Surah Az-Zumar - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ
allahvinaltan ivvetam irakkappattullatu. Avan (anaivaraiyum) mikaittavan (anaivaraiyum arinta) nanamutaiyavan
Surah Az-Zumar, Verse 1
إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ
(napiye!) Niccayamaka nam, umakku ivvetattai murrilum unmaiyaik kontu irakki vaittirukkirom. Akave, murrilum allahvukku valippattu, paricutta manatutan avanai vananki varuviraka
Surah Az-Zumar, Verse 2
أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ
paricuttamana valipatu allah oruvanukke contamanatu enpatai arintu kollunkal. Evarkal allah allatavarrai, tankalukkup patukavalarkalaka etuttuk kontirukkirarkalo avarkal, ‘‘atteyvankal enkalai allahvukku mikka camipamakki vaikkum enpatarkakave tavira nam ivarrai vanankavillai'' (enru kurukinranar). Avarkal tarkkittuk kontirukkum ivvisayattaip parri, allah (marumaiyil) avarkalukkitaiyil tirppalippan. Niccayamaka allah (ittakaiya) poyyarkalaiyum, (manamurantaka) nirakarippavarkalaiyum nerana valiyil celuttuvatillai
Surah Az-Zumar, Verse 3
لَّوۡ أَرَادَ ٱللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدٗا لَّٱصۡطَفَىٰ مِمَّا يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
Allah cantati etuttukkolla ventumenru virumpi iruntal, avan pataittavarril avan virumpiya (melana)varrait terntetuttuk kontiruppan. (Eninum, ittakaiya visayankaliliruntu) avan mika paricuttamanavan. Allah ore oruvantan. (Avanukkuc cantati illai. Anaivaraiyum) avan atakki alukiran
Surah Az-Zumar, Verse 4
خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ يُكَوِّرُ ٱلَّيۡلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ وَيُكَوِّرُ ٱلنَّهَارَ عَلَى ٱلَّيۡلِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمًّىۗ أَلَا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّـٰرُ
avan, vanankalaiyum pumiyaiyum unmaiyana karanattirke pataittirukkiran. (Vinukkaka alla.) Avane iravaic curuttip pakalai virikkiran. Avane pakalaic curutti iravai virikkiran. Curiyanaiyum, cantiranaiyum atakki vaittirukkiran. Ivai ovvonrum, avarrukkuk (kurippitta ellaikkul) kurippitta kalappati natakkinrana. (Napiye!) Arintukolviraka: Niccayamaka avan tan anaivaraiyum mikaittavan mika mannippavan
Surah Az-Zumar, Verse 5
خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ ثُمَّ جَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۚ يَخۡلُقُكُمۡ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ خَلۡقٗا مِّنۢ بَعۡدِ خَلۡقٖ فِي ظُلُمَٰتٖ ثَلَٰثٖۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ
avan unkal anaivaraiyum, arampattil ore oru manitariliruntu tan pataittan. Pinnar, avariliruntu avarutaiya manaiviyai amaittan. (Anta iruvariliruntu, unkalai anum pennumakap pataittirukkiran.) Melum, (unkal nanmaikkakave) ettu vakai kalnataikalai (joti jotiyakap) pataittirukkiran. Unkal taymarkalin vayirril, onranpin onraka munru irulkalukkul vaittu unkalaip pataikkiran. Inta allahtan unkal iraivan. Ella atcikalum avanukke uriyana. Avanait tavira vanakkattirkuriya veru iraivan illai. Akave, (avanai vittu) ninkal enku tiruppappatukirirkal
Surah Az-Zumar, Verse 6
إِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمۡۖ وَلَا يَرۡضَىٰ لِعِبَادِهِ ٱلۡكُفۡرَۖ وَإِن تَشۡكُرُواْ يَرۡضَهُ لَكُمۡۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
Avanai ninkal nirakarittuvitta potilum (avanukku nastamillai. Enenral,) niccayamaka allah unkal tevaiyarravanaka irukkiran. Eninum, tan atiyarkal (tannai) nirakarippatai avan virumpuvate illai. Ninkal (avanukku) nanri celuttuvirkalayin, atanal unkalaip parri avan tiruptiyataivan. Oruvanin (pavac) cumaiyai marroruvan cumappatillai. Ini ninkal cella ventiyatu unkal iraivanitamtan. Accamayam ninkal ceytu kontiruntavarrai avan unkalukku arivippan. Ullankalil ullavarraiyum niccayamaka avan nankarikiran
Surah Az-Zumar, Verse 7
۞وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ
