Surah At-Taubah - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
بَرَآءَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
(muhminkale!) Musrikkukalil (inaivaittu vanankupavarkalil) evarkalutan ninkal utanpatikkai ceytullirkalo, avarkalitamiruntu allahvum, avanutaiya tutarum vilakik kontanar
Surah At-Taubah, Verse 1
فَسِيحُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُخۡزِي ٱلۡكَٰفِرِينَ
ninkal nanku matankal (varaiyil) ip pumiyil currit tiriyunkal; niccayamaka ninkal allahvait torkatikka mutiyatavarkal enpataiyum, niccayamaka allah kahpirkalai ilivu patuttuvan enpataiyum ninkal (urutiyaka) arintu kollunkal
Surah At-Taubah, Verse 2
وَأَذَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَوۡمَ ٱلۡحَجِّ ٱلۡأَكۡبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ وَرَسُولُهُۥۚ فَإِن تُبۡتُمۡ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
Allahvum, avanutaiya tutarum musrikkukalutan (ceytirunta utanpatikkaiyai) vittum niccayamaka vilakik kontarkal enpatai hajjul akpar (maperum hajjutaiya) nalil manitarkalukku allahvum avanutaiya tutarum velippataiyaka arivikkinranar; enave ninkal (inaivaippatiliruntu manantirunti) vilakik kontal atu unkalukke nalamakum; ninkal (cattiyattai) purakkanittu vittal niccayamaka ninkal allahvait torkatikka mutiyatavarkal enpatai (urutiyaka) arintu kollunkal. (Napiye!) Nirakaripporukku novinai tarum vetanai irukkiratu enru nir nanmarayam kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 3
إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ثُمَّ لَمۡ يَنقُصُوكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَمۡ يُظَٰهِرُواْ عَلَيۡكُمۡ أَحَدٗا فَأَتِمُّوٓاْ إِلَيۡهِمۡ عَهۡدَهُمۡ إِلَىٰ مُدَّتِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
anal, ninkal utanpatikkai ceytu konta inta musrikkukalil, etaiyum kuraittu vitamalum, unkalukku virotamaka evarukkum utavi ceyyamalum irukkinrarkalo avarkalait tavira avarkalukku avarkalin utanpatikkaiyai avarkalin kalak ketuvaraiyil puranamaka niraiverrunkal - niccayamaka allah payapaktiyutaiyorai necikkinran
Surah At-Taubah, Verse 4
فَإِذَا ٱنسَلَخَ ٱلۡأَشۡهُرُ ٱلۡحُرُمُ فَٱقۡتُلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡ وَخُذُوهُمۡ وَٱحۡصُرُوهُمۡ وَٱقۡعُدُواْ لَهُمۡ كُلَّ مَرۡصَدٖۚ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
(por vilakkappatta tulkahta, tul'hajju, muharram, rajapu akiya nanku) cankakaimikka matankal kalintu vittal musrikkukalaik kanta itankalil vettunkal, avarkalaip pitiyunkal; avarkalai murrukaiyitunkal, ovvoru patunkumitattilum avarkalaik kurivaittu utkarntirunkal - anal avarkal (manattirunti tam pavankaliliruntu) tavpa ceytu mintu, tolukaiyaiyum kataippitittu (elaivariyakiya) jakattum (muraippatik) kotuttu varuvarkalanal (avarkalai) avarkal valiyil vittuvitunkal - niccayamaka allah mikka mannipponakavum, kirupaiyutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 5
وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ
(Napiye!) Musrikkukalil yarenum um'mitam pukalitam teti vantal, allahvutaiya vacanankalai avar ceviyerkum varaiyil avarukku apayamalippiraka atan pin avarai avarukkup patukappuk kitaikkum veru itattirku (pattiramaka) anuppuviraka - enenral avarkal niccayamaka ariyata camukattinaraka irukkirarkal
Surah At-Taubah, Verse 6
كَيۡفَ يَكُونُ لِلۡمُشۡرِكِينَ عَهۡدٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِۦٓ إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّمۡ عِندَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ فَمَا ٱسۡتَقَٰمُواْ لَكُمۡ فَٱسۡتَقِيمُواْ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
allahvitattilum, avanutaiya tutaritattilum musrikkukalukku eppati utanpatikkai irukka mutiyum? Anal, ninkal masjitul haram (kahpattullah) mun (evarkalutan) utanpatikkai ceytu kontirkalo, avarkalait tavira avarkal (tam utanpatikkaippati) unkalutan nermaiyaka natantu kollumvarai ninkalum avarkalutan nermaiyaka natantukollunkal - niccayamaka allah payapaktiyutaiyorai necikkinran
Surah At-Taubah, Verse 7
كَيۡفَ وَإِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ لَا يَرۡقُبُواْ فِيكُمۡ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ يُرۡضُونَكُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَتَأۡبَىٰ قُلُوبُهُمۡ وَأَكۡثَرُهُمۡ فَٰسِقُونَ
(eninum avarkalutan) eppati (utanpatikkai irukka mutiyum?) Unkal mel avarkal verri kontal unkalitaiye ulla uravin muraiyaiyum, (unkalitaiye irukkum) utanpatikkaiyaiyum avarkal porutpatuttuvateyillai avarkal tam vay(moli)kalaik kontu(tan) unkalait tiruptipatuttukirarkal; anal avarkalin ullankal (atanai) marukkinrana - avarkalil perumpalor pavikalaka irukkinranar
Surah At-Taubah, Verse 8
ٱشۡتَرَوۡاْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلٗا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avarkal allahvin vacanankalaic corpavilaikku virkinranar. Innum avanutaiya pataiyiliruntu (makkalait) tatukkirarkal - niccayamaka avarkal ceytu kontirunta kariyankal mikavum kettavai
Surah At-Taubah, Verse 9
لَا يَرۡقُبُونَ فِي مُؤۡمِنٍ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُعۡتَدُونَ
avarkal enta muhminin visayattilum uravaiyum utanpatikkaiyaiyum porutpatutta mattarkal; melum avarkale varampu miriyavarkal avarkal
Surah At-Taubah, Verse 10
فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَإِخۡوَٰنُكُمۡ فِي ٱلدِّينِۗ وَنُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
Ayinum avarkal tavpa ceytu (manantirunti tam tavarukaliliruntu vilaki) tolukaiyaik kataippatittu, jakattaiyum (muraiyaka) kotuttu varuvarkalanal, avarkal unkalukku markkac catotararkale nam arivulla camukattinarukku (nam) vacanankalai vilakkukirom
Surah At-Taubah, Verse 11
وَإِن نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُم مِّنۢ بَعۡدِ عَهۡدِهِمۡ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمۡ فَقَٰتِلُوٓاْ أَئِمَّةَ ٱلۡكُفۡرِ إِنَّهُمۡ لَآ أَيۡمَٰنَ لَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَنتَهُونَ
avarkalutaiya utanpatikkaikkuppin, tam cattiyankalutaiya markkattaip parriyum ilittuk kurai colli kontu irupparkalanal, avarkal (merkuriya ceyalkaliliruntu) vilakik kolvatarkaka nirakarippavarkalin talaivarkalutan por puriyunkal; enenil avarkalukku niccayamaka oppantankal (enru etuvum) illai
Surah At-Taubah, Verse 12
أَلَا تُقَٰتِلُونَ قَوۡمٗا نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ وَهَمُّواْ بِإِخۡرَاجِ ٱلرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٍۚ أَتَخۡشَوۡنَهُمۡۚ فَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَوۡهُ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
tankalutaiya cattiya utanpatikkaikalai murittuk kontu, (nam) tutarai (uraivittu) veliyerravum tittamitta makkalutan ninkal por puriya ventama? Avarkale (vakkuruti miri unkalait takka) mutal muraiyaka tuvankinar; ninkal avarkalukku ancukirirkala? (Appatiyalla!) Ninkal muhminkalaka iruppirkalanal, ninkal ancuvatarku takutiyutaiyavan allah oruvanetan
Surah At-Taubah, Verse 13
قَٰتِلُوهُمۡ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ بِأَيۡدِيكُمۡ وَيُخۡزِهِمۡ وَيَنصُرۡكُمۡ عَلَيۡهِمۡ وَيَشۡفِ صُدُورَ قَوۡمٖ مُّؤۡمِنِينَ
ninkal avarkalutan por puriyunkal; unkalutaiya kaikalaik konte allah avarkalukku vetanaiyalittu avarkalai ilivu patutti, avarkalukketiraka avan unkalukku utavi (ceytu avarkal mel verri kollac) ceyvan. Innum muhminkalin itayankalukku arutalum alippan
Surah At-Taubah, Verse 14
وَيُذۡهِبۡ غَيۡظَ قُلُوبِهِمۡۗ وَيَتُوبُ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
avarkalutaiya itayankalilulla kopattaiyum pokki vituvan; tan natiyavarin tavpavai (mannippuk korutalai) erruk kolkiran. Allah (ellam) arintavanakavum, (purana) nanamutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 15
