Surah Yunus - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡحَكِيمِ
aliph-lāṁ-ṟā'a. it jñāna sampannamāya vēdapustakattile vacanaṅṅaḷāṇ
Surah Yunus, Verse 1
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ رَجُلٖ مِّنۡهُمۡ أَنۡ أَنذِرِ ٱلنَّاسَ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنَّ لَهُمۡ قَدَمَ صِدۡقٍ عِندَ رَبِّهِمۡۗ قَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٞ مُّبِينٌ
taṅṅaḷil ninnutanneyuḷḷa orāḷkku nāṁ divyasandēśaṁ nalkiyat. janaṅṅaḷkkeāradbhutamāyi tēānnunnēā? janaṅṅaḷkk munnaṟiyipp nalkānāṇit. satyaviśvāsikaḷkk taṅṅaḷuṭe nāthaṅkal satyattinarhamāya padaviyuṇṭenna suvārtta aṟiyikkānuṁ. satyaniṣēdhikaḷ paṟaññu: "iyāḷ vyaktamāyuṁ oru māyājālakkāran tanne.”
Surah Yunus, Verse 2
إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ إِذۡنِهِۦۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
ākāśabhūmikaḷe āṟunāḷukaḷilāyi paṭaccuṇṭākkiya allāhuvāṇ niṅṅaḷuṭe nāthan; sanśayamilla. pinnīṭ avan adhikārapīṭhattilirunn kāryaṅṅaḷ niyantriccukeāṇṭirikkunnu. avanṟe anuvādaṁ kiṭṭiya śēṣamallāte śipārśa ceyyunna ārumilla. avanāṇ niṅṅaḷuṭe nāthanāya allāhu. atināl avanumātraṁ vaḻippeṭuka. iteānnuṁ niṅṅaḷ cinticcu manas'silākkunnillē
Surah Yunus, Verse 3
إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗاۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقًّاۚ إِنَّهُۥ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ بِٱلۡقِسۡطِۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
avanilēkkāṇ niṅṅaḷuṭeyeākke maṭakkaṁ. it allāhuvinṟe teṟṟupaṟṟātta vāgdānamāṇ. tīrccayāyuṁ avanāṇ sr̥ṣṭikarmaṁ ārambhikkunnat. pinne atāvarttikkukayuṁ ceyyunnu. satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceyyunnavarkk n'yāyamāya pratiphalaṁ nalkānāṇit. ennāl satyaniṣēdhikaḷkk tiḷaccumaṟiyunna pānīyamāṇuṇṭāvuka. nēāvēṟiya śikṣayuṁ. avar satyatte niṣēdhiccukeāṇṭirunnatinālāṇit
Surah Yunus, Verse 4
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ ضِيَآءٗ وَٱلۡقَمَرَ نُورٗا وَقَدَّرَهُۥ مَنَازِلَ لِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
avanāṇ sūryane prakāśamaṇiyiccat. candrane praśēābhippiccatuṁ avan tanne. atin avan vr̥d'dhikṣayaṅṅaḷ niścayiccirikkunnu. atuvaḻi niṅṅaḷkk keāllaṅṅaḷuṭe eṇṇavuṁ kaṇakkuṁ aṟiyān. yāthārthya niṣṭhamāyallāte allāhu iteānnuṁ sr̥ṣṭicciṭṭilla. kāryaṁ grahikkunna janattināyi allāhu teḷivukaḷ viśadīkarikkukayāṇ
Surah Yunus, Verse 5
إِنَّ فِي ٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَّقُونَ
rāppakalukaḷ māṟimāṟi varunnatiluṁ ākāśabhūmikaḷil allāhu sr̥ṣṭicca maṟṟellāṟṟiluṁ śrad'dha pularttunna janattin dhārāḷaṁ teḷivukaḷuṇṭ
Surah Yunus, Verse 6
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا وَرَضُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَٱطۡمَأَنُّواْ بِهَا وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِنَا غَٰفِلُونَ
nam'me kaṇṭumuṭṭumenn pratīkṣikkāttavar, aihikajīvitaṅkeāṇṭ tr̥ptiyaṭaññavar, atiltanne samādhānaṁ kaṇṭettiyavar, nam'muṭe pramāṇaṅṅaḷeppaṟṟi aśrad'dha kāṇiccavar
Surah Yunus, Verse 7
أُوْلَـٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
avaruṭeyeākke tāvaḷaṁ narakamāṇ. avar pravartticcukeāṇṭirunnatinṟe pratiphalamāṇat
Surah Yunus, Verse 8
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ يَهۡدِيهِمۡ رَبُّهُم بِإِيمَٰنِهِمۡۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
ennāl satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ salkkarmaṅṅaḷ pravarttikkukayuṁ ceytavare, avaruṭe satyaviśvāsaṁ kāraṇaṁ avaruṭe nāthan nērvaḻiyil nayikkuṁ. anugr̥hītamāya svargīyārāmaṅṅaḷil avaruṭe tāḻbhāgattūṭe aruvikaḷ oḻukikkeāṇṭirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 9
دَعۡوَىٰهُمۡ فِيهَا سُبۡحَٰنَكَ ٱللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٞۚ وَءَاخِرُ دَعۡوَىٰهُمۡ أَنِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
aviṭe avaruṭe prārthana “allāhuvē, nīyetra pariśud'dhan” ennāyirikkuṁ. aviṭe avarkkuḷḷa abhivādyaṁ “samādhānaṁ” ennuṁ avaruṭe prārthanayuṭe samāpanaṁ “lēākanāthanāya allāhuvin stuti”yennumāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 10
۞وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
janaṁ bhetika nēṭṭattin tiṭukkaṁ kūṭṭunnapēāle avarkk vipatt varuttān allāhuvuṁ dhr̥ti kāṭṭukayāṇeṅkil avaruṭe kālāvadhi ennēā kaḻiññupēāyēne. ennāl, nāmumāyi kaṇṭumuṭṭumenn karutāttavare avaruṭe atikramaṅṅaḷil andhamāyi viharikkān nāṁ ayaccuviṭukayāṇ
Surah Yunus, Verse 11
وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
manuṣyane valla vipattuṁ bādhiccāl avan ninnēā irunnēā kiṭannēā nam'mēāṭ prārthiccukeāṇṭirikkuṁ. aṅṅane avane ā vipattil ninn nāṁ rakṣappeṭuttiyāl pinne avanakappeṭṭa viṣamasandhiyilavan nam'mēāṭu prārthicciṭṭēyillenna vidhaṁ naṭannakalunnu. atiru kaviyunnavarkk avaruṭe ceytikaḷ avvidhaṁ alaṅkr̥tamāyi tēānnunnu
Surah Yunus, Verse 12
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا ٱلۡقُرُونَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
niṅṅaḷkku mumpuḷḷa pala talamuṟakaḷeyuṁ avar atikramaṁ kāṇiccappēāḷ nāṁ naśippicciṭṭuṇṭ. vyaktamāya pramāṇaṅṅaḷumāyi avarilēkkuḷḷa nam'muṭe dūtanmār avare samīpiccu. ennāl avar viśvasiccatēyilla. avvidhamāṇ kuṟṟavāḷikaḷāya janattin nāṁ pratiphalaṁ nalkunnat
Surah Yunus, Verse 13
ثُمَّ جَعَلۡنَٰكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لِنَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ
pinne avarkkuśēṣaṁ niṅṅaḷe nāṁ bhūmiyil pratinidhikaḷākki. niṅṅaḷeṅṅane ceyyunnuvenn nēākkikkāṇān
Surah Yunus, Verse 14
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَاتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا ٱئۡتِ بِقُرۡءَانٍ غَيۡرِ هَٰذَآ أَوۡ بَدِّلۡهُۚ قُلۡ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أُبَدِّلَهُۥ مِن تِلۡقَآيِٕ نَفۡسِيٓۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۖ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
nam'muṭe suvyaktamāya vacanaṅṅaḷ avare ōtikkēḷppikkumpēāḷ nāmumāyi kaṇṭumuṭṭumenn karutāttavar paṟayuṁ: "nī itallātta maṟṟeāru khur'ān keāṇṭuvarika. alleṅkil itil māṟṟaṅṅaḷ varuttuka.” paṟayuka: "enṟe svantaṁ vakayāyi atil bhēdagati varuttān enikkavakāśamilla. enikk bēādhanamāyi kiṭṭunnat pinpaṟṟuka mātramāṇ ñān ceyyunnat. enṟe nāthane ñān dhikkarikkukayāṇeṅkil atibhayaṅkaramāya oru nāḷile śikṣa enne bādhikkumenn ñān bhayappeṭunnu.”
