Surah Al-Anaam Verse 152 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Al-Anaamوَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
‘‘anataikalin porulai avarkal paruvamataiyum varai niyayamana muraiyil tavira nerunkatirkal. Alavai (cariyana alavu kontu) mulumaiyaka alankal. Etaiyai nitamaka nirunkal. Or atmavai atan caktikku mel nam nirppantippateyillai. Ninkal etaik kuriyapotilum (atanal patikkappatupavarkal) unkal uravinarkal ayinum (cariye!) Nitattaiye kurunkal. Ninkal allahvitam ceyta vakkurutiyai mulumaiyaka niraiverrunkal. Ninkal nallunarcci peruvatarkakave ivarrai (unkal iraivan) unkalukku upatecikkiran