Surah Yusuf - Albanian Translation by Sherif Ahmeti
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
Elif, Lame, Ra. Keto (ajete qe t’u zbriten) jane ajetet e librit te qarte
Surah Yusuf, Verse 1
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ
Ne e zbritem ate Kur’an arabisht, ahtu qe ta kuptoni
Surah Yusuf, Verse 2
نَحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ أَحۡسَنَ ٱلۡقَصَصِ بِمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ وَإِن كُنتَ مِن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ
Ne me te shpallur te ketij Kur’ani po te rrefejme ty (Muhammed) me te bukurin rrefim, edhe para tij ishe nga te painformuarit
Surah Yusuf, Verse 3
إِذۡ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَـٰٓأَبَتِ إِنِّي رَأَيۡتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوۡكَبٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ رَأَيۡتُهُمۡ لِي سَٰجِدِينَ
(perkujto) Kur Jusufi, babait te vet i tha: “O baba im, pashe (ne enderr) njembedhjete yje dhe diellin dhe henen, i pashe duke me bere mua sexhde!”
Surah Yusuf, Verse 4
قَالَ يَٰبُنَيَّ لَا تَقۡصُصۡ رُءۡيَاكَ عَلَىٰٓ إِخۡوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيۡدًاۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
Ai (Jakubi) tha: “O biri im, mos u trego enderren tende vellezerve tu, se po te bejne ndonje dredhi, s’ka dyshim, djalli per njeriun eshte armik i hapet”
Surah Yusuf, Verse 5
وَكَذَٰلِكَ يَجۡتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ ءَالِ يَعۡقُوبَ كَمَآ أَتَمَّهَا عَلَىٰٓ أَبَوَيۡكَ مِن قَبۡلُ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
Ja, keshtu Zoti yt te zgjedh ty, te meson interpretimin e enderrave, ploteson dhuntine e tij ndaj teje dhe familjes se Jakubit, sikrse pat plotesuar ate me pare ndaj prinderve tu, Ibrahimit dhe Is-hakut. Vertet, Zoti yt eshte me i dijshmi, me i urti!”
Surah Yusuf, Verse 6
۞لَّقَدۡ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخۡوَتِهِۦٓ ءَايَٰتٞ لِّلسَّآئِلِينَ
Njemend, per ata qe pyesin (interesohen) ne ndodhine e Jusufit dhe te vellezerve te tij, pati fakte (mbi fuqune e Zotit)
Surah Yusuf, Verse 7
إِذۡ قَالُواْ لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰٓ أَبِينَا مِنَّا وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
Kur ata (vellezerit) thane: “Pasha Zotin, Jusufi dhe vellai i tij, jane me te dashur te baba yne se sa ne, ndersa ne jemi grup (i forte). Vertet, babai yne eshte ne gabim sheshazi
Surah Yusuf, Verse 8
ٱقۡتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ ٱطۡرَحُوهُ أَرۡضٗا يَخۡلُ لَكُمۡ وَجۡهُ أَبِيكُمۡ وَتَكُونُواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ قَوۡمٗا صَٰلِحِينَ
Mbytnie Jusufin ose hidhnie diku larg ne nje vend e babai juaj t’ju doje juve e pas asaj (pendohuni) beheni njerez te mire
Surah Yusuf, Verse 9
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ لَا تَقۡتُلُواْ يُوسُفَ وَأَلۡقُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّ يَلۡتَقِطۡهُ بَعۡضُ ٱلسَّيَّارَةِ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
NJeri prej tyr etha: “Mos e bmytni Jusufin, e ne ofte se jeni per te bere dic, leshonie ate ne fund te bunarit, do ta marre ate dikush prej dhetareve”
Surah Yusuf, Verse 10
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأۡمَ۬نَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُۥ لَنَٰصِحُونَ
Ata thane: “O baba yne c’ke qe nuk na beson per Jusufin, e ne ia duam te miren atij
Surah Yusuf, Verse 11
أَرۡسِلۡهُ مَعَنَا غَدٗا يَرۡتَعۡ وَيَلۡعَبۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
Dergoje neser ate me ne, le te haje peme dhe le te luaje me siguri do ta ruajme ate
Surah Yusuf, Verse 12
قَالَ إِنِّي لَيَحۡزُنُنِيٓ أَن تَذۡهَبُواْ بِهِۦ وَأَخَافُ أَن يَأۡكُلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَأَنتُمۡ عَنۡهُ غَٰفِلُونَ
Ai tha: “Une mallengjehem po te vije me ju, e edhe kam frike se do ta haje ujku, kur mungon kjdesi juaj per te”
Surah Yusuf, Verse 13
قَالُواْ لَئِنۡ أَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّآ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ
Ata thane: “Per Zotin, nese e ha ujku, e duke qene ne grup kaq i forte, atehere ne mos qofshim fare!”
