Surah An-Najm - Persian Translation by Abolfazl Bahrampour
وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
سوگند به [آن] ستاره وقتى كه فرو افتد
Surah An-Najm, Verse 1
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ
كه يار شما نه گمراه شده و نه منحرف
Surah An-Najm, Verse 2
وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
و از روى هوس سخن نمى‌گويد
Surah An-Najm, Verse 3
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
نيست اين سخن جز وحيى كه نازل مى‌شود
Surah An-Najm, Verse 4
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
او را [آن فرشته‌ى] بس نيرومند آموخت
Surah An-Najm, Verse 5
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
توانمندى كه [به صورت اصلى خود در برابر پيامبر] ايستاد
Surah An-Najm, Verse 6
وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
در حالى كه او (جبرئيل) در افق برتر قرار داشت
Surah An-Najm, Verse 7
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
سپس نزديك آمد و نزديك‌تر شد
Surah An-Najm, Verse 8
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
تا به اندازه‌ى دو كمان يا نزديك‌تر گرديد
Surah An-Najm, Verse 9
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
پس [توسط جبرئيل] به بنده‌ى خود آنچه را بايد وحى كند، وحى كرد
Surah An-Najm, Verse 10
مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ
قلب [پاك محمد] آن [صورت اصلى جبرئيل] را كه ديد دروغ نگفت
Surah An-Najm, Verse 11
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ
آيا در آنچه مى‌بيند با او مجادله مى‌كنيد
Surah An-Najm, Verse 12
وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ
و همانا در يك نزول ديگر هم او (جبرئيل) را ديده است
Surah An-Najm, Verse 13
عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ
در كنار سدرة المنتهى
Surah An-Najm, Verse 14
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ
كه جنة الماوى در آن جاست
Surah An-Najm, Verse 15
إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ
آن‌گاه كه آن درخت سدره را مى‌پوشاند آنچه [از امور خيره كننده] مى‌پوشاند
Surah An-Najm, Verse 16
مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ
چشم [پيامبر] خطا نرفت و از حد نگذشت [آنچه ديد واقعيت بود]
Surah An-Najm, Verse 17
لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ
به راستى كه برخى از آيات بزرگ‌تر پروردگارش را بديد
Surah An-Najm, Verse 18
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّـٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ
آيا [بت‌هاى] لات و عزّى، را ديده‌ايد
Surah An-Najm, Verse 19
وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ
و منات، آن سومين [بت] ديگر را [كه دختران خدا مى‌خوانيد]
Surah An-Najm, Verse 20
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ
آيا [به خيالتان] براى شما پسر است و براى او دختر [و شما دختران را حقير مى‌پنداريد]
Surah An-Najm, Verse 21
تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ
در اين صورت اين تقسيمى ظالمانه است
Surah An-Najm, Verse 22
إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ
اينها نيستند مگر نام‌هايى كه شما و پدرانتان آنها را ناميده‌ايد و خدا هيچ حجتى بر [خدايى] آنها نفرستاده است. آنان جز از گمان و هواى نفس خويش پيروى نمى‌كنند، در حالى كه از سوى پروردگارشان هدايت برايشان آمده است
Surah An-Najm, Verse 23
أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ
آيا انسان بدانچه تمنا كند مى‌رسد
Surah An-Najm, Verse 24
فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ
پس آخرت و دنيا از آن خداست
Surah An-Najm, Verse 25
۞وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ
و چه بسيار فرشته كه در آسمان‌هاست كه شفاعتشان سودى نمى‌بخشد مگر پس از آن كه خدا براى هر كه بخواهد و بپسندد، اذن دهد
Surah An-Najm, Verse 26
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ
همانا كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را به نام دختران مى‌نامند
Surah An-Najm, Verse 27
وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا
و ايشان در اين [كار] شناختى ندارند. آنها جز از گمان پيروى نمى‌كنند، و البته گمان به هيچ وجه از [شناخت] حقيقت كفايت نمى‌كند
Surah An-Najm, Verse 28
فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
پس از كسى كه از ياد ما دل مى‌گرداند و جز زندگى دنيا را نمى‌خواهد روى گردان
Surah An-Najm, Verse 29
ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
اين نهايت فهم آنهاست. بى‌ترديد، پروردگار تو به كسى كه از راه او منحرف شده آگاه‌تر است، و او كسى را كه هدايت يافته است بهتر مى‌شناسد
Surah An-Najm, Verse 30
وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَـٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى
و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمين است از آن خداست، تا كسانى را كه بد كرده‌اند بدانچه انجام داده‌اند كيفر دهد و آنها را كه نيكى كرده‌اند پاداشى بهتر دهد
Surah An-Najm, Verse 31
ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ
آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكارى‌ها- جز لغزش‌هاى كوچك- اجتناب مى‌كنند، بى‌ترديد آمرزش پروردگار تو وسيع است. او به [حال] شما دمى كه شما را از زمين پديد آورد و هنگامى كه به صورت جنين در شكم مادرانتان بوديد داناتر است، پس خود را نستاييد، او به كسى كه پ
Surah An-Najm, Verse 32
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ
پس آيا ديدى آن كسى را كه [از حق] روى برتافت
Surah An-Najm, Verse 33
وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ
و كمى بخشيد [ولى ادامه نداد] و امتناع ورزيد
Surah An-Najm, Verse 34
أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ
آيا علم غيب نزد اوست و او [حقايق را] مى‌بيند
Surah An-Najm, Verse 35
أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ
آيا بدانچه در صحيفه‌هاى موسى آمده خبر نيافته است
Surah An-Najm, Verse 36
وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ
و [در نوشته‌هاى] ابراهيم كه [به پيمان‌هاى خدا] وفا كرد
Surah An-Najm, Verse 37
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ
كه هيچ كس بار گناه ديگرى را برنمى‌دارد
Surah An-Najm, Verse 38
وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ
و اين كه براى انسان جز آنچه تلاش كرده نيست
Surah An-Najm, Verse 39
وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ
و حتما كوشش او به زودى ديده خواهد شد
Surah An-Najm, Verse 40
ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ
سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد
Surah An-Najm, Verse 41
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ
و اين كه پايان [كار] به سوى پروردگار توست
Surah An-Najm, Verse 42
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ
و هم اوست كه بخنداند و بگرياند
Surah An-Najm, Verse 43
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا
و هم اوست كه ميراند و زنده كرد
Surah An-Najm, Verse 44
وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ
و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد
Surah An-Najm, Verse 45
مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ
از نطفه‌اى آن‌گاه كه ريخته شود
Surah An-Najm, Verse 46
وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ
و اين كه ايجاد عالم ديگر (رستاخيز) بر عهده‌ى اوست
Surah An-Najm, Verse 47
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ
و هم اوست كه [شما را] بى‌نياز كرد و مال بخشيد
Surah An-Najm, Verse 48
وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ
و هم اوست پروردگار ستاره‌ى شعرى (كه او را مى‌پرستيدند)
Surah An-Najm, Verse 49
وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ
و هم اوست كه عاديان نخستين را هلاك كرد
Surah An-Najm, Verse 50
وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ
و ثموديان را باقى نگذاشت
Surah An-Najm, Verse 51
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ
و پيش از آنها قوم نوح را [هلاك نمود] آنها ظالم‌تر و طاغى‌تر بودند
Surah An-Najm, Verse 52
وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ
و شهرهاى واژگون شده [ى قوم لوط] را در هم فرو ريخت
Surah An-Najm, Verse 53
فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ
پس آنها را [با عذاب فراگيرى] چنان كه بايد فرا پوشانيد
Surah An-Najm, Verse 54
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ
پس در كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارت ترديد مى‌كنى
Surah An-Najm, Verse 55
هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ
اين [پيامبر] بيم رسانى از بيم رسانان پيشين است
Surah An-Najm, Verse 56
أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ
رستاخيز نزديك است
Surah An-Najm, Verse 57
لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ
كسى جز خداوند برطرف كننده‌ى [عذاب] آن نيست
Surah An-Najm, Verse 58
أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ
پس آيا از اين سخن عجب داريد
Surah An-Najm, Verse 59
وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ
و مى‌خنديد و [از خوف قيامت] نمى‌گرييد
Surah An-Najm, Verse 60
وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ
و شما [از آن] در غفلت به سر مى‌بريد
Surah An-Najm, Verse 61
فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩
پس خدا را سجده آريد و پرستش كنيد
Surah An-Najm, Verse 62