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تُتۡرَكُواْ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَلَمۡ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَا رَسُولِهِۦ وَلَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَلِيجَةٗۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
(Muhminkale!) Unkalil yar (allahvin pataiyil) por ceytanar enpataiyum; allahvaiyum, avanutaiya tutaraiyum, muhminkalaiyum tavira (veru evaraiyum) antaranka nanparkalaka akkik kollavillai enpataiyum, allah (unkalaic cotittu) ariyata nilaiyil, ninkal vittuvitap patuvirkal enru ninaikkirirkala? Allah ninkal ceypavarrai(yellam nanku) arintavanakave irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 16
مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ
kuhprin' mitu tankale catci collik kontirukkum, inta musrikkukalukku allahvin masjitukalaip paripalanam ceyya urimaiyillai avarkalutaiya (nar)karumankal (yavum palan taratu) alintuvittana - avarkal enrenrum narakattil tankivituvarkal
Surah At-Taubah, Verse 17
إِنَّمَا يَعۡمُرُ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَلَمۡ يَخۡشَ إِلَّا ٱللَّهَۖ فَعَسَىٰٓ أُوْلَـٰٓئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ
allahvin masjitukalaip paripalanam ceyyakkutiyavarkal, allahvin mitum irutinal mitum iman kontu tolukaiyaik kataippitittu jakkattai (muraiyakak) kotuttu allahvait tavira veretarkum ancatavarkaltam - ittakaiyavarkatam niccayamaka ner vali perravarkalil avarkal
Surah At-Taubah, Verse 18
۞أَجَعَلۡتُمۡ سِقَايَةَ ٱلۡحَآجِّ وَعِمَارَةَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ كَمَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَجَٰهَدَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ لَا يَسۡتَوُۥنَ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(iman kollata nilaiyil) hajikalukkut tannir pukattuvoraiyum kahpattullavai (punitappalliyai) nirvakam ceyvoraiyum allahvin mitum irutinal mitum iman kontu, allahvin pataiyil arappor purintorukkuc camamaka akkivittirkala? Allahvin camukattil (ivviruvarum) camamaka mattarkal - aniyayakkararkalai allah nervaliyil celuttamattan
Surah At-Taubah, Verse 19
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
evarkal iman kontu, tam nattai vittum veliyerit tam celvankalaiyum uyirkalaiyum tiyakam ceytu allahvin pataiyil arappor ceytarkalo, avarkal allahvitam pataviyal makattanavarkal melum avarkaltam verriyalarkal
Surah At-Taubah, Verse 20
يُبَشِّرُهُمۡ رَبُّهُم بِرَحۡمَةٖ مِّنۡهُ وَرِضۡوَٰنٖ وَجَنَّـٰتٖ لَّهُمۡ فِيهَا نَعِيمٞ مُّقِيمٌ
Avarkalukku avarkalutaiya iraivan tannutaiya kirupaiyaiyum, tirupporuttattaiyum (alittu) cuvanapatikalaiyum (taruvataka) nanmarayam kurukiran; anku avarkalukku nirantaramana pakkiyankaluntu
Surah At-Taubah, Verse 21
خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
avarril avarkal enrenrum tankuvarkal, niccayamaka allahvitattil (avarkalukku) makattana (nar) kuli untu
Surah At-Taubah, Verse 22
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَابَآءَكُمۡ وَإِخۡوَٰنَكُمۡ أَوۡلِيَآءَ إِنِ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡكُفۡرَ عَلَى ٱلۡإِيمَٰنِۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
iman kontavarkale! Unkal tantaimarkalum unkal cakotararkalum, imanai vittu kuhprai necipparkalanal, avarkalai ninkal patukappalarkalaka etuttuk kollatirkal. Unkalil yarenum avarkalai patukappalarkalaka etuttuk kontal, avarkal tan aniyayakkararkal avarkal
Surah At-Taubah, Verse 23
قُلۡ إِن كَانَ ءَابَآؤُكُمۡ وَأَبۡنَآؤُكُمۡ وَإِخۡوَٰنُكُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ وَعَشِيرَتُكُمۡ وَأَمۡوَٰلٌ ٱقۡتَرَفۡتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٞ تَخۡشَوۡنَ كَسَادَهَا وَمَسَٰكِنُ تَرۡضَوۡنَهَآ أَحَبَّ إِلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٖ فِي سَبِيلِهِۦ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
(napiye!) Nir kurum; unkalutaiya tantaimarkalum, unkalutaiya pillaikalum, unkalutaiya cakotararkalum, unkalutaiya manaivimarkalum, unkalutaiya kutumpattarkalum, ninkal tirattiya celvankalum, nastam (enke) erpattu vitumo enru ninkal ancukinra (unkal) viyaparamum, ninkal viruppattutan vacikkum vitukalum, allahvaiyum avan tutaraiyum, avanutaiya valiyil arappor purivataiyum vita unkalukku piriyamanavaiyaka irukkumanal, allah avanutaiya kattalaiyai (vetanaiyai)k kontuvaruvatai etirparttu irunkal - allah pavikalai nervaliyil celuttuvatillai
Surah At-Taubah, Verse 24
لَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٖ وَيَوۡمَ حُنَيۡنٍ إِذۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡ كَثۡرَتُكُمۡ فَلَمۡ تُغۡنِ عَنكُمۡ شَيۡـٔٗا وَضَاقَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ ثُمَّ وَلَّيۡتُم مُّدۡبِرِينَ
niccayamaka allah unkalukkup pala porkkalankalil utavi ceytirukkinran; (ninaivu kurunkal;) anal hunain (por natanta) anru. Unkalaip perumakilcci kollac ceyta unkalutaiya atikamana (makkal) tokai unkalukku evvitap palanum alikkavillai, (mikavum) paranta pumi unkalukku (appotu) curukkamakivittatu. Anriyum ninkal purankattip pinvankalanirkal
Surah At-Taubah, Verse 25
ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Pinnar allah tannutaiya tutar mitum, muhminkal mitum tannutaiya cantiyai irakkiyarulinan; ninkal parkka mutiyap pataikalaiyum irakki vaittan. (Atan mulam) nirakaripporai vetanaik kullakkinan - innum ituve nirakaripporin kuliyakum
Surah At-Taubah, Verse 26
ثُمَّ يَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
allah itarkup pinnar, tan natiyavarukku (avarkal manantirunti mannippuk korinal) mannippalikkinran; allah mikka mannippavanakavum, kirupai ceypavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 27
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِكُونَ نَجَسٞ فَلَا يَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
iman kontavarkale! Niccayamaka inai vaittu vanankuvor acuttamanavarkale atalal, avarkalin ivvantirkup pinnar cankai mikunta ip palliyai (kahpattullahvai) avarkal nerunkak kutatu (atanal unkalukku) varumai vantu vitumo enru ninkal payantirkalayin - allah natinal - avan ati cikkiram avan tan arulal unkalaic celvantarkalakki vituvan - niccayamaka allah (ellam) arintavanakavum, nanamutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 28
قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ
vetam arulapperravarkalil evarkal allahvin mitum, iruti nalin mitum iman kela; lamalum, allahvum, avanutaiya tutarum haram akkiyavarrai haram enak karutamalum, unmai markkattai oppuk kollamalum irukkirarkalo. Avarkal (tam) kaiyal kilppatitalutan jisya (ennum kappam) kattum varaiyil avarkalutan por puriyunkal
Surah At-Taubah, Verse 29
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
yutarkal (napi) ujairai allahvutaiya makan elru kurukirarkal; kiristavarkal (isa) masihai allahvutaiya makan enru kurukirarkal; itu avarkal vaykalal kurum kurreyakum; ivarkalukku, munnirunta nirakaripporin kurrukku ivarkal ottuppokirarkal; allah avarkalai alippanaka! Enke tiruppappatukirarkal
Surah At-Taubah, Verse 30
ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
Avarkal allahvai vittum tam patirikalaiyum, tam canniyacikalaiyum maryamutaiya makanakiya masihaiyum teyvankalakkik kolkinranar; anal avarkale ore iraivanait tavira (verevaraiyum) vanankakkutatenre kattalaiyitappattullarkal; vanakkattirkuriyavan avananri veru iraivan illai - avan avarkal inaivaippavarrai vittum mikavum paricuttamanavan
Surah At-Taubah, Verse 31
يُرِيدُونَ أَن يُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
tam vaykalaik konte allahvin oliyai (uti) anaittuvita avarkal virumpukinrarkal - anal kahpirkal verutta potilum allah tan oliyai purttiyakki vaikkamal irukka mattan
Surah At-Taubah, Verse 32
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
avane tan tutarai ner valiyutanum, cattiya markkattutanum anuppi vaittan - musrikkukal (inai vaippavarkal, im'markkattai) verutta potilum, ella markkankalaiyum itu mikaikkumaru ceyyave (avvaru tan tutaraiyanuppinan)
