Surah Al-Araf - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi

الٓمٓصٓ

alihp lam mim sat
Surah Al-Araf, Verse 1

---

كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

(napiye!) Ivvetam um mitu irakkappattullatu. Itaipparri umatu ullattil oru tayakkamum ventam. Itaik kontu nir (manitarkalukku) accamutti eccarikkai ceyviraka. Nampikkai kontavarkalukku (itu) oru nallupatecamakum
Surah Al-Araf, Verse 2

---

ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

(Manitarkale!) Unkalukkaka unkal iraivanitamiruntu irakkappattataiye pinparrunkal. Avanaiyanri (marrevaraiyum unkalukkup) poruppalar(kalaka akki, avar)kalai ninkal pinparratirkal. (Eninum, itaik kontu) nallunarcci perupavarkal unkalil mikak kuraivutan
Surah Al-Araf, Verse 3

---

وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآئِلُونَ

(pavikal vacittirunta) ettanaiyo nakarankalai nam alittirukkirom. Avarril iruntavarkal iravilo, pakalilo nittiraiyil irukkum polutu nam vetanai avarkalai vantataintatu
Surah Al-Araf, Verse 4

---

فَمَا كَانَ دَعۡوَىٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

avarkalitam nam vetanai vanta camayattil ‘‘niccayamaka enkalukku nankale tinkilaittuk kontavarkalaki vittom'' enru kuriyatait tavira veronrum avarkalal kuramutiyavillai
Surah Al-Araf, Verse 5

---

فَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلَّذِينَ أُرۡسِلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

akave, (itaip parri nam) tutarkalaiyum, avarkalai evarkalitam anuppi vaittomo avarkalaiyum niccayamaka nam vicaranai ceyvom
Surah Al-Araf, Verse 6

---

فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيۡهِم بِعِلۡمٖۖ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ

(appotu avarkalin ceyalkalai) nam niccayamaka avarkalukku urutiyutan vivarippom. Nam maraivanavarkalaka irukkavillai
Surah Al-Araf, Verse 7

---

وَٱلۡوَزۡنُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّۚ فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

(ovvoruvarin nanmai timaikalaiyum) anraiya tinam etai potuvatu cattiyam. Akave, evarkalutaiya (nanmaiyin) etai kanattato avarkaltan niccayamaka verri peruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 8

---

وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَظۡلِمُونَ

evarkalutaiya (nanmaiyin) etai (kanam kuraintu) ilecaka irukkirato avarkal nam vacanankalukku maruceytu tankalukkut tame nastattai untupannik kontavarkal avar
Surah Al-Araf, Verse 9

---

وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَۗ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

(manitarkale!) Niccayamaka nam unkalukkup pumiyil ella vacatikalaiyum alittu, atil (ninkal) valvatarkut tevaiyana karanankalai unkalukku erpatuttinom. (Ivvariruntum) ninkal nanri celuttuvato mikak kuraivu
Surah Al-Araf, Verse 10

---

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَٰكُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنَٰكُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ لَمۡ يَكُن مِّنَ ٱلسَّـٰجِدِينَ

Niccayamaka nam unkalai pataikka(k karuti) unkalai (atavatu unkal mutal tantaiyakiya atamai) uruvamaittom. Pinnar nam vanavarkalai nokki ‘‘atamukku (ciram) paniyunkal'' enak kattalaiyittom. Iplisait tavira (marra vanavarkal anaivarum avarukkup) panintarkal. Avan paniyavillai
Surah Al-Araf, Verse 11

---

قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسۡجُدَ إِذۡ أَمَرۡتُكَۖ قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ

(akave, iraivan iplisai nokki) ‘‘nan unakkuk kattalaiyitta camayattil, ni (ciram) paniyatirukkumpati unnait tatai ceytatu etu?'' Enru ketka, (atarku iplis) ‘‘nan avaraivita melanavan. (Enenral,) ni ennai neruppal pataittay. Avarai kalimannal pataittirukkiray. (Kalimannaivita neruppu uyarntatu)'' enru (irumapputan) kurinan
Surah Al-Araf, Verse 12

---

قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّـٰغِرِينَ

(atarku iraivan) ‘‘itiliruntu ni irankivitu! Ni perumai kolvatarku inku itamillai. (Un perumaiyin karanamaka) niccayamaka ni cirumaippattavanaki vittay. (Atalal, itiliruntu) ni veliyeri vitu'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 13

---

قَالَ أَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

(atarku iplisakiya) avan (‘‘irantavarkalai) eluppum nalvarai enakku avakacam ali'' enru kettan
Surah Al-Araf, Verse 14

---

قَالَ إِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

(atarku iraivan) ‘‘niccayamaka ni (avvare) avakacam alikkappattirukkiray'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 15

---

قَالَ فَبِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأَقۡعُدَنَّ لَهُمۡ صِرَٰطَكَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

(atarku iplis, iraivanai nokki) ‘‘ni ennai pankappatuttiyatal, (atamutaiya cantatikalakiya) avarkal un nerana valiyil cellatu (tataiceyya vali marittu atil) utkarntu kolven'' (enrum)
Surah Al-Araf, Verse 16

---

ثُمَّ لَأٓتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ وَعَنۡ أَيۡمَٰنِهِمۡ وَعَن شَمَآئِلِهِمۡۖ وَلَا تَجِدُ أَكۡثَرَهُمۡ شَٰكِرِينَ

‘‘piraku, niccayamaka avarkalukku munnum, pinnum avarkalin valatu pakkattilum, itatu pakkattilum avarkalitam vantu (avarkalai vali ketuttuk) konte iruppen. Akave, avarkalil perumpalanavarkalai (unakku) nanri celuttupavarkalaka ni kanamattay'' enrum kurinan
Surah Al-Araf, Verse 17

---

قَالَ ٱخۡرُجۡ مِنۡهَا مَذۡءُومٗا مَّدۡحُورٗاۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمۡ أَجۡمَعِينَ

(Atarku iraivan) ‘‘ni nintikkappattavanakavum virattappattavanakavum itiliruntu veliyerivitu. Niccayamaka (unnaiyum) evarkal unnaip pinparrinarkalo avarkalaiyum (aka) unkal anaivaraiyum kontu narakattai nirappuven'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 18

---

وَيَـٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ فَكُلَا مِنۡ حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

(pinnar, iraivan atamai nokki) ‘‘atame! Nir umatu manaiviyutan iccolaiyil vacittirum. Ninkal iruvarum virumpiya itattilellam (cenru virumpiyavarraiyellam) puciyunkal. Eninum, inta marattin camipattilkuta ninkal cellatirkal. (Avvaru cenral) atanal unkalukku ninkale tinkilaittuk kontavarkalaka akivituvirkal'' (enru kurinan)
Surah Al-Araf, Verse 19

---

فَوَسۡوَسَ لَهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ لِيُبۡدِيَ لَهُمَا مَا وُۥرِيَ عَنۡهُمَا مِن سَوۡءَٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَىٰكُمَا رَبُّكُمَا عَنۡ هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةِ إِلَّآ أَن تَكُونَا مَلَكَيۡنِ أَوۡ تَكُونَا مِنَ ٱلۡخَٰلِدِينَ

(eninum) avviruvarukkum maraintirunta avarkalutaiya manattai avarkalukku velippatuttuvatarkaka (iplisakiya) saittan (tavarana ennattai) avarkal manatil ucalatac ceytu avarkalai nokki, ‘‘(atan kaniyaip pucittal) ninkal iruvarum vanavarkalakavo allatu maranamarravarkalakavo akivituvirkal enpatarkakave tavira (veretarkakavum) unkal iraivan im'marattai vittu unkalait tatukkavillai'' enru kuriyatutan
Surah Al-Araf, Verse 20

---

وَقَاسَمَهُمَآ إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ ٱلنَّـٰصِحِينَ

‘‘niccayamaka nan unkalukku nanmaiyaiye karutukiren'' enru avviruvaritamum cattiyamum ceytu
Surah Al-Araf, Verse 21

---

فَدَلَّىٰهُمَا بِغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَنَادَىٰهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِينٞ

Avarkalai mayakki, (am'marattin kaniyaip pucippatarkaka) atan pakkam avarkalaic cella vaittan. Avviruvarum am'marat(tin palat)taic cuvaikkave, avviruvarin marma uruppukalum avarkalukkut terintu, accolaiyin ilaiyaik kontu tankalai mutikkolla avarkal muyarcittanar. Atu camayam iraivan ‘‘am'marattai vittum nan unkalait tatuttirukkavillaiya? Niccayamaka saittan unkaliruvarukkum pakirankamana etiri enrum nan unkalukkuk kuravillaiya?'' Enru avviruvaraiyum alaittuk kurinan
Surah Al-Araf, Verse 22

---

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

(atarku avarkal) ‘‘enkal iraivane! Enkalukku nankale tinkilaittuk kontom. Ni enkalai mannittu enkalukku arul puriyavittal niccayamaka nankal nastamataintavarkalaki vituvom'' enru (pirarttittuk) kurinar
Surah Al-Araf, Verse 23

---

قَالَ ٱهۡبِطُواْ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ وَلَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُسۡتَقَرّٞ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

(atarku iraivan ‘‘itiliruntu) ninkal veliyeri vitunkal. Unkalil oruvar marravarukku etiriyaki vituvirkal. Pumiyiltan unkalukkut tankumitam untu. (Atil) oru kalam varai cukam anupavikkalam'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 24

---

قَالَ فِيهَا تَحۡيَوۡنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنۡهَا تُخۡرَجُونَ

‘‘atileye ninkal uyir valvirkal; atileye ninkal irappirkal; (pinnar oru nalil) atilirunte eluppavum patuvirkal'' enrum kurinan
Surah Al-Araf, Verse 25

---

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

atamutaiya makkale! Unkal manattai maraikkakkutiya, (unkalai) alankarikkakkutiya ataikalai niccayamaka nam unkalukku arul purintirukkirom. Eninum, (pavankalai maraittu vitakkutiya) iraiyaccam enum ataitan mikka melanatu. Ivai anaittum allahvutaiya vacanankalakum. (Ivarraik kontu) avarkal nallunarcci peruvarkalaka
Surah Al-Araf, Verse 26

---

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ لَا يَفۡتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ كَمَآ أَخۡرَجَ أَبَوَيۡكُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ يَنزِعُ عَنۡهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوۡءَٰتِهِمَآۚ إِنَّهُۥ يَرَىٰكُمۡ هُوَ وَقَبِيلُهُۥ مِنۡ حَيۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ إِنَّا جَعَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ

Atamutaiya makkale! Saittan unkal tay tantaiyai (avarkal inpamutan vacittu vanta) corkkattiliruntu veliyerri (tunpattirkullakki)yatu pola unkalaiyum tunpattirkullakkivita ventam. Avarkalutaiya manattai avarkalukkuk kanpippatarkaka avan avarkalutaiya ataiyaik kalaintu vittan. Niccayamaka avanum avanutaiya inattarum ninkal avarkalaik kanamutiyatavaru (maraivaka iruntukontu) unkalai (vali ketukka camayam) parttukkonte irukkirarkal. Niccayamaka nampikkai kollatavarkalukkuttan anta saittankalai nam nanparkalakki irukkirom
Surah Al-Araf, Verse 27

---

وَإِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةٗ قَالُواْ وَجَدۡنَا عَلَيۡهَآ ءَابَآءَنَا وَٱللَّهُ أَمَرَنَا بِهَاۗ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِۖ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

(nampikkai kollata) avarkal oru manakketana kariyattaic cey(yum potu, ataik kanta evarum avarkalaik kantit)tal, avarkal ‘‘enkal munnorkalum ivvaru ceyyave nankal kantom. Melum, ivvaru (ceyyumpatiyakave) allahvum enkalukkuk kattalaiyittirukkiran'' enru kurukinranar. (Atarku napiye! Avarkalai nokki) ‘‘niccayamaka allah manakketana kariyankalaic ceyyumpati evave mattan. Allahvin mitu ninkal ariyatavarrai(p poyyaka)kkuralama?'' Enru kuruviraka
Surah Al-Araf, Verse 28

---

قُلۡ أَمَرَ رَبِّي بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۚ كَمَا بَدَأَكُمۡ تَعُودُونَ

‘‘en iraivan nitattaiye kattalaiyittirukkiran. Ovvoru tolukaiyinpotum (manatil) avanaiye ninkal munnokkit tolunkal. Ninkal avanukke murrilum valippattu, kalapparra manatotu avanitame ninkal pirarttanai ceyyunkal. Avan unkalai (illamaiyil iruntu ulakattil) arampamaka pataittatupol (ninkal iranta pinnar marumai nalil mintum uyirppikkappattu avanitame) milvirkal'' enrum (napiye nir) kuruviraka
Surah Al-Araf, Verse 29

---

فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلضَّلَٰلَةُۚ إِنَّهُمُ ٱتَّخَذُواْ ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

(Unkalil) cilarai avan nerana valiyil celuttinan. Marror mitu valikete vitikkappattatu. Atan karanam, niccayamaka avarkal allahvaiyanri saittankalaiye tankal tolarkalaka etuttuk kontatutan tankal niccayamaka nerana valiyil iruppatakavum ennik kontanar
Surah Al-Araf, Verse 30

