Surah Ash-Shuara - Persian Translation by Mohsen Gharaati
طسٓمٓ
طا، سین، میم
Surah Ash-Shuara, Verse 1
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
این است آیات کتاب روشنگر
Surah Ash-Shuara, Verse 2
لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
[اى پیامبر!] گویى مى‌خواهى به خاطر آن که مشرکان ایمان نمى‌آورند، [از شدت اندوه] خود را هلاک کنی
Surah Ash-Shuara, Verse 3
إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
اگر بخواهیم، معجزه‌اى از آسمان بر آنان فرود آوریم، تا در برابر آن، گردن‌هایشان خاضع گردد [و با اکراه ایمان آورند، امّا سنّت الهى چنین نیست]
Surah Ash-Shuara, Verse 4
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
هیچ تذکر تازه‌اى از [سوی] خداوند مهربان برایشان نیامد، مگر آن که از آن روى‌گردان بودند
Surah Ash-Shuara, Verse 5
فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
پس آنان تکذیب کردند، و به زودى اخبار [کیفر] آنچه به مسخره مى‌گرفتند، به آنان خواهد رسید
Surah Ash-Shuara, Verse 6
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
آیا به زمین نگاه نکردند که از هر گیاهى نیکو در آن بسیار رویانده‌ایم؟
Surah Ash-Shuara, Verse 7
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
قطعاً در این [آفرینش نیکو]، عبرت و نشانه‌اى است؛ ولى بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 8
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 9
وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
و [یاد کن] زمانى که پروردگارت موسى را ندا داد که: «به سوى قوم ستمکار برو
Surah Ash-Shuara, Verse 10
قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
قوم فرعون؛ آیا پروا نمى‌کنند؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 11
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
[موسى] گفت: «پروردگارا! مى‌ترسم دروغگویم بشمارند،
Surah Ash-Shuara, Verse 12
وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
و سینه‌ام [از این وظیفه سنگین] تنگی مى‌کند، و زبانم روان و گویا نیست. پس هارون را [نیز] رسالت بده [تا مرا یارى کند]
Surah Ash-Shuara, Verse 13
وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
و [به نظر] آنان بر [گردن] من جرمی است. مى‌ترسم مرا بکشند.»
Surah Ash-Shuara, Verse 14
قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
خداوند فرمود: چنین نیست! پس [تو و هارون] همراه با معجزات ما بروید، که ما با شما و شنونده [گفتگوهایتان] هستیم
Surah Ash-Shuara, Verse 15
فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
به سراغ فرعون بروید و بگویید: «ما فرستاده‌ى پروردگار جهانیانیم
Surah Ash-Shuara, Verse 16
أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
بنى‌اسرائیل را [آزاد کن و] همراه ما بفرست.»
Surah Ash-Shuara, Verse 17
قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
[فرعون] گفت: «[ای موسی!] آیا ما تو را در کودکى پرورش ندادیم؟ و سالیانى از عمرت را در نزدمان ماندى؟
Surah Ash-Shuara, Verse 18
وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
و با این حال،کارت را کردی، [و یکى از افراد ما را کشتى،] و تو [در برابر زحمات ما] از ناسپاسانى.»
Surah Ash-Shuara, Verse 19
قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
[موسى] گفت: «آن [کار] را زمانى کردم که بى‌خبر بودم! [و نمی‌دانستم با مشت من در دفاع از مظلوم، آن مرد قِبطى کشته مى‌شود]
Surah Ash-Shuara, Verse 20
فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و چون از شما ترسیدم، از نزدتان گریختم. سپس پروردگارم به من حکمت بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد
Surah Ash-Shuara, Verse 21
وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
و [آیا] این که بنى‌اسرائیل را بنده‌ى خود ساخته‌اى، نعمتى است که منّتش را بر من مى‌نهى؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 22
قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
[فرعون] گفت: «پروردگار جهانیان چیست؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 23
قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
[موسى] گفت: «پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه میان آنهاست، اگر باور دارید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 24
قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
فرعون به اطرافیان خود گفت: «آیا نمى‌شنوید [چه مى‌گوید]؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 25
قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
[بار دیگر موسى] گفت: «او پروردگار شما، و پروردگار نیاکان شماست.»
Surah Ash-Shuara, Verse 26
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
[فرعون] گفت: «قطعاً پیامبرتان که به سوى شما فرستاده شده، سخت دیوانه است!»