Surah At-Taubah, Verse 33
۞يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡأَحۡبَارِ وَٱلرُّهۡبَانِ لَيَأۡكُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡبَٰطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۗ وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
iman kontavarkale! Niccayamaka (avarkalutaiya) patirikalilum, canniyacikalilum anekar makkalin cottukkalait tavarana muraiyila; cappitukirarkal; melum allahvin pataiyai vittum (makkalait) tatukkirarkal; innum evarkal ponnaiyum, velliyaiyum cemittu vaittuk kontu avarrai allahvin pataiyil celavitatirukkinrarkalo (napiye!) Avarkalukku novinai ceyyum vetanai untu enru nanmarayam kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 34
يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ
(napiye! Avarkalukku nir anta nalai ninaivuttuviraka!) Anta nalil (avarkal cemittu vaitta celvattai) naraka neruppilittuk kaycci, ataik kontu avarkalutaiya nerrikalilum vilappurankalilum, mutukukalilum cutu potappatum - (innum)"itu tan ninkal unkalukkakac cemittu vaittatu - akave ninkal cemittu vaittataic cuvaittup parunkal" (enru kurappatum)
Surah At-Taubah, Verse 35
إِنَّ عِدَّةَ ٱلشُّهُورِ عِندَ ٱللَّهِ ٱثۡنَا عَشَرَ شَهۡرٗا فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ يَوۡمَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ مِنۡهَآ أَرۡبَعَةٌ حُرُمٞۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُۚ فَلَا تَظۡلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمۡۚ وَقَٰتِلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ كَآفَّةٗ كَمَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ كَآفَّةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
Niccayamaka allahvitattil allahvutaiya (pativup) puttakattil vanankalaiyum pumiyaiyum pataitta nalilirunte matankalin ennikkai pannirantu akum - avarril nanku (matankal) punitamanavai itu tan nerana markkamakum - akave am'matankalil (por ceytu) unkalukku ninkale tinkilaittuk kollatirkal; inai vaippavarkal unkal anaivarutanum por purivatu pol puriyunkal. Niccayamaka allah payapaktiyutaiyorutaneye irukkinran enpatai arintu kollunkal
Surah At-Taubah, Verse 36
إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطِـُٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
(por ceyyakkutatu enru tatukkappatta im'matankalai avarkal tankal viruppappati) munnum pinnum akkuvatellam kuhprai (nirakarippai)ye atikappatuttukiratu itanal nirakarippavarkale vali ketukkap patukinranar. Enenil oru varutattil a(m'matankalil por puriva)tai anumatikkap pattatakak kolkirarkal;) marroru varutattil atait tatuttu vitukinranar. Itarku karanam (tankal tatuttulla matankalin ennikkaiyai) allah tatuttirukkum matankalin ennikkaikkuc cariyakki, allah tatuttirukkum matankalai tankal akumakkik kolvatarkakattan. Avarkalin (it)ticceyalkal avarkalukku (saittanal) alakakkappattuvittana allah, kahpirkal kuttattai ner valiyil celutta mattan
Surah At-Taubah, Verse 37
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَا لَكُمۡ إِذَا قِيلَ لَكُمُ ٱنفِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱثَّاقَلۡتُمۡ إِلَى ٱلۡأَرۡضِۚ أَرَضِيتُم بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ فَمَا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ
iman kontavarkale! Allahvin pataiyil (porukkup purappattuc) cellunkal enru unkalukkuk kurappattal, ninkal pumiyin pakkam cayntu vitukirirkale unkalukku unna nerntu vittatu? Marumaiyaivita ivvulaka valkkaiyaik konte ninkal tiruptiyataintu vittirkala? Marumai(yin valkkai)kku munpu ivvulaka valkkaiyin inpam mikavum arpamanatu
Surah At-Taubah, Verse 38
إِلَّا تَنفِرُواْ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا وَيَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيۡـٔٗاۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
Ninkal (avvaru purappattuc) cellavillaiyanal, (allah) unkalukku novinai mikka vetanai kotuppan; ninkal allata veru camukattai marri (unkalitattil amaittu) vituvan. Ninkal avanukku yatoru tinkum ceyya mutiyatu - allah ellap porutkal mitum perarral utaiyonaka irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 39
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
(nam tutarakiya) avarukku ninkal utavi ceyya vittal, (avarukku yatoru ilappumillai) nirakarippavarkal avarai urai vittu veliyerriyapotu niccayamaka allah avarukku utavi ceyte irukkinran; kukaiyil iruvaril oruvaraka irunta potu, (nam tutar) tam tolaritam, "kavalaippatatirkal; niccayamaka allah nam'mutan irukkinran" enru kurinar. Appotu avar mitu allah tan cantiyai irakki vaittan; melum ninkal parkka mutiyap pataikalaik kontu avaraip palappatuttinan; nirakaripporin vakkaik kilakkinan; enenil allahvin vakkuttan (eppotum) melonkum - allah mikaittavan, nanamikkavan
Surah At-Taubah, Verse 40
ٱنفِرُواْ خِفَافٗا وَثِقَالٗا وَجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
ninkal corpa(mana port talavata)nkalaik kontiruntalum cari, niraiya(p port talavatankalaik) kontiruntalum cari, ninkal purappattu, unkal porutkalaiyum, uyirkalaiyum kontu allahvin pataiyil arappor puriyunkal - ninkal arintavarkalaka iruntal, ituve unkalukku mikavum nallatu
Surah At-Taubah, Verse 41
لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ وَسَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسۡتَطَعۡنَا لَخَرَجۡنَا مَعَكُمۡ يُهۡلِكُونَ أَنفُسَهُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
(Napiye! Porp pirayanam) natuttaramana pirayanamakavum (atil kitaikkum verrip porulkal) elitil (perappatum verrip) porulakavum iruntal avarkal um'maip pinparriyirupparkal. Eninum (pork)kalam turamaka irukkinratu. Nankal cakti perriruntal unkalutan purappattiruppom" enru allahvin mitu anaiyitukirarkal. Avarkal tankalaiye alittuk kolkinranar, niccayamaka avarkal poyyarkal enpatai allah arivan
Surah At-Taubah, Verse 42
عَفَا ٱللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعۡلَمَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
(napiye!) Allah um'mai mannit tarulvanaka! Avarkalil unmai connavarkal yar, poyyarkal yar enpatai nir telivaka arivatarkumun en avarkalukku (porukku purappatatirukka) anumatiyalittirkal
Surah At-Taubah, Verse 43
لَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ
allahvin mitum, iruti nalin mitum iman kontavarkal, tankal porutkalaiyum uyirkalaiyum arppanam ceytu, por puriyamalirukka um'mitam anumati ketkavemattarkal - payapaktiyutaiyavarkalai allah nanku arivan
Surah At-Taubah, Verse 44
إِنَّمَا يَسۡتَـٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱرۡتَابَتۡ قُلُوبُهُمۡ فَهُمۡ فِي رَيۡبِهِمۡ يَتَرَدَّدُونَ
(poril kalantukollatirukka) um'mitam anumati ketpavarkal ellam allahvin mitum, irutinal mitum iman kollatavarkaltam; avarkalutaiya irutayankal tankal cantekattileye irukkinrana akave, avarkal tam cantekankalinale (inkumankum) ulalukinranar
Surah At-Taubah, Verse 45
۞وَلَوۡ أَرَادُواْ ٱلۡخُرُوجَ لَأَعَدُّواْ لَهُۥ عُدَّةٗ وَلَٰكِن كَرِهَ ٱللَّهُ ٱنۢبِعَاثَهُمۡ فَثَبَّطَهُمۡ وَقِيلَ ٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
avarkal (porukkup) purappata natiyiruntal, atarku ventiya tayarippukalaic ceytirupparkal; eninum avarkal purappatuvatai allah veruttu, avarkal purappatatavaru tatai ceytuvittan; (poril kalantu kolla mutiyap penkal, mutiyavarkalaippol)"tankupavarkalutan, ninkalum tankivitunkal" enru (avarkalukku) kurappattatu
Surah At-Taubah, Verse 46
لَوۡ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمۡ إِلَّا خَبَالٗا وَلَأَوۡضَعُواْ خِلَٰلَكُمۡ يَبۡغُونَكُمُ ٱلۡفِتۡنَةَ وَفِيكُمۡ سَمَّـٰعُونَ لَهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ
