Surah Yusuf Verse 100 - Malayalam Translation by Muhammad Karakunnu And Vanidas Elayavoor
Surah Yusufوَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
addēhaṁ tanṟe mātāpitākkaḷe sinhāsanattil kayaṟṟiyirutti. avar addēhattinṟe mumpil praṇāmamarppiccu. addēhaṁ paṟaññu: "enṟe pitāvē, ñān paṇṭu kaṇṭa ā svapnattinṟe sākṣālkkāramāṇit. enṟe nāthan at yāthārthyamākkiyirikkunnu. enne taṭavaṟayilninn mēācippiccappēāḻuṁ enikkuṁ enṟe sahēādaraṅṅaḷkkumiṭayil piśāc akalccayuṇṭākkiyaśēṣaṁ avan niṅṅaḷeyellāṁ marubhūmiyil ninniviṭe keāṇṭuvannappēāḻuṁ avan ennēāṭ vaḷareyēṟe audāryaṁ kāṇiccirikkunnu. tīrccayāyuṁ enṟe nāthan tānicchikkunna kāryaṅṅaḷ sūkṣmamāyi naṭappākkunnavanāṇ. avan ellāṁ aṟiyunnavanuṁ yuktijñanuṁ tanne