---

۞يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

atamutaiya makkale! Tolumpotellam (ataikalinal) unkalai alankarittuk kollunkal. (Iraivan unkalukku anumatittavarrai) ninkal (taralamakap) puciyunkal; parukunkal. Eninum (avarril) alavu katantu (vin) celavu ceyyatirkal. Enenral, vin celavu ceypavarkalai niccayamaka allah necippatillai
Surah Al-Araf, Verse 31

---

قُلۡ مَنۡ حَرَّمَ زِينَةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَ لِعِبَادِهِۦ وَٱلطَّيِّبَٰتِ مِنَ ٱلرِّزۡقِۚ قُلۡ هِيَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا خَالِصَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

(napiye!) Allah tan atiyarkalukkaka alittirukkum (atai) alankarattaiyum, nalla (melana) unavaiyum (akatavai enru) tatuppavar yar?'' Enak kettu, ‘‘atu ivvulakattil nampikkai kontavarkalukku(m akumanate! Eninum) marumai nalil (avarkalukku mattume) contamanatu'' enru kuruviraka. Ariyakkutiya makkalukku (namatu) vacanankalai ivvaru vivarikkirom
Surah Al-Araf, Verse 32

---

قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ وَٱلۡإِثۡمَ وَٱلۡبَغۡيَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَأَن تُشۡرِكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Niccayamaka en iraivan (haram enru) tatai ceytiruppatellam: Pakirankamakavo, irakaciyamakavo ceyyappatum manakketana kariyankalaiyum, marra pavankalaiyum, niyayaminri oruvar mitu (oruvar) kotumai ceyvataiyum, allah etarku ataram irakkavillaiyo atai allahvukku inaiyakkuvataiyum, ninkal ariyatavarrai allahvin mitu (poy) kuruvataiyumtan (allah tatuttirukkiran)
Surah Al-Araf, Verse 33

---

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٞۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ لَا يَسۡتَأۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ

ovvoru vakupparukkum (avarkal valavum, aliyavum) oru kalamuntu. Avarkalutaiya tavanaik kalam varum potu oru vinati pintavum mattarkal; muntavum mattarkal
Surah Al-Araf, Verse 34

---

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ إِمَّا يَأۡتِيَنَّكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي فَمَنِ ٱتَّقَىٰ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

Atamutaiya makkale! (En) tutarkal unkalil irunte niccayamaka unkalitam vantu en vacanankalai meyyakave unkalukku otik kanpikkumpotu, (avarrai ceviyurra unkalil) evarkal allahvukkup payantu, (pavankaliliruntu) vilaki, narceyalkalaic ceykirarkalo avarkalukku ettakaiya payamumillai; avarkal tuyaram ataiyavum mattarkal
Surah Al-Araf, Verse 35

---

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱسۡتَكۡبَرُواْ عَنۡهَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

(eninum) evarkal nam vacanankalaip poyyakki, avarraip purakkanittu karvam kolkirarkalo avarkal narakavacikale! Atil avarkal (enrenrum) tankivituvarkal
Surah Al-Araf, Verse 36

---

فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يَنَالُهُمۡ نَصِيبُهُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوۡنَهُمۡ قَالُوٓاْ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

evan allahvutaiya vacanankalaip poyyakki, allahvin mitu poyyaik karpanai ceytum kurukirano avanaivita aniyayakkaran yar? (Ivvulakil avarkal uyir valum varai) avarkalukku vitikkappatta (unavu, porul akiya)vai avarkalukkuk kitaittuk konteyirukkum. (Avarkalutaiya kalam mutintu) avarkalutaiya uyiraik kaipparra nam vanavarkal avarkalitam varum camayattil (avarkalai nokki) ninkal ‘‘katavulena alaittuk kontirunta allah allatavai enke?'' Enru avarkal ketparkal. Atarku avarkal, ‘‘(avai anaittum) enkalai vittu (oti) maraintuvittana'' enru kuri, meyyakave avarkal (cattiyattai) nirakarippavarkalaka iruntarkal enru tankalukku etirakave catciyam kuruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 37

---

قَالَ ٱدۡخُلُواْ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ فِي ٱلنَّارِۖ كُلَّمَا دَخَلَتۡ أُمَّةٞ لَّعَنَتۡ أُخۡتَهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا ٱدَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعٗا قَالَتۡ أُخۡرَىٰهُمۡ لِأُولَىٰهُمۡ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ أَضَلُّونَا فَـَٔاتِهِمۡ عَذَابٗا ضِعۡفٗا مِّنَ ٱلنَّارِۖ قَالَ لِكُلّٖ ضِعۡفٞ وَلَٰكِن لَّا تَعۡلَمُونَ

(Atarku iraivan avarkalai nokki) jinkalilum, manitarkalilum unkalukku munnar cenruvitta (unkalaip ponra pavikalana) kuttattinarutan ninkalum cerntu narakattirkuc cenru vitunkal'' enru kuruvan. Avarkalil ovvoru vakuppinarum (narakattirkuc) cenrapolutu (munnar anku vantulla) tankal inattarai kopittu capipparkal. (Ivvaru) ivarkal anaivarum narakattaiyatainta pinnar, (avarkalil) pin cenravarkal (tankalukku) mun cenravarkalaic cuttikkatti, ‘‘enkal iraivane! Ivarkaltan enkalai vali ketuttarkal. Akave, avarkalukku (enkalaivita) iru matanku naraka vetanaiyaik kotuppayaka!'' Enru kuruvarkal. Atarku avan, ‘‘unkalil anaivarukkume iru matanku vetanai untu. Eninum (itan karanattai) ninkal ariyamattirkal'' enru kuruvan
Surah Al-Araf, Verse 38

---

وَقَالَتۡ أُولَىٰهُمۡ لِأُخۡرَىٰهُمۡ فَمَا كَانَ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلٖ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ

avarkalil mun cenravarkal, pin cenravarkalai nokki ‘‘enkalaivita unkalukku oru menmaiyum kitaiyatu. Atalal, ninkalakave tetikkonta (tiya) ceyalin karanamaka (ninkalum iru matanku) vetanaiyaic cuvaiyunkal'' enru kuruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 39

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱسۡتَكۡبَرُواْ عَنۡهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمۡ أَبۡوَٰبُ ٱلسَّمَآءِ وَلَا يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ ٱلۡجَمَلُ فِي سَمِّ ٱلۡخِيَاطِۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُجۡرِمِينَ

niccayamaka evarkal nam vacanankalaip poyyakki, ataip purakkanippataip perumaiyakak kontarkalo avarkalukku (iraivanin arulukkuriya) vanattin vayilkal tirakkappata mattatu. Uciyin katil ottakam nulaiyum varai avarkal corkkattai ataiyave mattarkal. Kurravalikalai ivvare nam tantippom
Surah Al-Araf, Verse 40

---

لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٞ وَمِن فَوۡقِهِمۡ غَوَاشٖۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ

narakattil avarkalukku (neruppalana) virippukalum untu. Avarkal mel porttik kolvatarkum (neruppalana) porvaikal untu. Aniyayakkararkalai ivvare nam tantippom
Surah Al-Araf, Verse 41

---

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Evarkal nampikkai kontu (tankalal iyanravarai) narkariyankalaic ceykirarkalo avarkalil oruvaraiyum avaratu caktiyin alavukkatikamaka nam nirppantippateyillai. Ivarkal tan corkkavacikal. Atil avarkal (enrenrum) tankivituvarkal
Surah Al-Araf, Verse 42

---

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلّٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي هَدَىٰنَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهۡتَدِيَ لَوۡلَآ أَنۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُۖ لَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّۖ وَنُودُوٓاْ أَن تِلۡكُمُ ٱلۡجَنَّةُ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

(ivvulakil oruvaraipparri marravarukku irunta) kurotattaiyum avarkalutaiya ullankaliliruntu nikki vituvom. (Akave, oruvarukkoruvar mika nerunkiya tolarkalaki vituvarkal.) Avar(kalutaiya patan)kalukku arukil niraruvikal totarntu otikkonte irukkum. Avarkal ‘‘inta (corkkattai ataiyakkutiya) nerana valiyil enkalai celuttiya allahvukke ellap pukalum urittakum. Ivvaliyil allah enkalai celuttiyirukkavittal niccayamaka nankal (itai) ataintirukkave mattom. Enkal iraivanin tutarkal (cantekamara) cattiya (markka)ttaiye (enkalukkuk) kontu van(tu arivit)tarkal'' enru kuruvarkal. (Atarkup piratiyaka) ‘‘pumiyil ninkal ceytu kontirunta (nanmaiyana) kariyankalin karanamakave inta corkkattirku ninkal varicaka akkappattullirkal'' enra captattai avarkal ketparkal
Surah Al-Araf, Verse 43

---

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ أَن قَدۡ وَجَدۡنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقّٗا فَهَلۡ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمۡ حَقّٗاۖ قَالُواْ نَعَمۡۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُۢ بَيۡنَهُمۡ أَن لَّعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّـٰلِمِينَ

(annalil) corkkavacikal narakavacikalai nokki, ‘‘enkal iraivan enkalukku alitta vakkurutikalai niccayamaka nankal perruk kontom; ninkalum unkal iraivan unkalukku alitta vakkurutikalai unmaiyakave perruk kontirkala?'' Enru (captamittuk) ketparkal. Atarkavarkal ‘‘am! (Perruk kontom)'' enru kuruvarkal. Atu camayam avarkalukku mattiyil oru munati (arivippalar) kuruvar: ‘‘Niccayamaka allahvutaiya capam (varampu miriya) aniyayakkararkal mitu untavataka
Surah Al-Araf, Verse 44

---

ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ كَٰفِرُونَ

(Enenral,) avarkal allahvin pataiyait tatuttu ataik konalakka virumpinarkal. Avarkal marumaiyaiyum nirakarittuk kontiruntarkal.’
Surah Al-Araf, Verse 45

---

وَبَيۡنَهُمَا حِجَابٞۚ وَعَلَى ٱلۡأَعۡرَافِ رِجَالٞ يَعۡرِفُونَ كُلَّۢا بِسِيمَىٰهُمۡۚ وَنَادَوۡاْ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ أَن سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۚ لَمۡ يَدۡخُلُوهَا وَهُمۡ يَطۡمَعُونَ

(Narakavacikalum corkkavacikalum akiya) ivviruvarukkumitaiyil oru matil irukkum. Anta matilin cikarattil cila manitarkal irupparkal. (Narakavaci corkkavaciyakiya) ovvoruvaraiyum avarkalin (mukak) kuriyaik konte ivarkal arintu kolvarkal. Ivarkal corkkavacikalai nokki ‘‘(iraivanutaiya) cantiyum camatanamum unkal mitu untakuka!'' Enru captamittuk kuruvarkal. (Cikarattil irukkum) ivarkal (ituvaraiyilum) corkkattil nulaiyavillai. Eninum, avarkal (atil nulaivatai) mika avalutan acaippattuk kontirupparkal
Surah Al-Araf, Verse 46

---

۞وَإِذَا صُرِفَتۡ أَبۡصَٰرُهُمۡ تِلۡقَآءَ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ قَالُواْ رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ

ivarkalin parvai narakavacikalin pakkam tiruppappattal (avarkal patum vetanaiyaik kantu titukkittu) ‘‘enkal iraivane! (Inta) aniyayakkara makkalutan (narakattil) enkalaiyum certtuvitate!'' Enru (pirarttittuk) kuruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 47

---

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَعۡرَافِ رِجَالٗا يَعۡرِفُونَهُم بِسِيمَىٰهُمۡ قَالُواْ مَآ أَغۡنَىٰ عَنكُمۡ جَمۡعُكُمۡ وَمَا كُنتُمۡ تَسۡتَكۡبِرُونَ

anta cikarankalil ullavarkal, muka ataiyalattaik kontu (tantanaik kullanavarkal ena) tankal arinta cila manitarkalai kuvi alaittu, ‘‘ninkal (ulakattil) campatittuc cekarittu vaittiruntavaiyum, ninkal evarraik kontu perumaiyatittuk kontiruntirkalo avaiyum unkalukkup palanalikkavillaiye!'' Enru kuruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 48

---

أَهَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَقۡسَمۡتُمۡ لَا يَنَالُهُمُ ٱللَّهُ بِرَحۡمَةٍۚ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

(Allah nirakarittavarkalai alaittu cikaravacikalaic cuttik kanpittu,) ‘‘allah arulpuriya mattan enru ninkal cattiyam ceytu kurik kontiruntirkale avarkal (ito cikarattil irukkum) ivarkal allava?'' (Enru kuruvan). (Piraku, cikaravacikalai nokki) ‘‘ninkal corkkam cenruvitunkal. Unkalukku evvita payamumillai. Ninkal kavalaippatavum mattirkal'' (enru allah kuruvan)
Surah Al-Araf, Verse 49

---

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ أَنۡ أَفِيضُواْ عَلَيۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ أَوۡ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُۚ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

narakavacikal corkkavacikalai nokki ‘‘enkal mitu ciritu niraik kottunkal. Allatu iraivan unkalukku (pucikka) alittiruppavarril (oru ciritenum) enkalukkut tarunkal'' enru (kencik) ketparkal. Atarku avarkal, ‘‘niccayamaka allah nirakarippavarkalukku ivvirantaiyum (vilakki) tataiceytu vittan'' enru patilalipparkal
Surah Al-Araf, Verse 50