Surah Ash-Shuara, Verse 27
قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
[موسى] گفت: «[او] پروردگار مشرق و مغرب است، و آنچه میان آن دو است. اگر بیندیشید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 28
قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
[فرعون] گفت: «[اى موسى!] اگر معبودى جز من برگزینى، قطعاً تو را از زندانیان قرار خواهم داد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 29
قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
[موسى] گفت: «[حتّى] اگر نشانه‌ى آشکارى برایت بیاورم؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 30
قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
[فرعون] گفت: «اگر راست مى‌گویى، آن نشانه را بیاور!»
Surah Ash-Shuara, Verse 31
فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
پس [موسی] عصاى خود را افکند، ناگهان، اژدهایى آشکار شد
Surah Ash-Shuara, Verse 32
وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّـٰظِرِينَ
و دست خود را [از گریبانش] بیرون آورد، ناگهان آن دست، براى تماشاگران سپید و درخشان نمایان شد
Surah Ash-Shuara, Verse 33
قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
[فرعون] به اشراف اطرافش گفت: «بهراستی این مرد، جادوگرى کاردان است
Surah Ash-Shuara, Verse 34
يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
او مى‌خواهد با جادویش، شما را از سرزمینتان آواره کند. پس چه نظر مى‌دهید؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 35
قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
گفتند: «کار موسی و برادرش را به تأخیر انداز. و گروهى گردآورنده را به شهرها بفرست
Surah Ash-Shuara, Verse 36
يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
تا هر جادوگر ماهرى را نزد تو بیاورند.»
Surah Ash-Shuara, Verse 37
فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
پس جادوگران در موعدِ روزى معلوم، گردآورى شدند
Surah Ash-Shuara, Verse 38
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
و به مردم گفته شد: «آیا شما نیز جمع مى‌شوید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 39
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
به این امید که اگر جادوگران پیروز شدند، از [آیینِ] آنان پیروى کنیم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 40
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
پس همین که جادوگران [نزد فرعون] آمدند، به او گفتند: «آیا اگر ما پیروز شویم، پاداشى داریم؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 41
قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
[فرعون] گفت: «آرى! در این صورت [علاوه بر پاداش]، شما از مقرّبان [دربار] خواهید بود.»
Surah Ash-Shuara, Verse 42
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
[روز موعود] موسى به آنان گفت: «بیفکنید آنچه را مى‌خواهید بیفکنید!»
Surah Ash-Shuara, Verse 43
فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
پس [جادوگران] ریسمان‌ها و چوب‌دست‌هاى خود را افکندند و گفتند: «به عزّت فرعون سوگند، که قطعاً ما پیروزیم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 44
فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
سپس موسى عصایش را افکند. ناگهان هر چه را به نیرنگ ساخته بودند، بلعید
Surah Ash-Shuara, Verse 45
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
آن‌گاه جادوگران بى‌اختیار به سجده درافتادند
Surah Ash-Shuara, Verse 46
قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
گفتند: «ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 47
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
پروردگار موسى و هارون.»
Surah Ash-Shuara, Verse 48
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
فرعون گفت: «آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم، به او ایمان آوردید؟! بى‌گمان او سردسته‌ی شماست که به شما جادو آموخته است. پس به زودى کیفر خود را خواهید دانست. حتماً دست‌ها و پاهاى شما را یکى از راست و یکى از چپ می‌برم، و همگىِ شما را به دار خواهم آویخت.»
Surah Ash-Shuara, Verse 49
قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
ساحران گفتند: «باکى نیست! ما به سوى پروردگار خود بازمى‌گردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 50
إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ما امید داریم که پروردگارمان خطاهاى ما را ببخشد، چرا که ما [در این قوم] نخستینِ مؤمنانیم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 51
۞وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
و به موسى وحى کردیم که: «بندگان مرا شبانه کوچ ده، زیرا شما تعقیب خواهید شد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 52
فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
پس فرعون [آگاه شد و] گردآورندگان [سپاه] را به شهرها فرستاد
Surah Ash-Shuara, Verse 53
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
«اینها گروهى اندکند
Surah Ash-Shuara, Verse 54
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
که ما را به خشم آوردهاند
Surah Ash-Shuara, Verse 55
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
ما همگى آماده‌ى دفاع هستیم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 56
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
پس آنان را [به گمان تعقیب بنى‌اسرائیل]، از باغ‌ها و چشمه‌ها بیرون کردیم،
Surah Ash-Shuara, Verse 57
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
و [نیز از] گنج‌ها، و جایگاه نیکو
Surah Ash-Shuara, Verse 58
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
چنین بود که بنى‌اسرائیل را وارث آنها قرار دهیم
Surah Ash-Shuara, Verse 59
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
پس هنگام طلوع خورشید، [سپاهیان فرعون] به تعقیب آنان برخاستند
Surah Ash-Shuara, Verse 60
فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
پس زمانى كه دو گروه، یکدیگر را دیدند، یاران موسى گفتند: «آنان به ما دست خواهند یافت.»
