Surah As-Saaffat - Persian Translation by Mohammad Sadeqi Tehrani

وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفّٗا

سوگند به صف‌بستگان ، صف‌بستنی (زیبا)
Surah As-Saaffat, Verse 1

فَٱلزَّـٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

پس به زجرکنندگان، زجر کردنی (بی‌مهابا)
Surah As-Saaffat, Verse 2

فَٱلتَّـٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

پس به خوانندگان و پیروان یادواره‌ا‌ی (وحیانی)
Surah As-Saaffat, Verse 3

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

(که) به‌راستی معبود شما به‌درستی یگانه است
Surah As-Saaffat, Verse 4

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است و پروردگار خاورها
Surah As-Saaffat, Verse 5

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

ما نزدیکترین آسمان (به این زمین) را به زیوری آراستیم (که همان) کل ستارگان [:درخشان و غیر درخشان] است
Surah As-Saaffat, Verse 6

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

و (آنها را) برای نگهبانی از هر شیطان سرکشی به پاسداری گماشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 7

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

(بدان‌گونه که) نمی‌توانند به (سخنان) انبوه برتران (و) بالاتران [:فرشتگان] در بالاترین جایگاهشان گوش فرا دهند و از هر سو با نیزه‌ها(ی آتشین) انداخته می‌شوند
Surah As-Saaffat, Verse 8

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

حال آنکه رانده‌شدگانند، و برایشان عذابی دایم و خالص است
Surah As-Saaffat, Verse 9

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

مگر کسی که به شنودی دزدانه (و) سریع (سخنانی را) بدزدد، پس شهابی شکافنده از پی او می‌تازد
Surah As-Saaffat, Verse 10

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

پس، (از اینان) رأیی نوین بخواه؛ آیا ایشان در آفرینش سخت‌ترند یا کسانی (دیگر) که آفریدیم‌؟ ما آنان را از گِلی چسبنده آفریدیم
Surah As-Saaffat, Verse 11

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

بلکه عجب داشتی و (آنها) ریشخند می‌کنند
Surah As-Saaffat, Verse 12

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

و هنگامی که یادآوری شوند یاد نمی‌کنند
Surah As-Saaffat, Verse 13

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

و هنگامی (هم که) آیتی ببینند در پی تمسخر آنند
Surah As-Saaffat, Verse 14

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

و گویند: «این جز سحری آشکارگر نیست.»
Surah As-Saaffat, Verse 15

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

«آیا چون مُردیم و خاک و استخوان‌هایی بودیم، آیا به‌راستی و بی‌چون برانگیخته می‌شویم‌؟»
Surah As-Saaffat, Verse 16

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

«آیا و پدران نخستینمان (نیز برانگیخته می‌گردند)؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 17

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

بگو: «آری! و شما (نیز) خوار و بی‌مقدارید!»
Surah As-Saaffat, Verse 18

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

پس آن (فریاد جان‌افزا) تنها یک فریاد برکَنَنده است (و بس! ) پس ناگهان آنان می‌نگرند
Surah As-Saaffat, Verse 19

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

و گویند: «ای وای بر ما! این روز بُروز طاعت است!»
Surah As-Saaffat, Verse 20

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

(گفته شود) «این است روز جدایی (کسان از ناکسان) که بدان تکذیب می‌کردید.»
Surah As-Saaffat, Verse 21

۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

«کسانی را که ستم کرده‌اند و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیده‌اند.»
Surah As-Saaffat, Verse 22

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

«غیر از خدا، گرد آورید و سوی راه مستقیم جهنّم رهبریشان کنید!»
Surah As-Saaffat, Verse 23

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

«و بازداشتشان نمایید، (که) آنان همواره مورد بازخواستند!»
Surah As-Saaffat, Verse 24

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

«برایتان چیست [:چه بیماری است] (که) همدیگر را یاری نمی‌کنید؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 25

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

بلکه امروز آنان به ناچار از دَر تسلیم درآمدگانند
Surah As-Saaffat, Verse 26

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

و بعضی روی به بعضی دیگر آوردند حال آنکه از یکدیگر می‌پرسند
Surah As-Saaffat, Verse 27

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(و) گویند: «شما (با باطنی دروغین) از درِ راستی با ما در می‌آمده‌اید.»
Surah As-Saaffat, Verse 28

