Surah Hud - Telugu Translation by Abdul Raheem Mohammad Moulana
الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ
aliph - lām - rā. (Idi) oka divyagranthaṁ. Dīni sūktulu (āyāt) nirduṣṭamainavi mariyu mahā vivēcanāparuḍu, sarvaṁ telisinavāḍu ayina (allāh) taraphu nuṇḍi vivarin̄cabaḍḍāyi
Surah Hud, Verse 1
أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ
mīru allāh nu tappa itarulanu ārādhin̄ca kūḍadani (ō muham'mad) ilā anu: "Niścayaṅgā nēnu, āyana (allāh) taraphu nuṇḍi mīku heccarika cēsēvāḍini mariyu śubhavārtalu iccēvāḍini mātramē
Surah Hud, Verse 2
وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ كَبِيرٍ
mariyu mīru mī prabhuvunu kṣamābhikṣa vēḍukuṇṭē, taruvāta āyana vaipuku paścāttāpantō maralitē, āyana mīku nirṇayin̄cina gaḍuvu varaku man̄ci sukhasantōṣālanu prasādistāḍu. Mariyu anugrahālaku ar'huḍaina prati okkanikī āyana tana anugrahālanu prasādistāḍu kānī, mīru venudirigitē! Niścayaṅgā, ā goppa dinamuna mīpai rābōyē śikṣaku nēnu bhayapaḍutunnānu
Surah Hud, Verse 3
إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ
allāh vaipunakē mī maralimpu undi. Mariyu āyana pratidī cēyagala samardhuḍu
Surah Hud, Verse 4
أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
vinaṇḍi! Vāstavāniki vāru āyana nuṇḍi dākkōvaṭāniki tama vakṣālanu trippukuṇṭunnāru. Jāgratta! Vāru tama vastrālalō tamanu tāmu kappukunnappaṭikī, āyana (allāh) ku vāru dācē viṣayālu mariyu velibuccē viṣayālū annī bāgā telusu. Niścayaṅgā, āyanaku hr̥dayālalō unnavi (rahasyālu) kūḍā bāgā telusu
Surah Hud, Verse 5
۞وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ
Mariyu bhūmipai san̄carin̄cē prati prāṇi jīvanōpādhi (bādhyata) allāh painanē undi. Āyanaku dāni nivāsaṁ, nivāsakālaṁ mariyu dāni antima nivāsasthalamū telusu. Antā oka spaṣṭamaina granthanlō (vrāyabaḍi) undi
Surah Hud, Verse 6
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
mariyu āyanē ākāśālanu mariyu bhūmini āru dinamulalō (ayyām lalō) sr̥ṣṭin̄cāḍu. Mariyu āyana sinhāsanaṁ (arṣ) nīṭi mīda uṇḍenu. Mīlō man̄cipanulu cēsēvāḍu evaḍō parīkṣin̄caṭāniki (āyana idantā sr̥ṣṭin̄cāḍu). Nīvu vāritō: "Niścayaṅgā, mīru maraṇin̄cina taruvāta marala lēpabaḍatāru." Ani annappuḍu, satyatiraskārulu tappaka aṇṭāru: "Idi oka spaṣṭamaina māyājālaṁ mātramē
Surah Hud, Verse 7
وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
mariyu okavēḷa mēmu vāri śikṣanu oka nirṇīta kālaṁ varaku āpi un̄citē, vāru tappakuṇḍā aṇṭāru: "Dānini āputunnadi ēmiṭī?" Vāstavāniki adi vaccina rōju, dānini vāri nuṇḍi tolagin̄cagala vārevvarū uṇḍaru. Mariyu vāru egatāḷi cēstū unnadē, vārini kram'mukuṇṭundi
Surah Hud, Verse 8
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ
mariyu okavēḷa mēmu mānavuniki mā kāruṇyānni ruci cūpin̄ci, taruvāta atani nuṇḍi dānini lākkuṇṭē! Niścayaṅgā, ataḍu nirāśa cendi, kr̥taghnuḍavutāḍu
Surah Hud, Verse 9
وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ
kāni okavēḷa mēmu ataniki āpada taruvāta, anugrahānni ruci cūpistē: "Nā āpadalannī nā nuṇḍi tolagipōyāyi!" Ani aṇṭāḍu. Niścayaṅgā ataḍu ānandantō, virravīgutāḍu
Surah Hud, Verse 10
إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
kāni evaraitē sahanaṁ vahin̄ci, satkāryālu cēstū uṇṭārō, alāṇṭi vāriki kṣamāpaṇa mariyu goppa pratiphalaṁ uṇṭāyi
Surah Hud, Verse 11
فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ
(Ō pravaktā!) Bahaśā nīvu, nīpai avatarimpa jēyabaḍina divyajñānaṁ (vahī) lōni konta bhāgānni viḍici peṭṭanunnāvēmō! Mariyu dānitō nī hr̥dayāniki ibbandi kalugutundēmō! Endukaṇṭē, (satyatiraskārulu): "Itanipai oka nidhi enduku dimpa baḍalēdu? Lēdā itanitō bāṭu oka dēvadūta enduku rālēdu?" Ani aṇṭunnārani. Niścayaṅgā, nīvaitē kēvalaṁ heccarika cēsē vāḍavu mātramē. Mariyu allāh yē pratidāni kāryasādhakuḍu
Surah Hud, Verse 12
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
lēdā vāru: "Atanē (pravaktayē) dīnini (ī khur'ān nu) kalpin̄cāḍu." Ani aṇṭunnārā? Vāritō anu: "Mīru satyavantulē ayitē - allāh tappa, mīru pilucukōgala vārinandarinī pilucukoni - dīni vaṇṭi padi sūrāh lanu kalpin̄ci tīsukuraṇḍi
Surah Hud, Verse 13
فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ
okavēḷa (mīru sāṭi kalpin̄cina) vāru mīku sahāyaṁ cēyalēka pōtē (samādhāna mivvakapōtē) niścayaṅgā idi allāh jñānantōnē avatarimpa jēyabaḍindani telusukōṇḍi. Mariyu āyana tappa maroka ārādhyuḍu lēḍu. Ayitē ippuḍainā mīru allāh ku vidhēyulu (muslinlu) avutārā
Surah Hud, Verse 14
مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيۡهِمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فِيهَا وَهُمۡ فِيهَا لَا يُبۡخَسُونَ
evaru prāpan̄cika jīvita saukaryālu mariyu dāni alaṅkaraṇa kōrukuṇṭārō mēmu vāri karmala phalitānni, ī jīvitanlōnē pūrtigā cellistāmu. Mariyu andulō vāri kelāṇṭi lōpaṁ jarugadu
Surah Hud, Verse 15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَيۡسَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