Surah Ash-Shuara, Verse 61
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
[موسى] گفت: «چنین نیست! قطعاً پروردگارم با من است و مرا هدایت خواهد كرد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 62
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
پس به موسى وحى كردیم كه: «عصایت را به دریا بزن!» پس [دریا] شكافت، و هر پاره‌اى چون كوهى بزرگ شد. [و جاده‌اى خشک براى آنها پدیدار گشت]
Surah Ash-Shuara, Verse 63
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
آن‌گاه گروه دیگر را [که لشكر فرعون بود،] به آنجا نزدیک كردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 64
وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
و موسى و هر كه را با او بود، همگى را [از دریا عبور دادیم و] رهایی بخشیدیم
Surah Ash-Shuara, Verse 65
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
سپس گروه دیگر را غرق ساختیم
Surah Ash-Shuara, Verse 66
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
البتّه در این ماجرا، نشانه‌ی روشنى است. و بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 67
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شكستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 68
وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
[اى پیامبر!] سرگذشت ابراهیم را بر مردم بخوان
Surah Ash-Shuara, Verse 69
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
آن‌گاه كه به پدرش و قومش گفت: «شما چه مى‌پرستید؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 70
قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
گفتند: «بت‌هایى را مى‌پرستیم و در كنارشان به پرستش ماندگاریم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 71
قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
[ابراهیم] گفت: «آیا هرگاه آنها را مى‌خوانید، سخن شما رامى‌شنوند؟
Surah Ash-Shuara, Verse 72
أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
یا به شما سود و زیانى مى‌رسانند؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 73
قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
گفتند: «[نه!] بلكه پدرانمان را یافته‌ایم كه این‌گونه [پرستش] مى‌كردند!»
Surah Ash-Shuara, Verse 74
قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
[ابراهیم] گفت: «آیا نظر كرده‌اید در آنچه مى‌پرستید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 75
أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
شما و پدران پیشین شما؟
Surah Ash-Shuara, Verse 76
فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
البتّه این بت‌ها دشمن منند، [چون مرا گرفتار عذاب خواهند كرد،] مگر پروردگار جهانیان [كه پرستیدنش مایه‌ی سعادت است]
Surah Ash-Shuara, Verse 77
ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
همان كه مرا آفرید، پس او راهنماییم مى‌كند
Surah Ash-Shuara, Verse 78
وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
او كه به من مى‌خورانَد و مى‌نوشانَد
Surah Ash-Shuara, Verse 79
وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
و هرگاه بیمار شوم، او مرا شفا مى‌بخشد
Surah Ash-Shuara, Verse 80
وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
و او كسى است كه مرا مى‌میراند، سپس زنده‌ام مى‌كند
Surah Ash-Shuara, Verse 81
وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
و او كسى است كه امید دارم روز جزا، خطاهای مرا ببخشد
Surah Ash-Shuara, Verse 82
رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ
پروردگارا! به من حكمت مرحمت فرما! و مرا به صالحان ملحق كن
Surah Ash-Shuara, Verse 83
وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
و براى من در میان آیندگان، نام نیکو، بر جاى بگذار
Surah Ash-Shuara, Verse 84
وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده
Surah Ash-Shuara, Verse 85
وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
و از پدرم، درگذر، که او از گمراهان است
Surah Ash-Shuara, Verse 86
وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
و مرا روزى که همه برانگیخته مى‌شوند، خوار مگردان
Surah Ash-Shuara, Verse 87
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
روزى که مال و فرزندان سودى ندارند،
Surah Ash-Shuara, Verse 88
إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
مگر کسى که با روح و قلب پاک، به سوى خدا آید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 89
وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
و [آن روز،] بهشت براى پرهیزکاران نزدیک گردد
Surah Ash-Shuara, Verse 90
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
و آتشِ برافروخته براى گمراهان آشکار شود
Surah Ash-Shuara, Verse 91
وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
و به آنان گفته شود: «کجاست آنچه مى‌پرستیدید،
Surah Ash-Shuara, Verse 92
مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
به جاى خدا؟ آیا یاریتان مى‌کنند؟ یا می‌توانند از خود دفاع کنند؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 93
فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
پس همه‌ى معبودان و عابدان گمراه، به دوزخ سرنگون شوند
Surah Ash-Shuara, Verse 94
وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
و لشکریان ابلیس نیز همگى [به دوزخ افکنده شوند]
Surah Ash-Shuara, Verse 95
قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
و آنان در دوزخ در حالى که با هم مشاجره مى‌کنند، مى‌گویند
Surah Ash-Shuara, Verse 96
تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
«به خدا سوگند که ما در گمراهى آشکارى بودیم