manitanukku oru tinku erpatum camayattil, murrilum tan iraivanaiye nokkip pirarttanai ceyta vannamayirukkiran. Iraivan tannitamiruntu or arulai avanukkup puriyum camayattil, itarku munnar, tan pirarttanai ceytu kontirunta avanaiye marantu vitukiran. Allahvukku (poyyana teyvankalai) inaikalakki marravarkalaiyum avanutaiya pataiyiliruntu vali ketukkiran. (Napiye! Avanai nokki,) nir kuruviraka: ‘‘Ni (ivvaru iraivanai) nirakaritta vanname ciritu kalam cukamanupavi. (Mutivil) niccayamaka ni narakavacitan
Surah Az-Zumar, Verse 8
أَمَّنۡ هُوَ قَٰنِتٌ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ سَاجِدٗا وَقَآئِمٗا يَحۡذَرُ ٱلۡأٓخِرَةَ وَيَرۡجُواْ رَحۡمَةَ رَبِّهِۦۗ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُونَ وَٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
evan marumaiyai payantu, tan iraivanin arulai etirparttu, iravu kalankalil ninravanakavum, ciram panintavanakavum allahvai vanankik kontiruppavana (nampikkai kollatu nirakarippavanaip polavan)? (Napiye!) Nir ketpiraka: Kalvi arivutaiyavarum, kalvi arivillatavarum camamavarkala? (Inta kur'anaik kontu) nallupatecam perupavarkal ellam (kalvi) arivutaiyavartan
Surah Az-Zumar, Verse 9
قُلۡ يَٰعِبَادِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٞۗ وَأَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٌۗ إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّـٰبِرُونَ أَجۡرَهُم بِغَيۡرِ حِسَابٖ
(Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Nampikkaikonta (en) atiyarkale! Unkal iraivanukku ninkal payantu kollunkal. Im'maiyil nanmai ceytavarkalukku (marumaiyil) nanmaitan kitaikkum. Allahvutaiya pumi mika vicalamanatu. Niccayamaka porumaiyalarkalukku avarkalutaiya kuli kanakkinriye kotukkappatum
Surah Az-Zumar, Verse 10
قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Murrilum nan allahvukke valippattu, vanakkattai avanukke kalapparrataka akki avan oruvanaiye vanankumaru evappattullen
Surah Az-Zumar, Verse 11
وَأُمِرۡتُ لِأَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
melum, avanukku murrilum panintu valippattavarkalil mutanmaiyanavanaka irukkumarum evappattullen
Surah Az-Zumar, Verse 12
قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
(melum,) kuruviraka: ‘‘En iraivanukku nan maru ceytal, makattana orunalin vetanaikku niccayamaka nan payappatukiren
Surah Az-Zumar, Verse 13
قُلِ ٱللَّهَ أَعۡبُدُ مُخۡلِصٗا لَّهُۥ دِينِي
(melum,) kuruviraka: ‘‘Allah oruvanaiye kalapparra manatutan nan vanankuven, avanukke en vanakkam anaittum urittanatu
Surah Az-Zumar, Verse 14
فَٱعۡبُدُواْ مَا شِئۡتُم مِّن دُونِهِۦۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَأَهۡلِيهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ
‘‘allahvaiyanri ninkal virumpiyavarkalai vanankik kontirunkal. (Akave, atarkuriya tantanaiyai ataivirkal.)'' “Meyyakave nastamataintavarkal yarenral, (iraivanukku maruceytu) tankalukkum tankal kutumpattirkum marumaiyil nastattai untu pannik kontavarkaltan. Arintu kollunkal itutan telivana nastam enru (napiye) kuruviraka
Surah Az-Zumar, Verse 15
لَهُم مِّن فَوۡقِهِمۡ ظُلَلٞ مِّنَ ٱلنَّارِ وَمِن تَحۡتِهِمۡ ظُلَلٞۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ ٱللَّهُ بِهِۦ عِبَادَهُۥۚ يَٰعِبَادِ فَٱتَّقُونِ
(marumai nalil) ‘‘ivarkalin (talaikku) mel iruntum neruppu culntu kollum. Ivarkalin (patankalin) kil iruntum (neruppu) culntu kollum'' itaik kontu allah tan atiyarkalai payamuruttukiran. ‘‘En atiyarkale! Enakku ninkal payantu kollunkal
Surah Az-Zumar, Verse 16
وَٱلَّذِينَ ٱجۡتَنَبُواْ ٱلطَّـٰغُوتَ أَن يَعۡبُدُوهَا وَأَنَابُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰۚ فَبَشِّرۡ عِبَادِ
(Akave,) ‘‘evarkal saittankalai vanankatu, avarriliruntu vilaki murrilum allahvaiye munnokkukirarkalo, avarkalukkuttan narceyti. (Akave,) (napiye!) Nir enatu (nalla) atiyarkalukku narceyti kuruviraka
Surah Az-Zumar, Verse 17
ٱلَّذِينَ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقَوۡلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحۡسَنَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَىٰهُمُ ٱللَّهُۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمۡ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
