Surah Al-Qamar - Persian Translation by Dr. Hussien Tagi

ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

قیامت نزدیک شد و ماه بشکافت [ دونیم شدن ماه، معجزه‌ای از معجزات رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌باشد، که در احادیث متواتر با اسناد‌‌‌‌های صحیح روایت شده است (تفسیر ابن کثیر]
Surah Al-Qamar, Verse 1

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

و اگر (کافران) معجزه‌ای ببینند، روی بگردانند و گویند: «(این) جادویی قوی است»
Surah Al-Qamar, Verse 2

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

و آن‌ها (آیات و نشانه‌های الهی را) تکذیب کردند و از هوی نفس خود پیروی کردند، و هرکاری قرار‌گاهی دارد
Surah Al-Qamar, Verse 3

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

و به راستی برای آنان به‌اندازۀ کافی خبر‌‌‌های (‌‌‌پندآمیزی) آمده است که (از گناهان و بدی‌ها) باز می‌دارد
Surah Al-Qamar, Verse 4

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

(این آیات) حکمت (و دانش) تمام (و رسا) است. پس (برای افراد جاهل و لجوج) هشدار‌ها سودی نمی‌بخشد
Surah Al-Qamar, Verse 5

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

بنابراین (ای پیامبر!) از آن‌ها روی بگردان، (تا آن) روزی‌که دعوت کنند‌‌‌ه‌ای (مردم را) به امر وحشت‌ناکی دعوت کند
Surah Al-Qamar, Verse 6

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

در حالی‌که چشمان‌شان فروهشته باشد از قبرها بیرون آیند گویی که آن‌ها ملخ‌هایی پراکنده هستند
Surah Al-Qamar, Verse 7

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

و به سوی دعوت کننده می‌شتابند. کافران می‌گویند: «این روز سختی است»
Surah Al-Qamar, Verse 8

۞كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

پیش از آن‌ها قوم نوح تکذیب کرده بودند، پس بندۀ ما (نوح) را تکذیب کردند و گفتند: «(او) دیوانه است» و (با او) درشتی کردند (و آزردند)
Surah Al-Qamar, Verse 9

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

پس او پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «من مغلوب شده‌ام، پس یاریم فرما (و از آن‌ها انتقام بگیر)»
Surah Al-Qamar, Verse 10

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

آنگاه درهای آسمان را با آبی (فراوان و) فروریزنده گشودیم
Surah Al-Qamar, Verse 11

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

و از زمین چشمه‌های جوشاندیم (و جاری نمودیم). پس این (دو) آب (آسمان و زمین) برای امری که مقدر شده بود باهم در‌آمیختند
Surah Al-Qamar, Verse 12

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

و او (= نوح) را بر (مرکبی) ساخته شده از تخته و میخ سوار کردیم
Surah Al-Qamar, Verse 13

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

زیر نظر (و حفاظت) ما روان بود، کیفری بود برای کسانی‌که کافر شده بودند
Surah Al-Qamar, Verse 14

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و به راستی ما این (ماجرا) را (به عنوان) نشانه‌ای بر جای گذاشتیم، پس آیا کسی هست که پند گیرد؟
Surah Al-Qamar, Verse 15

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟
Surah Al-Qamar, Verse 16

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟
Surah Al-Qamar, Verse 17

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

(قوم) عاد (نیز) تکذیب کردند، پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟
Surah Al-Qamar, Verse 18

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

ما تند باد سرد (وحشت‌ناکی) در روزی شوم طولانی بر آن‌ها فرستادیم
Surah Al-Qamar, Verse 19

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

که مردم را (از جا) بر می‌کند، گویی که آن‌ها تنه‌های نخل ریشه کن شده‌اند
Surah Al-Qamar, Verse 20

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟
Surah Al-Qamar, Verse 21

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟
Surah Al-Qamar, Verse 22

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

(قوم) ثمود (نیز) هشدار دهندگان را تکذیب کردند
Surah Al-Qamar, Verse 23

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

و گفتند: «آیا از یک بشری از (جنس) خودمان پیروی کنیم؟! (اگر چنین کنیم) آنگاه ما در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود،
Surah Al-Qamar, Verse 24

