Surah An-Naml - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ
Ta sin. Ivai intat tirukur'anin, telivana vetattin (cila) vacanankalakum
Surah An-Naml, Verse 1
هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
nampikkai kontavarkalukku (itu) oru nervaliyakavum, narceytiyakavum irukkiratu
Surah An-Naml, Verse 2
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ
avarkal tolukaiyaik kataippitit toluvarkal, jakattum kotuttu varuvarkal. Melum, marumaiyaiyum avarkal urutiyaka nampuvarkal
Surah An-Naml, Verse 3
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ
niccayamaka evarkal marumaiyai nampavillaiyo avarkalukku (avarkalutaiya nirakarippin karanamaka) nam avarkalutaiya (tiya) kariyankalai alakakki vittom. Akave, avarkal atil cirkettu tattalintu tirikinranar
Surah An-Naml, Verse 4
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ
ittakaiyavarkalukku (avarkal marana kalattil) tiya vetanaitan untu. Marumaiyilo avarkaltan perum nastam ataintavarkalaka irupparkal
Surah An-Naml, Verse 5
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ
(napiye!) Niccayamaka mikka nanamutaiya, (anaittaiyum) nanku arintavanitam irunte inta kur'an umakkuk kotukkappatukiratu
Surah An-Naml, Verse 6
إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ
musa (tur ennum malaiyin camipamakac cenra polutu) tan kutumpattinarai nokki ‘‘niccayamaka nan oru neruppaik kankiren. (Ninkal inku tamatittu irunkal.) Nan cenru (nam valiyaip parri) oru visayattai atan mulam arintu varukiren allatu ninkal kulir kayvatarku or eri kolliyaiyenum kontu varuven'' enru kuri
Surah An-Naml, Verse 7
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
avar atan camipamaka vanta camayattil ‘‘neruppil irukkinra (vana)var mitum atan camipamaka irukkinravar (musa) mitum perum pakkiyamalikkappattullatu. Melum, ulakattar anaivarin iraivanana allah mikka paricuttamanavan'' enru captamittuk kurappattatu
Surah An-Naml, Verse 8
يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
(melum,) ‘‘musave! Niccayamaka nantan allah. Nan anaivaraiyum mikaittavan; (anaittaiyum nankarinta) nanamutaiyavan
Surah An-Naml, Verse 9
وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
(Musave!) Umatu tatiyai nir eriviraka'' (enrum kurappattatu. Avvaru avar atai eriyave) atu oru pampaip pol (aki) nelivataik kantu avar tirumpiyum parkkatu atai vittum vilakic cenrar. (Akave, nam musavai nokki) musave! Payappatatir. Niccayamaka ennitattil tutarkal payappatamattarkal
Surah An-Naml, Verse 10
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
ayinum tavarilaittavarait tavira. (Eninum) avarum tan kurrattai (unarntu atai marri) nanmai ceytal niccayamaka nan (avaraiyum) mannittuk karunai ceyven
Surah An-Naml, Verse 11
وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
(musave!) Nir umatu kaiyai umatu cattaippaikkul pukuttuviraka. Atu oru macarra venmaiyana (pirakacattutan) velivarum. (Ivvirantum) onpatu attatcikalil ullavaiyakum. (Ivarrutan) nir hpir'avnitamum avanutaiya makkalitamum celviraka. Niccayamaka avarkal pavam ceyyum makkalaka irukkinranar'' (enrum kurinom)
Surah An-Naml, Verse 12
فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
(musavukku kotukkappatta) parttu purintu kollumpatiyana nam attatcikal avarkalitam varave ‘‘itu cantekamarra cuniyamtan'' enru avarkal kurinarkal
Surah An-Naml, Verse 13
وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمٗا وَعُلُوّٗاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
(attatcikalaik kanta) avarkalutaiya ullankal avarrai (unmaiyena) urutikonta potilum, karvam kontu aniyayamaka avarrai avarkal maruttarkal. Akave, inta visamikalin mutivu evvarayirru enpatai (napiye!) Nir kavanippiraka
Surah An-Naml, Verse 14
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ عِلۡمٗاۖ وَقَالَا ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّنۡ عِبَادِهِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
