Surah Ad-Dukhan - Persian Translation by Abolfazl Bahrampour
حمٓ
حا، ميم
Surah Ad-Dukhan, Verse 1
وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
سوگند به [اين] كتاب روشنگر
Surah Ad-Dukhan, Verse 2
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
همانا ما آن را در شبى مبارك نازل كرديم، كه ما [همواره] بيم دهنده بوده‌ايم
Surah Ad-Dukhan, Verse 3
فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ
در آن [شب] هر كار حكيمانه‌اى از هم جدا و تدبير مى‌گردد
Surah Ad-Dukhan, Verse 4
أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
امرى از جانب ماست، همانا ما فرستنده‌ى [پيامبران] بوده‌ايم
Surah Ad-Dukhan, Verse 5
رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
[اينها] به خاطر رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست
Surah Ad-Dukhan, Verse 6
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
همان پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد
Surah Ad-Dukhan, Verse 7
لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
خدايى جز او نيست، زنده مى‌كند و مى‌ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست
Surah Ad-Dukhan, Verse 8
بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ
ولى آنها در شكّند، و [با حقايق] بازى مى‌كنند
Surah Ad-Dukhan, Verse 9
فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ
پس در انتظار روزى باش كه آسمان، دودى نمايان بياورد
Surah Ad-Dukhan, Verse 10
يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ
كه مردم را فرو مى‌پوشد، اين عذابى پردرد است
Surah Ad-Dukhan, Verse 11
رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ
[مى‌گويند:] پروردگارا! اين عذاب را از ما دور كن كه ما [اينك] مؤمنيم
Surah Ad-Dukhan, Verse 12
أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ
اين پندگيرى كجا به سودشان است و حال آن كه پيامبرى روشنگر براى آنها آمد [و پند نگرفتند]
Surah Ad-Dukhan, Verse 13
ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ
آن‌گاه از او اعراض كردند و گفتند: تعليم يافته‌اى ديوانه است
Surah Ad-Dukhan, Verse 14
إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ
[اينك] ما عذاب را اندك زمانى برمى‌داريم، [ولى] شما [باز به كارهاى خود] باز مى‌گرديد
Surah Ad-Dukhan, Verse 15
يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ
روزى كه با بزرگ‌ترين قدرت [كافران را] بگيريم همانا ما انتقام گيرنده‌ايم
Surah Ad-Dukhan, Verse 16
۞وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ
و البته پيش از آنها نيز قوم فرعون را بيازموديم و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد
Surah Ad-Dukhan, Verse 17
أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
كه [به آنها گفت:] بندگان خدا را به من تسليم كنيد، همانا من براى شما پيامبرى امينم
Surah Ad-Dukhan, Verse 18
وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
و اين كه بر خدا گردنكشى نكنيد كه من براى شما حجتى آشكار آورده‌ام
Surah Ad-Dukhan, Verse 19
وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ
و همانا من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين كه سنگسارم كنيد
Surah Ad-Dukhan, Verse 20
وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ
و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، پس از من كناره گيريد
Surah Ad-Dukhan, Verse 21
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ
پس پروردگار خود را بخواند كه: اينها مردمى گناهكارند
Surah Ad-Dukhan, Verse 22
فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
پس [گفتيم:] بندگان مرا شبانه حركت بده، كه شما مورد تعقيب خواهيد بود
Surah Ad-Dukhan, Verse 23
وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ
و دريا را آرام پشت سر بگذار كه آنها سپاهى غرق شدنى هستند
Surah Ad-Dukhan, Verse 24
كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
چه بسيار باغ‌ها و چشمه‌سارانى كه بر جاى گذاشتند
Surah Ad-Dukhan, Verse 25
وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
و كشتزارها و جايگاه‌هاى نيكو
Surah Ad-Dukhan, Verse 26
وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ
و نعمتى كه در آن شادكام بودند
Surah Ad-Dukhan, Verse 27
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ
آرى اين گونه بود، و ما [همه] آنها را به قومى ديگر ميراث داديم
Surah Ad-Dukhan, Verse 28
فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ
آن‌گاه نه آسمان به حال آنها گريست و نه زمين، و نه مهلتى به آنها داده شد
