Surah Al-Anfal - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡأَنفَالِۖ قُلِ ٱلۡأَنفَالُ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَصۡلِحُواْ ذَاتَ بَيۡنِكُمۡۖ وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
(Napiye!) ‘Anhpal' (ennum poril kitaitta porulkalaip) parri avarkal um'mitam ketkinranar. (Atarku) nir kuruviraka: ‘Anhpal' allahvukkum, (allahvutaiya) tutarukkum contamanatu. Akave, ninkal allahvukkup payantu (atil etaiyum maraittuk kollatu) unkalukkitaiyil olunkaka natantu kollunkal. Unmaiyakave ninkal unmai nampikkaiyalarkalaka iruntal allahvukkum, avanutaiya tutarukkum kilppatintu natankal
Surah Al-Anfal, Verse 1
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَإِذَا تُلِيَتۡ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُهُۥ زَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
unmaiyana nampikkaiyalarkal yarenral, allahvai (avarkal mun) ninaivu kurappattal avarkalutaiya ullankal payantu natunkivitum; allahvutaiya vacanankal avarkalukku otik kanpikkappattal avarkalutaiya nampikkai (menmelum,) atikarikkum. Avarkal tankal iraivanaiye murrilum nampiyirupparkal
Surah Al-Anfal, Verse 2
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
avarkal tolukaiyaiyum kataippitipparkal; nam avarkalukkuk kotutta porulkaliliruntu (tanamaka) celavum ceyvarkal
Surah Al-Anfal, Verse 3
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ حَقّٗاۚ لَّهُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَمَغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
ivarkaltan unmaiyana nampikkaiyalarkal. Avarkalukku avarkal iraivanitattil pala uyar patavikalum mannippum untu; innum, kanniyamana unavum untu
Surah Al-Anfal, Verse 4
كَمَآ أَخۡرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيۡتِكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ لَكَٰرِهُونَ
(napiye!) Umatu iraivan umatu illattiliruntu cattiyattaik kontu um'mai veliyerriya camayattil nampikkaiyalarkalil oru kuttattinar (um'mutan vara) virumpatavare
Surah Al-Anfal, Verse 5
يُجَٰدِلُونَكَ فِي ٱلۡحَقِّ بَعۡدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى ٱلۡمَوۡتِ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
(por ceyvatu avaciyam ena) avarkalukkut telivakat terinta pinnarum ivvunmai visayattilum avarkal um'mutan tarkkikkinranar. Tankal kankalal kanum maranattin pakkame avarkal ottic cellappatukinranar polum
Surah Al-Anfal, Verse 6
وَإِذۡ يَعِدُكُمُ ٱللَّهُ إِحۡدَى ٱلطَّآئِفَتَيۡنِ أَنَّهَا لَكُمۡ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيۡرَ ذَاتِ ٱلشَّوۡكَةِ تَكُونُ لَكُمۡ وَيُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُحِقَّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَيَقۡطَعَ دَابِرَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(Etirikalin) iru kuttankalil onru, niccayamaka unkalukkuk kitaittu vitumenru allah unkalukku vakkalitta camayattil ninkal (avvirantil) palamillata (varttakak) kuttattai (ataiya) virumpinirkal. Eninum, allahvo tan vakkinpati unmaiyai nilainatti nirakarippavarkalin verai aruttu vitave natinan
Surah Al-Anfal, Verse 7
لِيُحِقَّ ٱلۡحَقَّ وَيُبۡطِلَ ٱلۡبَٰطِلَ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
pavikal veruttapotilum irutiyil poyyai alittu unmaiyai nilai nat(tave na)tinan
Surah Al-Anfal, Verse 8
إِذۡ تَسۡتَغِيثُونَ رَبَّكُمۡ فَٱسۡتَجَابَ لَكُمۡ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلۡفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ مُرۡدِفِينَ
(unkalai) patukakkumaru ninkal unkal iraivanitam koriyapotu ‘‘aniyaniyaka unkalaip pinparri varakkutiya ayiram vanavarkalaik kontu niccayamaka nan unkalukku utavi ceyven'' enru avan unkalukkup patilalittan
Surah Al-Anfal, Verse 9
وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ وَلِتَطۡمَئِنَّ بِهِۦ قُلُوبُكُمۡۚ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
unkal ullankal itan mulam tiruptiyataivatarkaka oru narceytiyakave itai allah (unkalukku) akki vaittan. Allahvitam irunte tavira (unkalukku) ivvutavi kitaittu vitavillai. Niccayamaka allah (anaivaraiyum) mikaittavan nanamutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 10
إِذۡ يُغَشِّيكُمُ ٱلنُّعَاسَ أَمَنَةٗ مِّنۡهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ لِّيُطَهِّرَكُم بِهِۦ وَيُذۡهِبَ عَنكُمۡ رِجۡزَ ٱلشَّيۡطَٰنِ وَلِيَرۡبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمۡ وَيُثَبِّتَ بِهِ ٱلۡأَقۡدَامَ
