Surah As-Saaffat - Persian Translation by Mahdi Elahi Ghomshei

وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفّٗا

قسم به صف زدگان (چون فوج فرشتگان یا نماز گزاران یا سپاه اهل ایمان) که صف آرایی کرده‌اند
Surah As-Saaffat, Verse 1

فَٱلزَّـٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

قسم به منع و زجر کنندگان (از عمل معصیت کاران، یا رانندگان ابر و باران)
Surah As-Saaffat, Verse 2

فَٱلتَّـٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

قسم به تلاوت کنندگان ذکر (همه کتب آسمانی یا آیات قرآن)
Surah As-Saaffat, Verse 3

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

که محققا خدای شما یکی است
Surah As-Saaffat, Verse 4

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

همان خدای یکتا که آفریننده آسمانها و زمین است و هر چه بین آنهاست و آفریننده مشرق‌ها (و مغرب‌ها) است
Surah As-Saaffat, Verse 5

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

ما نزدیکترین آسمان را به زیور انجم بیاراستیم
Surah As-Saaffat, Verse 6

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

و (به شهاب آن انجم) از تسلط هر شیطان سرکش گمراه محفوظ داشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 7

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

تا شیاطین هیچ از وحی و سخنان فرشتگان عالم بالا نشنوند و از هر طرف به قهر رانده شوند
Surah As-Saaffat, Verse 8

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

هم به قهر برانندشان و هم به عذاب دائم (قیامت) گرفتار شوند
Surah As-Saaffat, Verse 9

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

جز آنکه کسی (از شیاطین چون خواهد از عالم بالا) خبری برباید هم او را تیر شهاب فروزان تعقیب کند
Surah As-Saaffat, Verse 10

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

از این منکران قیامت بپرس که آیا خلقت آنها سخت‌تر است یا موجودات (با عظمت) دیگر که ما خلق کرده‌ایم؟ و ما اینان را در اول از گل چسبنده بیافریدیم
Surah As-Saaffat, Verse 11

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

بلکه تو (از انکار منکران) تعجب کردی و آنها هم به تمسخر پرداختند
Surah As-Saaffat, Verse 12

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

و هر گاه به آنها پند و اندرز دهند هیچ متذکر نمی‌شوند
Surah As-Saaffat, Verse 13

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

و چون آیت و معجزی مشاهده کنند باز هم به فسوس و مسخره پردازند
Surah As-Saaffat, Verse 14

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

و گویند: این خود پیداست که سحری بیش نیست
Surah As-Saaffat, Verse 15

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

(و با تعجب و انکار گویند) آیا چون ما مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز زنده و برانگیخته می‌شویم؟
Surah As-Saaffat, Verse 16

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

یا پدران گذشته ما زنده می‌شوند؟
Surah As-Saaffat, Verse 17

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

بگو: آری شما (و هم پدرانتان) خوار و ذلیل به محشر مبعوث خواهید شد
Surah As-Saaffat, Verse 18

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

تنها به یک صیحه (اسرافیل) است که ناگاه همه (زنده شده و از قبرها بر خیزند و عرصه قیامت را) بنگرند
Surah As-Saaffat, Verse 19

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و گویند: ای وای بر ما، این است روز جزای اعمال
Surah As-Saaffat, Verse 20

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

این است روز حکم (بر نیک و بد) که شما تکذیب آن می‌کردید
Surah As-Saaffat, Verse 21

۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

(و خطاب شود که) اینک ستمکاران را حاضر کنید با همسران (یا پیروان) و آنچه معبود ایشان بود،
Surah As-Saaffat, Verse 22

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

که به جز خدا می‌پرستیدند، و همه را به راه دوزخ راه نمایید
Surah As-Saaffat, Verse 23

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

و (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند
Surah As-Saaffat, Verse 24

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

(به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمی‌کنید؟
Surah As-Saaffat, Verse 25

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند
Surah As-Saaffat, Verse 26