Surah Yunus, Verse 15
قُل لَّوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوۡتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَدۡرَىٰكُم بِهِۦۖ فَقَدۡ لَبِثۡتُ فِيكُمۡ عُمُرٗا مِّن قَبۡلِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
paṟayuka: "allāhu icchiccirunneṅkil ñānit niṅṅaḷe ōtikkēḷppikkumāyirunnilla. itinekkuṟicc niṅṅaḷe aṟiyikkukapēālumillāyirunnu. itinumump kuṟēkkālaṁ ñān niṅṅaḷkkiṭayil kaḻiññukūṭiyatāṇallēā. niṅṅaḷ ālēācikkunnillē?”
Surah Yunus, Verse 16
فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamakkukayēā avanṟe vacanaṅṅaḷe kaḷḷamākki taḷḷukayēā ceytavanekkāḷ kaṭutta akrami āruṇṭ? pāpikaḷ orikkaluṁ vijayikkukayilla
Surah Yunus, Verse 17
وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡ وَيَقُولُونَ هَـٰٓؤُلَآءِ شُفَعَـٰٓؤُنَا عِندَ ٱللَّهِۚ قُلۡ أَتُنَبِّـُٔونَ ٱللَّهَ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
avar allāhuvin puṟame, taṅṅaḷkk dēāṣamēā guṇamēā varuttātta vastukkaḷe pūjiccukeāṇṭirikkukayāṇ. avaravakāśappeṭunnu: "ivayeākke allāhuvinṟe aṭutt ñaṅṅaḷuṭe śipārśakarāṇ.” cēādikkuka: ākāśabhūmikaḷiluḷḷatāyi allāhuvinaṟiyātta kāryaṅṅaḷ niṅṅaḷ avane aṟiyiccukeāṭukkukayāṇēā? avar paṅkucērkkunnatil ninneākke etrayēā pariśud'dhanuṁ paramēānnatanumāṇ allāhu
Surah Yunus, Verse 18
وَمَا كَانَ ٱلنَّاسُ إِلَّآ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَٱخۡتَلَفُواْۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ فِيمَا فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
manuṣyareākke oru samudāyamāyirunnu. pinne avar bhinniccu. ninṟe nāthanilninnuḷḷa prakhyāpanaṁ nēratte uṇṭāyirunnilleṅkil avar bhinniccukeāṇṭirikkunna kāryattil itinakaṁ tanne tīrpp kalpikkappeṭumāyirunnu
Surah Yunus, Verse 19
وَيَقُولُونَ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۖ فَقُلۡ إِنَّمَا ٱلۡغَيۡبُ لِلَّهِ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
avar cēādikkunnu: "ī pravācakan tanṟe nāthanil ninn oraṭayāḷaṁ iṟakkikkiṭṭāttatent?” paṟayuka: abhetikamāya aṟiv allāhuvin mātramēyuḷḷū. atināl niṅṅaḷ kāttirikkuka. ñānuṁ niṅṅaḷēāṭeāppaṁ kāttirikkāṁ
Surah Yunus, Verse 20
وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ مِّنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُمۡ إِذَا لَهُم مَّكۡرٞ فِيٓ ءَايَاتِنَاۚ قُلِ ٱللَّهُ أَسۡرَعُ مَكۡرًاۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكۡتُبُونَ مَا تَمۡكُرُونَ
janaṅṅaḷkk duritānubhavaṅṅaḷkku śēṣaṁ nāṁ anugrahaṁ anubhavikkānavasaraṁ nalkiyāl uṭane avar nam'muṭe pramāṇaṅṅaḷuṭe kāryattil kutantraṁ kāṇikkunnu. paṟayuka: allāhu ativēgaṁ tantraṁ prayēāgikkunnavanāṇ. nam'muṭe dūtanmār niṅṅaḷ kāṇiccukeāṇṭirikkunna kutantraṅṅaḷellāṁ rēkhappeṭuttivekkuṁ; tīrcca
Surah Yunus, Verse 21
هُوَ ٱلَّذِي يُسَيِّرُكُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا كُنتُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَرَيۡنَ بِهِم بِرِيحٖ طَيِّبَةٖ وَفَرِحُواْ بِهَا جَآءَتۡهَا رِيحٌ عَاصِفٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡمَوۡجُ مِن كُلِّ مَكَانٖ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ أُحِيطَ بِهِمۡ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ لَئِنۡ أَنجَيۡتَنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ
karayiluṁ kaṭaliluṁ niṅṅaḷkk sañcarikkānavasarameārukkiyat ā allāhutanneyāṇ. aṅṅane niṅṅaḷ kappalilāyirikke, sukhakaramāya kāṟṟuvīśi. yātrakkāreyuṁ keāṇṭ kappal nīṅṅittuṭaṅṅi. avaratil santuṣṭarāyi. peṭṭenneāru keāṭuṅkāṟṟaṭiccu. ellā bhāgattuninnuṁ tiramālakaḷ avaruṭe nēre āññu vīśi. keāṭuṅkāṟṟ taṅṅaḷe valayaṁ ceytatāyi avarkkutēānni. appēāḷ taṅṅaḷuṭe vaṇakkaṁ allāhuvin mātraṁ samarppiccukeāṇṭ avar avanēāṭ prārthiccu: "ñaṅṅaḷe nī itilninn rakṣappeṭuttiyāl uṟappāyuṁ ñaṅṅaḷ nandiyuḷḷavarāyirikkuṁ.”