(nampikkaiyalarkale! Unkal manam) cantiyataintavarkalaka, ciriyatoru nittirai unkalai culntu kollumpati (iraivan) ceytatai ninaittup parunkal! Anri (atu camayam) unkal tekattai ninkal cuttappatuttik kolvatarkakavum, unkalai vittu saittanutaiya acuttattaip pokki vituvatarkakavum, unkal ullankalai palappatutti, unkal patankalai urutippatuttuvatarkakavum (avane) vanattiliruntu malaiyai poliyac ceytan
Surah Al-Anfal, Verse 11
إِذۡ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمۡ فَثَبِّتُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ سَأُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ فَٱضۡرِبُواْ فَوۡقَ ٱلۡأَعۡنَاقِ وَٱضۡرِبُواْ مِنۡهُمۡ كُلَّ بَنَانٖ
(Napiye!) Umatu iraivan vanavarkalai nokki ‘‘niccayamaka nan unkalutan irukkiren. Akave, ninkal nampikkaiyalarkalai urutippatuttunkal; (enru kattalaiyittu) nirakarippavarkalutaiya ullankalil nan tikilai untu pannuven (enru kuri, nampikkaiyalarkalai nokki) ninkal avarkalutaiya pitarikalin mel vettunkal. Avarkalai kanukkanuvakat tuntittu vitunkal'' enru arivittatai ninaittup parunkal
Surah Al-Anfal, Verse 12
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ وَمَن يُشَاقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
itarkuk karanam, niccayamaka avarkal allahvukkum, avanutaiya tutarukkum maru ceytatutan. Akave, evarenum, allahvukkum avanutaiya tutarukkum maruceytal niccayamaka allah (avarkalai) mikak katumaiyakave vetanai ceyvan
Surah Al-Anfal, Verse 13
ذَٰلِكُمۡ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابَ ٱلنَّارِ
(nirakarippavarkale! Ninkal ataiyappokum vetanai) ito! Itai ninkal cuvaittup parunkal. Anri (unkalaip ponra) nirakarippavarkalukku (marumaiyil) niccayamaka naraka vetanaiyum untu
Surah Al-Anfal, Verse 14
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ زَحۡفٗا فَلَا تُوَلُّوهُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ
nampikkaiyalarkale! Ninkal nirakarippavarkalin pataiyaic cantittal avarkalukkup purankat(ti otivi)tatirkal
Surah Al-Anfal, Verse 15
وَمَن يُوَلِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ دُبُرَهُۥٓ إِلَّا مُتَحَرِّفٗا لِّقِتَالٍ أَوۡ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٖ فَقَدۡ بَآءَ بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
(etiriyai) vettuvatarkakavo allatu (tan) kuttattutan cerntu kolvatarkakavo tavira, evarenum atucamayam purankat(ti o)tinal niccayamaka avan allahvutaiya kopattirkullaki vituvan. Avan tankumitam narakamtan; atu mikakketta tankumitam
Surah Al-Anfal, Verse 16
فَلَمۡ تَقۡتُلُوهُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمۡۚ وَمَا رَمَيۡتَ إِذۡ رَمَيۡتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ وَلِيُبۡلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡهُ بَلَآءً حَسَنًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
(nampikkaiyalarkale! Por purinta camayam) ninkal avarkalaik konru vitavillai; allahtan avarkalai konran. (Napiye! Etirikalin mitu) ninkal (mannai) erintapotu (atai) ninkal eriyavillai; allahtan (atai) erintan. Nampikkaiyalarkalai alakana muraiyil cotippatarkakave (ivvaru ceytan.) Niccayamaka allah nanku ceviyurupavan, mika arintavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 17
ذَٰلِكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُوهِنُ كَيۡدِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Nirakarippavarkalin culcciyai (ilivupatutti) palavinappatuttuvatarkakave niccayamaka allah ivvaru ceytan
Surah Al-Anfal, Verse 18
إِن تَسۡتَفۡتِحُواْ فَقَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡفَتۡحُۖ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدۡ وَلَن تُغۡنِيَ عَنكُمۡ فِئَتُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَوۡ كَثُرَتۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(nirakarippalarkale!) Ninkal verriyin mulam (mutivana) tirppait tetik kontiruntirkal. Niccayamaka anta verri unkal mun vantuvittatu. (Eninum atu unkalukkalla; nampikkaiyalarkalakiya enkalukke! Nankaltan unkalai verri kontom. Akave, visamam ceyvatiliruntu) iniyenum ninkal vilakikkontal atu unkalukke nanru. Iniyum ninkal (visamam ceyya) mun varumpatcattil namum mun varuvom. Unkal kuttam evvalavu peritaka irunta potilum (atu) unkalukku oru palanaiyumalikkatu. Enenral, niccayamaka allah nampikkaiyalarkalutan irukkiran
Surah Al-Anfal, Verse 19
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ
nampikkaiyalarkale! Ninkal allahvukkum, avanutaiya tutarukkum kilppatiyunkal. Ninkal (nam vacanankalai) ceviyurra pin atarkuk kilppativatiliruntu vilakatirkal