Surah Ad-Dukhan, Verse 29
وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ
و به راستى فرزندان اسرائيل را از عذاب خفت‌بار نجات داديم
Surah Ad-Dukhan, Verse 30
مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
از [ظلم] فرعون كه او برترى جويى از اسرافكاران بود
Surah Ad-Dukhan, Verse 31
وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
و همانا آنها را از روى علم بر مردم جهان برگزيديم
Surah Ad-Dukhan, Verse 32
وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَـٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ
و آنها را از آيات و معجزات چيزى عطا كرديم كه در آن امتحانى آشكار بود
Surah Ad-Dukhan, Verse 33
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ
البته اين [كافران] حتما خواهند گفت
Surah Ad-Dukhan, Verse 34
إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ
پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما زنده شدنى نيستيم
Surah Ad-Dukhan, Verse 35
فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
پس پدران ما را باز آوريد اگر راست مى‌گوييد
Surah Ad-Dukhan, Verse 36
أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
آيا ايشان بهترند يا قوم «تبع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟ آنها را نابود كرديم، [زيرا] آنان مجرم بودند
Surah Ad-Dukhan, Verse 37
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريديم
Surah Ad-Dukhan, Verse 38
مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
ما آنها را جز به حق نيافريديم، ولى بيشترشان نمى‌دانند
Surah Ad-Dukhan, Verse 39
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
به يقين، روز جدايى وعده‌گاه همه آنهاست
Surah Ad-Dukhan, Verse 40
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
روزى كه نه هيچ دوستى از دوست [خود] مشكلى را دفع مى‌كند و نه ايشان يارى مى‌شوند
Surah Ad-Dukhan, Verse 41
إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
مگر كسى كه خدا به او رحم كند، همانا او مقتدر مهربان است
Surah Ad-Dukhan, Verse 42
إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ
مسلما درخت زقوم
Surah Ad-Dukhan, Verse 43
طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ
خوراك گناه پيشه است
Surah Ad-Dukhan, Verse 44
كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ
مانند مس گداخته است كه در شكم‌ها مى‌جوشد
Surah Ad-Dukhan, Verse 45
كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ
مانند جوشيدن آب جوشان
Surah Ad-Dukhan, Verse 46
خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
[ندا آيد:] او را بگيريد و به ميان دوزخ بكشانيد
Surah Ad-Dukhan, Verse 47
ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ
آن‌گاه روى سرش از عذاب آب جوشان بريزيد
Surah Ad-Dukhan, Verse 48
ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ
بچش كه تو [به خيال خود] همان نيرومند گرامى هستى
Surah Ad-Dukhan, Verse 49
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ
البته اين همان است كه به آن شك مى‌كرديد
Surah Ad-Dukhan, Verse 50
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ
بى‌گمان، پرهيزگاران در جايگاه امنى هستند
Surah Ad-Dukhan, Verse 51
فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
در باغ‌ها و چشمه‌سارها
Surah Ad-Dukhan, Verse 52
يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
حرير نازك و حرير ضخيم مى‌پوشند [و] روياروى هم [مى‌نشينند]
Surah Ad-Dukhan, Verse 53
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
[آرى] اين گونه است و حور العين را به همسرى‌شان در مى‌آوريم
Surah Ad-Dukhan, Verse 54
يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ
در آن جا هر ميوه‌اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مى‌طلبند
Surah Ad-Dukhan, Verse 55
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
در آن جا مرگ را نخواهند چشيد، جز همان مرگ نخستين را [كه چشيده‌اند]، و آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد
Surah Ad-Dukhan, Verse 56
فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
[اين] تفضلى است از جانب پروردگار تو، اين همان كاميابى بزرگ است
Surah Ad-Dukhan, Verse 57
فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
پس جز اين نيست كه اين [قرآن] را به زبان تو آسان ساختيم، باشد كه پند گيرند
Surah Ad-Dukhan, Verse 58
فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ
پس منتظر باش كه آنها [نيز] منتظرند
Surah Ad-Dukhan, Verse 59