---

ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَهۡوٗا وَلَعِبٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ فَٱلۡيَوۡمَ نَنسَىٰهُمۡ كَمَا نَسُواْ لِقَآءَ يَوۡمِهِمۡ هَٰذَا وَمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ

ivarkalai ivvulaka valkkai mayakkivittatanal tankal markkattai vetikkai yakavum vilaiyattakavum etuttuk kontiruntanar. Avarkal nam vacanankalai nirakarittu innalil (nam'maic) cantippataiyum marantavare namum inraiya tinam avarkalai marantuvituvom
Surah Al-Araf, Verse 51

---

وَلَقَدۡ جِئۡنَٰهُم بِكِتَٰبٖ فَصَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ عِلۡمٍ هُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

niccayamaka nam avarkalukku oru vetattaik kotuttiruntom. Atil ovvonraiyum arivotu vivarittirukkirom. (Atu) nampikkai konta makkalukku nerana valiyakavum arulakavum irukkiratu
Surah Al-Araf, Verse 52

---

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأۡوِيلَهُۥۚ يَوۡمَ يَأۡتِي تَأۡوِيلُهُۥ يَقُولُ ٱلَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَآءَ فَيَشۡفَعُواْ لَنَآ أَوۡ نُرَدُّ فَنَعۡمَلَ غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ قَدۡ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

(Makkavacikalakiya) ivarkal (tankalukku eccarikkappattu vanta) tantanai (nal) varuvatait tavira (veru etaiyum) etirparkkinranara? Antat tantanai nal vantapolutu itarku mun atai (murrilum) marantirunta ivarkal, ‘‘niccayamaka enkal iraivanin tutarkal (enkalitam) cattiya (veta)ttaik kontu vantanar. (Inru) enkalukkup parintu pecupavarkal evarum unta? Avvarayin avarkal enkalukkup parintu pecavum allatu enkalai (ulakattirku)t tirumpa anuppappattal (munnar) nankal ceytu kontiruntavarrait tavirttu veru (nanmaikalaiye) ceyvom'' enru kuruvarkal. Niccayamaka ivarkal tankalukkut tame tinkilaittuk kontanar. Melum, ivarkal (tankal teyvankalena) poyyakak kurik kontiruntavai anaittum ivarkalai vittu maraintu (mayamaki) vitum
Surah Al-Araf, Verse 53

---

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَ يَطۡلُبُهُۥ حَثِيثٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ وَٱلنُّجُومَ مُسَخَّرَٰتِۭ بِأَمۡرِهِۦٓۗ أَلَا لَهُ ٱلۡخَلۡقُ وَٱلۡأَمۡرُۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

niccayamaka unkal iraivanakiya allahtan vanankalaiyum, pumiyaiyum aru natkalil pataittu, arsin mitu (tan makimaikkut takkavaru) uyarntuvittan. Avane iraval pakalai mutukiran; (pakalal iravai mutukiran.) Atu veku tiviramakave ataip pin totarkiratu. (Avane) curiyanaiyum, cantiranaiyum, natcattirankalaiyum (pataittan. Ivai anaittum) avanatu kattalaikku kattuppattavaiyaka pataittan. (Pataittalum) pataippinankalum (avarrin) atciyum avanukku uriyatallava? Anaittu ulakankalaiyum pataittu, valarttu, paripakkuvappatuttum allah mikka pakkiyamutaiyavan
Surah Al-Araf, Verse 54

---

ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةًۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ

(akave, nampikkaiyalarkale!) Ninkal mikka talmaiyakavum antarankamakavum (attakaiya) unkal iraivanitame (unkalukku ventiyavarraik kori) pirarttiyunkal. Niccayamaka avan varampu mirupavarkalai necippatillai
Surah Al-Araf, Verse 55

---

وَلَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَٰحِهَا وَٱدۡعُوهُ خَوۡفٗا وَطَمَعًاۚ إِنَّ رَحۡمَتَ ٱللَّهِ قَرِيبٞ مِّنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

(Manitarkale! Camatanamum amaitiyum erpattu) natu cirtiruntiya pinnar atil visamam ceyyatirkal. (Iraivanutaiya tantanaikku) payantum, (avanutaiya canmanattai) virumpiyum, avanitam pirarttanai ceyyunkal. Niccayamaka allahvutaiya arul, nanmai ceyyum alakiya kunamutaiyavarkalukku mika camipattilirukkiratu
Surah Al-Araf, Verse 56

---

وَهُوَ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَقَلَّتۡ سَحَابٗا ثِقَالٗا سُقۡنَٰهُ لِبَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَنزَلۡنَا بِهِ ٱلۡمَآءَ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ كَذَٰلِكَ نُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

avantan avanutaiya arulmalaikku (munnar) narceytiyaka kulirnta karrai anuppivaikkiran. Atu (karukkontu) kanatta mekankalaic cumanta pinnar, atai (varantu) irantu vitta pumiyin pakkam nam ottic cenru atiliruntu malai peyyac ceykirom. Pinnar, ataik kontu ella vakaik kanikalaiyum veliyakkukirom. Ivvare, maranittavarkalaiyum (avarkalin camatikaliliruntu) veliyakkuvom. (Itai arintu) ninkal nallunarcci peruvirkalaka
Surah Al-Araf, Verse 57

---

وَٱلۡبَلَدُ ٱلطَّيِّبُ يَخۡرُجُ نَبَاتُهُۥ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَٱلَّذِي خَبُثَ لَا يَخۡرُجُ إِلَّا نَكِدٗاۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَشۡكُرُونَ

(orevitamana malai peytapotilum) valamana pumi, tan iraivanin kattalaiyaik konte ella purpuntukalaiyum veliyakkukiratu. Eninum, ketta (valamarra) pumiyilo veku corpamakave tavira mulaippatillai. Nanri celuttum makkalukku ivvaru pala vakaikalilum (nam) vacanankalai vivarikkirom
Surah Al-Araf, Verse 58

---

لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

niccayamaka nam nuhai avarutaiya makkalukku (nam) tutaraka anuppi vaittom. Avar (avarkalai nokki) ‘‘en makkale! Ninkal allah oruvanaiye vanankunkal. Avanait tavira veru iraivan unkalukkillai. (Itarku ninkal maru ceytal) unkalukku (varakkutiya) makattanatoru nalin vetanaiyai nan payappatukiren'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 59

---

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

atarku avarutaiya makkalin talaivarkal (avarai nokki) ‘‘ninkal pakirankamana valikettil iruppatai meyyakave nankal kankirom'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 60

---

قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي ضَلَٰلَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Atarkavar (avarkalai nokki), ‘‘en makkale! Nan ettakaiya valikettilum illai; maraka, niccayamaka nan ulakattar anaivaraiyum pataittu paripalikkinra iraivanutaiya oru tutan'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 61

---

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمۡ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

‘‘nan en iraivanin tutukalaiye unkalukku etutturaittu unkalukku nallupatecam ceykiren. Ninkal ariyatavarrai allahvitamiruntu nan arikiren
Surah Al-Araf, Verse 62

---

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

unkalilulla oru manitar mitu unkal iraivanitamiruntu unkalukku nallupatecam varuvataip parri ninkal accariyappatukirirkala? Unkalukku accamutti eccarikkai ceyvatarkakavum, ninkal iraiyaccamutaiyavarkalaka avatarkakavum (atu vantirukkiratu.) Atanal ninkal (iraivanin) arulai ataiyalam'' (enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 63

---

فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمًا عَمِينَ

pinnum, avarai avarkal poyyarenave kurivittanar. Atalal, avaraiyum, avaraic carntavarkalaiyum kappalil (erri) patukattuk kontu, nam vacanankal poyyenru kuriyavarkalai (vellap piralayattil) mulkatittu vittom. Niccayamaka avarkal (cattiyattaik kanamutiyata) kurutarkalakave iruntanar
Surah Al-Araf, Verse 64

---

۞وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ

‘at' (ennum) makkalukku avarkalutaiya cakotarar hutai (nam tutaraka anuppinom). Avar (avarkalai nokki) ‘‘en makkale! Ninkal allah oruvanaiye vanankunkal. Avanait tavira unkalukku veru iraivan illai. (Akave,) ninkal (avanukku) payappata ventama?'' Enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 65

---

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰكَ فِي سَفَاهَةٖ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

atarku anta makkalilirunta nirakarittavarkalin talaivarkal (avarai nokki) ‘‘niccayamaka nam um'mai matamaiyil (alntu) kitappavarakave kankirom. Niccayamaka nam um'mai poyyarkalil oruvarenave karutukirom'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 66

---

قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي سَفَاهَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Atarku avar ‘‘en makkale! Matamai ennitam illai. Anal, niccayamaka nan akilattar anaivaraiyum pataittu paripalikkum iraivanitamiruntu anuppappatta oru tutare!'' Enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 67

---

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنَا۠ لَكُمۡ نَاصِحٌ أَمِينٌ

‘‘en iraivanin tutukalaiye nan unkalukku etutturaikkiren. Niccayamaka nan unkalukku nampikkaikkuriya upateciyakavum irukkiren
Surah Al-Araf, Verse 68

---

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ قَوۡمِ نُوحٖ وَزَادَكُمۡ فِي ٱلۡخَلۡقِ بَصۜۡطَةٗۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

unkalukku accamutti eccarikkai ceyvatarkaka unkalil oruvar mitu unkal iraivanitamiruntu unkalukkaka nallupatecam varuvataip parriya ninkal accariyappatukirirkal? Nuhutaiya makkalukkup pinnar avan unkalai (pumiyil) atipatikalakki vaittu, tekattilum (valuvilum marravarkalai vita) unkalukku atikamakave kotuttataiyum ninkal ninaittup parunkal. Allahvin ivvarutkotaikalai ellam ninkal ninaittup parunkal. (Atanal) ninkal verri peralam'' (enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 69

---

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِنَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَحۡدَهُۥ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

atarkavarkal ‘‘enkal mutataikal vanankik kontiruntavarrai nankal purakkanittuvittu allah oruvanaiye vanankumpatic ceyyava ninkal nam'mitam vantirkal? (Nankal avvaru ceyya mattom.) Meyyakave ninkal unmai colpavaraka iruntal ninkal namakku accamuttuvatai nam'mitam kontu varunkal'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 70

---

قَالَ قَدۡ وَقَعَ عَلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ رِجۡسٞ وَغَضَبٌۖ أَتُجَٰدِلُونَنِي فِيٓ أَسۡمَآءٖ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّا نَزَّلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٖۚ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ

atarkavar ‘‘unkal iraivanin kopamum, vetanaiyum unkalukku (vitikkappattu vittana. Atu) niccayamaka vante tirum. Ninkalum unkal munnorkalum (katavulkalena) vaittuk kontavarrin (verum) peyarkalaip parriya ninkal ennutan tarkkikkirirkal? Atarku or atarattaiyum allah (unkalukku) irakki vaikka villai. Akave, (unkalukku varakkutiya vetanaiyai) ninkal etirparttirunkal; nanum unkalutan etirparttirukkiren'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 71

---

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَقَطَعۡنَا دَابِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ وَمَا كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ

Akave, avaraiyum avaraic carntavarkalaiyum nam arulaik kontu nam patukattuk kontu nam vacanankalaip poyyakki, nampikkai kollatiruntavarkalai veraruttu vittom
Surah Al-Araf, Verse 72

---

وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

‘samut' (ennum) makkalitam avarkalutaiya cakotarar ‘salihai' (nam tutaraka anuppivaittom.) Avar (avarkalai nokki) ‘‘en makkale! Allah oruvanaiye vanankunkal. Unkalukku avanaittavira vanakkattirkuriya veru iraivanillai. (Itarkaka) unkal iraivanitam iruntu telivana or attatciyum unkalitam vantirukkiratu. Itu allahvutaiya ottakamakum. (Itu) unkalukkor attatciyakavum irukkiratu. Akave, atai allahvutaiya pumiyil (enkum tataiyinri taralamaka) meya vitunkal. Atarku ettakaiya tinkum ceyyatirkal. (Avvaru ceytal) tunpuruttum vetanai unkalaip pitittukkollum'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 73

---

وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ عَادٖ وَبَوَّأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورٗا وَتَنۡحِتُونَ ٱلۡجِبَالَ بُيُوتٗاۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

‘at' (ennum) makkalukkup pinnar (avarkalutaiya) pumiyil unkalaik kutiyeracceytu (atarku) unkalai atipatikalakki vaittatai ninkal ninaittup parunkal. Ninkal atan camaveliyil malikaikalaiyum, malaikalaik kutaintu vitukalaiyum amaittuk kolkirirkal. Akave, allahvin ivvarut kotaikalai ellam ninkal ninaittup parunkal. Melum, pumiyil katumaiyaka visamam ceytu kontu alaiyatirkal'' (enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 74

---

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِمَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُمۡ أَتَعۡلَمُونَ أَنَّ صَٰلِحٗا مُّرۡسَلٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلَ بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ

atarku avarutaiya makkalil karvam kontirunta talaivarkal, tankalaivita talntavarkalena ennik kontirunta nampikkaiyalarkalai nokki, ‘‘niccayamaka inta salih tam iraivanal anuppappatta oru tutarena ninkal urutiyaka nampukirirkala?'' Enru kettarkal. Atarkavarkal ‘‘niccayamaka nankal avar kontuvanta tutai nampikkai kolkirom'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 75