Surah Al-Anfal, Verse 20
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ قَالُواْ سَمِعۡنَا وَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ
(nampikkaiyalarkale! Manamara) ceviyuratu ‘‘ceviyurrom'' enru (vayal mattum) kuriyavarkalaip pol ninkalum akivita ventam
Surah Al-Anfal, Verse 21
۞إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
niccayamaka allahvitattil kalnataikalil mikak kevalamanavai (evaiyenral cattiyattai) arintukolla mutiyata cevitarkalum, umaiyarkalumtan
Surah Al-Anfal, Verse 22
وَلَوۡ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيهِمۡ خَيۡرٗا لَّأَسۡمَعَهُمۡۖ وَلَوۡ أَسۡمَعَهُمۡ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
avarkalitam oru nanmai irukkiratenru allah arintiruntal avan avarkalai ceviyurac ceytiruppan. (Avarkalitam oru nanmaiyum illatatanal allah) avarkalaic ceviyurac ceytapotilum avarkal purakkanittu marivituvarkal
Surah Al-Anfal, Verse 23
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُۥٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
Nampikkaiyalarkale! Allahvum, (avanutaiya) tutarum unkalukkup puttuyir alikka unkalai alaittal (avarkalutaiya alaippukkup) patil kurunkal. Niccayamaka allah manitanukkum avanutaiya ullankalil ullatarkum itaiyil tataiyerpatutti vitukiran enpataiyum, niccayamaka ninkal avanitame (kontu varappattu) onru cerkkappatuvirkal enpataiyum ninkal urutiyaka arintu kollunkal
Surah Al-Anfal, Verse 24
وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
ninkal oru vetanaiyai payantukollunkal. Atu unkalil aniyayak kararkalai mattume pitikkumenpatalla; (mutivil atu unkalaiyum culntu kollalam.) Niccayamaka allah vetanai ceyvatil katumaiyanavan enpataiyum ninkal urutiyaka arintu kollunkal
Surah Al-Anfal, Verse 25
وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ أَنتُمۡ قَلِيلٞ مُّسۡتَضۡعَفُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ فَـَٔاوَىٰكُمۡ وَأَيَّدَكُم بِنَصۡرِهِۦ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
ninkal pumiyil (makkavil) valuvilanta veku kurainta tokaiyinaraka iruntu unkalai em'manitarum (ennerattilum palavantamaka) titirena takkivituvarkalo enru ninkal anci (natunki)k kontirunta camayattil avan unkalukku (matinavil) itamalittut tan utaviyaik kontu unkalaip palappatutti nalla unavukalai unkalukku alittataiyum ninaittup parunkal. (Itarku) ninkal nanri celuttuvirkalaka
Surah Al-Anfal, Verse 26
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓاْ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
nampikkaiyalarkale! Ninkal allahvukkum, (avanutaiya) tutarukkum mocam ceyyatirkal. Tavira, ninkal (ceyvatu aniyayam ena) arintu konte unkalitam oppataikkappatta amanitankalukku mocam ceyyatirkal
Surah Al-Anfal, Verse 27
وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
melum, unkal porulkalum, unkal cantatikalum (unkalukkup) perum cotanaiyaka irukkinrana enpataiyum, niccayamaka allahvitattiltan (unkalukku) makattana vekumati untu enpataiyum ninkal urutiyaka arintu kollunkal
Surah Al-Anfal, Verse 28
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
Nampikkaiyalarkale! Ninkal allahvukkup payappatuvirkalayin, avan unkalukkuk kanniyattai alippan. Melum, unkal pavankalaip pokki unkalai mannittu vituvan. Enenral, allah mika makattana arulutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 29
وَإِذۡ يَمۡكُرُ بِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثۡبِتُوكَ أَوۡ يَقۡتُلُوكَ أَوۡ يُخۡرِجُوكَۚ وَيَمۡكُرُونَ وَيَمۡكُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ
(napiye!) Um'maic ciraippatuttavo allatu um'maik kolai ceyyavo allatu um'mai (uraivittu) appurappatuttavo nirakarippavarkal culcci ceytukontirunta (nerat)tai ninaittup parppiraka. Avarkalum culcci ceytu kontiruntanar; (avarkaluk ketiraka) allahvum culcci ceytu kontiruntan. Anal, culcci ceypavarkalilellam allah mika melanavan
Surah Al-Anfal, Verse 30
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا قَالُواْ قَدۡ سَمِعۡنَا لَوۡ نَشَآءُ لَقُلۡنَا مِثۡلَ هَٰذَآ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
nam vacanankal avarkalukku otik kanpikkappatumanal atarkavarkal, ‘‘niccayamaka nam (itai munnare) ceviyurrullom; nam virumpinal im'matiriyana vacanankalai namum kuruvom. Ivai munnorin kattukkataikale tavira verillai'' enru kurukinranar
Surah Al-Anfal, Verse 31
وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