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

گویند: « (نه!) بلکه خودتان باایمان نبوده‌اید.»
Surah As-Saaffat, Verse 29

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

«و ما را بر شما هیچ سلطه‌ای نبود، بلکه خودتان سرکش بوده‌اید.»
Surah As-Saaffat, Verse 30

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

«پس گفته‌ی پروردگارمان بر ما پابرجا و درست آمد؛ ما همواره بی‌چون چشنده‌ی عذابیم!»
Surah As-Saaffat, Verse 31

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

«پس شما را گمراه کردیم، (زیرا) بی‌گمان خودمان (هم) گمراه بوده‌ایم!»
Surah As-Saaffat, Verse 32

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

در نتیجه، آنان در آن روز بی‌چون در (ژرفای) عذاب شریک یکدیگرند
Surah As-Saaffat, Verse 33

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

(آری،) ما به‌راستی با مجرمان چنان می‌کنیم
Surah As-Saaffat, Verse 34

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

بی‌گمان همانان بودند (که) وقتی به ایشان گفته می‌شد: «خدایی جز خدای یگانه نیست‌» بزرگ‌خواهی می‌کردند (و سر باز می‌زدند)
Surah As-Saaffat, Verse 35

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

و گویند: «آیا ما به‌راستی برای شاعری دیوانه دست از خدایانمان برداریم‌؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 36

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

بلکه تمامی حق (حقیقت) را آورده و فرستادگان (خدا) را تصدیق نموده است
Surah As-Saaffat, Verse 37

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

بی‌چون، شما همی چشنده‌ی عذابی پر درد هستید
Surah As-Saaffat, Verse 38

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

و جز آنچه می‌کرده‌اید جزا نمی‌یابید
Surah As-Saaffat, Verse 39

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

مگر بندگان پاک شده‌ی (از طرف) خدا
Surah As-Saaffat, Verse 40

أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

ایشان برایشان روزی‌ای معلوم است؛
Surah As-Saaffat, Verse 41

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(از انواع) میوه‌ها! حال آنکه آنان گرامی‌شدگانند
Surah As-Saaffat, Verse 42

فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ

در باغ‌های (پر) نعمت
Surah As-Saaffat, Verse 43

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

(تکیه‌زنان) بر تخت‌هایی در حالی‌که برابر یکدیگرند
Surah As-Saaffat, Verse 44

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

با جامی از نوشابه‌ای روان (که) پیرامونشان به گردش می‌آید؛
Surah As-Saaffat, Verse 45

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِينَ

(که) سپید است و نوشندگان را لذّتی (خاص) می‌دهد
Surah As-Saaffat, Verse 46

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

نه در آن هلاکتی ناخودآگاه است و نه ایشان از آن (از عقل) تهی می‌گردند
Surah As-Saaffat, Verse 47

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

و در نزدشان (زنانی) با چشمان فروهشته‌ی درشتند
Surah As-Saaffat, Verse 48

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

گویی ایشان به‌راستی تخمی پنهانند،
Surah As-Saaffat, Verse 49

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

پس برخیشان به برخی روی نموده، در حالی‌که از همدیگر پرس‌وجو می‌کنند
Surah As-Saaffat, Verse 50

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

گوینده‌ای از آنان گفت: «به‌راستی من (در دنیا) همنشینی داشتم،»
Surah As-Saaffat, Verse 51

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

«(که به من) می‌گوید: آیا واقعاً تو بی‌گمان از تصدیق‌کنندگانی‌؟»
Surah As-Saaffat, Verse 52

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

«آیا هنگامی (که) ما مردیم و خاک و استخوان‌هایی بودیم آیا بی‌چون ما به‌درستی جزا یافتگانیم‌؟»
Surah As-Saaffat, Verse 53

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

گفت: «آیا شما سر بر (جهنم) آورندگانید؟»
Surah As-Saaffat, Verse 54

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

پس سر بر آورد تا او را در وسط آتش فروزان دید
Surah As-Saaffat, Verse 55

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

گفت: «به خدا سوگند، چیزی نمانده بود که تو مرا بی‌چون به سقوط کشانی.»
Surah As-Saaffat, Verse 56

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

«و اگر نعمت پروردگارم نبود، بی‌گمان من (نیز) از احضارشدگان (برای پرسش و در آن آتش) بودم.»
Surah As-Saaffat, Verse 57

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(و از رویِ شوق می‌گوید:) «آیا پس ما دیگر (از) میرندگان نیستیم؟»
Surah As-Saaffat, Verse 58