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

و در آن هنگامه برخی از آنان به بعضی دیگر رو نموده (یعنی مرئوسین با رؤسا) سؤال و جواب کنند
Surah As-Saaffat, Verse 27

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

گویند: شما بودید که از سمت راست (و چپ برای فریب) ما می‌آمدید
Surah As-Saaffat, Verse 28

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

آنها جواب دهند (که به ما مربوط نیست) بلکه شما خود ایمان نیاوردید
Surah As-Saaffat, Verse 29

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

و ما بر شما تسلط و حجتی نداشتیم بلکه شما خودتان طاغی و سرکش مردمی بودید
Surah As-Saaffat, Verse 30

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

پس امروز بر همه ما وعده (انتقام) خدایمان حتمی است، و البته عذاب را خواهیم چشید
Surah As-Saaffat, Verse 31

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

و ما شما را بدین سبب گمراه کردیم که خود گمراه بودیم
Surah As-Saaffat, Verse 32

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

و در آن روز آنها همه در عذاب مشترکند
Surah As-Saaffat, Verse 33

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

ما چنین از بد کاران انتقام می‌کشیم
Surah As-Saaffat, Verse 34

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

آنها بودند که چون لا اله الاّ اللّه (کلمه توحید) به ایشان گفته می‌شد (از قبول آن) سرکشی می‌کردند
Surah As-Saaffat, Verse 35

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

و می‌گفتند: آیا ما به خاطر شاعر دیوانه‌ای دست از خدایان خود برداریم؟
Surah As-Saaffat, Verse 36

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

(چنین نیست که آنها پنداشتند) بلکه (محمّد صلی الله علیه و آله پیغمبر بزرگی است که برای تعلیم و هدایت خلق عالم) با برهان روشن حق آمد و (حجت و معجزاتش) صدق پیغمبران پیشین را نیز اثبات کرد
Surah As-Saaffat, Verse 37

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

شما (که او را تکذیب کردید امروز) عذاب سخت و دردناک خواهید چشید
Surah As-Saaffat, Verse 38

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و جز به کردارتان مجازات نمی‌شوید
Surah As-Saaffat, Verse 39

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

(امروز همه مسئولند) جز بندگان پاک برگزیده خدا
Surah As-Saaffat, Verse 40

أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

آنان را (در بهشت ابد) روزی جسمانی و روحانی (بی حساب) معیّن است
Surah As-Saaffat, Verse 41

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

میوه‌های گوناگون بهشتی، و هم آنها (در آن عالم جاودانی) بزرگوار و محترمند
Surah As-Saaffat, Verse 42

فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در آن بهشت پر نعمت متنعّمند
Surah As-Saaffat, Verse 43

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

بر تختهای عالی رو به روی یکدیگر نشسته‌اند
Surah As-Saaffat, Verse 44

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

(حور و غلمان) با جام شراب طهور بر آنان دور می‌زنند
Surah As-Saaffat, Verse 45

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِينَ

شرابی سپید و روشن که آشامندگان لذت کامل برند
Surah As-Saaffat, Verse 46

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

نه در آن می‌خمار و دردسری و نه مستی و مدهوشی است
Surah As-Saaffat, Verse 47

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

و در بزم حضورشان حوران زیبا چشمی است که (جز به شوهر خود) به هیچ کس ننگرند
Surah As-Saaffat, Verse 48

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

گویی آن حوران (در سفیدی و لطافت) بیضه مکنونند [یعنی تخم شتر مرغ که بسیار خوشرنگ است و شتر مرغ آن را با پر خویش می‌پوشاند تا غبار بر آن ننشیند. (م]
Surah As-Saaffat, Verse 49

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

در آنجا مؤمنان بعضی با بعضی به صحبت روی کنند
Surah As-Saaffat, Verse 50

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

یکی از آنها گوید: (ای رفیقان بهشتی) مرا (در دنیا) همنشینی (کافر) بود
Surah As-Saaffat, Verse 51

