Surah An-Najm - Persian Translation by Mohsen Gharaati
وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
سوگند به ستاره، چون [در افق] فروشود
Surah An-Najm, Verse 1
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ
یار و همنشین شما [محمّد]، نه گمراه شده و نه منحرف گشته است
Surah An-Najm, Verse 2
وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
و از روى هواى نفس سخن نمىگوید
Surah An-Najm, Verse 3
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
سخن او جز وحى که به او نازل مىشود، نیست
Surah An-Najm, Verse 4
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
[آن وحى که خدای] بسیار نیرومند به او آموخت
Surah An-Najm, Verse 5
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
[همان که] درایت و توانمندى شگفتى دارد، پس چیره است
Surah An-Najm, Verse 6
وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
در حالى که او در افق برتر بود،
Surah An-Najm, Verse 7
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
سپس نزدیک و نزدیکتر شد
Surah An-Najm, Verse 8
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
تا جایى که فاصلهاش به اندازهی دو کمان یا کمتر شد
Surah An-Najm, Verse 9
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
پس به بندهی خود وحى کرد، آنچه را وحى کرد
Surah An-Najm, Verse 10
مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ
دل، آنچه را دید، دروغ نخواند
Surah An-Najm, Verse 11
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ
پس آیا بر سر آنچه مىبیند، با وى بحث و جدال مىکنید؟
Surah An-Najm, Verse 12
وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ
و بیگمان یک بار دیگر هم او را دیده است
Surah An-Najm, Verse 13
عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ
نزد سدرة المنتهى
Surah An-Najm, Verse 14
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ
که بهشتِ امن نزد آن است
Surah An-Najm, Verse 15
إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ
آنگاه که سدرة المنتهى را پوشاند، آن [نورى] که مىپوشاند
Surah An-Najm, Verse 16
مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ
دیده [پیامبر از حقیقت] منحرف نگشت و [از دیدن حقیقت] تجاوز نکرد
Surah An-Najm, Verse 17
لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ
همانا او برخى از نشانههاى بزرگ پروردگارش را دید
Surah An-Najm, Verse 18
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّـٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ
آیا [بتهاى] لات و عزّى را دیدهاید؟
Surah An-Najm, Verse 19
وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ
و منات، آن سومین بت دیگر
Surah An-Najm, Verse 20
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ
آیا پسر براى شماست و دختر [که از آن بیزارید،] براى خداوند؟
Surah An-Najm, Verse 21
تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ
این، تقسیمی ناعادلانه است
Surah An-Najm, Verse 22
إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ
این بتها، نامهایى بیش نیستند که شما و پدرانتان، نامگذارى کردهاید. خداوند هیچگونه برهانى [بر حقانیت آنها] نفرستاده است. [مشرکان،] تنها از گمان و هوای نفس خود پیروى مىکنند، در حالى که از سوى پروردگارشان، هدایت به سراغشان آمده است
Surah An-Najm, Verse 23
أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ
آیا انسان، به هر چه آرزو دارد، مىرسد؟ [حتّی آرزویی چون شفاعت بتها؟]
Surah An-Najm, Verse 24
فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ
پس آخرت و دنیا براى خداوند است
Surah An-Najm, Verse 25
۞وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ
و چه بسا فرشتگانى که در آسمانها هستند، [ولى] شفاعت آنان سودى ندارد، مگر پس از آن که خداوند براى هر که بخواهد و بپسندد، اجازه شفاعت دهد
Surah An-Najm, Verse 26
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ
کسانى که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را به نام دختران نامگذارى مىکنند
Surah An-Najm, Verse 27
وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا
در حالى که آنان [به این امر] هیچ دانشى ندارند. آنان فقط از گمان پیروى مىکنند و قطعاً گمان، [انسان را] از حقّ بىنیاز نمىکند
Surah An-Najm, Verse 28
فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
پس، هر که از یاد ما روى گرداند و جز زندگى دنیا را خواستار نبود، از او روی بگردان
Surah An-Najm, Verse 29
ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
آن، آخرین درجه از علم و شناخت آنان است. پروردگارت کسانى را که از راه او گمراه شدهاند، بهتر مىشناسد و به کسانى که هدایت یافتهاند، داناتر است