tavutukkum, sulaimanukkum niccayamaka nam (im'mai marumaiyil payanalikkakkutiya) kalviyaik kotuttom. Atarku avviruvarum, ‘‘pukal anaittum allahvukke contamanavai. Avantan nampikkai konta tan nallatiyarkalil palaraivita enkalai menmaiyakki vaittan'' enru kuri (nanri celutti)narkal
Surah An-Naml, Verse 15
وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ
Pinnar tavutukku sulaiman varicanar. (Sulaiman manitarkalai nokki) ‘‘manitarkale! Enkalukkup paravaikalin moli karpikkappattirukkiratu. Enkalukku (ventiya) ellap porulkalum (eralamakave) kotukkappattirukkinrana. Niccayamaka itu (iraivanin) mikka telivanatoru arulakum'' enru kuri(yum nanri celutti)nar
Surah An-Naml, Verse 16
وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ
sulaimanutaiya ranuvam jinkal, manitarkal, paravaikal akiyavarriliruntu tirattappattu avai inavariyakap pirikkappattu aniyaniyakap purappattana
Surah An-Naml, Verse 17
حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةٞ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
avai erumpukal vacikkum or otaiyin camipamaka vantapolutu atiloru pen erumpu (marra erumpukalai nokki) ‘‘erumpukale! Ninkal unkal vitukalukkul nulaintu kollunkal. Sulaimanum avarutaiya ranuvamum (ninkal iruppatai) ariyatu unkalai(t tankal kalkalal) mitittuvitamal irukkattum'' enru kuriyatu
Surah An-Naml, Verse 18
فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
atan collaik kelviyurru sulaiman cirittavaraka punnakaip puttar. Melum, ‘‘en iraivane! Ni en mitum, en tay tantai mitum purinta un arulkalukku unakku nan nanri celutta ni enakku arul purivayaka! Unakkut tiruptiyalikkakkutiya narceyalkalaiyum nan ceyya(kkutiya pakkiyattai enakku) arul purintu, un karunaiyaik kontu un nallatiyarkalutanum ennaic certtu vituvayaka!'' Enru pirarttanai ceytar
Surah An-Naml, Verse 19
وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيۡرَ فَقَالَ مَالِيَ لَآ أَرَى ٱلۡهُدۡهُدَ أَمۡ كَانَ مِنَ ٱلۡغَآئِبِينَ
avar paravaikalaip paricilanai ceytapolutu ‘‘enna karanam? ‘Hut'hut' paravaiyai nan kanavillaiye! (Atu paravaikalin nerukkatiyil) maraintirukkirata? (Allatu en anumatiyinri enkenum cenruvittata)
Surah An-Naml, Verse 20
لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابٗا شَدِيدًا أَوۡ لَأَاْذۡبَحَنَّهُۥٓ أَوۡ لَيَأۡتِيَنِّي بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
(avvarayin) niccayamaka nan ataik katinamana vetanai ceyven. Allatu atai aruttuvituven. Allatu takka atarattai atu (en mun) kontu varaventum'' enru kurinar
Surah An-Naml, Verse 21
فَمَكَثَ غَيۡرَ بَعِيدٖ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ وَجِئۡتُكَ مِن سَبَإِۭ بِنَبَإٖ يَقِينٍ
(Ivvaru kuri) atika neramakavillai. (Atarkul hut'hut paravai avar mun tonri) ‘‘nir ariyata oru visayattai nan arintu kontu ‘sapa'vaip parri niccayamana (unmaic) ceytiyaik kontu vantirukkiren
Surah An-Naml, Verse 22
إِنِّي وَجَدتُّ ٱمۡرَأَةٗ تَمۡلِكُهُمۡ وَأُوتِيَتۡ مِن كُلِّ شَيۡءٖ وَلَهَا عَرۡشٌ عَظِيمٞ
meyyakave annattu makkalai oru pen atci purivatai nan kanten. Ella vacatikalum aval perrirukkiral. Makattanatoru aracakattilum avalukku irukkiratu
Surah An-Naml, Verse 23
وَجَدتُّهَا وَقَوۡمَهَا يَسۡجُدُونَ لِلشَّمۡسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمۡ لَا يَهۡتَدُونَ
avalum avalutaiya makkalum allahvaiyanri curiyanaic ciram panintu vanankuvatai nan kanten. Avarkalutaiya ikkariyattai saittan avarkalukku alakakak kanpittu, avarkalai nerana pataiyiliruntu tatuttu vittan. Atalal, avarkal nerana valiyai ataiyavillai
Surah An-Naml, Verse 24
أَلَّاۤ يَسۡجُدُواْۤ لِلَّهِ ٱلَّذِي يُخۡرِجُ ٱلۡخَبۡءَ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُخۡفُونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ
vanankalilum, pumiyilum maraintiruppavarrai velippatuttakkutiya, ninkal maraittuk kolvataiyum ninkal veliyakkuvataiyum nankariyak kutiya allahvukku avarkal ciram panintu vananka ventama
Surah An-Naml, Verse 25
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ۩
anta allahvait tavira vanakkattirkuriya iraivan veru yarum illai. Avantan makattana arsutaiyavan'' enru kurirru
Surah An-Naml, Verse 26