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

که با من می‌گفت: آیا تو (وعده‌های بهشت و قیامت را) باور می‌کنی؟
Surah As-Saaffat, Verse 52

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

آیا چون مردیم و استخوان ما خاک راه شد باز (زنده شویم و) پاداش و کیفری یابیم؟
Surah As-Saaffat, Verse 53

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

باز (این گوینده بهشتی به رفیقان) گوید: آیا می‌خواهید نظر کنید (و آن رفیق کافر را اینک در دوزخ بنگرید)
Surah As-Saaffat, Verse 54

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

آن گاه خود بنگرد و او را در میان دوزخ (معذّب) بیند
Surah As-Saaffat, Verse 55

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

به او گوید: قسم به خدا که نزدیک بود مرا (همچون خود) هلاک گردانی
Surah As-Saaffat, Verse 56

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

و اگر نعمت و لطف خدای من (نگهدار) نبود من هم به دوزخ (نزد تو) از حاضر شدگان بودم
Surah As-Saaffat, Verse 57

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(و از خوشحالی گوید) آیا دیگر ما را مرگی نخواهد بود؟
Surah As-Saaffat, Verse 58

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

جز همان مرگ اول (که در دنیا مردیم) و دیگر هیچ رنج و عذابی بر ما نخواهد بود؟
Surah As-Saaffat, Verse 59

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

این است همان سعادت و رستگاری بزرگ
Surah As-Saaffat, Verse 60

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

آنان که سعی و عملی می‌کنند باید بر مثل این (بهشت جاودانی) کنند (نه بر دنیای دو روزه فانی)
Surah As-Saaffat, Verse 61

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

آیا این پذیرایی (و مقام عالی) بهتر است یا درخت زقّوم جهنم؟
Surah As-Saaffat, Verse 62

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّـٰلِمِينَ

که آن درخت را ما بلای جان ستمکاران عالم گردانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 63

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

آن زقوم به حقیقت درختی است که از بن دوزخ برآید
Surah As-Saaffat, Verse 64

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

میوه‌اش (در خباثت) گویی سرهای شیاطین است
Surah As-Saaffat, Verse 65

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

اهل دوزخ از آن درخت (خباثت) آن طور می‌خورند که شکمها پر می‌سازند
Surah As-Saaffat, Verse 66

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

پس از خوردن زقّوم دوزخ بر آنها آمیزه‌ای از شراب سوزان خواهد بود
Surah As-Saaffat, Verse 67

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

و باز هم رجوعشان به سوی (عذاب دایم) جهنّم است
Surah As-Saaffat, Verse 68

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

چرا که آنها پدرانشان را در ضلالت و گمراهی یافتند
Surah As-Saaffat, Verse 69

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

و باز از پی آنها شتابان می‌رفتند
Surah As-Saaffat, Verse 70

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

و قبل از اینان بیشتر پیشینیان هم سخت گمراه بودند
Surah As-Saaffat, Verse 71

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

و ما رسولانی برای بیم و پند بر آنها فرستادیم
Surah As-Saaffat, Verse 72

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

(همه را تکذیب کردند) پس بنگر تا عاقبت کار آن امتهای بیم داده شده (گمراه) به چه (سختی و هلاکت) انجامید
Surah As-Saaffat, Verse 73

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

جز بندگان پاک برگزیده خدا (همه هلاک شدند)
Surah As-Saaffat, Verse 74

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

و همانا نوح ما را (بر یاری خود) ندا کرد و ما او را چه نیکو اجابت کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 75

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و او را با اهل بیتش (و پیروانش) همه را از اندوه و بلای بزرگ (هلاکت غرق) نجات دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 76

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

و نژاد و اولاد او را روی زمین باقی داشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 77

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و در میان آیندگان نام نیکویش بگذاشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 78

