Surah Al-Anfal Verse 41 - Tamil Translation by Jan Turst Foundation
Surah Al-Anfal۞وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنِمۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا يَوۡمَ ٱلۡفُرۡقَانِ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
(Muhminkale!) Unkalukku(p poril) kitaitta verrip porulkililiruntu niccayamaka aintiloru panku allahvukkum, (avan) tutarukkum; avarkalutaiya pantukkalukkum, anataikalukkum, elaikalukkum, valippokkarkalukkum uriyatakum - meyyakave ninkal allahvin mitu iman kontu, iru pataikal cantittut tirppalitta (patru nalil) nam nam atiyar mitu irakki vaitta utaviyai (allahve alittan enpatai)yum ninkal nampuvirkalanal (melkuriyatu parri) urutiyaka arintu kollunkal - niccayamaka allah anaittup porutkalin mitum perarralutaiyavan