۞قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(atarku sulaiman) ‘‘ni unmai colkiraya allatu poy colkiraya? Enpatai aticikkirattil nam kantu kolvom
Surah An-Naml, Verse 27
ٱذۡهَب بِّكِتَٰبِي هَٰذَا فَأَلۡقِهۡ إِلَيۡهِمۡ ثُمَّ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَٱنظُرۡ مَاذَا يَرۡجِعُونَ
en ikkatitattaik kontu poy avarkalin mun erintuvittu avarkalai vittu vilaki (maraivaka iruntu kontu) avarkal enna mutivukku varukirarkal enpatai ni kavanittuva'' enru kurinar
Surah An-Naml, Verse 28
قَالَتۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ إِنِّيٓ أُلۡقِيَ إِلَيَّ كِتَٰبٞ كَرِيمٌ
(avvare apparavai avarkal mun akkatitattai eriyave ataik kannurra avvaraci tan piratanikalai nokki) ‘‘talaivarkale! Mikka kanniyamulla oru katitam en mun eriyappattirukkiratu
Surah An-Naml, Verse 29
إِنَّهُۥ مِن سُلَيۡمَٰنَ وَإِنَّهُۥ بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
meyyakave atu sulaimanitamiruntu vantullatu. Niccayamaka a(tan arampat)til ‘pismillahir rahmanirrahim' enreluti
Surah An-Naml, Verse 30
أَلَّا تَعۡلُواْ عَلَيَّ وَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ
Ninkal (karvam kontu) ennitam perumai parattatirkal. (Iraivanukku) murrilum valippattavarkalaka ennitam varunkal'' (enrum elutappattirukkiratu) enru kuri
Surah An-Naml, Verse 31
قَالَتۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَفۡتُونِي فِيٓ أَمۡرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمۡرًا حَتَّىٰ تَشۡهَدُونِ
(tan piratanikalai nokki) ‘‘talaivarkale en ivvisayattil ninkal (unkal) alocanaikalaik kurunkal. En camukattil ninkal neraka vantu (apippirayam) kuratavarai nan evvisayattaiyum mutivu ceypavalalla'' enru aval kurinal
Surah An-Naml, Verse 32
قَالُواْ نَحۡنُ أُوْلُواْ قُوَّةٖ وَأُوْلُواْ بَأۡسٖ شَدِيدٖ وَٱلۡأَمۡرُ إِلَيۡكِ فَٱنظُرِي مَاذَا تَأۡمُرِينَ
atarkavarkal ‘‘nankal palavankalakavum, katumaiyaka por ceyyak kutiyavarkalakavum irukkirom. (Por ceyvato, camatanam ceyvato atuparriya) kattalai umatu viruppattaip poruttirukkiratu. Akave, nir uttaravu ceyva(tilulla cataka patakat)tai nanku kavanittup par'' enru kurinarkal
Surah An-Naml, Verse 33
قَالَتۡ إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةٗۚ وَكَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
atarkaval ‘‘aracarkal oru uril nulaintal niccayamaka atai alittuvitukinranar. Melum, ankulla kanniyavankalai kevalappattavarkalaka akkivitukinranar. (Akave,) ivarkalum ivvare ceyyakkutum
Surah An-Naml, Verse 34
وَإِنِّي مُرۡسِلَةٌ إِلَيۡهِم بِهَدِيَّةٖ فَنَاظِرَةُۢ بِمَ يَرۡجِعُ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
akave, nan avarkalitam (uyarnta porulkalaik konta) oru kanikkaiyai anuppi, (atai etuttuc cellum) tutarkal (avaritamiruntu) enna patil kontu varukirarkal enpatai etirparppen'' enru kurinal. (Avvare anuppiyum vaittal)
Surah An-Naml, Verse 35
فَلَمَّا جَآءَ سُلَيۡمَٰنَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٖ فَمَآ ءَاتَىٰنِۦَ ٱللَّهُ خَيۡرٞ مِّمَّآ ءَاتَىٰكُمۚ بَلۡ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمۡ تَفۡرَحُونَ
antat tutar sulaimanitam varave (sulaiman avarai nokki) ‘‘ninkal porulaik kontu enakku utavi ceyyak karutukirirkala? Allah enakkuk kotuttu iruppavai unkalukkuk kotuttiruppavarrai vita (atikamakavum) melanatakavum irukkinrana. Maraka, unkal ikkanikkaiyaik kontu ninkale cantosamataiyunkal. (Atu enakku ventiyatillai) enrum
Surah An-Naml, Verse 36
ٱرۡجِعۡ إِلَيۡهِمۡ فَلَنَأۡتِيَنَّهُم بِجُنُودٖ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخۡرِجَنَّهُم مِّنۡهَآ أَذِلَّةٗ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ
(Vantavarkalin talaivanai nokki) ni avarkalitam tirumpac cel. Avarkalal etirkka mutiyatatoru ranuvattutan niccayamaka nankal avarkalitam varuvom. Avarkalai cirumaippattavarkalaka avvuriliruntu turatti vituvom'' enru (kuri anuppivittu)
Surah An-Naml, Verse 37
قَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَيُّكُمۡ يَأۡتِينِي بِعَرۡشِهَا قَبۡلَ أَن يَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ
(sulaiman tan mantirikalai nokki) ‘‘canrorkale! Avarkal kattuppattavarkalaka ennitam vantu ceruvatarku munnatakave avalutaiya araca kattilai ennitam kontu varupavar unkalil yar?'' Enru kettar