avarkal ettakaiyavarkal enral, (kur'anakiya ip)peccai ceviyurru, atil mika alakiyatai pinparri natakkinranar. Ivarkalaiye, allah nerana pataiyil celuttukiran. Ivarkaltan (unmaiyil) arivutaiyavarkal avarkal
Surah Az-Zumar, Verse 18
أَفَمَنۡ حَقَّ عَلَيۡهِ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي ٱلنَّارِ
(napiye!) ‘‘Evan (pavam ceytu avan) mitu vetanaiyin vakku urutiyaki vittato avana (nervali perravarkalukku camamavan)? (Avan narakam cenre tiruvan.) Narakattilirukkum avanai nir kapparri vituvira
Surah Az-Zumar, Verse 19
لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ غُرَفٞ مِّن فَوۡقِهَا غُرَفٞ مَّبۡنِيَّةٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَعۡدَ ٱللَّهِ لَا يُخۡلِفُ ٱللَّهُ ٱلۡمِيعَادَ
evarkal tankal iraivanukkup payantu natakkirarkalo avarkalukku, (corkkattil) melmatikal untu. Atarku melum kattatankal eluppappattirukkum. Atil niraruvikal totarntu otik kontirukkum. (Ivvare avarkalukku) allah vakkalittirukkiran. Allah tan vakkurutiyil maramattan
Surah Az-Zumar, Verse 20
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَسَلَكَهُۥ يَنَٰبِيعَ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا مُّخۡتَلِفًا أَلۡوَٰنُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصۡفَرّٗا ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ حُطَٰمًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
(napiye!) ‘‘Nir parkkavillaiya? Niccayamaka allahtan, mekattiliruntu malaiyai poliyac ceytu, ataip pumiyil urrukkalaka otac ceykiran. Pinnar, ataik kontu pala nirankalaiyutaiya (palavakaip) payirkalai velippatuttukiran. Pinnar, avai (karukkontu) mancal niramaka irukkak kankirirkal. Pinnar, ataik kaynta carukukalaka akkivitukiran. Niccayamaka itil arivutaiyavarkalukku nalla patippinai irukkiratu
Surah Az-Zumar, Verse 21
أَفَمَن شَرَحَ ٱللَّهُ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٖ مِّن رَّبِّهِۦۚ فَوَيۡلٞ لِّلۡقَٰسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
Evarutaiya ullattai islamai erka allah vicalappatuttinano avar, tan iraivanin pirakacattil irukkirar. Allahvai napakam ceyvatiliruntu vilaki, evarkalutaiya ullankal (iruki) katinamaki vittanavo avarkalukkuk ketutan. Ivarkal pakirankamana valikettiltan irukkinranar
Surah Az-Zumar, Verse 22
ٱللَّهُ نَزَّلَ أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِيثِ كِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا مَّثَانِيَ تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ جُلُودُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمۡ وَقُلُوبُهُمۡ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٍ
allah mika alakana visayankalaiye (inta vetattil) irakki irukkiran. (Itilulla vacanankalukkitaiyil muranpatillamal)onrai marronru ottatakavum (manatil pativatarkaka ore visayattai) tirumpat tirumpavum kurappattullatu. Evarkal tankal iraivanukkup payappatukirarkalo, (avarkal ataik ketta utan) avarkalutaiya tolkal cilirttu vitukinrana. Pinnar, avarkalutaiya tolkalum ullankalum allahvutaiya vetattin pakkam ilaki atanpati ceyalpatukinrana. Ituve allahvutaiya nerana valiyakum. Tan virumpiyavarkalai itan mulam allah nerana valiyil celuttukiran. Evanai allah tavarana valiyil vittu vittano avanai nervali celuttakkutiyavan oruvanumillai
Surah Az-Zumar, Verse 23
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجۡهِهِۦ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَقِيلَ لِلظَّـٰلِمِينَ ذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ
evan, marumaiyin kotiya vetanaiyait tan mukattaik kontenum tatuttuk kollap pirayacaippatupavana (corkkavacikku camamavan)? Aniyayakkararkalai nokki ninkal tetik konta (tiya) ceyalaic cuvaittup parunkal enrutan kurappatum
Surah Az-Zumar, Verse 24
كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَأَتَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ
