Surah Hud Verse 7 - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
Surah Hudوَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
melum, avantan vanankalaiyum, pumiyaiyum aru natkalil pataittan. Avanutaiya arsu nirin mel iruntatu. Unkalil yar amalil (ceykaiyil) melanavar enpataic cotikkum poruttu (ivarraip pataittan; innum napiye! Avarkalitam)"niccayamaka ninkal maranattirkup pin eluppappatuvirkal" enru nir kurinal, (atarku avarkalilulla nirakarippavarkal) kahpirkal, "itu telivana cuniyattait tavira verillai" enru niccayamakak kuruvarkal