Surah Yusuf, Verse 14
فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِۦ وَأَجۡمَعُوٓاْ أَن يَجۡعَلُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمۡرِهِمۡ هَٰذَا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
Pasi qe ata shkuan me te dhe vendosen ta vene ne fund te bunarit, Ne i shpalem: “Ti do t’i njoftosh ata per kete veper te tyre, e duke mos ditur ata (do te vije koha te ju thuash per kete veper e ata nuk do te dine se ti je Jusufi)”
Surah Yusuf, Verse 15
وَجَآءُوٓ أَبَاهُمۡ عِشَآءٗ يَبۡكُونَ
E ne mbremje erdhen duke qare te baba i tyre
Surah Yusuf, Verse 16
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ
Thane: “O baba ne, ne shkuam te bejme gara, e Jusufin e lame te teshat tona dhe ate e kishte ngrene ujku. Ti nuk do tte na besosh neve, edhe po te emi te vertete!”
Surah Yusuf, Verse 17
وَجَآءُو عَلَىٰ قَمِيصِهِۦ بِدَمٖ كَذِبٖۚ قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٞۖ وَٱللَّهُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
E erdhen (i sollen) e ne kemishen e tj me gjak te rrejshem. Ai tha: “Jo, (nuk e k ngrene ujku), por epshet tuaja ua hijeshuan punen. Halli im eshte: durim i mire. All-llahu eshte nga i cili kerkohet ndihme per kete qe pershkruani ju”
Surah Yusuf, Verse 18
وَجَآءَتۡ سَيَّارَةٞ فَأَرۡسَلُواْ وَارِدَهُمۡ فَأَدۡلَىٰ دَلۡوَهُۥۖ قَالَ يَٰبُشۡرَىٰ هَٰذَا غُلَٰمٞۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَٰعَةٗۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ
Dhe atypari kaloi nje gru udhetaresh, e e derguan ujebartesin (per uje), e ai e leshoi kofen e vet (ne bunar) dhe tha: “Myzhde! Qe nje djalosh!” Ata e fshehen ate si mall tregtie. Po All-llahu e dinte shume mire sec’vepronin ata
Surah Yusuf, Verse 19
وَشَرَوۡهُ بِثَمَنِۭ بَخۡسٖ دَرَٰهِمَ مَعۡدُودَةٖ وَكَانُواْ فِيهِ مِنَ ٱلزَّـٰهِدِينَ
Dhe e shiten ate (Jusufin (per nje cmim te vogel, per disa dirheme (mase argjendi) te numeruar, sepse ne mesin e tyre pati asash qe nuk lakmuan (per cmim me te larte)
Surah Yusuf, Verse 20
وَقَالَ ٱلَّذِي ٱشۡتَرَىٰهُ مِن مِّصۡرَ لِٱمۡرَأَتِهِۦٓ أَكۡرِمِي مَثۡوَىٰهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗاۚ وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلِنُعَلِّمَهُۥ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ وَٱللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِۦ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
E ai qe e bleu nga Misiri (Egjipti) i tha gruas se ve: “Beni pritje te kenaqshme, se eshte shprese t’ia shohim hajrin ose ta adoptojme per femije!” Ja, keshtu (sikuse e shpetuan nga bunari), Ne i beme vend Jusufit ne toke (ne Egjipt), e qe t’ia mesojme atij shpjegimin per disa enderra. All-llahu eshte mbizoterues i punes se vet, por shumica e njerezve nuk e dine (fshehtesine e ceshtjeve)
Surah Yusuf, Verse 21
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥٓ ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
E kur e arriti pjekurine e tij, Ne i dhame pushtet e dituri. E keshtu Ne i shperblejme punemiret
Surah Yusuf, Verse 22
وَرَٰوَدَتۡهُ ٱلَّتِي هُوَ فِي بَيۡتِهَا عَن نَّفۡسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلۡأَبۡوَٰبَ وَقَالَتۡ هَيۡتَ لَكَۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ رَبِّيٓ أَحۡسَنَ مَثۡوَايَۖ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
E ajo, ne shtepine e se ciles ishte Jusufi, i beri lajka atij dhe ia mbylli dyert e i tha: “Eja!” Ai (Jusufi) tha: “All-llahu me ruajte, ai zoteriu im (e burri yt), me nderoi me vendosje te mire (si mud t’i bej hile ne familje)”. S’ka dyshim se tradhtaret nuk kane sukses
Surah Yusuf, Verse 23
وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ
Ajo mesyni ate qellimidht, e atij do t’i shkonte mendja ndaj saj, sikur te mos i prezentohej argumenti nga Zoti i tij. Ashtu (e beme te vendosur) qe te larojme nga ai te keqen dhe te ndyten. Vertet, ai ishte nga robet tane te zgjedhur
Surah Yusuf, Verse 24
وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Dhe, qe te dy ata u nguten kah dera, e ajo ia grisi kemishen nga mbrapa dhe prane dere ata te dy takuan burrin e saj, e ajo tha “cfare mund te jete ndeshkimi i atij qe tenton te keqen ne familjen tende, perpos te burgoset, ose denim te dhembshem.?”