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

«جز همان مرگ نخستینمان؟ و ما هرگز از معذبان نیستیم‌؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 59

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

«به‌راستی همواره این همان کامیابی سالم بزرگ است!»
Surah As-Saaffat, Verse 60

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

پس برای همانند این (پاداش) باید عمل‌کنندگان عمل کنند
Surah As-Saaffat, Verse 61

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

آیا این (منزلگاه والا) برای پذیرایی واردان بهتر است، یا درخت زقّوم‌؟
Surah As-Saaffat, Verse 62

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّـٰلِمِينَ

همواره، ما آن را برای ستمگران مایه‌ی آزمایشی آتشین گردانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 63

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

آن بی‌گمان (همان) درختی است که در (ژرفای) آتش سوزان برون می‌تند
Surah As-Saaffat, Verse 64

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

ثمره‌ی آغازینش گویی - آن- همانا سرهای شیاطین است
Surah As-Saaffat, Verse 65

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

پس بی‌گمان آنان [:دوزخیان] بی‌‌چون خورندگان از آن و پُرکنندگان شکم‌هاشان از آنند
Surah As-Saaffat, Verse 66

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

سپس ایشان را (افزون) بر آن، بی‌چون آمیخته‌ای به‌راستی از مایعی بس جوشان است
Surah As-Saaffat, Verse 67

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

سپس همواره بازگشتشان بی‌امان سوی آتش بس زبانه‌دارِ سوزان است
Surah As-Saaffat, Verse 68

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

آنان همانا پدران خود را گمراهان یافتند
Surah As-Saaffat, Verse 69

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

پس (هم) ایشان بر پیِ‌شان با سرعتی برق‌آسا ترسان و شتاب‌زدگانند
Surah As-Saaffat, Verse 70

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

و بی‌گمان پیش از آنان بیشتر پیشینیان همی به گمراهی افتادند
Surah As-Saaffat, Verse 71

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

و همواره در میانشان بس هشداردهندگانی فرستادیم
Surah As-Saaffat, Verse 72

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

پس بنگر (که) فرجام هشدار‌شدگان چگونه بوده است؛
Surah As-Saaffat, Verse 73

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

بجز بندگان ‎پاک شده (ی از طرف) خدا
Surah As-Saaffat, Verse 74

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

و همانا نوح، ما را به‌درستی ندا در داد. پس به‌راستی چه نیک اجابت‌کنندگان بوده‌ایم
Surah As-Saaffat, Verse 75

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و او و کسانش را از اندوه بس بزرگ رهانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 76

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

و تنها فرزندان (صالح) و پیروانش را باقی گذاشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 77

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و در میان آیندگان بر او (آوازه‌ی نیک) بر جای نهادیم
Surah As-Saaffat, Verse 78

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

سلامی (ربانی) بر نوح در (میان) جهانیان
Surah As-Saaffat, Verse 79

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما همانا این گونه نیکوکاران را پاداش (شایسته) می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 80

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به‌راستی او از بندگان باایمان ماست
Surah As-Saaffat, Verse 81

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

سپس دیگران را غرق کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 82

۞وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

و بی‌گمان، ابراهیم به‌راستی از پیروان او بود
Surah As-Saaffat, Verse 83

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

چون با دلی بس سالم به (پیشگاهِ) پروردگارش آمد
Surah As-Saaffat, Verse 84

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

چون به پدر (تربیتی) خود و قوم خود گفت: «چه چیزی را می‌پرستید؟»
Surah As-Saaffat, Verse 85

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

«آیا به گزاف و انحراف خدایانی (دروغین) را جز خدا(ی راستین) می‌خواهید؟
Surah As-Saaffat, Verse 86

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

«پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست‌؟»
Surah As-Saaffat, Verse 87

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

پس (آن‌گاه) نظری (ظاهری) در ستارگان افکند
Surah As-Saaffat, Verse 88

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

پس گفت: «من به‌راستی بیمارم!»
Surah As-Saaffat, Verse 89

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

پس پشت‌کنان از او روی برتافتند
Surah As-Saaffat, Verse 90

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس نهانی با حیله‌ای (ایمانی) به سوی خدایانشان تمایل کرد. پس گفت: «آیا (غذا) نمی‌خورید؟»
Surah As-Saaffat, Verse 91

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

«شما را چه شده که سخن نمی‌گویید؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 92

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

پس با دست راست، به گونه‌ای پنهان و حیله‌گرانه بر (سرها)شان کوبید
Surah As-Saaffat, Verse 93