(ivvare) ivarkalukku munniruntavarkalum, (nam vacanankalaip) poyyakkinarkal. Atalal, (vetanai varumenpatai) avarkal (oru ciritum) unarntu kollata vitattil, vetanai avarkalai vantataintatu
Surah Az-Zumar, Verse 25
فَأَذَاقَهُمُ ٱللَّهُ ٱلۡخِزۡيَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
ivvulaka valkkaiyilum ilivaiye avarkal cuvaikkumpati allah ceytan. Marumaiyilulla vetanaiyo mikap peritu. (Itai) avarkal arintu kollaventume
Surah Az-Zumar, Verse 26
وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
Manitarkal nallunarcci peruvatarkaka, inta kur'anil ella utaranankalaiyum nam telivaka kuriyirukkirom
Surah Az-Zumar, Verse 27
قُرۡءَانًا عَرَبِيًّا غَيۡرَ ذِي عِوَجٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
(allahvukku) avarkal payantu kolvatarkaka konalarra ikkur'anai(t telivana) arapi moliyil irakkivaittom
Surah Az-Zumar, Verse 28
ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا رَّجُلٗا فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَٰكِسُونَ وَرَجُلٗا سَلَمٗا لِّرَجُلٍ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
allah or utaranattaik kurukiran: Oru manitan pala ejamankalukku (atimaiyaka) iruntu (avarkal ovvoruvarum, tanakke avan velai ceyyaventumenru) ilupari ceytu kolkinranar. Marroru manitan (atimaitan; anal, avan) oruvanukku mattum contamanavan. Ivviruvarum tanmaiyal camamavarkala? (Akamattarkal enpatai arivirkal. Akave, itarkaka) pukalanaittum allahvukke (enru tuti ceyvomaka! Ivvare pala teyvankalai vanankum oruvan, ore allahvai vanankupavanukku camamaka mattan. Eninum,) avarkalil perumpalanavarkal (itai kuta) arintu kollavillai
Surah Az-Zumar, Verse 29
إِنَّكَ مَيِّتٞ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ
(napiye!) Niccayamaka nirum irantuvitakkutiyavare. Niccayamaka avarkalum irantuvitak kutiyavarkaltan
Surah Az-Zumar, Verse 30
ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عِندَ رَبِّكُمۡ تَخۡتَصِمُونَ
pinnar, marumaiyil niccayamaka ninkal anaivarum unkal iraivanitattil (kontuvarappattu) ninkal (nitattaik kori unkalukkul) tarkkittuk kolvirkal
Surah Az-Zumar, Verse 31
۞فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى ٱللَّهِ وَكَذَّبَ بِٱلصِّدۡقِ إِذۡ جَآءَهُۥٓۚ أَلَيۡسَ فِي جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡكَٰفِرِينَ
allahvin mitu poy kuri tannitam vanta (vetamakiya) unmaiyaip poyyakkupavanaivita maka aniyayakkaran yar? Attakaiya nirakarippavarkal tankumitam narakattil illaiya
Surah Az-Zumar, Verse 32
وَٱلَّذِي جَآءَ بِٱلصِّدۡقِ وَصَدَّقَ بِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ
unmaiyaik kontuvantava(rakiya nam tuta)rum, atai unmai enre nampiyavarum akiya ivarkaltan iraiyaccamutaiyavarkal
Surah Az-Zumar, Verse 33
لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡۚ ذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
avarkal virumpiyatellam avarkalin iraivanitattil avarkalukkuk kitaikkum. (Enenral, ittakaiya) nanmai ceytavarkalukku ituve (takutiyana) kuliyakum
Surah Az-Zumar, Verse 34
لِيُكَفِّرَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ أَسۡوَأَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ ٱلَّذِي كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Avarkal ceyta kurrankalaiyum allah mannittu, avarkalutaiya kuliyai avarkal ceytataivita mika alakana vitattil kotuppan
Surah Az-Zumar, Verse 35
أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِكَافٍ عَبۡدَهُۥۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
tan atiyarukku (ventiya utavi ceyya) allah (oruvane) potumanavanaka illaiya? (Napiye!) Avarkal (tankal teyvankalakiya) allah allatavarraip parri unkalai payamuruttukinranar. (Atai nir porutpatutta ventam.) Evanai allah tavarana valiyil vittu vitukirano, avanai nerana valiyil celuttakkutiyavan oruvanumillai
Surah Az-Zumar, Verse 36
وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّضِلٍّۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِعَزِيزٖ ذِي ٱنتِقَامٖ