Unkalotu avarkal purappattiruntal kulappattait tavira (veretaiyum) unkalukku avarkal atikappatuttiyirukka mattarkal, melum unkalukkitaiye kolmutti irupparkal. Kulappattaiyum unkalukku virumpiyirupparkal. Avarkalin (kurrai) ceviyerpavarkalum unkalil irukkirarkal; allah aniyayakkararkalai arintavanaka irukkiran
Surah At-Taubah, Verse 47
لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ ٱلۡأُمُورَ حَتَّىٰ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَظَهَرَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
niccayamaka itarku munnarum avarkal kulappattai virumpiyirukkirarkal. Umatu kariyankalai purattiyum irukkirarkal. Mutivil cattiyam vantatu. Avarkal verukkak kutiyavarkalaka ulla nilaiyil allahvutaiya kariyam (markkam) melonkiyatu
Surah At-Taubah, Verse 48
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ ٱئۡذَن لِّي وَلَا تَفۡتِنِّيٓۚ أَلَا فِي ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
(vittileye tankiyirukka) enakku anumati tarunkal; ennai cotanaikku ullakkatirkal" enru colvorum avarkalitaiye irukkirarkal; avarkal cotanaiyilanro vilntuvittarkal. Melum niccayamaka narakam kahpirkalai (ellap pakkankaliliruntum) curri valaittuk kollum
Surah At-Taubah, Verse 49
إِن تُصِبۡكَ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡۖ وَإِن تُصِبۡكَ مُصِيبَةٞ يَقُولُواْ قَدۡ أَخَذۡنَآ أَمۡرَنَا مِن قَبۡلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمۡ فَرِحُونَ
umakku etavatu oru nanmai erpattal, atu avarkalukkut tukkattait tarukinratu umakku etavatu tunpam erpattal, avarkal"niccayamaka nankal enkalutaiya kariyattil munnare eccarikkaiyaka iruntu kontom" enru kurivittu mikka makilcciyutan (um'mai vittuc) cenru vitukirarkal
Surah At-Taubah, Verse 50
قُل لَّن يُصِيبَنَآ إِلَّا مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَنَا هُوَ مَوۡلَىٰنَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
orupotum allah vitittatait tavira (veru onrum) enkalai anukatu avan tan enkalutaiya patukavalan" enru (napiye!) Nir kurum; muhminkal allahvin mite purana nampikkai vaipparkalaka
Surah At-Taubah, Verse 51
قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَيَيۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمۡ أَن يُصِيبَكُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَيۡدِينَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ
(Napiye!) Nir kuruviraka"(verri allatu vira maranam akiya) iru alakiya nanmaikalil onrait tavira veru etaiyum ninkal enkalukkaka etirparkka mutiyuma?" Anal unkalukko allah tannitattilirunto allatu enkal kaikalinalo vetanaiyai alippan elru nankal etirparkkirom - akave ninkal etirparttirunkal, nankalum unkalotu etirparttirukkinrom
Surah At-Taubah, Verse 52
قُلۡ أَنفِقُواْ طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمۡ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
(napiye!) Nir kurum; "ninkal virupputano, allatu verupputano (tarmattirkuc) celavu ceytalum atu unkalitamiruntu erruk kollappatamattatu - enenil niccayamaka ninkal pavam ceyyum kuttattarakave irukkinrirkal
Surah At-Taubah, Verse 53
وَمَا مَنَعَهُمۡ أَن تُقۡبَلَ مِنۡهُمۡ نَفَقَٰتُهُمۡ إِلَّآ أَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَبِرَسُولِهِۦ وَلَا يَأۡتُونَ ٱلصَّلَوٰةَ إِلَّا وَهُمۡ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
avarkalutaiya tanankal erruk kollappatatu enru (allah) tatuttiruppatarkuk karanam yatenil; avarkal allahvaiyum, avan tutaraiyum nirakarittarkal; melum mikac cataintavarkalakaveyanri tolukaikku avarkal varuvatillai. Innum avarkal verupputaneyanri tanankal ceyvatillai
Surah At-Taubah, Verse 54
فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
avarkalutaiya celvankalum, avarkalutaiya makkal (perukkamum) um'mai accariyappatutta ventam; allah avarraik kontu ivvulaka valkkaiyileye avarkalai vetanai ceyyavum, avarkal kahpirkalaka irukkira nilaiyil avarkalutaiya uyirkal pirivataiyum natukiran
Surah At-Taubah, Verse 55
وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ وَلَٰكِنَّهُمۡ قَوۡمٞ يَفۡرَقُونَ
niccayamakat tankalum unkalaic carntavarkale enru allahvinmitu cattiyam ceytu colkinranar; avarkal unkalaic carntavarkal allar; enralum avarkal payanta kuttattinartan
Surah At-Taubah, Verse 56
لَوۡ يَجِدُونَ مَلۡجَـًٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَيۡهِ وَهُمۡ يَجۡمَحُونَ
or otunkum itattaiyo, allatu kukaikalaiyo, allatu oru curankattaiyo avarkal kanparkalayin (um'mai vittu) atan pakkam viraintu otivituvarkal
Surah At-Taubah, Verse 57
وَمِنۡهُم مَّن يَلۡمِزُكَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ يُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ يَسۡخَطُونَ
(Napiye!) Tanankal visayattil (parapatcam utaiyavar) enru um'maik kurai kurupavarum avarkalil irukkirarkal; anal avarriliruntu avarkalukkum oru panku kotukkappattal tiruptiyataikinrarkal - appati avarriliruntu kotukkappatavillaiyanal, avarkal attiram kolkirarkal
Surah At-Taubah, Verse 58
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَيُؤۡتِينَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ
allahvum avanutaiya turum avarkalukkuk kotuttataik kontu tiruptiyataintu, "allah namakkup potumanavan! Allahvum, avanutaiya tutarum avan arutkotaiyiliruntu namakku melum alipparkal; niccayamaka nam allahvaiye virumpakkutiyavarkal" enru kuriyirupparkalanal (atu avarkalukku nanmaiyaka irukkum)
Surah At-Taubah, Verse 59
۞إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
(jakat ennum) tanankal tarittirarkalukkum, elaikalukkum, tanattai vacul ceyyum uliyarkalukkum, islattin pal avarkal ullankal irkkappatuvatarkakavum, atimaikalai vitutalai ceyvatarkakavum, katan pattiruppavarkalukkum, allahvin pataiyil (por purivorukkum), valippokkarkalukkume uriyavai. (Itu) allah vititta katamaiyakum - allah (yavum) aripavan, mikka nanamutaiyon
Surah At-Taubah, Verse 60
وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَيۡرٖ لَّكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَيُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
(inta napiyitam yar etaic connalum) avar kettuk kolpavarakave irukkirar enakkuri napiyaittunpuruttuvorum avarkalil irukkirarkal; (napiye!) Nir kurum; "(napi avvaru) ceviyerpatu unkalukke nanmaiyakum. Avar allahvai nampukirar; muhminkalaiyum nampukirar; anriyum unkalil iman kontavarkal mitu avar karunaiyutaiyorakavum irukkinrar." Enave evarkal allahvin tutarai tunpuruttukirarkalo, avarkalukku novinai tarum vetanaiyuntu
Surah At-Taubah, Verse 61
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ لِيُرۡضُوكُمۡ وَٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَحَقُّ أَن يُرۡضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ
(Muhminkale!) Unkalait tiruptippatuttuvatarkaka unkalitattil avarkal allahvin mitu cattiyam ceykirarkal; avarkal (unmaiyakave) muhminkalaka iruntal, avarkal tiruptip patutta mikavum takutiyutaiyavarkal allahvum, avanutaiya rasulum tan
Surah At-Taubah, Verse 62
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّهُۥ مَن يُحَادِدِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَأَنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدٗا فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡخِزۡيُ ٱلۡعَظِيمُ
evar allahvukkum avanatu rasulukkum virotam ceykinraro niccayamaka avarukkuttan naraka neruppu irukkiratu enpatai avar arintu kollavilalaiya? Avar atil enrenrum tankiyiruppar - itu perum ilivakum
Surah At-Taubah, Verse 63
يَحۡذَرُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيۡهِمۡ سُورَةٞ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلِ ٱسۡتَهۡزِءُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ مُخۡرِجٞ مَّا تَحۡذَرُونَ
munahpikkukal (nayavancakarkal) tam ullankalil maraittu vaittiruppavarrai avarkalukku unarttivitakkutiya or attiyayam irakki vaikkappatumo ena ancukirarkal - (napiye!) Nir kurum; " ninkal parikacam ceytu konte irunkal. Ninkal ancik kontiruppatai niccayamaka allah velippatuttupavanakave irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 64
وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ
(itaipparri) nir avarkalaik kettal, avarkal, "nankal verumane vivatittuk kontum, vilaiyatikkontumtan iruntom" enru niccayamakak kuruvarkal. "Allahvaiyum, avan vacanankalaiyum, avan tutaraiyuma ninkal parikacittuk kontu iruntirkal?" Enru (napiye!) Nir ketpiraka
Surah At-Taubah, Verse 65
لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ إِن نَّعۡفُ عَن طَآئِفَةٖ مِّنكُمۡ نُعَذِّبۡ طَآئِفَةَۢ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
pukal kura ventam, ninkal iman kontapin niccayamaka nirakaripporay vittirkal, nam unkalil oru kuttattarai mannittapotilum, marroru kuttattarai avarkal kurravalikalakave iruppatal nam vetanai ceyvom
Surah At-Taubah, Verse 66
ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ بَعۡضُهُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمُنكَرِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَقۡبِضُونَ أَيۡدِيَهُمۡۚ نَسُواْ ٱللَّهَ فَنَسِيَهُمۡۚ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ
Nayavancakarkalana atavarum, nayavancakarkalana pentirum avarkalil cilar cilaraic cerntavarkal, avarkal pavankalai tunti, nanmaikalai vittum tatupparkal. (Allahvin pataiyil celavu ceyyamal) tam kaikalai mutik kolvarkal; avarkal allahvai marantu vittarkal; akave avan avarkalai marantu vittan - niccayamaka nayavancakarkal pavikale avarkal
Surah At-Taubah, Verse 67
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ هِيَ حَسۡبُهُمۡۚ وَلَعَنَهُمُ ٱللَّهُۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّقِيمٞ
nayavancarkalana atavarukkum, nayavancakarkalana pentirukkum, kahpirkalukkum allah naraka neruppaiye vakkalittullan; atil avarkal nilaiyakat tanki vituvarkal; atuve avarkalukkup potumanatakum; innum allah avarkalaic capittullan - avarkalukku nirantaramana vetanaiyumuntu
Surah At-Taubah, Verse 68
كَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنكُمۡ قُوَّةٗ وَأَكۡثَرَ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا فَٱسۡتَمۡتَعُواْ بِخَلَٰقِهِمۡ فَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِخَلَٰقِكُمۡ كَمَا ٱسۡتَمۡتَعَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُم بِخَلَٰقِهِمۡ وَخُضۡتُمۡ كَٱلَّذِي خَاضُوٓاْۚ أُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
(munahpikkukale! Unkalutaiya nilaimai) unkalukku munniruntavarkalin nilaimaiyai ottirukkiratu avarkal unkalaivita valimai mikkavarkalakavum, celvankalilum, makkalilum mikaittavarkalakavum iruntarkal; (ivvulakil) tankalukkuk kitaitta pakkiyankalaik kontu avarkal cukamataintarkal; unkalukku mun iruntavarkal avarkalukkuriya pakkiyankalal cukam perratu ponru, ninkalum unkalukkuk kitaitta pakkiyankalal cukam perrirkal. Avarkal (vin vivatankalil) mulkikkitantavare ninkalum mulki vittirkal; im'maiyilum, marumaiyilum avarkalutaiya ceyalkal yavum (palanillamal) alintu vittana - avarkaltan nastavalikal
Surah At-Taubah, Verse 69
أَلَمۡ يَأۡتِهِمۡ نَبَأُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَقَوۡمِ إِبۡرَٰهِيمَ وَأَصۡحَٰبِ مَدۡيَنَ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتِۚ أَتَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
Ivarkalukku munnirunta nuhvutaiya camutayam, atu, samututaiya camutayam iprahim utaiya camutayam matyan vacikal, talaikilayp purantupona urar akiyavarkalin varalaru avarkalitam varavillaiya? Avarkalukku (nam anuppiya) avarkalukkuriya (irai) tutarkal telivana attatcikalai kontu vantarkal; (tutarkalai nirakarittatinal avarkal alintanar.) Allah avarkalukku oru tinkum ilaikkavillai eninum avarkal tamakkut tame tinkilaittuk kontarkal
Surah At-Taubah, Verse 70
وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَيُطِيعُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ سَيَرۡحَمُهُمُ ٱللَّهُۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
muhminana ankalum muhminana penkalum oruvarukkoruvar urra tunaivarkalaka irukkinranar; avarkal nallataic ceyya tuntukirarkal; tiyatai vittum vilakkukirarkal; tolukaiyaik kataippatikkirarkal; (elai variyakiya) jakattai (muraiyakak) kotuttuvarukirarkal; allahvukkum avan tutarukkum valip patukirarkal; avarkalukku allah cikkirattil karunai purivan - niccayamaka allah mikaittavanakavum, nanamutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 71
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّـٰتِ عَدۡنٖۚ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ أَكۡبَرُۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
muhminana ankalum muhminana penkalukkum allah cuvanapatikalai vakkalittullan - avarrin kale arukal otikkontirukkinrana avarril avarkal enrenrum irupparkal. (Anta) nittiya cuvanapatikalil avarkalukku unnata malikaikal untu - allahvin tirupti tan mikapperiyatu - atutan makattana verri
Surah At-Taubah, Verse 72
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
napiye! Kahpirkalutanum, munahpikkukalutanum nir arappor ceyviraka melum avarkalai kantippaka natattuviraka (marumaiyil) avarkalutaiya pukalitam narakame - tankumitankalilellam atu mikavum kettatu
Surah At-Taubah, Verse 73
يَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدۡ قَالُواْ كَلِمَةَ ٱلۡكُفۡرِ وَكَفَرُواْ بَعۡدَ إِسۡلَٰمِهِمۡ وَهَمُّواْ بِمَا لَمۡ يَنَالُواْۚ وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦۚ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيۡرٗا لَّهُمۡۖ وَإِن يَتَوَلَّوۡاْ يُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ عَذَابًا أَلِيمٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَمَا لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
Ivarkal niccamayaka'kuhprutaiya' collaic collivittu ataic collave illai enru allahvin mitu cattiyam ceykirarkal; avarkal islam markkattai errukkontapin nirakarittum irukkinranar, (avarkal unkalukkut tinkilaikkak karutit) tankalal ataiya mutiyatataiyum (ataintuvita) muyanranar; allahvum avanutaiya tutarum avanutaiya arutkotaiyinal avarkalaic cimankalakkiyatarkakava (ivvaru) palivanka murpattanar? Enave avarkal (tam tavariliruntu) milvarkalanal, avarkalukku nanmaiyaka irukkum; anal avarkal purakkanittal, allah avarkalai novinai mikka vetanai kontu im'maiyilum, marumaiyilum vetanai ceyvan; avarkalukkup patukavalano, utaviyalano ivvulakil evarum illai
Surah At-Taubah, Verse 74
۞وَمِنۡهُم مَّنۡ عَٰهَدَ ٱللَّهَ لَئِنۡ ءَاتَىٰنَا مِن فَضۡلِهِۦ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
avarkalil cilar, "allah tan arutkotaiyiliruntu namakku(c celvattai) alittatal meyyakave nam (taralamana tana) tarmankal ceytu, nallatiyarkalakavum akivituvom" enru allahvitam vakkuruti ceytarkal
Surah At-Taubah, Verse 75
فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ
(avvare) avan avarkalukkut tan arutkotaiyiliruntu valankiyapotu, atil avarkal ulopittanam ceytu, avarkal purakkanittavarkalaka pin vankivittanar
Surah At-Taubah, Verse 76
فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ يَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ
enave, avarkal allahvitam ceyta vakkurutikku maru ceytatalum; avarkal poy collik konte iruntatinalum allah, avarkalutaiya ullankalil tannaic cantikkum (iruti) nal varaiyil nayavancakattaip pottuvittan
Surah At-Taubah, Verse 77
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ
avarkalutaiya irakaciya ennankalaiyum, avarkalutaiya antaranka alocanaikalaiyum allah arivan enpataiyum; innum, maraivanavarrai ellam niccayamaka allah nanku aripavanaka irukkinran enpataiyum avarkal ariyavillaiya
Surah At-Taubah, Verse 78
ٱلَّذِينَ يَلۡمِزُونَ ٱلۡمُطَّوِّعِينَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ وَٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهۡدَهُمۡ فَيَسۡخَرُونَ مِنۡهُمۡ سَخِرَ ٱللَّهُ مِنۡهُمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
