Surah Al-Maeda Verse 33 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Al-Maedaإِنَّمَا جَزَـٰٓؤُاْ ٱلَّذِينَ يُحَارِبُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوٓاْ أَوۡ يُصَلَّبُوٓاْ أَوۡ تُقَطَّعَ أَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم مِّنۡ خِلَٰفٍ أَوۡ يُنفَوۡاْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِۚ ذَٰلِكَ لَهُمۡ خِزۡيٞ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
Evarkal allahvutanum avanutaiya tutarutanum por totuttum, pumiyil visamam ceytu kontum tirikirarkalo, avarkalukkuriya tantanai (avarkalai) konruvituvatu allatu ciluvaiyil araivatu allatu maru kai(kal, maru) kalkalait tuntippatu allatu (kaitu ceyvatu allatu) natu katatti vituvatutan. Itu im'maiyil avarkalukku ilivu (tarum tantanai) akum. Melum, marumaiyilo makattana vetanaiyum avarkalukkuntu