قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ مِنِّي وَٱشۡتَعَلَ ٱلرَّأۡسُ شَيۡبٗا وَلَمۡ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيّٗا
Rabbim! dedi, benden (vucudumdan), kemiklerim zayıfladı, sacım basım agardı. Ve ben, Rabbim, sana (ettigim) dua sayesinde hic bedbaht olmadım
Author: Adem Ugur