Surah Hud Verse 88 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Hudقَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
atarkavar ‘‘en makkale! En iraivan telivana attatcikalai enakkalittiruppataiyum, avan enakku ventiya unavai nallavitamaka alittu varuvataiyum ninkal arivirkala? (Innilaimaiyil makkalai nan mocam ceyyaventiya avaciyamillai; akave,) nan (timaiyiliruntu) unkalait tatukkum visayattil unkalukku maruceyya virumpavillai. (Ninkal ceyyakkutatu enru kurum kariyattai nanum ceyyamatten.) Ennal iyanravarai (unkalaic) cirtiruttuvatait tavira (veronraiyum) nan virumpavillai. Allahvin utaviyinri nan (unkalaic cirtiruttum visayattil) verriyataiya mutiyatu. Avanaiye nan nampiyirukkiren; avanaiye nan nokkiyum nirkiren