Surah Al-Qalam - Persian Translation by Mostafa Khorramdel

نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ

نون. سوگند به قلم! و قسم به چیزی که می‌نویسند
Surah Al-Qalam, Verse 1

مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ

در سایه‌ی نعمت و لطف پروردگارت، تو دیوانه نیستی
Surah Al-Qalam, Verse 2

وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ

تو دارای پاداش بزرگ و ناگسیختنی هستی
Surah Al-Qalam, Verse 3

وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ

تو دارای خوی سترگ (یعنی صفات پسندیده و افعال حمیده) هستی
Surah Al-Qalam, Verse 4

فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ

خواهی دید و خواهند دید
Surah Al-Qalam, Verse 5

بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ

که کدام یک از شما مبتلا به دیوانگی است (محمّد، یا شما کافران و مشرکان)
Surah Al-Qalam, Verse 6

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

پروردگار تو مسلّماً (از هر کس دیگری) بهتر می‌داند که چه کسی از راه او گمراه شده است، و چه کسی راهیاب است
Surah Al-Qalam, Verse 7

فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

حال که چنین است، از تکذیب کنندگان اطاعت و پیروی مکن (و بر دعوت خود پایدار باش و به راه آنان مرو. اطاعت از ایشان گمراهی و بدبختی است)
Surah Al-Qalam, Verse 8

وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ

ایشان دوست می‌دارند که نرمش و سازش نشان دهی، تا آنان هم نرمش و سازش کنند (بدین امید که برخی از فرمانهای خدا را به خاطر آنان ترک کنی، و در بعضی از مسائل با ایشان همگام و همآهنگ شوی)
Surah Al-Qalam, Verse 9

وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ

از فرومایه‌ای که بسیار سوگند می‌خورد، پیروی مکن
Surah Al-Qalam, Verse 10

هَمَّازٖ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٖ

بسیار عیبجوئی که دائماً سخن‌چینی می‌کند
Surah Al-Qalam, Verse 11

مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

بسیار مانع کار خیر، و تجاوز پیشه، و بزهکار است
Surah Al-Qalam, Verse 12

عُتُلِّۭ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ

علاوه بر اینها درشتخوی و سنگین دل، و انگشت نما به بدیها است
Surah Al-Qalam, Verse 13

أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ

(آیا این همه زشتیها و پلشتیها) بدان خاطر است که دارا و دارای فرزندان است؟
Surah Al-Qalam, Verse 14

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

هنگامی که آیه‌های ما بر او خوانده می‌شود، می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است
Surah Al-Qalam, Verse 15

سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ

ما بر بینی او داغ (ننگ) می‌نهیم
Surah Al-Qalam, Verse 16

إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ

ما آنان را آزموده‌ایم، همان گونه که صاحبان باغ را آزموده‌ایم. هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‌های باغ را بامدادان (دور از انظار مردم) بچینند
Surah Al-Qalam, Verse 17

وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ

و هیچ چیز از آن بر جای نگذارند
Surah Al-Qalam, Verse 18

فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ

شب هنگام که آنان در خواب بودند، بلای بزرگ و فراگیری از جانب پروردگارت سراسر باغ را در بر گرفت
Surah Al-Qalam, Verse 19

فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ

و باغ (سوخت و) همچون شب (تاریک و سیاه) گردید
Surah Al-Qalam, Verse 20

فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ

سحرگاهان همدیگر را ندا در دادند
Surah Al-Qalam, Verse 21

أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ

اگر می‌خواهید میوه‌های خود را بچینید، صبح زود حرکت کنید و خویشتن را به کشتزار خود برسانید
Surah Al-Qalam, Verse 22

فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ

آنان پچ پچ کنان به راه افتادند (تا فقراء سخن ایشان را نشنوند و متوجّه آنان نشوند)
Surah Al-Qalam, Verse 23

أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ

نباید امروز بینوائی در باغ پیش شما بیاید
Surah Al-Qalam, Verse 24

وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ

بامدادان بدین قصد که می‌توانند (از ورود بینوایان به باغ) جلوگیری کنند و (ایشان را) باز دارند (به سوی باغ) روان شدند
Surah Al-Qalam, Verse 25

فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ

هنگامی که باغ را دیدند، گفتند: ما راه را گم کرده‌ایم! (این باغ ما نیست)
Surah Al-Qalam, Verse 26

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

(بعد از اندکی تأمّل، گفتند: ما درست آمده‌ایم و راه را گم نکرده‌ایم) بلکه ما محروم (از حاصل و بهره) هستیم. (ای وای ما! ما همه چیز خود را از دست داده‌ایم)
Surah Al-Qalam, Verse 27

قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ

نیکمردترین ایشان گفت: مگر من به شما نگفتم: چرا نباید به تسبیح و تقدیس خدا بپردازید؟
Surah Al-Qalam, Verse 28

قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

گفتند: پروردگارمان پاک و منزّه است (از این که به کسی ستم کند). قطعاً ما (با انجام گناهان و ترک عبادات و خیرات، به خود) ستم کرده‌ایم
Surah Al-Qalam, Verse 29