Surah An-Naml, Verse 38
قَالَ عِفۡرِيتٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَۖ وَإِنِّي عَلَيۡهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٞ
atarku jinkalilulla ‘ihprit' (ennum oru viran) ‘‘nir intac capaiyai mutittukkontu eluntiruppatarku munnatakave atai nan um'mitam kontu vantuvituven. Niccayamaka nan ivvaru ceyya mikka caktiyum nampikkaiyum utaiyavan'' enru kurinan
Surah An-Naml, Verse 39
قَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمٞ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيّٞ كَرِيمٞ
(eninum, avarkalil) veta nanam perra oruvar (iruntar. Avar sulaiman napiyai nokki) “umatu parvai um'mitam tirumpuvatarku mun atai nan um'mitam kontu vantuvituven'' enru kurinar. (Avvare kontu vantu certtar.) Atu tan mun (kontu vantu vaikkappattu) iruppatai (sulaiman) kantatum, ‘‘itu nan avanukku nanri celuttukinrena illaiya enru ennaic cotippatarkaka en iraivan enakkup purinta perarulakum. Evan (iraivanukku) nanri celuttukirano avan tanakke nanmai ceytu kolkiran. Evan nanriyai nirakarikkirano (atanal en iraivanukku oru nastamumillai.) Niccayamaka en iraivan (evarutaiya) tevaiyarravanum, mikka kanniyamanavanum avan'' enru kuri (tan velaikkararkalai nokki)
Surah An-Naml, Verse 40
قَالَ نَكِّرُواْ لَهَا عَرۡشَهَا نَنظُرۡ أَتَهۡتَدِيٓ أَمۡ تَكُونُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَا يَهۡتَدُونَ
‘‘Avalutaiya araca kattilai avalukku marri (amaittu) vitunkal. Aval atai(t tanakkuriyatutan enru) arintu kolkirala allatu arintukolla mutiyatavalaki vitukirala?'' Enru parppom enak kurinar
Surah An-Naml, Verse 41
فَلَمَّا جَآءَتۡ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرۡشُكِۖ قَالَتۡ كَأَنَّهُۥ هُوَۚ وَأُوتِينَا ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهَا وَكُنَّا مُسۡلِمِينَ
aval vantu cerave (avalai nokki) ‘‘unatu araca kattil ivvarutana irukkum?'' Enru ketkappattatarku aval ‘‘itu murrilum ataip polave irukkiratu. Itarku munnatakave (umatu menmaiyaip parriya) visayam enkalukku arivikkappattu vittatu. Nankal murrilum kattuppatte vantirukkirom'' enral
Surah An-Naml, Verse 42
وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعۡبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ إِنَّهَا كَانَتۡ مِن قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ
ituvarai (nampikkai kollatu) avalait tatuttuk kontiruntatellam allahvai anri aval vanankik kontirunta (poyyana) teyvankaltan. Enenral, niccayamaka aval allahvai nirakarikkum makkalil ullavalaka iruntal
Surah An-Naml, Verse 43
قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
pinnar ‘‘im'malikaiyil nulai'' enru avalukkuk kurappattatu. Aval ataik kantu (atan taraiyil patikkappattirunta palinku karkalai) tannir enru enni ataiyai (atu nanaintu pokatirukka) iru kentaikkalkalil iruntu uyarttinal. Atarku (sulaiman) ‘‘niccayamaka atu (tanniralla) palinku karkal patikkappatta malikaitan'' enru kurinar. Atarkaval ‘‘en iraivane! Niccayamaka nane enakkut tinkilaittuk kontirunten. Ulakattarin iraivanakiya allahvukku sulaimanutan nanum murrilum kattuppatukiren'' enru kurinal
Surah An-Naml, Verse 44
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمۡ فَرِيقَانِ يَخۡتَصِمُونَ
niccayamaka nam samutu ennum makkalitam avarkalutaiya cakotarar salihai anuppi vaittom. Avar, (avarkalai nokki) ‘‘ninkal allah oruvanai vanankunkal'' enru kurinar. Accamayam avarkal iru pirivinarkalaki(t tankalukkul) tarkkam ceytukontarkal
Surah An-Naml, Verse 45
قَالَ يَٰقَوۡمِ لِمَ تَسۡتَعۡجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِۖ لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
(Atarku salih) ‘‘en makkale! Ninkal en avacarappattu nanmaikku munnatakave tantanaiyait tetikkolkirirkal? Allahvitattil ninkal mannippuk kora ventama? Ninkal karunai ceyyappatuvirkale!'' Enru kurinar
Surah An-Naml, Verse 46
قَالُواْ ٱطَّيَّرۡنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَۚ قَالَ طَـٰٓئِرُكُمۡ عِندَ ٱللَّهِۖ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تُفۡتَنُونَ