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

پس شتابان سویش روان شدند
Surah As-Saaffat, Verse 94

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(ابراهیم) گفت: «آیا آنچه را (خود) می‌تراشید، می‌پرستید؟»
Surah As-Saaffat, Verse 95

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

«حال آنکه خدا شما و آنچه را که می‌‌سازید آفریده است!»
Surah As-Saaffat, Verse 96

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

گفتند: «برایش سازمانی (جهنمی) بسازید، پس او را در (آن) جهنم بیفکنید.»
Surah As-Saaffat, Verse 97

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

پس خواستند به او نیرنگی زنند. پس ما آنان را پست‌ترین (آفریدگان) گردانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 98

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

و (ابراهیم) گفت: «من همواره سوی پروردگارم رهسپارم. زودا (که) مرا راه نماید!»
Surah As-Saaffat, Verse 99

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

«پروردگارم! برایم (فرزندی) از شایستگان ببخش.»
Surah As-Saaffat, Verse 100

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

پس او را به پسری بردبار مژده دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 101

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ

پس هنگامی که با او به سَعْی (میان صفا و مروه) رسید، گفت: «فرزندم! من بی‌گمان در خواب (چنان) می‌بینم که تو را بی‌چون سر می‌بُرَم. پس بنگر چه (در) نظر داری‌؟» گفت: «پدرم! آنچه را مأموری به انجام رسان! زودا اگر خدا بخواهد، مرا از شکیبایان خواهی یافت.»
Surah As-Saaffat, Verse 102

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

پس چون هر دو تن (در برابر امر خدا) سر تسلیم فرود آوردند و پسرک را به پیشانی (بر خاک) افکند،
Surah As-Saaffat, Verse 103

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و او را ندا در دادیم: «ای ابراهیم!»
Surah As-Saaffat, Verse 104

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

«رؤیا(ی خود) را به‌راستی راست آوردی! ما بی‌گمان نیکوکاران را چنان پاداش می‌دهیم!»
Surah As-Saaffat, Verse 105

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

به‌درستی این همانا آزمایش روشنگر است
Surah As-Saaffat, Verse 106

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و او را در ازای کشتنِ [:قربانیِ] بزرگی رهانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 107

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و در (میان) آیندگان بر او (آوازه‌ی نیک) بر جای گذاشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 108

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

سلامی (ربانی) بر ابراهیم
Surah As-Saaffat, Verse 109

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

(ما) نیکوکاران را بدین‌سان پاداش می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 110

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

بی‌گمان، او از بندگان باایمان ماست
Surah As-Saaffat, Verse 111

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

و او را به (ولادت) اسحاق - حال آنکه پیامبری برجسته از (جمله‌ی) شایستگان است - مژده دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 112

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

و بر (سر و سامان) او و اسحاق برکت فرو ریختیم. حال آنکه از نسل آن دو برخی نیکوکار و برخی به گونه‌ای آشکارگر، به خود ستمکار است
Surah As-Saaffat, Verse 113

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

و به‌راستی بر موسی و هارون بسی منّت نهادیم
Surah As-Saaffat, Verse 114

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

و آن دو و قومشان را از بلای بزرگ رهانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 115

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

و آنان را یاری دادیم، پس (هم)آ‎نان چیرگان بودند
Surah As-Saaffat, Verse 116

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

و آن دو را کتاب روشنی‌خواه دادیم
Surah As-Saaffat, Verse 117

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

و هر دو را به راه راست - به‌گونه‌ای مماس - رهبری کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 118

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و بر آن دو در (میان) آیندگان (نام نیک) واگذاشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 119

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

سلامی (ربانی) بر موسی و هارون
Surah As-Saaffat, Verse 120

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

بی‌گمان ما نیکوکاران را چنان پاداش می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 121

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

همانا آنان از بندگان باایمان مایند
Surah As-Saaffat, Verse 122

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و به‌راستی الیاس به‌درستی از فرستادگان ماست
Surah As-Saaffat, Verse 123

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

چون به قوم خود گفت: «آیا پروا نمی‌دارید؟»
Surah As-Saaffat, Verse 124

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

«آیا (بتِ) بعل را می‌خوانید (و می‌پرستید) و بهترین آفرینندگان را وامی‌گذارید؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 125

