Surah At-Taubah - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
بَرَآءَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Inaivaittu vanankupavarkalil evarkalitam ninkal utanpatikkai ceytu kontiruntirkalo avarkalitamiruntu allahvum avanutaiya tutarum vilakik kontanar
Surah At-Taubah, Verse 1
فَسِيحُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُخۡزِي ٱلۡكَٰفِرِينَ
akave, (inaivaittu vanankupavarkalai nokki) ‘‘ninkal (inriliruntu) nanku matankal varai (makkavin) pumiyil (enkum) currit tiriyalam. Niccayamaka ninkal allahvait torkatikka mattirkal enpataiyum, niccayamaka allah nirakarippavarkalai ilivupatuttuvan enpataiyum ninkal urutiyaka arintu kollunkal'' (enru napiye! Nir kuruviraka)
Surah At-Taubah, Verse 2
وَأَذَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَوۡمَ ٱلۡحَجِّ ٱلۡأَكۡبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ وَرَسُولُهُۥۚ فَإِن تُبۡتُمۡ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
allahvum, avanutaiya tutarum inaivaittu vanankupavarkalutan (ceytirunta utanpatikkaiyil) iruntu niccayamaka vilakik kontarkal enra visayattai im'maperum hajjutaiya nalil allahvum, avanutaiya tutarum makkalukkup pakirankamaka arivikkinranar. Akave, (inaivaittu vanankupavarkale! Inaivaippatiliruntum nirakarippatil iruntum) ninkal vilakik kontal atu unkalukkuttan mikka nanru. (Illaiyenil,) ninkal purakkanittalo niccayamaka ninkal allahvait torkatikka mutiyatu enpatai urutiyaka arintukollunkal. (Napiye! In) nirakarippavarkalukku tunpuruttum vetanaiyaik kontu nir narceyti kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 3
إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ثُمَّ لَمۡ يَنقُصُوكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَمۡ يُظَٰهِرُواْ عَلَيۡكُمۡ أَحَدٗا فَأَتِمُّوٓاْ إِلَيۡهِمۡ عَهۡدَهُمۡ إِلَىٰ مُدَّتِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
Ayinum, ninkal utanpatikkai ceytukonta inta inaivaittu vanankupavarkalil evarkal (tankal utanpatikkaiyil) etaiyum unkalukkuk kuraivu ceyyatum, unkalukku etiraka evarukkum utavi ceyyamalum irukkinranaro avarkalukku avarkalin utanpatikkaiyai atan tavanai varai (oru kuraivuminri) mulumaippatutti vaiyunkal. Niccayamaka allah iraiyaccamutaiyavarkalai necikkiran
Surah At-Taubah, Verse 4
فَإِذَا ٱنسَلَخَ ٱلۡأَشۡهُرُ ٱلۡحُرُمُ فَٱقۡتُلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡ وَخُذُوهُمۡ وَٱحۡصُرُوهُمۡ وَٱقۡعُدُواْ لَهُمۡ كُلَّ مَرۡصَدٖۚ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(ovvoru varutattilum tulka'ata, tul'haj, muharram, rajap akiya cirappurra innanku matankalilum porpurivatu akatu.) Cirappurra (innanku) matankal cenruvittal inaivaippavarkalaik kanta itamellam vettunkal; avarkalaic ciraippitiyunkal; avarkalai murrukaiyitunkal. Ovvoru patunkumitattilum (avarkal varavai etirparttu) avarkalukkaka ninkal patunkiyirunkal. Avarkal (tankal visamattiliruntum, nirakarippiliruntum) pavattiliruntu(m) vilaki (nampikkai kontu) tolukaiyaiyum kataippitittu, jakattum kotuttu vantal avarkalai avarkal valiyil vittuvitunkal. (Avarkal visayattil kurukkitatirkal.) Niccayamaka allah mikka mannippavan, mikak karunaiyutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 5
وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ
(napiye!) Inaivaittu vanankupavarkalil evanum um'mitam patukappaik korinal, allahvutaiya vacanankalai avan ceviyurumvarai avanukku patukappu alippiraka. (Avan atai ceviyurrum nampikkai kollavittal) avanai avanukku patukappulla (veru) itattirku anuppivituviraka! Enenral, niccayamaka avarkal arivillata makkal avar
Surah At-Taubah, Verse 6
كَيۡفَ يَكُونُ لِلۡمُشۡرِكِينَ عَهۡدٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِۦٓ إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّمۡ عِندَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ فَمَا ٱسۡتَقَٰمُواْ لَكُمۡ فَٱسۡتَقِيمُواْ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
Allahvitattilum, avanutaiya tutaritattilum inaivaittu vanankupavarkalin utanpatikkaikku evvaru matippirukka mutiyum? Ayinum, cirappurra masjitin mun unkalutan utanpatikkai ceytu kontavarkal (tankal utanpatikkaiyinpati) unkalutan urutiyaka irukkum varai, ninkalum avarkalutan urutiyakave irunkal. Niccayamaka allah iraiyaccamutaiyavarkalai necikkiran
Surah At-Taubah, Verse 7
كَيۡفَ وَإِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ لَا يَرۡقُبُواْ فِيكُمۡ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ يُرۡضُونَكُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَتَأۡبَىٰ قُلُوبُهُمۡ وَأَكۡثَرُهُمۡ فَٰسِقُونَ
(eninum avarkalin utanpatikkaiyaiyum) evvaru (nampa mutiyum)? Avarkal unkalai verri kontalo (ninkal avarkalukku) uravinarkal enpataiyum (unkalukkum avarkalukkum itaiyilulla) utanpatikkaiyaiyum porutpatuttuvateyillai. Tankal varttaikalaik kontu (mattum) unkalait tiruptipatuttukinranar; anal, avarkalutaiya ullankalo (unkalitamiruntu) vilakik kolkinrana. Avarkalil perumpalanavarkal pavikale avar
Surah At-Taubah, Verse 8
ٱشۡتَرَوۡاْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلٗا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarkal allahvutaiya vacanankalai corpa vilaikku virru vittu (makkal) avanutaiya pataiyil celvataiyum tatukkinranar. Niccayamaka avarkal ceyyum kariyam mikavum kettatu
Surah At-Taubah, Verse 9
لَا يَرۡقُبُونَ فِي مُؤۡمِنٍ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُعۡتَدُونَ
avarkal enta nampikkaiyalaraip parriyum (avar tamatu) uravinar enpataiyum, (avarkalutan ceytirukkum) utanpatikkaiyaiyum porutpatuttuvateyillai. Niccayamaka ivarkaltan varampu miriyavarkal avar
Surah At-Taubah, Verse 10
فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَإِخۡوَٰنُكُمۡ فِي ٱلدِّينِۗ وَنُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
avarkal (tankal nirakarippiliruntu vilaki allahvitam) mannippukkori, tolukaiyaik kataippitittu, jakattum kotuttu vantal (avarkal) unkal markka cakotararkale. Arivulla makkalukku (nam) vacanankalai (ivvaru) vivarikkirom
Surah At-Taubah, Verse 11
وَإِن نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُم مِّنۢ بَعۡدِ عَهۡدِهِمۡ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمۡ فَقَٰتِلُوٓاْ أَئِمَّةَ ٱلۡكُفۡرِ إِنَّهُمۡ لَآ أَيۡمَٰنَ لَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَنتَهُونَ
(Cattiyam ceytu) utanpatikkai ceytu kontatan pinnarum, avarkal tankal cattiyankalai murittu unkal markkattaip parriyum tavarana kurrankuraikal kurikkontiruntal, niccayamaka nirakarikkum (ittakaiya) makkalin vakkurutikal murintuvittana. Akave, (ittakaiya visamattiliruntu) avarkal vilakikkolvatarkaka ninkal nirakarippai utaiya (anta) talaivarkalitam por puriyunkal
Surah At-Taubah, Verse 12
أَلَا تُقَٰتِلُونَ قَوۡمٗا نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ وَهَمُّواْ بِإِخۡرَاجِ ٱلرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٍۚ أَتَخۡشَوۡنَهُمۡۚ فَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَوۡهُ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
tankal cattiya utanpatikkaikalai murittu (nam) tutarai (uraivittu) veliyerravum virumpi (atarkaka) muyarcitta makkalitam ninkal por puriya ventama? Avarkaltan (ittakaiya visamattai) unkalitam mutalil arampittanar. Avarkalukku ninkal payappatukirirkala? Unmaiyakave ninkal nampikkai kontavarkalaka iruntal ninkal payappatat takutiyanavan allah (oruvan)tan
Surah At-Taubah, Verse 13
قَٰتِلُوهُمۡ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ بِأَيۡدِيكُمۡ وَيُخۡزِهِمۡ وَيَنصُرۡكُمۡ عَلَيۡهِمۡ وَيَشۡفِ صُدُورَ قَوۡمٖ مُّؤۡمِنِينَ
ninkal avarkalitam por puriyunkal. Unkal kaikalaik konte allah avarkalukku vetanai kotuttu, avarkalai ilivupatutti, avarkalai ninkal verripera unkalukku utaviyum purintu, nampikkai konta makkalin ullankalukkut tiruptiyumalippan
Surah At-Taubah, Verse 14
وَيُذۡهِبۡ غَيۡظَ قُلُوبِهِمۡۗ وَيَتُوبُ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
(avarkal mitu) ivarkal ullankalil (kumurik kontu) ulla kopankalaiyum pokkivituvan. Allah (avarkalilum) tan virumpiyavarkalin mannippukkorutalai ankikarikkiran. Enenral, allah mika arintavan nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 15
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تُتۡرَكُواْ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَلَمۡ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَا رَسُولِهِۦ وَلَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَلِيجَةٗۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
