Surah Ad-Dukhan - Persian Translation by Mohsen Gharaati
حمٓ
حا، میم
Surah Ad-Dukhan, Verse 1
وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
به کتاب روشنگر سوگند
Surah Ad-Dukhan, Verse 2
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
ما آن را در شبى مبارک و فرخنده نازل کردیم. ما همواره هشداردهنده بوده‌ایم
Surah Ad-Dukhan, Verse 3
فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ
در آن [شب مبارک]، هر امر استواری [طبق حکمت الهى] تفصیل و تبیین مى‌شود
Surah Ad-Dukhan, Verse 4
أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
امرى که از جانب ما است و ما فرستنده [آن] بودیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 5
رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
[اینها همه] رحمت بزرگى از سوی پروردگار توست. او خود شنواى داناست
Surah Ad-Dukhan, Verse 6
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، اگر اهل یقین باشید
Surah Ad-Dukhan, Verse 7
لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
هیچ معبودى جز او نیست. اوست که زنده مى‌کند و مى‌میراند. پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست
Surah Ad-Dukhan, Verse 8
بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ
[کافران این را باور ندارند،] بلکه آنان در شک و تردید خود سرگرمند
Surah Ad-Dukhan, Verse 9
فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ
پس منتظر روزى باش که آسمان دودِ نمایانى را با خود مى‌آورد
Surah Ad-Dukhan, Verse 10
يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ
[دودى که] همه‌ی مردم را فرامى‌گیرد. این است عذابی دردناک
Surah Ad-Dukhan, Verse 11
رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ
[آن روز مردم مى‌گویند:] «پروردگارا! عذاب را از ما دفع کن! ما ایمان مى‌آوریم.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 12
أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ
این پندپذیری و بیدارى براى آنان چه سود؟ و حال آن که پیامبرى روشنگر به سراغشان آمد
Surah Ad-Dukhan, Verse 13
ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ
سپس از او روى گرداندند و گفتند: «او جنّ‌زده‌اى است که تعلیمش داده‌اند.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 14
إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ
البتّه ما اندک زمانى عذاب را برطرف مى‌کنیم، [امّا] شما باز [به کفر خود] برمى‌گردید
Surah Ad-Dukhan, Verse 15
يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ
روزى که [آنها را] با قدرتى بزرگ خواهیم گرفت، که ما انتقام گیرنده‌ایم
Surah Ad-Dukhan, Verse 16
۞وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ
و همانا ما پیش از این کافران، قوم فرعون را آزمودیم و پیامبرى بزرگوار براى آنان آمد
Surah Ad-Dukhan, Verse 17
أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
[موسى به آنان گفت:] «بندگان خدا را به من بسپارید من براى شما پیامبرى امین هستم
Surah Ad-Dukhan, Verse 18
وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
و بر خداوند برترى نجویید! من برهانى آشکار براى شما آورده‌ام
Surah Ad-Dukhan, Verse 19
وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ
و از این که مرا سنگسار کنید، به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم
Surah Ad-Dukhan, Verse 20
وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ
و اگر به من ایمان نمى‌آورید، پس از من کناره بگیرید، و مرا به حال خود واگذارید.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 21
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ
پس [چون فرعونیان سخنش را نپذیرفتند،] پروردگارش را خواند «که آنان قومى گنه‌پیشه‌اند.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 22
فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
پس [خداوند به او فرمود:] «بندگان مرا شبانه کوچ بده! زیرا که شما تحت تعقیب هستید
Surah Ad-Dukhan, Verse 23
وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ
و از دریا آرام بگذر که آنان لشکری غرق شده خواهند بود.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 24
كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
چه بسیار باغ‌ها و چشمه‌ساران که آنان بر جاى گذاشتند،
Surah Ad-Dukhan, Verse 25
وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
و کشت‌ها و جایگاه‌هاى عالى،
Surah Ad-Dukhan, Verse 26
وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ
و ناز و نعمتى که در آن خوش بودند
Surah Ad-Dukhan, Verse 27
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ
ما اینگونه [همه را از آنان گرفتیم] و آنها را به قوم دیگر به میراث دادیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 28
فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ
پس نه آسمان بر آنان گریست، و نه زمین. و مهلت نیافتند
Surah Ad-Dukhan, Verse 29
وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ
و به راستی ما بنى‌اسرائیل را از آن عذاب خوارکننده نجات دادیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 30
مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
از [عذاب] فرعون، که برتری‌جو و از اسراف‌کاران بود
Surah Ad-Dukhan, Verse 31
وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
و همانا ما آنان را با علم [خود] بر جهانیانِ [هم‌عصرشان] برگزیدیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 32
وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَـٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ
و نشانه‌هایى [از قدرت خود] را به آنان دادیم که در آن آزمایشی آشکار بود. [اما چه سود؟ که آنان کافر شدند]
Surah Ad-Dukhan, Verse 33
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ
البتّه این مشرکان [روزگار تو] پیوسته مى‌گویند
Surah Ad-Dukhan, Verse 34
إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ
«جز این مرگ نخستین ما، [چیز دیگرى در کار] نیست. و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد
Surah Ad-Dukhan, Verse 35
فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
پس اگر شما [پیامبران درباره‌ی معاد] راستگو هستید، پدران ما را بازآورید.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 36
أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
آیا مشرکان مکه بهترند یا قوم تُبَّع و دیگرانى که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را به خاطر آن که قومى تبهکار بودند، نابود کردیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 37
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
و ما آسمان‌ها و زمین، و آنچه را میان آنهاست، به بازى نیافریدیم
Surah Ad-Dukhan, Verse 38
مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
ما آنها را فقط بر اساس حقّ آفریدیم؛ ولى بیشتر مشرکان نمى‌دانند
Surah Ad-Dukhan, Verse 39
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
همانا روز جدایى [حقّ از باطل]، وعده‌گاه همه‌ی آنهاست
Surah Ad-Dukhan, Verse 40
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
روزى که هیچ دوستى از دوست خود حمایتى نمى‌کند، و آنان یارى نمى‌شوند
Surah Ad-Dukhan, Verse 41
إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
جز کسى که خداوند او را مورد رحمت قرار دهد. اوست که پیروز و مهربان است
Surah Ad-Dukhan, Verse 42
إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ
بی‌گمان درخت زقّوم،
Surah Ad-Dukhan, Verse 43
طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ
خوراک گناهکاران است
Surah Ad-Dukhan, Verse 44
كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ
همچون مس گداخته، در شکم آنها مى‌جوشد
Surah Ad-Dukhan, Verse 45
كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ
مانند جوشش آب داغ
Surah Ad-Dukhan, Verse 46
خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
[به مأموران دوزخ گفته مى‌شود:] «این گنه‌کار را بگیرید، و او را به وسط آتش سوزان دوزخ بکشانید
Surah Ad-Dukhan, Verse 47
ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ
سپس از عذابِ آب سوزان، بر سرش بریزید
Surah Ad-Dukhan, Verse 48
ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ
[به او با تمسخر گفته مى‌شود:] «بچش! که تو همان عزیزِ بزرگوارى
Surah Ad-Dukhan, Verse 49
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ
این همان است که همواره در آن تردید داشتید.»
Surah Ad-Dukhan, Verse 50
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ
به راستى پرهیزکاران در جایگاهى امن هستند
Surah Ad-Dukhan, Verse 51
فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
در میان باغ‌ها و [کنار] چشمه‌ساران
Surah Ad-Dukhan, Verse 52
يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
لباس‌هاى ابریشمی نازک و ضخیم مى‌پوشند، در حالى که در برابر هم [بر تخت‌ها] نشسته‌اند
Surah Ad-Dukhan, Verse 53
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
اینگونه [ما پاداش مى‌دهیم.] و حوریان را به همسری آنان درمى‌آوریم
Surah Ad-Dukhan, Verse 54
يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ
در آن [باغ‌ها]، هر میوه‌ای را [که بخواهند،] با آسودگى مى‌طلبند
Surah Ad-Dukhan, Verse 55
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
در بهشت، جز مرگ نخستین [که پشت سر گذاشته‌اند،] مرگى نخواهند چشید. و خداوند آنان را از عذاب سوزان نگاه داشته است
Surah Ad-Dukhan, Verse 56
فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
[اینها همه،] بخششى است از [سوی] پروردگارت. این است همان کامیابى بزرگ
Surah Ad-Dukhan, Verse 57
فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
مسلماً ما قرآن را به زبان تو آسان ساختیم، تا شاید [آنان] پند گیرند
Surah Ad-Dukhan, Verse 58
فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ
[ولى اگر پند نگرفتند،] پس منتظر [سرانجام کار] باش! که آنان نیز منتظرند
Surah Ad-Dukhan, Verse 59