melum, (annirakarippavarkal)''enkal allahve! Ivvetam unnitamiruntu vantatu unmaiyanal enkalmitu vanattiliruntu kalmariyaip poli! Allatu tunpuruttum oru vetanaiyai enkalukkuk kontuva!'' Enru avarkal kuriyataiyum (napiye!) Nir ninaittup parppiraka
Surah Al-Anfal, Verse 32
وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
anal, nir avarkalukkitaiyil irukkum varai allah avarkalai vetanai ceyya mattan. Melum, avarkal mannippaik korikkontirukkum varaiyilum allah avarkalai vetanai ceyyamattan
Surah Al-Anfal, Verse 33
وَمَا لَهُمۡ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ يَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَمَا كَانُوٓاْ أَوۡلِيَآءَهُۥٓۚ إِنۡ أَوۡلِيَآؤُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
(Ivviru karanankalum illatiruppin) allah avarkalai vetanai ceyyamaliruppatarku enna (tatai) irukkiratu? Enenral, avarkalo cirappurra masjitukku (makkal) celvatait tatukkinranar. Avarkal atarku poruppalarkalalla. Iraiyaccamutaiyavarkalait tavira veru evarum atan poruppalarkalaka irukkamutiyatu. Eninum, avarkalil perumpalanavarkal (itai) ariya mattarkal
Surah Al-Anfal, Verse 34
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمۡ عِندَ ٱلۡبَيۡتِ إِلَّا مُكَآءٗ وَتَصۡدِيَةٗۚ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
anta allahvin vittil avarkal puriyum vanakkamellam cittiyatippatum, kaitattuvatum tavira verillai! (Akave, marumaiyil) ‘‘unkal nirakarippin karanamaka (inraiya tinam) vetanaiyai cuvaittup parunkal'' (enre kurappatum)
Surah Al-Anfal, Verse 35
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيۡهِمۡ حَسۡرَةٗ ثُمَّ يُغۡلَبُونَۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحۡشَرُونَ
niccayamaka, nirakarippavarkal tankal porulkalai (makkal) allahvutaiya valiyil celvatait tatai ceyya celavu ceykinranar. Avarkal melum, ivvare celavu ceyvarkal, mutivil atu avarkalukke tukkamaka erpattuvitum! Pinnar avarkal torkatikkappattu verri kollappatuvarkal. (Ippatippatta) nirakarippavarkal (marumaiyil) narakattin pakkame ottic cellappatuvarkal
Surah Al-Anfal, Verse 36
لِيَمِيزَ ٱللَّهُ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِ وَيَجۡعَلَ ٱلۡخَبِيثَ بَعۡضَهُۥ عَلَىٰ بَعۡضٖ فَيَرۡكُمَهُۥ جَمِيعٗا فَيَجۡعَلَهُۥ فِي جَهَنَّمَۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
allah nallavarkaliliruntu kettavarkalaip pirittetuppatarkakavum; kettavarkal oruvar mitu oruvaraka atukkappattu onrakak kuvikkappatta pinnar narakattil tukki eriyappatuvatarkakavum (ivvaru ceykiran.) Ivarkaltan murrilum nastamataintavarkal
Surah Al-Anfal, Verse 37
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَنتَهُواْ يُغۡفَرۡ لَهُم مَّا قَدۡ سَلَفَ وَإِن يَعُودُواْ فَقَدۡ مَضَتۡ سُنَّتُ ٱلۡأَوَّلِينَ
(napiye!) Nirakarippavarkalukku nir kuruviraka: Iniyenum avarkal (visamam ceyyatu) vilakik kontal (avarkalutaiya) muntiya kurrankal avarkalukku mannikkappatum. (Avvarillamal visamam ceyyave) mun varuvarkalayin mun cen(ra ivarkal pon)ravarkalin vali erpatte irukkiratu. (Avarkalukku erpatta katitan ivarkalukkum erpatum)
Surah Al-Anfal, Verse 38
وَقَٰتِلُوهُمۡ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتۡنَةٞ وَيَكُونَ ٱلدِّينُ كُلُّهُۥ لِلَّهِۚ فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
(Nampikkaiyalarkale! Innirakarippavarkalin) visamattanam murrilum ninki, allahvutaiya markkam mulumaiyaka nilaiperum varai (makkavacikalakiya nirakarikkum) ivarkalutan por puriyunkal. (Visamam ceyvatiliruntu) avarkal vilakikkontal niccayamaka allah avarkal ceyvatai urru nokkukiran
Surah Al-Anfal, Verse 39
وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَوۡلَىٰكُمۡۚ نِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ
(itarku) avarkal maru ceytal niccayamaka allah unkal patukavalan (poruppalan) enpatai ninkal urutiyaka arintu kollunkal. Avan ciranta patukavalan; avan ciranta utaviyalan
Surah Al-Anfal, Verse 40
۞وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنِمۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا يَوۡمَ ٱلۡفُرۡقَانِ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
(nampikkaiyalarkale!) Unkalukku poril kitaitta entap porulilum aintil orupakam allahvukkum, (avanutaiya) tutarukkum, (avarutaiya) uravinarkalukkum, anataikalukkum, elaikalukkum, payanikalukkum urittanatu. Unmaiyakave ninkal allahvai nampikkai kontiruppatutan, iru pataikalum cantittu (mutivana) tirppalitta (patru) nalil nam nam atiyar mitu irakki vaitta utaviyai avantan irakki vaittan enpataiyum ninkal nampupavarkalaka iruntal, urutiyaka itai arintu kollunkal! Niccayamaka allah anaittin mitum perarralutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 41