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ

پس به همدیگر رو کردند و زبان به سرزنش یکدیگر گشودند
Surah Al-Qalam, Verse 30

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ

گفتند: وای بر ما! ما مردمان نافرمان و سرکشی بوده‌ایم (و زیر بار قانون خدا نرفته‌ایم، و به وظائف انسانی خود عمل نکرده‌ایم)
Surah Al-Qalam, Verse 31

عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ

امیدواریم پروردگارمان (باغی) بهتر از این باغ را به ما ارزانی دارد. ما (در کارهای خود تجدید نظر نموده‌ایم و از اعمال بد خویش دست کشیده‌ایم و) رو به سوی پروردگارمان کرده‌ایم
Surah Al-Qalam, Verse 32

كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

عذاب (دنیوی خدا) این گونه است، و قطعاً عذاب آخرت سخت‌تر و بزرگتر (از این عذابهای دنیوی) است، اگر مردم متوجّه بوده و بدانند
Surah Al-Qalam, Verse 33

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ

پرهیزگاران در نزد پروردگار خود، باغهای پر نعمت بهشت را دارند
Surah Al-Qalam, Verse 34

أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ

آیا فرمانبرداران را همچون گناهکاران یکسان می‌شماریم؟
Surah Al-Qalam, Verse 35

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

شما را چه می‌شود؟! چگونه داوری می‌کنید؟
Surah Al-Qalam, Verse 36

أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ

آیا شما کتابی (از جانب خدا) دارید که از روی آن (قوانین خدا را) می‌خوانید (و برابر آن حکم صادر می‌کنید؟)
Surah Al-Qalam, Verse 37

إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ

و شما آنچه را که بر می‌گزینید (و برابر آن داوری می‌کنید) در آن است؟
Surah Al-Qalam, Verse 38

أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ

یا با ما پیمانهائی بسته‌اید که تا روز قیامت به هر چه حکم کنید حق شما باشد؟
Surah Al-Qalam, Verse 39

سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ

از آنان بپرس، کدام یک از ایشان، ضامن چنین پیمانهائی است
Surah Al-Qalam, Verse 40

أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

یا این که شریکهائی دارند (که همچون ایشان می‌اندیشند، و سردستگان و خطّ دهندگان ایشان بوده و از آنان حمایت و جانبداری می‌کنند؟). اگر راست می‌گویند، شرکاء (و رؤساء) خود را بیاورند (تا شهادت بر ضمانت خود را بدهند و بگویند که از مشرکان در محضر یزدان دفاع و حمایت خواهند کرد)
Surah Al-Qalam, Verse 41

يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ

روزی، هول و هراس به اوج خود می‌رسد، و کار سخت دشوار می‌شود. بدین هنگام از کافران و مشرکان خواسته می‌شود که سجده کنند و کرنش ببرند، امّا ایشان نمی‌توانند چنین کنند
Surah Al-Qalam, Verse 42

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ

این در حالی است که چشمانشان (از خوف و وحشت و شرمندگی و شرمساری) به زیر افتاده است، و خواری و پستی وجود ایشان را فرا گرفته است. پیش از این نیز (در دنیا) بدان گاه که سالم و تندرست بودند به سجده بردن و کرنش کردن خوانده می‌شدند (و ایشان با وجود توانائی، سجده و کرنش نمی‌کردند)
Surah Al-Qalam, Verse 43

فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ

مرا واگذار با آنان که این کلام (آسمانی قرآن) را تکذیب می‌کنند. (من خود می‌دانم که با ایشان چه کار می‌کنم). ما آنان را اندک اندک به گونه‌ای که در نیابند و از راهی که متوجّه نشوند به سوی عذاب خواهیم کشاند
Surah Al-Qalam, Verse 44

وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ

و به آنان فرصت می‌دهم (و در عذابشان شتاب نخواهم کرد). نقشه و چاره‌جوئی من دقیق و استوار است (و کسی از آن رهائی ندارد)
Surah Al-Qalam, Verse 45

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

چه بسا تو از ایشان (در برابر تبلیغ رسالت، بدون این که ما بدانیم) مزدی خواسته‌ای و پرداخت آن برای آنان سنگین است (و از ادای آن در رنج هستند؟)
Surah Al-Qalam, Verse 46

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

یا این که اسرار غیب پیش ایشان است و آنان (آنچه را که می‌گویند از روی آن) می‌نویسند؟
Surah Al-Qalam, Verse 47

فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومٞ

در برابر فرمان پروردگارت شکیبا باش (و در کار تبلیغ، مقاوم و استوار). و همسان یونس مباش که با دلی پر کینه و اندوه، خدا را به فریاد خواند (و خواهان تعجیل در عذاب قوم خود شد)
Surah Al-Qalam, Verse 48

لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومٞ

اگر نعمت و رحمت پروردگارش به یاریش نشتافته و به دادش نرسیده بود (از شکم ماهی) حتماً به بیرون افکنده می‌شد و نکوهیده در بیابان برهوت رها می‌گردید
Surah Al-Qalam, Verse 49

فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

پروردگارش (با پذیرش توبه‌اش مجدّداً) او را برگزید و از زمره‌ی شایستگانش کرد
Surah Al-Qalam, Verse 50

وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونٞ

نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‌شنوند، تو را با چشمان (خیره و زل زده‌ی) خود به سر درآورند و هلاک سازند، و می‌گویند: او قطعاً دیوانه است
Surah Al-Qalam, Verse 51