Surah Sad - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
صٓۚ وَٱلۡقُرۡءَانِ ذِي ٱلذِّكۡرِ
sat; nallupatecankal nirainta inta kur'an mitu cattiyamaka
Surah Sad, Verse 1
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي عِزَّةٖ وَشِقَاقٖ
(itu nam'maltan arulappattatu. Itai) nirakarippavarkal perum kurotattilum virotattilum (mulki) irukkinranar
Surah Sad, Verse 2
كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٖ
ivarkalukku munnar, (ivvaru irunta) ettanaiyo vakupparai nam alittirukkirom. (Vetanai vanta camayattil) avarkal ellorum utavi tetik kuccalittarkal. Atu (vetanaiyiliruntu) tappittuk kollakkutiya neramay irukkavillai
Surah Sad, Verse 3
وَعَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرٞ مِّنۡهُمۡۖ وَقَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا سَٰحِرٞ كَذَّابٌ
(avarkalukku) accamutti eccarikkakkutiya oru tutar (akiya nir) avarkali(n inatti)lirunte avarkalitam vantataip parri avarkal accariyappattu, ‘‘ivar mikap poy collum cuniyakkarartan'' enru (unkalaip parri) anta nirakarippalarkal kurukinranar
Surah Sad, Verse 4
أَجَعَلَ ٱلۡأٓلِهَةَ إِلَٰهٗا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عُجَابٞ
‘‘enna! Ivar (nam) teyvankal anaittaiyum (poyyenak kuri, vanakkattirkuriyavan) ore or iraivantan enru akkivittara? Meyyakave, itu or accariyamana visayamtan'' (enru kuri)
Surah Sad, Verse 5
وَٱنطَلَقَ ٱلۡمَلَأُ مِنۡهُمۡ أَنِ ٱمۡشُواْ وَٱصۡبِرُواْ عَلَىٰٓ ءَالِهَتِكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٞ يُرَادُ
avarkalilulla talaivarkal (marravarkalai nokki, ‘‘ivarai vittu) ninkal cenruvitunkal. Unkal teyvankalai aratanai ceyvatil ninkal urutiyayirunkal. (Unkal teyvankalaik kaivitumpati kurum)ivvisayattil eto (oru cuyanalamtan) karutappatukiratu'' enru kurik konte cenru vittanar
Surah Sad, Verse 6
مَا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِي ٱلۡمِلَّةِ ٱلۡأٓخِرَةِ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا ٱخۡتِلَٰقٌ
‘‘Munnulla vakupparkalilum, itai nam kelvippattatillai. Itu (ivaral) punaiyappattate tavira verillai'' enrum
Surah Sad, Verse 7
أَءُنزِلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ مِنۢ بَيۡنِنَاۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّن ذِكۡرِيۚ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ
‘‘nam'maivittu ivar peril mattumtana (veta) upatecam irakkappattu vittatu'' (enrum kurinarkal). Avvaranru. Unmaiyil ivarkal nam eccarikkaiyaip parriye perum cantekattil irukkinranar. Melum, ituvarai avarkal nam vetanaiyaic cuvaittup parkkave illai
Surah Sad, Verse 8
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَحۡمَةِ رَبِّكَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡوَهَّابِ
(veta upatecam tankal mitu iranka ventumenru ivarkal kuruvatarku) anaivaraiyum mikaitta perum kotaiyaliyakiya, umatu iraivanin arul pokkisam avarkalitamtan irukkirata
Surah Sad, Verse 9
أَمۡ لَهُم مُّلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ فَلۡيَرۡتَقُواْ فِي ٱلۡأَسۡبَٰبِ
allatu vanankal, pumi, innum ivarrin mattiyil ullavarrin atci avarkalukku uriyatutana? Avvarayin, avarkal (iraivanutan por purivatarkaka) eni vaittu mele eravum
Surah Sad, Verse 10
جُندٞ مَّا هُنَالِكَ مَهۡزُومٞ مِّنَ ٱلۡأَحۡزَابِ
(kevalam!) Inkirukkum ivarkalutaiya kuttattinar (em'mattiram?) Marra kuttattinarkalaip polave ivarkalum muriyatikkappatuvarkal
Surah Sad, Verse 11
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَعَادٞ وَفِرۡعَوۡنُ ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ
(ivvare) ivarkalukku munnar irunta nuhvutaiya makkalum, ‘at' ennum makkalum, perum pataiyutaiya hpir'avnum, (nam tutarkalaip) poyyakkinarkal
Surah Sad, Verse 12
وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطٖ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ
avvare ‘samut' ennum makkalum, luttutaiya makkalum, (matyan) toppuvacikalum (poyyakkinarkal). Ivarkaltan (muriyatikkappatta) antak kuttattinarkal
Surah Sad, Verse 13
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
ivarkal ovvoru kuttattinarum tutarkalaip poyyakkamal iruntatillai. (Akave, avarkal mitu) en vetanai urutiyayirru
Surah Sad, Verse 14
وَمَا يَنظُرُ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ مَّا لَهَا مِن فَوَاقٖ
akave, (arapikalakiya) ivarkalum (tankalai alikkakkutiya) ore oru captattait tavira (veretanai) etirparkkinranar. (Atu varum camayam) atait tamatappatuttavum vali irukkatu
Surah Sad, Verse 15
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
Ivarkal, kelvi kanakkuk ketkum nal varuvatarku munnatakave, ‘‘enkal iraivane! Enkal (vetanaiyin) pakattai enkalukkuk kotuttut tirttuvitu!'' Enru (parikacamakak) ketkirarkal
Surah Sad, Verse 16
ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ
(napiye!) Ivarkal kuruvataip parrip porumaiyaka cakittukkontu iruppiraka. Melum, mika palacaliyakiya nam atiyar tavutai ninaittup parppiraka. Niccayamaka avar (ettakaiya ciramattilum) nam'maiye nokki ninrar
Surah Sad, Verse 17
إِنَّا سَخَّرۡنَا ٱلۡجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحۡنَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ
niccayamaka nam malaikalai avarukku vacappatuttit tantom. Kalaiyilum, malaiyilum avai avarutan cerntu tuti ceytu kontiruntana
Surah Sad, Verse 18
وَٱلطَّيۡرَ مَحۡشُورَةٗۖ كُلّٞ لَّهُۥٓ أَوَّابٞ
paravaikalin kuttattaiyum, (nam avarukku vacappatuttit tantom.) Avai, avarutaiya captattaip pinparri avarai culntu (avvare) captamittana
Surah Sad, Verse 19
وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ
avarutaiya atciyai nam palappatutti, avarukku nanattaiyum piraccanaikalait tirkkum caktiyaiyum kotuttom
Surah Sad, Verse 20
۞وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ
(napiye!) Anta valakkalikalin ceyti umakkuk kitaittirukkirata? Avarkal (tavutu vanankik kontirunta) matattu araiyin cuvarraittanti (vantu)
Surah Sad, Verse 21
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ
tavutitam nulaintapotu, avar avarkalaip parri(p payantu) titukkamurrar. Atarkavarkal ‘‘(tavute!) Payappatatir. (Nankal iruvarum) iru katcikkararkal. Enkalil oruvar marroruvar mitu aniyayam ceytirukkirar. Enkalukkitaiyil nir nitamakat tirppalippiraka. Atil tavarilaittu vitatir. Enkalai nerana valiyil celuttuviraka
Surah Sad, Verse 22
إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعٞ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةٗ وَلِيَ نَعۡجَةٞ وَٰحِدَةٞ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ
ivar en cakotarar. Avarukku tonnurri onpatu atukal irukkinrana. Ennitam ore oru atutan irukkiratu. (Avvariruntum) avar ataiyum (tanakkuk) kotuttuvita ventum enru kuri vatattil avar ennai jeyittu vittar'' enru kurinar
Surah Sad, Verse 23
قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَقَلِيلٞ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّـٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعٗاۤ وَأَنَابَ۩
Atarku tavut, ‘‘un attai, avar tan atukalutan certtu vitumpati ketpatu niccayamaka avar um mitu ceyyum aniyayamakum. Kuttalikalil perumpalanavarkal, oruvar oruvarai mocam ceytu vitukinranar; nampikkai kontu narceyal ceykiravarkalait tavira, (nampikkaiyalarkal avvaru ceyvatillai. Mocam ceyyata) ittakaiyavarkal veku cilare!'' Enru kurinar. Itarkul niccayamaka nam tavutai cotanaikkullakki vittom enru tavut enni, tan iraivanitam tan kurrattai mannikkumpati kori, ciram panintu vananki tan iraivanai nokki pirarttanai ceytar
Surah Sad, Verse 24
فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ
atalal, nam avarutaiya kurrattai mannittu vittom. Niccayamaka avarukku nam'mitattil mika nerunkiya perum pataviyum alakana iruppitamum untu
Surah Sad, Verse 25
يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلۡنَٰكَ خَلِيفَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱحۡكُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلۡهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا نَسُواْ يَوۡمَ ٱلۡحِسَابِ
atalal, (nam avarai nokki) ‘‘tavute! Niccayamaka nam um'maip pumiyil (nam) piratinitiyaka akkinom. Atalal, nir manitarkalukkitaiyil, niyayamakat tirppu kuruviraka. Carira iccaiyaip pinparratir. Atu um'mai allahvutaiya pataiyiliruntum tavari vitumpati ceyyum. Evarkal allahvin pataiyiliruntu tavarukirarkalo avarkal kelvi kanakkuk ketkum nalai marantu vituvarkal. Atan karanamaka, avarkalukku niccayamaka katinamana vetanaiyuntu'' (enru kurinom)
Surah Sad, Verse 26
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلٗاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ
vanankalaiyum pumiyaiyum ivarrukku mattiyil ullavarraiyum vinukkaka nam pataikkavillai. Itu (vinenpatu) nirakarippavarkalin enname akum. Nirakarikkum ivarkalukkuk ketutan; ivarkalukku narakame kitaikkum
Surah Sad, Verse 27
أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ
nampikkai kontu narceyalkal ceytavarkalai pumiyil visamam ceytavarkalaip pol nam akkivituvoma? Allatu iraiyaccamutaiyavarkalai (kurrampuriyum) pavikalaippol nam akki vituvoma
Surah Sad, Verse 28
كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ
(Napiye!) Ivvetattai name um mitu irakkivaittom. Itu mika pakkiyamullatu. Arivutaiyavarkal itan vacanankalai kavanittu arayntu nallunarcci peruvarkalaka
Surah Sad, Verse 29
وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ
tavutukku, sulaimanai nam makanakat tantarul purintom. Avar mika nallatiyar. Meyyakave avar (ovvoru visayattilum) nam'maiye nokki ninrar
Surah Sad, Verse 30
إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّـٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ
(yuttattirkaka erpatu ceyyappattirunta) uyarnta kutiraikal (oru nalanru) malai nerattil, avar mun kontu varappattapolutu (ataip parttuk kontiruntatanal, curiyan astamittu avarutaiya asar tolukai tavari vittatu. Atarkavar)
Surah Sad, Verse 31
فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ
‘‘niccayamaka nan (curiyan) tiraikkul maraintuvitum varai, allahvin tiruppeyarai ninaivukurvatai vittup porulai atikamaka anpu kontu vittene (enru manam varunti)
Surah Sad, Verse 32
رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ
avarrai ennitam kontu varunkal'' enak kuri, avarrin pinnankalkalaiyum, kaluttukkalaiyum (kaiyinal nivi) tatavik kotuttar
Surah Sad, Verse 33
وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدٗا ثُمَّ أَنَابَ
niccayamaka nam sulaimanai (marroru vitattilum) cotanai ceytu, avarutaiya cim'macanattil oru muntattai erintom. Piraku, avar nam'malavil tirumpivittar
Surah Sad, Verse 34
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ
akave, avar ‘‘en iraivane! En kurrankalai mannittu vitu! Enakkup pinnar evarume ataiya mutiyata or atciyai enakku ni tantarul purivayaka! Niccayamaka nitan perum kotaiyali'' enru pirarttanai ceytar
Surah Sad, Verse 35
فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ
atalal, (avar virumpiya atciyaik kotuttuk) karraiyum avarukku vacappatuttik kotuttom. Atu avarutaiya kattalaiyin pati, avar cellakkutiya itankalukkellam mikka caukariyamakave (avaraic cumantu) cenru kontiruntatu
Surah Sad, Verse 36
وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٖ وَغَوَّاصٖ
