Surah Al-Anaam - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ
ellap pukalum allahvukkuriyate! Avane vanankalaiyum, pumiyaiyum pataittan. Melum, irulkalaiyum, oliyaiyum untakkinan. Ivvariruntum nirakarippavarkal (allahvakiya) tankal iraivanukku (poyyana teyvankalai) camamakkukinranar
Surah Al-Anaam, Verse 1
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ
avantan unkalaik kalimannal pataittu (unkalukkuriya) valnalaik (kurippittu) nirnayam ceytavan. Avanitattil (unkal vicaranaikkakavum) oru kurippitta kalamuntu. Ivvariruntum ninkal (avanutaiya iraittanmaiyai) cantekikkirirkal
Surah Al-Anaam, Verse 2
وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ
vanankalilum, pumiyilum (vanakkattirkuriya) allah, avantan. Avan unkal irakaciyattaiyum velippataiyanataiyum nankarivan. (Nanmaiyo, timaiyo) ninkal ceyyum anaittaiyum nankarivan
Surah Al-Anaam, Verse 3
وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
(ivvariruntum, nirakarippavarkalo) tankal iraivanin vacanankalil etu vantapotilum atai avarkal purakkanikkamal iruppatillai
Surah Al-Anaam, Verse 4
فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
akave, avarkalitam vantirukkum inta cattiya (veta)ttaiyum avarkal poyyakkukinranar. Anal, evvisayankal parri (avai poyyanavai ena) avarkal parikacittu kontirukkinranaro avai (unmaiyakave) avarkalitam vante tirum
Surah Al-Anaam, Verse 5
أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ
Avarkalukku munnar ettanaiyo kuttattinarai nam alittirukkirom enpatai avarkal parkkavillaiya? Pumiyil unkalukku nam ceytu tarata vacatikalaiyellam avarkalukku nam ceytu tantiruntom. Vanattiliruntu tarai taraiyaka malai peyyumpatic ceytu, avarkalin (atikkattin) kil niraruvikalum totarntu otikkontirukkumpati ceytom. (Eninum avarkal pavattileye alntu vittanar.) Akave, avarkalutaiya pavankalin karanamaka avarkalai alittuvittom. Avarkalukkup pinnar marroru kuttattarai nam urpatti ceytom
Surah Al-Anaam, Verse 6
وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
katitattil elutappatta oru vetattaiye nam um'mitu irakkivaittu atai avarkal tankal kaikalal tottup parttapotilum ‘‘itu pakirankamana cuniyattait tavira verillai'' enre innirakarippavarkal niccayam kuruvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 7
وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ مَلَكٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَكٗا لَّقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ
(‘‘ivar unmaiyana tutartan enru catci colvatarku) avarukkaka oru vanavar anuppappata ventama?'' Enru avarkal kurukinranar. (Avarkal virumpukirapati) nam oru vanavarai anuppi vaittiruntal, (avarkalin) kariyam mutivu perrirukkum. Piraku, (atil) avarkalukku avakacam kitaittirukkatu. (Utane avarkal alintirupparkal)
Surah Al-Anaam, Verse 8
وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ
(allatu nam) tutarai oru malakkakave anuppuvatayinum (avarkalukku vanavarkalaik kanum cakti illatatanal) avaraiyum oru manitanutaiya rupattiltan nam anuppuvom. (Atu camayattil) ippotu irukkum (ate) cantekattaiye avarkalukku nam erpatutti vituvom
Surah Al-Anaam, Verse 9
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
(napiye!) Umakku munnar vanta (nam marra) tutarkalum niccayamaka (ivvare) parikacikkappattanar. Mutivil, avarkalil parikacittavarkalai avarkal parikacittuk kontiruntatu (vetanai) culntu kontatu
Surah Al-Anaam, Verse 10
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ
(Napiye! Nir avarkalai nokki) ‘‘ninkal pumiyil currittirintu (unkalaip pol) poyyakkik kontiruntavarkalin mutivu evvaru ayirru? Enru ninkal kavanittup parunkal'' enru kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 11
قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
‘‘vanankalilum pumiyilum ullavai anaittum yarukkuriyana?'' Ena nir (avarkalaik) ketpiraka. (Itarku avarkal patil kuruvatenna? Nire avarkalai nokki ivai anaittum) ‘‘allahvukkuriyanave!'' Enru kuruviraka. Avan karunaiyait tanmitu katamaiyakkik kontirukkiran. (Akavetan, unkal kurrattirkaka ituvarai unkalait tantikkatirukkiran. Eninum,) niccayamaka unkal anaivaraiyum marumai nalil onru cerppan. Atil cantekameyillai. Evarkal (unmaiyai nirakarittu) tankalukkut tame nastattai untu pannik kontarkalo avarkal (itai) nampave mattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 12
۞وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(vanankalilo, pumiyilo) iravilum, pakalilum vacittiruppavai anaittum avanukkuriyanave! Avantan nanku ceviyurupavanum, (anaittaiyum) nankarintavanum avan
Surah Al-Anaam, Verse 13
قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Vanankalaiyum pumiyaiyum pataitta allahvait tavirttu (marrevaraiyum en) patukavalanaka nan etuttuk kolvena? Avantan (namakku) unavalikkiran; avanukku yarum unavalippatillai. (Napiye! Melum,) kuruviraka: ‘‘(Iraivanukku) inaivaittu vanankupavarkalutan ceratu murrilum avanukku panintu valippattavarkalil mutanmaiyanavanaka nan irukkumpatiye enakkuk kattalaiyitappattullatu
Surah Al-Anaam, Verse 14
قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
(napiye! Melum,) kuruviraka: ‘‘En iraivanukku nan maruceytal, makattana nalin vetanaiyai(yum tantanaiyaiyum) niccayamaka nan payappatukiren
Surah Al-Anaam, Verse 15
مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ
Annalil evarai vittum vetanai tatukkappatukirato avarukku niccayamaka allah arul purinte vittan. Itutan telivana verriyakum
Surah Al-Anaam, Verse 16
وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(napiye!) Allah umakku oru tinkilaittal, atai nikkupavar avanait tavira verevarumillai. Umakku oru nanmaiyai avan kotuttalum (atait tatuttuvitak kutiyavan evanum illai.) Avan anaittin mitum perarralutaiyavan
Surah Al-Anaam, Verse 17
وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
avane tan atiyarkalai atakki alkiran. Avantan mikka nanamutaiyavan, (anaittaiyum) nankarintavan avan
Surah Al-Anaam, Verse 18
قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
(napiye!) ‘‘Catcikalil mikap periyatu etu?'' Ena nir (avarkalaik) ketpiraka. (Avar kalal enna kuramutiyum? Nire avarkalai nokki) ‘‘allahve! (Periyavan. Avane) enakkum unkalukkum itaiyil catciyaka(vum) irukkiran. Intak kur'anaik kontu unkalukkum, (atu) ettiyavarkalukkum nan accamutti eccarikkai ceyvatarkakave itu enakku vahyi mulam arivikkappattullatu enru kuri, niccayamaka vanakkattirkuriya marrevarum allahvutan iruppataka, (unmaiyakave) ninkal catci kuruvirkala?'' (Enrum avarkalai) nir ketpiraka. (Itarkavarkal patil kuruvatenna! ‘‘Avvaru) nan catci kuramatten!'' Enru nir kurivittu, ‘‘niccayamaka vanakkattirkuriyavan avan oruvantan; (avanukku) ninkal inaivaippatai vittu meyyakave nan veruttu vilakukinran'' enrum kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 19
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمُۘ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
evarum tankal kulantaikalai(c cantekamara) arivataippola, vetam kotukkap pattavarkal (nam tutarakiya) ivarai (ivar iraivanutaiya tutartan enru) nankarivarkal. (Eninum, avarkalil) evarkal (itai maraittu) tankalukkut tame nastamilaittuk kontanaro avarkaltan (nam tutarakiya ivarai iraivanutaiya tutarenru) nampamattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 20
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
Allahvaip parrik karpanaiyakap poy kuriyavanai vitavo, avanutaiya vacanankalaip poyyakkiyavanai vitavo perum aniyayakkaran yar? Niccayamaka (inta) aniyayakkararkal verri ataiya mattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 21
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
nam ivarkal anaivaraiyum onru cerkkum nalil (ivarkalil) inaivaittu vanankiyavarkalai nokki, ‘‘(allahvirku) inaiyanavai ena ninkal evarrai ennik kontiruntirkalo avai enke?'' Enru nam ketpom
Surah Al-Anaam, Verse 22
ثُمَّ لَمۡ تَكُن فِتۡنَتُهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشۡرِكِينَ
(atu camayam) avarkal, ‘‘enkal iraivan allahtan. Nankal (avanukku etaiyum) inaivaikka villaiye!'' Enru (poy) kuruvatait tavira avarkalatu kulappam veronrum irukkatu
Surah Al-Anaam, Verse 23
ٱنظُرۡ كَيۡفَ كَذَبُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡۚ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
tankalaip parriye avarkal evvaru poy kurukinranar enpatai (napiye!) Kavanippiraka. (Allahvirku inaiyanavai enru) avarkal poyyakak karpanai ceytu kontiruntavai anaittum avarkalai vittu maraintuvitum
Surah Al-Anaam, Verse 24
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَۖ وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
(napiye! Umakku kattuppatukiravarkalaip pola pavanai ceytu nir kuruvataik ketka) umakku cevi cayppavarkalum avarkalil untu. Eninum, avarkal (tam tiyac ceyalkalin karanamaka) atai vilankik kollatirukkumpati avarkalutaiya ullankalil tiraiyaiyum avarkalutaiya katukalil cevittaiyum nam erpatuttivittom. Akave, (ivarkal cattiyattirkuriya) attatcikal anaittaiyum (telivakak) kantapotilum avarrai avarkal (oru ciritum) nampave mattarkal. (Napiye!) Avarkal um'mitam vanta potilum, um'mutan tarkkittu, ‘‘ivai palankalattil ullavarkalin kattuk kataikale tavira verillai'' enre innirakarippavarkal kuruvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 25
وَهُمۡ يَنۡهَوۡنَ عَنۡهُ وَيَنۡـَٔوۡنَ عَنۡهُۖ وَإِن يُهۡلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
Avarkal (marravarkalaiyum) i(taikketpa)til iruntu tatuttut tankalum itaivittu veruntotuvarkal. (Itanal) avarkal tankalaiye nacamakkik kolkirarkal. (Itai) avarkal unarntu kollave mattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 26
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ فَقَالُواْ يَٰلَيۡتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(naraka) neruppin mun avarkal niruttappatum polutu, (napiye!) Nir (avarkalaip) parttal, ‘‘nankal (ulakattirku)t tirumpa anuppappata ventume! (Avvarayin) enkal iraivanin vacanankalai nankal poyyakkamal, nampikkaiyalarkalil akivituvom'' enru avarkal pulampuvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 27
