṟapēāle nirvahikkukayuṁ ceyyuka. satyaviśvāsikaḷkk nī santēāṣavārtta aṟiyikkuka
Surah Yunus, Verse 87
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَآ إِنَّكَ ءَاتَيۡتَ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَأَهُۥ زِينَةٗ وَأَمۡوَٰلٗا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَۖ رَبَّنَا ٱطۡمِسۡ عَلَىٰٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ وَٱشۡدُدۡ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَلَا يُؤۡمِنُواْ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
mūsā paṟaññu: ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvē, phir'aunnuṁ avanṟe pramāṇimārkkuṁ nī aihikajīvitattil alaṅkāravuṁ sampattukaḷuṁ nalkiyirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvē, ninṟe mārgattil ninn āḷukaḷe teṟṟikkuvān vēṇṭiyāṇ (avarat upayēāgikkunnat.) ñaṅṅaḷuṭe rakṣitāvē, nī avaruṭe svattukkaḷ tuṭaccunīkkēṇamē. vēdanayēṟiya śikṣa kāṇunnatuvareyuṁ avar viśvasikkātirikkattakkavaṇṇaṁ avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷkk nī kāṭhin'yaṁ nalkukayuṁ ceyyēṇamē
Surah Yunus, Verse 88
قَالَ قَدۡ أُجِيبَت دَّعۡوَتُكُمَا فَٱسۡتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَآنِّ سَبِيلَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
avan (allāhu) paṟaññu: niṅṅaḷuṭe iruvaruṭeyuṁ prārt'thana itā svīkarikkappeṭṭirikkunnu. atināl niṅṅaḷ iruvaruṁ nēre nilakeāḷḷuka. vivaramillāttavaruṭe vaḻi niṅṅaḷ iruvaruṁ pintuṭarnn pēākarut
Surah Yunus, Verse 89
۞وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ وَجُنُودُهُۥ بَغۡيٗا وَعَدۡوًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَدۡرَكَهُ ٱلۡغَرَقُ قَالَ ءَامَنتُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱلَّذِيٓ ءَامَنَتۡ بِهِۦ بَنُوٓاْ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَأَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
isrāyīl santatikaḷe nāṁ kaṭal kaṭattikeāṇṭu pēāyi. appēāḷ phir'aunuṁ avanṟe sain'yaṅṅaḷuṁ dhikkāravuṁ atikramavumāyi avare pintuṭarnnu. oṭuvil muṅṅimarikkāṟāyappēāḷ avan paṟaññu: isrāyīl santatikaḷ ēteāru daivattil viśvasiccirikkunnuvēā avanallāte yāteāru daivavumilla enn ñān viśvasiccirikkunnu. ñān (avann) kīḻpeṭṭavaruṭe kūṭṭattilākunnu
Surah Yunus, Verse 90
ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ عَصَيۡتَ قَبۡلُ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
(allāhu avanēāṭ paṟaññu:) mumpeākke dhikkarikkukayuṁ kuḻappakkāruṭe kūṭṭattilāyirikkukayuṁ ceytiṭṭ ippēāḻāṇēā (nī viśvasikkunnat)
Surah Yunus, Verse 91
فَٱلۡيَوۡمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنۡ خَلۡفَكَ ءَايَةٗۚ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِ عَنۡ ءَايَٰتِنَا لَغَٰفِلُونَ
ennāl ninṟe puṟake varunnavarkk nī oru dr̥ṣṭāntamāyirikkēṇṭatinuvēṇṭi innu ninṟe śarīratte nāṁ rakṣappeṭutti eṭukkunnatāṇ. tīrccayāyuṁ manuṣyaril dhārāḷaṁ pēr nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷeppaṟṟi aśrad'dharākunnu
Surah Yunus, Verse 92
وَلَقَدۡ بَوَّأۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مُبَوَّأَ صِدۡقٖ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ فَمَا ٱخۡتَلَفُواْ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