I(m munahpikkana)varkal muhminkalil taralamaka tarmam ceypavarkalaiyum (veru porul etuvumillatatal) tankal ulaippai tanamakak kotuppavarkalaiyum kurai kuri, elanamum ceykirarkal. Ivarkalai allah elanam ceykiran. Ivarkalukku novinai tarum vetanaiyum untu
Surah At-Taubah, Verse 79
ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ أَوۡ لَا تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ إِن تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ سَبۡعِينَ مَرَّةٗ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
enenral ivarkal allahvaiyum, avan tutaraiyum nirakarittarkal - ittakaiya pavikalin kuttattai allah nervaliyil celutta mattan
Surah At-Taubah, Verse 80
فَرِحَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ بِمَقۡعَدِهِمۡ خِلَٰفَ رَسُولِ ٱللَّهِ وَكَرِهُوٓاْ أَن يُجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِي ٱلۡحَرِّۗ قُلۡ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّٗاۚ لَّوۡ كَانُواْ يَفۡقَهُونَ
(tapuk poril kalantu kollamal) pintankivittavarkal allahvin tutarukku virotamaka(t tam vitukalil) iruntu kontataip parri makilcciyataikinranar; anriyum allahvin pataiyil tankal porutkalaiyum, uyirkalaiyum arppanam ceytu por purivataiyum veruttu (marravarkalai nokki); "inta veppa (kala)ttil ninkal (porukkuc) cellatirkal" enrum avarkal kurukinranar. Avarkalitam"naraka neruppu innum katumaiyana veppamutaiyatu" enru (napiye!) Nir kuruviraka. (Itai) avarkal vilankiyiruntal (pin tankiyirukka mattarkal)
Surah At-Taubah, Verse 81
فَلۡيَضۡحَكُواْ قَلِيلٗا وَلۡيَبۡكُواْ كَثِيرٗا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
enave avarkal campatittuk kontiruntatarkuk kuliyakak kuraivakave cirikkattum, atikamaka alattum
Surah At-Taubah, Verse 82
فَإِن رَّجَعَكَ ٱللَّهُ إِلَىٰ طَآئِفَةٖ مِّنۡهُمۡ فَٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِلۡخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخۡرُجُواْ مَعِيَ أَبَدٗا وَلَن تُقَٰتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّاۖ إِنَّكُمۡ رَضِيتُم بِٱلۡقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٖ فَٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡخَٰلِفِينَ
(Napiye!) Um'mai allah avarkalil oru kuttattaritam tirumpi varumaru ceytu (um verriyaiyum, porutkalaiyum parttuvittu maru yuttattirkup) purappattu vara um'mitam anumati korinal, nir avarkalitam"ninkal orukkalum ennutan purappatatirkal; innum ennutan cerntu enna virotiyutanum ninkal por ceyyatirkal. Enenil ninkal mutan muraiyil (porukkup purappatamal tan vitukalil) utkarntiruppatait tan poruttamenakkontirkal - enave (ippolutum tam illankalil) tankiyavarkalutaneye iruntu vitunkal" enru kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 83
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَمَاتُواْ وَهُمۡ فَٰسِقُونَ
avarkalil yaravatu oruvar irantu vittal avarukkaka nir orukkalum (janasa) tolukai tolaventam; innum avar kapril (pirarttanaikkaka) nirka ventam; enenral niccayamaka avarkal allahvaiyum, avan tutaraiyum nirakarittup pavikalakave irantarkal
Surah At-Taubah, Verse 84
وَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَأَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
innum avarkalutaiya celvankalum, pillaikalum um'mai accariyappatutta ventam; niccayamaka ivarraik kontu avarkalai ivvulakattileye vetanai ceyyavum, avarkal kahpirkalaka irukkum nilaiyileye avarkalin uyir povataiyum allah virumpukiran
Surah At-Taubah, Verse 85
وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَـٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ
melum, allahvin mitu iman kontu, avanutaiya tutarutan cerntu por puriyunkal" enru etavatu or attiyayam irakkappattal, avarkalil vacatipataitta celvantarkal; "enkalai vittu vitunkal; nankal (porukku varamal) tankiyirupporutan iruntu kolkinrom" enru um'mitam anumati korukinranar
Surah At-Taubah, Verse 86
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
(Poril kalantukakolla mutiyap penkal, mutiyavarkalaippol) pin tankiyavarkalutan irukkave avarkal virumpukirarkal; avarkalutaiya irutayankalmitu muttiraiyitappattu vittatu. Akave (itan ilivai) avarkal vilankik kolla mattarkal
Surah At-Taubah, Verse 87
لَٰكِنِ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ جَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡخَيۡرَٰتُۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
eninum, (allahvin) turum, avarutan irukkum muhminkalum, tankal celvankalaiyum, tankal uyirkalaiyum arppanam ceytu por purikirarkal; avarkalukke ella nanmaikalum untu - innum avarkal tam verriyalarkal
Surah At-Taubah, Verse 88
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
avarkalukku allah cuvanapatikalaic cittam ceytu vaittirukkinran; avarrin kile arukal otikkontirukkinrana. Avarril avarkal ennalum irupparkal. Ituve makattana perum verriyakum
Surah At-Taubah, Verse 89
وَجَآءَ ٱلۡمُعَذِّرُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ لِيُؤۡذَنَ لَهُمۡ وَقَعَدَ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
kirama vacikalil cilar um'mitam pukal collik kontu, (poril kalantu kollamalirukkat) tankalukku anumati alikkappata ventumenru ketka vantanar; innum allahvitamum, avan tutaritamum poyyuraittavarkal (anumati ketkamale vitukalil) utkarntu kontarkal - avarkalil nirakarittavarkalai veku viraivil novinai ceyyum vetanai vantataiyum
Surah At-Taubah, Verse 90
لَّيۡسَ عَلَى ٱلضُّعَفَآءِ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرۡضَىٰ وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ مِن سَبِيلٖۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
palahinarkalum, noyalikalum, (allahvin valiyil) celavu ceyya vacatiyillatavarkalum, allahvukkum, avanutaiya tutarukkum unmaiyutan irupparkalanal, (ittakaiya) nallorkal mitu enta kurramum illai. Allah mannippavan; kirupaiyullavan
Surah At-Taubah, Verse 91
وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ
Porukkuc cellat tankalukku vakanam tevaippattu um'mitam vantavarkalitam"unkalai nan erri vitakkutiya vakanankal ennitam illaiye" enru nir kuriya potu, (porukkakat) tankale celavu ceytu kolla vacatiyillaiye enru ennit tukkattal tankalin kankalil kannir vatittavarkalakat tirumpic cenru vittarkale avarkal mitum (porukkuc cellatatu parri) evvita kurramum illai
Surah At-Taubah, Verse 92
۞إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
kurram pitikkappata ventiyavarkal (yarenil, tam) celvantarkalaka iruntum, (porukkuc cellatirukka) um'mitam anumatikori, pin tankiyiruppavarkalutan tankalum iruntuvita virumpinarkale avarkal tam; avarkalutaiya irutayankal mitu allah muttiraiyittu vittan - akave avarkal (itan ilivai) ariya mattarkal
Surah At-Taubah, Verse 93
يَعۡتَذِرُونَ إِلَيۡكُمۡ إِذَا رَجَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡۚ قُل لَّا تَعۡتَذِرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكُمۡ قَدۡ نَبَّأَنَا ٱللَّهُ مِنۡ أَخۡبَارِكُمۡۚ وَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(muhminkale! Poriliruntu verriyotu) ninkal avarkalitam tirumpi potu, (porukku varamaliruntatu parri) unkalitam vantu pukal kurukinranar; "pukal kuratirkal; niccayamaka nankal unkalai nampa mattom; niccayamaka unkalaip parriya ceytikalai enkalukku allah (munnameye) arivittu vittan; cikkirame allahvum, avanutaiya tutarum unkal ceyalkalaik kavanipparkal; maraivanavarraiyum, velippataiyanavarraiyum nankariyum avanitattil pinnar ninkal kontuvarappatuvirkal; appotu avan ninkal ceytu kontiruntataiyellam unkalukku arivippan" enru (napiye!) Nir kurum
Surah At-Taubah, Verse 94
سَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَكُمۡ إِذَا ٱنقَلَبۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ لِتُعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ فَأَعۡرِضُواْ عَنۡهُمۡۖ إِنَّهُمۡ رِجۡسٞۖ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