Surah Ash-Shuara, Verse 97
إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
چون شما [بت‌ها و معبودها] را با پروردگار جهانیان برابر مى‌دانستیم
Surah Ash-Shuara, Verse 98
وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
و جز تبهکاران، ما را گمراه نکردند
Surah Ash-Shuara, Verse 99
فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
در نتیجه [امروز] شَفاعت‌گرانى نداریم،
Surah Ash-Shuara, Verse 100
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
و حتّى یک دوست صمیمى نداریم
Surah Ash-Shuara, Verse 101
فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
پس اگر براى ما بازگشتى [به دنیا] بود، از مؤمنان مى‌شدیم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 102
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
بهراستی که در این [سرگذشت] درس عبرت و نشانه‌اى است، و بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 103
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 104
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند
Surah Ash-Shuara, Verse 105
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
زمانى که برادرشان نوح به آنان گفت: «آیا پروا نمى‌کنید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 106
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 107
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا، و از من اطاعت کنید
Surah Ash-Shuara, Verse 108
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من براى این [رسالت]، هیچ مزدى از شما درخواست نمى‌کنم، پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 109
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت کنید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 110
۞قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
آنان گفتند: «آیا ما به تو ایمان بیاوریم، در حالى که فرومایگان از تو پیروى کرده‌اند؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 111
قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
[نوح] گفت: من به عملكَرد گذشته‌ی آنان، آگاهى ندارم
Surah Ash-Shuara, Verse 112
إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
حساب آنان تنها با پروردگار من است، اگر شما بفهمید
Surah Ash-Shuara, Verse 113
وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و من مؤمنان را از خود نمى‌رانم
Surah Ash-Shuara, Verse 114
إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
من تنها هشداردهنده‌اى روشنگرم!»
Surah Ash-Shuara, Verse 115
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
گفتند: «اى نوح! اگر دست برندارى، قطعاً سنگسار خواهى شد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 116
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
[نوح] گفت: «پروردگارا! همانا قوم من، مرا تكذیب كردند
Surah Ash-Shuara, Verse 117
فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
پس میان من و آنان راه روشنى بگشا! و مرا و هر كس را كه با من است، [از شرّ كافران] نجات بده!»
Surah Ash-Shuara, Verse 118
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
پس ما نوح و هر كس را كه در آن كشتىِ گران‌بار، با او بود، نجات دادیم
Surah Ash-Shuara, Verse 119
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
سپس باقی‌ماندگان را غرق كردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 120
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
البتّه در این [ماجرا]، نشانه‌ى بزرگى است؛ و [قوم نوح] بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 121
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شكستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 122
كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
قوم عاد [نیز] پیامبران را تكذیب كردند
Surah Ash-Shuara, Verse 123
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آن‌گاه كه برادرشان هود، به آنان گفت: «آیا پروا نمى‌كنید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 124
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 125
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت كنید
Surah Ash-Shuara, Verse 126
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من براى این [رسالت]، هیچ مزدى از شما درخواست نمى‌كنم، پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 127
أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
آیا از سر هوا و هوس، بر هر بلندى، برجى برافراشته مى‌سازید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 128
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
و كاخ‌هاى استوار مى‌گیرید، به امید آنكه جاوِدانه بمانید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 129
وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
و هرگاه كسى را كیفر مى‌دهید، همچون زورگویان كیفر مى‌دهید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 130
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت كنید
Surah Ash-Shuara, Verse 131
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
و از كسى كه شما را به وسیله آنچه مى‌دانید، یاورى كرد، پروا كنید
Surah Ash-Shuara, Verse 132
أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
[خداوند] با چارپایان و فرزندان، به شما یارى داده است،
Surah Ash-Shuara, Verse 133
وَجَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
و [با] باغ‌ها و چشمه‌ساران
Surah Ash-Shuara, Verse 134
إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
من از عذاب روزى بزرگ بر شما بیمناكم.»