Surah Yunus, Verse 22
فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمۡ إِذَا هُمۡ يَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۗ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغۡيُكُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۖ مَّتَٰعَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُكُمۡ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
aṅṅane allāhu avare rakṣappeṭutti. appēāḷ avaratā an'yāyamāyi bhūmiyil atikramaṁ pravarttikkunnu. manuṣyarē, niṅṅaḷuṭe atikramaṁ niṅṅaḷkketire tanneyāṇ. niṅṅaḷkkat nalkuka aihikajīvitattile sukhāsvādanamāṇ. pinne nam'muṭe aṭuttēkkāṇ niṅṅaḷuṭe maṭakkaṁ. appēāḷ niṅṅaḷ ceytukeāṇṭirunnatineppaṟṟi niṅṅaḷe nāṁ vivaramaṟiyikkuṁ
Surah Yunus, Verse 23
إِنَّمَا مَثَلُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ مِمَّا يَأۡكُلُ ٱلنَّاسُ وَٱلۡأَنۡعَٰمُ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذَتِ ٱلۡأَرۡضُ زُخۡرُفَهَا وَٱزَّيَّنَتۡ وَظَنَّ أَهۡلُهَآ أَنَّهُمۡ قَٰدِرُونَ عَلَيۡهَآ أَتَىٰهَآ أَمۡرُنَا لَيۡلًا أَوۡ نَهَارٗا فَجَعَلۡنَٰهَا حَصِيدٗا كَأَن لَّمۡ تَغۡنَ بِٱلۡأَمۡسِۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
aihikajīvitattinṟe upama yitā: mānattuninnu nāṁ maḻa peyyiccu. atuvaḻi bhūmiyil sasyaṅṅaḷ iṭakalarnnu vaḷarnnu. manuṣyarkkuṁ kannukālikaḷkkuṁ tinnān. aṅṅane bhūmi atinṟe camayaṅṅaḷaṇiyukayuṁ cētēāharamāvukayuṁ ceytu. avayeākke anubhavikkān taṅṅaḷ kaḻivuṟṟavarāyirikkunnuvenn atinṟe uṭamakaḷ karuti. appēāḷ rātriyēā pakalēā nam'muṭe kalpana vannettunnu. aṅṅane nāmatine niśśēṣaṁ naśippikkunnu; innale aviṭe onnuntanne uṇṭāyirunniṭṭillāttavidhaṁ. cinticcu manas'silākkunna janatakkuvēṇṭiyāṇ nāṁ ivvidhaṁ teḷivukaḷ viśadīkarikkunnat
Surah Yunus, Verse 24
وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَىٰ دَارِ ٱلسَّلَٰمِ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
allāhu samādhānattinṟe bhavanattilēkk kṣaṇikkunnu. avanicchikkunnavare avan nērvaḻiyil nayikkunnu
Surah Yunus, Verse 25
۞لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞ وَلَا ذِلَّةٌۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
nanma ceytavarkk nalla pratiphalamuṇṭ. avarkkatil vardhanavumuṇṭ. avaruṭe mukhatte iruḷēā nindyatayēā bādhikkukayilla. avarāṇ svargāvakāśikaḷ. avaraviṭe sthiravāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 26
وَٱلَّذِينَ كَسَبُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ جَزَآءُ سَيِّئَةِۭ بِمِثۡلِهَا وَتَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ مَّا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۖ كَأَنَّمَآ أُغۡشِيَتۡ وُجُوهُهُمۡ قِطَعٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مُظۡلِمًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
ennāl tinmakaḷ ceytukūṭṭinayavarēā, tinmakkuḷḷa pratiphalaṁ atinu tulyaṁ tanneyāyirikkuṁ. apamānaṁ avare bādhikkuṁ. allāhuvil ninn avare rakṣikkān ārumuṇṭāvilla. avaruṭe mukhaṅṅaḷ iruḷmuṟṟiya rāvinṟe kaṣṇaṅkeāṇṭ peātiñña pēālirikkuṁ. avarāṇ narakāvakāśikaḷ. avaratil sthiravāsikaḷāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 27
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ مَكَانَكُمۡ أَنتُمۡ وَشُرَكَآؤُكُمۡۚ فَزَيَّلۡنَا بَيۡنَهُمۡۖ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمۡ إِيَّانَا تَعۡبُدُونَ
nāṁ avareyellāṁ orumiccukūṭṭunna dinaṁ. ann nāṁ bahudaivaviśvāsikaḷēāṭu paṟayuṁ: "niṅṅaḷuṁ niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷākkiveccavaruṁ aviṭettanne nilkkuka.” pinnīṭ nāṁ avare parasparaṁ vērppeṭuttuṁ. avar paṅkucērttirunnavar paṟayuṁ: "niṅṅaḷ ñaṅṅaḷe ārādhiccirunnilla
Surah Yunus, Verse 28
فَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ إِن كُنَّا عَنۡ عِبَادَتِكُمۡ لَغَٰفِلِينَ
atināl ñaṅṅaḷkkuṁ niṅṅaḷkkumiṭayil sākṣiyāyi allāhu mati. niṅṅaḷuṭe ārādhanayeppaṟṟi ñaṅṅaḷ tīrttuṁ aśrad'dharāyirunnu.”
Surah Yunus, Verse 29
هُنَالِكَ تَبۡلُواْ كُلُّ نَفۡسٖ مَّآ أَسۡلَفَتۡۚ وَرُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
ann aviṭeveccu ōrēā manuṣyanuṁ tān nēratte ceytukūṭṭiyatinṟe ruci anubhaviccaṟiyuṁ. ellāvaruṁ taṅṅaḷuṭe yathārtha rakṣakanāya allāhuviṅkalēkk maṭakkappeṭuṁ. avar keṭṭiyuṇṭākkiya kaḷḷattaraṅṅaḷeākkeyuṁ avarilninn tennimāṟippēākuṁ
Surah Yunus, Verse 30
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ
cēādikkuka: ākāśabhūmikaḷil ninn niṅṅaḷkk annaṁ nalkunnat ārāṇ? kēḷviyuṁ kāḻcayuṁ āruṭe adhīnatayilāṇ? jīvanillāttatil ninn jīvanuḷḷatineyuṁ jīvanuḷḷatilninn jīvanillāttatineyuṁ puṟatteṭukkunnatārāṇ? kāryaṅṅaḷeākke niyantrikkunnatārāṇ? avar paṟayuṁ: "allāhu.” avarēāṭu cēādikkuka: "enniṭṭuṁ niṅṅaḷ sūkṣmatayuḷḷavarāvunnillē?”