---

قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا بِٱلَّذِيٓ ءَامَنتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Atarku karvamkonta avarkal (anta nampikkaiyalarkalai nokki) ‘‘ninkal nampiyavarrai niccayamaka nankal nirakarikkirom'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 76

---

فَعَقَرُواْ ٱلنَّاقَةَ وَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ وَقَالُواْ يَٰصَٰلِحُ ٱئۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

akave, tankal iraivanin kattalaiyai miri, anta ottakattai aruttu (salih napiyai nokki), ‘‘salihe! Meyyakave nir iraivanutaiya tutarkalil oruvaraka iruntal nir accamuttum a(n)ta (veta)nai(yai) enkalitam kontu varuviraka'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 77

---

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

akave, (munnar avarkalukku eccarikkappattu vanta) pukampam avarkalaip pitittuk kontatu. Atanal avarkal tankal vitukalil iruntavanra irantu alintuvittanar
Surah Al-Araf, Verse 78

---

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُحِبُّونَ ٱلنَّـٰصِحِينَ

(annerattil salih napi) avarkaliliruntu vilakikkontu (avarkalai nokki,) ‘‘en makkale! Niccayamaka nan unkalukku en iraivanin tutaiye etutturaittu unkalukku nallupatecam ceyten. Eninum ninkalo nallupatecam ceypavarkalai necikkavillai'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 79

---

وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

luttaiyum (nam tutaraka avarutaiya makkalukku nam anuppivaittom.) Avar tam makkalai nokki ‘‘unkalukku munnar ulakattil evarume ceytirata manakketanatoru kariyattaiya ninkal ceykirirkal
Surah Al-Araf, Verse 80

---

إِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

niccayamaka ninkal penkalai vittu (vittu) ankalitam kama iccaiyait tanittuk kollac celkirirkal. Ninkal mikka varampu miriya makkalaka irukkirirkal'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 81

---

وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوهُم مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ

atarku avarutaiya makkal (tankal inattarai nokki, lut napiyaic cuttik kanpittu) ‘‘ivaraiyum ivar kutumpattaiyum, unkal uriliruntu appurappatutti vitunkal. Niccayamaka ivarkal mikap paricuttamana manitarkalakivitalamenap parkkinranar'' enrutan patil kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 82

---

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

Akave, avarutaiya manaiviyait tavira, avaraiyum (marra) avarutaiya kutumpattinaraiyum patukattuk kontom. Avarutaiya manaivi (avaraip) pinparratavarkalutan cerntuvittal
Surah Al-Araf, Verse 83

---

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

avarkal mitu (kal) malaiyai polintu (avarkalai alittu) vittom. Akave, (ik)kurravalikalin mutivu evvarayirru enpatai (napiye!) Kavanippiraka
Surah Al-Araf, Verse 84

---

وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ فَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَٰحِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

‘matyan' (ennum) nakarattaritam avarkalutaiya cakotarar ‘su'aipai' (nam tutaraka anuppivaittom.) Avar (avarkalai nokki) ‘‘en makkale! Allah oruvanaiye vanankunkal. Avanait tavira unkalukku vanakkattirkuriya veru iraivanillai. Unkal iraivanitamiruntu niccayamaka unkalukkut telivana attatci vantirukkiratu. Akave, alavai mulumaiyaka alantu etaiyai cariyaka nirunkal. (Ninkal kotukka ventiya) manitarkalutaiya porulkalil etaiyum kuraittu vitatirkal. Pumiyil (camatanamum amaitiyum erpattu) cirtiruntiya pinnar atil kulappamum kalakamum ceyyatirkal. Meyyakave ninkal (en varttaiyai) nampupavarkalaka iruntal ivaitan unkalukku nanmai payakkum'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 85

---

وَلَا تَقۡعُدُواْ بِكُلِّ صِرَٰطٖ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِهِۦ وَتَبۡغُونَهَا عِوَجٗاۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ كُنتُمۡ قَلِيلٗا فَكَثَّرَكُمۡۖ وَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

‘‘ninkal ovvoru valiyilum utkarntu kontu allahvai nampikkai kontavarkalaip payamurutti, allahvutaiya valiyil avarkal celvatait tatai ceytu atil konalai untu pannatirkal. Veku corpa makkalaka irunta unkalai atika tokaiyinaraka akki vaittataiyum enni (allahvukku nanri celutti) varunkal. (Pumiyil) visamam ceytukontu alaintavarkalin mutivu evvarayirru enpataiyum kavanittup parppirkalaka!'' (Enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 86

---

وَإِن كَانَ طَآئِفَةٞ مِّنكُمۡ ءَامَنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَطَآئِفَةٞ لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ فَٱصۡبِرُواْ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ بَيۡنَنَاۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

(Nampikkaiyalarkale!) Unkal inattil oru kuttattinar mattum nan anuppappatta tututtuvattai nampikkai kontu, marroru kuttattinar atai nampikkai kollatiruntal (ataip parri ninkal kavalaippatatirkal.) Namakkitaiyil allah tirppalikkum varai ninkal poruttirunkal. Tirppalippavarkalilellam avan mikka melanavan
Surah Al-Araf, Verse 87

---

۞قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ قَالَ أَوَلَوۡ كُنَّا كَٰرِهِينَ

(su'aip napiyai nam nam tutaraka anuppiya polutu) avarutaiya makkalil karvamkonta talaivarkal (avarai nokki) ‘‘su'aipe! Ninkalum unkalai nampikkai kontavarkalum enkal markkattirku tirumpivita ventum. Illaiyenral, niccayamaka nankal unkalai enkal uriliruntu turatti vituvom'' enru kurinarkal. Atarku avar (avarkalai nokki ‘‘unkal markkattai) nankal veruttapotiluma?'' Enru kettar
Surah Al-Araf, Verse 88

---

قَدِ ٱفۡتَرَيۡنَا عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا إِنۡ عُدۡنَا فِي مِلَّتِكُم بَعۡدَ إِذۡ نَجَّىٰنَا ٱللَّهُ مِنۡهَاۚ وَمَا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّعُودَ فِيهَآ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّنَاۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَاۚ رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ

‘‘unkal markkattiliruntu allah enkalai patukattuk kontatan pinnar unkal markkattirku nankal tirumpinal niccayamaka nankal allahvin mitu poyyai ittukkattiyavarkalavom. Enkal iraivanakiya allah natinalanri nankal atil milave mutiyatu. Enkal iraivanin kalvi nanam anaittaiyum culntirukkiratu. Allahvaiye nankal nampinom'' (enrum kuri, iraivanai nokki) ‘‘enkal iraivane! Enkalukkum enkal makkalukkum itaiyil ni niyayamana tirppalippayaka! Niccayamaka ni tirppalippavarkalil mikka melanavan'' (enrum pirarttittar)
Surah Al-Araf, Verse 89

---

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَئِنِ ٱتَّبَعۡتُمۡ شُعَيۡبًا إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

(su'aipai) nirakaritta makkalin talaivarkal (marravarkalai nokki) ‘‘ninkal su'aipaip pinparrinal niccayamaka nastamatainte tiruvirkal'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 90

---

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Akave, avarkalai (mikak koturamana) pukampam pitittuk kontatu. Avarkal tankal vitukalil iruntavare irantu alintu vittanar
Surah Al-Araf, Verse 91

---

ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَاۚ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَانُواْ هُمُ ٱلۡخَٰسِرِينَ

su'aipai poyyakkiyavarkal tankal urkalil (alintu) ekkalattilume vacittiratavarkalaippol akivittanar. Evarkal su'aipai poyyakkinarkalo avarkaltan murrilum nastamataintarkal
Surah Al-Araf, Verse 92

---

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡۖ فَكَيۡفَ ءَاسَىٰ عَلَىٰ قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

(atu camayam) su'aip avarkaliliruntu vilaki (avarkalai nokki) ‘‘en makkale! Niccayamaka nan iraivanin tutu ceytikalaittan unkalukku etutturaittu unkalukku nallupatecamum ceyten. Akave, (atai) nirakaritta makkalukkaka nan evvaru kavalai kolven'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 93

---

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّآ أَخَذۡنَآ أَهۡلَهَا بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَضَّرَّعُونَ

nam napimarkalai anuppivaitta ovvor ur makkalaiyum (avarkal napimarkalai nirakarittu vittal) avarkal (nampakkam) panintu varuvatarkaka varumaiyaik kontum, noyaik kontum nam avarkalaip pitikkamal irukkavillai
Surah Al-Araf, Verse 94

---

ثُمَّ بَدَّلۡنَا مَكَانَ ٱلسَّيِّئَةِ ٱلۡحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدۡ مَسَّ ءَابَآءَنَا ٱلضَّرَّآءُ وَٱلسَّرَّآءُ فَأَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

pinnar, nam avarkalutaiya tunpankalukkup patilaka inpankalai kotukkave (atanal) avarkalin tokai atikarittu (karvam kontu) ‘‘nam mutataikalukkume ittakaiya cuka, tukkam erpattirukkiratu'' enru (tankal anupavitta tantanaiyai marantu) kura arampittanar. Atalal, avarkal (oru ciritum) unarntukollata vitattil nam avarkalai (vetanaiyaik kontu) titirena pitittukkontom
Surah Al-Araf, Verse 95

---

وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

avvurkalil iruntavarkal nampikkai kontu (allahvukkup) payantu natantiruntal, avarkalukkaka vanattilum, pumiyilum ulla arutkotaikalin vacalkalait tirantu vittiruppom. Eninum, avarkalo (napimarkalai nampikkaikollatu) poyyakkinarkal. Akave, avarkalutaiya (tiya) ceyalin karanamaka nam (vetanaiyaik kontu) avarkalaip pitittuk kontom
Surah Al-Araf, Verse 96

---

أَفَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا بَيَٰتٗا وَهُمۡ نَآئِمُونَ

(Napiye!) Ivvurar (tankal vitukalil) iravil nittirai ceytu kontirukkum polute nam vetanai avarkalai vantataiyatu enru avarkal accamarrirukkinranara
Surah Al-Araf, Verse 97

---

أَوَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا ضُحٗى وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

allatu ivvurar (kavalaiyarru) pakalil vilaiyatik kontu irukkum pote nam vetanai avarkalai vantataiyatu enru avarkal accamarru irukkinranara
Surah Al-Araf, Verse 98

---

أَفَأَمِنُواْ مَكۡرَ ٱللَّهِۚ فَلَا يَأۡمَنُ مَكۡرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

allahvin culcciyiliruntu avarkal accamarru vittanara? (Murrilum) nastamataiyakkutiya makkalait tavira evarum allahvin culccikku accamarru irukka mattarkal
Surah Al-Araf, Verse 99

---

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ أَهۡلِهَآ أَن لَّوۡ نَشَآءُ أَصَبۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡۚ وَنَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ

pumiyil (alintupona) munniruntavarkalukkup pinnar atarku varicana ivarkalaiyum nam natinal ivarkalutaiya pavankalin karanamaka (avvare alittu) tantippom enra visayam ivarkalukku nallarivait taravillaiya? Nam ivarkalutaiya ullankalin mitu muttiraiyittu vittom. Akave, ivarkal (nallupatecankalaic) ceviyura mattarkal
Surah Al-Araf, Verse 100

---

تِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآئِهَاۚ وَلَقَدۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

(napiye!) Ivvurkalin carittirattai nam unkalukkuk kurukirom. (Avarril vacittirunta) avarkalukku anuppappatta tutarkal niccayamakat telivana vacanankalaiye kontu vantanar. Eninum, avarkalo munnar etavatu onrai poyyakkivittal (pinnar atai) orukkalattilum nampikkai kollatavarkalakave iruntanar. Ivvare, nirakarippavarkalin ullankalil allah muttiraiyittu vitukiran
Surah Al-Araf, Verse 101

---

وَمَا وَجَدۡنَا لِأَكۡثَرِهِم مِّنۡ عَهۡدٖۖ وَإِن وَجَدۡنَآ أَكۡثَرَهُمۡ لَفَٰسِقِينَ

avarkalil perumpalanavarkalukku vakkuruti(yai niraiverrum tanmai) iruppatakavum nam kanavillai. Innum, nam avarkalil perumpalanavarkalai pavikalakave kantom
Surah Al-Araf, Verse 102

---

ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَظَلَمُواْ بِهَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Itarkup pinnarum musavai nam attatcikalutan hpir'avnitamum avanutaiya talaivarkalitamum anuppivaittom. Eninum, avarkalo anta attatcikalai avamatittu (nirakarittu) vittanar. (Ittakaiya) visamikalin mutivu evvarayirru enpatai (napiye!) Nir kavanippiraka
Surah Al-Araf, Verse 103

---

وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰفِرۡعَوۡنُ إِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

musa (hpir'avnai nokki) ‘‘hpir'avne! Niccayamaka nan akilattar anaivarin iraivanal (unnitam) anuppappatta oru tutar aven'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 104

