Surah Al-Anbiya Verse 44 - Turkish Translation by Muhammed Esed
Surah Al-Anbiyaبَلۡ مَتَّعۡنَا هَـٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
Kaldı ki, Biz bunlara da, bunların atalarına da, omurlerinin sonuna kadar, hayatın tadını cıkararak avunmalarına fırsat verdik; fakat bu insanlar, Bizim yeryuzune -uzerindeki en iyi, en guzel seyleri her gun biraz daha eksilterek- vaziyet ettigimizi gormuyorlar mı? Buna ragmen, yine de baskın cıkacaklar(ını umuyorlar) mı