Surah Al-Araf Verse 150 - Turkish Translation by Fizilal Il Kuran
Surah Al-Arafوَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Musa kızgın ve uzgun olarak soydaslarının yanına donunce «Benim arkamdan yoklugumda ne kotu isler yapmıssınız? Yoksa Rabbinizin hukmunu one almaya mı kalkıstınız?» dedi, levhaları yere attı ve kardesinin basını tutup kendine dogru cekti. Kardesi ise, «Ey anamoglu, soydaslarım beni saymadılar, horladılar, neredeyse beni oldureceklerdi, beni dusmanları guldurecek bicimde hırpalama, zalimlerle bir tutma» dedi