Surah Hud - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ
Alihp, lam, ra. (Itu) vetamakum; itan vacanankal (palveru attatcikalal) urutiyakkappattu pinnar telivaka vivarikkappattullana- melum, (ivai yavarraiyum) nankaripavanum, nanam mikkonumakiya(irai)vanitam iruntu(vantu)llana
Surah Hud, Verse 1
أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ
ninkal allahvaiyanri (veru etanaiyum) vanankatirkal. "Niccayamaka nan unkalukku accamutti eccarippavanakavum, nanmarayam kurupavanakavum, nan avanitamiruntu (anuppappattu) irukkiren" (enrum)
Surah Hud, Verse 2
وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ كَبِيرٍ
ninkal unkal iraivanitam mannippait teti (pavankalai vittu) avanitam tirumpunkal; (ninkal avvaru ceytal) avan oru kuritta tavanaivarai unkalukku valkkai vacatikalai erpatuttuvan; innum, arulutaiya ovvoruvarukkum (marumaiyil) tan arulai (atikamakave) kotuppan;. Anal ninkal (iman kolvataip) purakkanittal, maperum nalin vetanai kurittu niccayamaka unkalukkaka nan payappakiren" (enrum)
Surah Hud, Verse 3
إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
allahvitame ninkal mintu varaventiyullatu; avan ellapporutkalin mitum perarralutaiyavan" (enrum napiye! Nir kuruviraka)
Surah Hud, Verse 4
أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
avarkal tankalai (allahvitamiruntu) maraittuk kolvatarkakakat tankal irutayankalai (maraittu) mutukirarkal! Avarkal tam ataikalal (tam'maip) porttikkontalum, avarkal maraittu vaippataiyum, velippataiyakak kattuvataiyum avan arikiran - enenil niccayamaka avan itayankalin (irakaciyankal) yavarraiyum nankaripavanaka irukkinran" (enpatai arintu kolvirkalaka)
Surah Hud, Verse 5
۞وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
Innum, unavalikka allah porupperruk kollata enta uyirinamum pumiyil illai; melum avai valum itattaiyum (irukkum) itattaiyum, avai (matintu) atankum itattaiyum avan arikiran. Ivaiyanaittum (lavhul mahhpul ennum) telivana puttakattil (pativaki) irukkinrana
Surah Hud, Verse 6
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
melum, avantan vanankalaiyum, pumiyaiyum aru natkalil pataittan. Avanutaiya arsu nirin mel iruntatu. Unkalil yar amalil (ceykaiyil) melanavar enpataic cotikkum poruttu (ivarraip pataittan; innum napiye! Avarkalitam)"niccayamaka ninkal maranattirkup pin eluppappatuvirkal" enru nir kurinal, (atarku avarkalilulla nirakarippavarkal) kahpirkal, "itu telivana cuniyattait tavira verillai" enru niccayamakak kuruvarkal
Surah Hud, Verse 7
وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
(kuhprin karanamaka avarkalukku vitikkappata ventiya) vetanaiyai oru kurittakalam varai nam pirpatuttinal"atait tatuttatu yatu?" Enru avarkal niccayamaka (elanamakak) ketparkal. Avarkalukku vetanai varum nalil avarkalai vittum (atu) tatukkappatatu enpataiyum, etai avarkal parikacam ceytu kontiruntarkalo atu avarkalaic culntu kollum enpataiyum avarkal arintu kolla ventama
Surah Hud, Verse 8
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ
nam nam'mitamiruntu narkirupaiyai manitan cuvaikkumpatic ceytu, pinpu atanai avanai vittum nam nikki vittal, niccayamaka avan niracaippattu perum nanri kettavanaki vitukinran
Surah Hud, Verse 9
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ
avanukku erpatta tunpattirkup pin, nam arutkotaikalai avan anupavikkumpatic ceytal, "ennai vittuk ketukal ellam poyvittana" enru niccayamakak kuruvan. Niccayamaka avan perumakilcciyum perumaiyum kolpavanaka irukkinran
Surah Hud, Verse 10
إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
Anal (tunpankalaip) porumaiyutan cakittu evar narkarumankal ceykinrarkalo, avarkalukku mannippum, makattana narkuliyum untu
Surah Hud, Verse 11
فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ
(napiye! Nam vacanankalai avarkal cevimatuppatillaiye enac cataintu) vahi mulam umakku arivikkappattavarril cilavarrai vittuvita ennavo, "avar mitu oru pokkisam irakkappata ventama? Allatu avarutan oru malakku vara ventama?" Enru avarkal kuruvatinal um itayam (cancalattal) itunkiyirukkavo kutum. Niccayamaka nir accamutti eccarippavareyanri verillai; allah ella porutkalin mitum poruppalanaka irukkiran
Surah Hud, Verse 12
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
allatu"i(v vetat)tai avar poyyakak karpanai ceytu kontar" enru avarkal kurukirarkala? "(Appatiyanal) ninkalum itaip ponra karpanai ceyyappatta pattu attiyayankalai kontu varunkal - ninkal unmaiyalarkalaka iruntal! Allahvait tavirttu unkalukku cattiyamana elloraiyume (itarkut tunai ceyya) alaittuk kollunkal" enru (napiye!) Nir kuruviraka
Surah Hud, Verse 13
فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
avarkal unkalukku patilalikka vittal; "arintu kollunkal, niccayamaka itu allahvin nanattaik konte arulappattatu; innum vanakkattirkuriyavan avananri verillai; iniyenum ninkal allahvukku murrilum valipatuvirkala?" (Enru kuravum)
Surah Hud, Verse 14
مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيۡهِمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فِيهَا وَهُمۡ فِيهَا لَا يُبۡخَسُونَ
evarenum ivvulaka valkkaiyaiyum, atan alankarattaiyum (mattume) natinal avarkalutaiya ceyalkalukkuriya (palankalai) ivvulakattileye niraiverruvom; avarril, avarkal kuraivu ceyyappata mattarkal