Surah An-Najm, Verse 30
وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَـٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى اوست، تا بدکاران را به آنچه کردهاند، کیفر دهد و کسانى را که نیکى کردهاند، به بهترین وجه پاداش دهد
Surah An-Najm, Verse 31
ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ
کسانى که از گناهان بزرگ و زشتىهاى آشکار، مگر گناهان ناخواسته، پرهیز مىکنند، بىشک آمرزش پروردگارت گسترده است. او به شما داناتر است، آنگاه که شما را از زمین پدید آورد و آنگاه که شما در شکم مادرانتان جنین بودید. پس خود را بىعیب نشمارید که او به تقواپیشگان داناتر است
Surah An-Najm, Verse 32
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ
پس آیا دیدى آن که را [از حقّ] روی گرداند؟
Surah An-Najm, Verse 33
وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ
و اندکى بخشید و دست کشید؟
Surah An-Najm, Verse 34
أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ
آیا علم غیب نزد اوست و او مىبیند [که اگر انفاق کند، فقیر مىشود]؟
Surah An-Najm, Verse 35
أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ
آیا از آنچه در تورات موسى آمده، او را خبر ندادهاند؟
Surah An-Najm, Verse 36
وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ
و [نیز صُحُفِ] ابراهیم که [حقّ را] به طور کامل ادا کرد؟
Surah An-Najm, Verse 37
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ
که هیچ کس بار [گناه] دیگرى را به دوش نخواهد گرفت
Surah An-Najm, Verse 38
وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ
و این که براى انسان جز آنچه تلاش کرده، [بهرهی دیگرى] نیست
Surah An-Najm, Verse 39
وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ
و این که [بهرهی] تلاش و کوشش او به زودى دیده خواهد شد
Surah An-Najm, Verse 40
ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ
سپس پاداش کامل آن را به او میدهند
Surah An-Najm, Verse 41
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ
و پایان و بازگشت همگان به سوى پروردگار توست
Surah An-Najm, Verse 42
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ
و اوست که میخنداند و میگریاند
Surah An-Najm, Verse 43
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا
و اوست که میمیراند و زنده میکند
Surah An-Najm, Verse 44
وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ
و اوست که دو زوجِ نر و ماده را آفرید،
Surah An-Najm, Verse 45
مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ
از نطفهاى آنگاه که ریخته میشود
Surah An-Najm, Verse 46
وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ
و پدید آوردن [جهان] دیگر بر [عهده] اوست
Surah An-Najm, Verse 47
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ
و اوست که بىنیاز میکند و سرمایه میبخشد
Surah An-Najm, Verse 48
وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ
و اوست پروردگار [ستاره] شِعرى [که گروهى آن را میپرستیدند]
Surah An-Najm, Verse 49
وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ
و اوست که نسل پیشین عاد را نابود کرد
Surah An-Najm, Verse 50
وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ
و ثمود را، پس [احدى از آنان] باقى نگذاشت
Surah An-Najm, Verse 51
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ
و پیش از آنان، قوم نوح را، که ستمکارتر و سرکشتر بودهاند
Surah An-Najm, Verse 52
وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ
و شهرها [ى قوم لوط] را زیر و رو کرد و فروریخت
Surah An-Najm, Verse 53
فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ
پس آن شهرها را چنان که باید، پوشیده داشت
Surah An-Najm, Verse 54
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ
پس [اى انسان!] در کدام یک از نعمتهاى پروردگارت تردید مىکنى؟
Surah An-Najm, Verse 55
هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ
این [پیامبر] هشداردهندهاى از هشداردهندگان پیشین است
Surah An-Najm, Verse 56
أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ
رستاخیز نزدیک شد
Surah An-Najm, Verse 57
لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ
جز خداوند، کسى برطرف کنندهی آن روز نیست
Surah An-Najm, Verse 58
أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ
پس آیا از این سخن، تعجّب مىکنید؟
Surah An-Najm, Verse 59
وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ
و مىخندید و گریه نمىکنید؟
Surah An-Najm, Verse 60
وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ
در حالى که شما غافل و هوسرانید
Surah An-Najm, Verse 61
فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩
پس تنها خدا را سجده کنید و [او را] بپرستید
Surah An-Najm, Verse 62