alāṇṭi vāriki paralōkanlō narakāgni tappa marēmī uṇḍadu. Vāru indulō (ī lōkanlō) pāṭu paḍinadantā vyarthamayi pōtundi mariyu vāru cēsina karmalannī viphalamavutāyi
Surah Hud, Verse 16
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ وَيَتۡلُوهُ شَاهِدٞ مِّنۡهُ وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةًۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ مِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ فَٱلنَّارُ مَوۡعِدُهُۥۚ فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُۚ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ
Ē vyakti ayitē tana prabhuvu taraphu nuṇḍi vaccina spaṣṭamaina nidarśanaṁ pai unnāḍō! Mariyu dāniki tōḍugā āyana (allāh) sākṣyaṁ undō! Mariyu dīniki mundu mārgadarśini mariyu kāruṇyaṅgā vaccina, mūsā granthaṁ kūḍā sākṣigā undō! (Alāṇṭi vāḍu satyatiraskārulatō samānuḍā?) Alāṇṭi vāru dīnini (khur'ān nu) viśvasistāru. Mariyu dīnini (khur'ān nu) tiraskarin̄cē tegala vāri vāgdāna sthalaṁ narakāgniyē! Kāvuna dīnini gurin̄ci nīvu elāṇṭi sandēhanlō paḍaku. Niścayaṅgā, idi nī prabhuvu taraphu nuṇḍi vaccina satyaṁ. Kāni cālā mandi prajalu viśvasin̄caru
Surah Hud, Verse 17
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ يُعۡرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ وَيَقُولُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّـٰلِمِينَ
mariyu allāh ku abad'dhaṁ aṇṭagaṭṭē vāḍi kaṇṭē ekkuva durmārguḍu evaḍu? Alāṇṭi vāru tama prabhuvu mundu pravēśa peṭṭabaḍatāru. Appuḍu: "Vīrē, tama prabhuvuku abad'dhānni aṇṭagaṭṭina vāru." Ani sākṣulu palukutāru. Nis'sandēhaṅgā, allāh śāpaṁ (bahiṣkāraṁ) durmārgulapai uṇṭundi
Surah Hud, Verse 18
ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
evaru allāh mārgaṁ nuṇḍi (prajalanu) aḍḍagistārō mariyu dānini vakramainadigā cūputārō alāṇṭi vāru, vārē! Paralōka jīvitaṁ unnadanē satyānni tiraskarin̄cēvāru
Surah Hud, Verse 19
أُوْلَـٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ
alāṇṭi vāru bhūmilō (allāh śikṣa nuṇḍi) tappin̄cu kōlēru. Mariyu vāriki allāh tappa itara sanrakṣakulu lēru. Vāri śikṣa reṭṭimpu cēyabaḍutundi. (Ihalōkanlō vāru satyānni) vina lēka pōyēvāru mariyu cūḍalēka pōyēvāru
Surah Hud, Verse 20
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
alāṇṭi vārē tamanu tāmu naṣṭāniki guri cēsukunnavāru mariyu vāru kalpin̄cukunna (daivālannī) vārini vīḍi pōtāyi
Surah Hud, Verse 21
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ
nis'sandēhaṅgā paralōka jīvitanlō vīrē atyadhikaṅgā naṣṭapōyēvāru
Surah Hud, Verse 22
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
niścayaṅgā, viśvasin̄ci satkāryālu cēsi tama prabhuvukē aṅkitamai pōyēṭaṭuvaṇṭi vārē svargavāsulavutāru. Vāru dānilōnē śāśvataṅgā uṇṭāru
Surah Hud, Verse 23
۞مَثَلُ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ كَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِيرِ وَٱلسَّمِيعِۚ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
Ī ubhaya pakṣāla vārini, oka gruḍḍi mariyu ceviṭi, maroka cūḍagala mariyu vinagala vāritō pōlcavaccu! Ēmī? Pōlikalō vīriruvurū samānulā? Mīru ikanainā guṇapāṭhaṁ nērcukōrā
Surah Hud, Verse 24
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
mariyu vāstavāniki mēmu nūh nu atani jāti vāri vaddaku pampāmu. (Atanu vāritō annāḍu): "Niścayaṅgā, nēnu mīku spaṣṭamaina heccarika cēsēvāḍini mātramē
Surah Hud, Verse 25
أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ أَلِيمٖ
mīru allāh nu tappa marevvarinī ārādhin̄ca kūḍadani. Alā cēstē niścayaṅgā ā bādhākaramaina dinamuna mīku paḍabōyē śikṣaku nēnu bhayapaḍutunnānu
Surah Hud, Verse 26
فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ
appuḍu atani jātivārilō satyatiraskārulaina nāyakulu: "Nīvu kūḍā mā mādirigā oka sādhāraṇa mānavuḍavē tappa, nīlō marē pratyēkatanu mēmu cūḍaṭaṁ lēdu. Mariyu vivēkaṁ lēni nīcamaina vāru tappa itarulu ninnu anusaristunnaṭlu kūḍā mēmu cūḍaṭaṁ lēdu. Mariyu mīlō mā kaṇṭē ekkuva ghanata kūḍā māku kanabaḍaṭaṁ lēdu. Antēgāka mīru asatyavādulani mēmu bhāvistunnāmu." Ani annāru
Surah Hud, Verse 27
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّيَتۡ عَلَيۡكُمۡ أَنُلۡزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا كَٰرِهُونَ
atanu (nūh) annāḍu: "Ō nā jāti prajalārā! Mīru cūstunnāru kadā? Nēnu nā prabhuvu taraphu nuṇḍi vaccina spaṣṭamaina sūcananu (nidarśanānni) anusaristunnānu. Āyana tana kāruṇyānni nāpai prasādin̄cāḍu, kāni adi mīku kanabaḍaṭaṁ lēdu. Alāṇṭappuḍu mīru dānini asahyin̄cukuṇṭunnā, dānini svīkarin̄camani mēmu mim'malni balavantaṁ cēyagalamā
Surah Hud, Verse 28
وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ
mariyu ō nā jāti prajalārā! Nēnu dāni kōsaṁ mī nuṇḍi dhanānni aḍagaṭaṁ lēdu. Nā pratiphalaṁ kēvalaṁ allāh daggaranē undi. Mariyu nēnu viśvasin̄cina vārini trōsi vēyalēnu. Niścayaṅgā, vāraitē tama prabhuvunu kalusukuṇṭāru, kāni niścayaṅgā nēnu mim'malni mūḍha janulugā cūstunnānu