tīrccayāyuṁ isrāyīl santatikaḷe ucitamāya oru tāvaḷattil nāṁ kuṭiyiruttukayuṁ, viśiṣṭamāya vastukkaḷil ninn avarkk nāṁ āhāraṁ nalkukayuṁ ceytu. ennāl avarkk aṟiv vannukiṭṭiyatin śēṣaṁ tanneyāṇ avar bhinniccat. avar bhinniccu keāṇṭirunna kāryattil uyirtteḻunnēlpinṟe nāḷil ninṟe rakṣitāv avarkkiṭayil vidhikalpikkuka tanne ceyyuṁ
Surah Yunus, Verse 93
فَإِن كُنتَ فِي شَكّٖ مِّمَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ فَسۡـَٔلِ ٱلَّذِينَ يَقۡرَءُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكَۚ لَقَدۡ جَآءَكَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
ini ninakku nāṁ avatarippiccu tannatineppaṟṟi ninakk valla sanśayavumuṇṭeṅkil ninakk mumputanne vēdagranthaṁ vāyicc varunnavarēāṭ cēādiccu nēākkuka. tīrccayāyuṁ ninakk ninṟe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa satyaṁ vannukiṭṭiyirikkunnu. atināl nī sanśayālukkaḷuṭe kūṭṭattilāyippēākarut
Surah Yunus, Verse 94
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
allāhuvinṟe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷe niṣēdhiccu taḷḷiyavaruṭe kūṭṭattiluṁ nī āyippēākarut. eṅkil nī naṣṭaṁ paṟṟiyavaruṭe kūṭṭattilāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 95
إِنَّ ٱلَّذِينَ حَقَّتۡ عَلَيۡهِمۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ
tīrccayāyuṁ ēteāru vibhāgattinṟe mēl ninṟe rakṣitāvinṟe vacanaṁ sthirappeṭṭirikkunnuvēā avar viśvasikkukayilla
Surah Yunus, Verse 96
وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
ēteāru teḷiv avarkk vannukiṭṭiyāluṁ. vēdanayēṟiya śikṣa nēril kāṇunnatuvare
Surah Yunus, Verse 97
فَلَوۡلَا كَانَتۡ قَرۡيَةٌ ءَامَنَتۡ فَنَفَعَهَآ إِيمَٰنُهَآ إِلَّا قَوۡمَ يُونُسَ لَمَّآ ءَامَنُواْ كَشَفۡنَا عَنۡهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ
ēteṅkilumeāru rājyaṁ viśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ, viśvāsaṁ atin prayēājanappeṭukayuṁ ceyyāttatent? yūnusinṟe janata oḻike. avar viśvasiccappēāḷ ihalēākajīvitattile apamānakaramāya śikṣa avaril ninn nāṁ nīkkaṁ ceyyukayuṁ, oru niścita kālaṁ vare nāṁ avarkk sekhyaṁ nalkukayuṁ ceytu
Surah Yunus, Verse 98
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَأٓمَنَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ كُلُّهُمۡ جَمِيعًاۚ أَفَأَنتَ تُكۡرِهُ ٱلنَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
ninṟe rakṣitāv uddēśiccirunnuveṅkil bhūmiyiluḷḷavarellāṁ onnicc viśvasikkumāyirunnu. ennirikke janaṅṅaḷ satyaviśvāsikaḷākuvān nī avare nirbandhikkukayēā
Surah Yunus, Verse 99
وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تُؤۡمِنَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَجۡعَلُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
yāteārāḷkkuṁ allāhuvinṟe anumatiprakāramallāte viśvasikkān kaḻiyunnatalla. cinticcu manas'silākkāttavarkk allāhu nikr̥ṣṭata varuttivekkunnatāṇ
Surah Yunus, Verse 100
قُلِ ٱنظُرُواْ مَاذَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَا تُغۡنِي ٱلۡأٓيَٰتُ وَٱلنُّذُرُ عَن قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ
(nabiyē,) paṟayuka: ākāśaṅṅaḷiluṁ bhūmiyiluṁ enteākkeyāṇuḷḷatenn niṅṅaḷ nēākkuvin. viśvasikkātta janaṅṅaḷkk dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṁ tākkītukaḷuṁ entuphalaṁ ceyyānāṇ