بَلۡ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخۡفُونَ مِن قَبۡلُۖ وَلَوۡ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
(ituvum avarkal manamarak kuravillai) maraka! Itarku munnar (avarkal tankalukkul) maraittu vaittiruntatutan avarkalitam tenpattatu. (Enenral,) avarkal (ivvulakattirkut) tirumpa anuppappattal, avarkalukkut tatai ceytiruntavarrin pakkame mintum celvarkal. Niccayamaka avarkal poyyarkaltan
Surah Al-Anaam, Verse 28
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ
melum, ‘‘ivvulakattil nam valvatait tavira (nam iranta pin namakku veru valkkai) illai; akave, (irantapin) nam uyirppikkappata mattom'' enru avarkal kurukinranar
Surah Al-Anaam, Verse 29
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ قَالَ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
(ivvaru kurum) avarkal (uyirppikkappattu) tankal iraivanukku mun niruttappatumpolutu (napiye! Nir avarkalaik) kanpirayin! (Atu camayam iraivan avarkalai nokki, ‘‘vicaranai nalakiya) itu unmaiyallava?'' Enru ketpan. (Atarku) avarkal, ‘‘enkal iraivane! Unmaitan'' enak kuruvarkal. (Atarku) avan ‘‘(itai) ninkal nirakarittuk kontiruntatan karanamaka (narakattin) vetanaiyai ninkal cuvaittuk kontirunkal'' enru kuruvan
Surah Al-Anaam, Verse 30
قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ قَالُواْ يَٰحَسۡرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطۡنَا فِيهَا وَهُمۡ يَحۡمِلُونَ أَوۡزَارَهُمۡ عَلَىٰ ظُهُورِهِمۡۚ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ
(Akave,) evarkal allahvaic cantikka ventum enpataip poyyakkukinranaro avarkal niccayamaka nastamataintavarkalaki vittanar. (Etirparatavaru) titirena avarkalukku (vicaranaik) kalam (enra marumai) vantuvittal, avarkal tankal pavac cumaikalait tankal mutukukalin mitu cumantavarkalaka, i(nta vetat)tai nankal nampata (kurrat)tal enkalukku erpatta tukkame!'' Enru pulampuvarkal. Avarkal cumantu kontiruppavai mikak kettavai allava
Surah Al-Anaam, Verse 31
وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا لَعِبٞ وَلَهۡوٞۖ وَلَلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
ivvulaka valkkai vilaiyattum kelikkaiyume tavira verillai! Eninum iraiyaccamutaiyavarkalukku niccayamaka marumaiyin valkkaiye mika melanatu. (Ivvalavukuta) ninkal arintu kolla ventama
Surah Al-Anaam, Verse 32
قَدۡ نَعۡلَمُ إِنَّهُۥ لَيَحۡزُنُكَ ٱلَّذِي يَقُولُونَۖ فَإِنَّهُمۡ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ
(napiye! Um'maip poyyarena) avarkal kuruvatu, niccayamaka umakkuk kavalaiyait tarukiratu enpatai urutiyaka nam arivom. Niccayamaka avarkal um'maip poyyakkavillai. Anal, inta aniyayakkararkal allahvin vacanankalaittan (poyyakki) nirakarikkinranar
Surah Al-Anaam, Verse 33
وَلَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَىٰ مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّىٰٓ أَتَىٰهُمۡ نَصۡرُنَاۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ وَلَقَدۡ جَآءَكَ مِن نَّبَإِيْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
unkalukku munnirunta (namatu pala) tutarkalum (ivvaru) poyyarenave kurappattanar. Avarkalukku nam utavi varum varai avarkal poyyarenat tunpuruttappattatai avarkal (urutiyotu) poruttuk kontiruntanar. (Akave, napiye! Nirum avvare poruttiruppiraka.) Allahvutaiya vakkukalai evaralum marra mutiyatu. (Umakku munnirunta nam) tutarkalin (ittakaiya) ceytikal niccayamaka um'mitam vante irukkinrana
Surah Al-Anaam, Verse 34
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكَ إِعۡرَاضُهُمۡ فَإِنِ ٱسۡتَطَعۡتَ أَن تَبۡتَغِيَ نَفَقٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ سُلَّمٗا فِي ٱلسَّمَآءِ فَتَأۡتِيَهُم بِـَٔايَةٖۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَمَعَهُمۡ عَلَى ٱلۡهُدَىٰۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
(Napiye!) Avarkal (um'maip) purakkanippatu umakkup perum ciramamakat tonrinal, um'mal mutiyumanal pumiyil curankamittu(c cenro) allatu vanattil or eni vaittu (eriyo avarkal viruppappati) attatci onrai nir avarkalukkuk kontu varuviraka. (Appolutum avarkal um'mai nirakarittuk konte irupparkal.) Eninum, allah natinal, avarkal anaivaraiyum nerana valiyil onru certtu vituvan. Akave, orupotum nir ariyatavarkalutan cerntuvita ventam
Surah Al-Anaam, Verse 35
۞إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ
evarkal (umakkuc) cevicaykkakkutiya (uyirulla)varkalaka irukkinranaro avarkaltan (um'mai) errukkolvarkal. (Anal, inta nirakarippalarkalo cevimatukka mutiyata irantavarkalaip polave irukkinranar.) Akave, irantavarkalai (marumaiyil tan) allah uyirppippan. Pinnar avanitame kontuvarappatuvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 36
وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
(‘‘nam viruppappati) or attatciyai avarutaiya iraivan avarmitu irakkivaikka ventama?'' Enru avarkal kurukinranar. Atarku (napiye!) Nir kuruviraka: (Attakaiya) or attatciyai irakkivaikka niccayamaka allah caktiyutaiyavantan. (Avvaru irakkiyum vaittullan.) Eninum avarkalil perumpalor (atai) arintu kolvatillai
Surah Al-Anaam, Verse 37
وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَـٰٓئِرٖ يَطِيرُ بِجَنَاحَيۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُكُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يُحۡشَرُونَ
pumiyil urntu tiriyakkutiyavaiyum, tan iru irakkaikalal (akayattil) parakkak kutiyavaiyum unkalaip ponra (uyirulla) pataippukale (camutayankale) tavira verillai. (Ivarril) onraiyume (nam pativup) puttakattil (lavhul mahhpulil) kurippitatu nam vittuvitavillai. Pinnar, (oru nalil) ivaiyum tankal iraivanitam kontu varappatum
Surah Al-Anaam, Verse 38
وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
Evarkal nam vacanankalaip poyyakkukirarkalo avarkal irulkalil (tattaliyum) cevitarkalakavum, umaiyarkalakavum irukkinranar. Allah, tan natiyavarkalait tavarana valiyil cella vittuvitukiran; avan natiyavarkalai nerana valiyil celuttukiran
Surah Al-Anaam, Verse 39
قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ أَوۡ أَتَتۡكُمُ ٱلسَّاعَةُ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَدۡعُونَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: Unkalukku allahvutaiya vetanai vantuvittal allatu unkalukku vicaranaikkalam vantuvittal allah allata (i)varraiya ninkal (unkal utavikku) alaippirkal! Enpatai ninkal cintittup parttirkala? (Inta cilaikalai unkal teyvankal enru kurukinra) ninkal unmai colpavarkalayiruntal (avarraiye unkal utavikku alaiyunkal)
Surah Al-Anaam, Verse 40
بَلۡ إِيَّاهُ تَدۡعُونَ فَيَكۡشِفُ مَا تَدۡعُونَ إِلَيۡهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوۡنَ مَا تُشۡرِكُونَ
avvaranru! Ninkal inaivaittavarrai ellam marantuvittu avanaiye alaippirkal. Ninkal e(vvetanaiyai nikkuva)tarkaka avanai alaippirkalo atai avan virumpinal nikkiyum vituvan
Surah Al-Anaam, Verse 41
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ
(napiye!) Umakku munnirunta pala vakuppinarukkum nam (nam tutarkalai) niccayamaka anuppi vaittom. (Eninum attutarkalai avarkal nirakarittu vittanar. Akave,) avarkal panintu varuvatarkaka noyaik kontum, varumaiyaik kontum nam avarkalaip pitittom
Surah Al-Anaam, Verse 42
فَلَوۡلَآ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَٰكِن قَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
nam vetanai avarkalitam varuvatarkul avarkal panintuvita ventama? Anal, avarkalutaiya ullankal irukivittana. Avarkal ceytu kontirun tataiye (-pavankalaiye) saittan avarkalukku alakakak kanpittu vittan
Surah Al-Anaam, Verse 43
فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ
Avarkalukkuc ceyyappatta nallupatecattai avarkal marantu vitave (avarkalaic cotippatarkaka) ovvoru poru(l celvanka)lin vayilaiyum nam avarkalukkut tirantuvittom. (Avarkalukku ventiyavai ellam taralamaka kitaittuk kontiruntana.) Avarkalukkuk kotukkappattavarraik kontu avarkal perumaiyutan makilcci ataintu kontirunta camayattil (namatu vetanaiyaik kontu) nam avarkalait titirena pitittuk kontom (tantittom). Annerattil avarkal nampikkai ilantu vittanar
Surah Al-Anaam, Verse 44
فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
akave, aniyayam ceytu kontirunta (anta) makkalin ver arupattuvittatu. Ellap pukalum akilattarin iraivan allahvukke
Surah Al-Anaam, Verse 45
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ
‘‘allah, unkal kelvippulanaiyum parvaikalaiyum etuttu vittu unkal ullankalin mitu muttirai vaittuvittal, allahvai anri enta iraivan avarrai unkalukkuk kotuppan enpatai ninkal cintittirkala?'' Enru (napiye!) (Avarkalaik) ketpiraka. (Nam arralukkuriya) attatcikalai evvaru (vitavitamaka) vivarikkirom enpatai nir kavanippiraka. (Ivvariruntum) pinnum avarkal purakkanitte varukinranar
Surah Al-Anaam, Verse 46
قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
(napiye! Avarkalai nokki) ketpiraka: ‘‘Titirenavo allatu munneccarik kaiyutano allahvutaiya vetanai unkalitam vantu vittal (ennakum enpatai) ninkal cintittirkala? (Annerattil inta) aniyayakkara makkalait tavira (marrevarum) alikkappatuvarkala
Surah Al-Anaam, Verse 47
وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
(Nanmaiyaik kontu) narceyti kurupavarkalakavum, (timaiyaip parri) accamutti eccarikkai ceypavarkalakavume tavira, (nam) tutarkalai nam anuppavillai. Akave, evarkal (innapiyai) unmaiyakave nampikkai kontu, narceyalkalaic ceykirarkalo, avarkalukku ettakaiya payamumillai; avarkal kavalaippatavum mattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 48
وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ
anal, (unkalil) evarkal nam vacanankalaip poyyakkukirarkalo avarkalai, avarkalutaiya (ip)pavattin karanamaka vetanai pitittuk kollum
Surah Al-Anaam, Verse 49
قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ
(napiye! Nir avarkalai nokki) ‘‘allahvutaiya pokkisankal ennitam irukkiratenru nan unkalukkuk kuravillai. Maraivanavarrai nan ariyavum matten. Unmaiyakave nan oru vanavar enru nan unkalitam kuravillai. Eninum, enakku vahyin mulam arivikkappattavarrait tavira (veronraiyum) nan pinparruvatu illai'' enru kuri, ‘‘kurutanum, parvaiyutaiyavanum camamavarkala? (Ivvalavu kuta) ninkal cintikka ventama?'' Enrum ketpiraka
Surah Al-Anaam, Verse 50
وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
(napiye!) Evarkal, ‘‘(marumaiyil) tankal iraivanitam (vicaranaikkakak) kontu pokappatuvom, anku avanait tavira tankalukku patukavalaro parinturai ceypavaro irukkamattar'' enru payappatukirarkalo avarkalai itan mulam nir eccarippiraka. Avarkal (pavattiliruntu vilaki) iraivanai ancikkolvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 51
وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(napiye!) Tankal iraivanin tirumukattai virumpi kalaiyilum malaiyilum pirarttittuk kontiruppavarkalai ninkal viratti vitatir! Avarkalutaiya kanakkiliruntu etuvum umatu poruppakatu. Umatu kanakkiliruntu etuvum avarkalutaiya poruppakatu. Akave, nir avarkalai virattinal aniyayakkararkalil nirum oruvarakivituvir
Surah Al-Anaam, Verse 52
وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لِّيَقُولُوٓاْ أَهَـٰٓؤُلَآءِ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنۢ بَيۡنِنَآۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِٱلشَّـٰكِرِينَ
(Napiye!) Ivvare avarkalil cilarai cilaraik kontu nam cotittatil ‘‘enkalai vittu (elaikalakiya) ivarkal mita allah arul purintu vittan?'' Enru (panakkararkal) kura murpattanar. Nanri celuttupavarkalai allah mika arintavanaka illaiya
Surah Al-Anaam, Verse 53
وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِنَا فَقُلۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۖ كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(napiye!) Nam vacanankalai nampikkai kontavarkal um'mitam vantal (nir avarkalai nokki, ‘‘salamun alaikkum) unkal mitu cantiyum, camatanamum nilavuvataka! Unkal iraivan (unkalukku) arul purivatait tanmitu katamaiyakkik kontan. Niccayamaka unkalil evarenum ariyamaiyin karanamaka (oru) pavattaic ceytuvittu, pinnar atarkaka kaicetappattu (atil iruntu vilaki) narceyalkalaic ceytal (avarutaiya kurrankalai iraivan mannittu vituvan. Enenral) niccayamaka avan mika mannippavan, mikak karunaiyutaiyavan'' enru kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 54
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِتَسۡتَبِينَ سَبِيلُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
kurravalikal cellum vali (innatena cantekamarat) telivaki vituvatarkaka (nam) vacanankalai ivvaru vivarittirukkirom
Surah Al-Anaam, Verse 55
قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ قُل لَّآ أَتَّبِعُ أَهۡوَآءَكُمۡ قَدۡ ضَلَلۡتُ إِذٗا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ
(napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Allahvaiyanri evarrai ninkal (katavulkalena) alaikkirirkalo avarrai vanankakkutatenru niccayamaka nan tatukkappattullen. Akave, unkal mana viruppankalai nan pinparra matten. Avvarayin, niccayamaka nanum vali tavarivituven; nerana valiyai ataintavanakamatten
Surah Al-Anaam, Verse 56
قُلۡ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبۡتُم بِهِۦۚ مَا عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦٓۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ يَقُصُّ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰصِلِينَ
(napiye! Melum,) kuruviraka: ‘‘Niccayamaka nan en iraivanin telivana attatciyin mite irukkiren. Eninum, atai ninkal poyyakkinirkal. Etarku ninkal avacarappatukirirkalo a(nta vetanaiyana)tu ennitam illai. (Atan) atikaram anaittum allahvukke tavira (veru) evarukkumillai. Avan unmaiyaiye kurukiran. Avan tirppalippavarkalil mika melanavan
Surah Al-Anaam, Verse 57
قُل لَّوۡ أَنَّ عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦ لَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۗ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
‘‘Ninkal avacarappatuvatu ennitam iruntiruntal, unkalukkum enakkumitaiyilulla vivakaram (ituvarai) tirkkappatte irukkum. Allah, aniyayakkararkalai nankarinte irukkiran'' enrum kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 58
۞وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّةٖ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
maraivanavarrin cavikal avanitame irukkinrana. Avar(ril ullavar)rai avanait tavira verevarum ariyamattar. Nilattilum, nirilum ullavarraiyum avan nankarivan. Avan ariyamal or ilaiyum utiruvatillai. Pumiyin (alattil) atarnta irulil (putaintu) kitakkum (katuku ponra ciriya) vittum, pacumaiyanatum, ularntatum avanutaiya telivana (pativup) puttakattil illamalillai
Surah Al-Anaam, Verse 59
وَهُوَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُم بِٱلَّيۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا جَرَحۡتُم بِٱلنَّهَارِ ثُمَّ يَبۡعَثُكُمۡ فِيهِ لِيُقۡضَىٰٓ أَجَلٞ مُّسَمّٗىۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(manitarkale!) Iravil (ninkal nittirai ceyyum polutu) avantan (unkal unarcciyai nikki) unkalai irantavarkalukkuc camamakkukiran. Ninkal pakalil ceypavarraiyum avan nankarikiran. (Unkalukkuk) kurippitta kalam purtti avatarkaka itarkup pinnar (unarcciyai untu panni) unkalai eluppukiran. Pinnar, ninkal avanitamtan tirumpappovirkal. Ninkal (inku) ceytu kontiruntavarrai (anku) unkalukku avan arivippan
Surah Al-Anaam, Verse 60
وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۖ وَيُرۡسِلُ عَلَيۡكُمۡ حَفَظَةً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ تَوَفَّتۡهُ رُسُلُنَا وَهُمۡ لَا يُفَرِّطُونَ
avan tan atiyarkalai atakki alukiran; melum, unkalukkup patukavalarkalaiyum erpatuttukiran. (Marana neram varumvarai avarkal unkalai patukakkinranar,) pinnar, unkalil oruvarukku maranam vantal namatu (vanavat) tutarkal avarai uyir vankukinranar. Avarkal (kuritta kalattirku munnaro, pinnaro uyiraik kaipparri) etum tavarilaippatillai
Surah Al-Anaam, Verse 61
ثُمَّ رُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۚ أَلَا لَهُ ٱلۡحُكۡمُ وَهُوَ أَسۡرَعُ ٱلۡحَٰسِبِينَ
(Itan) pinnar, avarkal tankalin unmaiyana ejamanakiya allahvitame kontu varappatuvarkal. (Annerattil) tirppu kurum atikaram avanukke uriyatu enpatai avarkal arintu kollattum. Melum, kanakkait tirppatilum avan mikat tiviramanavan
Surah Al-Anaam, Verse 62
قُلۡ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ تَدۡعُونَهُۥ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةٗ لَّئِنۡ أَنجَىٰنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ
ninkal ‘‘taraiyilum, katalilum irulkalil cikki (mika ciramattirkullakivitta camayattil) enkalai itiliruntu patukattuk kontal niccayamaka nankal nanri celuttupavarkalaki vituvom enru maraivakavum, panivakavum ninkal pirarttikkum camayattil unkalaip patukappavan yar?'' Enru (napiye!) Nir (avarkalaik) kettu
Surah Al-Anaam, Verse 63
قُلِ ٱللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنۡهَا وَمِن كُلِّ كَرۡبٖ ثُمَّ أَنتُمۡ تُشۡرِكُونَ
‘‘itiliruntum marra ella tunpankaliliruntum unkalai patukappavan allah tan. (Ivvariruntum) pinnum ninkal (avanukku) inai vaikkirirkale!'' Enru nir kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 64
قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰٓ أَن يَبۡعَثَ عَلَيۡكُمۡ عَذَابٗا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ يَلۡبِسَكُمۡ شِيَعٗا وَيُذِيقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَفۡقَهُونَ
(napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Unka(l talaika)lukku melirunto allatu unkal patankalukkuk kilirunto unkalukku vetanai onrai untupannavum allatu unkalaip pala pirivukalakki, unkalukkul cilar cilarutan por puriyumpatic (ceytu atanal untakum tunpattai ninkal anupavikkumpatic) ceyyavum avan cakti utaiyavanakave irukkiran.'' Avarkal vilankik kolvatarkaka nam (nam) vacanankalai, evvaru pala vakaikalil (telivupatuttik) kurukirom enru nir kavanippiraka
Surah Al-Anaam, Verse 65
وَكَذَّبَ بِهِۦ قَوۡمُكَ وَهُوَ ٱلۡحَقُّۚ قُل لَّسۡتُ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ
(napiye! Tiru kur'anakiya) itu murrilum unmaiyayiruntum, umatu makkal itaiyum poyyakkukinranar. Akave, (avarkalai nokki) nir kuruviraka: ‘‘Nan unkalukku poruppalaraka illai
Surah Al-Anaam, Verse 66
لِّكُلِّ نَبَإٖ مُّسۡتَقَرّٞۚ وَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ
ovvoru visayattirkum oru kurippitta kalamuntu. (Nan colvatan unmaiyai) pinnar (vetanai varumpotu) ninkal arintu kolvirkal
Surah Al-Anaam, Verse 67
وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(Napiye!) Nam vacanankalaip parri (vin) vivatankalil mulkupavarkalai nir kantal, avarkal atait tavirttu veru visayattil piravecikkum varai ninkal avarkalaip purakkanittu vituviraka. (Ikkattalaiyai) saittan umakku marakkatittu (avarkalutan nirum iruntu) vittal, atu ninaivukku vantatan pinnar anta aniyayakkara makkalutan nir amarntirukka ventam
Surah Al-Anaam, Verse 68
وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
(vin vivatattil mulkik kitakkum) avarkalutaiya (ceykaiyin) kanakkiliruntu etuvum iraiyaccamutaiyavarkalin poruppakatu. Eninum, avarkal (itait) tavirttuk kolvatarkaka avarkalukku nallupatecam ceyvatu (ivarkal mitu) katamaiyakum
Surah Al-Anaam, Verse 69
وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
(napiye!) Evarkal ivvulaka valkkaiyal mayakkappattu, tankal markkattai vilaiyattakavum vetikkaiyakavum etuttuk kontarkalo avarkalai (avarkal pokkil) vittuvituviraka. Eninum, ovvor atmavum tan (tiya) ceyalkalin karanamaka (marumai nalil) apattirkullakum enra unmaiyai nir (avarkalukku) napakappatuttuviraka. (Annalil) atarkup parintu pecupavarkalo, utavi ceypavarkalo allahvaiyanri oruvarum irukkamattar. (Cattiyamana) anaittaiyum (pavikal tankal vetanaikkup) piratiyakak kotuttapotilum atu ankikarikkappata mattatu. Ivarkal tankal (tiya) ceyalkalin karanamakave apattirkullanarkal. Ivarkalin nirakarippin karanamaka mikka tunpuruttum vetanaiyutan (kutippatarku) kotikkum paname ivarkalukkuk kitaikkum