إِذۡ أَنتُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُم بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلۡقُصۡوَىٰ وَٱلرَّكۡبُ أَسۡفَلَ مِنكُمۡۚ وَلَوۡ تَوَاعَدتُّمۡ لَٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗا لِّيَهۡلِكَ مَنۡ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٖ وَيَحۡيَىٰ مَنۡ حَيَّ عَنۢ بَيِّنَةٖۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ
Ninkal (‘patru' porkkalattil matinavukkuc) camipamaka ulla pallattakkilum, avarkal (unkalukku etirpuramulla) turamana kotiyilum, (varttakarkalakiya) vakanakkararkal unkalukkuk kilppurattilum iruntatai ninkal ninaittup parunkal. Ninkal oruvarukkoruvar (cantikkum kalattaiyum itattaiyum kurippittu) vakkuruti ceytu kontiruntal (ninkal kurippitta kalattil anku vantu cerntu) avvakkurutiyai niraiverri vaippatil ninkal (etum) tavarilaitte iruppirkal. Eninum, allah mutivu ceytuvitta kariyam natanteruvatarkaka (unkal anaivaraiyum ore nerattil anku onru certtan). Alintavarkal takka atarattutan alivatarkakavum, (tappip) pilaittavarkal takka atarattaik konte tappuvatarkakavum (allah ivvaru ceytan). Niccayamaka allah nanku ceviyurupavan, (anaittaiyum) nankarintavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 42
إِذۡ يُرِيكَهُمُ ٱللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلٗاۖ وَلَوۡ أَرَىٰكَهُمۡ كَثِيرٗا لَّفَشِلۡتُمۡ وَلَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ سَلَّمَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
(napiye!) Umatu kanavil allah, avarkalai (ennikkaiyil) kuraittuk kanpittataiyum nir ninaittup parppiraka. Avarkalai atikappatutti umakkuk kanpittiruntal nirum marra nampikkaiyalarkalum tairiyamilantu por ceyvataip parri unkalukkul tarkkittuk kontu iruppirkal. Eninum, allah (unkalai) kapparrinan. Niccayamaka avan, ullankalil ullavarrai nankarintavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 43
وَإِذۡ يُرِيكُمُوهُمۡ إِذِ ٱلۡتَقَيۡتُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِكُمۡ قَلِيلٗا وَيُقَلِّلُكُمۡ فِيٓ أَعۡيُنِهِمۡ لِيَقۡضِيَ ٱللَّهُ أَمۡرٗا كَانَ مَفۡعُولٗاۗ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
avarkalum ninkalum cantittukkonta camayattil, avarkalai unkal kankalukkuk kuraittum, unkalai avarkalutaiya kankalukkuk kuraittum kanpittatellam, allah mutivu ceyta kariyam nataiperru (avarkalai alittu)t tiruvatarkakattan enpatai ninkal arintu kollunkal. Allahvitame ella kariyankalum cenru mutivataikinrana
Surah Al-Anfal, Verse 44
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا لَقِيتُمۡ فِئَةٗ فَٱثۡبُتُواْ وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ
Nampikkaiyalarkale! Ninkal (porinpotu etiriyin) kuttattaic cantittal (kalakkamuratu) urutiyaka (etirttu) ninru, allahvin tiruppeyarai ninkal atikamaka (urakka) captamittuk kurunkal. (Atanal) ninkal verriyataivirkal
Surah Al-Anfal, Verse 45
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ وَٱصۡبِرُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
melum, ninkal allahvukkum avanutaiya tutarukkum kilppatiyunkal. (Unkalukkul orrumaiyayirunkal.) Unkalukkul tarkkittuk kollatirkal. Avvarayin, ninkal tairiyattai ilantu, unkal arral poyvitum. Akave, ninkal (ciramankalaic cakittuk kontu) porumaiyaka irunkal. Niccayamaka allah porumaiyalarkalutan irukkiran
Surah Al-Anfal, Verse 46
وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بَطَرٗا وَرِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ
perumaikkakavum manitarkalukkuk kanpippatarkakavum tankal vitukaliliruntu (muslimkalai etirkka ‘patru' porukkup) purappattum, makkalai allahvutaiya pataiyil celvatait tatai ceytu kontum iruntavarkalaip pol ninkalum akivita ventam. Allah avarkalutaiya ceyalkalaic culntu kontirukkiran
Surah Al-Anfal, Verse 47
وَإِذۡ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَإِنِّي جَارٞ لَّكُمۡۖ فَلَمَّا تَرَآءَتِ ٱلۡفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكُمۡ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوۡنَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
saittan avarkalutaiya ceyalkalai avarkalukku alakakak kanpittu ‘‘em'manitaralum inru unkalai jeyikka mutiyatu; niccayamaka nanum unkalukku(p pakka) tunaiyaka nirkiren'' enru kurikkontiruntataiyum (napiye!) Nir ninaittup parppiraka. (Ivvaru kurikkontirunta) avan, iru pataikalum nerukkuner cantikkave purankatti (oti) pincenru ‘‘niccayamaka nan unkalaivittu vilakik konten. Ninkal parkkamutiyata onrai nan parkkiren; niccayamaka nan allahvukkup payappatukinran; vetanai ceyvatil allah mikak katumaiyanavan'' enru kurinan