Surah Yusuf, Verse 25
قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
Ai (Jusufi) tha: “Ajo m’u versul mua!” Nje deshmitar nga familja e saj gjykoi: nese kemisha e tij eshte grisur perpara, ajo ka thene te drejten, kurse ai genjen
Surah Yusuf, Verse 26
وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
E nese kemisha e tij eshte grisur prapa, atehere genjen ajo, kurse ai eshte i drejte
Surah Yusuf, Verse 27
فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ
E kur e pa ai (burri i saj) kemishen e tij te grisur prapa, tha: “Kjo eshte dredhi juaja, vertet dredhia juaj eshte e madhe!”
Surah Yusuf, Verse 28
يُوسُفُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَاۚ وَٱسۡتَغۡفِرِي لِذَنۢبِكِۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ ٱلۡخَاطِـِٔينَ
“Jusuf, largohu nga kjo (mos ia permend askujt)! E ti (gruas) kerko falje per mekatin tend, se vertet ti qenke fajtore!”
Surah Yusuf, Verse 29
۞وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
Nje grup nga grate e qytetit thane: “Gruaja e zoteriut (e ministrit) i versulet marrezisht sherbetorit te vet, ate e ka kapluar ne shpirt dashuria, e ne jemi te bindura se ajo eshte ne humbje te hapet
Surah Yusuf, Verse 30
فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ
E kur ajo degjoi per ato pershperitjet e tyre, dergoi t’i therrase ato, u pergaditi vend mbeshtetje dhe seciles prej tyre idha nga nje thike e tha: “Dilu para atyre!” Kur e pane ate, ato u tronditen dhe i prene duart e tyre e thane: “All-llahut i qofshim fale! Ky nuk eshte njeri, ky nuk eshte tjeter vetem se ndonje engjell i larte!”
Surah Yusuf, Verse 31
قَالَتۡ فَذَٰلِكُنَّ ٱلَّذِي لُمۡتُنَّنِي فِيهِۖ وَلَقَدۡ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ فَٱسۡتَعۡصَمَۖ وَلَئِن لَّمۡ يَفۡعَلۡ مَآ ءَامُرُهُۥ لَيُسۡجَنَنَّ وَلَيَكُونٗا مِّنَ ٱلصَّـٰغِرِينَ
Ajo tha: “Qe, ky eshte ai per te cilin me qortuat mua, e une e mesyna ate, po ai u ruajt fort. Po qe se nuk e ben cka e urdheroj, ai gjithqysh do te burgoset dhe do te nencmohet”
Surah Yusuf, Verse 32
قَالَ رَبِّ ٱلسِّجۡنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدۡعُونَنِيٓ إِلَيۡهِۖ وَإِلَّا تَصۡرِفۡ عَنِّي كَيۡدَهُنَّ أَصۡبُ إِلَيۡهِنَّ وَأَكُن مِّنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
Ai (Jusufi) tha: “O Zoti im, burgu eshte me ideshiruar per mua, se sa ate qe me ofrojne ato mua dhe nese Ti nuk me largon prej meje dredhine e tyre, une mund te anoj te ato dhe te behem injorant
Surah Yusuf, Verse 33
فَٱسۡتَجَابَ لَهُۥ رَبُّهُۥ فَصَرَفَ عَنۡهُ كَيۡدَهُنَّۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
E Zoti i tij ia pranoi lutjen atij dhe largoi nga ai dredhine e tyre. Vertet, Ai eshte qe degjon (lutjet) dhe di (gjendjen)
Surah Yusuf, Verse 34
ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا رَأَوُاْ ٱلۡأٓيَٰتِ لَيَسۡجُنُنَّهُۥ حَتَّىٰ حِينٖ
Mandej, pasi qe vertetuan argumentet (e pastertise se Jusufit), atyre (ministrit dhe rrethit te tij) iu paraqit ideja qe ata per nje kohe ta burgosin
Surah Yusuf, Verse 35
وَدَخَلَ مَعَهُ ٱلسِّجۡنَ فَتَيَانِۖ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَعۡصِرُ خَمۡرٗاۖ وَقَالَ ٱلۡأٓخَرُ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَحۡمِلُ فَوۡقَ رَأۡسِي خُبۡزٗا تَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِنۡهُۖ نَبِّئۡنَا بِتَأۡوِيلِهِۦٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Se bashku me te hyne ne burg dy te rinj. Njeri prej atyre dyve tha: “Une enderrova veten se po shtrydhi (rrush per) vere”. E tjetri tha “Une enderrova se po bart mbi koke nje buke nga e cila hanin shpezet”. Na trego komentin e saj, se ne te konsiderojme nga komentuesit e mire (te enderrave)