Surah Al-Anaam, Verse 70
قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(Napiye!) Nir ketpiraka: ‘‘Allahvai vittu vittu namakku oru nanmaiyum, timaiyum ceyya cakti arravarraiya nam alaippom? Allah nam'mai nerana valiyil celuttiya pinnarum (nam) nam pinpurame tirumpi vituvoma? (Avvarayin,) oruvanukku nerana valiyil alaikkakkutiya nanparkal iruntu avanai avarkal ‘tam'mitam va' ena alaittuk kontirukka, avan (avvaliyil cellatu) saittanutaiya emarrattil cikki, pumiyil tattalintu tiripavanaka akivittano avanukku oppanavarkalaki vituvom.'' (Melum,) nir kuruviraka: ‘‘Niccayamaka allahvin valitan nerana vali. Ulakattar anaivarin iraivanakiya avanukke murrilum talaicaykka ventum ena nankal kattalaiyitappattullom
Surah Al-Anaam, Verse 71
وَأَنۡ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّقُوهُۚ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
tolukaiyaik kataippitikkumpatiyum, avanukke payappatumpatiyum (evappat tullom). Avanitamtan ninkal onru cerkkappatuvirkal'' (enrum kuruviraka)
Surah Al-Anaam, Verse 72
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
vanankalaiyum, pumiyaiyum pataittavan unmaiyakave avantan. (Avan etaiyum pataikkak karutumpotu) ‘akuka!' Ena avan kuruvatutan (tamatam.) Utane (atu) akivitum.Avanutaiya coltan unmai cur (ekkalam) utappatum nalil atikaram avan oruvanutaiyatakave irukkum. Maraivanavarraiyum velippataiyanavarraiyum avan nankarivan. Avan nanamutaiyavanakavum (anaittaiyum) nankarintavanakavum irukkiran
Surah Al-Anaam, Verse 73
۞وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَتَتَّخِذُ أَصۡنَامًا ءَالِهَةً إِنِّيٓ أَرَىٰكَ وَقَوۡمَكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
iprahim tan tantaiyakiya ajarai nokki, ‘‘nir cilaikalait teyvankalaka etuttuk kontira?'' Enru kettu, ‘‘niccayamaka nirum umatu makkalum pakirankamana valikettil iruppatai nan kankinran'' enru kurinar
Surah Al-Anaam, Verse 74
وَكَذَٰلِكَ نُرِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلِيَكُونَ مِنَ ٱلۡمُوقِنِينَ
iprahim urutiyana nampikkaiyutaiyavarkalil avatarkaka vanankalilum, pumiyilumulla (nam) atcikalai nam avarukku ivvaru kanpittu vantom
Surah Al-Anaam, Verse 75
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيۡهِ ٱلَّيۡلُ رَءَا كَوۡكَبٗاۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَآ أُحِبُّ ٱلۡأٓفِلِينَ
(Oru nal) irul culnta iravil avar (minnik kontirunta) oru natcattirattaik kantu, ‘‘itu en iraivan (akuma?)'' Ena (tam makkalaik) kettu, atu maraiyave, ‘‘maraiyakkutiyavarrai (iraivanaka etuttuk kolla) nan virumpamatten'' enak kurivittar
Surah Al-Anaam, Verse 76
فَلَمَّا رَءَا ٱلۡقَمَرَ بَازِغٗا قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمۡ يَهۡدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلضَّآلِّينَ
pinnar, utayamana cantiranaik kanave ‘‘itu en iraivan (akuma?)'' Enak kettu, atuvum astamittu maraiyave (ataiyum nirakarittuvittu), ‘‘enatu iraivan enakku nerana valiyai arivikkavittal vali tavariya makkalil niccayamaka nanum oruvanakivituven'' enru kurinar
Surah Al-Anaam, Verse 77
فَلَمَّا رَءَا ٱلشَّمۡسَ بَازِغَةٗ قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَآ أَكۡبَرُۖ فَلَمَّآ أَفَلَتۡ قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
pinnar, utayamana (paliccenru nanku olirum) curiyanaik kantapolutu ‘‘itu mikapperiyatayirukkiratu. Itu en iraivan (akuma?)'' Enak kettu, atuvum astamittu maraiyave, avar (tam makkalai nokki), ‘‘en makkale! Ninkal (iraivanukku) inaiyakkum (ivai) ovvonriliruntum niccayamaka nan veruttu vilakikkonten'' enru kurivittu
Surah Al-Anaam, Verse 78
إِنِّي وَجَّهۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ حَنِيفٗاۖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
‘‘vanankalaiyum pumiyaiyum evan pataittano a(nta oru)vanin pakkame niccayamaka nan murrilum nokkukinran. Nan (avanukku etaiyum) inaivaippavan alla'' (enru kurinar)
Surah Al-Anaam, Verse 79
وَحَآجَّهُۥ قَوۡمُهُۥۚ قَالَ أَتُحَـٰٓجُّوٓنِّي فِي ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنِۚ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشۡرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَيۡـٔٗاۚ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
(itaip parri) avarutan avarutaiya makkal tarkkittarkal. Atarku (am'makkalai nokki) avar kurinar: ‘‘Ninkal, (pataippavanakiya) allahvaip parriya ennutan tarkkikkirirkal? Niccayamaka avan enakku nerana valiyai arivittuvittan. En iraivan etaiyum virumpinalanri ninkal inaivaittu vanankupavai(kal enakku oru tinkum ceytuvita mutiyatu. Akave, avai)kalukku nan payappatamatten. En iraivan anaivaraiyumvita kalviyil mikka vicalamanavan. (Ivvalavukuta) ninkal cintikka ventama
Surah Al-Anaam, Verse 80
وَكَيۡفَ أَخَافُ مَآ أَشۡرَكۡتُمۡ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمۡ أَشۡرَكۡتُم بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ عَلَيۡكُمۡ سُلۡطَٰنٗاۚ فَأَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ أَحَقُّ بِٱلۡأَمۡنِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
Unkalukku allah etarku attatciyai irakkavillaiyo atai ninkal allahvukku inaiyakkiyataip parri oru ciritum ninkal payappatatirukka, ninkal inaivaittavarrai nan evvaru payappatuven. Accamarrirukka nam'miru pirivinaril mikat takutiyutaiyavarkal yar? Enpatai ninkal arivutaiyavarkalaka iruntal (kurunkal)
Surah Al-Anaam, Verse 81
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ
evarkal nampikkai kontu, tankal nampikkaiyutan (inaivaittal ennum) aniyayattaiyum kalantu vitavillaiyo avarkalukke niccayamaka patukappu untu. Avarkaltan nervaliyalarkal (enru kurinar)
Surah Al-Anaam, Verse 82
وَتِلۡكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيۡنَٰهَآ إِبۡرَٰهِيمَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
(merkurappatta) ivai namatu urutimikka atarankalakum. Iprahim tan makkalait (tarkkattil) velvatarkaka, nam ivarrai avarukkuk (karruk) kotuttom. Nam virumpiyavarkalin patavikalai nam evvalavo uyartti vitukirom. (Napiye!) Niccayamaka umatu iraivan mika nanamutaiyavan, mikunta arivutaiyavan avan
Surah Al-Anaam, Verse 83
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ كُلًّا هَدَيۡنَاۚ وَنُوحًا هَدَيۡنَا مِن قَبۡلُۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِۦ دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَٰرُونَۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
nam (iprahimakiya) avarukku is'hakkaiyum (avarutaiya makan) ya'akupaiyum (cantatikalakat) tantarul purintom. Ivarkal anaivaraiyum nam nerana valiyil celuttinom. Itarku munnar nuhaiyum, avarutaiya cantatikalakiya tavut, sulaiman, aiyup, yusuhp, musa, harun akiyoraiyum nam nerana valiyil celuttinom. Nanmai ceypavarkalukku ivvare nam (nar)kuli alikkirom
Surah Al-Anaam, Verse 84
وَزَكَرِيَّا وَيَحۡيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلۡيَاسَۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
jakariyya, yahya, isa, ilyas (akiyoraiyum nerana valiyil celuttinom). Ivarkal anaivarum nannatattai utaiyavarkal
Surah Al-Anaam, Verse 85
وَإِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطٗاۚ وَكُلّٗا فَضَّلۡنَا عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
ismayil, alyasa'u (elise,) yunus, lut (ivarkalaiyum nerana valiyil celuttinom.) Ivarkal anaivaraiyum ulakattilulla anaivarin mitum menmaiyakkiyum vaittom
Surah Al-Anaam, Verse 86
وَمِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡ وَإِخۡوَٰنِهِمۡۖ وَٱجۡتَبَيۡنَٰهُمۡ وَهَدَيۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
Ivarkalutaiya mutataikalilum, ivarkalutaiya cantatikalilum, ivarkalutaiya cakotararkalilum (palarai) menmaiyakki vaittatutan ivarkal anaivaraiyum terntetuttu nerana valiyilum celuttinom
Surah Al-Anaam, Verse 87
ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
(ivarkal anaivarum cenra) ituve allahvutaiya nerana valiyakum. Tan atiyarkalil avan virumpiyavarkalai atil celuttukiran. Avarkal (itait tavirttu allahvukku) inaivaittalo avarkal ceytu kontirunta (nanmaiyana) kariyankal anaittum alintuvitum
Surah Al-Anaam, Verse 88
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَۚ فَإِن يَكۡفُرۡ بِهَا هَـٰٓؤُلَآءِ فَقَدۡ وَكَّلۡنَا بِهَا قَوۡمٗا لَّيۡسُواْ بِهَا بِكَٰفِرِينَ
ivarkalukkuttan vetattaiyum, atikarattaiyum, napittuvattaiyum nam kotuttiruntom. Akave, avarrai (makkavacikalakiya) ivarkal nirakarittu vittal (ivarkalukkup patilaka) nirakarikkata (unmai muslimkalana) makkalai niccayamaka nam erpatutti vituvom
Surah Al-Anaam, Verse 89
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۖ فَبِهُدَىٰهُمُ ٱقۡتَدِهۡۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰلَمِينَ
(napiye!) Ivarkal anaivaraiyum allah nerana valiyil celuttinan. Akave, avarkalutaiya nerana valiyai nirum pinparruviraka. Melum, ‘‘i(ntak kur'anai unkalukku arivippa)tarkaka nan unkalitam oru kuliyaiyum ketkavillai. Ulakattar anaivarukkum itu oru nallupatecamakum'' enru kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 90
وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦٓ إِذۡ قَالُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖۗ قُلۡ مَنۡ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِي جَآءَ بِهِۦ مُوسَىٰ نُورٗا وَهُدٗى لِّلنَّاسِۖ تَجۡعَلُونَهُۥ قَرَاطِيسَ تُبۡدُونَهَا وَتُخۡفُونَ كَثِيرٗاۖ وَعُلِّمۡتُم مَّا لَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنتُمۡ وَلَآ ءَابَآؤُكُمۡۖ قُلِ ٱللَّهُۖ ثُمَّ ذَرۡهُمۡ فِي خَوۡضِهِمۡ يَلۡعَبُونَ