Surah Ash-Shuara, Verse 135
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
[قوم عاد] گفتند: «براى ما یكسان است كه ما را اندرز دهى، یا اندرز ندهى
Surah Ash-Shuara, Verse 136
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
این، جز شیوه‌ی پیشینیان نیست
Surah Ash-Shuara, Verse 137
وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
و ما عذاب نخواهیم شد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 138
فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
پس هود را تکذیب کردند. آن‌گاه ما آنان را نابود کردیم. البتّه در این [داستان]، بى‌شک نشانه‌ى بزرگى است، و [قوم عاد،] بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 139
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 140
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
قوم ثمود [نیز] پیامبران را تکذیب کردند
Surah Ash-Shuara, Verse 141
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آن‌گاه که برادرشان صالح به آنان گفت: «آیا پروا نمى‌کنید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 142
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 143
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت کنید
Surah Ash-Shuara, Verse 144
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من براى این [رسالت]، هیچ مزدى از شما درخواست نمى‌کنم، پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 145
أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
آیا [مى‌پندارید] در آنچه در این دنیا دارید، با ایمِنی، رها خواهید شد؟
Surah Ash-Shuara, Verse 146
فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
در باغ‌ها و چشمه‌ها؟
Surah Ash-Shuara, Verse 147
وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
و کشت‌زارها و نخل‌هایى که شکوفه‌اش لطیف و [شاخه‌هایش] بر هم نشسته است
Surah Ash-Shuara, Verse 148
وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
و شما از کوه‌ها، خانه‌هایى براى خوشگذرانى مى‌تراشید
Surah Ash-Shuara, Verse 149
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت کنید
Surah Ash-Shuara, Verse 150
وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
و از فرمان اسرافکاران پیروى نکنید،
Surah Ash-Shuara, Verse 151
ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
آنان که در زمین فساد مى‌کنند و اهل اصلاح نیستند.»
Surah Ash-Shuara, Verse 152
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
[قوم ثمود، به صالح] گفتند: «بی‌تردید تو جادو شده‌ای
Surah Ash-Shuara, Verse 153
مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
تو نیز بشرى همچون مایى. اگر راست مى‌گویى، نشانه [و معجزه]اى بیاور!»
Surah Ash-Shuara, Verse 154
قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
[پس ماده شترى از دل کوه بیرون آمد. صالح] گفت: «این ماده شترى است! سهمى از آب [چشمه]، برای اوست. و براى شما روز دیگرى معین شده است
Surah Ash-Shuara, Verse 155
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
و به آن آسیبى نرسانید که عذاب روز سهمگین، شما را فرامى‌گیرد.»
Surah Ash-Shuara, Verse 156
فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
پس ناقه را پِى کردند [و آن را کشتند]، سپس [از کرده‌ى خود] پشیمان شدند
Surah Ash-Shuara, Verse 157
فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
پس آنان را عذاب فراگرفت. همانا در این [ماجرا] نشانه و درس عبرتى است. و [قوم ثمود،] بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 158
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 159
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
قوم لوط [نیز] پیامبران را تکذیب کردند
Surah Ash-Shuara, Verse 160
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
هنگامی که برادرشان لوط، به آنان گفت: «آیا پروا نمى‌کنید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 161
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 162
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت کنید
Surah Ash-Shuara, Verse 163
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من براى این [رسالت]، هیچ مزدى از شما درخواست نمى‌کنم، پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 164
أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
آیا از میان مردم جهان، شما به سراغ مردها مى‌روید [و با آنان آمیزش می‌کنید]؟
Surah Ash-Shuara, Verse 165
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
و همسرانتان را که پروردگارتان براى شما آفریده، رها مى‌کنید؟ بلکه شما مردمى تجاوزکارید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 166
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
[قوم بدکار] گفتند: «اى لوط! اگر [از حرف‌هایت] دست برندارى، قطعاً بیرون رانده مى‌شوى.»