Surah Yusuf, Verse 36
قَالَ لَا يَأۡتِيكُمَا طَعَامٞ تُرۡزَقَانِهِۦٓ إِلَّا نَبَّأۡتُكُمَا بِتَأۡوِيلِهِۦ قَبۡلَ أَن يَأۡتِيَكُمَاۚ ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّيٓۚ إِنِّي تَرَكۡتُ مِلَّةَ قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ
Tha: “nuk ju vjen juve ndonje ushqim me te cilin ushqeheni, e qe une te mos e dije, t’ju pershkruaj ate para se t’ju vije. Kjo eshte nga ajo cka me mesoi Zoti im (nuk eshte fall e as prognoze). Une kam braktisur fene e nje populli qe nuk e beson All-llahun as boten tjeter, e ata ishin jobesimtare”
Surah Yusuf, Verse 37
وَٱتَّبَعۡتُ مِلَّةَ ءَابَآءِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ مَا كَانَ لَنَآ أَن نُّشۡرِكَ بِٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ عَلَيۡنَا وَعَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ
Une ndoqa fene e prinderve te mij: Ibrahimit, Is-hakut, Jakubit. Neve nuk na takoi t’i pershkruajme kurre nje send shok All-llahut. Ky (besim i drejte) eshte dhurate e madhe nga All-llahu ndaj nesh dhe ndaj njerezve, por shumica e njerezve nuk ia dine vleren
Surah Yusuf, Verse 38
يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ ءَأَرۡبَابٞ مُّتَفَرِّقُونَ خَيۡرٌ أَمِ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
O ju dy shoket e mij te burgut, a esshte me mire te adhurohen zota te ndryshem ose All-llahu, i vetmi ngadhenjimtar?”
Surah Yusuf, Verse 39
مَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِهِۦٓ إِلَّآ أَسۡمَآءٗ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
Ata qe adhuroni perveq All-llahut, nuk jane tjeter vetem se emra qe i pagezuat ju dhe prinderit tuaj. All-llahu nuk shpalli ndonje fakt per ta, vendimi (ne ceshtjen e adhurimit) nuk i takon kujt, pos All-llahut, e Ai urdheroi te mos adhuroni tjeter vetem Ate. Kjo eshte feja e drejte, por shumica e njerezve nuk e dine
Surah Yusuf, Verse 40
يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ أَمَّآ أَحَدُكُمَا فَيَسۡقِي رَبَّهُۥ خَمۡرٗاۖ وَأَمَّا ٱلۡأٓخَرُ فَيُصۡلَبُ فَتَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِن رَّأۡسِهِۦۚ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ٱلَّذِي فِيهِ تَسۡتَفۡتِيَانِ
O shoket e mij te burgut! Njeri prej ju dyve do t’i jape te vere zoteriut te vet, e tjetri do te varet, kurse shpezet do te hane nga koka e tij. ceshtja per te cilen kerkuat shpjegim, ka marre fund (keshtu)
Surah Yusuf, Verse 41
وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُۥ نَاجٖ مِّنۡهُمَا ٱذۡكُرۡنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَىٰهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ ذِكۡرَ رَبِّهِۦ فَلَبِثَ فِي ٱلسِّجۡنِ بِضۡعَ سِنِينَ
E atij per te cilin besonte se eshte i shpetuar i tha: “Me perkujto mua te zoteriu yt”. Po djali e vuri ne harrese ta perkujtonte te zoteriu i tij, e per kete mbeti ne burg disa vjet
Surah Yusuf, Verse 42
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ إِنِّيٓ أَرَىٰ سَبۡعَ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعَ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖۖ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَأُ أَفۡتُونِي فِي رُءۡيَٰيَ إِن كُنتُمۡ لِلرُّءۡيَا تَعۡبُرُونَ
E (kur u afrua lirimi i Jusufit) mbreti tha: “Kam pare enderr shtate lope te majme dhe shtate lope te dobeta qe i hanin ato (te dobetat, i gelltiten ato te majmet) dhe shtate kallinj te gjelber (qe kishin lidhur frytin) e (shtate) te tjere te thare. O ju pari, nese dini te interpretoni endrren, me tregoni per enderren time!”