(Nampikkaiyalarkale!) Unkalil (unmaiyakave manam virumpi) por purintavarkal yarenpataiyum allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum, nampikkaiyalarkalaiyum tavira (marrevaraiyum tankal) antaranka nanparkalaka etuttuk kollatavarkal yar enpataiyum, allah (unkalaic cotittu) arivikkamal, ninkal vittu vitappatuvirkal enru ennik kontirkala? Allah ninkal ceypavarrai nankarintavan avan
Surah At-Taubah, Verse 16
مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ
inaivaittu vanankum ivarkal, tankal nirakarippavarkaltan enru (pakirankamaka) kurik kontirukkum varai, allahvutaiya masjitukalaip paripalanam ceyya avarkalukku urimaiyillai. Ivarkalutaiya nanmaikal anaittum alintuvittana. Avarkal enrenrum narakattileye tanki vituvarkal
Surah At-Taubah, Verse 17
إِنَّمَا يَعۡمُرُ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَلَمۡ يَخۡشَ إِلَّا ٱللَّهَۖ فَعَسَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ
evarkal allahvaiyum irutinalaiyum nampikkai kontu tolukaiyaiyum kataip pitittu, jakattum kotuttu varuvatutan, allahvait tavira marrevarukkum payappatamalum irukkirarkalo, avarkaltan allahvutaiya masjitukalaip paramarikkat takutiyutaiyavarkal. Ivarkaltan nerana valiyil iruppavarkal
Surah At-Taubah, Verse 18
۞أَجَعَلۡتُمۡ سِقَايَةَ ٱلۡحَآجِّ وَعِمَارَةَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ كَمَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَجَٰهَدَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ لَا يَسۡتَوُۥنَ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(nampikkai kollamal iruntukontu) hajikalukkut tannir pukattupavar kalaiyum, cirappurra masjitukku uliyam ceypavarkalaiyum allahvai innum irutinalai nampikkai kontu, allahvutaiya pataiyil por puripavarkalukkuc camamaka ninkal akki vittirkala? Allahvin camukattil (ivviruvarum) camamaka mattarkal. Allah, aniyayakkara makkalai nerana valiyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 19
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
Evarkal, nampikkai kontu (tankal) urkaliliruntu veliyeri, allahvutaiya pataiyil tankal porulkalaiyum uyirkalaiyum tiyakam ceytu porpurikinranaro avarkal allahvitattil makattana perum patavi perravarkal. Ivarkaltan verri ataintavarkal
Surah At-Taubah, Verse 20
يُبَشِّرُهُمۡ رَبُّهُم بِرَحۡمَةٖ مِّنۡهُ وَرِضۡوَٰنٖ وَجَنَّـٰتٖ لَّهُمۡ فِيهَا نَعِيمٞ مُّقِيمٌ
avarkalukku avarkalutaiya iraivan tan anpaiyum, tirupporuttattaiyum alittu corkkankalaiyum taruvataka narceyti kurukiran. Avarkalukku avarril enrenrum nilaiyana cukapokankal untu
Surah At-Taubah, Verse 21
خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
enrenrum avarril avarkal nilai perrirupparkal. Allahvitattil niccayamaka (avarkalukku melum) makattana kuli untu
Surah At-Taubah, Verse 22
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَابَآءَكُمۡ وَإِخۡوَٰنَكُمۡ أَوۡلِيَآءَ إِنِ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡكُفۡرَ عَلَى ٱلۡإِيمَٰنِۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
nampikkaiyalarkale! Unkal tantaikalum, cakotararkalum nampikkaiyai vittu nirakarippai virumpinal, ninkal avarkalai (unkal) patukappalarkalaka etuttukkolla ventam. Unkalil evarenum avarkalai patukappalarkalaka etuttuk kontal niccayamaka avarkaltan varampu miriyavarkal
Surah At-Taubah, Verse 23
قُلۡ إِن كَانَ ءَابَآؤُكُمۡ وَأَبۡنَآؤُكُمۡ وَإِخۡوَٰنُكُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ وَعَشِيرَتُكُمۡ وَأَمۡوَٰلٌ ٱقۡتَرَفۡتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٞ تَخۡشَوۡنَ كَسَادَهَا وَمَسَٰكِنُ تَرۡضَوۡنَهَآ أَحَبَّ إِلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٖ فِي سَبِيلِهِۦ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
(napiye! Nampikkaiyalarkalai nokki) nir kuruviraka: Unkal tantaikalum, unkal pillaikalum, unkal cakotararkalum, unkal manaivikalum, unkal kutumpankalum, ninkal campatittu vaittirukkum (unkal) porulkalum, nastamakivitumo ena ninkal payantu (mika eccarikkaiyutan) ceytu varum varttakamum, unkalukku mikka viruppamulla (unkal) vitukalum allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum vitavum, allahvutaiya pataiyil por purivataivitavum unkalukku mika viruppamanavaiyaka iruntal (ninkal unmai nampikkaiyalarkalalla. Ninkal ataiya ventiya tantanaiyaip parriya) allahvutaiya kattalai varum varai ninkal etirpparttirunkal. (Ippatippatta) pavikalai allah nerana valiyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 24
لَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٖ وَيَوۡمَ حُنَيۡنٍ إِذۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡ كَثۡرَتُكُمۡ فَلَمۡ تُغۡنِ عَنكُمۡ شَيۡـٔٗا وَضَاقَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ ثُمَّ وَلَّيۡتُم مُّدۡبِرِينَ
Pala porkkalankalil (unkal ennikkaik kuraivaka iruntum) niccayamaka allah unkalukku utavi ceytirukkiran. Eninum, hunain por anru unkalai perumaiyil alttik kontirunta unkal atikamana (makkal) tokai unkalukku oru palanum alikkavillai. Pumi ivvalavu vicalamaka iruntum (atucamayam atu) unkalukku mika nerukkamaki (kuruki) vittatu. Ninkal purankatti otavum talaippattirkal
Surah At-Taubah, Verse 25
ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(itan) pinnar, allah tan tutar mitum, nampikkaiyalarkal mitum tan amaitiyai irakki arulpurintan. Unkal kannukkut teriyata pataikalaiyum (unkal utavikkaka) irakki vaittu nirakarippavarkalai vetanai ceytan. Itutan nirakarippavarkalukkuriya kuliyakum
Surah At-Taubah, Verse 26
ثُمَّ يَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
itan pinnarum (avarkal pavamannippuk korinal avarkalil) allah virumpiyavarkalai mannittu ankikarittuk kolkiran. Allah mika mannippavan, mikak karunaiyutaiyavan
Surah At-Taubah, Verse 27
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِكُونَ نَجَسٞ فَلَا يَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
nampikkaiyalarkale! Niccayamaka inaivaittu vanankupavarkal acuttamanavarkale. Akave, avarkal inta antukkup pinnar ini cirappurra inta masjitai nerunka ventam. (Avarkalait tatai ceytal avarkalal kitaittu vanta celvam ninru unkalukku) varumai vantuvitumo enru ninkal payantal (ataip parri patakamillai.) Allah natinal, aticikkirattil tan arulaik kontu unkalai celvantarkalakki vituvan (enpatai arintu kollunkal). Niccayamaka allah (anaittaiyum) nankarintavan, nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 28
قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ
(Nampikkaiyalarkale!) Vetam arulappattavarkalil evarkal allahvaiyum irutinalaiyum nampikkai kollamal, allahvum, avanutaiya tutarum tatai ceytavarrai tataiyakak karutamal, melum, inta cattiya markkattaip pinparramalum irukkinranaro avarkal, (tankal) kaiyal panivutan ‘jisya' (ennum kappam) kattum varai ninkal avarkalitam por puriyunkal
Surah At-Taubah, Verse 29
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
yutarkal (napi) ‘ujairai' allahvutaiya makan enru kurukinranar. (Ivvare) kiristavarkal ‘masihai' allahvutaiya makan enru kurukinranar. Ivarkal tankal vaykalal kurum ikkurranatu ivarkalukku munnirunta nirakarippavarkalin kurraiye ottirukkiratu. Allah ivarkalai alittu vituvan. (Cattiyattaip purakkanittu) ivarkal enku veruntotukinranar
Surah At-Taubah, Verse 30
ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
ivarkal allahvait tavirttu tankal patirikalaiyum, canniyacikalaiyum, maryamutaiya makan masihaiyum, (tankal) katavulkalaka etuttuk kontirukkinranar. Eninum, vanakkattirkuriya ore or iraivanait tavira marrevaraiyum vanankak kutatenre ivarkal anaivarum evappattu irukkinranar. Vanakkattirkuriya iraivan avanait tavira (verevanum) illai. Avarkal inaivaikkum ivarraivittu avan mikavum paricuttamanavan
Surah At-Taubah, Verse 31
يُرِيدُونَ أَن يُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
ivarkal tankal vaykalaik konte (uti) allahvutaiya pirakacattai anaittuvita virumpukinranar. Eninum, innirakarippavarkal verutta potilum allah tanatu pirakacattai mulumaippatutti vaikkamal irukkappovatillai
Surah At-Taubah, Verse 32
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
avantan tan tutarai nerana valiyaik kontum, cattiya markkattaik kontum anuppivaittan. Inaivaittu vanankupavarkal (atai) veruttapotilum (ulakilulla) ella markkankalaiyum anta cattiya markka(mana isla)m venruvitumpati avan ceyvan
Surah At-Taubah, Verse 33
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡأَحۡبَارِ وَٱلرُّهۡبَانِ لَيَأۡكُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡبَٰطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۗ وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