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

سلام و تحیّت بر نوح (خدا پرست) در میان عالمیان باد
Surah As-Saaffat, Verse 79

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 80

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

که او به حقیقت از بندگان با ایمان ما بود
Surah As-Saaffat, Verse 81

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

آن گاه دیگران را همه غرق دریای هلاک گردانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 82

۞وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

و از پیروان نوح (در دعوت به توحید و خدا پرستی) به حقیقت ابراهیم (خلیل) بود
Surah As-Saaffat, Verse 83

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

که با قلبی پاک و سالم (از شرک) به سوی پروردگار خویش آمد
Surah As-Saaffat, Verse 84

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

هنگامی که با پدر (یعنی عموی) خود و قومش گفت: شما به پرستش چه مشغولید؟
Surah As-Saaffat, Verse 85

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

آیا رواست که به دروغ خدایانی به جای خدای یکتا بر می‌گزینید؟
Surah As-Saaffat, Verse 86

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

پس در این صورت به خدای جهانیان چه گمان می‌برید (و از قهر و انتقام خدا چگونه نمی‌ترسید)
Surah As-Saaffat, Verse 87

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

آن گاه (ابراهیم تدبیری اندیشید و) به ستارگان آسمان نگاهی کرد
Surah As-Saaffat, Verse 88

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

و با قومش گفت که من بیمارم (و نتوانم به جشن عید بتان آیم)
Surah As-Saaffat, Verse 89

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

قوم از او دست کشیده برگشتند (و از بتخانه در پی نشاط عید به باغ و صحرا شتافتند)
Surah As-Saaffat, Verse 90

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

ابراهیم (که بتخانه را خلوت یافت) قصد بتهای آنان کرد و گفت: آیا شما غذا نمی‌خورید؟
Surah As-Saaffat, Verse 91

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

چرا سخن نمی‌گویید؟ (شما چه خدایان بی‌اثر باطلی هستید)
Surah As-Saaffat, Verse 92

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

و محکم (با تبر) بر بتان زد (و جز بت بزرگ همه را درهم شکست)
Surah As-Saaffat, Verse 93

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

قوم (آگه شدند و) با شتاب (از پی انتقام) به سوی او آمدند
Surah As-Saaffat, Verse 94

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

ابراهیم گفت: آیا رواست که شما چیزی به دست خود بتراشید و آن را پرستش کنید؟
Surah As-Saaffat, Verse 95

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

در صورتی که شما و آنچه (از بتان) می‌سازید همه را خدا آفریده
Surah As-Saaffat, Verse 96

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

(قوم حجت و برهانش نشنیدند و) گفتند: باید بر او آتشخانه‌ای بسازید و او را در آتش افکنید
Surah As-Saaffat, Verse 97

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

نمرودیان قصد مکر و ستمش کردند ما هم آنان را خوار و نابود ساختیم (و آتش را بر او گلستان کردیم)
Surah As-Saaffat, Verse 98

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

و ابراهیم (پس از نجات از بیداد نمرودیان به قومش) گفت: من (با کمال اخلاص) به سوی خدای خود می‌روم که البته هدایتم خواهد فرمود
Surah As-Saaffat, Verse 99

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

بار الها، مرا فرزند صالحی که از بندگان شایسته تو باشد عطا فرما
Surah As-Saaffat, Verse 100

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

پس مژده پسر بردباری به او دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 101

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ

آن گاه که (آن پسر رشد یافت و) با او به سعی و عمل شتافت (یا در جهد و عبادت یا در سعی صفا و مروه با پدر همراه شد) ابراهیم گفت: ای فرزند عزیزم، من در عالم خواب چنین می‌بینم که تو را قربانی (راه خدا) می‌کنم، در این واقعه تو را چه نظری است؟ جواب داد: ای پدر، هر چه مأموری انجام ده که ان شاء اللّه مرا از بندگان با صبر و شکیبا خواهی یافت
Surah As-Saaffat, Verse 102

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

پس چون هر دو تسلیم امر حق گشتند و او را (برای کشتن) به روی در افکند
Surah As-Saaffat, Verse 103