melum, saittankalil ulla cirpikal, muttuk kulippavarkal akiya anaivaraiyum avarukku vacappatuttik kotuttom
Surah Sad, Verse 37
وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ
Melum, cankiliyal pinaikkappattirunta veru (murkkarkal) palaraiyum avarukku vacappatuttit tantom
Surah Sad, Verse 38
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
pinnar, (avarai nokki) ‘‘ivaiyellam nam umakku valankiya kotaikalakum. Akave, (ivarrai) nir kanakkinri (ellorukkum kotuttu) nanri ceyyavum. Allatu (avarrai um'mitame) niruttik kollum. (Atu umatu viruppattaip porutta visayam'' enrom)
Surah Sad, Verse 39
وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ
niccayamaka avarukku nam'mitattil mikka nerunkiya melana pataviyum alakana iruppitamum untu
Surah Sad, Verse 40
وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ
(napiye!) Nam atiyar aiyupai ninaittup parppiraka. Avar tan iraivanitam pirarttanai ceytapolutu ‘‘niccayamaka enakku saittan tunpattaiyum vetanaiyaiyum kotuttu vittan'' (enru kurinar)
Surah Sad, Verse 41
ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ
(atarku nam) ‘‘umatu kalai(p pumiyil) tattuviraka'' (enru kurinom. Avar tattave or urru utit totiyatu. Avarai nokki) ‘‘ito kulippatarkana kulirnta nir. (Ituve umatu) panamumakum'' (enru kurinom. Atanal avarutaiya noykal kunamaki vittana)
Surah Sad, Verse 42
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
pinnar, nam arulakavum arivutaiyavarkal nallunarcci peruvatarkakavum nam avarukku(p pirintirunta) avarutaiya kutumpattaraiyum avarkal ponravarkalaiyum avarkalutan kotuttu arul purintom
Surah Sad, Verse 43
وَخُذۡ بِيَدِكَ ضِغۡثٗا فَٱضۡرِب بِّهِۦ وَلَا تَحۡنَثۡۗ إِنَّا وَجَدۡنَٰهُ صَابِرٗاۚ نِّعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٞ
‘‘oru piti (pul) kattaiyai etuttu, ataikkontu (umatu manaiviyai) atippiraka. Nir umatu cattiyattai murikka ventiyatillai'' (enru kurinom.) Niccayamaka nam, avarai mikka porumai utaiyavarakave kantom. Avar mikka nallatiyar. Niccayamaka avar (ovvoru visayattilum nam'mai) nokkinavarakave iruntar
Surah Sad, Verse 44
وَٱذۡكُرۡ عِبَٰدَنَآ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ أُوْلِي ٱلۡأَيۡدِي وَٱلۡأَبۡصَٰرِ
(napiye!) Nam atiyarkal iprahim, is'hak, ya'akupaiyum ninaittup parppiraka. Ivarkal kotaiyalikalakavum, akapparvai utaiyavarkalakavum iruntarkal
Surah Sad, Verse 45
إِنَّآ أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَةٖ ذِكۡرَى ٱلدَّارِ
Marumaiyai (makkalukku) enneramum napakamuttuvatarkaka avarkalai nam piratyekappatuttinom
Surah Sad, Verse 46
وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَيۡنَ ٱلۡأَخۡيَارِ
avarkal, nam'mitattil terntetukkappatta nallatiyarkalil ullavarkalakave iruntanar
Surah Sad, Verse 47
وَٱذۡكُرۡ إِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ وَكُلّٞ مِّنَ ٱلۡأَخۡيَارِ
(napiye!) Ismayil, alyasa'u, tulkihplu akiya ivarkalaiyum ninaivu kurviraka. Ivarkal anaivarum nallatiyarkalil ullavarkal tan
Surah Sad, Verse 48
هَٰذَا ذِكۡرٞۚ وَإِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ لَحُسۡنَ مَـَٔابٖ
(merkuriya) ivaiyellam (nampikkaiyalarkalukku) nalla arivuraiyakum. Niccayamaka (ittakaiya) iraiyaccamutaiyavarkalukku (nalla) iruppitamuntu
Surah Sad, Verse 49
جَنَّـٰتِ عَدۡنٖ مُّفَتَّحَةٗ لَّهُمُ ٱلۡأَبۡوَٰبُ
atu nilaiyana corkkattil irukkiratu. Atan vacalkal avarkalukku (enneramum) tirakkappattirukkum
Surah Sad, Verse 50
مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدۡعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ وَشَرَابٖ
atil (ulla talaiyanaikalin mitu) caynta vannamaka, eralamana kani varkkankalaiyum (inpamana) panankalaiyum, kettu (vankip pucittu) aruntikkontu irupparkal
Surah Sad, Verse 51