(Poriliruntu verriyutan) avarkalitam ninkal tirumpi varunkal, ninkal avarkalaik(kurram pitikkatu) purakkanittu vittuvita ventumenru allahvin mitu avarkal cattiyam ceyvarkal; akave ninkalum avarkalaip purakkanittuvittu vitunkal - avarkal niccayamaka acuttamanavarkal; avarkalukkup pukalitam narakame atuve avarkal tivinaikkuriya (cariyana) kuliyakum
Surah At-Taubah, Verse 95
يَحۡلِفُونَ لَكُمۡ لِتَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡۖ فَإِن تَرۡضَوۡاْ عَنۡهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يَرۡضَىٰ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ
avarkalaip parri ninkal tiruptiyataiyum poruttu avarkal unkalitam ivvaru cattiyam ceykirarkal; ninkal avarkalaip parrit tiruptiyataintalum meyyaka allah pavikalana (ik) kuttattaraip parrit tiruptiyataiya mattan
Surah At-Taubah, Verse 96
ٱلۡأَعۡرَابُ أَشَدُّ كُفۡرٗا وَنِفَاقٗا وَأَجۡدَرُ أَلَّا يَعۡلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
kattarapikal kuhpirilum (nirakarippilum) nayavancattilum mikavum kotiyavarkal; allah tannutaiya tutar mitu aruliyirukkum vetattin varampukalai avarkal ariyatirukkave takutiyanavarkal. Innum allah (ellam) arintavanakavum; nanamutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 97
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغۡرَمٗا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ ٱلدَّوَآئِرَۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
kiramappurattavarkalil cilar (tarmattirkakac) celavu ceyvatai nastamakak karutupavarkalum irukkirarkal; ninkal (kalac culalil cikkit) tunpam ataiya ventumenrum etirparkrarkal anal avarkal mitutan kettakalam culanru kontu irukkiratu - innum, allah (ellavarraiyum) ketpavanakavum(yavarraiyam) nanku aripavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 98
وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَٰتٍ عِندَ ٱللَّهِ وَصَلَوَٰتِ ٱلرَّسُولِۚ أَلَآ إِنَّهَا قُرۡبَةٞ لَّهُمۡۚ سَيُدۡخِلُهُمُ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Kiramappurattavarkalil allahvin mitum, irutinal nampikkai kolpavarkalum irukkinrarkal; tam (tarmattirkakac) celavu ceyvatu tankalukku allahvin nerukkattaiyum, irai tutarin pirarttanaiyum (tankalukkup) perruttarum ena nampukirarkal; niccayamaka atu avarkalai (allahvin) anmaiyil kontu cerppatutan; ati cikkirattil allah avarkalait tan rahmattil (perarulil) pukuttuvan - niccayamaka allah mannippavanakavum perun kirupaiyalanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 99
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
innum muhajirkalilum, ansarkalilum, mutalavataka (iman kolvatil) muntikkontavarkalilum pin totarntavarkalum irukkinrarkale avarkal mitu allah tirupti ataikiran; avarkalum avanitam tiruptiyataikinrarkal; anriyum avarkalukkaka, cuvanapatikalaic cittappatuttiyirukkinran, avarrin kiNlu arukal otikkontirukkum, avarkal anke enrenrum tankiyirupparkal - ituve makattana verriyakum
Surah At-Taubah, Verse 100
وَمِمَّنۡ حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مُنَٰفِقُونَۖ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيۡنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٖ
unkalaic curriyulla kiramappurattavarkalil nayavancakarkalum irukkirarkal; innum matinavil ullavarkalilum nayavancakattil nilaiperruvittavarkalum irukkirarkal - (napiye!) Avarkalai nir ariya mattir, nam avarkalai nankarivom; vekucikkirattil nam avarkalai irumurai vetanai ceyvom - pinnar avarkal katumaiyana vetanaiyinpal tallappatuvarkal
Surah At-Taubah, Verse 101
وَءَاخَرُونَ ٱعۡتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمۡ خَلَطُواْ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَءَاخَرَ سَيِّئًا عَسَى ٱللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ
veru cilar tam kurrankalai oppukkolkinranar; anal avarkal (ariyatu nalla) salihana kariyattaik kettakariyattutan certtu vitukirarkal. Oru velai allah avarkalin (tavpavai erru) mannikkap potum, niccayamaka allah mannippavanakavum, perun kirupaiyalanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 102
خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
(Napiye!) Avarkalutaiya celvattiliruntu tarmattirkanatai etuttuk kontu, atanal avarkalai ullum puramum tuymaiyakkuviraka, innum avarkalukkakap pirarttanai ceyviraka niccayamaka um'mutaiya pirarttanai avarkalukku (cantiyum), arutalum alikkum; allah (yavarraiyum) ceviyuruvonakavum, aripavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 103
أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَيَأۡخُذُ ٱلصَّدَقَٰتِ وَأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
niccayamaka allah tan atiyarkalitamiruntu tavpavai - mannippuk korutalai - oppukkolkiran enpataiyum, (avarkalutaiya) tarmankalai ankikarikkiran enpataiyum avarkal ariyavillaiya? Meyyakave allah tavpavai erru arul puripavan
Surah At-Taubah, Verse 104
وَقُلِ ٱعۡمَلُواْ فَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
(napiye! Avarkalitam;)"nar ceyalkalaic ceyyunkal; titanaka unkal ceyalkalai allahvum avan tutarum, muhminkalum parttuk kontutanirupparkal; melum, irakaciyankalaiyum, parakacinkalaiyum ariyum iraivanitattil ninkal mittappatuvirkal - appolutu, avan ninkal ceytu kontiruntatai unkalukku arivippan" enru kurum
Surah At-Taubah, Verse 105
وَءَاخَرُونَ مُرۡجَوۡنَ لِأَمۡرِ ٱللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمۡ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيۡهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
allahvin uttaravai etirpparkkappatukinra marrum cilarum irukkirarkal. (Allah) avarkalai tantikkalam allatu avarkalai mannikkalam. Allah arintavan; nanam mikkavan
Surah At-Taubah, Verse 106
وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مَسۡجِدٗا ضِرَارٗا وَكُفۡرٗا وَتَفۡرِيقَۢا بَيۡنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَإِرۡصَادٗا لِّمَنۡ حَارَبَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ مِن قَبۡلُۚ وَلَيَحۡلِفُنَّ إِنۡ أَرَدۡنَآ إِلَّا ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
innum (islam markkattirkut) tinkilaikkavum, kuhprukku (nirakarippukku) utavi ceyyavum, muhminkalitaiye pilavu untupannavum, allahvukkum avanutaiya tutarukkum virotamayp porpurintavarkalukku pukalitamakavum akka oru masjitai munnar niruviyavarkal; "nankal nallataiye yanri (veronrum) virumpavillai" enru niccayamakac cattiyam ceyvarkal - anal avarkal niccayamakap poyyarkal enpatarku allahve catciyam kurukiran
Surah At-Taubah, Verse 107
لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗاۚ لَّمَسۡجِدٌ أُسِّسَ عَلَى ٱلتَّقۡوَىٰ مِنۡ أَوَّلِ يَوۡمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِۚ فِيهِ رِجَالٞ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِينَ
Akave, (napiye!) Anku nir tolukaikkaka orukkalum nirka ventam - niccayamaka arampa tinattileye payapaktiyin mitu atikolappatta masjitu ullatu atil nir ninru (tolavum, tola vaikkavum) mikavum takutiyanatu ankirukkum manitarkal tuymaiyutaiyoraka iruppataiye virumpukirarkal. Allah tuymaiyutaiyoraiye virumpukiran
Surah At-Taubah, Verse 108
أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
yar melanavar? Payapaktiyutan allahvin tirupporuttattai nati oru kattatattin atippataiyai amaittavara? Allatu (tane carintuvitakkutiya) pumiyai otti atippataiyittu (anta atippataiyil) kattatattai - atuvum carintu potippotiyaka norunki avarutan naraka neruppil viluntu vitum (kattatattai amaittavara?) Allah aniyayakkara makkalai ner valiyil natatta mattan
Surah At-Taubah, Verse 109
لَا يَزَالُ بُنۡيَٰنُهُمُ ٱلَّذِي بَنَوۡاْ رِيبَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَّآ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
avarkal eluppiya avarkalutaiya kattatam (itikkappattatu); avarkal ullankalile oruvatuvaka iruntuk konte irukkum. Avarkalin ullankal tuntu tuntaka akumvarai (atavatu maranikkum varai). Allah nankarintavan; nanamikkavan