evanai allah nerana valiyil celuttukirano avanai, valiketuppavan oruvanumillai. Allah (anaivaraiyum) mikaittavanaka palivanka arral utaiyavanaka illaiya
Surah Az-Zumar, Verse 37
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَنِيَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ هَلۡ هُنَّ كَٰشِفَٰتُ ضُرِّهِۦٓ أَوۡ أَرَادَنِي بِرَحۡمَةٍ هَلۡ هُنَّ مُمۡسِكَٰتُ رَحۡمَتِهِۦۚ قُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُۖ عَلَيۡهِ يَتَوَكَّلُ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
(napiye!) Vanankalaiyum pumiyaiyum, pataittavan yar? Enru nir avarkalaik ketpirayin, ‘‘allahtan'' enru niccayamaka avarkal kuruvarkal. Melum, (napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: Allah enakku oru tinkilaikka natinal, (ninkal teyvankalena alaikkum allah allata) avai attinkai nikkivita mutiyuma enpatai ninkal kavanittirkala? Allatu avan enakku etum arulpuriya natinal, avanutaiya arulai ivai tatuttuvituma (enpataiyum ninkal kavanittirkala)? (Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Allah (oruvane) enakkup potumanavan. Nampakkutiyavarkal anaivarum avanaiye nampavum
Surah Az-Zumar, Verse 38
قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ
(melum, napiye!) Kuruviraka: ‘‘En makkale! Ninkal unkal nilaimaiyil iruntu kontu ninkal (ceyyakkutiyataic) ceytu kontirunkal. Nanum (en nilaiyiliruntu kontu, nan ceyyak kutiyatai) ceytu varuven. (Evarutaiya ceyal tavaru enpataip) pinnar, ninkal arintukolvirkal
Surah Az-Zumar, Verse 39
مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ
ilivupatuttum vetanai yarai vantataikiratu? Nilaiyana vetanai evar mitu irankukiratu? (Enpataiyum ninkal arintu kolvirkal)
Surah Az-Zumar, Verse 40
إِنَّآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ لِلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٍ
(Napiye!) Niccayamaka nam manitarkalin nanmaikkakave murrilum unmaiyaik kontulla ivvetattai um mitu irakki vaittom. Akave, evan itaip pinparri natakkirano, atu avanukke nanru; evan (itiliruntu) valitavari vitukirano avan, vali tavariyatu avanukke tinkaka mutiyum. (Napiye!) Nir avarkal mitu poruppalar alla
Surah Az-Zumar, Verse 41
ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا وَٱلَّتِي لَمۡ تَمُتۡ فِي مَنَامِهَاۖ فَيُمۡسِكُ ٱلَّتِي قَضَىٰ عَلَيۡهَا ٱلۡمَوۡتَ وَيُرۡسِلُ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
manitarkal irakkumpolutum, irakkamal nittiraiyil irukkum polutum allahve avarkalutaiya uyiraik kaipparrukiran. Pinnar, evarkal mitu maranam vitikkappattato avarkalutaiya uyirai(t tannitame) niruttik kolkiran. Marravarka(lin uyirka)lai, kurippitappatta kalamvarai vala avan avarkalitame anuppivitukiran. Cintikkakkutiya makkalukku, niccayamaka itil pala patippinaikal irukkinrana
Surah Az-Zumar, Verse 42
أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ شُفَعَآءَۚ قُلۡ أَوَلَوۡ كَانُواْ لَا يَمۡلِكُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَعۡقِلُونَ
ivarkal allah allatavarrai(t tankalukkuc) ciparicu ceypavarkal enru (enni) etuttuk kontirukkinranara? ‘‘Avai etarkum cakti arrataka, etaiyum ariyakkutiya unarcci arrataka iruntaluma (avarrai ninkal unkalukkuc ciparicu ceypavai enru etuttuk kolvirkal)?'' Enru (napiye!) Avarkalaik ketpiraka
Surah Az-Zumar, Verse 43
قُل لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِيعٗاۖ لَّهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
(melum napiye!) Kuruviraka: Ciparicukal anaittume allahvukkuc contamanavai. (Akave avanutaiya anumatiyinri, avanitattil oruvarum ciparicu ceyya mutiyatu.) Vanankal pumiyin atci muluvatum allahvukkuriyate. Pinnar, (marumaiyil) avanitame ninkal kontu varappatuvirkal
Surah Az-Zumar, Verse 44
وَإِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَحۡدَهُ ٱشۡمَأَزَّتۡ قُلُوبُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِۖ وَإِذَا ذُكِرَ ٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
allahvin peyarai mattum taniyakak kurappattal, marumaiyai nampata avarkalin ullankal (kopattal) curunki vitukinrana. Avan allatavai(kalin peyarkal) kurappattalo, avarkal cantosappatukinranar