Surah Hud, Verse 29
وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
mariyu ō nājāti prajalārā! Okavēḷa nēnu vārini (viśvāsulanu) geṇṭi vēstē nannu allāh (śikṣa) nuṇḍi, evaḍu kāpāḍa galaḍu? Ēmī? Mīridi grahin̄calērā
Surah Hud, Verse 30
وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
Mariyu nā vadda nidhulu unnāyani gānī mariyu nāku agōcara jñānamunnadani gānī nēnu mītō anaṭaṁ lēdu; mariyu nēnu daivadūtanani kūḍā anaṭaṁ lēdu mariyu mīru hīnaṅgā cūsē vāriki allāh mēlu cēyalēḍani kūḍā anaṭaṁ lēdu. Vāri manas'sulalō unnadi allāh ku bāgā telusu. Alā ayitē! Niścayaṅgā, nēnu durmārgulalō cērina vāḍanē
Surah Hud, Verse 31
قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
vāru annāru: "Ō nūh! Nīvu mātō vādin̄cāvu, cālā vādin̄cāvu, ika nīvu satyavantuḍavē ayitē nīvu bhayapeṭṭē dānini (ā śikṣanu) māpai dimpu
Surah Hud, Verse 32
قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ
atanu (nūh) annāḍu: "Allāh kōritē niścayaṅgā, dānini (ā śikṣanu) mī paiki testāḍu mariyu mīru dāni nuṇḍi tappin̄cukōlēru
Surah Hud, Verse 33
وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
okavēḷa allāh mim'malni tappu dārilō viḍici peṭṭālani kōritē, nēnu mīku man̄ci salahā ivvālani enta kōrinā, nā salahā mīku lābhadāyakaṁ kājāladu. Āyanē mī prabhuvu mariyu āyana vaipunakē mīrantā marali pōvalasi unnadi
Surah Hud, Verse 34
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ
ēmī? Vāru: "Atanē (muham'madē) dīnini kalpin̄cāḍu" ani aṇṭunnārā? Vāritō ilā anu: "Nēnu dīnini kalpistē dāni pāpaṁ nāpai uṇṭundi mariyu mīru cēsē pāpālatō nāku elāṇṭi sambandhaṁ lēdu
Surah Hud, Verse 35
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ
mariyu nūh ku ilā sandēśaṁ (vahī) pampabaḍindi: " Niścayaṅgā, nī jāti vārilō inta varaku viśvasin̄cina vāru tappa itarulevvarū viśvasin̄caru, kāvuna vāru cēsē kāryālaku nīvu cintin̄caku
Surah Hud, Verse 36
وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ
mariyu nīvu mā samakṣanlō, mā sandēśānusāraṅgā, oka ōḍanu nirmin̄cu mariyu durmārgulanu gurin̄ci nannu aḍugaku. Niścayaṅgā, vāru mun̄ci vēya baḍatāru
Surah Hud, Verse 37
وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ
mariyu nūh ōḍa nirmistū unnappuḍu, pratisāri atani jāti nāyakulu atani eduṭa nuṇḍi pōyēṭappuḍu atanitō parihāsālāḍēvāru. Atanu (nūh) vāritō anēvāḍu: "Ippuḍu mīru mātō parihāsālāḍutunnāru, niścayaṅgā, mīru parihāsālāḍinaṭlē, mēmu kūḍā mītō parihāsālāḍutāmu
Surah Hud, Verse 38
فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ
Avamānakaramaina śikṣa evari paiki vastundō mariyu śāśvatamaina śikṣa evaripai paḍutundō tvaralōnē mīru telusukuṇṭāru
Surah Hud, Verse 39
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ
civaraku mā ājña vaccindi mariyu poyyi poṅgindi (jala pravāhālu bhūmini cīlcukoni rāsāgāyi). Appuḍu mēmu (nūh tō) annāmu: "Prati jāti (paśuvula) nuṇḍi reṇḍu (āḍa maga) jaṇṭalanu mariyu nī kuṭumbaṁ vārini - idi varakē sūcin̄cabaḍina vāḍu tappa - mariyu viśvasin̄cina vārini, andarinī dānilōki (nāvalōki) ekkin̄cukō!" Atanini viśvasin̄cina vāru kondaru mātramē
Surah Hud, Verse 40
۞وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡرٜىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
mariyu (nūh) annāḍu: "Indulōki ekkaṇḍi, allāh pērutō dīni payanaṁ mariyu dīni āgaṭaṁ. Niścayaṅgā nā prabhuvu kṣamāśīluḍu, apāra karuṇā pradāta
Surah Hud, Verse 41
وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
mariyu adi vārini parvatāla valē ettaina alalalōniki tīsukoni pōsāgindi. Appuḍu nūh (paḍava nuṇḍi) dūraṅgā unna tana kumāruṇṇi pilustū (annāḍu): "Ō nā kumārā! Mātō pāṭu (ōḍalōki) ekku aviśvāsulalō kalisipōku
Surah Hud, Verse 42
قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ
mariyu ataḍu (kumāruḍu) annāḍu: "Nēnu oka koṇḍa paiki ekki śaraṇu pondutānu, adi nannu nīḷla nuṇḍi kāpāḍutundi." (Nūh) annāḍu: "Ī rōju allāh tīrpuku virud'dhaṅgā kāpāḍēvāḍu evvaḍū lēḍu, āyana (allāh) yē karuṇistē tappa!" Appuḍē vāri madhya oka keraṭaṁ rāgā ataḍu kūḍā munigipōyē vārilō kalisi pōyāḍu
Surah Hud, Verse 43
وَقِيلَ يَـٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
ā taruvāta ājña vaccindi: "Ō bhūmī! Nī nīḷḷanu mriṅgivēyi. Ō ākāśamā! (Kuravaṭaṁ) āpi vēyi!" Appuḍu nīru (bhūmilōki) iṅki pōyindi. (Allāh) tīrpu neravērindi. Ōḍa jūdī koṇḍa mīda āgindi. Mariyu appuḍu: "Durmārgula jātivāru dūramai (nāśanamai) pōyāru!" Ani anabaḍindi
Surah Hud, Verse 44
وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
mariyu nūh tana prabhuvunu vēḍukuṇṭū annāḍu: "Ō nā prabhū! Niścayaṅgā, nā kumāruḍu nā kuṭumbanlōni vāḍu! Nī vāgdānaṁ satyamainadi mariyu nīvē sarvōttama n'yāyādhikārivi
Surah Hud, Verse 45
قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