Nampikkaiyalarkale! (Vetakkararkalin) patirikalilum, (cilai vanankikalin) canniyacikalilum palar makkalin celvankalait tappana muraiyil vilunki varuvatutan allahvutaiya pataiyil (makkal) celvataiyum tatai ceykinranar. Akave, (ivarkalukkum innum evarkal) tankattaiyum, velliyaiyum cekarittu vaittukkontu, atai allahvutaiya pataiyil celavu ceyyatirukkinranaro avarkalukkum (napiye!) Nir tunpuruttum vetanaiyai narceytiyakak kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 34
يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ
(tankam, velliyakiya) avarrai naraka neruppil palukkak kaycci avarraik kontu avarkalutaiya nerrikalilum, avarkalutaiya vilakkalilum, avarkalutaiya mutukukalilum cutittu ‘‘unkalukkaka ninkal cekarittu vaittiruntavai ivaitan. Akave, ninkal cekarittu vaittirunta ivarrai cuvaittup parunkal'' enru kurappatum nalai (napiye! Nir avarkalukku napakamuttuviraka)
Surah At-Taubah, Verse 35
إِنَّ عِدَّةَ ٱلشُّهُورِ عِندَ ٱللَّهِ ٱثۡنَا عَشَرَ شَهۡرٗا فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ يَوۡمَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ مِنۡهَآ أَرۡبَعَةٌ حُرُمٞۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُۚ فَلَا تَظۡلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمۡۚ وَقَٰتِلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ كَآفَّةٗ كَمَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ كَآفَّةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
niccayamaka allahvitattil matankalin ennikkai (or antukku) pannirantutan. (Ivvare) vanankalaiyum, pumiyaiyum pataitta naliliruntu allahvin puttakattil pativu ceyyappattullatu. Avarril nanku (matankal) cirappurravai. Itutan nerana markkamakum. Akave, ivarril ninkal (por purintu) unkalukku ninkale tinkilaittuk kolla ventam. Eninum, inaivaittu vanankupavarkalil evarenum (am'matankalil) unkalutan por purintal avvare ninkalum avarkal anaivarutanum (am'matankalilum) por puriyunkal. Niccayamaka, allah iraiyaccamutaiyavarkalutan irukkiran enpatai urutiyaka arintu kollunkal
Surah At-Taubah, Verse 36
إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطِـُٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(Por ceyyakkutatenru tatukkappattulla matankalai avarkal tankal istappati) mun pinokkuvatellam niccayamaka nirakarippaiye atikappatuttukiratu. Itanal nirakarippavarkale vali ketukkappatukinranar. Enenral, (avarkal tankal istappati matankalai mun pinokki) or antil (am'matankalil por purivatai) akumakkik kolkinranar. Marror antil (ate matankalil por purivatu kutatu enru) tatuttu vitukinranar. (Ivvaru avarkal ceyvatan nokkamellam tankal tatuttirukkum matankalin ennikkaiyai) allah tatuttirukkum matankalin ennikkaikkuc cariyakki allah tatuttirukkum matankalaiyum tankal akumakkik kolvatarkuttan. Avarkalutaiya ittiyac ceyalkal, (saittanal) avarkalukku alakakkappattu vittana. Nirakarikkum (inta) makkalai allah nerana valiyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 37
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَا لَكُمۡ إِذَا قِيلَ لَكُمُ ٱنفِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱثَّاقَلۡتُمۡ إِلَى ٱلۡأَرۡضِۚ أَرَضِيتُم بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ فَمَا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ
nampikkaiyalarkale! Allahvutaiya pataiyil (por puriya) ninkal purappatunkal enru unkalukkuk kurappattal (avvaru purappatamal) ninkal uril tankivituvatan karanam enna? Marumaiyai vita ivvulaka valkkaiyaik kontu ninkal tiruptiyataintu vittirkala? Marumai(yin valkkai)kku munpaka ivvulaka valkkai veku arpamanate
Surah At-Taubah, Verse 38
إِلَّا تَنفِرُواْ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا وَيَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيۡـٔٗاۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
(unkalai porukku alaikkappattu) ninkal cellavittal, unkalai mikat tunpuruttum vetanaiyal vetanai ceyvan. (Melum, unkalaip pokki) unkal itattil marravarkalai erpatutti vituvan. (Itarkaka) ninkal avanukku oru tinkum ilaikka mutiyatu. Enenral, allah anaittin mitum mika perarralutaiyavan
Surah At-Taubah, Verse 39
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
(Nam tutarukku) ninkal utavi ceyyavittal (atanal avarukku etum nastam erpattu vitatu. Enenral) nirakarippavarkal avarai (uraivittu) veliyerriya camayattil niccayamaka allah avarukku utaviceyte irukkiran. (Malaik) kukaiyil irunta iruvaril oruvaraka avar irunta (potu etirikal culntukonta) camayattil tannutan (kukaiyil) irunta tola(rakiya apupak)rai nokki ‘‘nir kavalaippatatir! Niccayamaka allah nam'mutan irukkiran'' enru kuriyapotum allah avarukkut tan purattiliruntu mananim'matiyai alittan. (Marra por camayankalilum) ninkal kanamutiyata pataikalaik kontu avarukku utavi ceytu nirakarippavarkalin varttaiyai (markkattai) talttinan. Enenral, allahvin varttai (markkam)tan mika uyarvanatu. Innum, allah (anaittaiyum) mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 40
ٱنفِرُواْ خِفَافٗا وَثِقَالٗا وَجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
ninkal corpa ayutamutaiyavarkalaka iruntalum cari, mulu ayuta panikalaka iruntalum cari, ninkal (kalnataiyakavo kutiraimiteriyo) purappattu, allahvutaiya pataiyil unkal porulkalaiyum uyirkalaiyum tiyakam ceytu por puriyunkal. Ninkal arivutaiyavarkalay iruntal ituve unkalukku mika nanru
Surah At-Taubah, Verse 41
لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ وَسَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسۡتَطَعۡنَا لَخَرَجۡنَا مَعَكُمۡ يُهۡلِكُونَ أَنفُسَهُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
(Napiye!) Elitil etum porul kitaikkak kutiyatayiruntu (ninkal cenra itam) camipattilum iruntiruntal niccayamaka avarkal um'maip pinparri vante irupparkal. Eninum (nir cenra itam avarkalukku) veku turamaki perum ciramamakat tonriyatu. (Atalaltan avarkal um'maip pinparri varavillai. Akave, nir avarkalai nokki ‘‘ninkal en varavillai'' enak ketpirayin atarkavarkal) ‘‘enkalukkuc cattiyappattiruntal niccayamaka nankal unkalutan vantiruppom'' enru allahvin mitu cattiyam cey(tu kuru)varkal. (Ivvaru poy cattiyam ceyyum) avarkal tankalaiye alittuk kolkinranar. Niccayamaka avarkal poyyarkal enpatai allah nankarivan
Surah At-Taubah, Verse 42
عَفَا ٱللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعۡلَمَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(napiye!) Allah um'mai mannittarulvanaka! (Avarkal um'mutan porukku varatu tankivita unkalitam anumati koriya camayattil) nir en avarkalukku anumatiyalittir? (Anumati alikkatu iruntiruntal avarkalil) unmai colpavarkal (yar enru) umakkut telivaki, (avarkalil) poy colpavarkalai (avarkal yar enpataiyum) nir nanku arintiruppir
Surah At-Taubah, Verse 43
لَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ
allahvaiyum irutinalaiyum unmaiyakave nampikkai kontavarkal tankal porulkalaiyum uyirkalaiyum tiyakam ceytu por puriyamalirukka um'mitam anumati korave mattarkal. Iraiyaccam utaiya (i)varkalai allah nankarivan
Surah At-Taubah, Verse 44
إِنَّمَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱرۡتَابَتۡ قُلُوبُهُمۡ فَهُمۡ فِي رَيۡبِهِمۡ يَتَرَدَّدُونَ
(porukku varatirukka) um'mitam anumati koruvatellam, allahvaiyum iruti nalaiyum unmaiyakave nampikkai kollatavarkaltan. Avarkalutaiya ullankal cantekattil alntuvittana. Akave, avarkal tankal cantekattileye cikkit tatumarukinranar
Surah At-Taubah, Verse 45
۞وَلَوۡ أَرَادُواْ ٱلۡخُرُوجَ لَأَعَدُّواْ لَهُۥ عُدَّةٗ وَلَٰكِن كَرِهَ ٱللَّهُ ٱنۢبِعَاثَهُمۡ فَثَبَّطَهُمۡ وَقِيلَ ٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
Avarkal (unkalutan porukku) purappata (unmaiyakave) enniyiruntal atarku ventiya tayarippukalai (munnatakave) avarkal ceytirupparkal. Eninum (unkalutan) avarkal purappatuvatai allah veruttu avarkal purappatatu tatai ceytu vittan. Akave, (mutiyor ciriyor penkal ponra, porukku varamutiyatu vittil) tankupavarkalutan ninkalum tanki vitunkal enru (avarkalukkuk) kurappattu vittatu
Surah At-Taubah, Verse 46
لَوۡ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمۡ إِلَّا خَبَالٗا وَلَأَوۡضَعُواْ خِلَٰلَكُمۡ يَبۡغُونَكُمُ ٱلۡفِتۡنَةَ وَفِيكُمۡ سَمَّـٰعُونَ لَهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
avarkal unkalutan vantiruntal olunkinattait tavira (veru etaiyum) unkalukku atikarikkac ceytirukka mattarkal. Visamattaik karuti unkal mattiyil alankolattaiyum untu panni irupparkal. Avarkalutaiya orrarkalum unkalutan irukkinranar. Anal, allah (ittakaiya) aniyayakkararkalai nankarintavan avan