---

حَقِيقٌ عَلَىٰٓ أَن لَّآ أَقُولَ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ قَدۡ جِئۡتُكُم بِبَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَرۡسِلۡ مَعِيَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

‘‘nan allahvin mitu unmaiyait tavira (veru etaiyum) kuramaliruppatu (enmitu) katamaiyakum. Unkal iraivanitamiruntu telivana attatciyai niccayamaka nan unkalitam kontu vantirukkiren. Atalal, (ni atimaippatutti vaittirukkum) israyilin cantatikalai ennutan anuppivai'' (enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 105

---

قَالَ إِن كُنتَ جِئۡتَ بِـَٔايَةٖ فَأۡتِ بِهَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ

atarkavan ‘‘nir attatci kontu vantiruppatakak kurum umatu kurril nir unmai colpavaraka iruntal ataik kontu varuviraka'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 106

---

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

akave, (musa) tan (kait)tatiyai erintar. Utane atu periyatoru malaip pampaki vittatu
Surah Al-Araf, Verse 107

---

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّـٰظِرِينَ

melum, avar tan kaiyai (cattaip paiyilittu) veliyil etuttar. Atu parppavarkalukku mika venmaiyanataka(vum, mika pirakacamanatakavum) iruntatu
Surah Al-Araf, Verse 108

---

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

(itaik kanta) hpir'avnutaiya makkalin talaivarkal (hpir'avnai nokki) ‘‘niccayamaka ivar cuniyattil mikka vallavaraka irukkirar'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 109

---

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

(atarku hpir'avn) ‘‘ivar unkalai unkal pumiyiliruntu veliyerrivitave ennukirar. Akave, itaip parri unkal karuttu enna?'' (Enru kettan)
Surah Al-Araf, Verse 110

---

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

atarkavarkal ‘‘avarukkum avarutaiya cakotararukkum tavanai kotuttuvittu pala pattinankalukkum tupparipavarkalai anuppivai
Surah Al-Araf, Verse 111

---

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ

Avarkal cuniyattil vallavarkalai um'mitam alaittu varuvarkal'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 112

---

وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

(avvaru anuppiyatil pala ticaikalilum irunta) cuniyakkararkal hpir'avnitam vantu nankal ‘‘(musavai) jeyittuvittal niccayamaka enkalukku (atarkuriya) vekumati untu (allava?)'' Enru kettanar
Surah Al-Araf, Verse 113

---

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

atarkavan ‘‘am! (Unkalukku vekumati untu.) Melum, niccayamaka ninkal (nam aracavaiyilum enakku) mikka nerunkiyavarkalaka iruppirkal'' enrum kurinan
Surah Al-Araf, Verse 114

---

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ

(pinnar, accuniyakkararkal musavai nokki) ‘‘musave! (Mutalil umatu tatiyai) ninkal erikirira? Allatu nam erivata?'' Enru kettanar
Surah Al-Araf, Verse 115

---

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

atarku musa ‘‘ninkale (mutalil) eriyunkal'' enru kurinar. Avvaru avarkal erintu makkalutaiya kankalaik katti avarkal titukkitumpatiyana makattana cuniyattaic ceytanar
Surah Al-Araf, Verse 116

---

۞وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

atucamayam nam ‘‘musave! Nir umatu tatiyai eriviraka'' enru avarukku vahyi arivittom. Avvaru avar eriyave (atu periyatoru pampaki) avarkal (cuniyattal) karpanai ceyta yavaiyum vilunkivittatu
Surah Al-Araf, Verse 117

---

فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ivvaru avarkal ceyta anaittum vinaki unmai urutiyayirru
Surah Al-Araf, Verse 118

---

فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَٰغِرِينَ

akave, (karvam kontirunta) avarkal, anku tolviyurru cirumaippatta varkalaka marinarkal
Surah Al-Araf, Verse 119

---

وَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

accuniyakkararkal ciram panintu viluntanar
Surah Al-Araf, Verse 120

---

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

‘‘akilattar anaivarin iraivanakiya allahvaiye nankal iman (nampikkai) kontu vittom'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 121

---

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

musa, harunutaiya iraivanai nankalum (nampikkai kontom'' enru kurinarkal)
Surah Al-Araf, Verse 122

---

قَالَ فِرۡعَوۡنُ ءَامَنتُم بِهِۦ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكۡرٞ مَّكَرۡتُمُوهُ فِي ٱلۡمَدِينَةِ لِتُخۡرِجُواْ مِنۡهَآ أَهۡلَهَاۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

Atarku hpir'avn (avarkalai nokki) ‘‘unkalukku nan anumatiyalippatarku munnatakave ninkal avarai nampikkai kontu vittirkal. Niccayamaka innakaravacikalai atiliruntu veliyerruvatarkaka (musavutan kalantu) ninkal ceyta catiyakum itu. (Iccatiyin palanai) aticikkirattil ninkal terintu kolvirkal
Surah Al-Araf, Verse 123

---

لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

niccayamaka nan unkalai maru kai, maru kal vetti unkal anaivaraiyum ciluvaiyil araintu vituven'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 124

---

قَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

atarkavarkal ‘‘(avvarayin) niccayamaka nankal enkal iraivanitamtan tirumpic celvom. (Ataipparri enkalukkuk kavalai illai)'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 125

---

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَاۚ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِينَ

‘‘innum, enkalitam vanta iraivanin attatcikalai nankal nampikkai kontatait tavira veru etarkakavum ni enkalai palivankavillai'' (enru hpir'avnitam kuriya piraku) ‘‘enkal iraivane! Enkal mitu porumaiyaic corivayaka! (Unakku) murrilum valippattavarkalaka (enkalai akki) enkalai ni kaipparrik kolvayaka!'' (Enru pirarttittarkal)
Surah Al-Araf, Verse 126

---

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوۡمَهُۥ لِيُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَيَذَرَكَ وَءَالِهَتَكَۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَنَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡ وَإِنَّا فَوۡقَهُمۡ قَٰهِرُونَ

atarku hpir'avnutaiya makkalilulla talaivarkal (hpir'avnai nokki) ‘‘musavum avarutaiya makkalum pumiyil visamam ceytu unnaiyum, unatu teyvankalaiyum purakkanittu vitumpati ni avarkalai vittu vaippaya?'' Enru kettarkal. Atarkavan (alla!) Avarkalutaiya an makkalai vettivittu (avarkalai ilivupatuttuvatarkaka) avarkalutaiya pen makkalai (mattum) uyirutan valavituvom. Niccayamaka nam avarkal mitu atikkam vakittirukkirom. (Akave, nam virumpiyavarellam ceyyalam)'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 127

---

قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱللَّهِ وَٱصۡبِرُوٓاْۖ إِنَّ ٱلۡأَرۡضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ

(Atarku) musa tan inattarai nokki ‘‘ninkal allahvitam utavi teti (hpir'avnal unkalukku erpatum tunpankalai) porumaiyutan cakittirunkal. Niccayamaka inta pumi allahvukkuriyate! Atai avan tan atiyarkalil tan virumpiyavarkalukkuc contamakki vituvan. (Allahvukku) payappatukiravarkale mutivil verri peruvarkal'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 128

---

قَالُوٓاْ أُوذِينَا مِن قَبۡلِ أَن تَأۡتِيَنَا وَمِنۢ بَعۡدِ مَا جِئۡتَنَاۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يُهۡلِكَ عَدُوَّكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ

(atarku musavutaiya makkal avarai nokki) ninkal nam'mitam varuvatarku munnarum nankal tunpuruttappattom; ninkal vantatan pinnarum (tunpuruttappatte varukirom. Ninkal vantatal enkalukku onrum payanerpatavillai) enru kurinarkal. (Atarku musa) ‘‘unkal iraivan unkal etirikalai alittu (avarkalutaiya) pumikku unkalai atipatiyakki vaikkakkutum. Unkal natattai evvaru irukkiratu enpatai avan kavanittuk kontu irukkiran'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 129

---

وَلَقَدۡ أَخَذۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ بِٱلسِّنِينَ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

pinnar, hpir'avnutaiya makkalaip pancattaik kontum (avarkalutaiya vivacaya) vilaiccalkalil nastattaik kontum tantittom. (Itanal) avarkal nallunarccip perrirukkalam
Surah Al-Araf, Verse 130

---

فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَـٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

eninum avarkalo, avarkalukku (oru) nanmai varum camayattil enkalukku (varaventiyatu)tan vantatu enrum, oru tinkerpatum camayattil ‘‘(itu enkalukku varaventiyatalla. Eninum pitai pititta inta) musavalum, avarutaiya makkalalume vantatu'' enrum kurinarkal. Avarkalukku erpatta (it)turppakkiyam allahvitam irunte vantatu enpatai arintu kollunkal. Eninum avarkalil perumpalanavarkal (itai) arintu kolvatillai
Surah Al-Araf, Verse 131

---

وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Innum, avarkal (musavai nokki) ‘‘nir enkalai vacappatuttuvatarkaka evvalavo (arputamana) cuniyattai enkal mun ceyta potilum nankal um'mai nampikkai kollave mattom'' enru kurivittarkal
Surah Al-Araf, Verse 132

---

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

akave, avarkal mitu (malaiyutan kutiya) puyal karru, vettukkili, pen, tavalai, irattam akiya telivana ivvattatcikalai (onran pin onraka) nam anuppivaittom. (Itan) pinnarum avarkal karvamkontu kurram ceyyum makkalakave iruntarkal
Surah Al-Araf, Verse 133

---

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ

avarkal mitu (ivarril oru) vetanai varumpotellam avarkal (musavai nokki) ‘‘musave! Um iraivan (unkal pirarttanaiyai ankikarippataka) umakku alittirukkum vakkurutiyinpati (inta ciramattai nikkumpati) namakkaka nir pirarttanai ceyyunkal. Namatu ciramattai ninkal nikkinal niccayamaka nankal um'mai nampikkai kontu israyilin cantatikalaiyum niccayamaka nam um'mutan anuppi vitukirom'' enru kuruvarkal
Surah Al-Araf, Verse 134

---

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

nam avarkalutaiya vetanaiyai nikkiyapotellam (avarkal tankal vakkurutikku maruceytukonte vantarkal.) Ivvaru avarkalukku erpatta (iruti) tavanaiyai avarkal ataiyumvarai (totarntu) maru ceyte vantanar
Surah Al-Araf, Verse 135

---

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

akave, avarkal nam attatcikalaip porutpatuttatu (ivvaru) avarraip poyyakkik kontiruntatan karanamaka avarkalai katalil mulkatittu avarkalitam nam pali vankinom
Surah Al-Araf, Verse 136

---

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

Innum, evarkalai ivarkal palavinamanavarkalenru (kevalamaka) ennik kontiruntarkalo anta makkalukke mikka pakkiyamulla (avarkalutaiya) pumiyin kilakkup pakankalaiyum, merkup pakankalaiyum contamakkik kotuttom. Akave, israyilin cantatikal (hpir'avnal erpatta kastankalai) porumaiyutan cakittuk kontiruntatan karanamaka (avarkalukku) unkal iraivan kotutta vakku mika nalla vitamakave niraiverirru. Hpir'avnum avanutaiya makkalum kattiyirunta mata malikaikalaiyum (urpatti ceytirunta tottam turavukalaiyum) nam taraimattamakki vittom
Surah Al-Araf, Verse 137

---

وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ يَعۡكُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ

nam israyilin cantatikalai katalaik katatti (alaittu)c cenra camayam cilaikalai vanankik kontirunta oru camukattinar arukil avarkal cenrapolutu, (ataik kannurra avarkal musavai nokki) ‘‘musave! Avarkal vaittirukkum cilaikalaip pol enkalukkum oru cilaiyai (nankal vanankuvatarku) akkivaippiraka!'' Enru kurinarkal. Atarku (musa avarkalai nokki) ‘‘niccayamaka ninkal arivillata makkalaka irukkirirkal'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 138

---

إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٞ مَّا هُمۡ فِيهِ وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

(anta cilaivanankikalaic cuttik kanpittu,) ‘‘niccayamaka inta makkal irukkinra markkam alintuvitakkutiyatu. Avarkal ceypavai anaittum vinanavai. (Avarkalukku oru palanaiyum alikkatu'' enrum kurinar)
Surah Al-Araf, Verse 139

---

قَالَ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِيكُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

(tavira) ‘‘allah allatataiya nan unkalukku iraivanaka akkivaippen? Avantan unkalai ulakattar anaivaraiyum vita menmaiyakki vaittan'' enrum avar kurinar
Surah Al-Araf, Verse 140

---

وَإِذۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

(Israyilin cantatikale!) Unkalukku mikak kotiya tunpankalai vilaivittuk kontirunta hpir'avnutaiya kuttattaritamiruntu nam unkalai patukattuk kontatai ninkal ninaittup parunkal. Avarkal unkal an pillaikalaik kolai ceytuvittu unkal pen pillaikalai (mattum) uyirutan valavittu vantarkal. Itil unkalukku unkal iraivanal periyatoru cotanai erpattiruntatu
Surah Al-Araf, Verse 141