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و ما در آن حال (که کارد به گلویش کشید) خطاب کردیم که ای ابراهیم،
Surah As-Saaffat, Verse 104

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

تو مأموریت عالم رؤیا را انجام دادی (کارد را از گلویش بردار). ما نیکو کاران را چنین نیکو پاداش می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 105

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

این ابتلا همان امتحانی است که (حقیقت حال اهل ایمان را) روشن می‌کند (که در راه خدا از هر چیز می‌گذرند)
Surah As-Saaffat, Verse 106

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و بر او (گوسفندی فرستاده و) ذبح بزرگی فدا ساختیم
Surah As-Saaffat, Verse 107

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و ثنای او را در میان آیندگان وا گذاردیم
Surah As-Saaffat, Verse 108

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

سلام و تحیّت خدا بر ابراهیم باد
Surah As-Saaffat, Verse 109

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما نیکوان را این چنین پاداش نیکو می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 110

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

زیرا او از بندگان با ایمان ما بود
Surah As-Saaffat, Verse 111

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

و باز مژده فرزندش اسحاق را که پیغمبری از شایستگان است به او دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 112

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

و بر ابراهیم و اسحاق برکت و خیر بسیار عطا کردیم، و از فرزندانشان برخی صالح و نیکوکار و برخی دانسته و آشکار به نفس خود ستمکار شدند
Surah As-Saaffat, Verse 113

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

و همانا ما بر موسی و هارون منّت گذاردیم
Surah As-Saaffat, Verse 114

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و هر دو را با قومشان از بلای بزرگ (فرعونیان) نجات دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 115

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

و آنها را یاری دادیم تا (بر فوعونیان) به حقیقت غالب شدند
Surah As-Saaffat, Verse 116

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

و به آن دو (پیغمبر) کتاب (تورات) روشن بیان را عطا کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 117

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

و هر دو را به راه راست (خداپرستی) هدایت کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 118

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و برایشان نام نیک در میان آیندگان باقی گذاردیم
Surah As-Saaffat, Verse 119

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

سلام و تحیّت بر موسی و هارون باد
Surah As-Saaffat, Verse 120

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما چنین نیکوان را پاداش نیکو می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 121

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

زیرا هر دو از بندگان خاص با ایمان ما بودند
Surah As-Saaffat, Verse 122

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و همانا الیاس یکی از رسولان بزرگ خدا بود
Surah As-Saaffat, Verse 123

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

وقتی که قومش را گفت: آیا خداترس و پرهیزکار نمی‌شوید (که ترک بت و خود پرستی کنید)
Surah As-Saaffat, Verse 124

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

آیا بت بعل نام را (خدا) می‌خوانید و خدای بهترین آفریننده عالم را ترک می‌گویید؟
Surah As-Saaffat, Verse 125

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

همان خدایی که آفریننده شما و پدران گذشته شماست (نه بتان جماد)
Surah As-Saaffat, Verse 126

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

قوم الیاس (رسالت) او را تکذیب کردند، بدین سبب (برای انتقام و عذاب به محشر) احضار می‌شوند
Surah As-Saaffat, Verse 127

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

(و همه هلاک شوند) جز بندگان پاک و برگزیده خدا
Surah As-Saaffat, Verse 128

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و از او در میان آیندگان نام نیکو باقی گذاردیم
Surah As-Saaffat, Verse 129

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

سلام بر الیاس (و آل یاسین) باد
Surah As-Saaffat, Verse 130

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما نیکوان را چنین پاداش نیکو می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 131

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

زیرا او از بندگان خاص با ایمان ما بود
Surah As-Saaffat, Verse 132

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و لوط هم یکی از رسولان خدا بود
Surah As-Saaffat, Verse 133

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

وقتی که ما (خواستیم قوم او را کیفر کنیم) او و اهل بیتش همه را نجات دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 134

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

به جز پیر زالی (همسر او) که در میان قومی که هلاک شدند باقی ماند
Surah As-Saaffat, Verse 135