Surah Hud, Verse 15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَيۡسَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ittakaiyorukku marumaiyil naraka neruppait tavira veretuvumillai, (ivvulakil) ivarkal ceyta yavum alintuvittan avarkal ceytu kontiruppavaiyum vinanavaiye
Surah Hud, Verse 16
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ وَيَتۡلُوهُ شَاهِدٞ مِّنۡهُ وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةًۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ مِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ فَٱلنَّارُ مَوۡعِدُهُۥۚ فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُۚ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
Evar tan iraivanitamiruntu (perra)telivin mitu irukkiraro melum iraivanitamiruntu oru catciyalar evaritam (pakka palamay) vantirukkiraro melum itarku munnal musavutaiya vetam valikattiyakavum rahmattakavum irukkirato avarkal tan itanai nampuvarkal; anal (ik) kuttatarkalil evar itai nirakarikkiraro avarukku vakkalikkappattulla itam naraka neruppeyakum. Atalal (napiye!) Itaip parri nir cantekattittilirukka ventam - i(vvetamana)tu niccayamaka um iraivanitamiruntu vanta unmaiyakum - eninum manitarkalil perumpalor nampikkai kolvatillai
Surah Hud, Verse 17
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُعۡرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ وَيَقُولُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّـٰلِمِينَ
allahvin mitu poyyana karpanaiyaic colpavanaivitap perum aniyayakkaran yar? Attakaiyor (marumaiyil) tankal iraivanmun niruttappatuvarkal; "ivarkaltam tankal iraivan mitu poy kuriyavarkal" enru catci kuruvor colvarkal; ittakaiya aniyayakkararkal mitu allahvin capam untakattum
Surah Hud, Verse 18
ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
avarkal (manitarkalai) allahvin pataiyai vittut tatukkinrarkal; melum atil konalaiyum untupanna virumpukirarkal - ivarkal tam marumaiyai nirakarippavarkal avarkal
Surah Hud, Verse 19
أُوْلَـٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ
ivarkal pumiyil (allah tittamittiruppatait) torkatittu vitamutiyatu, allahvait tavira ivarkalukku veru patukavalarkal illai; ivarkalukku vetanai irattippakkappatum; avarkal (nallavarraik) ketkum caktiyai irantu vittarkal - ivarkal (nervaliyaik) kanavum mattarkal
Surah Hud, Verse 20
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
ivarkaltam tankalukku tankale nastam vilaivittuk kontarkal; ivarkal karpanai ceytu kontirunta (teyvankal) yavum (tirppu nalil) ivarkalai vittu maraintuvitum
Surah Hud, Verse 21
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ
Niccayamaka ivarkal marumaiyil perum nastamataintavarkalaka irupparkal enpatil (ciritum) cantekamillai
Surah Hud, Verse 22
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
niccayamaka evarkal nampikkaik kontu narkarumankal ceytu innum tankal iraivanukku murrilum atipanikinrarkalo avarkale cavanapatikkuriyavarkal; anku avarkal enrenrum nilaittirupparkal
Surah Hud, Verse 23
۞مَثَلُ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ كَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِيرِ وَٱلسَّمِيعِۚ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
ivviru pirivinarkalukku utaranam; (oru pirivinar) kurutar, cevitar polavum (iniyoru pirivinar nalla) parvaiyullavar, (nalla) ketkum caktiyutaiyavar polavum irukkinranar, ivviru pirivinarum oppuvamaiyil camamavara? Ninkal cintikka ventama
Surah Hud, Verse 24
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
niccayamaka nam nuhai avarutaiya camukattaritam anuppi vaittom; avar (avarkalai nokki)"niccayamaka nan unkalukku pakirankamaka accamutti eccarikkai ceypavan
Surah Hud, Verse 25
أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ أَلِيمٖ
ninkal allahvai anri (verevaraiyum, etanaiyum) vanankatirkal. Niccayamaka nan novinai tarum nalin vetanaiyai unkalukku ancakiren" (enru kurinar)
Surah Hud, Verse 26
فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ
avarai nirakaritta avarutaiya camukattin talaivarkal (avarai nokki), "nam um'mai enkalaip ponra oru manitarakave anri (veru vitamakak) kanavillai; enkalukkulle alntu yocanai ceyyata ilivanarkaleyanri (verevarum) um'maip pinparri natappatakavum nam kanavillai; enkalaivita unkalukku enta vitamana menmai iruppatakavum nam kanavillai - maraka unkalai (yellam) poyyarkal enre nankal ennukirom" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 27
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّيَتۡ عَلَيۡكُمۡ أَنُلۡزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا كَٰرِهُونَ
(Atarku) avar (makkalai nokki)"en camukattavarkale! Ninkal kavanittirkala? Nan en iraivanitamiruntu (perra) telivin mitu iruntu avanitamiruntu (napittuvam ennum) or arulaiyum avan enakku tantiruntu atu unkalukku (ariyamutiyamal) maraikkappattu vitumanal ninkal atanai veruttuk kontirukkum potu atanai(p pinparrumaru) nan unkalai nirpantikka mutiyuma?" Enru kurinar
Surah Hud, Verse 28
وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ
anriyum, en camukattavarkale! Itarkaka (allahvin kattalaiyai etuttuc colvatarkaka) nan unkalitam entap porulaiyum ketkavillai; ennutaiya kuli allahvitameyanri (unkalitam) illai; enave iman kontavarkalai (avarkal nilai eppati iruppinum) nan viratti vitupavan allan; niccayamaka avarkal tam iraivanai (nanmaiyutan) cantippavarkalaka irukkinranar; anal unkalaiye arivilla camukattavarkalakave nan kankiren