Surah Al-Anfal, Verse 48
إِذۡ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـٰٓؤُلَآءِ دِينُهُمۡۗ وَمَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
(Ullonru vaittup puramonru pecum) nayavancakarkalum, ullankalil (nirakarippu ennum) noyullavarkalum, (nampikkaiyalarkalaic cuttik kanpittu) ‘‘ivarkalai ivarkalutaiya markkam mayakkivittatu'' enru kurikkontiruntataiyum (napiye!) Nir ninaittup parppiraka. Evar allahvitame poruppu cattukiraro (avare verri ataintavar. Enenral,) niccayamaka allah (anaivaraiyum) mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 49
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ يَتَوَفَّى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ
vanavarkal nirakarippava(rin uyi)rkalaik kaipparrum camayattil, avarkalin mukankalilum mutukukalilum atittu (narakattirku ottic cenru) ‘‘erikkum (naraka) vetanaiyai cuvaittup parunkal'' enru kuruvatai (napiye!) Nir parkka ventama
Surah Al-Anfal, Verse 50
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ
(melum, vanavarkal avarkalai nokki) ‘‘munnar unkal kaikal campatittuk kontavarrin karanamakave itu (ivvetanai unkalukku) erpattatu. Niccayamaka allah (tan) atiyarkalil evaraiyum oru ciritum aniyayam ceyvateyillai'' (enrum kuruvarkal)
Surah Al-Anfal, Verse 51
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيّٞ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
hpir'avnutaiya makkalin nilaimai, innum avarkalukku munnirunta varkalin nilaimai polave (ivarkalutaiya nilaimaiyum irukkiratu.) Avarkalum allahvutaiya vacanankalaip poyyakkik konte iruntanar. Atalal, avarkalin pavankalin karanamaka allah avarkalait tantittan. Niccayamaka allah mika valimaiyanavanum, vetanai ceyvatil mikak katinamanavanum avan
Surah Al-Anfal, Verse 52
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ لَمۡ يَكُ مُغَيِّرٗا نِّعۡمَةً أَنۡعَمَهَا عَلَىٰ قَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
enta makkalum tankal nilaimaiyai marrik kollata varai niccayamaka allahvum avarkalukkup purinta arulai marri vituvatillai. (Avarkal tankal nilaiyai marrik kontatanaltan avarkalukku ivvetanai erpattatu.) Niccayamaka allah nanku ceviyurupavan, mikka arintavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 53
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَغۡرَقۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَۚ وَكُلّٞ كَانُواْ ظَٰلِمِينَ
(Akave, ivarkalin nilaimai nam munpu kuriyapati) hpir'avnin makkalin nilaimaiyaip polum, avarkalukku munniruntavarkalin nilaimaiyaip polume irukkiratu. (Avarkalum ivarkalaip polave) tankal iraivanin attatcikalaip poyyakkik kontiruntanar. Akave, avarkalutaiya pavankalin karanamaka nam (palavakai vetanaikalaik kontu hpir'avnukku munnirunta) avarkalai alittuvittatutan hpir'avnutaiya makkalaiyum nam mulkatittuvittom. (Ivarkal) anaivarum aniyayakkararkalakave iruntanar
Surah Al-Anfal, Verse 54
إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
niccayamaka allahvitattil mirukankalilellam mikak ketta mirukankal (evaiyenral) nirakarippalarkaltan. Akave, avarkal nampikkai kollave mattarkal
Surah Al-Anfal, Verse 55
ٱلَّذِينَ عَٰهَدتَّ مِنۡهُمۡ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهۡدَهُمۡ فِي كُلِّ مَرَّةٖ وَهُمۡ لَا يَتَّقُونَ
(ivarkalil) evarkalutan nir utanpatikkai ceytapotilum pinnar, anta utanpatikkaiyai ovvoru muraiyilum muritte varukinranar. Innum, avarkal (allahvukkup) payappatuvateyillai
Surah Al-Anfal, Verse 56
فَإِمَّا تَثۡقَفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡحَرۡبِ فَشَرِّدۡ بِهِم مَّنۡ خَلۡفَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ
poril nir avarkalaic cantittal avarkalukkup pinnal iruppavarkalum (titukkittu) payantotumpati avarkalaic citaratittu vituviraka. (Itanal) avarkal nallarivu peralam
Surah Al-Anfal, Verse 57
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوۡمٍ خِيَانَةٗ فَٱنۢبِذۡ إِلَيۡهِمۡ عَلَىٰ سَوَآءٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡخَآئِنِينَ
(unkalutan utanpatikkai ceytirukkum) enta vakuppinarum turokam ceyvarkalena nir payantal, atarkuc camamakave (avvutan patikkaiyai) avarkalitam erintuvituviraka. Niccayamaka allah, turokikalai necippateyillai