Surah Yunus, Verse 31
فَذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَاذَا بَعۡدَ ٱلۡحَقِّ إِلَّا ٱلضَّلَٰلُۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ
avanāṇ niṅṅaḷuṭe yathārtha sanrakṣakanāya allāhu. atināl yathārthattinappuṟaṁ durmārgamallāte maṟṟentāṇuḷḷat? enniṭṭuṁ niṅṅaḷ eṅṅēāṭṭāṇ vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Yunus, Verse 32
كَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ فَسَقُوٓاْ أَنَّهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
aṅṅane dhikkārikaḷuṭe kāryattil “avar viśvasikkukayilla” enna ninṟe nāthanṟe vacanaṁ satyamāyi pularnnirikkunnu
Surah Yunus, Verse 33
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۚ قُلِ ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
cēādikkuka: niṅṅaḷ daivattil paṅkāḷikaḷākkiyavaril sr̥ṣṭi ārambhikkukayuṁ pinne atāvarttikkukayuṁ ceyyunna āreṅkilumuṇṭēā? paṟayuka: allāhu mātramāṇ sr̥ṣṭikarmamārambhikkunnatuṁ pinnīṭ atāvarttikkunnatuṁ. enniṭṭuṁ niṅṅaḷeṅṅēāṭṭāṇ vaḻiteṟṟippēākunnat
Surah Yunus, Verse 34
قُلۡ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّۚ قُلِ ٱللَّهُ يَهۡدِي لِلۡحَقِّۗ أَفَمَن يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّيٓ إِلَّآ أَن يُهۡدَىٰۖ فَمَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
cēādikkuka: niṅṅaḷ paṅkāḷikaḷākkiya daivaṅṅaḷil satyattilēkk nayikkunna vallavarumuṇṭēā? paṟayuka: allāhuvāṇ satyattilēkk nayikkunnavan. appēāḷ satyattilēkk nayikkunnavanēā, atalla mārgadarśanaṁ nalkappeṭṭālallāte svayaṁ nērvaḻi kāṇān kaḻiyāttavanēā pinpaṟṟān ēṟṟaṁ arhan? niṅṅaḷkkentu paṟṟi? eṅṅaneyeākkeyāṇ niṅṅaḷ tīrumānameṭukkunnat
Surah Yunus, Verse 35
وَمَا يَتَّبِعُ أَكۡثَرُهُمۡ إِلَّا ظَنًّاۚ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ
avarilēṟeppēruṁ ūhāpēāhatte mātramāṇ āśrayikkunnat. satyaṁ manas'silākkān ūhaṁ oṭṭuṁ upakarikkukayilla. allāhu avar ceyyunnateākkeyuṁ nannāyaṟiyunnavanāṇ; tīrcca
Surah Yunus, Verse 36
وَمَا كَانَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ أَن يُفۡتَرَىٰ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
allāhuvallāttavarkk paṭaccuṇṭākkānāvunnatalla ī khur'ān. mumpuḷḷa vēdapustakaṅṅaḷe satyappeṭuttunnatuṁ daivika vacanaṅṅaḷuṭe viśadīkaraṇavumāṇit. itileāṭṭuṁ sanśayikkēṇṭatilla. itu lēākanāthanil ninnuḷḷatutanneyāṇ
Surah Yunus, Verse 37
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
atalla; itu pravācakan keṭṭiccamaccatāṇennāṇēā avar paṟayunnat? paṟayuka: "aṅṅaneyeṅkil atinu samānamāya oradhyāyaṁ niṅṅaḷ keāṇṭuvarika. allāhuvekkūṭāte niṅṅaḷkk kiṭṭāvunnavareyeākke sahāyattinu viḷiccukeāḷḷuka; niṅṅaḷ satyavānmāreṅkil!”
Surah Yunus, Verse 38
بَلۡ كَذَّبُواْ بِمَا لَمۡ يُحِيطُواْ بِعِلۡمِهِۦ وَلَمَّا يَأۡتِهِمۡ تَأۡوِيلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلظَّـٰلِمِينَ
ennāl kāryamitāṇ. taṅṅaḷkk aṟiyān kaḻiyāttavayeyeākke avar taḷḷippaṟaññu. ēteānninṟe anubhavasākṣyaṁ taṅṅaḷkku vannettiyiṭṭillayēā atineyuṁ avar taḷḷippaṟaññu. itupēāleyāṇ avaruṭe mumpuḷḷavaruṁ kaḷḷamākkittaḷḷiyat. nēākkū: ā akramikaḷuṭe antyaṁ evvidhamāyirunnuvenn
Surah Yunus, Verse 39
وَمِنۡهُم مَّن يُؤۡمِنُ بِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن لَّا يُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ
ī khur'ānil viśvasikkunna var avariluṇṭ. viśvasikkāttavarumuṇṭ. kuḻappakkārekkuṟicc nannāyaṟiyunnavanāṇ ninṟe nāthan
Surah Yunus, Verse 40
وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمۡ عَمَلُكُمۡۖ أَنتُم بَرِيٓـُٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
avar ninne niṣēdhiccu taḷḷukayāṇeṅkil paṟayuka: "enikk enṟe karmaṁ. niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭe karmaṁ. ñān pravarttikkunnatinṟe bādhyata niṅṅaḷkkilla. niṅṅaḷ pravarttikkunnatinṟe bādhyata enikkumilla.”
Surah Yunus, Verse 41
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يَعۡقِلُونَ
avaril ninṟe vākkukaḷ śrad'dhiccu kēṭṭukeāṇṭirikkunnavarumuṇṭ. ennāl badhiranmāre kēḷppikkān ninakkāvumēā? avar tīre cintikkāttavarumāṇeṅkil
Surah Yunus, Verse 42
وَمِنۡهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيۡكَۚ أَفَأَنتَ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَلَوۡ كَانُواْ لَا يُبۡصِرُونَ
avaril ninne uṟṟunēākkunnacilarumuṇṭ. ennāl kaṇṇupeāṭṭanmāre nērvaḻi kāṇikkān ninakkāvumēā? avar onnuṁ kāṇān orukkavumalleṅkil
Surah Yunus, Verse 43
إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَظۡلِمُ ٱلنَّاسَ شَيۡـٔٗا وَلَٰكِنَّ ٱلنَّاسَ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
niścayamāyuṁ allāhu manuṣyarēāṭ akramaṁ kāṇikkunnilla. maṟicc janaṁ taṅṅaḷēāṭutanne anīti kāṇikkukayāṇ
Surah Yunus, Verse 44
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ كَأَن لَّمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةٗ مِّنَ ٱلنَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيۡنَهُمۡۚ قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
allāhu avare orumiccukūṭṭunna nāḷile sthitiyēārkkuka: annavarkku tēānnuṁ; taṅṅaḷ parasparaṁ tiriccaṟiyān mātraṁ pakalil ittirinēramē bhūmiyil tāmasicciṭṭuḷḷūvenn. allāhuvumāyi kaṇṭumuṭṭumenna kāryaṁ kaḷḷamākki taḷḷiyavar keāṭiya naṣṭattilakappeṭṭirikkunnu. avar nērvaḻiyilāyirunnilla
Surah Yunus, Verse 45
وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ ٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفۡعَلُونَ
nāṁ avarkku tākkīt nalkikkeāṇṭirikkunna vipattukaḷil cilat ninakk ī jīvitattiltanne nāṁ kāṇiccutannēkkāṁ. alleṅkil atinumumpē ninne marippiccēkkāṁ. ētāyāluṁ avaruṭe maṭakkaṁ nam'milēkkāṇ. pinne, avar ceytukeāṇṭirikkunnatineākke allāhu sākṣiyāyirikkuṁ
Surah Yunus, Verse 46
وَلِكُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولٞۖ فَإِذَا جَآءَ رَسُولُهُمۡ قُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ōrēā samudāyattinuṁ ōrēā dūtanuṇṭ. aṅṅane ōrēā samudāyattilēkkuṁ avaruṭe dūtan vannettiyappēāḷ avarkkiṭayil nītipūrvakamāya vidhittīrppuṇṭākki. avar alpavuṁ anītikkirayāyatumilla
Surah Yunus, Verse 47
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
avar cēādikkunnuvallēā: "ī vāgdānaṁ eppēāḻāṇ pularuka; niṅṅaḷ satyavānmāreṅkil.”