Surah Yusuf, Verse 43
قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمٖۖ وَمَا نَحۡنُ بِتَأۡوِيلِ ٱلۡأَحۡلَٰمِ بِعَٰلِمِينَ
Ata (paria) thane: “Enderra te perziera, e ne nuk dime komentin e enderrave te tilla”
Surah Yusuf, Verse 44
وَقَالَ ٱلَّذِي نَجَا مِنۡهُمَا وَٱدَّكَرَ بَعۡدَ أُمَّةٍ أَنَا۠ أُنَبِّئُكُم بِتَأۡوِيلِهِۦ فَأَرۡسِلُونِ
E ai prej atyre dyve qe shpetoi (qe i pat thene Jusufi ta prmende) e perkujtoi pas nje periudhe e tha: “Une ju tregoj kuptimin e saj. Pra me lejoni te shkoj (te Jusufi)”
Surah Yusuf, Verse 45
يُوسُفُ أَيُّهَا ٱلصِّدِّيقُ أَفۡتِنَا فِي سَبۡعِ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعِ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖ لَّعَلِّيٓ أَرۡجِعُ إِلَى ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَعۡلَمُونَ
(E derguan te burgu, e ai tha) O Jusuf, o ti i drejti, na shpjego per shtate lope te dobeta qe i hanin shtate lope te majme, dhe shtate kallinj te gjelber eshtate te thate, e ndoshta po kthehem te njerezit (me pergjigjje), ashtu qe edhe ata te kuptojne (vleren dhe dijen tende)
Surah Yusuf, Verse 46
قَالَ تَزۡرَعُونَ سَبۡعَ سِنِينَ دَأَبٗا فَمَا حَصَدتُّمۡ فَذَرُوهُ فِي سُنۢبُلِهِۦٓ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تَأۡكُلُونَ
Ai (Jusufi) tha: “Mbillni shtate vjet vazhdimisht, e cka keni korrur lenie ne kallinj, pevec nje pakice nga e cila do te hani
Surah Yusuf, Verse 47
ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ سَبۡعٞ شِدَادٞ يَأۡكُلۡنَ مَا قَدَّمۡتُمۡ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تُحۡصِنُونَ
Pastaj, do te vijne shtate (vjet) te veshtira (me skamje) qe do te hane ate qe keni ruajtur per to, pervec nje pakice nga ajo qe do ta ruani (ne depo per fare)
Surah Yusuf, Verse 48
ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَامٞ فِيهِ يُغَاثُ ٱلنَّاسُ وَفِيهِ يَعۡصِرُونَ
Mandej, pas asaj vjen nje vit (i begatshem) ne te cilin njerezve u bie shi dhe ne te cilin do te kene te vjela (vit i begatshem ne pergjthesi)”
Surah Yusuf, Verse 49
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦۖ فَلَمَّا جَآءَهُ ٱلرَّسُولُ قَالَ ٱرۡجِعۡ إِلَىٰ رَبِّكَ فَسۡـَٔلۡهُ مَا بَالُ ٱلنِّسۡوَةِ ٱلَّـٰتِي قَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّۚ إِنَّ رَبِّي بِكَيۡدِهِنَّ عَلِيمٞ
E mbreti tha: “Me sillni mua ate (Jusufin)!” Dhe kur i shkoi atij (Jusufi) i derguari (i mbretit), ai itha: “Kthehu te zoteriu yt dhe pyete ate: c’eshe puna e atyre, qe i prene duart e tyre? Vertet, Zoti im e di shume mire dredhine e tyre”
Surah Yusuf, Verse 50
قَالَ مَا خَطۡبُكُنَّ إِذۡ رَٰوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفۡسِهِۦۚ قُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا عَلِمۡنَا عَلَيۡهِ مِن سُوٓءٖۚ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡـَٰٔنَ حَصۡحَصَ ٱلۡحَقُّ أَنَا۠ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
Ai (mbreti) tha: “cka ishte puna juaj kur ju vete e deshiruat (iu versulet) Jusufin?” Ato thane: “Zoti na ruajt, ne nuk dijme ndaj tij asnje te keqe!” Gruaja e ministrit tha: “Tash doli ne shesh e verteta, e une iu versula atij me dashuri, e ai eshte nga te drejtit!”
Surah Yusuf, Verse 51
ذَٰلِكَ لِيَعۡلَمَ أَنِّي لَمۡ أَخُنۡهُ بِٱلۡغَيۡبِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي كَيۡدَ ٱلۡخَآئِنِينَ
Kete (e bera thote Jusufi) per ta ditur ai (ministri) se une nuk e tradhtova tinezisht dhe se vertet All-llahu nuk realizon dredhine e tradhtareve
Surah Yusuf, Verse 52
۞وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Une nuk e shfajsoj veten time, pse epshi eshte shume nxites per te keqen, perveq ate qe ka meshiruar Zoti im, se Zoti im eshte qe fal e meshiron shume
Surah Yusuf, Verse 53
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦٓ أَسۡتَخۡلِصۡهُ لِنَفۡسِيۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُۥ قَالَ إِنَّكَ ٱلۡيَوۡمَ لَدَيۡنَا مَكِينٌ أَمِينٞ
Mbreti tha: “Me sillni muaate, theshte ta vecoj per veten time!” (ia sollen Jusufin) E pasi qe bisedoi me te tha: “Tash ti ke pozite dhe je i besueshem”
Surah Yusuf, Verse 54
قَالَ ٱجۡعَلۡنِي عَلَىٰ خَزَآئِنِ ٱلۡأَرۡضِۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٞ
Ai (Jusufi) tha: “Me cakto mua perggjegjes te depove te vendit, une jam besnik i dijshem”
Surah Yusuf, Verse 55
وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَتَبَوَّأُ مِنۡهَا حَيۡثُ يَشَآءُۚ نُصِيبُ بِرَحۡمَتِنَا مَن نَّشَآءُۖ وَلَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Dhe keshtu Ne Jusufit i dhame pozite ne vend (ne Egjipt) zinte vend aty ku deshironte. Ne e pajisim me te mira tona ate qe duam, e Ne nuk ua humbim shperblimin punemireve
Surah Yusuf, Verse 56
وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
Po shperblimi i botes tjeter, gjithsesi eshte shume me i mire per ata qe besuan dhe ata qe u frikesuan dhe u ruajten
Surah Yusuf, Verse 57
وَجَآءَ إِخۡوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَعَرَفَهُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
Dhe (pas nje kohe) vijne vellezerit e Jusufit e hyne te ai, e ai i njohti, ndersa ata nuk e njihnin
Surah Yusuf, Verse 58
وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ قَالَ ٱئۡتُونِي بِأَخٖ لَّكُم مِّنۡ أَبِيكُمۡۚ أَلَا تَرَوۡنَ أَنِّيٓ أُوفِي ٱلۡكَيۡلَ وَأَنَا۠ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ
E pasi i furnizoi me te gjithe artikujt e nevojshem (me bare drithi per te cilin kishin ardhur, etj.), u tha: “Me sillni nje vella tuajin qe keni nga baba, a nuk e vereni se une vertet u plotesoj barren (peshojen) dhe se une jam mikepritesi me mire!”