Surah Al-Anfal, Verse 58
وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُوٓاْۚ إِنَّهُمۡ لَا يُعۡجِزُونَ
nirakarippavarkal tankal tappittuk kontataka orupotum enna ventam. Niccayamaka avarkal (nam'mait) torkatikka mutiyatu
Surah Al-Anfal, Verse 59
وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمۡ وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمۡ لَا تَعۡلَمُونَهُمُ ٱللَّهُ يَعۡلَمُهُمۡۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ يُوَفَّ إِلَيۡكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تُظۡلَمُونَ
Avarkalai etirppatarkaka (ayuta) palattaiyum, layattil (tiramaiyana) kutiraikalaiyum, unkalukku cattiyamana alavu ninkal (enneramum) tayarpatutti vaiyunkal. Itanal allahvutaiya etirikalaiyum, unkal etirikalaiyum ninkal payappatac ceyyalam. Ivarkalait tavira (etirikalil) veru cilar irukkinranar. Avarkalai ninkal ariyamattirkal. Allahtan arivan. (Itanal avarkalaiyum ninkal titukkitac ceyyalam. Itarkaka) allahvutaiya pataiyil ninkal etaic celavu ceytapotilum (atan kuliyai) unkalukku mulumaiyakave alikkappatum; (atil) oru ciritum (kuraivu ceytu) ninkal aniti ilaikkappatamattirkal
Surah Al-Anfal, Verse 60
۞وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلۡمِ فَٱجۡنَحۡ لَهَا وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
(napiye) avarkal camatanattirku inankivantal, nirum atan pakkam inankivaruviraka. Allahvitame poruppu cattuviraka; niccayamaka avantan nanku ceviyurupavan, (anaittaiyum) nankarintavan
Surah Al-Anfal, Verse 61
وَإِن يُرِيدُوٓاْ أَن يَخۡدَعُوكَ فَإِنَّ حَسۡبَكَ ٱللَّهُۚ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ
(napiye!) Avarkal umakku cati ceyyak karutinal (um'maip patukakka) niccayamaka allah umakkup potumanavanaka irukkiran. Avantan um'mai tan utaviyaik kontum nampikkaiyalarkalaik kontum palappatuttinan
Surah Al-Anfal, Verse 62
وَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡۚ لَوۡ أَنفَقۡتَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مَّآ أَلَّفۡتَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ أَلَّفَ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّهُۥ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
anta nampikkaiyalarkalutaiya ullankalil (islamin mulam) anpai utti (citarikkitanta avarkalai) onru certtan. Pumiyilulla anaittaiyum nir celavu ceytapotilum avarkalutaiya ullankalil anpaiyutta um'mal mutiyatu. Eninum, allahtan avarkalai (anpin mulam) onru certtan. Niccayamaka avan (anaittaiyum) mikaittavan, nanamutaiyavan
Surah Al-Anfal, Verse 63
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَسۡبُكَ ٱللَّهُ وَمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
napiye! Umakkum, nampikkaiyalarkalil um'maip pinparriyavarkalukkum allahve potumanavan
Surah Al-Anfal, Verse 64
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَى ٱلۡقِتَالِۚ إِن يَكُن مِّنكُمۡ عِشۡرُونَ صَٰبِرُونَ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
Napiye! Nampikkaiyalarkalai porukkut (tayarakumpatit) tuntuviraka. Unkalil porumaiyum, cakipputtanmaiyum utaiya irupatu perkal iruntal irunuru perkalai verri kolvarkal. Unkalil (attakaiya) nuru perkal iruntal nirakarippavarkalil ayiram perai verri kolvarkal. (Ninkal mikak kuraivaka iruntum avarkalai tunivutan etirkkalam enru kuriyatu, unkalukku allah puriyum utaviyai). Niccayamaka avarkal ariyata makkalaka iruppatutan itarkuk karanamakum
Surah Al-Anfal, Verse 65
ٱلۡـَٰٔنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنكُمۡ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمۡ ضَعۡفٗاۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ صَابِرَةٞ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمۡ أَلۡفٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفَيۡنِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
eninum, niccayamaka unkalil palavinam irukkiratu enpatai allah nankarintu kontu tarcamayam (atai) unkalukku ilakuvakki vittan. Akave, unkalil porumaiyum, cakipput tanmaiyum utaiya nuru perkaliruntal (marra) irunuru perkalai venruvituvarkal. (Ittakaiya) ayiram per unkalil iruntal allahvin utavi kontu (marra) irantayiram perkalai venru vituvarkal. Allah porumaiyutaiyavarkalutan irukkiran
Surah Al-Anfal, Verse 66
مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
(islamaiyum muslimkalaiyum alittolikka vanta) etirikalai konru kuvikkum varai avarkalai kaitiyakkuvatu iraittutarukku akumanatalla. Ninkal ivvulakap porulai virumpukirirkal. Allahvo (unkalukku) marumai valkkaiyai virumpukiran. Allah (anaivaraiyum) mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 67