Surah Yunus, Verse 101
فَهَلۡ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثۡلَ أَيَّامِ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ قُلۡ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
appēāḷ avaruṭe mump kaḻiññupēāyavaruṭe anubhavaṅṅaḷ pēāluḷḷatallāte maṟṟuvallatuṁ avar kāttirikkukayāṇēā? paṟayuka: ennāl niṅṅaḷ kāttirikkuka. tīrccayāyuṁ ñānuṁ niṅṅaḷēāṭeāppaṁ kāttirikkunnavaruṭe kūṭṭattilāṇ
Surah Yunus, Verse 102
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيۡنَا نُنجِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
pinnīṭ nam'muṭe dūtanmāreyuṁ viśvasiccavareyuṁ nāṁ rakṣappeṭuttunnu. aprakāraṁ nam'muṭe mēluḷḷa oru bādhyata enna nilayil nāṁ viśvāsikaḷe rakṣappeṭuttunnu
Surah Yunus, Verse 103
قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي شَكّٖ مِّن دِينِي فَلَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِنۡ أَعۡبُدُ ٱللَّهَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُمۡۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
paṟayuka: janaṅṅaḷē, enṟe matatte sambandhicc niṅṅaḷ sanśayattilāṇeṅkil (niṅṅaḷ manas'silākkuka;) allāhuvin puṟame niṅṅaḷ ārādhikkunnavare ñān ārādhikkukayilla. pakṣe niṅṅaḷe marippikkunnavanāya allāhuve ñān ārādhikkunnu. satyaviśvāsikaḷuṭe kūṭṭattilāyirikkuvānāṇ ñān kalpikkappeṭṭirikkunnat
Surah Yunus, Verse 104
وَأَنۡ أَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
vakratayillāttavanāyikkeāṇṭ ninṟe mukhaṁ matattin nēreyākki nirttaṇamennuṁ nī bahudaivaviśvāsikaḷil peṭṭavanāyirikkarutennuṁ (ñān kalpikkappeṭṭirikkunnu)
Surah Yunus, Verse 105
وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّكَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
allāhuvin puṟame ninakk upakāraṁ ceyyāttatuṁ, ninakk upadravaṁ ceyyāttatumāya yāteānninēāṭuṁ nī prārt'thikkarut. nī aprakāraṁ ceyyunna pakṣaṁ tīrccayāyuṁ nī akramikaḷuṭe kūṭṭattilāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 106
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يُرِدۡكَ بِخَيۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦۚ يُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
ninakk allāhu valla dēāṣavuṁ ēlpikkunna pakṣaṁ avaneāḻike at nīkkaṁ ceyyān orāḷumilla. avan ninakk valla guṇavuṁ uddēśikkunna pakṣaṁ avanṟe anugrahaṁ taṭṭimāṟṟān orāḷumilla. tanṟe dāsanmāril ninn tān icchikkunnavarkk at (anugrahaṁ) avan anubhavippikkunnu. avan ēṟe peāṟukkunnavanuṁ karuṇānidhiyumatre
Surah Yunus, Verse 107
قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ
paṟayuka: hē; janaṅṅaḷē, niṅṅaḷuṭe rakṣitāviṅkal ninnuḷḷa satyaṁ niṅṅaḷkk vannettiyirikkunnu. atināl ār nērvaḻi svīkarikkunnuvēā avan tanṟe guṇattin tanneyāṇ nērvaḻi svīkarikkunnat. vallavanuṁ vaḻipiḻacc pēāyāl atinṟe dēāṣavuṁ avan tanneyāṇ. ñān niṅṅaḷuṭe mēl uttaravādittaṁ ēlpikkappeṭṭavanalla
Surah Yunus, Verse 108
وَٱتَّبِعۡ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَٱصۡبِرۡ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
ninakk sandēśaṁ nalkappeṭunnatine nī pintuṭaruka. allāhu tīrppukalpikkunnat vare kṣamikkukayuṁ ceyyuka. tīrppukalpikkunnavaril uttamanatre avan
Surah Yunus, Verse 109