Surah Ash-Shuara, Verse 167
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
[لوط] گفت: «من دشمن سرسخت کردار شما هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 168
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
پروردگارا! من و کسان مرا از [شرّ] آنچه مى‌کنند، رهایى بخش!»
Surah Ash-Shuara, Verse 169
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
پس او و تمام خاندانش را نجات دادیم،
Surah Ash-Shuara, Verse 170
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر پیرزنى که [زن لوط بود و] در میان بازماندگان، [اهل عذاب] بود
Surah Ash-Shuara, Verse 171
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
سپس، دیگران را ریشه‌کن کردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 172
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
و بر سر آنان بارانى [از سنگ] فروفرستادیم. پس چه بد است باران هشدار داده‌شدگان
Surah Ash-Shuara, Verse 173
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
البتّه در این [ماجرا] نشانه‌اى [از قدرت الهى] است. و [قوم لوط،] بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 174
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 175
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
مردم اَیکه [نیز] پیامبران را تکذیب کردند
Surah Ash-Shuara, Verse 176
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
زمانى که شعیب به آنان گفت: «آیا پروا نمیکنید؟
Surah Ash-Shuara, Verse 177
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ash-Shuara, Verse 178
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس، از خداوند پروا و از من اطاعت کنید
Surah Ash-Shuara, Verse 179
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و من براى این [رسالت]، هیچ مزدى از شما درخواست نمى‌کنم، پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 180
۞أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
حقّ پیمانه را ادا کنید. و از کم‌فروشان نباشید
Surah Ash-Shuara, Verse 181
وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
و با ترازوىِ درست بسنجید
Surah Ash-Shuara, Verse 182
وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
و از اجناس مردم، نکاهید. و در زمین به فساد و تبهکارى نکوشید
Surah Ash-Shuara, Verse 183
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
و از خدایى که شما و اقوام پیشین را آفریده، پروا کنید.»
Surah Ash-Shuara, Verse 184
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
[مردم] گفتند: «بی‌تردید تو جادو شده‌ای
Surah Ash-Shuara, Verse 185
وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
تو نیز بشرى همچون مایى. و ما تو را از دروغگویان مى‌پنداریم
Surah Ash-Shuara, Verse 186
فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
پس اگر تو از راستگویانى، پاره‌هایى از آسمان را بر سر ما بیفکن!»
Surah Ash-Shuara, Verse 187
قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
[شعیب] گفت: «پروردگار من به آنچه مى‌کنید، آگاه‌تر است.»
Surah Ash-Shuara, Verse 188
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
پس شعیب را تکذیب کردند. و عذابِ روزِ سایبان آنان را فراگرفت. [سایبانى از ابر سیاه و صاعقه‌خیز که بر سر آنها آتش می‌بارید،] آن، عذابِ روز بزرگ و هولناکى بود
Surah Ash-Shuara, Verse 189
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
بى‌شک در این [ماجرا] نشانه‌اى [از قدرت الهى] است، و [قوم شعیب] بیشترشان مؤمن نبودند
Surah Ash-Shuara, Verse 190
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و همانا پروردگارت شکستناپذیر و مهربان است
Surah Ash-Shuara, Verse 191
وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و البتّه این [قرآن] فرستاده پروردگار جهانیان است
Surah Ash-Shuara, Verse 192
نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
[که جبرئیل] فرشته‌ى امین الهى آن را فرود آورده است،
Surah Ash-Shuara, Verse 193
عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
بر دل تو، تا از هشداردهندگان باشى
Surah Ash-Shuara, Verse 194
بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
[این قرآن] به زبان عربى روشن [و گویا نازل شده،]
Surah Ash-Shuara, Verse 195
وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
و [خبر] آن در کتاب‌هاى [آسمانى] پیشین آمده است
Surah Ash-Shuara, Verse 196
أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَـٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ
آیا این که دانشمندان بنى‌اسرائیل از آن اطلاع دارند، براى مشرکان نشانه‌اى نیست؟
Surah Ash-Shuara, Verse 197
وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
