Surah Az-Zumar Verse 71 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Az-Zumarوَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَتۡلُونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ رَبِّكُمۡ وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنۡ حَقَّتۡ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
(Annalil) nirakarittavarkal anaivarum, kuttam kuttamaka narakattin pakkam otti varappatuvarkal. (Atan camipamaka) avarkal vantavutan, atan vayilkal tirakkappattuvitum. Atan kavalalarkal avarkalai nokki, ‘‘unkalil iruntu allahvutaiya tutarkal unkalitam varavillaiya? Unkal iraivanutaiya vacanankalai avarkal unkalukku otik kanpikkavillaiya? Innalai ninkal cantikka ventiyataip parri, avarkal unkalukku accamutti eccarikkai ceyyavillaiya?'' Enru ketparkal. Atarkavarkal ‘‘am! (Vantarkal)'' enre colvarkal. (Ayinum, atu payan alikkatu. Enenral,) nirakarippavarkalukku vetanaiyaip parriya tirppu urutiyaki vittatu