لَّوۡلَا كِتَٰبٞ مِّنَ ٱللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمۡ فِيمَآ أَخَذۡتُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
allahvitam (unkalukku mannippu) erkanave uruti ceyyap patamaliruppin ninkal (patru poril kaitikalitamiruntu pinait tokaiyai) vankiyatil periyatoru vetanai unkalaip pitittirukkum
Surah Al-Anfal, Verse 68
فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمۡتُمۡ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Akave, (etirikalitamiruntu) unkalukkuk kitaittavarrai, nalla akumana porulkalakave (karutip) puciyunkal. (Ini ittakaiya visayankalil) allah vukkup payantu (natantu) kollunkal. Niccayamaka, allah mika mannippavan, maka karunaiyalan avan
Surah Al-Anfal, Verse 69
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّمَن فِيٓ أَيۡدِيكُم مِّنَ ٱلۡأَسۡرَىٰٓ إِن يَعۡلَمِ ٱللَّهُ فِي قُلُوبِكُمۡ خَيۡرٗا يُؤۡتِكُمۡ خَيۡرٗا مِّمَّآ أُخِذَ مِنكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
napiye! Unkalitam ciraippattiruppavarkalai nokkik kurum: ‘‘Unkal ullankalil nallennam iruppatai allah arintal unkalitamiruntu etukkappattavarraivita mikka melanavarrai unkalukkuk kotuttu unkal kurrankalai (avan) mannittu vituvan. Enenral, allah mika mannippavan, maka karunaiyalan avan
Surah Al-Anfal, Verse 70
وَإِن يُرِيدُواْ خِيَانَتَكَ فَقَدۡ خَانُواْ ٱللَّهَ مِن قَبۡلُ فَأَمۡكَنَ مِنۡهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
(napiye!) Avarkal umakku cati ceyyak karutinal (ataipparri nir kavalaippatatir.) Itarku munnar avarkal allahvukkum cati ceyyak karutinarkal. Atalaltan avarkalaic ciraippatutta (unkalukku) vacatiyalittan. Allah (anaittaiyum) mika arintavan nanamutaiyavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 71
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلَٰيَتِهِم مِّن شَيۡءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُواْۚ وَإِنِ ٱسۡتَنصَرُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ فَعَلَيۡكُمُ ٱلنَّصۡرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
Niccayamaka evarkal nampikkai kontu (tankal) urai vittup purappattu, allahvutaiya pataiyil tankal uyirkalaiyum porulkalaiyum tiyakam ceytu por purintarkalo avarkalum, evarkal avarkalai (tankal illankalil) aravanaittu (marrum pala) utavi purintarkalo avarkalum akiya ivviru vakupparum oruvarukkoruvar poruppu vakikkum urra nanparkalaka irukkinranar. Ayinum, nampikkai kontavarkalil evarkal innum (tankal) urai vittup purappatamal irukkinranaro avarkal (tankal) urai vittup purappatum varai ninkal avarkalutaiya evvisayattirkum poruppalikalallar. Eninum, avarkal markka visayattil unkalitam utavi tetinalo (avarkalukku) utavi ceyvatu unkal mitu katamaiyakum. Ayinum, unkalitam utanpatikkai ceytu kontirukkum oru vakuppinarukku etiraka (avarkalukku utavi ceyvatu) kutatu. Allah ninkal ceypavarrai urru nokkupavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 72
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٍۚ إِلَّا تَفۡعَلُوهُ تَكُن فِتۡنَةٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَفَسَادٞ كَبِيرٞ
nirakarippavarkalil cilar, avarkalil cilarukku nanparkale! (Akave, avarkalil cilar cilarutaiya porulai cutantiramaka ataiya vittuvitunkal.) Ivvaru ninkal ceyyavitil, pumiyil perum kalakamum kulappamum erpattuvitum
Surah Al-Anfal, Verse 73
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُوٓاْ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ حَقّٗاۚ لَّهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ
evarkal nampikkai kontu (tankal) uraivittup purappattu allahvutaiya pataiyil porpurikirarkalo avarkalum, evarkal avarkalai (tankal illankalil) aravanaittu (melum, pala) utaviyum ceykirarkalo avarkalumtan unmaiyana nampikkaiyalarkal. Avarkalukku mannippum untu; kanniyamana unavum untu
Surah Al-Anfal, Verse 74
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ مَعَكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مِنكُمۡۚ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ
(Itan pinnarum makkavacikalil) evarkal nampikkai kontu (tankal) urai vittup purappattu unkalutan cerntu (etiriyai etirttu) por purikirarkalo avarkalum unkalaic cerntavarkale! Ini allahvutaiya vetak kattalaippati unkal uravinarkalil ullavarkale, oruvar marravarukku poruppu vakipparkal. Niccayamaka allah anaittaiyum nankarintavan avan
Surah Al-Anfal, Verse 75