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

پس (از نجات لوط و اهلش) دیگران که بدکار بودند همه را هلاک ساختیم
Surah As-Saaffat, Verse 136

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

و شما مردم اینک بر دیار ویران قوم لوط می‌گذرید (و خرابه‌های آن را به چشم می‌نگرید) در صبح،
Surah As-Saaffat, Verse 137

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و شام، آیا (چشم عبرت نمی‌گشایید و) عقل را کار نمی‌بندید؟
Surah As-Saaffat, Verse 138

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و یونس نیز یکی از رسولان بزرگ خدا بود
Surah As-Saaffat, Verse 139

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

آن گاه که به کشتی پر جمعیتی گریخت (زیرا به قومش وعده عذاب داد و آنها از دل توبه و انابه کردند و خدا رفع عذاب کرد. او به دریای روم گریخت تا نزد قوم خجل و شرمنده نرود)
Surah As-Saaffat, Verse 140

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

(کشتی به خطر افتاد و اهل کشتی معتقد شدند که خطا کاری در میان آنهاست، خواستند قرعه زنند تا خطا کار را به قرعه تعیین کرده و غرق کنند) یونس قرعه زد و به نام خودش افتاد و از مغلوب شدگان (و غرق شوندگان) گردید
Surah As-Saaffat, Verse 141

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

و ماهی دریا او را به کام فرو برد و او در خور ملامت بود
Surah As-Saaffat, Verse 142

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

و اگر او به ستایش و تسبیح خدا نپرداختی،
Surah As-Saaffat, Verse 143

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

تا قیامت در شکم ماهی زیست کردی
Surah As-Saaffat, Verse 144

۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

باز او را (پس از چندین روز) از بطن ماهی به صحرای خشکی افکندیم در حالی که بیمار و ناتوان بود
Surah As-Saaffat, Verse 145

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

و (در آن صحرا) بر او درختی از کدو رویانیدیم (تا به برگش سایه‌بان و پوشش کند)
Surah As-Saaffat, Verse 146

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

و او را بر قومی بالغ بر صد هزار یا افزون (به رسالت) فرستادیم
Surah As-Saaffat, Verse 147

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

و آن قوم چون ایمان آوردند ما هم تا هنگامی معیّن (مدت عمر آن قوم، از نعمت خود) بهره‌مندشان گردانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 148

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

پس تو از این مشرکان (که فرشتگان را دختران خدا می‌خوانند) بپرس که آیا خدا را فرزندان دختر است و آنان را پسر؟
Surah As-Saaffat, Verse 149

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

یا آنکه چون ما فرشتگان را خلق می‌کردیم آنجا حاضر بودند و دیدند که آنها را زن آفریدیم؟
Surah As-Saaffat, Verse 150

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

بدان که اینان (از جهل خود) بر خدا دروغی بسته و می‌گویند
Surah As-Saaffat, Verse 151

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

خدا را فرزند می‌باشد. البته دروغ می‌گویند
Surah As-Saaffat, Verse 152

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

آیا خدا دختران را بر پسران برگزید؟
Surah As-Saaffat, Verse 153

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

چرا چنین جاهلانه حکم می‌کنید؟
Surah As-Saaffat, Verse 154

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

آیا (با این ادلّه روشن) باز متذکر نمی‌شوید؟
Surah As-Saaffat, Verse 155

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

آیا (برای عقیده باطل خود) دلیل روشنی دارید؟
Surah As-Saaffat, Verse 156

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

کتاب و برهان‌تان را بیاورید اگر راست می‌گویید
Surah As-Saaffat, Verse 157

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

و (فاسدتر از این عقیده آنکه) بین خدا و جنّ نسبت و خویشی برقرار کردند در صورتی که جنّیان می‌دانند که (این عقاید وهم و خرافات است و به محشر برای کیفر) احضار خواهند شد
Surah As-Saaffat, Verse 158