Āyana (allāh) javābiccāḍu: "Ō nūh! Ataḍu niścayaṅgā, nī kuṭumbanlōni vāḍu kāḍu. Niścayaṅgā, ataḍi panulu man̄civi kāvu. Kāvuna nīku teliyani viṣayaṁ gurin̄ci nannu aḍagaku. Nīvu kūḍā mūḍhulalō cērina vāḍavu kāvaddu. Ani nēnu ninnu upadēśistunnānu
Surah Hud, Verse 46
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
nūh ilā vinnavin̄cukunnāḍu: "Ō nā prabhū! Niścayaṅgā, nāku teliyani viṣayānni gurin̄ci ninnu aḍiginanduku, nēnu nī śaraṇu vēḍukuṇṭunnānu. Mariyu nīvu nannu kṣamin̄caka pōtē, nannu karaṇin̄caka pōtē, nēnu naṣṭapōyina vārilō cērutānu
Surah Hud, Verse 47
قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ
ilā ājña ivvabaḍindi: "Ō nūh! Nīvu mariyu nītō unna nī jātivāru śānti mariyu mā āśīrvādālatō (ōḍa/jūdī parvataṁ nuṇḍi) digaṇḍi. Vārilōni konni saṅghālaku mēmu kontakālaṁ varaku sukhasantōṣālanu prasādin̄cagalamu. Ā taruvāta mā vadda nuṇḍi bādhākaramaina śikṣa vāripai paḍutundi
Surah Hud, Verse 48
تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ
(ō pravaktā!) Ivi agōcara viṣayālu. Vāṭini mēmu nīku mā sandēśaṁ (vahī) dvārā telupu tunnāmu. Vāṭini nīvu gānī, nī jāti vāru gānī intaku pūrvaṁ erugaru. Kanuka sahanaṁ vahin̄cu! Niścayaṅgā, man̄ci phalitaṁ daivabhīti gala vārikē labhistundi
Surah Hud, Verse 49
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ
mariyu ād jātivāri daggariki vāri sahōdaruḍu hūd nu pampāmu. Atanu ilā annāḍu: "Nā jāti prajalārā! Mīru allāh nē ārādhin̄caṇḍi. Āyana tappa mīku maroka ārādhyuḍu lēḍu. Mīru kēvalaṁ abad'dhālu kalpistunnāru
Surah Hud, Verse 50
يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
ō nā jāti prajalārā! (Ī paniki) nēnu mī nun̄ci elāṇṭi pratiphalaṁ aḍagaṭaṁ lēdu. Nā pratiphalaṁ kēvalaṁ nannu sr̥jin̄cina āyana vaddanē undi. Ēmī? Mīru buddini upayōgin̄carā (arthaṁ cēsukōlērā)
Surah Hud, Verse 51
وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ
Mariyu ō nā jāti prajalārā! Mī prabhuvu kṣamābhikṣanu vēḍukōṇḍi, taruvāta āyana vaipuku paścāttāpantō maralaṇḍi, āyana mī koraku ākāśaṁ nuṇḍi bhārī varṣālu kuripistāḍu mariyu mīku, mī śaktipai marinta śaktini istāḍu, kāvuna mīru nērasthulai venudiragakaṇḍi
Surah Hud, Verse 52
قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ
vāru annāru: "Ō hūd! Nīvu mā vaddaku spaṣṭamaina sūcananu tīsukoni rālēdu mariyu mēmu kēvalaṁ nī māṭalu vini mā dēvatalanu vadalipeṭṭalēmu mariyu mēmu ninnu viśvasin̄calēmu
Surah Hud, Verse 53
إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
mā daivālalō nuṇḍi kondaru nīku kīḍu kaligin̄cāru (ninnu picciki guri cēśāru) ani mātramē mēmu anagalamu!" Atanu (hūd) javābiccāḍu: "Āyana (allāh) tappa! Mīru āyanaku sāṭi kalpin̄cē vāṭitō niścayaṅgā, nāku elāṇṭi sambandhaṁ lēdani, nēnu allāh nu sākṣigā peḍutunnānu mariyu mīru kūḍā sākṣulugā uṇḍaṇḍi
Surah Hud, Verse 54
مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ
ika mīrantā kalasi nāku vyatirēkaṅgā kuṭralu pannaṇḍi. Nākelāṇṭi vyavadhi ivvakaṇḍi
Surah Hud, Verse 55
إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
niścayaṅgā nākū mariyu mīkū prabhuvaina allāh nē nēnu nam'mukunnānu! Ē prāṇi juṭṭu kūḍā āyana cētilō lēkuṇḍā lēdu. Niścayaṅgā, nā prabhuvē r̥jumārgampai (satyampai) unnāḍu
Surah Hud, Verse 56
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ
okavēḷa mīru venudirigitē (mī iṣṭaṁ), vāstavāniki nēnaitē, nākivvabaḍina sandēśānni mīku anda jēśānu. Mariyu nā prabhuvu mī sthānanlō maroka jātini mīku vārasulugā cēyagalaḍu mariyu mīru āyanaku ē mātraṁ hāni cēyalēru. Niścayaṅgā, nā prabhuvē pratidānikī rakṣakuḍu
Surah Hud, Verse 57
وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ
mariyu mā ādēśaṁ jārī ayinappuḍu, mā kāruṇyantō hūd nu mariyu atanitō pāṭu viśvasin̄cina vārini rakṣin̄cāmu mariyu vārini ghōraśikṣa nuṇḍi kāpāḍāmu
Surah Hud, Verse 58
وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ
mariyu vīrē ād jātivāru! Vāru tama prabhuvu sūcanalanu (āyāt lanu) tiraskarin̄cāru mariyu āyana pravaktalaku avidhēyulayyāru mariyu krūruḍaina prati (satya) virōdhi ājñalanu anusarin̄cāru
Surah Hud, Verse 59
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ
Mariyu ihalōkanlō (allāh) śāpaṁ (bahiṣkāraṁ) vārini vembaḍimpa jēyabaḍindi mariyu punarut'thāna dinamuna kūḍā (allāh śāpaṁ vārini vembaḍin̄cagaladu). Vinaṇḍi! Nis'sandēhaṅgā, ād jātivāru tama prabhuvunu tiraskarin̄cāru. Kāvuna cūśārā! Hūd jāti vāraina ād lu elā (allāh kāruṇyāniki) dūramai pōyārō
Surah Hud, Verse 60
۞وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ
ika samūd vāri vaddaku vāri sahōdaruḍu sālih nu pampāmu. Atanu annāḍu: "Nā jāti prajalārā! Allāh nē ārādhin̄caṇḍi. Āyana tappa mīku maroka ārādhyuḍu lēḍu. Āyanē mim'malni bhūmi nuṇḍi puṭṭin̄ci, dānilō mim'malni nivasimpa jēśāḍu. Kanuka mīru āyana kṣamābhikṣa vēḍukōṇḍi, taruvāta āyana vaipunakē paścāttāpantō maralaṇḍi. Niścayaṅgā, nā prabhuvu daggaralōnē unnāḍu. (Mī prārthanalaku) javābistāḍu