اگر ما قرآن را بر بعضى غیرعرب‌ها نازل مى‌کردیم
Surah Ash-Shuara, Verse 198
فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
پس او، آن را برایشان مى‌خواند، به آن ایمان نمى‌آوردند
Surah Ash-Shuara, Verse 199
كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
ما این‌گونه قرآن را [با بیانى رسا و روشن] در دل‌هاى گناهکاران عبور دادیم،
Surah Ash-Shuara, Verse 200
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
[ولى آنان] ایمان نمى‌آورند، مگر آنکه عذاب دردناک را مشاهده کنند
Surah Ash-Shuara, Verse 201
فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
که ناگهان و در حالى که آگاه نباشند، به سراغشان آید
Surah Ash-Shuara, Verse 202
فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
پس می‌گویند: «آیا به ما مهلتى داده خواهد شد؟»
Surah Ash-Shuara, Verse 203
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
آیا عذاب ما را به شتاب مى‌جویند؟
Surah Ash-Shuara, Verse 204
أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
آیا دیدى که اگر سال‌ها هم آنان را [از نعمت‌هاى خود] برخوردار کنیم،
Surah Ash-Shuara, Verse 205
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
آن‌گاه عذاب موعود، به آنها خواهد رسید
Surah Ash-Shuara, Verse 206
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
آنچه از آن برخوردار بودند، در دفع عذاب به کارشان نیاید
Surah Ash-Shuara, Verse 207
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
و ما [مردم] هیچ دیارى را نابود نکردیم، مگر آن که بیم‌دهندگانى داشتند
Surah Ash-Shuara, Verse 208
ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
تا مایه‌ى پند و عبرت باشد، و ما هرگز ستمکار نبوده‌ایم [که بدون هشدار مجازات کنیم]
Surah Ash-Shuara, Verse 209
وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
و قرآن را شیطان‌ها و جنیان فرونفرستاده‌اند
Surah Ash-Shuara, Verse 210
وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
و [نزول قرآن] سزاوار آنان نیست. و توان این کار را نیز ندارند
Surah Ash-Shuara, Verse 211
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
بى‌شک آنها از شنیدن [اخبار آسمانى] برکنارند
Surah Ash-Shuara, Verse 212
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
پس [اى پیامبر!] با خدا معبود دیگرى را نخوان، که از عذاب‌شدگان خواهى بود
Surah Ash-Shuara, Verse 213
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
و خویشان نزدیکت را هشدار ده
Surah Ash-Shuara, Verse 214
وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
و براى مؤمنانى که از تو پیروى کرده‌اند، بال [فروتنی] خود را بگستر
Surah Ash-Shuara, Verse 215
فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
پس اگر [خویشان نزدیکت،] سرپیچى کردند، بگو: «من قطعاً از آنچه انجام مى‌دهید، بیزارم!»
Surah Ash-Shuara, Verse 216
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
و بر [خداى] شکستناپذیر و مهربان توکل کن
Surah Ash-Shuara, Verse 217
ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
خدایى که چون [به نماز] برمى‌خیزى، تو را مى‌بیند
Surah Ash-Shuara, Verse 218
وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّـٰجِدِينَ
و گردش و حرکت تو را در میان سجده‌کنندگان [نیز مى‌بیند]
Surah Ash-Shuara, Verse 219
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
زیرا که اوست شنوا و دانا
Surah Ash-Shuara, Verse 220
هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
آیا به شما خبر دهم که شیطان‌ها بر چه کسى فرود مى‌آیند؟
Surah Ash-Shuara, Verse 221
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
بر هر دروغ‌ساز گنه‌پیشه‌اى فرود مى‌آیند
Surah Ash-Shuara, Verse 222
يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
[این افراد،] به سخنان شیطان‌ها گوش فرامى‌دهند، و بیشترشان دروغگویند
Surah Ash-Shuara, Verse 223
وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
[پیامبر خدا شاعر نیست؛ زیرا] از شاعران، گمراهان پیروی می‌کنند
Surah Ash-Shuara, Verse 224
أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
آیا ندیدی که آنان در هر وادی [خیالی] سرگشته‌اند؟
Surah Ash-Shuara, Verse 225
وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
و مطالبی می‌گویند که [خود] به آن عمل نمی‌کنند؟
Surah Ash-Shuara, Verse 226
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
مگر آن شاعرانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته کرده‌اند و خدا را بسیار یاد کردند، و پس از آن که مورد ستم قرار گرفتند، [با شعرهاى توحیدى،] به دفاع از خویش [و مؤمنان] برخاستند. و کسانى که ستم کرده‌اند، به زودى خواهند دانست که به کدام بازگشت‌گاه بازخواهند گشت
Surah Ash-Shuara, Verse 227