Allahvin takutiyai ariya ventiyavaru avarkal ariyavillai. Enenral, ‘‘manitarkalil evarukkum (vetattil) etaiyum allah arulave illai'' enru avarkal kurukinranar. Akave, (napiye! Avarkalai nokki) nir ketpiraka: ‘‘Manitarkalukku oliyaiyum nervaliyaiyum tarakkutiya (‘‘tavrat' ennum) vetattai napi musavukku aruliyatu yar? Ninkal avvetattait tanittani etukalakap pirittu (avarril) cilavarrai velippatuttukirirkal. (Unkal nokkattirku marana) perumpalanavarrai ninkal maraittu vitukirirkal. (Atan mulamakave) ninkalum unkal mutataikalum ariyamal iruntavai unkalukku karpikkappattana. (Ittakaiya vetattai unkalukku aruliyatu yar?'' Itarku avarkal patil kuruvatenna! Nire avarkalai nokki) ‘‘allahtan (irakki vaittan)'' enru kuri avarkal (tankal) vin tarkkattileye vilaiyatik kontirukkumpatiyum vittuvituviraka
Surah Al-Anaam, Verse 91
وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ مُّصَدِّقُ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَاۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَهُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ
(napiye!) Itu nam um mitu irakkiya mikka pakkiyamutaiya oru vetamakum.Itu tanakku munnulla (avarkalutaiya vetat)taiyum unmaip patuttukiratu. Akave,nir (itaik kontu taynattinarakiya) makkavacikalukkum, ataic curri ullavarkalukkum accamutti eccarikkai ceyviraka. Evarkal marumaiyai nampukirarkalo avarkal ivvetattaiyum (avaciyam) nampuvarkal. Avarkal tavaratu tolutum varuvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 92
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمۡ يُوحَ إِلَيۡهِ شَيۡءٞ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثۡلَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّـٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓاْ أَيۡدِيهِمۡ أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَكُمُۖ ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَكُنتُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهِۦ تَسۡتَكۡبِرُونَ
(Napiye!) Karpanaiyaka allahvin mitu poy kurupavanaivita allatu vahyi mulam avanukku etuvum arivikkappatamalirukka ‘‘tanakkum vahyi vantatu'' enru kurupavanaivita allatu ‘‘allah irakkiya i(vvetat)taip pol nanum irakkuven'' enru kurupavanaivita maka aniyayakkaran yar? Ivvakkiramakkararkal marana vetanaiyil irukkum camayattil nir avarkalaip parppirayin, vanavarkal tankal kaikalai nitti (avarkalai nokki) ‘‘unkal uyirkalaik kotunkal. Inraiya tinam ilivu tarum vetanaiye unkalukkuk kuliyakak kotukkappatum. Ninkal unmaiyallatatai allahvin mitu (poyyakak) kuri, ninkal avanutaiya vacanankalai perumai kontu purakkanittatuve itarkuk karanamakum'' (enru kuruvatai nir kanpir)
Surah Al-Anaam, Verse 93
وَلَقَدۡ جِئۡتُمُونَا فُرَٰدَىٰ كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَتَرَكۡتُم مَّا خَوَّلۡنَٰكُمۡ وَرَآءَ ظُهُورِكُمۡۖ وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمۡ شُفَعَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ أَنَّهُمۡ فِيكُمۡ شُرَكَـٰٓؤُاْۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيۡنَكُمۡ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
(iraivan marumaiyil avarkalai nokki) ‘‘munnar nam unkalaip pataittavare (unkalutan onrumillatu) niccayamaka ninkal taniyakave nam'mitam vantu cerntirkal. Nam unkalukkuk kotuttiruntavarraiyum unkal mutukuppuramakave vittuvittirkal. (Unkalaip pataippatilum valarppatilum iraivanukkut) tunaiyanavarkalena ninkal evarkalai ennik kontiruntirkalo avarkal unkalukkup parintu peca ivvitattil irukkavillaiye! (Avarkalukkum) unkalukku(m) itaiyil irunta campantankal ellam ninki, unkal nampikkaikal ellam tavarivittana'' (enru kuruvan)
Surah Al-Anaam, Verse 94
۞إِنَّ ٱللَّهَ فَالِقُ ٱلۡحَبِّ وَٱلنَّوَىٰۖ يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَمُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتِ مِنَ ٱلۡحَيِّۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
vittukkalaiyum, kottaikalaiyum niccayamaka allahtan veti(ttu mulai)kkacceykiran. Irantavarril iruntu uyirullavarraiyum, uyirullavarriliruntu irantavarraiyum avane veliyakkukiran. (Ivvaru ceykinra) avantan unkal allah. Akave, ninkal (avanai vittu) enku veruntotukirirkal
Surah Al-Anaam, Verse 95
فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ وَجَعَلَ ٱلَّيۡلَ سَكَنٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
Avane (polutai) vitiyac ceypavan. Avane (nittirai ceytu ninkal) cukamataivatarkaka iravai akkinan. (Ninkal kalattin) kanakkai arivatarkaka cantiranaiyum curiyanaiyum akkinan. Ivai anaittum mikaittavan, mikka arintavan (akiya allah) utaiya erpatakum
Surah Al-Anaam, Verse 96
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلنُّجُومَ لِتَهۡتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
unkalukkaka natcattirankalai amaittavanum avane. Taraiyilum katalilum ulla irulkalil avarraik kontu ninkal valiyarintu celkirirkal. (Unmaiyai) ariyakkutiya makkalukku (nam) vacanankalai niccayamaka (ivvaru) vivarikkirom
Surah Al-Anaam, Verse 97
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ فَمُسۡتَقَرّٞ وَمُسۡتَوۡدَعٞۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَفۡقَهُونَ
(manitarkale!) Unkal anaivaraiyum ore or atmavil iruntu urpatti ceytu pinnar (unkal tantaiyitam) tarittirukkac ceytu (unkal tayin karppattil) oppataippavanum avane! Cintittu unarakkutiya makkalukku (nam) vacanankalai niccayamaka vivarittom
Surah Al-Anaam, Verse 98
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّـٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
avantan mekattiliruntu malaiyai irakkivaikkiran. Ataik konte cakala vakaip purpuntukalaiyum nam mulaikka vaittu, atil iruntu pacumaiyana talaikalaiyum nam veliyakkukirom. Atilirunte atarnta vittukkalai(yutaiya katirkalai)yum nam veliyakkukirom. Pericca marattin palaikalil valaintu tonkum palakkulaikalum irukkinrana. (Avarraiyum name veliyakkukirom.) Tiratcait tottankalaiyum, (parvaikku) onrupolum (racanaiyil) vevverakavum ulla matulai, jeyttun (olivam) akiyavarraiyum (name veliyakkukirom). Avai (puttuk) kayppataiyum, pinnar kanintu palamakum vitattaiyum (makkale!) Urru nokkunkal. Nampikkai kollum makkalukku niccayamaka itil pala attatcikal irukkinrana
Surah Al-Anaam, Verse 99
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ ٱلۡجِنَّ وَخَلَقَهُمۡۖ وَخَرَقُواْ لَهُۥ بَنِينَ وَبَنَٰتِۭ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ
(Ivvarellamiruntum) avarkal jinkalil palarai allahvukku inaiyakkukinranar. Eninum, anta jinkalaiyum avane pataittirukkiran. Ivarkal (tankal) arivinattal allahvukku an, pen cantatikalaiyum karpikkinranar. Avano, ivarkal (ivvaru) varnippavarril iruntu mikka paricuttamanavanakavum uyarntavanakavum irukkiran
Surah Al-Anaam, Verse 100
بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُۥ وَلَدٞ وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ صَٰحِبَةٞۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
munmatiriyinriye vanankalaiyum pumiyaiyum avan pataittan avanukku evvaru cantatiyerpatum? Avanukku manaivi kitaiyate! Anaittaiyum avane pataittirukkiran. Melum, avan anaittaiyum nankarintavan
Surah Al-Anaam, Verse 101
ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ
ittakaiya allahtan unkalaip pataittu valarttu paripakkuvappatuttum iraivan. Vanakkattirkuriyavan avanait tavira veru oruvarumillai. Avane anaittin pataippalan. Akave, a(van oruva)naiye ninkal (anaivarum) vanankunkal. Ella kariyankalaiyum kankanippavanum avane
Surah Al-Anaam, Verse 102
لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ
parvaikal avanai ataiyamutiyatu. Avano parvaikal anaittaiyum arintu kolkiran. Avan (evarin parvaikkum akappatata) mika nutpamanavan; mikka arintavan
Surah Al-Anaam, Verse 103
قَدۡ جَآءَكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنۡ أَبۡصَرَ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ عَمِيَ فَعَلَيۡهَاۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ
unkal iraivanitamiruntu (cattiyattirkuriya pala) atarankal unkalitam vantirukkinrana. Evan (avarraik kavanittu) parkkirano (atu) avanukke nanru. Evan (avarraip parkkatu) kannai mutikkolkirano (atu) avanukke ketakum. (Napiye! Nir avarkalai nokki) ‘‘nan unkalaik kappavan alla'' (enru kurivituviraka)
Surah Al-Anaam, Verse 104
وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِيَقُولُواْ دَرَسۡتَ وَلِنُبَيِّنَهُۥ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
(itai) nir (enkalukku) nanku otik kanpit(tu arivit)tir enru avarkal colvatarkakavum, ariyakkutiya makkalukku nam itait telivakkuvatarkakavum, (nam) vacanankalai ivvaru palavaraka (atikkati) vivarikkirom
Surah Al-Anaam, Verse 105
ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(Napiye!) Umatu iraivanal umakku vahyi mulam arivikkappattavarraiye nir pinparruviraka. Avanait tavira vanakkattirkuriya iraivan veruyarum illave illai. Akave, (avanukku) inaivaippavarkalai nir purakkanittu vituviraka
Surah Al-Anaam, Verse 106
وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ
allah natiyiruntal avarkal inaivaittirukkave mattarkal. Avarkal mitu kappalaraka nam um'mai erpatuttavillai. Nir avarkalaik kankanikka ventiya porupputaiyavarumalla
Surah Al-Anaam, Verse 107
وَلَا تَسُبُّواْ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَسُبُّواْ ٱللَّهَ عَدۡوَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرۡجِعُهُمۡ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Allah allata evarrai avarkal (teyvam ena) alaikkirarkalo avarrai ninkal tittatirkal. Atanal, avarkal ariyamaiyin karanamaka varampu miri allahvai tittuvarkal. Ivvare ovvoru vakuppinarukkum avarkalutaiya ceyalai nam alakakki vaittirukkirom. Pinnar, avarkal tankal iraivanitame celvarkal. Avarkal ceytu kontirunta ceyalaipparri (avarril nanmai evai, timai evai enpatai) avan avarkalukku arivittuvituvan
Surah Al-Anaam, Verse 108
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ لَّيُؤۡمِنُنَّ بِهَاۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓيَٰتُ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَا يُشۡعِرُكُمۡ أَنَّهَآ إِذَا جَآءَتۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