Surah Hud, Verse 61
قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ
vārannāru: "Ō sālih! Intaku mundu mēmu nīpai āśalu peṭṭukoni unnāmu. Ēmī? Mā taṇḍri tātalu ārādhistū vaccina vāṭini (daivālanu) ārādhin̄cakuṇḍā, mam'malni āpadalacukunnāvā? Nīvu māku bōdhin̄cē (dharmaṁ) viṣayaṁ gurin̄ci vāstavaṅgā māku cālā sandēhaṁ undi
Surah Hud, Verse 62
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي مِنۡهُ رَحۡمَةٗ فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَيۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيۡرَ تَخۡسِيرٖ
(sālih) annāḍu: "Ō nā jāti sōdarulārā! Ēmī? Mīru cūḍarā (ālōcin̄carā)? Nēnu nā prabhuvu yokka spaṣṭamaina (nidarśanampai) unnānu. Mariyu āyana nāku tana kāraṇyānni prasādin̄cāḍu. Ika nēnu āyana (allāh) ājñanu ullaṅghistē, allāh ku virud'dhaṅgā nāku evaḍu sahāya paḍagalaḍu? Mīru nāku naṣṭaṁ tappa marēmī adhikaṁ cēyaṭaṁ lēdu
Surah Hud, Verse 63
وَيَٰقَوۡمِ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٞ قَرِيبٞ
mariyu nā jāti prajalārā! Allāh yokka ī āḍa oṇṭe mī koraku oka adbhuta sūcana! Kāvuna dīnini allāh bhūmilō svēcchagā mēyaṭāniki vadali peṭṭaṇḍi. Dāniki elāṇṭi kīḍu kaligin̄cakaṇḍi, lēdā tvaralōnē mim'malni śikṣa paṭṭukōgaladu
Surah Hud, Verse 64
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمۡ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٖۖ ذَٰلِكَ وَعۡدٌ غَيۡرُ مَكۡذُوبٖ
Ayinā vāru dānini, venuka kāli mōkāli naraṁ kōsi campāru. Appuḍu atanu (sālih) vāritō annāḍu: "Mīru mī iṇḍlalō mūḍu rōjulu mātramē hāyigā gaḍapaṇḍi. Idoka vāgdānaṁ, idi abad'dhaṁ kābōdu
Surah Hud, Verse 65
فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ
ā taruvāta mā ādēśaṁ jārī ayinappuḍu, mēmu sālih nu mariyu atanitō pāṭu viśvasin̄cina vārini mā kāruṇyantō rakṣin̄cāmu. Vārini ā dinapu avamānaṁ nuṇḍi kāpāḍāmu. Niścayaṅgā nī prabhuvu! Āyana mātramē, mahā balavantuḍu, sarva śakti sampannuḍu
Surah Hud, Verse 66
وَأَخَذَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ
mariyu durmārgāniki pālpabaḍina vāripai oka pedda arupu (prēluḍu) paḍi, vāru tama iṇḍlalōnē calanaṁ lēkuṇḍā (cacci) paḍi pōyāru
Surah Hud, Verse 67
كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَآ إِنَّ ثَمُودَاْ كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّثَمُودَ
vārennaḍū akkaḍa nivasin̄canē lēdannaṭlugā. Cūḍaṇḍi! Vāstavāniki, samūd jāti vāru tama prabhuvunu tiraskarin̄cāru. Kābaṭṭi cūśārā! Samūd vārelā dūramai pōyārō (naśin̄ci pōyārō)
Surah Hud, Verse 68
وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ
mariyu vāstavāniki mā dūtalu śubhavārta tīsukoni ibrāhīm vaddaku vaccāru. Vāru annāru: "Nīku śānti kalugu gāka (salāṁ)!" Atanu: "Mīkū śānti kalugu gāka (salāṁ)!" Ani javābiccāḍu. Taruvāta atanu ati tvaragā, vēpina dūḍanu (vāri ātithyāniki) tīsukoni vaccāḍu
Surah Hud, Verse 69
فَلَمَّا رَءَآ أَيۡدِيَهُمۡ لَا تَصِلُ إِلَيۡهِ نَكِرَهُمۡ وَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۚ قَالُواْ لَا تَخَفۡ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمِ لُوطٖ
kānī vāri cētulu dāni vaipu pōka pōvaṭaṁ cūsi vārini gurin̄ci anumānanlō paḍḍāḍu mariyu vāri nuṇḍi apāyaṁ kalugu tundēmōnani bhayapaḍḍāḍu! Vārannāru: "Bhayapaḍaku! Vāstavāniki mēmu lūt jāti vaipunaku pampabaḍinavāramu (dūtalamu)
Surah Hud, Verse 70
وَٱمۡرَأَتُهُۥ قَآئِمَةٞ فَضَحِكَتۡ فَبَشَّرۡنَٰهَا بِإِسۡحَٰقَ وَمِن وَرَآءِ إِسۡحَٰقَ يَعۡقُوبَ
atani (ibrāhīm) bhārya (akkaḍē) nilabaḍi uṇḍenu; appuḍāme navvindi; pidapa mēmu āmeku is hākh yokka mariyu is hākh taruvāta ya'akhūb yokka śubhavārtanu iccāmu
Surah Hud, Verse 71
قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ
āme (āścaryantō) annadi: "Nā daurbhāgyaṁ! Nākippuḍu biḍḍa puḍatāḍā? Nēnu musalidānini mariyu nā ī bharta kūḍā vr̥d'dhuḍu. (Alā ayitē) niścayaṅgā, idi cālā vicitramaina viṣayamē
Surah Hud, Verse 72
قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ
Vārannāru: "Allāh uttaruvu viṣayanlō mīru āścaryapaḍutunnārā? Ō (ibrāhīm) gr̥hasthulārā! Mīpai allāh kāruṇyaṁ mariyu āyana śubhāśīs'sulu unnāyi! Niścayaṅgā, āyanē sarva stōtrālaku ar'huḍu, mahatvapūrṇuḍu
Surah Hud, Verse 73
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ
appuḍu ibrāhīm bhayaṁ dūramai, ataniki (santānapu) śubhavārta andina taruvāta, atanu lūt jāti vāri koraku mātō vādin̄casāgāḍu
Surah Hud, Verse 74
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّـٰهٞ مُّنِيبٞ
(endukaṇṭē) vāstavāniki ibrāhīm sahanaśīluḍu, mr̥du hr̥dayuḍu (namratatō allāh nu arthin̄cēvāḍu) mariyu paścāttāpantō (allāh vaipuku) maralēvāḍu
Surah Hud, Verse 75
يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ
(vārannāru): "Ō ibrāhīm! Dīnini (nī madhyavartitvānni) mānukō! Niścayaṅgā, nī prabhuvu ājña vacci vunnadi. Mariyu niścayaṅgā, vāripai ā śikṣa paḍaṭaṁ tappadu; adi nivārin̄cabaḍadu
Surah Hud, Verse 76
