Surah Yusuf Verse 100 - Javanese Translation by Unknown
Surah Yusufوَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Lan dheweke angunggah- ake wong tuwane loro marang dhampar lan padha tumundhuk sujud marang dheweke, sarta calathu: Dhuh bapak! punika wahananipun supenan kula kala rumiyin punika; saestu punika kadadosaken kanyataan dening Pangeran kula; saestu Panjene- nganipun sampun adamel sae dha- teng kula, nalika Panjenenganipun angedalaken kula saking kunjara saha angedalaken panjenengan sa- daya saking saganten wedhi ing sasampunipun setan anyebar co- congkrahan antawisipun kula kali- yan para sadherek kula; saestu Pangeran kula punika alus tumrap sinten ingkang dados kaparenging karsa-Nipun; saestu, Panjenengan- ipun punika Ingkang-Angudaneni, Ingkang-Wicaksana