Surah Yusuf, Verse 59
فَإِن لَّمۡ تَأۡتُونِي بِهِۦ فَلَا كَيۡلَ لَكُمۡ عِندِي وَلَا تَقۡرَبُونِ
E nese nuk ma sillni ate (vellaun), Ju nuk do te merrni te une bare drithi (per ushqim), e as mos iu afroni (vendit tim)
Surah Yusuf, Verse 60
قَالُواْ سَنُرَٰوِدُ عَنۡهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَٰعِلُونَ
Ata thane: “Ne do te perpiqemi per te (per ta marre) te babai i tij dhe gjithsesi ne do te bejme ate!”
Surah Yusuf, Verse 61
وَقَالَ لِفِتۡيَٰنِهِ ٱجۡعَلُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ فِي رِحَالِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَعۡرِفُونَهَآ إِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
Ai (Jusufi) djelmoshave te tij sherbetore te tij u tha: “Venie mallin e tyre (barren qe kishin sjelle per te blere drith) ne barret e tyre, ashtu qe kur te kethehen te familja e tyre (t’i hapin barret) ta njohin, e ndoshta do te kthehen serish te na”
Surah Yusuf, Verse 62
فَلَمَّا رَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيهِمۡ قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا ٱلۡكَيۡلُ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَآ أَخَانَا نَكۡتَلۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
E kur u kthye te babai i tyre thane: “O baba yne, po na ndalohet barra (drithi), lejonie te vije me ne vellau yne (Binjamini) qe te marrim ushqim, e ne do te ruajme ate (nga cdo e keqe)”
Surah Yusuf, Verse 63
قَالَ هَلۡ ءَامَنُكُمۡ عَلَيۡهِ إِلَّا كَمَآ أَمِنتُكُمۡ عَلَىٰٓ أَخِيهِ مِن قَبۡلُ فَٱللَّهُ خَيۡرٌ حَٰفِظٗاۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
Ai (Jakubi) tha: “A t’u besoj per kete sikurse u besova me pare per vellain e tij (Jusufin), po All-llahu eshte mbrojtesi me i mire dhe Ai i meshiruesve”
Surah Yusuf, Verse 64
وَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَٰعَهُمۡ وَجَدُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ رُدَّتۡ إِلَيۡهِمۡۖ قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا مَا نَبۡغِيۖ هَٰذِهِۦ بِضَٰعَتُنَا رُدَّتۡ إِلَيۡنَاۖ وَنَمِيرُ أَهۡلَنَا وَنَحۡفَظُ أَخَانَا وَنَزۡدَادُ كَيۡلَ بَعِيرٖۖ ذَٰلِكَ كَيۡلٞ يَسِيرٞ
E kur i hapen barret e tyre, e gjeten mallin e tyre qe iu ishte kthyer dhe thane: “O ati yne, cka duam me teper, qe ky eshte malli yne qe na u kthye, do te furnizojme me drith familjen tone, do ta ruajme vellain tone dhe do ta shtojme nje barre deveje, e kjo eshte sasi e lehte (per sundimtarin)”
Surah Yusuf, Verse 65
قَالَ لَنۡ أُرۡسِلَهُۥ مَعَكُمۡ حَتَّىٰ تُؤۡتُونِ مَوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ لَتَأۡتُنَّنِي بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يُحَاطَ بِكُمۡۖ فَلَمَّآ ءَاتَوۡهُ مَوۡثِقَهُمۡ قَالَ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٞ
Ai (Jakubi) tha: “Une kurrsesi nuk e dergoj ate me ju, derisa te me jepni besen (e forte) ne All-llahun, se gjithsesi do te ma ktheni ate mua, pervec nese u diktojne rrethanat e nuk mundeni”. E kur ata ia dhane besen (u betuan), ai tha: “All-llahu eshte garantues per kete qe e thame”
Surah Yusuf, Verse 66