atarkavarkal ‘‘um'maiyum um'mutan iruppavarkalaiyum nankal apacakunamaka ennukirom'' enru kurinarkal. Atarkavar ‘‘allahvitamiruntutan unkal turccakunam vantatu. Ninkal (aticikkirattil allahvutaiya) cotanaikkullaka ventiya makkal'' enru kurinar
Surah An-Naml, Verse 47
وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطٖ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
avvuril (visamikalukkut talaivarkalaka) onpatu manitarkal iruntarkal. Avarkal nanmai ceyyatu avvurilum (marra curruppurankalilum) visamam ceytu konte tirintarkal
Surah An-Naml, Verse 48
قَالُواْ تَقَاسَمُواْ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدۡنَا مَهۡلِكَ أَهۡلِهِۦ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
avarkal salihaiyum avarutaiya kutumpattaiyum iravotu iravaka nam alittu vituvom. (Itai oruvaritamum kuruvatillai enru) nam namakkullaka allah mitu cattiyam ceytukontu avarutaiya contakkararkalitam, ‘‘avar vettuppatta itattirku nankal varaveyillai. Niccayamaka nankal unmaiye collukirom'' enru nam kurivitalam enru kurik kontarkal
Surah An-Naml, Verse 49
وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا وَمَكَرۡنَا مَكۡرٗا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
(ivvaru) avarkal oru culcci ceytarkal. Namum oru culcci ceytom. Avarkal atai unarntukolla mutiyavillai
Surah An-Naml, Verse 50
فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ مَكۡرِهِمۡ أَنَّا دَمَّرۡنَٰهُمۡ وَقَوۡمَهُمۡ أَجۡمَعِينَ
akave, avarkalutaiya culcciyin mutivu evvaru ayirru enpatai (napiye!) Nir kavanittup parppiraka. Niccayamaka nam avarkalaiyum avarkalutaiya makkal anaivaraiyum alittuvittom
Surah An-Naml, Verse 51
فَتِلۡكَ بُيُوتُهُمۡ خَاوِيَةَۢ بِمَا ظَلَمُوٓاْۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
avarkal ceytu kontirunta aniyayankalin karanamaka (alintu pona) avarkalutaiya vitukal ito palataintu kitakkinrana. Ariyakkutiya makkalukku niccayamaka itil oru (nalla) patippinai irukkiratu
Surah An-Naml, Verse 52
وَأَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
Avarkalil evarkal nampikkai kontu (allahvukkup) payantu kontiruntarkalo, avarkalai nam patukattuk kontom
Surah An-Naml, Verse 53
وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ
luttaiyum (nam nam tutaraka anuppivaittom). Avar tan makkalai nokki (maraivu tiraiyinri) ‘‘makkal munpakave ninkal manakketana kariyankalaic ceykirirkala
Surah An-Naml, Verse 54
أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ
ninkal penkalaivittu ankalitam mokankontu varukirirkale! Eninum ninkal murrilum arivinamana makkalaka irukkirirkal'' enru kurinar
Surah An-Naml, Verse 55
۞فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوٓاْ ءَالَ لُوطٖ مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ
atarkavarkal (tankal makkalai nokki) ‘‘luttutaiya kutumpattai unkal urai vittum ninkal ottivitunkal. Niccayamaka avarkal mikap paricuttamana manitarkal (pol pecukinranar)'' enru (parikacamakak) kuriyatutan avarutaiya makkalin patilaka iruntatu
Surah An-Naml, Verse 56
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَٰهَا مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
akave, avaraiyum avarutaiya kutumpattaraiyum nam patukattuk kontom. Eninum, avarutaiya manaiviyait tavira. Enenral, aval (antap pavikalutan) tankivita ventumenru (erkanave) tirmanittu vittom
Surah An-Naml, Verse 57
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
akave, avarkal mitu kalmalaiyai nam polintom. Payamuruttappatta avarkal mitu (poliyappatta) kalmalai maka kettatu
Surah An-Naml, Verse 58
قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ وَسَلَٰمٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَىٰٓۗ ءَآللَّهُ خَيۡرٌ أَمَّا يُشۡرِكُونَ
akave, (napiye!) Kuruviraka! Pukal anaittum allahvukkuriyanave. Tan atiyarkalil avan terntetuttuk kontavarkalin mitu ‘salam' untavataka, allah melanavana allatu avarkal avanukku inaiyakkukinravai melanavaiya
Surah An-Naml, Verse 59
أَمَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةٖ مَّا كَانَ لَكُمۡ أَن تُنۢبِتُواْ شَجَرَهَآۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ يَعۡدِلُونَ