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

«خدا، پروردگارتان و پروردگار پدران نخستینتان را؟!»
Surah As-Saaffat, Verse 126

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

پس او را تکذیب کردند، پس (هم)ایشان همانا (برای حساب) احضار شدگانند
Surah As-Saaffat, Verse 127

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

مگر بندگان اخلاص‌یافته‌ی (از سوی) خدا (که بی‌حساب در رحمتند)
Surah As-Saaffat, Verse 128

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و بر (سر و سامان)ش در (میان) آیندگان (آوازه‌ی نیک) واگذاشتیم
Surah As-Saaffat, Verse 129

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

درودی (ربانی) بر اِل یاسین
Surah As-Saaffat, Verse 130

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما بی‌گمان نیکوکاران را اینگونه پاداش می‌دهیم
Surah As-Saaffat, Verse 131

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

به‌راستی او از بندگان باایمان ماست
Surah As-Saaffat, Verse 132

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و به‌راستی، لوط همانا از زمره‌ی فرستادگان (ما) است
Surah As-Saaffat, Verse 133

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

چون او را و همه‌ی کسانش را رهانیدیم
Surah As-Saaffat, Verse 134

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

جز زنی سالخورده (و) ناتوان که در میان باقی‌ماندگان (از گمراهان) بود
Surah As-Saaffat, Verse 135

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

سپس دیگران را نابود کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 136

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

و بی‌گمان، شما همواره بر آنان صبحگاهان
Surah As-Saaffat, Verse 137

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و شامگاهان می‌گذرید! آیا پس خردورزی نمی‌کنید؟
Surah As-Saaffat, Verse 138

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و به‌راستی، یونس همانا از زمره‌ی فرستادگان (ما) است
Surah As-Saaffat, Verse 139

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

چون سوی آن کشتی پُر (از سرنشینان) بگریخت
Surah As-Saaffat, Verse 140

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

پس با آنان قرعه انداخت (و) در نتیجه از رانده‌شدگان (از آن) بود
Surah As-Saaffat, Verse 141

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

(او را به دریا افکندند.) پس (آن) ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که او نکوهش کننده‌ی (خود) بود
Surah As-Saaffat, Verse 142

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

پس اگر او از زمره‌ی تسبیح‌کنندگان نبود
Surah As-Saaffat, Verse 143

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

بی‌گمان تا روزی که برانگیخته می‌شوند، در شکم آن ماهی (همچنان) می‌ماند
Surah As-Saaffat, Verse 144

۞فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

پس او را در حالی که ناخوش بود، به ساحل (عریان و بی‌سامان) افکندیم
Surah As-Saaffat, Verse 145

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

و بر (سر و سامان)ش درختی از کدو بن رویاندیم
Surah As-Saaffat, Verse 146

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

و او را سوی یکصدهزار (نفر) یا بیشتر (به رسالت) فرستادیم
Surah As-Saaffat, Verse 147

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

پس ایمان آوردند. در نتیجه تا چندی برخوردارشان کردیم
Surah As-Saaffat, Verse 148

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

پس، از مشرکان جویای رأیی نوین شو. آیا پروردگارت را دختران و آنان را پسران است‌؟
Surah As-Saaffat, Verse 149

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

یا فرشتگان را مادینه آفریدیم، حال آنکه آنان شاهد بودند؟
Surah As-Saaffat, Verse 150

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

هان! (که) آنان از (گزاف و) انحرافشان بی‌گمان گویند
Surah As-Saaffat, Verse 151

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

«خدا (فرزند) بزاد!» در حالی که آنان بی‌گمان دروغگویانند
Surah As-Saaffat, Verse 152

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

آیا (خدا) دختران را بر پسران برگزیده است‌؟
Surah As-Saaffat, Verse 153

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

پس شما را چه شده‌؟ چگونه داوری می‌کنید؟
Surah As-Saaffat, Verse 154

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

آیا پس (از این هم) متذکر نمی‌شوید؟
Surah As-Saaffat, Verse 155

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

یا برایتان (در دعوایتان) سلطه‌ای آشکارگر است‌؟
Surah As-Saaffat, Verse 156

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

پس اگر (از) راستان بوده‌اید، کتاب (وحیانی)تان را بیاورید
Surah As-Saaffat, Verse 157

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

و بین خدا و جنّیان نسبی قرار دادند، حال آنکه به‌راستی جنّیان نیک دانسته‌اند (که برای حساب پس‌دادن) همواره خودشان بی‌چون احضارشد‌گانند
Surah As-Saaffat, Verse 158