Surah An-Naml Verse 40 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah An-Namlقَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمٞ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيّٞ كَرِيمٞ
(eninum, avarkalil) veta nanam perra oruvar (iruntar. Avar sulaiman napiyai nokki) “umatu parvai um'mitam tirumpuvatarku mun atai nan um'mitam kontu vantuvituven'' enru kurinar. (Avvare kontu vantu certtar.) Atu tan mun (kontu vantu vaikkappattu) iruppatai (sulaiman) kantatum, ‘‘itu nan avanukku nanri celuttukinrena illaiya enru ennaic cotippatarkaka en iraivan enakkup purinta perarulakum. Evan (iraivanukku) nanri celuttukirano avan tanakke nanmai ceytu kolkiran. Evan nanriyai nirakarikkirano (atanal en iraivanukku oru nastamumillai.) Niccayamaka en iraivan (evarutaiya) tevaiyarravanum, mikka kanniyamanavanum avan'' enru kuri (tan velaikkararkalai nokki)