Vanankalaiyum pumiyaiyum pataittu, mekattil iruntu unkalukkaka malai poliyac ceypavan yar? Name ataik kontu kannaik kavarum alakana tottankalaiyum urpatti ceykirom. (Nam utaviyinri) atan marankalai mulaikkavaikka unkalal mutiyatu. Akave, allahvutan vanakkattirkuriya veroru katavul irukkirana? (Ivvariruntum) ivarkal (tankal karpanai teyvankalai allahvukkuc) camamakkukinranar
Surah An-Naml, Verse 60
أَمَّن جَعَلَ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَجَعَلَ خِلَٰلَهَآ أَنۡهَٰرٗا وَجَعَلَ لَهَا رَوَٰسِيَ وَجَعَلَ بَيۡنَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ حَاجِزًاۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
pumiyai or urutiyana tankumitamaka amaittu, atan mattiyil arukalaiyum a(tai urutippatuttuva)tarku malaikalaiyum amaittavan yar? Iru katalkalukkitaiyil tatuppai erpatuttiyavan yar? (Ivarraic ceyta) allahvutan vanakkattirkuriya veroru katavul irukkirana? (Illave illai.) Avarkalil perumpalanavarkal (itai) arintu kolvatillai
Surah An-Naml, Verse 61
أَمَّن يُجِيبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَيَجۡعَلُكُمۡ خُلَفَآءَ ٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
(ciramattil cikkit) tutitutittuk kontiruppavarkal apayamittalaittal avarkalukkup patil kuri, avarkalutaiya ciramankalai nikkupavan yar? Pumiyil unkalai piratinitikalaka akki vaittavan yar? (Ittakaiya) allahvutan vanakkattirkuriya veroru katavul irukkirana? (Illave illai.) Unkalil nallunarcci perupavarkal veku corpame
Surah An-Naml, Verse 62
أَمَّن يَهۡدِيكُمۡ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَمَن يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦٓۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ تَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
katalilo allatu karaiyilo irulkalil (cikkiya) unkalukku vali kanpippavan yar? Avanutaiya arul malaikku munnataka (kulirnta) karrukalai narceytiyaka anuppivaippavan yar? Allahvutan vanakkattirkuriya veroru katavul irukkirana? (Illave illai.) Avarkal inai vaippatai vittu avan mikka uyarntavan
Surah An-Naml, Verse 63
أَمَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَمَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
Arampattil pataippukalai urpatti ceytavan yar? (Avvare pinnum) pinnum urpatti ceytu kontiruppavan yar? Mekattil iruntu (malaiyai irakkiyum) pumiyil iruntu (taniyankalai mulaikkac ceytum) unkalukku unavalippavan yar? Allahvutan vanakkattirkuriya veroru katavul irukkirana? ‘‘Ninkal unmai colpavarkalaka iruntal (itarku) unkal attatcikalaik kontuvarunkal'' enru (napiye!) Kuruviraka
Surah An-Naml, Verse 64
قُل لَّا يَعۡلَمُ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَيۡبَ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ
(melum) nir kuruviraka! ‘‘Vanankalilo pumiyilo maraintiruppavarrai allahvait tavira marrevarum ariya mattar. (Maranittavarkal) eppolutu eluppappatuvarkal enpataiyum ivarkal ariya mattarkal
Surah An-Naml, Verse 65
بَلِ ٱدَّـٰرَكَ عِلۡمُهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّنۡهَاۖ بَلۡ هُم مِّنۡهَا عَمُونَ
eninum, marumaiyaip parriya ivarkalutaiya nanam murrilum cuniyamaki vittatu. Maraka, (avvisayattil) avarkal perum cantekattiltan irukkinranar. Atumattuma? Avarkal (arintiruntum) ataip puriyata kurutarkalaki vittanar
Surah An-Naml, Verse 66
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبٗا وَءَابَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخۡرَجُونَ
‘‘ (maranittu) ukki mannakip ponatan pinnar nankalum, enkal mutataikalum (uyir kotuttu) eluppappatuvoma?'' Enru innirakarippavarkal ketkinranar
Surah An-Naml, Verse 67
لَقَدۡ وُعِدۡنَا هَٰذَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
‘‘nankalum itarku munnar irunta enkal mutataikalum ivvare payamuruttappattom. Itu munnullorin kattukkataikale tavira verillai'' (enrum kurukinranar)
Surah An-Naml, Verse 68
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