---

۞وَوَٰعَدۡنَا مُوسَىٰ ثَلَٰثِينَ لَيۡلَةٗ وَأَتۡمَمۡنَٰهَا بِعَشۡرٖ فَتَمَّ مِيقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَٰرُونَ ٱخۡلُفۡنِي فِي قَوۡمِي وَأَصۡلِحۡ وَلَا تَتَّبِعۡ سَبِيلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

musavukku nam muppatu iravukalai vakkalittiruntom. Pinnar attutan pattu (iravukalaic) certtom. Akave, avarutaiya iraivanin vakkuruti narpatu iravukalakap purttiyayirru. Akave, atucamayam musa tan cakotarar harunai nokki ‘‘nir enatu makkalitaiye en itattiliruntu avarkalaic cirtiruttuviraka. Melum, visamikalutaiya valiyai nir pinparratir'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 142

---

وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

nam (kurippitta itattirku) kurippitta nerattil musa vanta polutu avarutaiya iraivan avarutan pecinan. (Appolutu musa tan iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! Nan unnai (en kannal) parkka (virumpukiren.) Ni unnai enakku kanpi'' enru kurinar. (Atarku iraivan ‘‘nermukamaka) ennaik kana um'mal orukkalum mutiyatu. Eninum im'malaiyai nir nokkuviraka. Atu tan itattil nilaittiruntal pinnar nir ennaik kanpir'' enru kurinan. Avarutaiya iraivan am'malai mitu torramalikkave atu tavitu potiyayirru. Musa titukkittu (murccaiyaki) viluntar. Avar telivu perave (iraivanai nokki) ‘‘ni mikap paricuttamanavan. Nan (unnaip parkkak koriya kurrattiliruntu vilaki) unnitam mannippuk korukiren. Anri, unnai nampikkai kolpavarkalil nan mutanmaiyanavan'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 143

---

قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّي ٱصۡطَفَيۡتُكَ عَلَى ٱلنَّاسِ بِرِسَٰلَٰتِي وَبِكَلَٰمِي فَخُذۡ مَآ ءَاتَيۡتُكَ وَكُن مِّنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ

(Atarku iraivan) ‘‘musave! En tutaraka anuppuvatarkum, ennutan pecuvatarkum (unkal kalattil ulla) manitarkal anaivariliruntum niccayamaka nan um'mait terntetuttu irukkiren. Akave, nan umakkuk kotuppatai (palamaka)p parrip pitittuk kolviraka! Melum, (atarkaka) nanri celuttupavarkalil (oruvaraka) nirum iruppiraka'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 144

---

وَكَتَبۡنَا لَهُۥ فِي ٱلۡأَلۡوَاحِ مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡعِظَةٗ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ فَخُذۡهَا بِقُوَّةٖ وَأۡمُرۡ قَوۡمَكَ يَأۡخُذُواْ بِأَحۡسَنِهَاۚ سَأُوْرِيكُمۡ دَارَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

(nam avarukkuk kotutta kar)palakaikalil nallupatecankal anaittaiyum, ovvoru kattalaiyin vivarattaiyum avarukkaka nam eluti ‘‘nir itaip palamakap parrip pitittukkontu atilirukkum mika alakiyavarrai etuttu natakkum pati um makkalukku nir kattalaiyitunkal. (Umakku maru ceyyum) pavikal tankum itattai aticikkirattil nam unkalukkuk kanpippom'' (enrum nam musavukkuk kurinom)
Surah Al-Araf, Verse 145

---

سَأَصۡرِفُ عَنۡ ءَايَٰتِيَ ٱلَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلرُّشۡدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلۡغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

niyayaminri pumiyil karvam kontalaipavarkal nam kattalaikalaip purakkanikkumpatic ceytu vituvom. Akave, avarkal nam attatcikal anaittaiyum (tankal kannal) kantapotilum avarrai nampave mattarkal. Avvare nerana valiyai avarkal kantapotilum avarkal atai (tankal) cellum valiyaka etuttukkolla mattarkal. Eninum, tavarana valiyaik kantalo ataiye (tankal) cellum valiyaka etuttuk kolvarkal. Niccayamaka avarkal nam vacanankalaip poyyakki, avarraip purakkanittu paramukamayiruntate itarkuriya karanamakum
Surah Al-Araf, Verse 146

---

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡۚ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

akave, evarkal nam vacanankalaiyum, marumaiyil (nam'maic) cantippataiyum poyyakkukirarkalo avarkalutaiya (nar)kariyankal anaittum alintu vitum. (Nam vacanankalaip poyyakki) avarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalkalukkut tavira (veretarkum) kuli kotukkappatuvarkala
Surah Al-Araf, Verse 147

---

وَٱتَّخَذَ قَوۡمُ مُوسَىٰ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِنۡ حُلِيِّهِمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٌۚ أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّهُۥ لَا يُكَلِّمُهُمۡ وَلَا يَهۡدِيهِمۡ سَبِيلًاۘ ٱتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَٰلِمِينَ

(Tan iraivanitam uraiyata musa cenratarkup) pinnar musavutaiya makkal tankal aparanankalaik kon(tu ceyyappat)ta kanruk kuttiyin cilaiyai(t teyvamaka) etuttuk kontarkal. Atarku (mattin captattaip ponra) captamiruntatu. Eninum (atu uyirarra verum cilai.) Niccayamaka atu avarkalutan pecuvatumillai; avarkalukku oru valiyai arivippatumillai enpataiyum avarkal kavanittirukka ventama? Eninum, avarkal ataiye (teyvamaka) etuttuk kontu (atanal tankalukkuttame) tinkilaittuk kontavarkalaka akivittarkal
Surah Al-Araf, Verse 148

---

وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

avarkal niccayamakat tankal valikettu vittom enpataik kantu kaicetappattapolutu ‘‘enkal iraivan enkalukku arul purintu enkal kurrankalai mannikkavittal niccayamaka nankal nastamataintavarkalaki vituvom'' enru kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 149

---

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ

(itaik kelviyurra) musa kopattutanum tukkattutanum tan makkalitam tirumpi vantapolutu (avarkalai nokki) ‘‘nan illata camayattil ninkal ceyta ikkariyam mikak kettatu. Unkal iraivanin kattalai(yakiya vetanai)yai ninkal avacarappatuttukirirkala?'' Enru kuri (iraivanin kattalaikal elutappatta kar)palakaikalai erintu vittu tan cakotararin talai (muti)yaip pitittut tan pakkam iluttar. A(tarka)var ‘‘en tayin makane! Inta makkal niccayamaka ennai palavinappatutti ennaik kolai ceytuvitavum murpattanar. (Atalal, nan onrum ceyya mutiyamalakivittatu. Akave, ennai avamanappatutti) etirikal cantosappatumaru nir ceytu vitatir. (Inta) aniyayakkara makkalutanum ennai certtu vitatir'' enru kurinar
Surah Al-Araf, Verse 150

---

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ

(Piraku musa iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! Enakkum en cakotararukkum ni pilai poruttarulvayaka! Un anpilum enkalai certtuk kolvayaka! Ni kirupai ceypavarkalil ellam mikka kirupaiyalan'' enru (pirarttanai ceytu) kurinar
Surah Al-Araf, Verse 151

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ

(pinnar iraivan musavai nokkik kurinan:) ‘‘Evarkal kalaikkanrai (teyvamaka) etuttuk kontarkalo avarkalai niccayamaka iraivanin kopamum ilivum ivvulaka valkkaiyileye aticikkirattil vantataiyum. Poyyaik karpanai ceypavarkalukku ivvare nam kuli kotuppom
Surah Al-Araf, Verse 152

---

وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

(eninum ittakaiya) pavankal ceytu kontiruntavarkalilum evarkal kaicetappattu atiliruntu vilaki unmaiyakave nampikkai kolkirarkalo (avarkalai), atarkup pinnar niccayamaka umatu iraivan mannittuk karunai ceypavan avan
Surah Al-Araf, Verse 153

---

وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ

musavutaiya kopam taninta pinnar avar(akkar) palakaikalai etuttuk kontar. Atan etukalil tankal iraivanai ancupavarkalukku nerana valiyum arulum iruntana
Surah Al-Araf, Verse 154

---

وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّـٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ

Musa, nam kuritta neratti(l ‘‘tur' ennum malaikkut tam'mutan varuvata)rkaka tam makkalil elupatu ankalait terntetuttar. Avarkalai pukampam pitit(tu murccaiyaki vilun)tatum avar (tan iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! (Enkalai alittuvita ventumenru) ni karutiyiruntal itarku munnatakave ennaiyum ivarkalaiyum ni alittirukkalam. Enkalilulla cila arivinarkal ceyta (kurrat)tirkaka enkal anaivaraiyum ni alittu vitukiraya? Itu un cotanaiye tavira verillai. Itaik kontu ni natiyavarkalai vali tavara vitukiray; ni natiyavarkalai nerana valiyil celuttukiray. Nitan enkal iraivan. Ni enkalai mannittu enkalukku ni arul purivayaka! Mannippavarkal anaivarilum ni mikka melanavan'' enru(m pirarttittuk) kurinar
Surah Al-Araf, Verse 155

---

۞وَٱكۡتُبۡ لَنَا فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِنَّا هُدۡنَآ إِلَيۡكَۚ قَالَ عَذَابِيٓ أُصِيبُ بِهِۦ مَنۡ أَشَآءُۖ وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِنَا يُؤۡمِنُونَ

melum, ‘‘(iraivane!) Im'maiyil ni enkalukku nanmaiyai mutivu ceyvayaka! (Avvare) marumaiyilum (ceyvayaka)! Niccayamaka nankal un pakkame munnokkinom'' (enrum pirarttittar). A(tarku irai)van ‘‘nan natiyavarkalai en vetanai vantataiyum. Eninum, en arutkotai anaittaiyumvita mika virivanatu. Akave, evarkal (enakkup) payantu jakattum kotuttu varukirarkalo avarkalukkum, evarkal nam vacanankalai nampikkai kolkirarkalo avarkalukkum (en arulai) nan mutivu ceyven'' enru kurinan
Surah Al-Araf, Verse 156

---

ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِيَّ ٱلۡأُمِّيَّ ٱلَّذِي يَجِدُونَهُۥ مَكۡتُوبًا عِندَهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ يَأۡمُرُهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَىٰهُمۡ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَـٰٓئِثَ وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِۦ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَٱتَّبَعُواْ ٱلنُّورَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ مَعَهُۥٓ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

(Akave, avarkalil) evarkal elutap patikkat teriyata (nam) tutarakiya inta napiyaip pinparrukirarkalo avarkal tankalitamulla tavrattilum, injililum ivarutaiya peyar elutappattiruppataik kanparkal. (Ittutaro) avarkalai nanmaiyana kariyankalaic ceyyumpati evi, pavamana kariyankaliliruntu vilakkuvar. Nallavarraiye avarkalukku akumakki vaippar. Kettavarrai avarkalukkut tatuttu vituvar. Melum, avarkalatu cumaiyaiyum avarkal mitirunta (katinamana catta) vilankukalaiyum (iraivanin anumati kontu) nikkivituvar. Akave, evarkal avarai unmaiyakave nampikkai kontu, avarai palappatutti avarukku utavi ceytu, avarukku irakkappatta pirakacamana (ivvetat)taip pinparrukirarkalo avarkaltan verri perravarkal
Surah Al-Araf, Verse 157

---

قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ جَمِيعًا ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِ ٱلنَّبِيِّ ٱلۡأُمِّيِّ ٱلَّذِي يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَكَلِمَٰتِهِۦ وَٱتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

(napiye!) Kuruviraka: ‘‘Manitarkale! (Ninkal enta nattavar ayinum evvakupparayinum) niccayamaka nan unkal anaivarukkum allahvinal anuppappatta tutar aven. Vanankal pumiyin atci avanukkuriyate! (Vanakkattirkuriya) iraivan avanaittavira veru oruvarumillai. Avane uyirppikkiran; maranikkumpati ceykiran. Akave, anta allahvaiyum, elutap patikka ariyata avanutaiya ittutaraiyum ninkal nampikkai kolvirkalaka! Avarum allahvaiyum, avanutaiya vacanankalaiyum nampikkai kolkirar. Akave, ninkal nerana valiyai ataiya avaraiye ninkal pinparrunkal
Surah Al-Araf, Verse 158

---

وَمِن قَوۡمِ مُوسَىٰٓ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ

musavutaiya makkalil palar irukkinranar. Avarkal (tankal cattiya valiyil celvatutan, makkalukkum) cattiya valiyai arivittu, atanpati nitamakavum natakkinranar
Surah Al-Araf, Verse 159

---

وَقَطَّعۡنَٰهُمُ ٱثۡنَتَيۡ عَشۡرَةَ أَسۡبَاطًا أُمَمٗاۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ إِذِ ٱسۡتَسۡقَىٰهُ قَوۡمُهُۥٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡحَجَرَۖ فَٱنۢبَجَسَتۡ مِنۡهُ ٱثۡنَتَا عَشۡرَةَ عَيۡنٗاۖ قَدۡ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٖ مَّشۡرَبَهُمۡۚ وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡغَمَٰمَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

