Surah Yusuf Verse 42 - Turkish Translation by Ali Fikri Yavuz
Surah Yusufوَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُۥ نَاجٖ مِّنۡهُمَا ٱذۡكُرۡنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَىٰهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ ذِكۡرَ رَبِّهِۦ فَلَبِثَ فِي ٱلسِّجۡنِ بِضۡعَ سِنِينَ
Bir de Yusuf, idamdan kurtulacagını bildigi bu ikisinden birine, (serbetciye-sakıya) soyle dedi: “- (hapisten cıktıktan sonra zulme ugradıgımı ve masum bulundugumu) efendinin yanında beni anarak soyle.” Fakat Seytan, efendisine (bunu), anmayı , delikanlıya unutturdu da, Yusuf bir cok sene (yedi veya on -iki yıl) zindanda kaldı