Surah Hud, Verse 29
وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
en camukattavarkale! Nan avarkalai virattivittal, allahvi(n tantanaiyi)lirun enakku utavi ceypavar yar? (Itai) ninkal cintikka ventama
Surah Hud, Verse 30
وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
allahvutaiya pokkisankal ennitam irukkinrana enru nan unkalitam kuravillai; maraivanavarrai nan arintavanumallan, niccayamaka nan oru malakku enrum nan kuravillai; evarkalai unkalutaiya kankal ilivaka nokkukinranavo, avarkalukku allah yaroru nanmaiyum alikkamattan enrum nan kuravillai; avarkalin itayankalil ullatai allahve nanku arintavan (ivvunmaikalukku maraka nan etuvum ceytal) niccayamaka nanum aniyayakkararkalil oruvanaki vituven" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 31
قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
(Atarku) avarkal, "nuhe! Niccayamaka nir enkalutan tarkkam ceytir; atikamakave nir enkalutan tarkkam ceytir. Enave, nir unmaiyalaraka iruntal, enkalukku nir vakkalippatai enkalitam kontu varum" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 32
قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
(atarku) avar, "niccayamaka allah natinal, atai unkalitam kontu varupavan avane avan; atai ninkal tatuttu vitakkutiyavarkalum allar" enru kurinar
Surah Hud, Verse 33
وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
nan unkalukku nallupatecam ceyyakkarutinalum, unkalai valikettileye vittu vaikka allah natiyiruntal, ennutaiya nallupatecam unkalukku (patoru) palanum alikkatu; avantan (unkalaip pataittup paripalikkum) unkalutaiya iraivan; avanitame ninkal mintum kontu varappatuvirkal" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 34
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ
(napiye! Nir itaik kurum potu;)"itanai ivar ittuk kattic colkirar" enru kurukirarkala? (Atarku) nir kurum; "nan itanai ittuk kattic colliyiruntal, en mite en kurram carum; ninkal ceyyum kurrankaliliruntu nan ninkiyavan aven
Surah Hud, Verse 35
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ
melum, nuhvukku vahi arivikkappattatu; "(munnar) iman kontavarkalait tavira, (ini) um'mutaiya camukattaril niccayamaka evarum nampikkai kollamattar; atalal avarkal ceyvataipparri nir vicarappatatirrka
Surah Hud, Verse 36
وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ
nam parvaiyil nam(vahi) arivippukku oppa kappalaik kattum; aniyayam ceytavarkalaip parri(p parintu ini) nir ennitam pecatir; niccayamaka avarkal (piralayattil) mulkatikkappatuvarkal
Surah Hud, Verse 37
وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ
Avar kappalaik kattik kontirunta potu, avarutaiya camukattin talaivarkal avar pakkamakac cenrapotellam avaraip parikacittanar; (atarku) avar; "ninkal enkalaip parikacippirkalanal, niccayamaka ninkal parikacippatupolave, (aticikkirattil) nankal unkalaip parikacippom" enru kurinar
Surah Hud, Verse 38
فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ
anriyum, evanmitu avanai ilivu patuttum vetanai varumenrum, evanmitu nilaittirukkum vetanai irankum enrum veku viraivil ninkal terintu kolvirkal" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 39
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ
irutiyaka, nam uttaravu vantu, atuppup ponkave, (nam nuhai nokki;)"uyirp piranikal ovvoru vakaiyiliruntum (an pen konta) ovvoru jotiyai (akkappalil) errik kollum; (mulkatikkappatuvarkal enru evarkalaik kurittu munpe nam) vakku erpattuvittato avarkalait tavir um kutumpattaraiyum, iman kontavarkalaiyum errikkollum" enru nam kurinom; veku corpa makkalait tavira marravarkal avarutan iman kollavillai
Surah Hud, Verse 40
۞وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡرٜىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
itile ninkal erik kollunkal; itu otuvatum nirpatum allahvin peyaraleye (nikalkinrana). Niccayamaka en iraivan mannippavanakavum kirupaiyutaiyavanakavum irukkinran. Enru kurinar
Surah Hud, Verse 41
وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
pinnar akkappal, malaikalaip ponra alaikalukkitaiye avarkalai camantu kontu cellalayirru; (appotu tam'mai vittu) vilaki nnra tam makanai nokki"ennarumai makane! Enkalotu niyum (kappalil) erikkol; kahpirkalutan (cerntu) irate!" Enru nuh alaittar
Surah Hud, Verse 42
قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ
Atarku avan; "ennait tanniriliruntu patukakkak kutiya oru malaiyinmel cenru nan (tappi) vituven" enak kurinan. Inraiya tinam allah yarukku arul purintirukkirano avarait tavira allahvin kattailiyiliruntu kapparrappatupavar evarumillai enru kurinar. Accamayam avarkalitaiye peralai onru eluntu kurukkittatu; avan mulkatikkappattavarkalil oruvanakavi vittan
Surah Hud, Verse 43
وَقِيلَ يَـٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
pinnar; "pumiye! Ni un nirai vilunki vitu! Vaname! (Malaiyai) niruttikkol" enru collappattatu; nirum kuraikkappattatu; (itarkul nirakarittor niril mulki avarkal) kariyamum mutintu vittatu; (kappal) juti malaimitu tankiyatu - aniyayam ceyta makkalukku (ittakaiya) alivutan enru kurappattatu