(avarkal viruppappati) or attatci enkalukkaka varum camayattil, ‘‘niccayamaka nankal atai nampuvom'' ena avarkal allahvin mitu urutiyana cattiyam ceytu kurukinranar. (Atarku napiye! Nir avarkalai nokki) ‘‘niccayamaka attatcikal anaittum allahvitame irukkinrana. (Avarrai avan virumpiyavare veliyakkuvan. Ninkal virumpuvatu ponralla) enru kuruviraka. (Avvaru) avarkalitam (avarkal virumpiyavare) attatci vantalum atai avarkal nampikkai kollave mattarkal enpatai (nampikkaiyalarkale!) Ninkal arivirkala
Surah Al-Anaam, Verse 109
وَنُقَلِّبُ أَفۡـِٔدَتَهُمۡ وَأَبۡصَٰرَهُمۡ كَمَا لَمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهِۦٓ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَنَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
Munnar avarkal i(vvetat)tai nampikkai kollamal iruntapatiye (ippolutum nampikkai kollatu iruppatarkaka) nam avarkalutaiya ullankalaiyum parvaikalaiyum puratti avarkalutaiya valikettileye avarkalai tattalintu tiriyumpati vittirukkirom
Surah Al-Anaam, Verse 110
۞وَلَوۡ أَنَّنَا نَزَّلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَحَشَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ كُلَّ شَيۡءٖ قُبُلٗا مَّا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَجۡهَلُونَ
(avarkal virumpukinravaru) meyyakave nam avarkalitam vanavarkalai irakkivaittalum, irantavarkalai (eluppi) avarkalitam pecumpatic ceytalum, (maraivayirukkum) anaittaiyum avarkal (kan) mun kontu vantu certtalum avarkal nampikkai kollave mattarkal, anal allah natinale tavira. Avarkalil perumpanmaiyinar (arivillata) mutarkalakave irukkinranar
Surah Al-Anaam, Verse 111
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا شَيَٰطِينَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ يُوحِي بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ
ivvare, ovvoru napikkum manitarilum, jinnilumulla saittankalai nam etirikalakki iruntom. Avarkalil cilar cilarai emarruvatarkaka alakana varttaikalai (katil) irakaciyamakak kurik (kalaittuk) kontiruntarkal. Umatu iraivan natiyiruntal ivvaru avarkal ceytirukka mattarkal. Akave, (napiye!) Nir avarkalaiyum avarkalutaiya poyk kurrukalaiyum vittuvituviraka
Surah Al-Anaam, Verse 112
وَلِتَصۡغَىٰٓ إِلَيۡهِ أَفۡـِٔدَةُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَلِيَرۡضَوۡهُ وَلِيَقۡتَرِفُواْ مَا هُم مُّقۡتَرِفُونَ
marumaiyai nampatavarkalin ullankal (saittanakiya) avarkalukku cevicayttu atai avarkal poruntik kolvatarkakavum, avarkal ceyyum tiya ceyalkalai ivarkalum ceyvatarkakavum (ivvaru ivarkalai avarkal mayakki vantanar)
Surah Al-Anaam, Verse 113
أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡتَغِي حَكَمٗا وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مُفَصَّلٗاۚ وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡلَمُونَ أَنَّهُۥ مُنَزَّلٞ مِّن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ
‘‘Allahvait tavira marravaraiya (enkalukkum unkalukkum itaiyil) tirppalikkum atipatiyaka nan etuttukkolven? Avantan ella viparankalumulla ivvetattai unkalukku arul purintirukkinran'' (enru napiye! Nir kuruviraka. Itarku munnar) evarkalukku nam vetam kotuttirukkinromo avarkal, itu meyyakave umatu iraivanitamiruntu unmaiyaik konte arulappattullatu enpatai urutiyaka arivarkal. Akave, cantekappatupavarkalil nirum oruvaraka orupotum akivitaventam
Surah Al-Anaam, Verse 114
وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدۡقٗا وَعَدۡلٗاۚ لَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(napiye!) Umatu iraivanin vakku unmaiyakavum nitamakavum mulumaiyaki vittatu. Avanutaiya vakkukalai marrupavan yarumillai. Avan (anaittaiyum) ceviyurupavan, nankarintavan
Surah Al-Anaam, Verse 115
وَإِن تُطِعۡ أَكۡثَرَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ
ippuviyiliruppavarkalil palar (ivvare) irukkinranar. Nir avarkalaip pinparruviranal avarkal um'mai allahvutaiya pataiyiliruntu tiruppi vituvarkal. (Ataramarra) verum yukankalait tavira (unmaiyai) avarkal pinparruvatillai. Melum, (verum poyyana) karpanaiyiltan avarkal mulkiyirukkinranar
Surah Al-Anaam, Verse 116
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِۦۖ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
(napiye!) Niccayamaka umatu iraivan, tan valiyil iruntu tavariyavarkal yar? Enpatai nankarivan. (Avvare) nerana valiyil iruppavarkalaiyum avan nankarivan
Surah Al-Anaam, Verse 117
فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كُنتُم بِـَٔايَٰتِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Ninkal unmaiyakave allahvutaiya vacanankalai nampikkai kolpavarkalayiruntal allahvutaiya peyar kurappat(tu arukkappat)tavarraiye puciyunkal
Surah Al-Anaam, Verse 118
وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تَأۡكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَقَدۡ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيۡكُمۡ إِلَّا مَا ٱضۡطُرِرۡتُمۡ إِلَيۡهِۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا لَّيُضِلُّونَ بِأَهۡوَآئِهِم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُعۡتَدِينَ
(Unkalukku anumatikkappattavarrai arukkum polutu) allahvin peyar kurappat(tu arukkappat)tavarrai ninkal pucikkatirukka unkalukku enna (tatai)? Ninkal nirpantikkappattalanri (pucikka) unkalukkut tatukkappattavai evaiyena avan unkalukku vivarittuk kuriye irukkiran. (Avarrait tavira unkalukku anumatikkappattavarril allahvin peyar kuri arukkappatta anaittaiyum ninkal pucikkalam.) Eninum, perumpanmaiyinar ariyamaiyin karanamaka tankal istappatiyellam (makkalai) vali ketukkinranar. (Napiye!) Niccayamaka umatu iraivan varampu mirupavarkalai nankarivan
Surah Al-Anaam, Verse 119
وَذَرُواْ ظَٰهِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَبَاطِنَهُۥٓۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡسِبُونَ ٱلۡإِثۡمَ سَيُجۡزَوۡنَ بِمَا كَانُواْ يَقۡتَرِفُونَ
(nampikkaiyalarkale!) Ninkal pakirankamana pavattaiyum rakaciyamana pavattaiyum vittuvitunkal. Enenral, evarkal pavattai campatikkinranaro avarkal tankal ceyyum tiya ceyalukkut takka palanai atainte tiruvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 120
وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ
(nampikkaiyalarkale! Arukkumpotu) allahvutaiya peyar kurappatata varrai ninkal pucikkatirkal. Niccayamaka atu perum pavamakum. (Itil) unkalutan tarkkikkumaru niccayamaka saittankal tankal nanparkalait tuntukinranar. Ninkal avarkalukku kilppatintal niccayamaka ninkal (avarkalaip pol) inaivaittu vanankupavarkaltan
Surah Al-Anaam, Verse 121
أَوَمَن كَانَ مَيۡتٗا فَأَحۡيَيۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ لَيۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡكَٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
(vilcci ataintu) maranittavarkalaka iruntavarkalil evarai nam uyirppittu manitarkalukkitaiyil natamatuvatarkuriya oliyaiyum kotuttirukkinromo avar, irulil cikki atiliruntu veliyera mutiyamaliruppavanukkuc camamavara? Ivvare nirakarippavarkalukku avarkalutaiya (tiya)ceyalkal alakakkappattu vittana
Surah Al-Anaam, Verse 122
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٍ أَكَٰبِرَ مُجۡرِمِيهَا لِيَمۡكُرُواْ فِيهَاۖ وَمَا يَمۡكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ
Ivvare, ovvoru urilum ankankulla pavikalai nam talaivarkalakki irukkirom. Anku avarkal visamam (ceyya cati) ceytu kontirupparkal. Eninum, avarkal tankalukke tavira, (marrevarukkum) cati ceytuvita mutiyatu. (Itai) avarkal unarntu kollamattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 123
وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا كَانُواْ يَمۡكُرُونَ
avarkalitam oru vacanam vantal ‘‘allahvutaiya tutarkalukkuk kotukkappattatu ponra (napittuvat)tai enkalukkum kotukkappatata varai nankal (atai) nampikkai kollave mattom'' enru kurukinranar. Napittuvattai enku (evarukku) alippatu enpatai allahtan nankarivan. Kurram ceyyum ivarkalai ivarkal ceyyum catiyin karanamaka allahvitamiruntu cirumaiyum, kotiya vetanaiyum aticikkirattil vantataiyum
Surah Al-Anaam, Verse 124
فَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يَهۡدِيَهُۥ يَشۡرَحۡ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِۖ وَمَن يُرِدۡ أَن يُضِلَّهُۥ يَجۡعَلۡ صَدۡرَهُۥ ضَيِّقًا حَرَجٗا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي ٱلسَّمَآءِۚ كَذَٰلِكَ يَجۡعَلُ ٱللَّهُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ
allah evarkalukku nervali kanpikka virumpukirano avarkalutaiya ullattai islamin pakkam (cella) virivakkukiran. Evarkalai, avarkalutaiya valikettileye vittuvita virumpukirano avarkalutaiya ullattai (nirppantattal) vanattil erupava(ni)n (ullam) pol kastappattu curunkumpatiyakki vitukiran. Ivvare, nampikkai kollatavarkalukku allah tantanai kotukkiran
Surah Al-Anaam, Verse 125
وَهَٰذَا صِرَٰطُ رَبِّكَ مُسۡتَقِيمٗاۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ
(napiye!) Ituve umatu iraivanin nerana valiyakum. Nallunarcci perum makkalukku nam (nam) vacanankalai niccayamaka vivarittirukkirom
Surah Al-Anaam, Verse 126
۞لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarkalukku avarkalutaiya iraivanitattil cantiyum camatanamum ulla corkkamuntu. Avarkal ceytu kontirunta (nar)ceyalkalin karanamaka avan avarkalutaiya necan avan
Surah Al-Anaam, Verse 127
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
(Iraivan) avarkal anaivaraiyum onru cerkkum (marumai) nalil, (jin inattarai nokki) ‘‘jin inattore! Ninkal manitarkalil palarai(k ketuttu) unkalutan certtuk kontirkal (allava)'' en(ru ket)pan. Atarku manitarkalil ulla avarkalin nanparkal ‘‘enkal iraivane! Enkalil cilar (maru ceyta) cilaraikkontu payanataintu irukkinranar. Enkalukku ni erpatuttiya kalattai nankal ataintu vittom. (Enkalukku enna kattalai?)'' Enru ketparkal. (Atarku iraivan) ‘‘narakamtan unkal tankumitam. (Unkalil) allah (mannikka) natiyavarkalait tavira (marra anaivarum enrenrume) atil tanki vituvirkal'' enru kuruvan. (Napiye!) Niccayamaka umatu iraivan, mikka nanamutaiyavan nankarintavan avan