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده است؟ (خیر) بلکه او دروغگوی خود پسند است»
Surah Al-Qamar, Verse 25

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

فردا خواهند دانست چه کسی دروغگوی خود پسند است
Surah Al-Qamar, Verse 26

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

بی‌گمان ما ماده شتر را برای آزمایش آن‌ها می‌فرستیم، پس (ای صالح) منتظر (پایان کار) شان باش و صبر پیشه کن. [بیرون آوردن ماده شتر از دل کوه معجزه‌ای بود که قوم صالح از پیامبر خود درخواست کرده بودند، و این معجزه تحقق یافت ولی باز هم انکار کردند و ماده شتر را پی کردند]
Surah Al-Qamar, Verse 27

وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

و به آن‌ها خبر ده که همانا آب (قریه) در میان آن‌ها (و ناقه) تقسیم شده است، هرکه در نوبت خود باید حاضر شود
Surah Al-Qamar, Verse 28

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

پس آن‌ها یار خود را صدا زدند، آنگاه (آمد و) دست بکار شد و (شتر را) پی کرد
Surah Al-Qamar, Verse 29

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس (بنگرید) عذاب و هشدار‌های من چگونه بود؟
Surah Al-Qamar, Verse 30

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

بی‌گمان ما یک صیحه (= بانگ مرگباری) بر آن‌ها فرستادیم، پس (همگی) به صورت گیاه خشک خردشده‌ای در آمدند
Surah Al-Qamar, Verse 31

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟
Surah Al-Qamar, Verse 32

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ

قوم لوط هشداردهندگان را تکذیب کردند
Surah Al-Qamar, Verse 33

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

بی‌گمان ما شن باد تندی بر آن‌ها فرستادیم (و همگی را هلاک کردیم) جز خاندان لوط که سحرگاهان نجات‌شان دادیم
Surah Al-Qamar, Verse 34

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

(این) نعمتی بود از سوی ما، این گونه کسی را که شکر کند پاداش می‌دهیم
Surah Al-Qamar, Verse 35

وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

و به راستی (لوط) آن‌ها را از عقوبت (سخت) ما بیم داد، پس آن‌ها با هشدار‌ها مجادله (و ستیز) کردند
Surah Al-Qamar, Verse 36

وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

و به راستی آن‌ها از او (= لوط) خواستند که مهمانش را (برای کار زشت) در اختیار‌شان بگذارد، پس ما دیدگان‌شان را کور کردیم، (و گفتیم:) «پس (طعم) عذاب مرا و (طعم) هشدار‌های مرا بچشید»
Surah Al-Qamar, Verse 37

وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

و یقیناً صبحگاهان عذابی پایدار آن‌ها را فروگرفت (و هلاک کرد)
Surah Al-Qamar, Verse 38

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

(و گفتیم:) «پس (طعم) عذاب مرا (و طعم) هشدار‌های مرا بچشید»
Surah Al-Qamar, Verse 39

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و یقیناً ما قرآن را برای تذکر آسان نمودیم، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟
Surah Al-Qamar, Verse 40

وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

و به راستی هشدار دهندگان به سراغ خاندان فرعون آمدند
Surah Al-Qamar, Verse 41

كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

(آن‌ها) همۀ آیات (و معجزات) ما را تکذیب کردند، پس ما آن‌ها را گرفتیم، گرفتن پیروزمندی توانا
Surah Al-Qamar, Verse 42

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

(ای قریش) آیا کفار شما از آن‌ها بهترند یا برای شما امان نامه‌ای در کتابهای (آسمانی پیشین) است
Surah Al-Qamar, Verse 43

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

یا می‌گویند: «ما جماعتی (نیرومند و) پیروزیم»
Surah Al-Qamar, Verse 44

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

به زودی آن جمع (کفار قریش) شکست می‌خورد و پشت می‌کنند، (و پا به فرار می‌گذارند) [ مصداق این آیه در جنگ بدر تحقق یافت، رسول الله صلی الله علیه وسلم روز جنگ بدر پس از مناجات و راز و نیاز با پروردگارش در حالی‌که لباس جنگی پوشیده بود از چادر بیرون آمدند و این آیه را می‌خواندند. (صحیح بخاری]
Surah Al-Qamar, Verse 45