Surah Hud, Verse 44
وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
nuh tan iraivanitam"en iraivane! Niccayamaka en makan en kutumpattaic cerntavane; un vakkuruti niccayamaka unmaiyanatu; niti valankuvorkalilellam melana nitipatiyay ni irukkiray" enak kurinar
Surah Hud, Verse 45
قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
a(tarku irai)van kurinan; "nuhe! Unmaiyakave avan um kutumpattaic cerntavan allan; niccayamaka avan olukkamillac ceyalkalaiye ceytu kontiruntan; akave nir ariyata visayattaip parri ennitam ketka ventam; nir ariyatavarkalil oruvaraki vitaventam enru titamaka nan umakku upatecam ceykiren
Surah Hud, Verse 46
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
en iraiva! Enakku etai parri nanam illaiyo atai unnitattile ketpatai vittum unnitam nan patukappu tetukiren; ni ennai mannittu enakku arul puriyavillaiyanal nasta mataintoril nan akivituven" enru kurinar
Surah Hud, Verse 47
قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ
Nuhe! Um mitum um'motu irukkinra makkal mitum namatu patukapputanum apiviruttikalutanum nir irankuvirak innum cilamakkalukku nam cakam anupavikkac ceytu, pinnar nam'mitamiruntu novinai tarum vetanai avarkalai tintum" enru kurappattatu
Surah Hud, Verse 48
تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ
(napiye! Umakku) itu maraivana nikalccikalil ullatakum; nam itanai umakku (vahi mulam) arivittom, niro allatu um'mutaiya kuttattinaro itarku mun itanai arintirukkavillai; nirum porumaiyaik kaik kolviraka! Niccayamaka irutiyil (nalla) mutivu payapakti utaiyavarkalukkut tan (kittum)
Surah Hud, Verse 49
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ
atu' camukattaritam, avarkalutaiya cakotarar hutai (nam tutaraka anuppi vaittom); avar connar; "ennutaiya camukattare! Allahvaiye ninkal vanankunkal, avananri (veru) iraivan unkalukku illai; ninkal poyyarkalakave tavira verillai
Surah Hud, Verse 50
يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
en camukattarkale! Itarkaka nan unkalitam oru kuliyum ketkavillai; enakkuriya kuli ellam ennaippataitta allahvitame irukkiratu. Ninkal itai vilankik kolla mattirkala? (Enrum)
Surah Hud, Verse 51
وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ
ennutaiya camukattarkale! Ninkal unkalutaiya iraivanitam pilai polukkut tetunkal; innum (tavpa ceytu) avan pakkame milunkal; avan unkal mitu vanattiliruntu totaraka malaiyai anuppuvan; melum unkalutaiya valimaiyutan melum valimai perukac ceyvan - innum ninkal (avanaip) purakkanittuk kurravalikalaki vitatirkal" (enrum eccarittuk kurinar)
Surah Hud, Verse 52
قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ
(Atarku) avarkal; "hute! Nir enkalitam evvita attatciyum kontu varavillai; um'mutaiya collukkaka enkal teyvankalai nankal vittu vitupavarkalum allar - nankal um mel (iman) kolkiravarkalum allar" enru (patil) kurinar
Surah Hud, Verse 53
إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
enkalutaiya teyvankalil cilakettaik kontum um'maip pitittuk kontana enpatait tavira nankal (veru etuvum) kuruvatarkillai" (enrum kurinarkal; atarku) avar, "niccayamaka nan allahvaic catciyakkukiren; ninkal inai vaippavarrai vittum niccayamaka nan vilakik konten enpatarku ninkalum catciyay irunkal" enru kurinar
Surah Hud, Verse 54
مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ
(akave) avanaiyanri ninkal anaivarum onru cerntu enakkuc culcciyaic ceytu parunkal; (itil) ninkal enakku enta avakacamum kotukka ventam" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 55
إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
niccayamaka nan, enakkum unkalukku iraivanaka irukkum allahvitame poruppai oppataittu vitten; enta uyirp piraniyayinum atan munnerri uromattai avan pitittavanakave irukkinran; niccayamaka en iraivan nerana valipyalirukkinran
Surah Hud, Verse 56
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ
ninkal (ivvupatecattaip) purakkanippirkalayin enarkaka nan unkalitam anuppap patteno atanai niccayamaka nan unkalitam cerppittuvitten; innum ennutaiya iraivan ninkal allata (veru) oru camukattai unkalukku patilaka vaittuvituvan; avanukku ep porulaiyum kontu ninkal avanukku yatoru tinkum ceyya mutiyatu. Niccayamaka en iraivan yavarraiyum patukappavanaka irukkinran" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 57
وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ
Nam'mutaiya (tantanaikkana) uttaravu vantapotu, hutaiyum avarutan iman kontavarkalaiyum nam rahmattai (kirupaiyaik) kontu kapparrinom - innum katumaiyana vetanaiyai vittum avarkalai iterrinom
Surah Hud, Verse 58
وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ
(napiye!) Ito atu kuttattinar - avarkal tankal iraivanin attatcikalai nirakarittu, avanutaiya tutarkalukkum maru ceytarkal. Ovvoru pitivatak kara vamparkalin kattalaiyaiyum pinparrinarkal
Surah Hud, Verse 59
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ
enave, avarkal ivvulakilum, niyayat tirppu nalilum (allahvin) capattinal totarapperranar; arintu kolvirkalaka! Niccayamaka'atu' kuttattar tankal iraivanukku maru ceytarkal; innum arintu kolvirkalaka! Hututaiya camutayamana'atu' kuttattarukku ketutan
Surah Hud, Verse 60
۞وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ
innum, samutu (kuttattinar) pal avarkal cakotarar salihai (nam tutaraka anuppinom). Avar connar; "en camukattare! Allahvaiye ninkal vanankunkal. Avanait tavira unkalukku veru nayan illai. Avane unkalaip pumiyiliruntu untakki, atileye unkalai vacikkavum vaittan. Enave, avanitame pilai porukkat tetunkal; innum tavpa ceytu avan pakkame milunkal. Niccayamaka en iraivan (unkalukku) mika arukil irukkinran; (nam pirarttanaikalai) erpavanakavum irukkinran
Surah Hud, Verse 61
قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ
atarku avarkal, "salihe! Itarku munnarellam nir enkalitaiye nampikkaik kuriyavaraka iruntir; enkalutaiya mutataiyarkal etai vanankinarkalo atai vanankuvataivittu enkalai vilakkukinrira? Melum nir enkalai etan pakkam alaikkiriro ataipparri niccayamaka nankal perun cantekattilirukkirom" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 62
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي مِنۡهُ رَحۡمَةٗ فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَيۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيۡرَ تَخۡسِيرٖ
En camukattare! Ninkal kavanittirkala? Nan en iraivanitattiliruntu telivana attatciyaip perrirukka, avan tannitamiruntu enakku rahmattum (arulum) valankiyirukka nan avanukku maru ceytal, allahvai vittum enakku utavi ceypavar yar? Ninkalo, enakku ilappait tavira veru etaiyum atikamakki vitamattirkal" enru kurinar
Surah Hud, Verse 63
وَيَٰقَوۡمِ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٞ قَرِيبٞ
anriyum, en camukattare! Unkalukku or attatciyaka, ito itu allahvutaiya (oru) pen ottakam; akave, allahvin pumiyil (eteccaiyaka) atai meya vittu vitunkal; enta vitamana tinkum ceyyakkaruti atait tintatirkal; (appati ninkal ceytal) aticikkirattil unkalai vetanai pitittuk kollum" (enru kurinar)
Surah Hud, Verse 64
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمۡ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٖۖ ذَٰلِكَ وَعۡدٌ غَيۡرُ مَكۡذُوبٖ
anal avarkal atanai konru vittarkal; akave avar (am'makkalitam); "ninkal unkalutaiya vitukalil munru nalkalukku cakamanupaviyunkal; (pinnar unkalukku alivu vantuvitum.) Itu poyppikka mutiyata vakkurutiyakum enru kurinar
Surah Hud, Verse 65
فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ
namatu kattalai vanta potu salihaiyum avarotu iman kontavarkalaiyum namatu arulal kapparrinom. Melum anraiya nalin iliviliruntum (kapparrinom,) niccayamaka umatu iraivan vallamai mikkavan; mikaittavan
Surah Hud, Verse 66
وَأَخَذَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ
aniyayam ceytu kontiruntavarkalai (payankaramana) periti mulakkam pitittuk kontatu. Atanal avarkal tankal vitukalileye alintu poyk kitantanar
Surah Hud, Verse 67
كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَآ إِنَّ ثَمُودَاْ كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّثَمُودَ
(atarkumun) avarkal avarril (oru kalattilum) vacittirukkatataip pol (alikkappattanar). Niccayamaka samutu kuttatinar tankal iraivanai nirakarittanar arintu kolvirkalaka! 'Samutu' (kuttattinar)kku nacamtan
Surah Hud, Verse 68
وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ
Niccayamaka nam tutarkal (vanavarkal) iprahimukku narceyti (kontu vantu)'salam' (connarkal; iprahimum"salam" (enru patil) connar; (atan pinnar avarkal unpatarkaka) poritta kanrin (iraicciyaik) kontu varuvatil tamatikkavillai
Surah Hud, Verse 69
فَلَمَّا رَءَآ أَيۡدِيَهُمۡ لَا تَصِلُ إِلَيۡهِ نَكِرَهُمۡ وَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۚ قَالُواْ لَا تَخَفۡ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمِ لُوطٖ
anal, avarkalutaiya kaikal atan (unavin) pakkam cellatataik kantu, avar avarkalaip parri aiyappattar, avarkal mitu avarukkup payamum erpattuvittatu; (anal) avarkalo (avaraip parttu)"payappatatir! Niccayamaka nankal luttutaiya camukattarpal anuppappattirukkirom" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 70
وَٱمۡرَأَتُهُۥ قَآئِمَةٞ فَضَحِكَتۡ فَبَشَّرۡنَٰهَا بِإِسۡحَٰقَ وَمِن وَرَآءِ إِسۡحَٰقَ يَعۡقُوبَ
appotu, avarutaiya manaiviyum (anku) ninru kontiruntar; innum avar cirittar. Avarukku nam is'hakkaip parriyum, is'hahkkukkup pin yahkupai parriyum nanmarayan kurinom
Surah Hud, Verse 71
قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ
atarku avar kurinar; "a kaicetame! Nan mutiyavalakavum, ito en kanavar mutiyavarakavum irukkum nilaiyil nan kulantai peruvena? Niccayamaka itu accariyamana visayamtan
Surah Hud, Verse 72
قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ
(atarku) avarkal, "allahvin kattalaiyaip parri accariyappatukirira? Allahvin rahmattum, avanutaiya parakkattum (arulum, pakkiyamum) ivvittilulla unkal mitu untavataka! Niccayamaka avan pukalutaiyavanakavum, makimai vayntavanakavum irukkinran" enru patilalittarkal
Surah Hud, Verse 73
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ
(itu kettu) iprahimai vittup payam ninki, nanmarayam avarukku vantatum luttutaiya camukattaraip parri nam'mitam vatitalanar
Surah Hud, Verse 74
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّـٰهٞ مُّنِيبٞ
niccayamaka iprahimai cakipput tanmai utaiyavarakavum, (etarkum) iraivan pal mukam tirumpupavarakavum iruntar
Surah Hud, Verse 75
يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ
Iprahime! (Am'makkal mitu konta irakkattal itaip parri vatitatu) i(vvisayat)tai nir purakkaniyum; enenil um'mutaiya iraivanin kattalai niccayamaka vantuvittatu - melum, avarkalukkut tavirkkamutiyata vetanai niccayamaka varakkutiyateyakum
Surah Hud, Verse 76
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ
nam tutarkal (vanavarkal) luttitam vantapotu, (tam) makkalukku avar peritum vicanamataintar; (atan karanamaka) ullam carankiyavarak"itu nerukkati mikka nalakum" enru kurinar
Surah Hud, Verse 77
وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَـٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ
avarutaiya camukattar avaritam viraintoti vantarkal; innum munnirunte avarkal tiya ceyalkale ceytu kontiruntarkal. (Avarkalai nokki lut)"en camukattarkale! Ito ivarkal en putalvikal; ivarkal unkalukku(t tirumanattirku)p paricattamanavarkal; enave ninkal allahvukku ancankal; innum en viruntinar visayattil ennai ninkal avamanap patuttatirkal; nalla manitar oruvar (kuta) unkalil illaiya?" Enru kurinar
Surah Hud, Verse 78
قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ
(atarku) avarkal"um'mutaiya putalviyaril enkalukku enta pattiyataiyumillai enpatait titamaka nir arintirukkirir; niccayamaka nankal virumpuvatu enna enpataiyum nir arivir" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 79
قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ
atarku avar"unkalait tatukka potumana palam enakku irukkaventume! Allatu (unkalait tatukkap potumana) valimaiyulla ataravinpal nan otunkaventume" enru (vicanattutan) kurinar
Surah Hud, Verse 80
قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ
(Viruntinaraka vanta vanavarkal) kurinarkal; "meyyakave nam um'mutaiya iraivanin tutarkalakave irukkinrom; niccayamaka avarkal um'mai vantataiya mutiyatu; enave iravin oru pakuti irukkumpote um kutumpattutan (ivvurai vittuc) cenruvitum! Um'mutaiya manaiviyait tavira, unkalil yarum tirumpiyum parkka ventam. Niccayamaka avarkalukku varakkutiya apattu avalaiyum pitittuk kollum. (Vetanai vara) avarkalukku niccayamaka vakkalikkappatta neram vitiyarkalaiyakum; vitiyarkalai camipittu vitavillaiya
Surah Hud, Verse 81
فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ
enave (tantanai parriya) nam kattalai vantuvittapotu, nam (avvurin) atan meltattaik kiltattakki vittom; innum atanmitu catappatta cenkarkalai malaipol poliyavaittom
Surah Hud, Verse 82
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ
akkarkal um iraivanitamiruntu ataiyalam itappattiruntan (avvur) inta aniyayakkararkalukku veku tolaivilum illai
Surah Hud, Verse 83
۞وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ
matyani (nakaratti)lullavarkalukku, avarkalutaiya cakotararakiya su'aipai (nam tutaraka) anuppivaittom. Avar (avarkalitam; "en) camukattavarkale! Allah (oruvanaiye) ninkal vanankunkal. Avanaittavira unkalukku veru nayanillai; alavaiyilum niruvaiyilum ninkal kuraivu ceyyatirkal; ninkal nalla nilaiyaiyiliruppatai (ippolutu) nan kankinren; anal (alavilum, niruvaiyilum ninkal mocam ceytal) niccayamaka unkalaic culntu kollakkutiya vetanai oru nal unkalai vantataiyum enru nan payappatukiren
Surah Hud, Verse 84
وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
(en) camukattavarkale! Alavaiyilum niruvaiyilum, nitiyaik kontu ninkal purtti ceyyunkal. (Makkalukkuk kotukka ventiya) avarkalutaiya porutkalaik kuraittu vitatirkal. Pumiyil visamam ceytukontu (varampu miri) alaiyatirkal
Surah Hud, Verse 85
بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ
Ninkal unmai muhminkalaka iruntal, allah mitappatuttuvate unkalukku nanmaiyutaiyatakum; nan unkalaik kankanippavanum allan" enru kurinar
Surah Hud, Verse 86
قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَـٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ
(atarku) avarkal"su'aipe! Nankal enkal mutataiyar vanankiya teyvankalai vittu vitumarum, nankal enkal porutkalai enkal viruppappatic celavu ceyvatai vittuvitumarum um'mutaiya (markkat) tolukaiya um'mai evukiratu? Niccayamaka nir kirupaiyullavarum nermaiyanavarum tan" enru (elanamaka) kurinarkal
Surah Hud, Verse 87
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
(atarku) avar kurinar; "(ennutaiya) camukattavarkale! Nan ennutaiya iraivanin telivana attatci mitu iruppataiyum, avan tannitamiruntu enakku alakana akara vacatikalai alittu iruppataiyum ninkal arivirkala? (Akavekarka yar,) nan etai vittu unkalai vilakkukinreno, (ataiye nanum ceytu unkal nalanukku) maru ceyya nan virumpavillai. Ennal iyanra varaiyil (unkalin) cir tiruttattaiyeyanri veretaiyum nan natavillai; melum, nan utavi peruvatu allahvaik kontallatu verillai, avanitame poruppuk kotuttirukkiren; innum avan pale milukiren
Surah Hud, Verse 88
وَيَٰقَوۡمِ لَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شِقَاقِيٓ أَن يُصِيبَكُم مِّثۡلُ مَآ أَصَابَ قَوۡمَ نُوحٍ أَوۡ قَوۡمَ هُودٍ أَوۡ قَوۡمَ صَٰلِحٖۚ وَمَا قَوۡمُ لُوطٖ مِّنكُم بِبَعِيدٖ
en camukattavarkale! Ennutan ninkal pakaimai kontiruppatu nuhvutaiya camukattavaraiyum, hututaiya camukattavaraiyum, salihu camukattavaraiyum pitittuk kontatu ponra (vetanai) unkalaiyum pitittuk kollumpatic ceytu vita ventam - luttutaiya camukattavarkal unkalukkut tolaivil illai
Surah Hud, Verse 89
وَٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٞ وَدُودٞ