وَقَالَ يَٰبَنِيَّ لَا تَدۡخُلُواْ مِنۢ بَابٖ وَٰحِدٖ وَٱدۡخُلُواْ مِنۡ أَبۡوَٰبٖ مُّتَفَرِّقَةٖۖ وَمَآ أُغۡنِي عَنكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍۖ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَعَلَيۡهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
Po ai (Jakubi) tha: “O bijte e mij, mos hyni (ne Egjipt) per nje dere, po hyni neper dyer te ndryshme. Une nuk mund te largoj prej jush asnje send nga caktimi i All-llahut, vendimi nuk eshte i tjeterkujt vetem i All-llahut, vetem Atij iu kam mbeshtetur dhe vetem Atij le t’i mbeshteten ata qe besuan
Surah Yusuf, Verse 67
وَلَمَّا دَخَلُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَهُمۡ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغۡنِي عَنۡهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍ إِلَّا حَاجَةٗ فِي نَفۡسِ يَعۡقُوبَ قَضَىٰهَاۚ وَإِنَّهُۥ لَذُو عِلۡمٖ لِّمَا عَلَّمۡنَٰهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
Dhe ata hyne ashtu si porositi babai i tyre, po ajo nuk ishte gje qe do t’u ndihmonte asgje nga caktimi i All-llahut, pervec nje deshire te Jakubit qe e kishte ne vete dhe kreu. Po ai (Jakubi) ishte i dijshem per te, ngase Ne e kemi mesuar per ate, por shumica e njerezve nuk e dine
Surah Yusuf, Verse 68
وَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَخَاهُۖ قَالَ إِنِّيٓ أَنَا۠ أَخُوكَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
E kur hyne te Jusufi, aii (Jusufi) e afroi prane vete vellain e vet (Binjaminin) dhe tha: “Une jam vellai yt, e ti mos u pikello per ate qe ata vepruan!”
Surah Yusuf, Verse 69
فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ جَعَلَ ٱلسِّقَايَةَ فِي رَحۡلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ٱلۡعِيرُ إِنَّكُمۡ لَسَٰرِقُونَ
E kur i pajisi ata me pajimet e tyre e vuri tasin (goten) ne barren e vellait te vet, e pastaj nje thires thirri: “O ju devexhinj, ju jeni vjedhes!”
Surah Yusuf, Verse 70
قَالُواْ وَأَقۡبَلُواْ عَلَيۡهِم مَّاذَا تَفۡقِدُونَ
U kthyen (devexhinjte) dhe thane: “cka keni humbur?”
Surah Yusuf, Verse 71
قَالُواْ نَفۡقِدُ صُوَاعَ ٱلۡمَلِكِ وَلِمَن جَآءَ بِهِۦ حِمۡلُ بَعِيرٖ وَأَنَا۠ بِهِۦ زَعِيمٞ
(sherbetoret e sundimtarit) Thane: “Kemi humbur tasin e sunduesit, e kush e sjell ate (tasin), ka (shperblim) nje barre deveje (drith). Une vete jam per kete garantues!”
Surah Yusuf, Verse 72
قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ عَلِمۡتُم مَّا جِئۡنَا لِنُفۡسِدَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كُنَّا سَٰرِقِينَ
Ata (vellezerit e Jusufit) thane: “Pasha All-llahun, ju e dini se ne nuk kemi ardhur per te bere shkaterrime ne toke dhe nuk jemi vjedhes!”
Surah Yusuf, Verse 73
قَالُواْ فَمَا جَزَـٰٓؤُهُۥٓ إِن كُنتُمۡ كَٰذِبِينَ
(sherbetoret) Thane: “Nese jeni genjeshtare, cfare duhet te jete ndeshkimi i atij (qe ka vjedhur)?”
Surah Yusuf, Verse 74
قَالُواْ جَزَـٰٓؤُهُۥ مَن وُجِدَ فِي رَحۡلِهِۦ فَهُوَ جَزَـٰٓؤُهُۥۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّـٰلِمِينَ
Vellezerit thane: “Denimi i tij eshte, vete ai (te roberohet) ne barren e te cilit gjendet. Keshtu ne i denojme te padrejtit!”