Surah Yunus, Verse 48
قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي ضَرّٗا وَلَا نَفۡعًا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌۚ إِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَلَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ
paṟayuka: "enikku tanne guṇamēā dēāṣamēā varuttān enikkāvilla. allāhu icchiccālallāte.” ōrēā janatakkuṁ oru niścita avadhiyuṇṭ. avaruṭe avadhi vannettiyāl pinne ittirinēraṁ pēāluṁ vaikikkānavarkkāvilla. nēratteyākkānuṁ kaḻiyilla
Surah Yunus, Verse 49
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُهُۥ بَيَٰتًا أَوۡ نَهَارٗا مَّاذَا يَسۡتَعۡجِلُ مِنۡهُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
cēādikkuka: allāhuvinṟe śikṣa rāvēā pakalēā niṅṅaḷkku vannettiyāl entuṇṭāvumenn niṅṅaḷ ālēāciccunēākkiyiṭṭuṇṭēā? atilninn ēt śikṣakkāyirikkuṁ kuṟṟavāḷikaḷ tiṭukkaṁ kūṭṭuka
Surah Yunus, Verse 50
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِۦٓۚ ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
ā śikṣa sambhavikkumpēāḻē niṅṅaḷ viśvasikkū ennāṇēā? appēāḷ avarēāṭu cēādikkuṁ: "ippēāḻāṇēā viśvasikkunnat? niṅṅaḷ ī śikṣakk tiṭukkaṁ kūṭṭukayāyirunnuvallēā.”
Surah Yunus, Verse 51
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ
pinne ā akramikaḷēāṭ paṟayuṁ: niṅṅaḷ śāśvata śikṣa anubhaviccukeāḷḷuka. niṅṅaḷ sampādiccukeāṇṭirunnatinallāte niṅṅaḷkk pratiphalaṁ kiṭṭumēā
Surah Yunus, Verse 52
۞وَيَسۡتَنۢبِـُٔونَكَ أَحَقٌّ هُوَۖ قُلۡ إِي وَرَبِّيٓ إِنَّهُۥ لَحَقّٞۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
avar ninnēāṭ anvēṣikkunnu: itu satyamāṇēā enn. paṟayuka: "ate. enṟe nāthan sākṣi. tīrccayāyuṁ itu satyantanne. niṅṅaḷkkitine parājayappeṭuttānāvilla.”
Surah Yunus, Verse 53
وَلَوۡ أَنَّ لِكُلِّ نَفۡسٖ ظَلَمَتۡ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لَٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۖ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
akramaṁ pravartticcavaruṭe vaśaṁ bhūmiyiluḷḷatellāṁ uṇṭenn karutuka; eṅkil, śikṣa nēril kāṇumpēāḷ ateākkeyuṁ piḻayāyi nalkān avar tayyāṟākuṁ. avar khēdaṁ uḷḷileāḷippiccuvekkukayuṁ ceyyuṁ. avarkkiṭayil nītipūrvaṁ vidhi tīrppuṇṭāvuṁ. avarēāṭeāṭṭuṁ anītiyuṇṭāvukayilla
Surah Yunus, Verse 54
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَلَآ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
aṟiyuka: tīrccayāyuṁ ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ allāhuvinṟētāṇ. aṟiyuka: allāhuvinṟe vāgdānaṁ satyamāṇ. eṅkiluṁ ēṟeppēruṁ kāryaṁ manas'silākkunnilla
Surah Yunus, Verse 55
هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
avanāṇ jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnat. niṅṅaḷellāṁ maṭaṅṅiccellunnat avaṅkalēkkāṇ
Surah Yunus, Verse 56
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَتۡكُم مَّوۡعِظَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَشِفَآءٞ لِّمَا فِي ٱلصُّدُورِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
manuṣyarē, niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa sadupadēśaṁ vannettiyirikkunnu. at niṅṅaḷuṭe manas'sukaḷuṭe rēāgattinuḷḷa śamanamāṇ. oppaṁ satyaviśvāsikaḷkk nērvaḻi kāṭṭunnatuṁ mahattāya anugrahavuṁ
Surah Yunus, Verse 57
قُلۡ بِفَضۡلِ ٱللَّهِ وَبِرَحۡمَتِهِۦ فَبِذَٰلِكَ فَلۡيَفۡرَحُواْ هُوَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ
paṟayū: allāhuvinṟe anugrahavuṁ kāruṇyavuṁ keāṇṭāṇ avanaṅṅane ceytat. atināl avar santēāṣiccukeāḷḷaṭṭe. atāṇavar nēṭikkeāṇṭirikkunnatinekkāḷellāṁ uttamaṁ
Surah Yunus, Verse 58
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ لَكُم مِّن رِّزۡقٖ فَجَعَلۡتُم مِّنۡهُ حَرَامٗا وَحَلَٰلٗا قُلۡ ءَآللَّهُ أَذِنَ لَكُمۡۖ أَمۡ عَلَى ٱللَّهِ تَفۡتَرُونَ
paṟayuka: allāhu niṅṅaḷkkiṟakkittanna āhāratteppaṟṟi niṅṅaḷālēāciccunēākkiyiṭṭuṇṭēā? enniṭṭ niṅṅaḷ avayil cilatine niṣid'dhamākki. maṟṟu cilatine anuvadanīyavumākki. cēādikkuka: iṅṅane ceyyān allāhu niṅṅaḷkk anuvādaṁ tanniṭṭuṇṭēā? atēā, niṅṅaḷ allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiccamakkukayāṇēā
Surah Yunus, Verse 59
وَمَا ظَنُّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ
allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiyuṇṭākkunnavaruṭe uyirtteḻunnēlpunāḷile manēāgati entāyirikkumennāṇ bhāvikkunnat? allāhu janattēāṭ atyudāranāṇ; ennāl avarilēṟeppēruṁ nandikāṇikkunnilla
Surah Yunus, Verse 60
وَمَا تَكُونُ فِي شَأۡنٖ وَمَا تَتۡلُواْ مِنۡهُ مِن قُرۡءَانٖ وَلَا تَعۡمَلُونَ مِنۡ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيۡكُمۡ شُهُودًا إِذۡ تُفِيضُونَ فِيهِۚ وَمَا يَعۡزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثۡقَالِ ذَرَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَآ أَصۡغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرَ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ
nī ētukāryattilāvaṭṭe; khur'ānilninn enteṅkiluṁ ōtikkēḷppikkukayākaṭṭe; niṅṅaḷ ēt pravr̥tti ceyyukayākaṭṭe; niṅṅaḷatil ērppeṭumpēāḻellāṁ nāṁ niṅṅaḷuṭemēl sākṣiyāyi uṇṭāvātirikkilla. ākāśabhūmikaḷile aṇupēāluḷḷatēā atinekkāḷ ceṟutēā valutēā āya onnuṁ ninṟe nāthanṟe śrad'dhayilpeṭāteyilla. vyaktamāya pramāṇattil rēkhappeṭuttātta onnuṁ tanneyilla
Surah Yunus, Verse 61
أَلَآ إِنَّ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
aṟiyuka: allāhuvinṟe uṟṟavarāruṁ pēṭikkēṇṭatilla. duḥkhikkēṇṭatumilla
Surah Yunus, Verse 62
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
satyaviśvāsaṁ svīkariccavaruṁ sūkṣmata pālikkunnavarumāṇavar
Surah Yunus, Verse 63
لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ لَا تَبۡدِيلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
ihalēākattuṁ paralēākattuṁ avarkk śubhavārttayuṇṭ. allāhuvinṟe vacanaṅṅaḷ tiruttānāvāttatāṇ. ā śubhavārtta tanneyāṇ atimahattāya vijayaṁ
Surah Yunus, Verse 64
وَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّ ٱلۡعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًاۚ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
avaruṭe vākkukaḷeānnuṁ ninne duḥkhippikkēṇṭatilla. tīrccayāyuṁ pratāpameākkeyuṁ allāhuvināṇ. avan ellāṁ kēḷkkunnavanuṁ aṟiyunnavanumāṇ
Surah Yunus, Verse 65
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا يَتَّبِعُ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُرَكَآءَۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ
aṟiyuka: ākāśabhūmikaḷiluḷḷavareākkeyuṁ allāhuvinuḷḷatāṇ. allāhuvinu puṟame maṟṟu paṅkāḷikaḷēāṭ prārthikkunnavar entineyāṇ pintuṭarunnat? ūhatte mātramāṇ avar pintuṭarunnat. kaḷḷaṁ keṭṭiyuṇṭākkuka mātramāṇ avar ceyyunnat
Surah Yunus, Verse 66
هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ
niṅṅaḷkk śānti nēṭānāyi rāvine niścayiccu tannatuṁ pakaline prakāśapūritamākkiyatuṁ avanāṇ. kēṭṭaṟiyunna janattin atil dhārāḷaṁ dr̥ṣṭāntaṅṅaḷuṇṭ
Surah Yunus, Verse 67
قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱلۡغَنِيُّۖ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ إِنۡ عِندَكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭ بِهَٰذَآۚ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
allāhu putrane svīkariccirikkunnuvenn avar paṟayunnu. ennāl avan pariśud'dhanāṇ. svayaṁ pūrṇanuṁ. ākāśabhūmikaḷiluḷḷateākkeyuṁ avanṟētāṇ. ī vādattin niṅṅaḷuṭe pakkal oru pramāṇavumilla. allāhuvinṟe pēril niṅṅaḷkkaṟiyātta kāryaṅṅaḷ paṟaññuṇṭākkukayāṇēā niṅṅaḷ
Surah Yunus, Verse 68
قُلۡ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ
paṟayuka: niścayamāyuṁ allāhuvinṟe pēril kaḷḷaṁ keṭṭiyuṇṭākkunnavar vijayikkukayilla
Surah Yunus, Verse 69
مَتَٰعٞ فِي ٱلدُّنۡيَا ثُمَّ إِلَيۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ ٱلۡعَذَابَ ٱلشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
avarkkuṇṭāvuka ī lēākatte ittiri sukhānubhavaṁ mātramāṇ. oṭukkaṁ avaruṭe maṭakkaṁ nam'milēkkāṇ. pinnīṭ nāmavare kaṭhina śikṣa anubhavippikkuṁ. avar satyaniṣēdhikaḷāyatinālāṇit
Surah Yunus, Verse 70
۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ نُوحٍ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكُم مَّقَامِي وَتَذۡكِيرِي بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَعَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡتُ فَأَجۡمِعُوٓاْ أَمۡرَكُمۡ وَشُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُنۡ أَمۡرُكُمۡ عَلَيۡكُمۡ غُمَّةٗ ثُمَّ ٱقۡضُوٓاْ إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ
nī avare nūhinṟe katha ōtikkēḷppikkuka. addēhaṁ tanṟe janatayēāṭ paṟañña sandarbhaṁ: "enṟe janamē, enṟe sānnidhyavuṁ daivika vacanaṅṅaḷe sambandhicca enṟe uṇarttaluṁ niṅṅaḷkk ēṟe dus'sahamāyittēānnunnuveṅkil ñānitā allāhuvil bharamēlpikkunnu. niṅṅaḷuṭe kāryaṁ niṅṅaḷuṁ niṅṅaḷ saṅkalpiccuṇṭākkiya paṅkāḷikaḷuṅkūṭi tīrumāniccukeāḷḷuka. pinne niṅṅaḷuṭe tīrumānaṁ niṅṅaḷkkeārikkaluṁ avyaktamākarut. enniṭṭ niṅṅaḷat enikketire naṭappākkikkeāḷḷuka. enikkeāṭṭuṁ avadhi tarēṇṭatilla
Surah Yunus, Verse 71
فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَمَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
athavā, niṅṅaḷ pintiriyunnuveṅkil enikkent; ñān niṅṅaḷēāṭ oru pratiphalavuṁ āvaśyappeṭṭiṭṭillallēā. enikkuḷḷa pratiphalaṁ allāhuviṅkal mātramāṇ. ñān musliṁ āyirikkān kalpikkappeṭṭirikkunnu.”
Surah Yunus, Verse 72
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ خَلَـٰٓئِفَ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
enniṭṭuṁ avaraddēhatte taḷḷippaṟaññu. appēāḷ addēhatteyuṁ addēhattēāṭeāppamuḷḷavareyuṁ nāṁ kappalil rakṣappeṭutti. nāmavare bhūmiyile pratinidhikaḷākki. nam'muṭe pramāṇaṅṅaḷe kaḷḷamākki taḷḷiyavare mukkikkeānnu. appēāḷ nēākkū: tākkīt nalkappeṭṭa akkūṭṭaruṭe oṭukkaṁ evvidhamāyirunnuvenn
Surah Yunus, Verse 73
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ نَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡمُعۡتَدِينَ
pinnīṭ addēhattinuśēṣaṁ niravadhi dūtanmāre nāṁ taṅṅaḷuṭe janatakaḷilēkkayaccu. aṅṅane avaruṭe aṭutt vyaktamāya pramāṇaṅṅaḷumāyi avar vannetti. eṅkiluṁ nēratte kaḷḷamākki taḷḷiyatil viśvasikkānavar tayyāṟāyirunnilla. avvidhaṁ atikramikaḷuṭe manas'sukaḷkk nāṁ mudra vekkunnu
Surah Yunus, Verse 74
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ وَهَٰرُونَ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ بِـَٔايَٰتِنَا فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
pinnīṭ avarkkuśēṣaṁ nāṁ mūsayeyuṁ hāṟūneyuṁ nam'muṭe pramāṇaṅṅaḷumāyi phaṟavēānṟeyuṁ avanṟe pramāṇimāruṭeyuṁ aṭuttēkkayaccu. appēāḷ avar ahaṅkarikkukayāṇuṇṭāyat. avar kuṟṟavāḷikaḷāya janamāyirunnu
Surah Yunus, Verse 75
فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ مِنۡ عِندِنَا قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰذَا لَسِحۡرٞ مُّبِينٞ
aṅṅane nam'muṭe bhāgattuninnuḷḷa satyaṁ avarkk vannetti. appēāḷ avar paṟaññu: "it vyaktamāya māyājālantanne; tīrcca.”
Surah Yunus, Verse 76
قَالَ مُوسَىٰٓ أَتَقُولُونَ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَكُمۡۖ أَسِحۡرٌ هَٰذَا وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّـٰحِرُونَ
mūsā paṟaññu: "satyaṁ niṅṅaḷkk vannettiyappēāḷ atēppaṟṟiyāṇēā niṅṅaḷiṅṅane paṟayunnat? it māyājālamāṇennēā? māyājālakkār orikkaluṁ vijayikkukayilla.”
Surah Yunus, Verse 77
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَلۡفِتَنَا عَمَّا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا ٱلۡكِبۡرِيَآءُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا نَحۡنُ لَكُمَا بِمُؤۡمِنِينَ
avar paṟaññu: "ñaṅṅaḷuṭe pūrva pitākkaḷ ēteāru mārgaṁ muṟukeppiṭikkunnatāyi ñaṅṅaḷ kaṇṭuvēā atilninn ñaṅṅaḷe teṟṟiccukaḷayānāṇēā nī ñaṅṅaḷuṭeyaṭutt vannat? bhūmiyil niṅṅaḷiruvaruṭeyuṁ mēdhāvitvaṁ sthāpikkānuṁ? ennāl ñaṅṅaḷeārikkaluṁ niṅṅaḷiruvariluṁ viśvasikkunnavarāvukayilla.”