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ
mariyu mā dūtalu lūt vaddaku vaccinapuḍu, vāri rākaku atanu, (vārini kāpāḍalēnani) duḥkhituḍayyāḍu. Atani hr̥dayaṁ kr̥ṅgipōyindi. Atanu: "Ī dinaṁ cālā āndōḷanakaramainadi." Ani vāpōyāḍu
Surah Hud, Verse 77
وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَـٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ
mariyu atani jāti prajalu atani vaipu parigettukuṇṭū vaccāru. Vāru modaṭi nuṇḍi nīcapu panulu cēstū uṇḍēvāru. Atanu (lūt) annāḍu: "Nā jāti prajalārā! Idigō nā ī kumārtelu (nā jāti strīlu) unnāru. Vīru mī koraku cālā śrēṣṭhamaina vāru. Allāh yandu bhayabhaktulu kaligi uṇḍaṇḍi mariyu nā atithula viṣayanlō nannu avamānaṁ pālu cēyakaṇḍi. Ēmī? Mīlō okkaḍainā nītiparuḍu lēḍā
Surah Hud, Verse 78
قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ
vārannāru: "Nī kūtuḷḷu māku avasaraṁ lēdani nīku bāgā telusu kadā! Mariyu niścayaṅgā, mēmu kōrēdi ēmiṭō kūḍā nīku bāgā telusu
Surah Hud, Verse 79
قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ
atanu (lūt) annāḍu: "Mim'malni edurkonē balaṁ nākuṇṭē, lēka śaraṇu pondaṭāniki paṭiṣṭhamaina ādhāramainā uṇḍi uṇṭē enta bāguṇḍēdi
Surah Hud, Verse 80
قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ
Vāru (daivadūtalu) annāru: "Ō lūt! Niścayaṅgā mēmu nī prabhuvu taraphu nuṇḍi vaccina dūtalamu! Vāru ē mātraṁ nī vaddaku cēralēru. Kāvuna konta rātri migili uṇḍagānē nīvu nī iṇṭi vārini tīsukoni bayaludēru - nī bhārya tappa - mīlō evvarū venukaku tirigi cūḍagūḍadu. Niścayaṅgā, vāriki ē āpada sambhavin̄canunnadō adē āme (nī bhārya) kū sambhavistundi. Niścayaṅgā, vāri nirṇīta kālaṁ udayapu samayaṁ. Ēmī? Udayaṁ samīpanlōnē lēdā
Surah Hud, Verse 81
فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ
mā tīrpu samayaṁ vaccinapuḍu mēmu dānini (sōḍōnnu) talakrindulugā jēsi, dāni mīda maṭṭitō cēsi kālcina gulakarāḷḷanu eḍategakuṇḍā kuripin̄cāmu
Surah Hud, Verse 82
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ
avi nī prabhuvu taraphu nuṇḍi gurtu vēyabaḍinavi. Adi (ā śikṣa) ī durmārgulaku entō dūranlō lēdu
Surah Hud, Verse 83
۞وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ
ika mad yan vāri vaddaku vāri sahōdaruḍaina ṣu'aib nu pampāmu. Atanu annāḍu: "Ō nā jāti prajalārā! Mīru allāh nē ārādhin̄caṇḍi. Āyana tappa mīku maroka ārādhyadaivaṁ lēḍu. Kolatallō mariyu tūnikallō taggin̄ci ivvakaṇḍi. Nēnu niścayaṅgā, mim'malni (ippuḍu) man̄ci sthitilō cūstunnānu; kāni vāstavāniki mīpai ārōju cuṭṭu muṭṭabōyē śikṣanu gurin̄ci nēnu bhayapaḍutunnānu
Surah Hud, Verse 84
وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
mariyu ō nā jāti prajalārā! Mīru n'yāyaṅgā mariyu sariggā kolavaṇḍi mariyu tūkaṁ cēyaṇḍi. Mariyu prajalaku vāri vastuvulanu takkuva jēsi ivvakaṇḍi. Mariyu bhūmilō anarthānni, kallōllānni vyāpimpajēyakaṇḍi
Surah Hud, Verse 85
بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ
mīru viśvāsulē ayitē, (prajalaku vāri hakku iccina taruvāta) allāh mī koraku migilcinadē mīku mēlainadi. Mariyu nēnu mī rakṣakuḍanu kānu
Surah Hud, Verse 86
قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَـٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ
vāru (vyaṅgaṅgā) annāru: "Ō ṣu'aib! Ēmī? Mā taṇḍri tātalu ārādhin̄cē dēvatalanu mēmu vadalipeṭṭālani, lēdā mā dhanānni nī iṣṭa prakāraṁ kharcu cēyālani, nīku nī namāj nērputundā? (Ayitē) niścayaṅgā, ika nīvē cālā sahanaśīluḍavu, udāttuḍavu
Surah Hud, Verse 87
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ
Appuḍu atanu (ṣu'aib) annāḍu: "Ō nā jāti prajalārā! Ēmī? Mīru cūśārā (ālōcin̄cārā)? Okavēḷa nēnu nā prabhuvu tarapu nuṇḍi spaṣṭamaina nidarśanānni kaligi uṇḍi mariyu āyana nāku tana taraphu nuṇḍi man̄ci jīvanōpādhini kūḍā prasādin̄cinapuḍu (nēnu ilā kākuṇḍā marēmi anagalanu)? Nēnu mim'malni niṣēdhin̄cina dāniki vyatirēkaṅgā cēya dalacukōlēdu. Nēnu mātraṁ mim'malni nā śakti mēraku sanskarin̄ca dalacukunnānu. Nā kāryasid'dhi kēvalaṁ allāh painanē ādhārapaḍi vundi. Nēnu āyananē nam'mukunnānu mariyu nēnu āyana vaipunakē paścāttāpantō maralutānu
Surah Hud, Verse 88
وَيَٰقَوۡمِ لَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شِقَاقِيٓ أَن يُصِيبَكُم مِّثۡلُ مَآ أَصَابَ قَوۡمَ نُوحٍ أَوۡ قَوۡمَ هُودٍ أَوۡ قَوۡمَ صَٰلِحٖۚ وَمَا قَوۡمُ لُوطٖ مِّنكُم بِبَعِيدٖ
mariyu ō nā jāti prajalārā! Nātō unna bhēdābhiprāyaṁ mim'malni nūh jāti vāripai, hūd jāti vāripai lēka sālih jāti vāripai paḍinaṭuvaṇṭi śikṣaku guri cēyakūḍadu sumā! Mariyu lūt jātivāru mīku entō dūraṁ vāru kāru kadā
Surah Hud, Verse 89
وَٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٞ وَدُودٞ
mariyu mīru mī prabhuvu kṣamābhikṣanu kōrukōṇḍi. Mariyu āyana vaipunaku paścāttāpantō maralaṇḍi. Niścayaṅgā, nā prabhuvu apāra karuṇā pradāta, vātsalyuḍu
Surah Hud, Verse 90
قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ مَا نَفۡقَهُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفٗاۖ وَلَوۡلَا رَهۡطُكَ لَرَجَمۡنَٰكَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡنَا بِعَزِيزٖ
vārannāru: "Ō ṣu'aib! Nīvu ceppē māṭalu cālā varaku mēmu grahin̄ca lēka pōtunnāmu. Mariyu niścayaṅgā, nīvu mālō balahīnuḍivigā parigaṇin̄ca baḍutunnāvu. Mariyu nī kuṭumbaṁ vārē ganaka lēkuṇṭē! Mēmu niścayaṅgā, ninnu rāḷḷu ruvvi campēvāraṁ. Mariyu nīvu mā kaṇṭē śakti śālivi kāvu
Surah Hud, Verse 91
قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَهۡطِيٓ أَعَزُّ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَٱتَّخَذۡتُمُوهُ وَرَآءَكُمۡ ظِهۡرِيًّاۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ
atanu annāḍu: "Ō nā jāti prajalārā! Ēmī? Nā kuṭumbaṁ mīku allāh kaṇṭē ekkuva gauravanīyamainadā? Mariyu mīru āyana (allāh) nu mī vīpula venukaku neṭṭutārā? Niścayaṅgā, nā prabhuvu mīru cēsē panulanu āvarin̄ci unnāḍu
Surah Hud, Verse 92
وَيَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَمَنۡ هُوَ كَٰذِبٞۖ وَٱرۡتَقِبُوٓاْ إِنِّي مَعَكُمۡ رَقِيبٞ
Mariyu ō nā jāti prajalārā! Mī śakti mēraku mīru cēsēdi cēyaṇḍi, niścayaṅgā, (nā śakti mēraku) nēnu kūḍā cēstānu. Avamāna karamaina śikṣa evariki paḍutundō asatyavādi evaḍō mīru munmundu telusukōgalaru. Mariyu mīru nirīkṣin̄caṇḍi, niścayaṅgā, mītō bāṭu nēnu kūḍā nirīkṣistānu
Surah Hud, Verse 93
وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا شُعَيۡبٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَأَخَذَتِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ
civaraku mā ādēśaṁ vaccinappuḍu, mēmu ṣu'aib nu mariyu atanitō pāṭu viśvasin̄cina vārini mā kāruṇyantō rakṣin̄cāmu. Mariyu durmārgulaina vāripai oka tīvramaina arupu (dhvani) virucuku paḍindi. Kābaṭṭi vāru tama iṇḍlalōnē calanaṁ lēkuṇḍā (cacci) paḍipōyāru
Surah Hud, Verse 94
كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّمَدۡيَنَ كَمَا بَعِدَتۡ ثَمُودُ
vārakkaḍa ennaḍū nivasin̄canē lēdannaṭlugā! Ī vidhaṅgā samūd jātivāru lēkuṇḍā pōyinaṭlu, mad yan jātivāru kūḍā lēkuṇḍā (naśin̄ci) pōyāru
Surah Hud, Verse 95
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
mariyu niścayaṅgā, mēmu mūsānu kūḍā mā sūcanalatō mariyu spaṣṭamaina pramāṇantō pampāmu
Surah Hud, Verse 96
إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ فِرۡعَوۡنَۖ وَمَآ أَمۡرُ فِرۡعَوۡنَ بِرَشِيدٖ
phir'aun mariyu atani nāyakula vaddaku! Kānī vāru phir'aun ājñalanē anusarin̄cāru. Mariyu phir'aun ājña sarainadi kādu
Surah Hud, Verse 97
يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ
punarut'thāna dinamuna ataḍu (phir'aun) tana jāti vāriki munmundugā uṇḍi, vārini narakāgnilōki tīsukoni pōtāḍu mariyu adi pravēśin̄cē vāriki enta ceḍḍa gamyasthānaṁ
Surah Hud, Verse 98
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ
mariyu vāru ī lōkanlō śāpantō vembaḍin̄cabaḍḍāru mariyu punarut'thāna dinamuna kūḍā (bahiṣkarin̄cabaḍatāru). Enta ceḍḍa bahumānaṁ (vāriki) bahūkarin̄ca baḍutundi
Surah Hud, Verse 99
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ
ivi konni (prācīna) paṭṭaṇāla gāthalu vīṭini mēmu nīku vinipistunnāmu. Vāṭilō konni nilici (migili) unnāyi. Marikonni paṇṭapolāla mādirigā kōyabaḍḍāyi (nirmūlin̄cabaḍḍāyi)
Surah Hud, Verse 100
وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ
Mariyu mēmu vāri kelāṇṭi an'yāyaṁ cēyalēdu. Kāni vārē tamaku tāmu an'yāyaṁ cēsukunnāru. Nī prabhuvu ājña vaccinappuḍu - allāh nu vadali - vāru ē dēvatalanaitē prārthin̄cēvārō! Vāru, vāriki ē vidhaṅgānū sahāyapaḍa lēka pōyāru. Mariyu vāru, vāri vināśaṁ tappa marēmī adhikaṁ cēyalēdu
Surah Hud, Verse 101
وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ
mariyu ī vidhaṅgā nī prabhuvu durmārgulaina nagara (vāsulanu) paṭṭukona (śikṣin̄ca) dalacitē, ilāgē paṭṭukuṇṭāḍu (śikṣistāḍu). Niścayaṅgā, āyana paṭṭu cālā bādhārakamainadi, entō tīvramainadi
Surah Hud, Verse 102
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ
niścayaṅgā, indulō paralōka śikṣaku bhayapaḍē vāriki oka sūcana undi. Adi sarva mānavulanu samāvēśa paricē rōju! Ā dinamuna andarū hājaravutāru
Surah Hud, Verse 103
وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ
mariyu mēmu dānini kēvalaṁ oka niyamita kālaṁ varaku mātramē āpi unnāmu
Surah Hud, Verse 104
يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ
ā dinaṁ vaccinappuḍu, āyana (allāh) selavu lēnidē, ē prāṇi kūḍā māṭlāḍajāladu. Vārilō kondaru daurbhāgyuluṇṭāru marikondaru bhāgyavantuluṇṭāru
Surah Hud, Verse 105
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ
daurbhāgyulaina vāru narakāgnilō cērutāru, akkaḍa vāru duḥkhaṁ valla mūlugutū uṇṭāru mariyu vekki vekki ēḍustū uṇṭāru
Surah Hud, Verse 106
خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ
vārandulō śāśvataṅgā, bhūmyākāśālu unnanta varaku uṇṭāru. Nī prabhuvu (marokaṭi) kōritē tappa! Niścayaṅgā, nī prabhuvu tānu kōrindē cēsēvāḍu
Surah Hud, Verse 107