Surah At-Taubah, Verse 47
لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ ٱلۡأُمُورَ حَتَّىٰ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَظَهَرَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
(unkalukku) verri kitaikkum varai itarku munnarum avarkal visamam ceyyak karuti unkal kariyankalai (talaikilay)p purattikkonte iruntanar. (Unkal verriyai) avarkal verutta potilum allahvutaiya kattalaiye verriyataintatu
Surah At-Taubah, Verse 48
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ ٱئۡذَن لِّي وَلَا تَفۡتِنِّيٓۚ أَلَا فِي ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
(napiye! ‘‘Porukku alaittu) nir ennaic cotanaik kullakkamale (vittil nan tankiyirukka) enakku anumati taruviraka'' enru korupavarkalum avarkalil cilar irukkinranar. (Eninum ivvaru korum) avarkal (kastamana pala) cotanaikalileye mulkik kitakkavillaiya? Nirakarippavarkalai niccayamaka narakam culntu kontirukkiratu
Surah At-Taubah, Verse 49
إِن تُصِبۡكَ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡۖ وَإِن تُصِبۡكَ مُصِيبَةٞ يَقُولُواْ قَدۡ أَخَذۡنَآ أَمۡرَنَا مِن قَبۡلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمۡ فَرِحُونَ
(napiye!) Umakku oru nanmai erpattal (atu) avarkalukkut tunpattait tarukiratu. Umakku oru tinkerpattalo ‘‘niccayamaka nankal enkal kariyattil (unkalaic campantappatuttatu) erkanave eccarikkaiyay iruntu kontom'' enru kuri mikka makilcciyutan um'mai vittu) vilakic celkinranar
Surah At-Taubah, Verse 50
قُل لَّن يُصِيبَنَآ إِلَّا مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَنَا هُوَ مَوۡلَىٰنَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
(Akave, napiye! Avarkalai nokki) ‘‘allah enkalukku vitittatait tavira veronrum niccayamaka enkalai anukatu. Avan tan enkal iraivan'' enru nir kuruviraka. Nampikkaiyalarkal anaivarum allahvitame poruppai oppataikkavum
Surah At-Taubah, Verse 51
قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَيَيۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمۡ أَن يُصِيبَكُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَيۡدِينَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ
(napiye!) Kuruviraka: (Verri allatu corkkam akiya) mikac ciranta ivvirantu nanmaikalil onraittavira (verentat tinkaiyum) ninkal enkalukku etirparkka mutiyuma? (Akave, inta irantil etu kitaitta potilum enkalukku nanmaiye akum.) Eninum, unkalukko allah tan vetanaiyaik konto allatu enkal kaikalaik konto unkalukkuk kastam untakkuvataiye nankal etirparkkirom. Akave, ninkal (enkalukku varaventiyatai) etirparttirunkal; nankalum (unkalukku varaventiyatai) unkalutan etirparkkirom
Surah At-Taubah, Verse 52
قُلۡ أَنفِقُواْ طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمۡ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
‘‘ninkal viruppattutano allatu verupputano (etait) tanam ceyta potilum (atu) unkalitamiruntu ankikarikkappatave mattatu. Enenral, niccayamaka ninkal pavikalakave irukkirirkal'' enrum (napiye!) Nir kurivituviraka
Surah At-Taubah, Verse 53
وَمَا مَنَعَهُمۡ أَن تُقۡبَلَ مِنۡهُمۡ نَفَقَٰتُهُمۡ إِلَّآ أَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَبِرَسُولِهِۦ وَلَا يَأۡتُونَ ٱلصَّلَوٰةَ إِلَّا وَهُمۡ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
avarkal ceyyum tanam ankikarikkappata mattatu enru (iraivan) tatuttiruppatarkuk karanam, niccayamaka avarkal allahvukkum, avanutaiya tutarukkum maru ceytatutan. Melum, avarkal mikac cataintavarkalakave tavira toluvatillai; verupputane tavira avarkal tanam ceyvatumillai
Surah At-Taubah, Verse 54
فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
(Napiye!) Avarkalutaiya celvankalum, avarkalutaiya makkalum (perukiyiruppatu) unkalai accariyappatutta ventam. Allah (avarrai avarkalukkuk kotuttu) avarraik kontu avarkalai ivvulaka valvileye vetanai ceyya niccayamaka natukiran. Innum, avarkal nirakarippavarkalaka irukkum nilaimaiyil avarkalutaiya uyir povataiyum natukiran
Surah At-Taubah, Verse 55
وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ وَلَٰكِنَّهُمۡ قَوۡمٞ يَفۡرَقُونَ
‘‘niccayamaka nankalum unkalaic carntavarkaltan'' enru avarkal allahvin mitu cattiyam ceykinranar. Eninum, avarkal unkalaic carntavarkalalla. Avarkal (tankal unmaik kolattai velippatutta ancum) kolaikal
Surah At-Taubah, Verse 56
لَوۡ يَجِدُونَ مَلۡجَـًٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَيۡهِ وَهُمۡ يَجۡمَحُونَ
tappittukkollakkutiya or itattai allatu (malaik) kukaikalai allatu oru curankattai avarkal kanparkaleyanal (unkalitamiruntu vilaki) avarrin pakkam allolamaka viraintu otuvarkal
Surah At-Taubah, Verse 57
وَمِنۡهُم مَّن يَلۡمِزُكَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ يُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ يَسۡخَطُونَ
(napiye!) Nir tanankalaip pankituvatil parapatcamutaiyavar enru um'maik kurai kurupavarkalum avarkalil palar irukkinranar. (Avarkal viruppappati) atiliruntu avarkalukkuk kotukkappattal avarkal tiruptiyataikinranar. Atiliruntu (avarkal viruppappati) kotukkappatavittalo attiram kolkinranar
Surah At-Taubah, Verse 58
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَيُؤۡتِينَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ
allahvum, avanutaiya tutarum avarkalukkuk kotuttataip parri tiruptiyataintu, ‘‘allah namakkup potumanavan; allahvum, avanutaiya tutarum innum namakku arulpuriyak kutum; niccayamaka nam allahvaiye nampiyirukkirom'' enru avarkal kura ventama
Surah At-Taubah, Verse 59
۞إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
(‘Jakattu' markkavariyakiya) tanamellam variyavarkalukkum, elaikalukkum, atai vaculippavarkalukkum, putitaka islamait taluviyavarkalukkum, atimaikalai vitutalai ceyvatarkum, katanil mulkiyavarkalukkum, allahvutaiya pataiyil por ceyvatarkum, valippokkarkalukkum (urittanataka) allah erpatuttiya kattaya katamaiyakum. Allah (anaittaiyum) mika arintavan, nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 60
وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَيۡرٖ لَّكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَيُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(‘‘inta napiyitam evar etaik kuriyapotilum atarkuc) cevi kotukkak kutiyavaraka avar irukkirar'' enru kuri (nam) napiyait tunpuruttupavarkalum avarkalil palar irukkinranar. Atarku (napiye!) Nir kuruviraka: ‘‘(Avvaru avar) nanmaikku cevi kotuppatu unkalukke nanru. Avar allahvaiyum nampukirar; nampikkaiyalarkalaiyum nampukirar. Innum, unkalil nampikkai kontavarkal mitu mikak karunai utaiyavarakavum irukkirar.'' Akave, (unkalil) evarkal (ivvaru kuri) allahvutaiya tutarait tunpuruttukirarkalo avarkalukku mikat tunpuruttum vetanaiyuntu
Surah At-Taubah, Verse 61
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ لِيُرۡضُوكُمۡ وَٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَحَقُّ أَن يُرۡضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Unkalait tiruptippatuttuvatarkaka unkal munnilaiyil avarkal allahvin mitu cattiyam ceykinranar. Avarkal meyyakave nampikkaiyalarkalayiruntal, avarkal tiruptippatutta allahvum, avanutaiya tutarumtan mikavum takutiyutaiyavarkal (enpatai arintukolvar)
Surah At-Taubah, Verse 62
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّهُۥ مَن يُحَادِدِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَأَنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدٗا فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡخِزۡيُ ٱلۡعَظِيمُ
evan unmaiyakave allahvukkum, avanutaiya tutarukkum maru ceykirano avanukku niccayamaka narakattin nerupputan kitaikkum. Atil avan (enrenrum) tankivituvan enpatai avarkal arintu kolla villaiya? Itutan makattana ilivakum
Surah At-Taubah, Verse 63
يَحۡذَرُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيۡهِمۡ سُورَةٞ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلِ ٱسۡتَهۡزِءُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ مُخۡرِجٞ مَّا تَحۡذَرُونَ
Nampikkaiyalarkalukku or attiyayam arulappattu atu tankal ullankalil ullavarrai velippatuttivitumo enru payappatuki(nravarkalaip pol nayavancakarkal natittu parikacikkin)ranar. (Napiye! Avarkalai nokki) nir kurum: ‘‘Ninkal parikacittuk konte irunkal. Ayinum, ninkal payappatuvatai niccayamaka allah veliyakkiye tiruvan
Surah At-Taubah, Verse 64
وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ
(itaip parri) ninkal avarkalaik ketpirayin ‘‘vilaiyattukkaka nankal tarkkittuk kontiruntom'' enru avarkal kuruvarkal. Atarku (napiye! Avarkalai nokki) ‘‘allahvaiyum, avanatu vacanankalaiyum, avanatu tutaraiyuma ninkal parikacikkirirkal?'' Enru nir ketpiraka