Surah Az-Zumar, Verse 45
قُلِ ٱللَّهُمَّ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ عَٰلِمَ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ أَنتَ تَحۡكُمُ بَيۡنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
(Napiye! Pirarttanai ceytu) kuruviraka: ‘‘Enkal iraivane! Vanankalaiyum pumiyaiyum pataittavane! Maraivanataiyum, velippataiyanataiyum arintavane! Un atiyarkal tarkkittuk kontirukkum visayattil avarkalukkitaiyil ni tirppalippayaka
Surah Az-Zumar, Verse 46
وَلَوۡ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦ مِن سُوٓءِ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مَا لَمۡ يَكُونُواْ يَحۡتَسِبُونَ
(napiye!) Aniyayam ceytavarkalukkup pumiyilulla anaittume contamaka iruntu, attutan ataip ponratoru pakamum irunta potilum marumaiyin kotiya vetanaiyil iruntu avarkal tappittukkolla avai anaittaiyume parikaramakak kotuttu vitave niccayamaka virumpuvarkal. (Eninum, atu akakkutiyatalla) melum, avarkal etirparkkatatellam allahvitamiruntu avarkalukku veliyakum
Surah Az-Zumar, Verse 47
وَبَدَا لَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
melum, avarkal ceytukontirunta (ketta) ceyalkalin timaikal avarkalukku velippattuvitum. Avarkal parikacam ceytu kontirunta vetanaiyum avarkalaic culntukollum
Surah Az-Zumar, Verse 48
فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
manitanai etum tinku anukum camayattil, (atai nikkumpati) nam'mitame avan pirarttanai ceykiran. (Atai nikki) avanukku nam oru arul purintalo, ‘‘tan atai ataintatellam tan arivin camarttiyattaltan'' enru kurukiran. (Atu cari) alla; atuvum (avarkalukku) oru cotanaiyakum. Ayinum, avarkalil atikamanor itai arintu kolvatillai
Surah Az-Zumar, Verse 49
قَدۡ قَالَهَا ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ivarkalukku munniruntavarkalum, ivvarutan kurikkontu iruntarkal. Eninum, avarkal campatittu vantatil onrume avarkalukkup payanalikkamal poyvittatu
Surah Az-Zumar, Verse 50
فَأَصَابَهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْۚ وَٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡ هَـٰٓؤُلَآءِ سَيُصِيبُهُمۡ سَيِّـَٔاتُ مَا كَسَبُواْ وَمَا هُم بِمُعۡجِزِينَ
Avarkal ceytukontirunta (ketta) ceyalin timaikaltan avarkalai vantataintana. (Yutarkalakiya) ivarkalilum evarkal aniyayam ceykirarkalo avarkalai, avarkal ceyyum (ketta) ceyalin timaikal aticikkirattil vantataiyum. Avarkal (ivvisayattil allahvait) torkatittuvita mutiyatu
Surah Az-Zumar, Verse 51
أَوَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
avarkal arintu kollavillaiya? Allahtan, tan natiyavarkalukku unavai virivakkukiran. (Tan natiyavarkalukkuc) curukki vitukiran. Nampikkai konta makkalukku niccayamaka itil pala attatcikal irukkinrana
Surah Az-Zumar, Verse 52
۞قُلۡ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Enatu atiyarkale! (Unkalil) evarum varampu miri tamakkuttame tinkilaittuk kontapotilum, allahvin arulaip parri ninkal nampikkai ilantuvita ventam. (Ninkal pavattiliruntu vilaki, manam varunti mannippuk korinal) niccayamaka allah (unkal) pavankal anaittaiyum mannittu vituvan. Enenral, niccayamaka avantan mikka mannippavan, maka karunai utaiyavan avan
Surah Az-Zumar, Verse 53
وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
akave, (manitarkale!) Unkalai vetanai vantataivatarku munnatakave, ninkal unkal iraivan pakkam tirumpi, avanukku murrilum panintu valipattu natankal. (Vetanai vantu vittalo,) pinnar (oruvaralum) ninkal utavi ceyyappata mattirkal
Surah Az-Zumar, Verse 54
وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحۡسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ بَغۡتَةٗ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ
(manitarkale!) Ninkal ariyata vitattil titirena unkalitam vetanai varuvatarku munnatakave unkal iraivanal unkalukku irakkivaikkappatta, (vetankalil) mika alakana (i)taip pinparrunkal
Surah Az-Zumar, Verse 55
أَن تَقُولَ نَفۡسٞ يَٰحَسۡرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّـٰخِرِينَ
(unkalil) evarum, ‘‘allahvaip parri nan (kavanikka ventiyavarraik kavanikkatu) tavarivitten. En kete! Nan (ivarraip) parikacam ceytu kontiruntene!'' Enru kuramal iruppatarkakavum
Surah Az-Zumar, Verse 56
أَوۡ تَقُولَ لَوۡ أَنَّ ٱللَّهَ هَدَىٰنِي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ
Allatu (unkalil evarum) ‘‘allah enakku nerana valiyai arivittiruntal, nanum iraiyaccamutaiyavarkalil oruvanaki iruppen!'' Enru kuramal iruppatarkakavum
Surah Az-Zumar, Verse 57
أَوۡ تَقُولَ حِينَ تَرَى ٱلۡعَذَابَ لَوۡ أَنَّ لِي كَرَّةٗ فَأَكُونَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
allatu, (unkalil evarum) vetanaiyaik (kannal) kanta camayattil ‘‘(ivvulakattirku) nan tirumpic cella vali unta? Avvarayin nan nallavarkalil akivituven'' enru kuramal iruppatarkakavum (unkal iraivan pakkam tirumpi, avan irakkiya vetattai pinparrunkal)
Surah Az-Zumar, Verse 58
بَلَىٰ قَدۡ جَآءَتۡكَ ءَايَٰتِي فَكَذَّبۡتَ بِهَا وَٱسۡتَكۡبَرۡتَ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(avvaru evanenum kurinal, iraivan avanai nokki,) ‘‘am! Meyyakave en vacanankal unnitam vantana, ni avarraip poyyakkinay, karvam kontay, atai nirakarippavarkalil iruntay.'' (Enru kuruvan)
Surah Az-Zumar, Verse 59
وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ تَرَى ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى ٱللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسۡوَدَّةٌۚ أَلَيۡسَ فِي جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡمُتَكَبِّرِينَ
(napiye!) Marumai nalanru allahvin mitu poy kurum ivarkalin mukankal karuttup poyiruppatai nir kanpir. Karvam konta ivarkal cellumitam narakattil illaiya
Surah Az-Zumar, Verse 60
وَيُنَجِّي ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ بِمَفَازَتِهِمۡ لَا يَمَسُّهُمُ ٱلسُّوٓءُ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
evarkal (pavankaliliruntu) murrilum (mulumaiyaka) vilakik kontarkalo avarkalai oru tinkum anukatu allah patukattuk kolvan; avarkal tukkappatavum mattarkal
Surah Az-Zumar, Verse 61
ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ
allahve ella porulkalaiyum pataittavan; avane ella porulkalin poruppalan
Surah Az-Zumar, Verse 62
لَّهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
vanankal, pumiyilulla (pokkisam mutaliya)varrin cavikal avanitame irukkiratu. Akave, allahvin vacanankalai evarkal nirakarikkirarkalo, avarkaltan murrilum nastam ataintavarkal
Surah Az-Zumar, Verse 63
قُلۡ أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَأۡمُرُوٓنِّيٓ أَعۡبُدُ أَيُّهَا ٱلۡجَٰهِلُونَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Mutarkale! Allah allatavarraiya nan vanankumpati ennai ninkal evukirirkal
Surah Az-Zumar, Verse 64
وَلَقَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
(Napiye!) Umakkum, (napimarkalin) umakku munniruntavarkalukkum meyyakave vahyi mulam arivikkappattatu: (Atu enna venral, allahvukku) nir inaivaittal, umatu nanmaikal anaittum alintu, niccayamaka nir nastamataintavarkalil akivituvir
Surah Az-Zumar, Verse 65
بَلِ ٱللَّهَ فَٱعۡبُدۡ وَكُن مِّنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ
maraka, nir allah oruvanaiye vanankuviraka; avanukku nanri celuttupavarkalil akivituviraka
Surah Az-Zumar, Verse 66
وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦ وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطۡوِيَّـٰتُۢ بِيَمِينِهِۦۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
(napiye!) Allahvin (melana) takutikkut takkavaru avanai avarkal kanniyappatuttuvatillai. Pumi (ivvalavu peritaka irunta potilum atu) muluvatum marumaiyil avanutaiya oru kaippitiyil irukkum. Melum, vanankal anaittum curuttappattu avanutaiya valatu kaiyil irukkum. Ivarkal inaivaippatai vittu avan mika melanavan; avan mika paricuttamanavan
Surah Az-Zumar, Verse 67
وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخۡرَىٰ فَإِذَا هُمۡ قِيَامٞ يَنظُرُونَ