Surah Yunus, Verse 78
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ٱئۡتُونِي بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ
phaṟavēān paṟaññu: "aṟivuḷḷa ellā jālavidyakkāreyuṁ niṅṅaḷ enṟe aṭuttettikkuka.”
Surah Yunus, Verse 79
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
aṅṅane jālavidyakkār vannappēāḷ mūsa avarēāṭu paṟaññu: niṅṅaḷkk iṭānuḷḷat iṭuka.”
Surah Yunus, Verse 80
فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئۡتُم بِهِ ٱلسِّحۡرُۖ إِنَّ ٱللَّهَ سَيُبۡطِلُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُصۡلِحُ عَمَلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
avar iṭṭappēāḷ mūsa paṟaññu: niṅṅaḷ ī kāṇiccateākke veṟuṁ jālavidyayāṇ. allāhu atine tēālpikkuṁ; tīrcca. sanśayamilla: nāśakārikaḷuṭe ceytikaḷe allāhu phalavattākkukayilla
Surah Yunus, Verse 81
وَيُحِقُّ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
allāhu tanṟe vacanaṅṅaḷilūṭe satyatte sthāpikkunnu. kuṟṟavāḷikaḷkk etratanne ataniṣṭakaramāṇeṅkiluṁ
Surah Yunus, Verse 82
فَمَآ ءَامَنَ لِمُوسَىٰٓ إِلَّا ذُرِّيَّةٞ مِّن قَوۡمِهِۦ عَلَىٰ خَوۡفٖ مِّن فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِمۡ أَن يَفۡتِنَهُمۡۚ وَإِنَّ فِرۡعَوۡنَ لَعَالٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
mūsāyil addēhattinṟe janatayile ētānuṁ ceṟuppakkārallāte āruṁ viśvasiccilla. phaṟavēānuṁ avaruṭe pramāṇimāruṁ taṅṅaḷe pīḍippiccēkkumēāyenna pēṭiyilāyirunnu avar. phaṟavēān bhūmiyil aud'dhatyaṁ naṭikkunnavanāyirunnu; atēāṭeāppaṁ paridhiviṭṭavanuṁ
Surah Yunus, Verse 83
وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَيۡهِ تَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِينَ
mūsā paṟaññu: "enṟe janamē, niṅṅaḷ allāhuvil viśvasikkunnavarāṇeṅkil avanil bharamēlpikkuka. niṅṅaḷ musliṅkaḷeṅkil!”
Surah Yunus, Verse 84
فَقَالُواْ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
appēāḻavar paṟaññu: "ñaṅṅaḷ allāhuvil bharamēlpiccirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe nāthā, ñaṅṅaḷe nī akramikaḷāya ī janattinṟe pīḍanaṅṅaḷkkirayākkarutē
Surah Yunus, Verse 85
وَنَجِّنَا بِرَحۡمَتِكَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
ninṟe kāruṇyattāl ñaṅṅaḷe nī satyaniṣēdhikaḷāya ī janatayilninn rakṣikkēṇamē.”
Surah Yunus, Verse 86
وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوۡمِكُمَا بِمِصۡرَ بُيُوتٗا وَٱجۡعَلُواْ بُيُوتَكُمۡ قِبۡلَةٗ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
mūsākkuṁ addēhattinṟe sahēādarannuṁ nāṁ bēādhanaṁ nalki: niṅṅaḷiruvaruṁ niṅṅaḷuṭe janatakkāyi ījiptil ētānuṁ vīṭukaḷ tayyāṟākkuka. niṅṅaḷuṭe vīṭukaḷe niṅṅaḷ khiblakaḷākkuka. namaskāraṁ niṣṭhayēāṭe nirvahikkuka. satyaviśvāsikaḷe śubhavārtta aṟiyikkukayuṁ ceyyuka
Surah Yunus, Verse 87
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَآ إِنَّكَ ءَاتَيۡتَ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَأَهُۥ زِينَةٗ وَأَمۡوَٰلٗا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَۖ رَبَّنَا ٱطۡمِسۡ عَلَىٰٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ وَٱشۡدُدۡ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَلَا يُؤۡمِنُواْ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
mūsā paṟaññu: "ñaṅṅaḷuṭe nāthā! phaṟavēānnuṁ avanṟe pramāṇimārkkuṁ nī aihika jīvitattil preḍhiyuṁ paṇavuṁ nalkiyirikkunnu. ñaṅṅaḷuṭe nāthā! janaṅṅaḷe ninṟe mārgattil ninn teṟṟikkānāṇ avaratupayēāgikkunnat. ñaṅṅaḷuṭe nāthā! avaruṭe sampatt nī naśippiccukaḷayēṇamē. nēāvēṟiya śikṣa kāṇunvare viśvasikkānāvāttavidhaṁ avaruṭe manas'sukaḷe kaṭuttatākkēṇamē.”
Surah Yunus, Verse 88
قَالَ قَدۡ أُجِيبَت دَّعۡوَتُكُمَا فَٱسۡتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَآنِّ سَبِيلَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
allāhu paṟaññu: "niṅṅaḷiruvaruṭeyuṁ prārthana svīkariccirikkunnu. atināl sthairyattēāṭeyirikkuka. vivaramillāttavaruṭe pāta pintuṭararut.”
Surah Yunus, Verse 89
۞وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ وَجُنُودُهُۥ بَغۡيٗا وَعَدۡوًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَدۡرَكَهُ ٱلۡغَرَقُ قَالَ ءَامَنتُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱلَّذِيٓ ءَامَنَتۡ بِهِۦ بَنُوٓاْ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَأَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
israyēl makkaḷe nāṁ kaṭal kaṭatti. appēāḷ phaṟavēānuṁ avanṟe sain'yavuṁ akramikkānuṁ drēāhikkānumāyi avare pintuṭarnnu. aṅṅane muṅṅiccākumennāyappēāḷ phaṟavēān paṟaññu: "israyēl makkaḷ viśvasiccavanallāte daivamillenn ñānitā viśvasiccirikkunnu. ñān musliṅkaḷil peṭṭavanākunnu.”