Surah At-Taubah, Verse 65
لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ إِن نَّعۡفُ عَن طَآئِفَةٖ مِّنكُمۡ نُعَذِّبۡ طَآئِفَةَۢ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
ninkal (ceyyum visamattanamana parikacattirku) vin pukal kura ventam. Ninkal nampikkai kontatarkup pinnar niccayamaka (atai) nirakarittuvittirkal. Akave, unkalil oru kuttattinarai nam mannitta potilum marroru kuttattinar niccayamaka kurravalikalakave iruppatanal, nam avarkalai vetanai ceyte tiruvom (enrum napiye! Nir kuruviraka)
Surah At-Taubah, Verse 66
ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ بَعۡضُهُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمُنكَرِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَقۡبِضُونَ أَيۡدِيَهُمۡۚ نَسُواْ ٱللَّهَ فَنَسِيَهُمۡۚ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
anayinum pennayinum nayavancakarkal anaivarum ore inattavare! Avarkal (anaivarume) pavamana kariyankalaic ceyyumpatit tuntuvarkal; nanmaiyana kariyankalait tatai ceyvarkal. (Celavu ceyya avaciyamana camayankalil) tankal kaikalai mutikkolvarkal. Avarkal allahvai marantu vittarkal; atalal, allahvum avarkalai marantu vittan. Niccayamaka innayavancakarkal tan (cati ceyyum) kotiya pavikal
Surah At-Taubah, Verse 67
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ هِيَ حَسۡبُهُمۡۚ وَلَعَنَهُمُ ٱللَّهُۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّقِيمٞ
Nayavancakarana ankalukkum penkalukkum (avvare marra) nirakarippavarkalukkum naraka neruppaiye allah vakkalittirukkiran. Atil avarkal (enrenrum) tankivituvarkal. Atuve avarkalukkup potuma(na kuliya)kum. Innum, allah avarkalai capittum irukkiran. Melum, avarkalukku nilaiyana vetanaiyuntu
Surah At-Taubah, Verse 68
كَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنكُمۡ قُوَّةٗ وَأَكۡثَرَ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا فَٱسۡتَمۡتَعُواْ بِخَلَٰقِهِمۡ فَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِخَلَٰقِكُمۡ كَمَا ٱسۡتَمۡتَعَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُم بِخَلَٰقِهِمۡ وَخُضۡتُمۡ كَٱلَّذِي خَاضُوٓاْۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
(nayavancakarkale! Unkal nilaimai) unkalukku munniruntavarkalin nilaimaiyai ottirukkiratu. Avarkal unkalaivita palacalikalakavum, (unkalai vita) atika porulutaiyavarkalakavum, atika cantatiyutaiyavarkalakavum iruntu (ivvulakil) tankalukkuk kitaitta ippakkiyankalaik kontu cukamataintarkal. Unkalukku munnirunta ivarkal tankalukkuk kitaitta pakkiyankalaikkontu (ivvulakil) cukamataintavare, ninkalum unkalukkuk kitaitta pakkiyankalaik kontu cukamataintu vittirkal. Avarkal (vin vivatankalil) mulkik kitantavare ninkalum mulkivittirkal. Im'maiyilum marumaiyilum avarkalutaiya (nar)ceyalkal anaittum alintuvittana. (Atanal) avarkal perum nastamataintu vittarkal. (Avvare ninkalum nastamataivirkal)
Surah At-Taubah, Verse 69
أَلَمۡ يَأۡتِهِمۡ نَبَأُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَقَوۡمِ إِبۡرَٰهِيمَ وَأَصۡحَٰبِ مَدۡيَنَ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتِۚ أَتَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
Ivarkalukku munnirunta nuh (napi) utaiya makkalin carittiramum, at, samut (enpavarkalin) carittiramum, iprahim (napi) utaiya makkalin carittiramum, matyan (ennum) urarin carittiramum, talaikilakap purantupona urkalin carittirankalum avarkalukkuk kitaikkavillaiya? (Nam'mal anuppappatta) avarkalutaiya tutarkal telivana attatcikalaittan avarkalitam kontu vantarkal. (Avvariruntum anta tutarkalai avarkal nirakarittatan karanamaka avarkal anaivarum alintuvittanar. Itil) allah avarkalukku (oru) tinkum ilaittu vitavillai. Eninum, avarkal tamakkuttame tinkilaittuk kon(tu alintu vit)tanar
Surah At-Taubah, Verse 70
وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَيُطِيعُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ سَيَرۡحَمُهُمُ ٱللَّهُۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
nampikkai konta ankalum, nampikkai konta penkalum (tankalukkul) oruvarukkoruvar urra tunaivarkalay irukkinranar. Avarkal, (oruvar marravarai) nanmai ceyyumpatit tuntiyum, pavam ceyyatu tatuttum, tolukaiyaik kataippitittu, jakattu kotuttum varuvarkal. Allahvukkum, avanutaiya tutarukkum kilppatintu natapparkal. Ivarkalukku aticikkirattil allah arul purivan. Niccayamaka allah mikaittavan, nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 71
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّـٰتِ عَدۡنٖۚ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ أَكۡبَرُۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
nampikkai konta ankalukkum penkalukkum allah corkkankalai vakkalittirukkiran. Avarril niraruvikal totarntu otikkonte irukkum. Avarkal avarrileye (enrenrum) tankiyum vituvarkal. (Anta) nirantaramana corkkankalil nalla (alakiya uyarnta) malikaikalaiyum (vakkalittirukkiran. Avai anku avarkalukkuk kitaikkum.) Anal (ivai anaittaiyumvita) allahvin tirupporuttam mikap periyatu. (Atuvum anku avarkalukkuk kitaikkum. Anaittaiyum vita) itu makattana perum pakkiyamakum
Surah At-Taubah, Verse 72
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
Napiye! Nirakarippavarkalutanum nayavancakarkalutanum nir por ceyviraka. Avarkalai (tatcanyaminri) kantippaka natattuviraka. Avarkal tankumitam narakamtan. (Atu) tankumitankalil mikak kettatu
Surah At-Taubah, Verse 73
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدۡ قَالُواْ كَلِمَةَ ٱلۡكُفۡرِ وَكَفَرُواْ بَعۡدَ إِسۡلَٰمِهِمۡ وَهَمُّواْ بِمَا لَمۡ يَنَالُواْۚ وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦۚ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيۡرٗا لَّهُمۡۖ وَإِن يَتَوَلَّوۡاْ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ عَذَابًا أَلِيمٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَمَا لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
(nampikkaiyalarkale! Nayavancakarkalakiya) ivarkal nirakarippana varttaiyai meyyakave kuriyiruntum (atait) tankal kurave illai enru allahvin mitu cattiyam ceykinranar. Melum, ivarkal islamil cernta pinnar (atai) nirakarittum irukkinranar. (Avarkal unkalukkut tinkilaikkak karuti) tankalal cattiyappatamal ponatoru kariyattaic ceyyavum avarkal muyarcittanar. Allahvum avanutaiya tutarum, tankal arulaik kontu ivarkalai cimankalaka akkiyatarkakava (muslimkalakiya unkalai) avarkal verukkinranar. Iniyenum avarkal kaicetappattu iraivanitam mannippuk kori vilakik kontal (atu) avarkalukke nanmaiyakum. Melum, avarkal purakkanittalo im'maiyilum, marumaiyilum allah avarkalai mikat tunpuruttum vetanaiyal vetanai ceyvan. Avarkalai patukappavarkalo utavi ceypavarkalo ivvulakil (oruvarum) illai
Surah At-Taubah, Verse 74
۞وَمِنۡهُم مَّنۡ عَٰهَدَ ٱللَّهَ لَئِنۡ ءَاتَىٰنَا مِن فَضۡلِهِۦ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
avarkalil cilar irukkinranar. Avarkal, ‘‘allah tan arulaik kontu namakku etum kotuttal niccayamaka nam (atai) nalvaliyil (taralamaka) tanam ceytu, niccayamaka nam nallavarkalakavum akivituvom'' enru allahvitam vakkuruti ceytanar
Surah At-Taubah, Verse 75
فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
avan (avvaru) avarkalukkut tan arutkotaiyai alitta polutu, avarkal kancattanam ceytu (tankal vakkurutiyiliruntu) tirumpi vittanar. Avvaru purakkanippatu avarkal valakkamakavum iruntu varukiratu
Surah At-Taubah, Verse 76
فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ يَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ
Akave, avanai cantikkum (iruti)nal varai avarkalutaiya ullankalil vancakattai erpatutti vittan. Itan karanam, avarkal allahvukkuc ceyta vakkurutikalukku maru ceytukontum, poy collik kontum iruntatakum
Surah At-Taubah, Verse 77
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
avarkal (tankal ullattil) maraittu vaittiruppataiyum (tankalukkul) avarkal irakaciyamakap pecikkolvataiyum niccayamaka allah nankarikiran enpatutan, niccayamaka allah (avarkalutaiya marra) irakaciyankal anaittaiyum nankarikiran enpataiyum avarkal ariya ventama
Surah At-Taubah, Verse 78
ٱلَّذِينَ يَلۡمِزُونَ ٱلۡمُطَّوِّعِينَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ وَٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهۡدَهُمۡ فَيَسۡخَرُونَ مِنۡهُمۡ سَخِرَ ٱللَّهُ مِنۡهُمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