Surah At-Taubah, Verse 110
۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَۖ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ وَٱلۡقُرۡءَانِۚ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ مِنَ ٱللَّهِۚ فَٱسۡتَبۡشِرُواْ بِبَيۡعِكُمُ ٱلَّذِي بَايَعۡتُم بِهِۦۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
niccayamaka allah muhminkalin uyirkalaiyum, porulkalaiyum niccayamaka avarkalukku cuvanam irukkiratu enra (atippataiyil) vilaikku vankik kontan; avarkal allahvin pataiyil porituvarkal - appotu avarkal (etirikalai), vettukirarkal; (etirikalal) vettavum patukirarkal. Tavrattilum, injililum, kur'anilum itait tittamakkiya nilaiyil vakkalittullan. Allahvai vita vakkurutiyaip puranamaka niraiverrupavar yar? Akave, ninkal avanutan ceytu konta ivvanipattaip parri makilcci ataiyunkal - ituve makattana verriyakum
Surah At-Taubah, Verse 111
ٱلتَّـٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّـٰٓئِحُونَ ٱلرَّـٰكِعُونَ ٱلسَّـٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Mannippukkori mintavarkal, (avanai) vanankupavarkal, (avanaip) pukalpavarkal, nonpu norpavarkal, rukuh ceypavarkal, sujutu ceypavarkal (tolupavarkal), nanmai ceyya evupavarkal, timaiyai vittuvilakkupavarkal. Allahvin varampukalaip penip patukappavarkal - ittakaiya (unmai) muhminkalukku (napiye!) Nir nanmarayam kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 112
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ
musrikkukal (inaivaippavarkal) tam nerunkiya uravinarkalaka iruppinum, niccayamaka avarkal narakavatikal enru telivakkappatta pin avarkalukkaka mannippukkoruvatu napikkum, iman kontavarkalukkum takutiyanatalla
Surah At-Taubah, Verse 113
وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّـٰهٌ حَلِيمٞ
iprahim (napi) tam tantaikkaka mannippuk koriyatellam, avar tam tantaikkuc ceytirunta oru vakkurutikkakaveyanri verilalai meyyakave, avar (tantai) allahvukku viroti enpatu telivakiyatum atiliruntu avar vilakik kontar - niccayamaka iprahim porumaiyutaiyavarakavum irakkamullavarakavum iruntar
Surah At-Taubah, Verse 114
وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ
entavoru camutayattirkum allah nervali kattiya pin avarkal tavirntu kolla ventiyavaikalai avarkalukku telivupatuttum varai avarkalai avan vali ketuppavanaka illai. Niccayamaka allah ellap porulkalaiyum arintavan
Surah At-Taubah, Verse 115
إِنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ
vanankal, pumi akiyavarrin atci niccayamaka allahvukke uriyatu (avane) uyir kotukkiran; (avane) marikkumpatiyum ceykiran - allahvait tavira unkalukku veru patukavalarum illai, utaviyalarum illai
Surah At-Taubah, Verse 116
لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
Niccayamaka allah napiyaiyum kasta kalattil avaraip pinparriya muhajirkalaiyum, ansarikalaiyum mannittan avarkalil oru pirivinarutaiya nencankal tatumarat tuvankiya pinnar, avarkalai mannit(tu arul purin)tan - niccayamaka avan avarkal mitu mikka karunaiyum, kirupaiyum utaiyavanaka irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 117
وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
(allahvin uttaravai etirparttu) vittu vaikkappattirunta muvaraiyum, (allah mannittu vittan;) pumi ivvalavu vicalamaka iruntum, atu avarkalukku nerukkamaki avarkal uyir valvatum kastamaki vittatu - allah(vin pukal) anri avanaivittut tappumitam veru avarkalukku illaiyenpataiyum avarkal unarntu kontarkal - akave, avarkal pavattiliruntu avarkal vilakik kollum poruttu, avarkalai allah mannittan; niccayamaka allah (tavpavai erru) mannippavanakavum, mikka kirupaiyutaiyavanakavum irukkinran
Surah At-Taubah, Verse 118
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
iman kontavarkale! Allahvukku ancunkal; melum unmaiyalarkalutan ninkalum akivitunkal
Surah At-Taubah, Verse 119
مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
matina vacikalanalum cari, allatu avarkalaic culntirukkum kiramavacikalanalum cari, avarkal allahvin tutaraippirintu pin tankuvatum, allahvin tutarin uyiraivitat tam uyiraiye peritakak karutuvatum takutiyutaiyatalla enenral allahvin pataiyil ivarkalukku erpatum takam, kalaippu (tuyar) paci, kahpirkalai attiramuttumpatiyana itattil kalvaittu atanal pakaivanitamiruntu tunpattaiyataital akiya ivaiyavum ivarkalukku narkarumankalakave pativu ceyyappatukinrana - niccayamaka allah nanmai ceyvorin kuliyai vinakka mattan
Surah At-Taubah, Verse 120
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Ivarkal ciriya alavilo allatu periya alavilo, (enta alavu) allahvin valiyil celavu ceytalum, allatu (allahvukkaka) entappallattakkai katantu cenralum, atu avarkalukkaka (narkarumankalay) pativu ceyyappatamal iruppatillai avarkal ceyta kariyankalukku, mikavum alakana kuliyai allah avarkalukkuk kotukkiran
Surah At-Taubah, Verse 121
۞وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ
muhminkal ottu mottamaka purappattuc cellalakatu. Anal avarkalil ovvoru varkkattariliruntum oru ciriya kuttattar canmarkka (nanattaik) karruk kolvatarkakavum, (veriyeri cenra avarkal pinne tankiyavarkalitam) tirumpi vantal avarkalukku accamutti eccarippatarkakavum purappata ventama? Itaik konte avarkal tankalai(t timaiyininrum) patukattuk kolvarkal
Surah At-Taubah, Verse 122
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ
nampikkai kontavarkale! Unkalai atuttirukkum (tollai vilaivikkum) kahpirkalutan por puriyunkal; unkalitam katumaiyai avarkal kanattum - niccayamaka allah payapaktiyutaiyavarkalutan irukkiran. Enpatai arintu kollunkal
Surah At-Taubah, Verse 123
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
etenum or attiyayam irakkappattal, "itu unkalil yarutaiya imanai (nampikkaiyai) atikappatutti vittatu?" Enru ketpavarkalum avarkalil irukkinranar; yar iman kontirukkirarkalo avarkalutaiya nampikkaiyai itu (meyyakave) atikappatuttivittatu innum avarkal (itu kurittu) makilcci ataikirarkal
Surah At-Taubah, Verse 124
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ
anal, evarkalutaiya nencankalil noy irukkirato, avarkalutaiya (nencankalilulla) acuttattutan melum acuttattaiye (atu) avarkalukku atikappatutti vittatu avarkal kahpirkalaka irukkum nilaiyileye maripparkal
Surah At-Taubah, Verse 125
أَوَلَا يَرَوۡنَ أَنَّهُمۡ يُفۡتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٖ مَّرَّةً أَوۡ مَرَّتَيۡنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمۡ يَذَّكَّرُونَ
Ovvor antilum, oru muraiyo, iru muraiyo avarkal cotikkappatukirarkal" enpatai avarkal kanavillaiya? Appatiyiruntum avarkal tavpa ceytu milvatumillai (atu parri) ninaivu kurntu nallunarcci peruvatumillai
Surah At-Taubah, Verse 126
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ
yatoru (putiya) attiyayam irakkappattal avarkal oruvaraiyoruvar nokki' "unkalai yaravatu parttu vittarkalo?" Enru kettuk konte tirumpi(p poy) vitukinranar; allah avarkalutaiya nencankalai (oliyin pakkattiliruntu) tiruppi vittan - (karanamennavenil) avarkal cattiyattai arintu kolla mutiyata makkalaka irukkinranar
Surah At-Taubah, Verse 127
لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
(muhminkale!) Niccayamaka unkalilirunte oru tutar unkalitam vantirukkinrar; ninkal tunpattirkullaki vittal, atu avarukku mikka varuttattaik kotukkinratu anri, un(kal nanmai)kalaiye avar peritum virumpukirar; innum muhminkal mitu mikka karunaiyum kirupaiyum utaiyavaraka irukkinrar
Surah At-Taubah, Verse 128
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ
(napiye! Itan) pinnarum, avarkal (unkalai vittu) vilaki vittal (avarkalai nokki,)"enakku allahve potumanavan. (Valipatuvatarkuriya) nayan avanaiyanri (veruyarum) illai avan mite nan paripurana nampikkai kontullen - avan tan makattana ariyacanattin (arsin) atipati" enru nir kuruviraka
Surah At-Taubah, Verse 129