akave ‘‘pumiyil currit tirintu (unkalaip ponru irunta) kurravalikalin mutivu evvarayirru enpataik kavanittup parunkal'' (enru napiye!) Kuruviraka
Surah An-Naml, Verse 69
وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُن فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ
(napiye!) Avarkalaip parri nir kavalai kollatir. Avarkalutaiya culccikalaip parriyum nir manamotintu vitatir
Surah An-Naml, Verse 70
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(Nampikkaiyalarkalai nokki) ‘‘meyyakave ninkal unmai colpavarkalaka iruntal ninkal payamuruttum vetanai eppolutu varum?'' Enru (nirakarippalarkal) ketkirarkal
Surah An-Naml, Verse 71
قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي تَسۡتَعۡجِلُونَ
atarku (napiye!) Kuruviraka: ‘‘Ninkal avacarappatupavarril cila ippolute unkalaip pin totaravum kutum
Surah An-Naml, Verse 72
وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ
ayinum, niccayamaka umatu iraivan manitarkal mitu mikka arulaiyutaiyavanaka irukkiran. (Atalal, tantanaiyai ituvarai tamatappatutti irukkiran.) Eninum, avarkalil perumpalanavarkal (itarku) nanri celuttuvatillai
Surah An-Naml, Verse 73
وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعۡلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا يُعۡلِنُونَ
(napiye!) Niccayamaka umatu iraivan avarkal tankal ullankalil maraittiruppataiyum, (atarku maraka) avarkal velippatuttuvataiyum nankarivan
Surah An-Naml, Verse 74
وَمَا مِنۡ غَآئِبَةٖ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ
vanattilo pumiyilo maraivaka irukkum etuvume (‘lavhul mahhpul' ennum) avanutaiya telivana kurippup puttakattil patiyappatamalillai
Surah An-Naml, Verse 75
إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَكۡثَرَ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
niccayamaka inta kur'an, israyilin cantatikal evvisayattil tarkkittuk kontirukkirarkalo avarril perumpalanavarrai avarkalukku vivarittuk kurukiratu
Surah An-Naml, Verse 76
وَإِنَّهُۥ لَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
akave, avarkalil evarkal nampikkai kontarkalo avarkalukku itu nervalikattiyakavum arulakavum irukkiratu
Surah An-Naml, Verse 77
إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُم بِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ
niccayamaka umatu iraivan tan uttaravaik kontu (inta kur'an mulam) avarkalukkitaiyil (erpatta vivakarankalaip parri) tirppalikkiran. Avan (anaivaraiyum) mikaittavanum (anaittaiyum) arintavanum avan
Surah An-Naml, Verse 78
فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنَّكَ عَلَى ٱلۡحَقِّ ٱلۡمُبِينِ
akave, (napiye!) Nir allahvaiye nampuviraka. Niccayamaka nir telivana unmaiyin mite irukkirir
Surah An-Naml, Verse 79
إِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ
(napiye!) Maranittavarkalai ketkavaikka niccayamaka um'mal mutiyatu. (Avvare umakkup) purankattic cellum cevitarkalai, (nir) alaikkum (umatu) captattaik ketka vaikkavum um'mal mutiyatu
Surah An-Naml, Verse 80
وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِي ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ
Kurutarkalai, avarkalutaiya valikettiliruntu nerana valikkuk kontuvaravum um'mal mutiyatu. Evarkal nam vacanankalai nampikkai kontu murrilum namakku panintu natakkirarkalo avarkalait tavira marravarkalukku nir (nam vacanankalaik) ketka vaikka mutiyatu
Surah An-Naml, Verse 81
۞وَإِذَا وَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِمۡ أَخۡرَجۡنَا لَهُمۡ دَآبَّةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ تُكَلِّمُهُمۡ أَنَّ ٱلنَّاسَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا لَا يُوقِنُونَ
irutinal avarkalai nerunkiya camayattil, avarkalukkakap pumiyiliruntu oru kalnataiyai nam velippatuttuvom. Atu ententa manitarkal nam vacanankalai nampikkai kollavillai enpatai avarkalukkuc collik kanpikkum
Surah An-Naml, Verse 82
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ فَوۡجٗا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُمۡ يُوزَعُونَ
ovvoru camutayattilum namatu vacanankalaip poyppittavarkalai (tanittani) kuttamaka (pirittu) nam (avarkalai) onrutirattum nalai (napiye! Nir avarkalukku) napakamuttuviraka. Akave, avarkal (appotu vicaranaikkaka) nirutti vaikkappatuvarkal