Musavin makkalaip pannirentu kuttankalakap pirittom. Musavitam avarkal kutitannir kettapotu (nam avarai nokki) ‘‘unkal (kait) tatiyaik kontu ikkallai atiyunkal!'' Enru avarukku vahyi arivittom. (Avvaru avar atikkave) atiliruntu pannirentu urrukkal pirittotina. (Pannirentu vakuppinaril) ovvoru vakuppinarum (avarril) tankal aruntum urrai (kurippaka) arintu kontanar. Anri, avarkal mitu mekam nilalitumpatic ceytom. Avarkalukkaka ‘mannu salva'vaiyum irakkivaittu ‘‘unkalukkuk kotukkum inta nalla unavukalai (anratam) pucittu varunkal. (Atil etaiyum nalaikku enru cekarittu vaikkatirkal'' enak kurinom. Avvariruntum avarkal namakku maruceytanar. Itanal) avarkal namakku tinkilaittu vitavillai. Eninum, avarkal tankalukkut tame tinkilaittuk kontanar
Surah Al-Araf, Verse 160

---

وَإِذۡ قِيلَ لَهُمُ ٱسۡكُنُواْ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةَ وَكُلُواْ مِنۡهَا حَيۡثُ شِئۡتُمۡ وَقُولُواْ حِطَّةٞ وَٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا نَّغۡفِرۡ لَكُمۡ خَطِيٓـَٰٔتِكُمۡۚ سَنَزِيدُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

(melum, avarkalai nokki) ‘‘ninkal ivvuril vacittirunkal. Itil ninkal virumpiya itattilellam (virumpiya porulkalaip) pucittuk kollunkal. Anri ‘hittatun' (enkal pavaccumaiyai akarruvayaka!) Enru kurikkonte talai kunintavarkalaka atan vayilil nulaiyunkal. Nam unkal kurrankalai mannittuvituvom. Nanmai ceypavarkalukku melum, atikamakave nam (nar)kuli kotuppom enru avarkalukkuk kurappattatarku
Surah Al-Araf, Verse 161

---

فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ قَوۡلًا غَيۡرَ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمۡ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

avarkalil varampu miriyavarkalo, avarkalukkuk kurappatta (‘hittatun' enpa)tai marri (‘hinttatun' kotumai enru) kurinarkal. Akave, (ivvaru) avarkal aniyayam ceytatan karanamaka nam avarkal mitu vanattiliruntu vetanaiyai irakkivaittom
Surah Al-Araf, Verse 162

---

وَسۡـَٔلۡهُمۡ عَنِ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَتۡ حَاضِرَةَ ٱلۡبَحۡرِ إِذۡ يَعۡدُونَ فِي ٱلسَّبۡتِ إِذۡ تَأۡتِيهِمۡ حِيتَانُهُمۡ يَوۡمَ سَبۡتِهِمۡ شُرَّعٗا وَيَوۡمَ لَا يَسۡبِتُونَ لَا تَأۡتِيهِمۡۚ كَذَٰلِكَ نَبۡلُوهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

(Napiye) katarkaraiyilirunta ur (makkalaip) parri nir avarkalaik ketpiraka. (Oyvu nalakiya) canikkilamaiyanru (min vettaiyatak kutatenru tatukkappattiruntum) avarkal varampu miri (min vettaiyati)k kontiruntarkal. Enenral, canikkilamaiyanru (akkatalil ulla) minkal avarkal mun vantu (nir mattattirkut) talaikalai nittik kontiruntana. Canikkilamaiyallata nalkalil avarkalitam avai varuvatillai. Avarkal pavam ceytu kontiruntatan karanamaka avarkalai ivvaru (mikak katinamana) cotanaikku ullakkinom
Surah Al-Araf, Verse 163

---

وَإِذۡ قَالَتۡ أُمَّةٞ مِّنۡهُمۡ لِمَ تَعِظُونَ قَوۡمًا ٱللَّهُ مُهۡلِكُهُمۡ أَوۡ مُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗاۖ قَالُواْ مَعۡذِرَةً إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

(itai avvurilirunta nallor avarkalukku nallupatecam ceytu tatai ceytarkal. Itaik kanta veru) oru kuttattinar (avarkalai nokki) ‘‘allah evarkalai alittuvita ventumenro, katinamana vetanaikkullakka ventumenro natiyirukkirano anta makkalukku ninkal en nallupatecam ceykirirkal'' enru kurinarkal. Atarkavarkal ‘‘itanal nam unkal iraivanitam nam poruppiliruntu ninki vituvatarkaka (nankal nallupatecam ceykirom enrum, itanal min pitikkum) avarkal (orukkal) vilakivitalam'' enrum patil kurinarkal
Surah Al-Araf, Verse 164

---

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦٓ أَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلسُّوٓءِ وَأَخَذۡنَا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابِۭ بَـِٔيسِۭ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

avarkalukku eccarikkappattatai avarkal (porutpatuttatu) marantu (totarntu min pitikka murpattu)vitave, pavattiliruntu vilakki vantavarkalai nam patukattuk kontu varampu miriyavarkalai avarkal ceytu kontirunta pavattin karanamaka kotiya vetanaiyaik kontu nam pitittuk kontom
Surah Al-Araf, Verse 165

---

فَلَمَّا عَتَوۡاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنۡهُ قُلۡنَا لَهُمۡ كُونُواْ قِرَدَةً خَٰسِـِٔينَ

akave tatukkappattirunta varampai avarkal mirave, avarkalai nokki ‘‘ninkal cirumaippatta kurankukalaki vitunkal'' enru (capittuk) kurinom. (Avvare avarkal akivittanar)
Surah Al-Araf, Verse 166

---

وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبۡعَثَنَّ عَلَيۡهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَن يَسُومُهُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

(Napiye!) Avarkalukkuk kotiya novinai ceyyakkutiyavarkalaiye avarkal mitu atikkam celuttumpati irutinal varai nam ceytu varuvom enru umatu iraivan avarkalukku arikkai ittatai (ninkal avarkalukku) napakamuttuviraka. Niccayamaka umatu iraivan vetanai ceyvatil mikat tiviramanavan. Melum, niccayamaka avan mika mannippavan, maka karunaiyalan avan
Surah Al-Araf, Verse 167

---

وَقَطَّعۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ أُمَمٗاۖ مِّنۡهُمُ ٱلصَّـٰلِحُونَ وَمِنۡهُمۡ دُونَ ذَٰلِكَۖ وَبَلَوۡنَٰهُم بِٱلۡحَسَنَٰتِ وَٱلسَّيِّـَٔاتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

avarkalai ippuviyil pala pirivukalakap pirittu (pumiyin pala pakankalilum citaratittu) vittom. Avarkalil nallavarkalum irukkinranar; itu allata (pollata)varkalum avarkalil irukkinranar. Avarkal (pavattiliruntu) milvatarkaka inpankalaik kontum, tunpankalaik kontum nam avarkalaic cotittom
Surah Al-Araf, Verse 168

---

فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٞ وَرِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَأۡخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا ٱلۡأَدۡنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغۡفَرُ لَنَا وَإِن يَأۡتِهِمۡ عَرَضٞ مِّثۡلُهُۥ يَأۡخُذُوهُۚ أَلَمۡ يُؤۡخَذۡ عَلَيۡهِم مِّيثَٰقُ ٱلۡكِتَٰبِ أَن لَّا يَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِيهِۗ وَٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

avarkalukkup pinnar avarkalutaiya itattai (ciritum takutiyarra) palar ataintanar. Avarkal, (tankaltan) vetattirkuc contakkararkal ena(k kuri), ivvarpa (ulakin) porulaip perrukkontu (atarkerravaru veta vacanankalaip purattukinranar. Melum, ikkurrattaip parri) ‘‘nankal mannikkappatuvom'' enrum kurukinranar. (Vetattil ivarkal purattiyatai totarntu munpu pol purattuvatarkaka) iteponra arpap porulkal pinnarum avarkalitam varum camayattil ataiyum perrukkolvarkal. Avarkal allahvin mitu unmaiyait tavira (veru etaiyum) kurakkutatu enru (avarkalutaiya) vetattin mulam avarkalitam urutimoli vankappatavillaiya? Atai avarkalum patittu (arintu vaittu)llanar. (Eninum atilullavarraip porutpatuttuvatu illai.) Iraiyaccamutaiyavarkalukku marumaiyin vite mika melanatu. (Yutarkale! Ivvalavu kuta) ninkal unarntukolla ventama
Surah Al-Araf, Verse 169

---

وَٱلَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُصۡلِحِينَ

Evarkal ivvetattai(c ciritum marratu) palamakap parrip pitittuk kontu tolukaiyaiyum kataippitittu niraiverri varukirarkalo attakaiya cirtiruttavatikalana nallavarkalin kuliyai niccayamaka nam vinakkuvatillai
Surah Al-Araf, Verse 170

---

۞وَإِذۡ نَتَقۡنَا ٱلۡجَبَلَ فَوۡقَهُمۡ كَأَنَّهُۥ ظُلَّةٞ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُۥ وَاقِعُۢ بِهِمۡ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱذۡكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

tankal mitu viluntu vitumenru avarkal ennakkutiyavaru (cinay) malaiyai avarkalukku mel mukattaippol nirutti (avarkalai nokki) ‘‘nam unkalukkuk kotutta (vetat)taip palamakap pitittuk kollunkal; atilullavarrai (eppolutum) kavanattil vaiyunkal; (atanal) ninkal iraiyaccamutaiyavarkalaki vitalam'' (enru nam avarkalukkuk kuriyatai napiye!) Nir avarkalukku napakamuttuviraka
Surah Al-Araf, Verse 171

---

وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ

(napiye!) Umatu iraivan atamutaiya makkalai avarkalutaiya (tantaikalin) mutukukaliliruntu avarkalutaiya cantatikalaka veliyakki, avarkalaiye avarkalukku catciyakavum vaittu (avarkalai nokki) ‘‘nan unkal iraivanaka illaiya?'' Enru kettatarku, ‘‘en illai (nitan enkal iraivan! Enru) nankal catci kurukirom'' enru avarkal kuriyatai (nir'avarkalukku) napaka muttuviraka. Enenral (itai oruvarum enkalukku napakamuttatatal) niccayamaka nankal itai (marantu) vittup paramukamaki iruntom'' enru marumai nalil collamal iruppatarkakavum
Surah Al-Araf, Verse 172

---

أَوۡ تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أَشۡرَكَ ءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةٗ مِّنۢ بَعۡدِهِمۡۖ أَفَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ

allatu (poyyana teyvankalai) inaiyakkiyatellam (nankalalla;) enkalukku mun cenrupona enkal mutataikaltan. Nankalo avarkalukkup pinnar vanta avarkalutaiya cantatikal. Akave, (avarkalai nankal pinparrinom.) Avarkal ceyta takata kariyankalukkaka ni enkalai alittu vitalama?'' Enru kuratiruppatarkakave (itai nam napaka muttukirom enru napiye! Nir kuruviraka)
Surah Al-Araf, Verse 173

---

وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Avarkal (pavankaliliruntu) milvatarkaka (nam) vacanankalai ivvaru (telivaka) vivarittuk kurukirom
Surah Al-Araf, Verse 174

---

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱلَّذِيٓ ءَاتَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا فَٱنسَلَخَ مِنۡهَا فَأَتۡبَعَهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

(napiye!) Nir avarkalukku (‘palam ipnu pa'ur' ennum) oruvanutaiya carittirattai otik kanpippiraka. Avanukku nam nam attatcikalaik kotut(tu kanniyamakki vait)tiruntom. Eninum avan ‘‘(pampu tan cattaiyai vittu veliyeruvataip pola) atiliruntu murrilum veliyerivittan. Akave, saittan avanaip pintotarntu cenran; (avanutaiya culccikkul cikki) avan valitavari vittan
Surah Al-Araf, Verse 175

---

وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّـٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

nam enniyiruntal (nam) attatcikalin karanamaka avanai nam uyarttiyiruppom. Eninum, avan ivvulaka valkkaiyai nirantaram ena enni tan (carira) iccaiyaip pinparrivittan. Avanutaiya utaranam oru nayin utaranattai ottirukkiratu. Ninkal atait turattinalum nakkait tonkavittuk kolkiratu. Atai(t turattatu) vittuvittalum nakkait tonkavittuk kolkiratu. Ituve, nam vacanankalaip poyyakkum (marra) makkalukkum utaranamakum. Akave, avarkal cintittu nallunarcci peruvatarkaka iccarittirattai (atikkati) otik kanpiyunkal
Surah Al-Araf, Verse 176

---

سَآءَ مَثَلًا ٱلۡقَوۡمُ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَأَنفُسَهُمۡ كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

nam vacanankalaip poyyakkiya makkalin ivvutaranam mikak kevalamanatu; avarkal tankalukkuttame tinkilaittuk kontanar
Surah Al-Araf, Verse 177

---

مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِيۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

allah evarkalai nerana valiyil celuttukirano avarkale nerana valiyai ataintavarkal; evarkalait tavarana valiyil vittuvittano avarkal murrilum nastamataintavarkale
Surah Al-Araf, Verse 178

---

وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَـٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ

Niccayamaka manitarkalilum, jinkalilum palarai narakattirkakave nam pataittirukkirom. (Avarkal ettakaiyavarkal enral) avarkalukku ullankal irukkinrana; eninum avarraik kontu (nallupatecankalai) avarkal unarntukolla mattarkal. Avarkalukku kankalumuntu; eninum, avarraikkontu (ivvulakilulla iraivanin attatcikalai) avarkal parkka mattarkal. Avarkalukku cevikalumuntu; eninum, avarraik kontu avarkal (nallupatecankalukku) cevicaykka mattarkal. Ivarkal mirukankalaip pol allatu avarraivita atikamaka vali kettavarkalakave irukkinranar. Ivarkaltan (nam vacanankalai) alatciyam ceytavarkal avar
Surah Al-Araf, Verse 179