avarkal nampikkaiyalarkalil ulla celvantarkal (tankal porulkalai) nalvaliyil (taralamaka) tanam ceyvatu parriyum (kurippaka,) kulivelai ceytu campatippor (tankal porulai ivvaru tanam ceyvatu) parriyum kurram kuri avarkalaip parikacikkinranar. (Nampikkaiyalarkalaip parikacikkum) avarkalai allah parikacikkiran. Melum, (marumaiyil) tunpuruttum vetanaiyum avarkalukku untu
Surah At-Taubah, Verse 79
ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ أَوۡ لَا تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ إِن تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ سَبۡعِينَ مَرَّةٗ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
(napiye!) Nir avarkalukkup pavamannippaik korinalum allatu nir avarkalukkup pava mannippaik koravittalum (irantum) camamtan. (Enenral), avarkalai mannikkumpati nir elupatu murai mannippuk korinalum niccayamaka allah avarkalai mannikkave mattan. Niccayamaka avarkal allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum (manamurantaka) nirakarittatutan itarkuk karanamakum. Allah, pavam ceyyum (ittakaiya) makkalai nerana valiyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 80
فَرِحَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ بِمَقۡعَدِهِمۡ خِلَٰفَ رَسُولِ ٱللَّهِ وَكَرِهُوٓاْ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِي ٱلۡحَرِّۗ قُلۡ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّٗاۚ لَّوۡ كَانُواْ يَفۡقَهُونَ
(Porukkuc cellatu) pin tankivittavarkal allahvin tutaru(taiya kattalai)kku maraka(t tankal vitukalil) iruntu kontataip parri cantosa mataikinranar. Innum, allahvutaiya pataiyil tankal porulkalaiyum, uyirkalaiyum tiyakam ceytu por ceyvatai veruttu (marravarkalai nokki) ‘‘inta veppakalattil ninkal (porukkuc) cellatirkal'' enrum kurukinranar. (Atarku napiye! Avarkalai nokki) ‘‘narakattin neruppu (itaivita) kotiya usnamanatu'' enru nir kuruviraka. (Itai) avarkal arintukolla ventama
Surah At-Taubah, Verse 81
فَلۡيَضۡحَكُواْ قَلِيلٗا وَلۡيَبۡكُواْ كَثِيرٗا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(im'maiyil) avarkal veku kuraivakave cirikkavum. Avarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalukkup piratipalanaka (marumaiyil) atikamakave alutu kollattum
Surah At-Taubah, Verse 82
فَإِن رَّجَعَكَ ٱللَّهُ إِلَىٰ طَآئِفَةٖ مِّنۡهُمۡ فَٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِلۡخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخۡرُجُواْ مَعِيَ أَبَدٗا وَلَن تُقَٰتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّاۖ إِنَّكُمۡ رَضِيتُم بِٱلۡقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٖ فَٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡخَٰلِفِينَ
(napiye!) Nir (poril verri perravaraka) avarkalil oru kuttattaritam tirumpa varumpati allah ceytu (unkal verriyaiyum, ninkal kontu vanta porulkalaiyum avarkal kantu, unkalutan marroru porukkup) purappata unkalitam anumati korinal (avarkalai nokki) ‘‘ninkal (porukku) orukkalattilum ennutan purappataventam. Ennutan cerntu enta etiriyitamum ninkal porpuriya ventam. Enenral, niccayamaka ninkal mutan muraiyil (vittil) tankivituvataiye virumpinirkal. Atalal, (ippolutum) ninkal (vittil) tankivitupavarkalutan iruntu vitunkal'' enru (napiye! Nir) kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 83
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُواْ وَهُمۡ فَٰسِقُونَ
melum, avarkalil evar irantuvittalum avarkal mitu orupotum (janasa) tolukaiyum tolatir. Avarkalutaiya kapril (avarkalukkaka mannippukkori) nirkatir. Enenral, niccayamaka avarkal allahvaiyum avanutaiya tutaraiyum nirakarittu vittatutan pavikalakave irantum irukkinranar
Surah At-Taubah, Verse 84
وَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَأَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
Avarkalutaiya celvankalum avarkalutaiya cantatikalum (atikarittiruppatu) um'mai accariyappatutta ventam. (Enenral) avarraikkontu ivvulakileye avarkalait tunpuruttuvataiyum, avarkal (karvamkontu) nirakaritta vanname avarkalin uyir povataiyumtan allah virumpukiran
Surah At-Taubah, Verse 85
وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَـٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
allahvai nampikkai kontu, avanutaiya tutarutan cerntu por puriyumaru or attiyayam irakkappattal, avarkalilulla panakkararkal (por puriya varatirukka) unkalitam anumatikori ‘‘enkalai vittuvitunkal; (vittil) tanki iruppavarkalutan nankalum tankivitukirom'' enru kurukinranar
Surah At-Taubah, Verse 86
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
(ciriyor, mutiyor, penkal ponra porukku varamutiyamal vittil) tankivitupavarkalutan tankalum iruntuvitave virumpukinranar. Avarkalutaiya ullankal mitu muttiraiyitappattuvittatu. (Atalal itilulla ilivai) avarkal unarntu kolla mattarkal
Surah At-Taubah, Verse 87
لَٰكِنِ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ جَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡخَيۡرَٰتُۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
eninum (allahvutaiya) tutarum, avarutanulla nampikkaiyalarkalum tankal porulkalaiyum uyirkalaiyum tiyakam ceytu por purivarkal. (Im'mai, marumaiyin) nanmaikal anaittum ivarkalukkuttan uriyana. Niccayamaka ivarkaltan verriyalarkal
Surah At-Taubah, Verse 88
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
allah, avarkalukkaka corkkankalai tayar ceytuvaittirukkiran avarril niraruvikal totarntu otikkonteyirukkum. Avarril avarkal (enrenrum) tankivituvarkal. Ituvo maperum pakkiyamakum
Surah At-Taubah, Verse 89
وَجَآءَ ٱلۡمُعَذِّرُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ لِيُؤۡذَنَ لَهُمۡ وَقَعَدَ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Kiramattu arapikalil cilar, (porukkuc cellatirukka) anumatikori (unkalitam) vantu karanam kurukinranar. Eninum, allahvaiyum avanutaiya tutaraiyum poyyakkiyavarkalo (anumati koramaleye vittil) utkarntu kontanar. Akave, ivarkalilulla (in)nirakarippavarkalai aticikkirattil mikat tunpuruttum vetanai vantataiyum
Surah At-Taubah, Verse 90
لَّيۡسَ عَلَى ٱلضُّعَفَآءِ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرۡضَىٰ وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ مِن سَبِيلٖۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
palavinarkalum, noyalikalum, porukkuc celavu ceyyum porulai ataiyatavarkalum allahvukkum avanutaiya tutarukkum kalapparra nampikkaiyalarkalaka iruntal (atuve potumanatu. Avarkal porukkuc cellavittalum ataip parri) avarkal mitu oru kurramumillai. (Ittakaiya) nallavarkal mitu (kurram kura) oru valiyum illai. Allah mikka mannippavan, mikka karunaiyullavan avan
Surah At-Taubah, Verse 91
وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ
evarkal (porukkuriya) vakanattai nir taruvir ena um'mitam vantu, ‘‘unkalai nan erri anuppakkutiya vakanam ennitam illaiye'' enru nir kuriya camayattil, tankalitamum celavukkuriya porul illatupona tukkattinal tankal kankaliliruntu tarai taraiyaka kannir vatittavarkalaka (tam iruppitam) tirumpic cenrarkalo avarkal mitum (porukkuc cellatataip parri oru kurramum illai)
Surah At-Taubah, Verse 92
۞إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
(eninum,) evarkal panakkararkalakavum iruntu (porukkuc cellatirukka) um'mitam anumati kori (porukkuc cellatu vittil) tanki vitupavarkalutan tankalum iruntuvita virumpinarkalo avarkal mitutan kurram. Ivarkalutaiya ullankal mitu allah muttiraiyittu vittan. Akave, avarkal (itanal erpatum ilivai) arintukolla mattarkal
Surah At-Taubah, Verse 93
يَعۡتَذِرُونَ إِلَيۡكُمۡ إِذَا رَجَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡۚ قُل لَّا تَعۡتَذِرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكُمۡ قَدۡ نَبَّأَنَا ٱللَّهُ مِنۡ أَخۡبَارِكُمۡۚ وَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(Nampikkaiyalarkale! Por ceytu) ninkal (verriyotum, cukattotum) avarkalitam tirumpiya camayattil, unkalitam avarkal (vantu porukku varatataip parri mannippait teti) karanam colkinranar. (Atarku avarkalai nokki napiye!) Nir kuruviraka: ‘‘Ninkal karanam kuratirkal. Nankal unkalai nampave mattom. Unkal (vancaka) visayankalai niccayamaka allah enkalukku arivittuvittan. Allahvum avanutaiya tutarum aticikkirattil unkal ceyalai arintu kolvarkal. Mutivil, maraivanataiyum velippataiyanataiyum arinta (a)vanitam tan kontu pokappatuvirkal. Ninkal ceytu kontiruntavarrai atu camayam avane unkalukku arivippan
Surah At-Taubah, Verse 94
سَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ إِذَا ٱنقَلَبۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ لِتُعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ فَأَعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ إِنَّهُمۡ رِجۡسٞۖ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(nampikkaiyalarkale! Poriliruntu verriyutan) avarkalitam ninkal tirumpa vantal, ninkal avarkalai(k kurram pitikkatu) purakkanittu (vittu)vita, avarkal allahvin mitu unkal mun cattiyam ceyvarkal. Akave, ninkalum avarkalai purakkanittu (vittu)vitunkal. Niccayamaka avarkal acuttamanavarkal. Avarkal cellumitam narakamtan. (Atuve) avarkal ceytu kontirunta (tiya) ceyalukkuriya tantanaiyakum
Surah At-Taubah, Verse 95
يَحۡلِفُونَ لَكُمۡ لِتَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡۖ فَإِن تَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَرۡضَىٰ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ
(nampikkaiyalarkale!) Avarkalaip parri ninkal tirupti ataivatarkaka avarkal unkalitam (ivvaru poy) cattiyam ceykinranar. Avarkalaip parri ninkal tiruptiyatainta potilum niccayamaka allah pavikalana inta makkalaip parri tirupti ataiyave mattan
Surah At-Taubah, Verse 96
ٱلۡأَعۡرَابُ أَشَدُّ كُفۡرٗا وَنِفَاقٗا وَأَجۡدَرُ أَلَّا يَعۡلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
nirakarippilum vancakattilum kiramattu arapikal mikak kotiyavarkal. Allah tan tutar mitu irakki irukkum (vetattin) catta varampukalai arintu kollavum vacatiyarravarkal. Allah (anaittaiyum) nankarintavan, mikka nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 97
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغۡرَمٗا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ ٱلدَّوَآئِرَۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
(Kalvi nanamarra) kiramattu arapikalil palar irukkinranar. Avarkal (tarmattirkakac) ceyyum celavai nastam enru karuti, ninkal (kalac) cakkarattil cikki (kastattirkullaki) vituvatai etirparkkinranar. Eninum, avarkal (talai)mitutan vetanaiyin cakkaram currik kontu irukkiratu. Allah nanku ceviyurupavan, nankarintavan avan
Surah At-Taubah, Verse 98
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَٰتٍ عِندَ ٱللَّهِ وَصَلَوَٰتِ ٱلرَّسُولِۚ أَلَآ إِنَّهَا قُرۡبَةٞ لَّهُمۡۚ سَيُدۡخِلُهُمُ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
allahvaiyum iruti nalaiyum nampikkai konta (nattuppurattu) arapikalil palar irukkinranar. Avarkal, tankal ceyyum tanankalai allahvitam tankalai nerukkamakki vaikkum vanakkankalakavum, (avanutaiya) tutarin pirarttanaikalukku valiyakavum etuttuk kolkinranar. Niccayamaka atu avarkalai (allahvukku)c camipamakkum enpatai ninkal arintu kollunkal. Allah avarkalai aticikkirattil tan anpilum pukuttuvan. Niccayamaka allah pilai poruttuk karunai ceypavan avan
Surah At-Taubah, Verse 99
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
muhajirkalilum ansarkalilum evarkal (islamil) mutalavataka muntik (kontu nampikkai) kontarkalo avarkalaiyum, narceyalkalil (meyyakave) ivarkalaip pinparriyavarkalaiyum parri allah tiruptiyataikiran. Ivarkalum allahvaip parri tiruptiyataikinranar. Melum, totarntu niraruvikal otikkontirukkum corkkankalai ivarkalukkena tayarpatutti vaittirukkiran. Avarrileye avarkal enrenrum tankivituvarkal. Itutan makattana verriyakum
Surah At-Taubah, Verse 100
وَمِمَّنۡ حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مُنَٰفِقُونَۖ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيۡنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٖ
(Nampikkaiyalarkale!) Unkalaic culavulla (kiramankalil vacikkum) kiramattu arapikalil nayavancakarkal (palar) irukkinranar. (Atilum) matinavilulla palar vancakattileye urik kitakkinranar. (Napiye!) Nir avarkalai ariyamattir; nam avarkalai nanku arivom. Aticikkirattil nam avarkalai irumurai (katinamaka) vetanai ceyvom. Mutivil makattana vetanaiyin pakkam avarkal virattappatuvarkal
Surah At-Taubah, Verse 101
وَءَاخَرُونَ ٱعۡتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمۡ خَلَطُواْ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَءَاخَرَ سَيِّئًا عَسَى ٱللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
veru cilar (irukkinranar. Avarkal) tankal kurrankalai oppuk kolkinranar. (Ariyamaiyinal) nalla kariyattaiyum marra (cila) ketta(kariyat)taiyum kalantu ceytuvittanar. Allah avar(kalutaiya kurran)kalai mannittuvitalam. Niccayamaka allah mika mannippavan mikak karunaiyalan avan
Surah At-Taubah, Verse 102
خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
(napiye! Avarkal tankal kurrattirkup parikaramakak kontu vantirukkum) avarkalutaiya porulkaliliruntu tarmattai nir etuttuk kontu avarkalai (ullum puramum) paricuttamakki vaittu avarkalukkaka (tu'a) pirarttanai ceyviraka. Unkal (tu'a) pirarttanai niccayamaka avarkalukku arutalalikkum. Allah nanku ceviyurupavan, nankaripavan avan
Surah At-Taubah, Verse 103
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَأۡخُذُ ٱلصَّدَقَٰتِ وَأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
niccayamaka, allah tan atiyarkalin mannippuk korutalai ankikarikkiran enpataiyum, tarmankalai avane etuttuk kolkiran enpataiyum, niccayamaka allah pavankalai mannittuk karunai kattupavan enpataiyum avarkal ariyavillaiya
Surah At-Taubah, Verse 104
وَقُلِ ٱعۡمَلُواْ فَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(Napiye! Avarkalai nokki) kuruviraka: ‘‘Ninkal ceypavarrai ceyyunkal. Niccayamaka allahvum avanutaiya tutarum marra nampikkaiyalarkalum unkal ceyalai parttuk konte irukkirarkal. Melum, maraivanavarraiyum, velippataiyanavarraiyum arintavan pakkam niccayamaka ninkal kontu pokappatuvirkal. Ninkal ceytu kontirunta(tu ettakaiyatu enpa)tai atu camayam avan unkalukku arivittu vituvan
Surah At-Taubah, Verse 105
وَءَاخَرُونَ مُرۡجَوۡنَ لِأَمۡرِ ٱللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمۡ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيۡهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
allahvin uttaravai etirparttu(t tirppukkaka) niruttappattulla veru cilarum irukkinranar. Allah avarkalai tantikkalam allatu avarkalai mannittuvitalam. Allah (avarkalutaiya ceyalkalai) nankarintavan, mikka nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 106
وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مَسۡجِدٗا ضِرَارٗا وَكُفۡرٗا وَتَفۡرِيقَۢا بَيۡنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَإِرۡصَادٗا لِّمَنۡ حَارَبَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ مِن قَبۡلُۚ وَلَيَحۡلِفُنَّ إِنۡ أَرَدۡنَآ إِلَّا ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
evarkal (tankal ullankalilulla) nirakarippin karanamaka, nampikkai yalarkalukku itaiyil pirivinaiyai untu panni tinku ilaippatarkaka, munnar allahvutanum avanutaiya tutarutanum por purintavarkalukkup patunkumitamaka iruppatarku oru masjitaik katti irukkirarkalo avarkal, (tankal kurrattai maraittuvitak karuti) ‘‘niccayamaka nankal nanmaiyait tavira (timaiyaik) karutavillai'' enru cattiyam ceykinranar. Anal allahvo niccayamaka avarkal poyyarkaltan enru catci kurukiran
Surah At-Taubah, Verse 107
لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗاۚ لَّمَسۡجِدٌ أُسِّسَ عَلَى ٱلتَّقۡوَىٰ مِنۡ أَوَّلِ يَوۡمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِۚ فِيهِ رِجَالٞ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِينَ
akave, (napiye!) Nir orukkalattilum (anku poy) atil nirka ventam. Arampa tinattileye (allahvin) payattin mitu (paricuttamana ennattutan) amaikkappatta masjitutan nir ninru tola(vum tolavaikkavum) mikat takutiyutaiyatu. Atilirukkum manitarkalum paricuttavankalaka iruppataiye virumpukinranar. Allahvum (ittakaiya) paricuttavankalaiye necikkiran
Surah At-Taubah, Verse 108
أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Allahvin tirupporuttattai nati, paricutta(mana enna)ttin mite masjitin astivarattai amaittavan mela? Allatu (carintuvitak kutiyavaru) otaiyin arukil atuvum carintu avanutan naraka neruppil vilakkutiyavaru masjitin astivarattai amaittavan mela? (Ittakaiya) aniyayakkara makkalai allah nerana valiyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 109
لَا يَزَالُ بُنۡيَٰنُهُمُ ٱلَّذِي بَنَوۡاْ رِيبَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَّآ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
tankal ullankalil cantekattutan avarkal kattiya ikkattatam avarkalutaiya ullankal tuntu tuntakum varai (mullaip pol taittuk konte) irukkum. Allah (ivarkal anaivaraiyum) nankarintavan, mikka nanamutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 110
۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَۖ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ وَٱلۡقُرۡءَانِۚ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ مِنَ ٱللَّهِۚ فَٱسۡتَبۡشِرُواْ بِبَيۡعِكُمُ ٱلَّذِي بَايَعۡتُم بِهِۦۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