Surah Al-Anaam, Verse 128
وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعۡضَ ٱلظَّـٰلِمِينَ بَعۡضَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
ivvaru ivvakkiramakkararkal ceyta (tiya) ceyalin karanamaka avarkalil ovvoruvaraiyum (aniyayakkararkalakiya) marravarkalutan (narakattil) onru certtuvituvom
Surah Al-Anaam, Verse 129
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ
(iraivan marumaiyil manitarkalaiyum jinkalaiyum nokki) ‘‘manita, jin kuttattarkale! Unkalil tonriya (nam) tutarkal unkalitam vantu nam vacanankalai unkalukku otik kanpittu ninkal nam'maic cantikkum innalaip parriyum unkalukku accamutti eccarikkai ceyyavillaiya?'' En(ru ket)pan. Atarkavarkal ‘‘(enkal iraivane! Unmaitan) ivvulaka valkkai enkalai mayakkivittatu'' enru tankalukku etiraka catciyam kuruvatutan, niccayamaka tankal nirakarittuk kontiruntatakavum tankalukkut tame etiraka avarkal catciyam kuruvarkal
Surah Al-Anaam, Verse 130
ذَٰلِكَ أَن لَّمۡ يَكُن رَّبُّكَ مُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا غَٰفِلُونَ
(Napiye!) I(vvaru napimarkalai anuppuva)tan karanamellam aniyayam ceyta evvuraraiyum avarkal ajakkirataiyaka irukkum camayattil (eccarikkai ceyyamal) avarkalai alippavanaka umatu iraivan irukkavillai enpatutan
Surah Al-Anaam, Verse 131
وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ
(napiye! Avarkal) anaivarukkum avarkalin ceyalkalukkuttakka patavikal untu. Avarkal ceykinra ceyalkalaip parri umatu iraivan paramukamayillai
Surah Al-Anaam, Verse 132
وَرَبُّكَ ٱلۡغَنِيُّ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفۡ مِنۢ بَعۡدِكُم مَّا يَشَآءُ كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوۡمٍ ءَاخَرِينَ
(napiye!) Umatu iraivan tevaiyarravan, anputaiyavan. (Manitarkale!) Avan virumpinal unkalaip pokki, tan natiya evaraiyum unkal itattil amartti vituvan. Ivvare (cenru pona) marra makkalin cantatikaliliruntu unkalai urpatti ceytirukkiran
Surah Al-Anaam, Verse 133
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأٓتٖۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
unkalukku vakkalikkappatta (anta iruti) nal niccayamaka vante tirum. Atai ninkal tatuttuvita mutiyatu
Surah Al-Anaam, Verse 134
قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَامِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
(napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘En makkale! Ninkal unkal pokkil (unkal) kariyankalaic ceytukonte irunkal. Niccayamaka nanum (en pokkil en) kariyankalaic ceytu kontiruppen. Im'maiyin mutivu evarukkuc catakamaka irukkiratu enpatai pinnar ninkal arintu kolvirkal. Niccayamaka aniyayakkararkal verri peramattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 135
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
vivacayam, atu, matu, ottakam ponra allah urpatti ceypavarril oru pakattai tankal viruppappati kurippittu, ‘‘itu allahvukku enrum (marroru pakattai) itu enkal teyvankalukku'' enrum kurukinranar. Avarkal tankal teyvankalukkena kurippitta pakattil etuvum allahvukkuc ceruvatillai. Eninum, allahvukkena kurippittavai (nallavaiyaka iruntal) avarkalutaiya teyvankalukke cerntu vitukinrana! Avarkal ceyyum ittirmanam mikak kettatu
Surah Al-Anaam, Verse 136
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ قَتۡلَ أَوۡلَٰدِهِمۡ شُرَكَآؤُهُمۡ لِيُرۡدُوهُمۡ وَلِيَلۡبِسُواْ عَلَيۡهِمۡ دِينَهُمۡۖ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ
Ivvare, inaivaittu vanankupavarkalil palar (tankale) tankal kulantaikalaik kolai ceyvatai avarkal alakakak kanumpati avarkalutaiya teyvankal ceytu avarkalaip patukuliyil talli, avarkalutaiya markkattaiyum kulappamakkivittana. Allah natiyiruntal avarkal ivvaru ceytirukka mattarkal. Akave, (napiye!) Nir avarkalaiyum avarkalutaiya poyk kurrukalaiyum vittu vituviraka
Surah Al-Anaam, Verse 137
وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
(melum, avarkal tankal) atu, matu, ottakam akiyavarrilum, vivacayattilum (cilavarraik kurippittu) ‘‘itu tatukkappattirukkiratu. Enkal kolkaippati nankal virumpukira (purokitar, turavi akiya)varkalait tavira (marrevarum) ataip pucikkakkutatu'' enru (tankal mutak kolkaiyinpati) avarkal kurukinranar. Tavira, avvare veru cila) atu, matu, ottakankalin mutukukal tatukkappattirukkinrana. (Avarrin mitu eruvatum, cumaiyerruvatum kutatu) enrum, (veru) cila atu, matu, ottakankalai(k kurippittu avarrai arukkumpolutu) avarrin mitu allahvin tiruppeyaraik kurakkutatu enrum (allah kattalaiyittiruppataka) allahvin mitu poyyakak karpanai cey(tu kuru)kinranar. Avarkalutaiya ippoyk kurrukkuttakka kuliyai (tantanaiyai, iraivan) pinnar avarkalukkuk kotuppan
Surah Al-Anaam, Verse 138
وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ خَالِصَةٞ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِنَاۖ وَإِن يَكُن مَّيۡتَةٗ فَهُمۡ فِيهِ شُرَكَآءُۚ سَيَجۡزِيهِمۡ وَصۡفَهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
Melum, avarkal (veru cilavarraik kurippittu) ‘‘inta atu, matu, ottakankalin vayirriliruppavai enkal ankalukku (mattum) contamanavai. Enkal penkalukku avai tatukkappattu irukkinrana. Avai cettup pirantal avarril avarkalukkum pankuntu'' (appotu penkalum pucikkalam) enrum kurukinranar. Akave, avarkalutaiya ikkurrirkuriya tantanaiyai (allah) avarkalukkuk kotutte tiruvan. Niccayamaka avan mikka nanamutaiyavan, (anaivaraiyum) nankarintavan
Surah Al-Anaam, Verse 139
قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوۡلَٰدَهُمۡ سَفَهَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفۡتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدۡ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
evarkal arivinri mutattanattal tankal kulantaikalaik kolai ceytarkalo avarkalum, evarkal allah (pucikkak) kotuttirunta (nalla)varrai (akatena) allahvin mitu poy kurit tatuttuk kontarkalo avarkalum niccayamaka nastamataintu vittarkal. Akave, avarkal nervali perravarkalaka irukkavillai; niccayamaka tiya valiyileye cenru vittanar
Surah Al-Anaam, Verse 140
۞وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّـٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
(pantalil) patarnta kotikalum, patarata cetikalum, peritta marankal ulla colaikalaiyum, pucikkakkutiya vitavitamana (payirkalaiyum) taniyankalaiyum, (parvaikku) onrupolum vevverakavum tonrakkutiya olivam, matulai (marrum palavakai kanivarkkankal) akiyavarraiyum avane pataittirukkiran. Akave, avai kayttup paluttal avarrai (taralamakap) puciyunkal. Avarrai aruvatai ceyyumpotu (iraivanukku nanri celuttuvatarkaka) atil avanutaiya pakattaiyum (jakattai) kotuttu vitunkal. Alavu katantu (vin) celavu ceyyatirkal. Enenral, alavu katantu (vin) celavu ceypavarkalai niccayamaka allah necippatillai
Surah Al-Anaam, Verse 141
وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
(Atu, matu, ottakam ponra periya) kalnataikalil, cumai cumakkakkutiya varraiyum, (cumai cumakka mutiyata) ciriya kalnataikalaiyum (avane pataittirukkiran. Akave,) allah unkalukku alittirukkum ivarril (pucikkak kutiyavarrai) ninkal puciyunkal. (Itil) saittanutaiya aticcuvatukalaip pinparratirkal. Niccayamaka avan unkalukkup pakirankamana etiriyavan
Surah Al-Anaam, Verse 142
ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(napiye! Anta mutarkalai nokki nir ketpiraka: ‘‘Pucikkakkutiya atu, matu, ottakam akiyavarril) ettu vakaikal irukkinrana. (Avaiyavana:) Cem'mari attil (an, pen) iruvakai; vellattil (an, pen) iru vakai (untu). Ivviru vakai ankalaiya allatu penkalaiya allatu ivviru vakaikalilulla penkalin karppankalil ullavarraiya (iraivan) tatai ceytirukkiran? Ninkal unmai colpavarkalaka iruntal atarattutan itai ninkal enakku ariviyunkal
Surah Al-Anaam, Verse 143
وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
ottakaiyilum (an, pen) iruvakai, pacuvilum iruvakai (untu. Ivviruvakaikalilulla) ankalaiya? (Allatu ivviru vakaikalilulla) penkalaiya? Allatu ivviru vakaikalilulla penkalin karppankalil ullavarraiya (iraivan) tatai ceytirukkiran? Ivvaru (tatuttu) allah unkalukkuk (kattalaiyittatakak kurukirirkale, avvaru avan) kattalaiyittapotu ninkalum munnal iruntirkala?'' Enrum napiye! Nir avarkalaik ketpiraka. Karpanaiyaka allahvin mitu poy kuri, ataraminriye (arivillata) makkalai vali ketuppavanaivita aniyayakkaran yar? Niccayamaka allah (ittakaiya) aniyayakkara makkalai nerana valiyil celuttuvatillai
Surah Al-Anaam, Verse 144
قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(Napiye!) Kuruviraka: ‘‘Manitan pucikkakkutiyavarril etuvum tatukkappattu vittataka enakku arivikkappatta vahyil nan kanavillai. Ayinum, cettavai, vatiyakkutiya irattam, panriyin mamicam akiyavai niccayamaka acuttamaka iruppatanal ivaiyum, allah allatavarrin peyar kuruvatu pavamay iruppatanal avvaru kurappattavaiyum (tatai ceyyappattullana.)'' Tavira varampu miri pavam ceyyum nokkaminri evarenum nirppantikkappattu (ivarrai pucittu) vittal, (atu avarkal mitu kurramakatu.) Niccayamaka umatu iraivan mikka mannippavan, mikak karunaiyutaiyavan. (Akave, mannittu vituvan)
Surah Al-Anaam, Verse 145
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
(napiye!) Nakattaiyutaiya piranikal (pilavillata kulampukalai utaiya ottakai, tipparavai, vattu ponra) anaittaiyum (pucikkak kutatu enru) yutarkalukku nam tatuttiruntom. Melum, atu, matu akiyavarrilum, avarrin mutukilo allatu vayirrilo allatu elumputan kalanto ullavarrait tavira (marra pakankalil ulla) koluppukkalaiyum nam avarkalukku vilakkiye iruntom. Avarkal (namakku) maru ceytatarkut tantanaiyaka ivvaru (tatuttut) tantittu iruntom. Niccayamaka namtan unmai kurukirom. (Itarku marakak kurum yutarkal poyyarkale)
Surah Al-Anaam, Verse 146
فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمۡ ذُو رَحۡمَةٖ وَٰسِعَةٖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُهُۥ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
