Surah Al-Ahzab Verse 37 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Al-Ahzabوَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا
(Napiyē!) Allāhvum, nīrum evarukku aruḷ purintiruntīrkaḷō avarai nōkki ‘‘nī allāhvukkup payantu uṉ maṉaiviyai (nīkkātu) uṉṉiṭamē niṟuttik koḷ'' eṉṟu kūṟiya camayattil, nīr maṉitarkaḷukkup payantu allāh veḷiyākka iruppatai umatu uḷḷattil maṟaittīr. Nīr payappaṭat takuti uṭaiyavaṉ allāhtāṉ (maṉitarkaḷ alla.) ‘Jaitu' (eṉpavar maṉam māṟi, taṉ maṉaiviyait) talākku kūṟiviṭṭa piṉṉar nām appeṇṇai umakku tirumaṇam ceytu vaittōm. Ēṉeṉṟāl, nampikkaiyāḷarkaḷāl (tatteṭuttu) vaḷarkkappaṭṭavarkaḷ taṅkaḷ maṉaivikaḷait talākkuk kūṟiviṭṭāl, avarkaḷai vaḷarttavarkaḷ appeṇkaḷai tirumaṇam ceytu koḷvatil oru taṭaiyum irukkak kūṭātu eṉpataṟkāka itu naṭaipeṟṟē tīravēṇṭiya allāhvuṭaiya kaṭṭaḷai ākum