۞وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ
avarkalitattil kilnokkiya parvaiyaiyutaiya otta vayatutaiya kannikaikal palarum irupparkal
Surah Sad, Verse 52
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
(avarkalai nokki) kelvi kanakkuk ketkum nalil unkalukku(t taruvataka) vakkalikkappattavai ivaitan
Surah Sad, Verse 53
إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ
niccayamaka ivai nam kotaiyakum. Itarku alive illai (enru kurappatum)
Surah Sad, Verse 54
هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّـٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابٖ
(nallavarkalin mutivu) ituvakum. Valikettavarkalin tankum itam niccayamaka maka tiyatu
Surah Sad, Verse 55
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
atu narakamtan. Atiltan avarkal pukuvarkal. Atu tankumitankalil maka kettatu
Surah Sad, Verse 56
هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمٞ وَغَسَّاقٞ
(avarkalai nokki,) ‘‘ito! Kotitta nirum, cil calamum! Atai ninkal cuvaittup parunkal'' (enru kurappatum)
Surah Sad, Verse 57
وَءَاخَرُ مِن شَكۡلِهِۦٓ أَزۡوَٰجٌ
itaip ponra (tunpam nirainta) vitavitamana veru (vetanaikalu)m untu
Surah Sad, Verse 58
هَٰذَا فَوۡجٞ مُّقۡتَحِمٞ مَّعَكُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡۚ إِنَّهُمۡ صَالُواْ ٱلنَّارِ
(ivarkalutaiya talaivarkalai nokki,) ‘‘intak kuttattarum unkalutan (narakattil) tallappatuvarkal'' (enru kurappatum. Atarku avarkal) ‘‘itu avarkalukku nalvaravakatu. Niccayamaka ivarkal narakam celpavarkale'' (enru kuruvarkal)
Surah Sad, Verse 59
قَالُواْ بَلۡ أَنتُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِكُمۡۖ أَنتُمۡ قَدَّمۡتُمُوهُ لَنَاۖ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ
Atarku a(ttalai)varkal (pin totarnta) avarkalai nokki, ‘‘(enkalukku) illai. Maraka, unkalukkuttan nalvaravillai. Ninkal tan enkalukku itait tetittantirkal. (Atalal, nam'miruvarin) tankumitam maka kettatutan'' enru kuruvarkal
Surah Sad, Verse 60
قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدۡهُ عَذَابٗا ضِعۡفٗا فِي ٱلنَّارِ
tavira, ‘‘enkal iraivane! Evan itai enkalukkut teti vaittano, avanukku narakattil (vetanaiyai) iru matanku atikappatuttu'' enru pirarttipparkal
Surah Sad, Verse 61
وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالٗا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلۡأَشۡرَارِ
tavira, ‘‘mikak ketta manitarkal enru (ulakattil) ennik kontiruntome avarkalai (narakattil) kanavillaiye?'' Enru oruvar oruvaraik ketparkal
Surah Sad, Verse 62
أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِيًّا أَمۡ زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ
‘‘evarkalaip parikacam pannik kontiruntomo (avarkal inkiruntum) avarkalaip parkkatavaru nam kankaltan manki vittanavo!'' (Enrum kuruvarkal)
Surah Sad, Verse 63
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقّٞ تَخَاصُمُ أَهۡلِ ٱلنَّارِ
ivvaru narakavacikal tarkkittuk kolvatu niccayamaka unmai tan
Surah Sad, Verse 64
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مُنذِرٞۖ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
‘‘niccayamaka nan unkalukku (itaip parri) accamutti eccarikkai ceykiren. (Anaivaraiyum) atakki alukinra ore allahvait tavira (vanakkattirkuriya) veru iraivan illave illai
Surah Sad, Verse 65
رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّـٰرُ
avantan vanankal, pumi innum ivarrukku mattiyil ullavai anaittirkum urimaiyalan. Avan anaivaraiyum mikaittavan, mikka mannipputaiyavan'' enru (napiye!) Nir kuruviraka
Surah Sad, Verse 66
قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘(Unkalukku nan etutturaikkum) itu mika makattanatoru visayam
Surah Sad, Verse 67
أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ
atai ninkal purakkanikkirirkal
Surah Sad, Verse 68
مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ
(atamai iraivan pataittapotu,) melulakattar (akiya vanavarkal) tankalukkul tarkkittuk kontatu enakkonrum teriyatu. (Ataip parri) ‘‘enakku vahyi mulam arivikkappattatait tavira, (nan ariyen)
Surah Sad, Verse 69
إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
Niccayamaka nan pakirankamaka, accamutti eccarikkai ceypavane tavira verillai enrutan enakku vahyi arivikkappattullatu.''(Enru kuruviraka)
Surah Sad, Verse 70
إِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن طِينٖ
umatu iraivan vanavarkalai nokki, ‘‘nan manitanaik kalimannal pataikkap pokiren'' enru kuriya camayattil
Surah Sad, Verse 71
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ
nan avaraic ceppanittu, avarukkul (nan pataitta) en uyiriliruntu utinal avarukkumun ninkal ciram panintavarkalaka viluntuvitunkal enrum kurinan
Surah Sad, Verse 72
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ
(accamayam) vanavarkal ellorum anaivarume ciram panintarkal
Surah Sad, Verse 73
إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
iplisait tavira, avan karvamkontu (nam kattalaiyai) nirakarippavanaki vittan
Surah Sad, Verse 74
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ
atarku iraivan, ‘‘iplise! Nane en iru karankalal pataittavarukku mun ni ciram paniya unnait tatuttatu etu? Ni unnai mikap periyavanaka matittuk kontaya? Allatu ni, (en kattalaikkuk kilppatiyak kutata) uyarnta pataviyutaiyavanaki vittaya?'' Enran
Surah Sad, Verse 75
قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ
atarkavan, ‘‘avaraivita nane melanavan. Ennai niye neruppal pataittay; avarai kalimannal pataittay'' enran
Surah Sad, Verse 76
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
atarku iraivan, ‘‘avvarayin, ni itiliruntu veliyerivitu. Niccayamaka ni virattappattu vittay
Surah Sad, Verse 77
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
tirppu nal varai en capam unmitu niccayamaka nilaittirukkum'' enran
Surah Sad, Verse 78
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
atarkavan, ‘‘en iraivane! (Maranittavarkal) eluppappatum nal varai enakku avakacam kotu'' enran
Surah Sad, Verse 79
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
atarku iraivan kurinan: ‘‘Niccayamaka unakku avakacam alikkappattu vittatu
Surah Sad, Verse 80
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
kurippitta annal varai (un tavanai)
Surah Sad, Verse 81
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
atarkavan, ‘‘un makattuvattin mitu cattiyamaka nan (manitarkal) anaivaraiyum vali ketuttu vituven
Surah Sad, Verse 82
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
‘‘(eninum,) avarkalil paricutta manatutaiya un atiyarkalait tavira'' enran
Surah Sad, Verse 83
قَالَ فَٱلۡحَقُّ وَٱلۡحَقَّ أَقُولُ
atarku iraivan, ‘‘nan unmaiye kurupavan. Unmai ennavenral
Surah Sad, Verse 84
لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ أَجۡمَعِينَ
Unnaiyum unnaip pinparriya anaivaraiyum kontu narakattai nirappuven'' enran
Surah Sad, Verse 85
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ
akave, (napiye!) Kuruviraka: (Manitarkale! Itai otik kanpippatarkaka) nan unkalitattil oru kuliyaiyum ketkavillai. Melum, (ninkal cumakka mutiyata oru cumaiyai) nan unkal mitu cumattavum illai. Ivvetattai nan karpanaiyaka kattik kollavum illai
Surah Sad, Verse 86
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
ulakattar anaivarukkume itu oru nallupatecame tavira verillai
Surah Sad, Verse 87
وَلَتَعۡلَمُنَّ نَبَأَهُۥ بَعۡدَ حِينِۭ
niccayamaka ciritu kalattirkup pinnar, ninkal itan unmaiyait tittamaka arintu kolvirkal
Surah Sad, Verse 88