(napiye! Itarkup) pinnarum avarkal um'maip poyyarenak kurinal (avarkalai nokki), ‘‘unkal iraivan mika vicalamana anputaiyavantan. Eninum avanatu tantanai, kurravalikalai vittum orukkalum akarrappata mattatu'' enru kurivituviraka
Surah Al-Anaam, Verse 147
سَيَقُولُ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكۡنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ حَتَّىٰ ذَاقُواْ بَأۡسَنَاۗ قُلۡ هَلۡ عِندَكُم مِّنۡ عِلۡمٖ فَتُخۡرِجُوهُ لَنَآۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَخۡرُصُونَ
‘‘Allah natiyiruntal nankalum enkal mutataikalum, (allahvukku etaiyum) inai vaittirukka mattom; (pucikkak kutiya) etaiyum (akatena) nankal tatai ceytirukka mattom'' enru inaivaittu vanankum ivarkal kurakkutum. (Napiye! Ivarkal parikacikkum) ivvare ivarkalukku munniruntavarkalum nam vetanaiyaic cuvaikkum varai (napimarkalaip) poyyakkiye vantanar. Akave, (nir avarkalai nokki ‘‘itarku) unkalitam etum ataramunta? (Iruntal) atai nam'mitam kontu varunkal. Ninkal cuyamakave karpanai ceytukonta (unkal) vin ennattil mulkik kitappavarkale tavira, verillai'' enru kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 148
قُلۡ فَلِلَّهِ ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُۖ فَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ
(napiye!) Kuruviraka: ‘‘(Marukka mutiyata) mulumaiyana ataram allahvutaiyate! (Avarkalutaiya ataram murrilum tavaranatu.) Avan natiyiruntal unkal anaivaraiyum nerana valiyil celuttiyiruppan
Surah Al-Anaam, Verse 149
قُلۡ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ يَشۡهَدُونَ أَنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَاۖ فَإِن شَهِدُواْ فَلَا تَشۡهَدۡ مَعَهُمۡۚ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ
(melum, avarkalai nokki) niccayamaka allah itait tatai ceytan enru ninkal urutippatuttuvatarkaka unkal catcikalai alaittu varunkal'' enru nir kuruviraka. (Avvaru avarkalai alaittu vantu) avarkalum (avvare poy) catci kuriyapotilum (atarkaka) nirum avarkalutan cerntu (avvaru) catci kuraventam. Melum, nam vacanankal poyyenak kuriyavarkal marrum iruti nalai nampikkai kollatavarkalutaiya mana viruppankalai nir pinparratir. Avarkaltan tankal iraivanukku (palavarrai) inaiyakkukinranar
Surah Al-Anaam, Verse 150
۞قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
(Napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Varunkal! Unkal iraivan unkalukkut tatai ceytavarrai(yum eviyiruppavarraiyum) nan unkalukku otik kanpikkiren. (Avaiyavana:) Avanukku etaiyum ninkal inaiyakkatirkal. (Unkal) tay tantaiyutan mika alakiya muraiyil natantu kollunkal (avarkalukku utavi ceyyunkal). Varumaikkup payantu unkal pillaikalai ninkal kolai ceyyatirkal. (Enenral,) unkalukkum avarkalukkum name unavalikkirom. Irakaciyamakavo, pakirankamakavo ulla manakketana visayankalil etarkum nerunkatirkal. (Kolai ceyyakkutatenru) allah tatai ceytulla enta manitanaiyum niyayaminri kolai ceyyatirkal. Ninkal (tavaru ceyyatu) unarntu kolvatarkaka (iraivan) unkalukku ivarrai (vivarittu) upatecikkiran
Surah Al-Anaam, Verse 151
وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
‘‘anataikalin porulai avarkal paruvamataiyum varai niyayamana muraiyil tavira nerunkatirkal. Alavai (cariyana alavu kontu) mulumaiyaka alankal. Etaiyai nitamaka nirunkal. Or atmavai atan caktikku mel nam nirppantippateyillai. Ninkal etaik kuriyapotilum (atanal patikkappatupavarkal) unkal uravinarkal ayinum (cariye!) Nitattaiye kurunkal. Ninkal allahvitam ceyta vakkurutiyai mulumaiyaka niraiverrunkal. Ninkal nallunarcci peruvatarkakave ivarrai (unkal iraivan) unkalukku upatecikkiran
Surah Al-Anaam, Verse 152
وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
‘‘niccayamaka itutan en nerana valiyakum. Ataiye ninkal pinparrunkal; marra valikalaip pinparratirkal. Avai allahvutaiya valiyiliruntu unkalaip pirittuvitum. Ninkal iraiyaccamutaiyavarkalaka avatarkaka (unkal iraivan) ivarrai unkalukku upatecikkiran'' (enru kurunkal)
Surah Al-Anaam, Verse 153
ثُمَّ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ تَمَامًا عَلَى ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لَّعَلَّهُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ
(Tankalin ceyalkalaiyum panpukalaiyum) alakupatuttik kontavar mitu (nam arutkotaiyai) mulumaippatutti vaippatarkaka itarku pirakum nam musavukku oru vetattaik kotuttom. Atil ovvoru visayamum telivaka vivarikkappattullatu. (Atu) nerana valiyakavum (iraivanin) arulakavum irukkiratu. Avarkal tankal iraivanai cantippomenru uruti kollum porutte (ataik kotuttom)
Surah Al-Anaam, Verse 154
وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ فَٱتَّبِعُوهُ وَٱتَّقُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
(manitarkale!) Ituvum veta nulakum. Itai name irakkivaittom. (Itu) mikka pakkiyamutaiyatu. Akave, itaiye ninkal pinparrunkal. (Avanukkup) payantu (pavattiliruntu vilakik) kollunkal. Atanal avanatu arulukkullavirkal
Surah Al-Anaam, Verse 155
أَن تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أُنزِلَ ٱلۡكِتَٰبُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيۡنِ مِن قَبۡلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمۡ لَغَٰفِلِينَ
(inaivaittu vanankum arapikale!) ‘‘Namakku munnar (yutarkal, kiristavarkal akiya) iru kuttattinar mitu (mattume) vetam arulappattatu. Akave, (avarkalutaiya moli enkalukkut teriyatatal) nankal avarkalitam ataip patikkavum, patittuk ketkavum mutiyamal paramukamaki vittom'' enru ninkal kuratiruppatarkakavum
Surah Al-Anaam, Verse 156
أَوۡ تَقُولُواْ لَوۡ أَنَّآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡكِتَٰبُ لَكُنَّآ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمۡۚ فَقَدۡ جَآءَكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَصَدَفَ عَنۡهَاۗ سَنَجۡزِي ٱلَّذِينَ يَصۡدِفُونَ عَنۡ ءَايَٰتِنَا سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصۡدِفُونَ
allatu ‘‘niccayamaka namakkaka oru vetam arulappattiruntal niccayamaka nankal avarkalaivita mikka nermaiyaka natantiruppom'' enru ninkal kuratiruppatarkakavum (inta vetattai arulinom. Akave,) unkal iraivanitam iruntu, mikat telivana (vacanankalaiyutaiya) vetam unkalitam vantuvittatu. (Atu) nerana valiyakavum (iraivanutaiya) arulakavum irukkiratu. Akave, evan allahvutaiya (ittakaiya) vacanankalaip poyyakki avarriliruntu vilakik kolkirano avanaivita aniyayakkaran yar? Nam vacanankaliliruntu (ivvaru) vilakik kontavarkalukku avarkal vilakik kontatan karanamaka nam kotiya vetanaiyaik kuliyakak kotuppom
Surah Al-Anaam, Verse 157
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ
Vanavarkal avarkalitam (neril) varuvataiyo allatu unkal iraivane (avarkalitam) varuvataiyo allatu unkal iraivanin periyator attatci varuvataiyo tavira, (veretanaiyum) avarkal etir parkkinranara? Unkal iraivanin periyator attatci(yakiya iruti nal) varuvatarku munnar nampikkai kollatiruntu allatu nampikkai kontiruntum oru narceyalum ceyyatiruntuvittu annalil avarkal kollum nampikkai oru palanaiyum alikkatu. Akave, (avarkalai nokki ‘‘apperiya attatcikalai) ninkalum etirparttirunkal; niccayamaka namum etirparttirukkirom'' enru (napiye!) Kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 158
إِنَّ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِي شَيۡءٍۚ إِنَّمَآ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ
evarkal tankal markkattai (tankal istappati palavaraka)p pirittu (avarkalum) pala pirivinarakap pirintu vittanaro avarkalutan unkalukku oru campantamum illai. Avarkalutaiya visayamellam allahvitame irukkiratu. Avarkal ceytu kontirunta (ittiya)varraip parri pinnar avan avarkalukku arivittuvituvan
Surah Al-Anaam, Verse 159
مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشۡرُ أَمۡثَالِهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَا وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
evarenum oru nanmaiyaic ceytal avarukku ataippol pattu panku (nanmai) untu. Evarenum oru timaiyaic ceytal ataip ponrate anri (atikamaka) avarukkuk kuli kotukkappata mattatu. (Kurrattirku atikamana tantanaiyaik kotutto allatu nanmaikkuriya kuliyaik kuraitto) avarkal aniyayam ceyyappata mattarkal
Surah Al-Anaam, Verse 160
قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
‘‘niccayamaka en iraivan enakku nerana pataiyai arivittu vittan. (Atu) mikka urutiyana markkamakum, iprahimutaiya nerana markkamakum. Avar inaivaittu vanankupavarkalil (oruvaraka) irukkavillai'' enru (napiye!) Kuruviraka
Surah Al-Anaam, Verse 161
قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ninkal kurunkal: ‘‘Niccayamaka en tolukaiyum, en (marra) vanakkankalum, en valvum, en maranamum ulakattarai pataittu valarttu paripakkuvappatuttum allahvukke urittanavai
Surah Al-Anaam, Verse 162
لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
avanukku oru inaiyumillai; (tunaiyumillai.) Ivvare, nan evappattullen. Akave, avanukku panintu valippattavarkalil nan mutanmaiyanavan'' (enrum kuruviraka)
Surah Al-Anaam, Verse 163
قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ
‘‘allahve anaivaraiyum pataittu paripalikka avanaiyanri marrevaraiyum enakku iraivanaka nanetuttuk kolvena? Pavam ceyyum ovvoru atmavum tanakke kettait tetik kolkiratu. Akave, or atmavin (pavac) cumaiyai marror atma cumakkatu. (Iranta) pinnar ninkal anaivarum unkal iraivanitame celvirkal. Ninkal karuttu verrumai kontiruntataip parri (avarril etu tavaru, etu cari enpatai atu camayam) avan unkalukku arivippan
Surah Al-Anaam, Verse 164
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ
avantan unkalai pumiyil mun cenravarkalin itattil vaittan. Unkalil cilarai marravarkalaivita antastil uyarttiyum irukkiran. (Itan mulam) unkalukkuk kotuttavarril (ninkal evvaru natantu kolkirirkal enru) unkalaic cotikkiran. Niccayamaka umatu iraivan tantippatil mikat tiviramanavan. Ayinum, niccayamaka avan mikka pilai poruppavan, perum karunaiyutaiyavan avan
Surah Al-Anaam, Verse 165