۞وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ
ika bhāgyavantulaina vāru, bhūmyākāśālu unnanta varaku svarganlō śāśvataṅgā uṇṭāru. Nī prabhuvu (marokaṭi) kōritē tappa! Idoka eḍategani bahumānaṁ
Surah Hud, Verse 108
فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّمَّا يَعۡبُدُ هَـٰٓؤُلَآءِۚ مَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُهُم مِّن قَبۡلُۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمۡ نَصِيبَهُمۡ غَيۡرَ مَنقُوصٖ
kāvuna (ō pravaktā!) Vāru ārādhin̄cē vāṭini gurin̄ci nīvu sandēhanlō paḍaku. Pūrvaṁ nuṇḍi vāri tātamuttātalu ārādhin̄cinaṭlugānē vāru kūḍā (andhulai) ārādhistunnāru. Mariyu mēmu niścayaṅgā, vāri bhāgapu (śikṣanu) ē mātraṁ taggin̄cakuṇḍā vāriki pūrtigā nosaṅgutāmu
Surah Hud, Verse 109
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ
Mariyu vāstavaṅgā, mēmu mūsāku granthānni prasādin̄cāmu. Pidapa andulō abhiprāyabhēdālu vaccāyi. Nī prabhuvu māṭa (ājña) mundugānē nirṇayin̄cabaḍi uṇḍakuṇṭē, vāri tīrpu eppuḍō jarigi uṇḍēdi. Mariyu niścayaṅgā, vāru dīnini gurin̄ci sanśayanlō, sandēhanlō paḍi vunnāru
Surah Hud, Verse 110
وَإِنَّ كُلّٗا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمۡ رَبُّكَ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ إِنَّهُۥ بِمَا يَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ
mariyu niścayaṅgā, nī prabhuvu prati okkari karmala pratiphalānni vāriki tappakuṇḍā pūrtigā icci vēstāḍu. Niścayaṅgā āyana vāri karmalanu bāgā erugunu
Surah Hud, Verse 111
فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
kanuka (ō pravaktā!) Nīvū mariyu paścāttāpa paḍi (āyana vaipuku maralina) nī sahacarulū, nīku ājña ivvabaḍina vidhaṅgā r̥jumārgampai sthiraṅgā uṇḍaṇḍi, haddu mīrakaṇḍi. Niścayaṅgā, āyana mī karmalannī cūstunnāḍu
Surah Hud, Verse 112
وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
durmārgula vaipunaku mīru moggakaṇḍi. Narakāgnilō cikkukuṇṭāru. Ā taruvāta allāh tappa marevvarū mīku sanrakṣakulū uṇḍaru. Appuḍu mīkevvari sahāyamū labhin̄cadu
Surah Hud, Verse 113
وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّـٰكِرِينَ
mariyu dinapu civari reṇḍu bhāgāllōnū mariyu rātripūṭa konta bhāganlō kūḍā namāj salapaṇḍi. Niścayaṅgā, satkāryālu duṣkāryālanu dūraṁ cēstāyi. Jñāpakaṁ un̄cukunē vāriki idi oka upadēśaṁ (jñāpika)
Surah Hud, Verse 114
وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
mariyu sahanaṁ vahin̄cu; niścayaṅgā, allāh sajjanula pratiphalānni vyarthaṁ cēyaḍu
Surah Hud, Verse 115
فَلَوۡلَا كَانَ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِن قَبۡلِكُمۡ أُوْلُواْ بَقِيَّةٖ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡفَسَادِ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّنۡ أَنجَيۡنَا مِنۡهُمۡۗ وَٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَآ أُتۡرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجۡرِمِينَ
mīku pūrvaṁ gatin̄cina tarāla vārilō, bhūmilō kallōlaṁ rēkettin̄cakuṇḍā niṣēdhin̄cē sajjanulu enduku lēru? Kāni alāṇṭi vāru kondaru mātramē uṇḍēvāru! Vārini mēmu alāṇṭi vāri (durmārgula) nuṇḍi kāpāḍāmu. Mariyu durmārgulaina vāru aihika sukhālaku lōnayyāru mariyu vāru aparādhulu
Surah Hud, Verse 116
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ
mariyu vāṭilō nivasin̄cē prajalu sadvartanulai unnanta varaku, alāṇṭi nagarālanu nī prabhuvu an'yāyaṅgā nāśanaṁ cēsēvāḍu kāḍu
Surah Hud, Verse 117
وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ
Mariyu nī prabhuvu saṅkalpistē, sarva mānavulanu (okē dharmānni avalambin̄cē) okē okka saṅghaṅgā cēsēvāḍu. Ayinā vāru abhiprāya bhēdālu lēkuṇḍā uṇḍa lēka pōyēvāru
Surah Hud, Verse 118
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
nī prabhuvu karuṇin̄cinavāḍu tappa! Mariyu dāni korakē āyana vārini sr̥ṣṭin̄cāḍu. Mariyu nī prabhuvu: "Nēnu jinnātulu mariyu mānavulu andaritō narakānni nimputānu!" Ani annamāṭa neravērutundi
Surah Hud, Verse 119
وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
mariyu (ō pravaktā!) Nī hr̥dayānni sthiraparacaṭāniki, mēmu pravaktala gāthalanu nīku vinipistunnānu. Mariyu indu (ī sūrah) lō nīku satyaṁ vaccindi mariyu viśvāsulaku hitabōdha mariyu jñāpika
Surah Hud, Verse 120
وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنَّا عَٰمِلُونَ
mariyu viśvasin̄cani vāritō ilā anu: "Mīru mī śakti mēraku mī panulu cēyaṇḍi. Niścayaṅgā, mēmu kūḍā mā śakti mēraku mā panulu cēstāmu
Surah Hud, Verse 121
وَٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ
mariyu mīru vēci cūḍaṇḍi; mēmu kūḍā vēci uṇṭāmu
Surah Hud, Verse 122
وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ
mariyu ākāśāla yokka mariyu bhūmi yokka sarva agōcara viṣayālu kēvalaṁ allāh kē telusu. Mariyu sarva viṣayālu āyana vaddakē maralimpabaḍatāyi kāvuna mīru āyananē ārādhin̄caṇḍi mariyu āyananē nam'mukōṇḍi. Mariyu mīru cēsē karmalu nī prabhuvu erugakuṇḍā lēḍu
Surah Hud, Verse 123