Surah Yunus, Verse 90
ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ عَصَيۡتَ قَبۡلُ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
allāhu paṟaññu: ippēāḻēā? ituvareyuṁ nī dhikkariccu. nī kuḻappakkāril peṭṭavanāyirunnu
Surah Yunus, Verse 91
فَٱلۡيَوۡمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنۡ خَلۡفَكَ ءَايَةٗۚ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِ عَنۡ ءَايَٰتِنَا لَغَٰفِلُونَ
ninṟe śēṣakkārkk oru pāṭhamāyirikkān vēṇṭi innu ninṟe jaḍatte nāṁ rakṣappeṭuttuṁ. sanśayamilla; manuṣyarilēṟeppēruṁ nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷeppaṟṟi aśrad'dharāṇ
Surah Yunus, Verse 92
وَلَقَدۡ بَوَّأۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مُبَوَّأَ صِدۡقٖ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ فَمَا ٱخۡتَلَفُواْ حَتَّىٰ جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
tīrccayāyuṁ israyēl makkaḷkk nāṁ meccappeṭṭa tāvaḷameārukkikkeāṭuttu. viśiṣṭamāya vibhavaṅṅaḷ āhāramāyi nalki. vēdavijñānaṁ vannukiṭṭunvare avar bhinniccirunnilla. uṟappāyuṁ uyirtteḻunnēlp nāḷil avar bhinniccukeāṇṭirunna kāryattil ninṟe nāthan avarkkiṭayil tīrpp kalpikkuṁ
Surah Yunus, Verse 93
فَإِن كُنتَ فِي شَكّٖ مِّمَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ فَسۡـَٔلِ ٱلَّذِينَ يَقۡرَءُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكَۚ لَقَدۡ جَآءَكَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
ninakku nāṁ avatarippiccutannatine sambandhicc ninakkenteṅkiluṁ sanśayamuṇṭeṅkil ninakkumumpe vēdapārāyaṇaṁ naṭattivarunnavarēāṭ cēādiccu nēākkū. tīrccayāyuṁ ninṟe nāthanil ninn satyamāṇ ninakk vannettiyirikkunnat. atināl nī sanśayālukkaḷil peṭṭupēākarut
Surah Yunus, Verse 94
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
allāhuvinṟe pramāṇaṅṅaḷe kaḷḷamākki taḷḷiyavariluṁ nī akappeṭarut. aṅṅane sambhaviccāl nī parājitaruṭe kūṭṭattil peṭṭupēākuṁ
Surah Yunus, Verse 95
إِنَّ ٱلَّذِينَ حَقَّتۡ عَلَيۡهِمۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ
ēteāru janattinṟemēl ninṟe nāthanṟe vacanaṁ satyamāyi pularnnuvēā avar viśvasikkukayilla
Surah Yunus, Verse 96
وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
ellā teḷivuṁ avarkku vannukiṭṭiyāluṁ nēāvēṟiya śikṣa nēril kāṇunvare avar viśvasikkukayilla
Surah Yunus, Verse 97
فَلَوۡلَا كَانَتۡ قَرۡيَةٌ ءَامَنَتۡ فَنَفَعَهَآ إِيمَٰنُهَآ إِلَّا قَوۡمَ يُونُسَ لَمَّآ ءَامَنُواْ كَشَفۡنَا عَنۡهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ
ēteṅkiluṁ nāṭ śikṣa kaṇṭ bhayann satyaviśvāsaṁ svīkarikkukayuṁ aṅṅane atavarkk upakarikkukayuṁ ceyta anubhavamuṇṭēā? yūnusinṟe janatayuṭēteāḻike. avar viśvasiccappēāḷ aihika jīvitattile nindyamāya śikṣa nāmavaril ninn eṭuttumāṟṟi. oru niścitakālanvare nāmavarkk sukhajīvitaṁ nalkukayuṁ ceytu
Surah Yunus, Verse 98
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَأٓمَنَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ كُلُّهُمۡ جَمِيعًاۚ أَفَأَنتَ تُكۡرِهُ ٱلنَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
ninṟe nāthan icchiccirunneṅkil bhūmiyiluḷḷavareākkeyuṁ satyaviśvāsaṁ svīkarikkumāyirunnu. ennirikke janaṅṅaḷ viśvāsikaḷākān nī avare nirbandhikkukayēā
Surah Yunus, Verse 99
وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تُؤۡمِنَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَجۡعَلُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
daivahitamanusariccallāte ārkkuṁ satyaviśvāsaṁ svīkarikkānāvilla. ālēācicc manas'silākkāttavarkk allāhu nindyata varuttivekkuṁ
Surah Yunus, Verse 100
قُلِ ٱنظُرُواْ مَاذَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَا تُغۡنِي ٱلۡأٓيَٰتُ وَٱلنُّذُرُ عَن قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ
paṟayuka: ākāśabhūmikaḷiluḷḷatenteākkeyāṇenn nēākkū. ennāl viśvasikkātta janattin teḷivukaḷuṁ tākkītukaḷuṁ keāṇṭentu phalaṁ
Surah Yunus, Verse 101
فَهَلۡ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثۡلَ أَيَّامِ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ قُلۡ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
atināl ivarkkentāṇ pratīkṣikkānuḷḷat? ivaruṭe mumpe kaḻiññupēāyavar anubhavicca durantanāḷukaḷ pēāluḷḷatallāte? paṟayū:"niṅṅaḷ kāttirikkuka. niṅṅaḷēāṭeāppaṁ ñānuṁ kāttirikkunnuṇṭ.”
Surah Yunus, Verse 102
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيۡنَا نُنجِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
pinnīṭ nāṁ nam'muṭe dūtanmāreyuṁ viśvāsikaḷeyuṁ rakṣappeṭuttuṁ. ivvidhaṁ viśvāsikaḷe rakṣappeṭuttuka ennat nam'muṭe bādhyatayāṇ
Surah Yunus, Verse 103
قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي شَكّٖ مِّن دِينِي فَلَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِينَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِنۡ أَعۡبُدُ ٱللَّهَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُمۡۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
paṟayū: "janaṅṅaḷē, enṟe mārgatte sambandhicc iniyuṁ niṅṅaḷ sanśayattilāṇeṅkil aṟiyuka: allāhuvinu puṟame niṅṅaḷ pūjikkunnavaye ñān pūjikkunnilla. ennāl, niṅṅaḷe marippikkunna allāhuvine ñān ārādhikkunnu. satyaviśvāsikaḷiluḷppeṭānāṇ ennēāṭ kalpiccirikkunnat.”
Surah Yunus, Verse 104
وَأَنۡ أَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
“ninṟe mukhaṁ cāññupēākāte ī mārgattin nēre uṟappiccunirttaṇa”mennuṁ “nī orikkaluṁ bahudaiva viśvāsikaḷil peṭṭupēākarute”nnuṁ ennēāṭu kalpiccirikkunnu
Surah Yunus, Verse 105
وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّكَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
allāhuvinu puṟame ninakk upakāramēā upadravamēā ceyyānāvātta onninēāṭuṁ nī prārthikkarut. aṅṅane ceytāl nī atikramikaḷilppeṭuṁ; tīrcca
Surah Yunus, Verse 106
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يُرِدۡكَ بِخَيۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦۚ يُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
allāhu ninakku valla vipattuṁ varuttunnuveṅkil atu taṭṭimāṟṟān avanallātārumilla. avan ninakku valla guṇavuṁ uddēśikkunnuveṅkil avanṟe anugrahaṁ taṭṭimāṟṟānuṁ ārkkumāvilla. tanṟe dāsanmāril tānicchikkunnavarkk avanat nalkunnu. avan ēṟe peāṟukkunnavanuṁ dayāparanumāṇ
Surah Yunus, Verse 107
قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ
paṟayuka: manuṣyarē, niṅṅaḷkk niṅṅaḷuṭe nāthanil ninnuḷḷa satyaṁ itā vannettiyirikkunnu. atināl ār sanmārgaṁ svīkarikkunnuvēā atinṟe nēṭṭaṁ avanutanneyāṇ. āreṅkiluṁ durmārgattilāvukayāṇeṅkil ā vaḻikēṭinṟe durantavuṁ avanutanne. ikkāryattil enikku niṅṅaḷuṭemēl oruvidha uttaravāditvavumilla
Surah Yunus, Verse 108
وَٱتَّبِعۡ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَٱصۡبِرۡ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
ninakk bēādhanamāyi labhiccadivyasandēśaṁ pinpaṟṟuka. allāhu tīrppukalpikkunvare kṣama pālikkuka. tīrppukalpikkunnavaril atyuttaman avanāṇallēā
Surah Yunus, Verse 109