sur (ekkalam) utappattal, vanankalil iruppavarkalum, pumiyil iruppavarkalum allah natiyavarkalait tavira, murccittu mati ilantu (viluntu alintu) vituvarkal. Marumurai sur utappattal utane avarkal anaivarum (uyir perru) eluntu ninru (iraivanai) etir nokki nirparkal
Surah Az-Zumar, Verse 68
وَأَشۡرَقَتِ ٱلۡأَرۡضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ وَجِاْيٓءَ بِٱلنَّبِيِّـۧنَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
iraivanin oliyaik kontu pumi pirakacikkum. (Avaravarkalin) tinacarik kurippu (avaravarkal mun) vaikkappattuvitum. Napimarkalaiyum, ivarkalutaiya (marra) catciyankalaiyum kontuvarappattu, avarkalukkitaiyil nitamakat tirppalikkappatum. (Avarkalutaiya nanmaiyil oru anuvalavenum kuraitto, pavattil oru anuvalavenum atikappatuttiyo) avarkal aniyayam ceyyappata mattarkal
Surah Az-Zumar, Verse 69
وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَا يَفۡعَلُونَ
ovvoru manitanum, avan ceytatarkuriya kuliyai mulumaiyakave ataivan. Allahvo, avarkal ceytavai anaittaiyum nankarivan
Surah Az-Zumar, Verse 70
وَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَتۡلُونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ رَبِّكُمۡ وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنۡ حَقَّتۡ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
(Annalil) nirakarittavarkal anaivarum, kuttam kuttamaka narakattin pakkam otti varappatuvarkal. (Atan camipamaka) avarkal vantavutan, atan vayilkal tirakkappattuvitum. Atan kavalalarkal avarkalai nokki, ‘‘unkalil iruntu allahvutaiya tutarkal unkalitam varavillaiya? Unkal iraivanutaiya vacanankalai avarkal unkalukku otik kanpikkavillaiya? Innalai ninkal cantikka ventiyataip parri, avarkal unkalukku accamutti eccarikkai ceyyavillaiya?'' Enru ketparkal. Atarkavarkal ‘‘am! (Vantarkal)'' enre colvarkal. (Ayinum, atu payan alikkatu. Enenral,) nirakarippavarkalukku vetanaiyaip parriya tirppu urutiyaki vittatu
Surah Az-Zumar, Verse 71
قِيلَ ٱدۡخُلُوٓاْ أَبۡوَٰبَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ فَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلۡمُتَكَبِّرِينَ
akave, ‘‘narakattin vayilkalil ninkal nulaintu vitunkal. Enrenrume ninkal atil tankivitunkal'' enru kurappatum. Akave, karvamkonta (i)varkal tankumitam maka kettatu
Surah Az-Zumar, Verse 72
وَسِيقَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا وَفُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَا سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡ طِبۡتُمۡ فَٱدۡخُلُوهَا خَٰلِدِينَ
evarkal tankal iraivanukkup payantu natantu kontiruntarkalo avarkal (annalil) kuttam kuttamakac corkkattin pakkam alaittu varappatuvarkal. Atan camipamaka avarkal varum camayattil, atan vayilkal tirakkappattu, atan kavalalarkal avarkalai nokki, ‘‘unkal mitu salam untavatakuka! Ninkal pakkiyavankalaki vittirkal. Ninkal itil nulaintu, enrenrum itil tankivitunkal'' enru kuruvarkal
Surah Az-Zumar, Verse 73
وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي صَدَقَنَا وَعۡدَهُۥ وَأَوۡرَثَنَا ٱلۡأَرۡضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ ٱلۡجَنَّةِ حَيۡثُ نَشَآءُۖ فَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ
atarkavarkal, ‘‘pukal anaittum allahvukkuriyanave! Avan tan vakkurutiyai enkalukku unmaiyakki vaittan. Corkkattil nankal virumpiya itamellam cenrirukka atan pumiyai enkalukkuc contamakki vaittan'' enru kuruvarkal. Nanmai ceytavarkalin kuli ivvaru nanmaiyakave mutiyum
Surah Az-Zumar, Verse 74
وَتَرَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ حَآفِّينَ مِنۡ حَوۡلِ ٱلۡعَرۡشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡۚ وَقُضِيَ بَيۡنَهُم بِٱلۡحَقِّۚ وَقِيلَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(Napiye! Annalil) vanavarkal tankal iraivanaip pukalntu, tuti ceytavannam ‘arsai' culntu nirpatai nir kanpir. Accamayam avarkalukkitaiyil niyayamakave tirppalikkappattu, ‘‘akilattar anaivarin iraivanana allahvukke ellap pukalum contamanatu'' enru (anaivaralum tuti ceytu pukalntu) kurappatum
Surah Az-Zumar, Verse 75