---

وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَاۖ وَذَرُواْ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ أَسۡمَـٰٓئِهِۦۚ سَيُجۡزَوۡنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

allahvukku mika alakana tiruppeyarkal irukkinrana. Akave, avarraik konte ninkal avanai alaiyunkal. (Avanitam tu'a kelunkal.) Avanutaiya tiruppeyarkalil tavarilaippavarkalai ninkal vittu vitunkal; ivarkal tankal ceyalukkut takka kuliyai viraivil kotukkappatuvarkal
Surah Al-Araf, Verse 180

---

وَمِمَّنۡ خَلَقۡنَآ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ

nam pataittavarkalil cilaruntu; avarkal cattiya valiyai(p pinparruvatutan, marra makkalukkum) arivittu ataik konte nitiyum ceykinranar
Surah Al-Araf, Verse 181

---

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ

evarkal nam vacanankalaip poyyakkukirarkalo avarkalai avarkal unarntukollata vitattil nam patippatiyaka (kil nilaikku irakki narakattilum) pukutti vituvom
Surah Al-Araf, Verse 182

---

وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ

(ivvulakil) nan avarkalukku (ninta) avakacam alikkiren. Niccayamaka en culcci (tittam) mikka urutiyanatu; (tappikka mutiyatatu)
Surah Al-Araf, Verse 183

---

أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٌ

(nam tutarakiya) avarkalutaiya (it)tolarukku evvita paittiyamum illai enpatai avarkal cintittu unarntu kolla ventama? Avar pakirankamaka accamutti eccarikkai ceykinravare anri verillai
Surah Al-Araf, Verse 184

---

أَوَلَمۡ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ وَأَنۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَدِ ٱقۡتَرَبَ أَجَلُهُمۡۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

Vanankal, pumiyinutaiya atciyaiyum allah pataittirukkum marra porulkalaiyum avarkal parkkavillaiya? Avarkalutaiya (marana) tavanai nerunki irukkak kutum enpataiyum (avarkal ennavillaiya?) Ivvetattirkup pinnar etaittan avarkal nampikkai kolvarkal
Surah Al-Araf, Verse 185

---

مَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُۥۚ وَيَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

evarkalai allah tavarana valiyil vittu vitukirano avarkalai nerana valiyil celutta oruvaralum mutiyatu; avarkal tankal valikettileye tattali(ntu kettalai)yumpati vittuvitukiran
Surah Al-Araf, Verse 186

---

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّيۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقۡتِهَآ إِلَّا هُوَۚ ثَقُلَتۡ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا تَأۡتِيكُمۡ إِلَّا بَغۡتَةٗۗ يَسۡـَٔلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنۡهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

(napiye!) Iruti nalaip parri - atu eppolutu varum ena avarkal um'mitam ketkirarkal. (Atarku) nir kuruviraka: ‘‘Atan arivu en iraivanitattiltan irukkiratu. Atu varum nerattai avanait tavira marrevarum telivakka mutiyatu. (Atu camayam) vanankalilum pumiyilum makattana campavankal nikalum. Titirenre tavira (atu) unkalitam varatu. Atai murrilum arintu kontavaraka um'mai avarkal enni, (ataip parri) um'mitam ketkirarkal. (Atarku) nir kuruviraka: ‘‘Atan arivu allahvitattiltan irukkiratu; manitaril perumpalanavarkal itai ariya mattarkal
Surah Al-Araf, Verse 187

---

قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي نَفۡعٗا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ وَلَوۡ كُنتُ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ لَٱسۡتَكۡثَرۡتُ مِنَ ٱلۡخَيۡرِ وَمَا مَسَّنِيَ ٱلسُّوٓءُۚ إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

(melum,) nir kuruviraka: ‘‘Allah natinale tavira nan enakku oru nanmaiyaiyo timaiyaiyo ceytu kolla cakti peramatten. Nan maraivanavarrai ariyakkutumayin nanmaikalaiye atikamakat tetik kontiruppen; oru tinkume ennai anuki irukkatu. Nan (pavikalukku) accamutti eccarikkai ceypavanum, nampikkai kolpavarkalukku narceyti kurupavanume tavira verillai
Surah Al-Araf, Verse 188

---

۞هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَجَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا لِيَسۡكُنَ إِلَيۡهَاۖ فَلَمَّا تَغَشَّىٰهَا حَمَلَتۡ حَمۡلًا خَفِيفٗا فَمَرَّتۡ بِهِۦۖ فَلَمَّآ أَثۡقَلَت دَّعَوَا ٱللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنۡ ءَاتَيۡتَنَا صَٰلِحٗا لَّنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّـٰكِرِينَ

Ore manitariliruntu unkalai pataittavan avantan; avarutan (cukamakak) kuti vacippatarkaka avarutaiya manaiviyai avarilirunte urpatti ceytan. Avalai avar (tan tekattaik kontu) mutik kontapotu aval ilecana karppamanal. Pinnar atai(c cumantu) kontu tirintal. Aval cumai paluvakave ‘‘enkal iraivane! Ni enkalukku nallatoru cantatiyai alittal niccayamaka nankal unakku nanri celuttik kontiruppom'' enru avviruvarum pirarttittuk kontiruntarkal
Surah Al-Araf, Verse 189

---

فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُمَا صَٰلِحٗا جَعَلَا لَهُۥ شُرَكَآءَ فِيمَآ ءَاتَىٰهُمَاۚ فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

(avarkal pirarttanaiyinpati) avarkalukku (iraivan) nallator cantatiyai alittalo atai avarkalukku alittatil (avarkalutaiya teyvankalum tunaiyay iruntana ena avarrai iraivanukkuk) kuttakkukinranar. (Avarkal kurum) inai tunaikaliliruntu allah mika uyarntavan
Surah Al-Araf, Verse 190

---

أَيُشۡرِكُونَ مَا لَا يَخۡلُقُ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ

oru porulaiyum pataikka caktiyarravarrai avarkal (avanukku) inaiyakkukinranara? Avaiyo (avanal) pataikkappattavaitan
Surah Al-Araf, Verse 191

---

وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ لَهُمۡ نَصۡرٗا وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

avai ivarkalukku ettakaiya utaviyum ceyya caktiyarravaiyaka iruppatutan, tankalukkuttame etum utavi ceytukollavum caktiyarravaiyaka irukkinrana
Surah Al-Araf, Verse 192

---

وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمۡۚ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ أَدَعَوۡتُمُوهُمۡ أَمۡ أَنتُمۡ صَٰمِتُونَ

ninkal avarrai nerana valikku alaittapotilum unkalai avai pinparratu. Ninkal avarrai alaippatum allatu alaikkatu vaymutik kontiruppatum camame
Surah Al-Araf, Verse 193

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمۡثَالُكُمۡۖ فَٱدۡعُوهُمۡ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

niccayamaka allahvait tavira evarkalai ninkal (iraivanena) alaikkirirkalo avarkal unkalaip ponra atiyarkale! (Unkal korikkaikalai avarkal niraiverrukirarkal enru kuruvatil) ninkal unmai colpavarkalaka iruntal avarkalai ninkal alaiyunkal; unkalukku avarkal patilalikkattum
Surah Al-Araf, Verse 194

---

أَلَهُمۡ أَرۡجُلٞ يَمۡشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَيۡدٖ يَبۡطِشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَعۡيُنٞ يُبۡصِرُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ ءَاذَانٞ يَسۡمَعُونَ بِهَاۗ قُلِ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ

(Cilai vanankikale! Ninkal vanankum) avarrukkuk kalkal irukkinranave; avarraik kontu natakkinranava? Avarrukkuk kaikal irukkinranave; avarraik kontu pitikkinranava? Avarrukkuk kankal irukkinranave; avarraik kontu parkkinranava? Avarrukkuk katukal irukkinranave; avarraik kontu ketkinranava? (Avvarayin) ‘‘ninkal inaivaittu vanankum (at)teyvankalai (unkalukku utaviyaka) alaittuk kontu (ninkal anaivarum onru cerntu enakku oru itaiyurai untupanna) enakku culcci ceyyunkal. (Itil) ninkal ciritum enakku avakacam alikka ventam'' enru (napiye!) Nir kuruviraka
Surah Al-Araf, Verse 195

---

إِنَّ وَلِـِّۧيَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّـٰلِحِينَ

‘‘niccayamaka en patukavalan allahtan; avane ivvetattai irakkinan. Avane nallatiyarkalai patukakkiran
Surah Al-Araf, Verse 196

---

وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَكُمۡ وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

akave, (inaivaittu vanankupavarkale!) Allahvait tavira evarrai (iraivanena) ninkal alaikkirirkalo avai unkalukku ettakaiya utaviyum ceyya caktiyarravaiyaka iruppatutan, tamakkuttame utavi ceytu kollavum caktiyarravaiyaka irukkinrana
Surah Al-Araf, Verse 197

---

وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَسۡمَعُواْۖ وَتَرَىٰهُمۡ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ وَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

ninkal avarrai nerana pataiyil alaitta potilum (ninkal kuruvatai) avai ceviyuratu. (Napiye!) Avai um'maip parppataippola umakkut tonrukiratu. Unmaiyil avai (um'maip) parppate illai
Surah Al-Araf, Verse 198

---

خُذِ ٱلۡعَفۡوَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡعُرۡفِ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡجَٰهِلِينَ

(napiye!) Ivvarivinar(kalin ceyal)kalai nir mannittup purakkanittu vittu (porumaiyaiyum kaikkontu, marravarkalai) nanmai (ceyyumpati) evi varuviraka
Surah Al-Araf, Verse 199

---

وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

saittan oru (tavarana) ennattai umatu manatil ucalatac ceytu (takatatoru kariyattaic ceyyumpati um'mait tuntinal utane nir um'mai kapparrumpati allahvitam koruviraka. Niccayamaka avan nanku ceviyurupavan, (anaittaiyum) nankarintavan
Surah Al-Araf, Verse 200

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَـٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ

Niccayamaka evarkal (allahvukkup) payappatukirarkalo, avarkalukkul saittanutaiya (tavarana) ennam ucalatinal avarkal (allahvai) ninaikkirarkal; atu camayam avarkalutaiya (arivuk) kan tirantu vilippataintu vitukirarkal
Surah Al-Araf, Verse 201

---

وَإِخۡوَٰنُهُمۡ يَمُدُّونَهُمۡ فِي ٱلۡغَيِّ ثُمَّ لَا يُقۡصِرُونَ

eninum saittanutaiya cakotararkalo avarkalai vali kettileye iluttuc celvarkal. (Avarkalukkut tinkilaippatil) oru kuraivum ceyvatillai
Surah Al-Araf, Verse 202

---

وَإِذَا لَمۡ تَأۡتِهِم بِـَٔايَةٖ قَالُواْ لَوۡلَا ٱجۡتَبَيۡتَهَاۚ قُلۡ إِنَّمَآ أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ مِن رَّبِّيۚ هَٰذَا بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

(avarkal viruppappati) oru vacanattai nir avarkalitam kontu varavittal (atarkup patilakat tankal viruppappati karpanaiyaka oru vacanattai amaittu) ‘‘itai nir vacanamaka etuttukkolla ventama?'' Enru (parikacamakak) kurukinranar. Atarku (napiye!) Nir kuruviraka: ‘‘En iraivanal enakku vahyi mulam arivikkappattavarraiye nan pinparrukiren. Ituvo unkal iraivanal (unkalukku) alikkappatta nallarivakavum, nampikkai konta makkalukku nervaliyakavum, (iraivanin) arulakavum irukkiratu
Surah Al-Araf, Verse 203

---

وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ فَٱسۡتَمِعُواْ لَهُۥ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

(manitarkale!) Tiru kur'an otappattal vaymuti, cevitaltti ataik kelunkal. (Atanal) ninkal (iraivanin) arulai ataivirkal
Surah Al-Araf, Verse 204

---

وَٱذۡكُر رَّبَّكَ فِي نَفۡسِكَ تَضَرُّعٗا وَخِيفَةٗ وَدُونَ ٱلۡجَهۡرِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ

(napiye!) Umatu manatirkul mikap panivotu, uratta captaminri payattotu, metuvaka kalaiyilum, malaiyilum umatu iraivanai ninaivu ceytu kontiruppiraka! Avanai marantavarkalil nir akivitatir
Surah Al-Araf, Verse 205

---

إِنَّ ٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَيُسَبِّحُونَهُۥ وَلَهُۥ يَسۡجُدُونَۤ۩

evarkal niccayamaka umatu iraivanitattil irukkirarkalo avarkal (vanavarkal) irumappu kontu avanai vanankatiruppatillai. Eninum ‘‘(ni mikap paricuttamanavan; ni mikap paricuttamanavan'' enru) avanai (eppolutum) ninaivu ceytu kontum, avanukku ciram panintu (vanankik) kontum irukkinranar
Surah Al-Araf, Verse 206

---

Author: Abdulhameed Baqavi

---