Surah An-Naml Verse 40 - Turkish Translation by Hasan Basri Cantay
Surah An-Namlقَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمٞ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيّٞ كَرِيمٞ
Nezdinde kitabdan bir ilim olan (zat). «Ben, dedi, gozun sana donmeden (gozunu yumub acmadan) evvel onu sana getiririm». Vaktaki (Suleyman) onu yanında durur bir halde gordu, «Bu, dedi, Rabbimin fazl (-u lutf) undendir. Sukur mu edecegim, yoksa nankorluk mu edecegim, beni imtihan etdigi icindir (bu). Kim sukrederse kendi faidesinedir. Kim de nankorluk ederse subhe yok ki Rabbim (onun sukrunden) tamamen mustagnidir, (hem O) hakkıyle kerem saahibidir»