akave unkalutaiya iraivanitam ninkal mannippuk kori innum avanitame tavpa ceytu (avan pakkame) milunkal; niccayamaka ennutaiya iraivan mikka kirupaiyutaiyavanakavum, piriyamutaiyavanakavum irukkinran" (enru kurinar)
Surah Hud, Verse 90
قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ مَا نَفۡقَهُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفٗاۖ وَلَوۡلَا رَهۡطُكَ لَرَجَمۡنَٰكَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡنَا بِعَزِيزٖ
(Atarku) avarkal"su'aipe! Nir colpavarril perumpalanatai nankal purintu kolla mutiyavillai; niccayamaka um'mai enkalitaiye palahinarakave nankal kankirom; um kulattar illai enral um'maik kallalerinte nankal (konriruppom); nir enkalil matippukkuriyavarum allar" enru kurinarkal
Surah Hud, Verse 91
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَهۡطِيٓ أَعَزُّ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَٱتَّخَذۡتُمُوهُ وَرَآءَكُمۡ ظِهۡرِيًّاۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ
(atarku) avar kurinar; "(en) camukattavarkale! Allahvaivita unkalukku ennutaiya kutumpattar atika matipputaiyavarkalay vittarkala? Ninkal avanai mutukukkup pin tallip (purakkanittu) vittirkal. Niccayamaka ennutaiya iraivan ninkal ceyyum ceyalkalai (ellap pakkankalilum) culntu (arintu) kontutanirukkinran
Surah Hud, Verse 92
وَيَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَمَنۡ هُوَ كَٰذِبٞۖ وَٱرۡتَقِبُوٓاْ إِنِّي مَعَكُمۡ رَقِيبٞ
en camukattavarkale! Ninkal unkalukku icaintavaru ceytu kontirunkal! Nanum (enakku icaintavaru) ceytu kontirukkiren ilivu tarum vetanai yarai vantataiyum enpataiyum, poyyar yar enpataiyum cikkirame ninkal arintu kolvirkal; (annerattai) ninkal etir parttuk kontirunkal; niccayamaka nanum unkalutan etir parttuk kontirukkiren" (enrum kurinar)
Surah Hud, Verse 93
وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا شُعَيۡبٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَأَخَذَتِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ
(tantanaikkuriya) nam kattalai vanta potu, su'aipaiyum avarutan iman kontavarkalaiyum namatu rahmattai kontu nam kapparrinom; aniyayam ceytavarkalai (peritiyin) mulakkam pitittuk kontatu; avarkal tam vitukalil iruntavare kalaiyil (irantu) kitantanar
Surah Hud, Verse 94
كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّمَدۡيَنَ كَمَا بَعِدَتۡ ثَمُودُ
avvitukalil avarkal (oru kalattalum) valntiratavarkal pol akivittanar. Terintu kollunkal; samutu (kuttattar capakkettinal) nacamanatu ponru, matyanukkum nacamtan
Surah Hud, Verse 95
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
niccayamaka nam musavai nam vacanankalutan, telivana attatciyutanum, anuppivaittom
Surah Hud, Verse 96
إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ فِرۡعَوۡنَۖ وَمَآ أَمۡرُ فِرۡعَوۡنَ بِرَشِيدٖ
(Avarrutan avar) hpir'avnitamum avanutaiya piramukarkalitamum (vantar). Appotu hpir'avnutaiya kattalaiyai (avanutaiya camukattar) pinparri vantarkal; hpir'avnutaiya kattalaiyo nermaiyanataka irukkavillai
Surah Hud, Verse 97
يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ
avan (-hpir'avn) marumai ranil tan camukattarukku mun cenru avarkalai narakattil cerppan; (avarkalaik) kontu poyc cerkkumitam mikavum kettatu
Surah Hud, Verse 98
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ
i(vvulakat)tilum, kiyama nalilum avarkal capattal pintotarappattanar; avarkalukku kitaikkum (inta) canmanam mikavum kettatu
Surah Hud, Verse 99
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ
(napiye! Merkurappatta) ivai (cir) cila uhkalil varalarukal akum; ivarrai nam umakku etutturaittom. Ivarril cila (ippotum) ullan cila (aruvatai ceyyappattavai pol) alipattum poyina
Surah Hud, Verse 100
وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ
avarkalukku nam aniyayam ceyyavillai; eninum avarkal tamakkuttame aniyayam ceytu kontarkal. Um iraivanitamiruntu kattalai vanta potu, allahvaiyanri avarkal alaittuk kontirunta avarkalin teyvankal etuvum avarkalukku evvitappalanum alikkavillai; melum avai avarkalukku nastattai tavira (veretaiyum) atikarikkac ceyyavillai
Surah Hud, Verse 101
وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ
aniyayam ceyyum u(ra)rai (um iraivan) pitippaneyanal, ippatittan um iraivanutaiya piti irukkum - niccayamaka avanutaiya piti vetanai mikkatakavam mikak katinamanatakavum irukkum
Surah Hud, Verse 102
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ
niccayamaka marumai nalin vetanaiyaip payappatukiravarkalukku itil (takka) attatci irukkiratu; atu manitarkal yavarum onru cerkkappatum nalakum - anriyum avarkal yavarum (iraivan munnilaiyil) kontuvarappatum nalakum
Surah Hud, Verse 103
وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ
kurippitta tavanaikkakave tavira atanai nam pirpatuttavillai
Surah Hud, Verse 104
يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ
Annal varumpotu avanutaiya anumatiyinri evarum peca iyalatu; innum, avarkalir tupakkiya calikalum iruppar; narpakki calikalum iruppar
Surah Hud, Verse 105
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ
tupappiya calikal (naraka) neruppil (eriyappattu) irupparkal. Atil avarkalukku perunkuccalum, munakkamum(tan) irukkum
Surah Hud, Verse 106
خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ
um iraivan natinalanri, vanankalum pumiyum nitikkum kalamellam avarkal a(nnarakat)tileye nilaiperru vituvarkal; niccayamaka um iraivan tan natiyataic ceytu mutippavan
Surah Hud, Verse 107
۞وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ
narpakkiya calikalo cavanapatiyil irupparkal; um iraivan natinalanri, vanankalum pumiyum nilaittirukkum kalamellam avarkal a(ccavanat)tileye nilaiperru vituvarkal - itu mutivurata arut kotaiyakum
Surah Hud, Verse 108
فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّمَّا يَعۡبُدُ هَـٰٓؤُلَآءِۚ مَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُهُم مِّن قَبۡلُۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمۡ نَصِيبَهُمۡ غَيۡرَ مَنقُوصٖ
(napiye!) Ivarkal vanankupavai parri nir cantekappata ventam; (ivarkalukku) mun ivarkalutaiya mutataiyar vananki vanta pirakarame tan ivarkalukkum vanankukirarkal; niccayamaka (tantanaikkuriya) ivarkalin pankaik kuraivinri, mulamaiyaka nam ivarkalukkuk kotuppom
Surah Hud, Verse 109
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
niccayamaka nam musavukku vetattai kotuttom. Atil karuttu verupatu kollappattatu; umatu iraivanitamiruntu munti vit vakku illai enral ivarkal mattiyile mutivu ceyyappattirukkum. Niccayamaka ivarkal itai (kur'anai)p parri cantekattileye irukkinranar
Surah Hud, Verse 110
وَإِنَّ كُلّٗا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمۡ رَبُّكَ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ إِنَّهُۥ بِمَا يَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
niccayamaka avarkal ovvoruvarukkum um'mutaiya iraivan avarkalutaiya ceyalkalukku uriya kuliyai mulamaiyakak kotuppan - niccayamaka avan avarkal ceyvatai arintavanaka irukkinran
Surah Hud, Verse 111
فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
nirum um'motu tiruntiyavarum evappattavare urutiyaka iruppirkalak varampu miri vitatirkal. Niccayamaka avan ninkal ceyvatai kavanittavanaka irukkinran
Surah Hud, Verse 112
وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
Innum, yar aniyayam ceykirarkalo avarkalin pakkam ninkal cayntu vitatirkal - appatic ceytal naraka neruppu unkalaip pitittukkollum; allahvai anri unkalaik kapparruvor evarumillai; melum (ninkal avanukketiraka veraravaralum) utavi ceyyappatavum mattirkal
Surah Hud, Verse 113
وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّـٰكِرِينَ
pakalin (kalai, malai akiya) irumunaikalilum, iravin pakutiyilum ninkal tolukaiyai nilaippatuttuviraka - niccayamaka narceyalkal, ticceyalkalaip pokkivitum - (iraivanai) ninaivu kuruvorukku itu nallupatecamaka irukkum
Surah Hud, Verse 114
وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
(napiye! Ennilaiyilum) porumaiyaik kataippitippiraka! Niccayamaka allah alakiya ceyalkal ceyvorin kuliyai vinakki vitamattan
Surah Hud, Verse 115
فَلَوۡلَا كَانَ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِن قَبۡلِكُمۡ أُوْلُواْ بَقِيَّةٖ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡفَسَادِ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّنۡ أَنجَيۡنَا مِنۡهُمۡۗ وَٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَآ أُتۡرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجۡرِمِينَ
unkalukku munnal irunta camutayankalil inta pumiyil kulappankalai tatukkak kutiya arivutaiyor iruntirukkak kutata? Mikak kuraivakave tavira (avvaru irukkavillai.) Avarkalai nam kapparrinom. Yar aniyayam ceytarkalo avarkal tankal cellac cerukkaiye pinparrukirarkal; melum kurravalikalakavum iruntarkal
Surah Hud, Verse 116
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ
(napiye!) Or urarai, avvurar cirtiruntik kontirukkum nilaiyil - aniyayamaka um iraivan alikkappatamattan
Surah Hud, Verse 117
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ
um iraivan natiyiruntal manitarkal anaivaraiyum ore camutayattavaraka akkiyiruppan; (avan appati akkavillai.) Enave, avarkal eppotum petappattuk konte irupparkal
Surah Hud, Verse 118
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
(avarkalil) um'mutaiya iraivan arul purintavarkalait tavir itarkakave avarkalaip pataittirukkiran; "niccayamaka nan jinkal, manitarkal akiya yavaraikkontum narakattai nirappuven" enra um iraivanutaiya vakkum purttiyakivitum
Surah Hud, Verse 119
وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
(Nam) tutarkalin varalarukaliliruntu (ivai) yavarraiyum um itayattait titappatuttuvatarkaka umakkuk kurinom. Ivarril umakkuc cattiyamum nallupatecamum, muhminkalukku ninaivuttalum vantu irukkinrana
Surah Hud, Verse 120
وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنَّا عَٰمِلُونَ
nampikkai kollatavarkalitam (napiye!) Nir kuruvirak"ninkal unkal pokkil natantu kollunkal. Niccayamaka nankalum (enkal pokkil) ceyalpatukirom
Surah Hud, Verse 121
وَٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ
ninkalum (unkal pokkin mutivai) etir parttuk kontirunkal; nankalum (avvare) etir parttuk kontirukkirom
Surah Hud, Verse 122
وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
vanankalilum, pumiyilum ulla maraiporulkal (irakaciyankal parriya nanam) allahvukke uriyatu; avanitame ellak karumankalum (mutivu kana) milum. Akave avanaiye vanankunkal; avan mite (parancatti) urutiyana nampikkai vaiyunkal - ninkal ceypavai kurittu um iraivan paramukamaka illai
Surah Hud, Verse 123