allah, nampikkaiyalarkalutaiya uyirkalaiyum porulkalaiyum kantippaka avarkalukkuc corkkam taruvataka(k kuri,) niccayamaka vilaikku vankik kontan. Avarkal allahvutaiya pataiyil por purintu (etirikalai) kolvarkal; (allatu) kollappattu (irantu) vituvarkal. (Ivviru nilaimaikalilum avarkalukkuc corkkam taruvataka) tavrattilum, injililum, kur'anilum (allah) vakkalittut tanmitu katamaiyakkik kontirukkiran. Allahvaivita vakkurutiyai mulumaiyaka niraiverrupavan yar? Akave, (nampikkaiyalarkale!) Ninkal ceyta ivvarttakattaip parri makilcciyataiyunkal. Niccayamaka itutan makattana verri
Surah At-Taubah, Verse 111
ٱلتَّـٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّـٰٓئِحُونَ ٱلرَّـٰكِعُونَ ٱلسَّـٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Pavattiliruntu vilakik kontavarkalum, (iraivan oruvanaiye) vanankupavarkalum, (iravu pakalaka avanait) tuti ceytu pukalpavarkalum, nonpu norpavarkalum, (markkak kalviyaik karral, markkap piraccaram ceytal ponra markka visayattirkaka) pirayanam ceypavarkalum, kunintu ciram pani(ntu tolu)pavarkalum nanmaiyana kariyankalaic ceyyumpati evupavarkalum, pavamana kariyankalai vilakkupavarkalum, allahvutaiya catta varampukalaip peni natappavarkalum akiya ittakaiya (unmai) nampikkaiyalarkalukku (corkkam kitaikkumenru napiye!) Narceyti kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 112
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ
inaivaittu vanankupavarkalukkaka mannippuk koruvatu napikko nampikkaiyalarkalukko takumanatalla; avarkal (ivarkalukku) nerunkiya uravirkalakayiruntalum cariye! Avarkal niccayamaka narakavacikaltan enru ivarkalukkut telivanatan pinnar (evvaru avarkalukku mannippuk koralam)
Surah At-Taubah, Verse 113
وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّـٰهٌ حَلِيمٞ
iprahim (napi) tan tantaikkaka mannippuk koriyatellam, avar tan tantaikkuc ceytirunta oru vakkurutikkakave tavira verillai. (Avarutaiya tantai) allahvukku etiri enat telivakat terintatum a(varukkaka mannippuk koruva)tiliruntu avar vilakik kontar. Niccayamaka iprahim atikam pirarttippavarum mika irakkamum atakkamum utaiyavarum avar
Surah At-Taubah, Verse 114
وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ
oru kuttattinarai allah nerana valiyil celuttiya pinnar, avarkal tavarilaikkumpati avan (vittu) vitamattan, - avarkal vilakikkolla ventiya visayankal evai enpatai avan avarkalukku telivaka arivikkinra varai. Niccayamaka allah anaittaiyum mika arintavan avan
Surah At-Taubah, Verse 115
إِنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
Vanankal, pumiyin atci niccayamaka allahvukkuriyate! (Avane) uyirppikkiran; maranikkumpatiyum ceykiran. Akave, allahvai tavirttu unkalai patukappavarkalum illai; (unkalukku) utavi ceypavarkalum illai
Surah At-Taubah, Verse 116
لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
napiyin mitu niccayamaka allah mannittarul purintan. (Avvare) kastakalattil avaraip pinparriya muhajirkal mitum, ansarikal mitum (mannittarul purintan). Avarkalil oru pirivinarutaiya ullankal tatumarik kontirunta pinnarum avarkalai mannit(tu, avarkal mitu arulpurin)tan. Niccayamaka allah avarkal mitu mika irakkamum mikka karunaiyum utaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 117
وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
(allahvin uttaravai etirparttut tirppuk kuratu) vittu vaikkappatta muvaraiyum (allah mannittuvittan). Pumi ivvalavu vicalamaka iruntum (atu) avarkalukku mikka nerukkamaki avarkal uyir valvatum mikka kastamaki vittatu. Allahvai vittut tappumitam avanitame tavira veru avarkalukku illave illai enpataiyum avarkal niccayamaka arintukontanar. Atalal, avarkal (pavattil iruntu) vilakik kolvatarkaka avar(kalutaiya kurran)kalai mannit(tu avarkalukku arul purin)tan. Niccayamaka allahtan mika mannippavan, maka karunaiyutaiyavan avan
Surah At-Taubah, Verse 118
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
nampikkaiyalarkale! Allahvukku payantu kollunkal melum, (collilum ceyalilum) unmaiyaka iruppavarkalutan irunkal
Surah At-Taubah, Verse 119
مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Matinavacikal innum avarkalaic culntu vacikkum kiramattu arapikal akiya ivarkal allahvutaiya tutarai vittup (pirintu) pin tankuvatum; (allahvutaiya) tutarin uyiraivita tankal uyiraiye peritakak karutuvatum takumanatalla. Enenral, allahvutaiya pataiyil ivarkalukku erpatum takam, kalaippu, paci (akiyavaiyum), nirakarippavarkalaik kopamuttumpatiyana itattil kal vaittu, atanal etiriyitamiruntu oru tunpattai ataital akiya ivaiyanaittum avarkalukku nanmaikalakave pativu ceyyappatukinrana. Niccayamaka allah (ittakaiya) nanmai ceypavarkalin (alakiya panpalarkalin) kuliyai vinakki vituvatillai
Surah At-Taubah, Verse 120
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ivarkal cirito perito (allahvutaiya pataiyil) etaic celavu ceytapotilum (avvare allahvutaiya pataiyil) enta pumiyaik katantapotilum avarkalukkaka atu pativu ceyyappatukiratu. Enenil, avarkal ceyta ivarraivita mika alakana kuliyai allah avarkalukkuk kotuppan
Surah At-Taubah, Verse 121
۞وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ
(unkal etirikal unkalai alittuvituvatarku cantarpattai etirparttuk konteyiruppatanal) nampikkaiyalarkal anaivarume (tankal urai vittu) velippattu vituvatu eppolutume takatu. Markka visayankalai arintukolla(k karutinalum atarkaka) unkalil ovvoru kuttattil iruntum cilar mattiram purappattal potata? (Avarkal markka visayattaik karru) tankal makkalitam tirumpi vantu avarkalukku(t tankal karrataik kuri) accamutti eccarikkai ceyvarkal. (Uril iruppavarkal) eccarikkaiyaka iruntu (tankal makkalaik kattuk) kolvarkal
Surah At-Taubah, Verse 122
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
Nampikkaiyalarkale! Pakaimaiyaiyum, visamattanattaiyum velippatuttukinra unkalai atuttirukkum nirakarippavarkalutan por puriyunkal. Avarkal unkalitam katumaiyaiye kanaventum. Niccayamaka allah iraiyaccam utaiyavarkalutan irukkiran enpatai urutiyaka arintu kollunkal
Surah At-Taubah, Verse 123
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
oru (putiya) attiyayam arulappattal ‘‘unkalil yarutaiya nampikkaiyai itu atikappatuttiyatu?'' Enru ketkakkutiyavarkalum avarkalil palar irukkinranar. Meyyakave evarkal nampikkaik kontirukkirarkalo avarkalutaiya nampikkaiyai (itu) atikappatuttiye vittatu. Itaip parri avarkal makilcciyataikinranar
Surah At-Taubah, Verse 124
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
anal, evarkalutaiya ullankalil noy irukkirato avarkalutaiya (ullankalilulla) acuttattutan melum acuttattaiye (atu) atikarittu vittatu! Avarkal nirakarittavarkalakave irantum vittanar
Surah At-Taubah, Verse 125
أَوَلَا يَرَوۡنَ أَنَّهُمۡ يُفۡتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٖ مَّرَّةً أَوۡ مَرَّتَيۡنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمۡ يَذَّكَّرُونَ
ovvor antilum oru muraiyo allatu irumuraikalo avarkal ciramattirkullaki cotikkappatukinranar enpatai avarkal kanavillaiya? Ivvariruntum avarkal pavattai vittuvituvatumillai; nallunarcci peruvatumillai
Surah At-Taubah, Verse 126
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
(putiya) attiyayam onru arulappattal, avarkalil cilar cilarai viraikkap parttu (kannal jatai ceytu) ‘‘unkalai yarum parttuk kontarkalo?'' Enru (kettu) pinnar (ankiruntu) tirumpi vitukinranar. Niccayamaka avarkal (cattiyattai) arintukolla mutiyata makkalaka iruppatanal, allah avarkalutaiya ullankalaiyum tiruppivittan
Surah At-Taubah, Verse 127
لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
(Nampikkaiyalarkale! Nam) tutar oruvar niccayamaka unkalitam vantirukkirar; avar unkalilullavartan. (Unkalukku oru tunpam erpattu) ninkal kastattirkullaki vittal, atu avarukku mikka varuttamakave irukkum. (Avvalavu turam unkal mitu anputaiyavar.) Unkal nanmaiyaiye peritum virumpukiravarakavum, nampikkaiyalar(kalakiya un)kal mitu mikka irakkamum karunaiyum anpum utaiyavarakavum irukkirar
Surah At-Taubah, Verse 128
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ
(napiye itarkup) pinnarum avarkal (um'maip pinparratu) vilakik kontal (avarkalai nokki) kuruviraka ‘‘allahve enakkup potumanavan; avanait tavira vanakkattirkuriya veru iraivanillai; (en kariyankal anaittaiyum) avanitame nan nampikkai vaittu (oppataittu) vitten; avantan makattana ‘arsin' atipati avan
Surah At-Taubah, Verse 129