Surah An-Naml, Verse 83
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُو قَالَ أَكَذَّبۡتُم بِـَٔايَٰتِي وَلَمۡ تُحِيطُواْ بِهَا عِلۡمًا أَمَّاذَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
avarkal anaivarum (tankal iraivanitam) varum camayattil (iraivan avarkalai nokki) ‘‘ninkal en vacanankalai nankarintu kolvatarku munnatakave ataip poyyakki vittirkala? (Avvarillaiyayin) pinnar ennatan ninkal ceytu kontiruntirkal?'' Enru ketpan
Surah An-Naml, Verse 84
وَوَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِم بِمَا ظَلَمُواْ فَهُمۡ لَا يَنطِقُونَ
avarkal ceyta aniyayattin karanamaka avarkal mitu (vetanaiyin) kattalai urutiyakivitum. Accamayam avarkalal pecavum mutiyatu
Surah An-Naml, Verse 85
أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِيَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
niccayamaka namtan avarkal cukamataivatarku iravaiyum (anaittaiyum) nanku parppatarkup pakalaiyum untu panninom enpatai avarkal (kavanittup) parkkavillaiya? Niccayamaka itil nampikkai konta makkalukkup pala attatcikal irukkinrana
Surah An-Naml, Verse 86
وَيَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۚ وَكُلٌّ أَتَوۡهُ دَٰخِرِينَ
cur (ekkalam) utappatum nalil allah arul purintavarkalait tavira, vanankalilum pumiyilum ulla anaivarume titukkittu, natunkit talai kunintavarkalaka avanitam vantu ceruvarkal
Surah An-Naml, Verse 87
وَتَرَى ٱلۡجِبَالَ تَحۡسَبُهَا جَامِدَةٗ وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ ٱلسَّحَابِۚ صُنۡعَ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ أَتۡقَنَ كُلَّ شَيۡءٍۚ إِنَّهُۥ خَبِيرُۢ بِمَا تَفۡعَلُونَ
Nir kanum malaikalai avai veku urutiyaka iruppataka ennik kontirukkirir. (Eninum, annalil) avai mekattaip pol (akayattil) parantotum. Ovvoru porulaiyum (pataittu) atan iyarkai amaippin mitu urutippatuttiya allahvutaiya kattalaiyal (avvaru nataiperum). Niccayamaka avan ninkal ceytu kontirukkum anaittaiyum nankaripavan avan
Surah An-Naml, Verse 88
مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيۡرٞ مِّنۡهَا وَهُم مِّن فَزَعٖ يَوۡمَئِذٍ ءَامِنُونَ
evarenum oru nanmaiyaic ceytal, atarku(riya kuliyaivita) melanate avarkalukkuk kitaikkiratu. Melum, annalin titukkattiliruntum avarkal accamarru vitukirarkal
Surah An-Naml, Verse 89
وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَكُبَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
evarenum oru pavam ceytal, avarkal narakattil mukankuppurat tallappattu ‘‘ninkal ceytu kontiruntavarrukke tavira (veru etarkum) unkalukkuk kuli kotukkappatuma?'' (Enru ketkappatum)
Surah An-Naml, Verse 90
إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءٖۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
(napiye! Nir kuruviraka!) Inta (makka) nakarattin atipatiyakiya iraivan oruvanaiye vanankumaru nan evappattu ullen. Avantan itai mikka kanniyappatuttiyullan ellap porulkalum avanukku uriyanave! Melum, avanukke murrilum valipattavarkalil nan irukkumpati nan evappattullen
Surah An-Naml, Verse 91
وَأَنۡ أَتۡلُوَاْ ٱلۡقُرۡءَانَۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
melum, tiru kur'anai nan (anaivarukkum) otik kanpikkumarum (evappattullen). (Ataik kontu) evan nerana valiyai ataikirano avan tan cuya nanmaikkakave nerana valiyil celkiran. Evarenum (itiliruntu vilakit) tavarana valiyil cenral (napiye! Nir ataip parrik kavalaippatatir.) ‘‘Niccayamaka nan accamutti eccarippavarkalil oruvantan (nirppantippavanalla)'' enru kuruviraka
Surah An-Naml, Verse 92
وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَتَعۡرِفُونَهَاۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
Pukal anaittum allahvukke uriyana. (Marumai varuvatarkuriya) tan attatcikalai ati cikkirattil avan unkalukkuk kanpippan. Accamayam, avarrai ninkal (unmaiyena) arintu kolvirkal. (Tarcamayam) ninkal enna ceytu kontirukkirirkal enpataip parri (napiye!) Umatu iraivan paramukamayillai'' enru kuruviraka
Surah An-Naml, Verse 93