Surah Yusuf, Verse 75
فَبَدَأَ بِأَوۡعِيَتِهِمۡ قَبۡلَ وِعَآءِ أَخِيهِ ثُمَّ ٱسۡتَخۡرَجَهَا مِن وِعَآءِ أَخِيهِۚ كَذَٰلِكَ كِدۡنَا لِيُوسُفَۖ مَا كَانَ لِيَأۡخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ ٱلۡمَلِكِ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ وَفَوۡقَ كُلِّ ذِي عِلۡمٍ عَلِيمٞ
Dhe filloi (kontrollimi) ne barret e tyre, perpara barres se vellait te vet, e pastaj e nxorri ate (tasin) nga barra e vellait te vet. Keshtu Ne e mesuam te planifikoje Jusufi. Sipas ligjit te mbretit, atij (Jusufit) nuk i takonte ta ndalte (peng) vellain e vet, pervec kur eshte deshira e All-llahut. Ate qe duam Ne e lartesojme shume ne dituri, e mbi secilin te dijshem ka edhe me te dijhem
Surah Yusuf, Verse 76
۞قَالُوٓاْ إِن يَسۡرِقۡ فَقَدۡ سَرَقَ أَخٞ لَّهُۥ مِن قَبۡلُۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفۡسِهِۦ وَلَمۡ يُبۡدِهَا لَهُمۡۚ قَالَ أَنتُمۡ شَرّٞ مَّكَانٗاۖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا تَصِفُونَ
(vellezerit) Thane: “Ne paste vjedhur ky, ka pase vjedhur me pare nje vella i tij. Jusufi kete e mbajti fshehte ne vete e nuk ua zbuloi atyre dhe tha: “Ju jeni ne pozite me te keqe (kete e tha me vetvete e jo atyre), All-llahu e di me mire per ate qe trilloni
Surah Yusuf, Verse 77
قَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ إِنَّ لَهُۥٓ أَبٗا شَيۡخٗا كَبِيرٗا فَخُذۡ أَحَدَنَا مَكَانَهُۥٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Ata thane: “O zoteri, ai ka nje babe shume te vjeter, pra, ne vend te tij na merr njerin prej nesh. Bene kete te mire se ti je prej atyre qe bejne mire
Surah Yusuf, Verse 78
قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِ أَن نَّأۡخُذَ إِلَّا مَن وَجَدۡنَا مَتَٰعَنَا عِندَهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّظَٰلِمُونَ
Ai (Jusufi) tha: “All-llahu na ruajt, te marrim tjeter pos atij te i cili e kemi gjetur teshen tone, ne atehere do te jemi te padrejte!”
Surah Yusuf, Verse 79
فَلَمَّا ٱسۡتَيۡـَٔسُواْ مِنۡهُ خَلَصُواْ نَجِيّٗاۖ قَالَ كَبِيرُهُمۡ أَلَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ أَبَاكُمۡ قَدۡ أَخَذَ عَلَيۡكُم مَّوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَمِن قَبۡلُ مَا فَرَّطتُمۡ فِي يُوسُفَۖ فَلَنۡ أَبۡرَحَ ٱلۡأَرۡضَ حَتَّىٰ يَأۡذَنَ لِيٓ أَبِيٓ أَوۡ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ لِيۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
E kur e humben shpresen prej tij, u vecuan per t’u konsultuar. Me i maddhi i tyre tha: “A nuk e dini qe babi juaj ka marre prej jush besen ne All-llahun, e me pare cafre padrejtesie keni bere ndaj Jusufit?” Une pra nuk ndahem kurre prej kesaj toke (te Egjiptit) deri qe te me lejoje babai im, ose te vendose All-llahu (mire) per mua, e Ai eshte gjykates me i drejte
Surah Yusuf, Verse 80
ٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيكُمۡ فَقُولُواْ يَـٰٓأَبَانَآ إِنَّ ٱبۡنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدۡنَآ إِلَّا بِمَا عَلِمۡنَا وَمَا كُنَّا لِلۡغَيۡبِ حَٰفِظِينَ
Ju kthehuni te babai juaj dhe thuani: “O at yne, djali yt vodhi, ne deshmojme vetem per ate qe dijme, e per te fshehten ne nuk ishim roje!”
Surah Yusuf, Verse 81
وَسۡـَٔلِ ٱلۡقَرۡيَةَ ٱلَّتِي كُنَّا فِيهَا وَٱلۡعِيرَ ٱلَّتِيٓ أَقۡبَلۡنَا فِيهَاۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
Ti dergo e pyeti (banoret ne) qytetin ku ishim ne, po ashtu edhe (ata me) karavanin me te cilin kemi ardhur. Ne jemi te drejte (c’te themi)
Surah Yusuf, Verse 82
قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٌۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَنِي بِهِمۡ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Ai (Jakubi) tha: “Jo, ceshtjen ua lehtesoi epshi juaj, (mua nuk me ka mbetur tjeter) Durimi i mire, shprese qe All-llahu do te m’i sjelle te gjithe; Ai eshte me i dijshmi, me i urti!”
Surah Yusuf, Verse 83
وَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَـٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَٱبۡيَضَّتۡ عَيۡنَاهُ مِنَ ٱلۡحُزۡنِ فَهُوَ كَظِيمٞ
Dhe, ua ktheu shpinen e tha: “O deshprim i imi per Jusufin, hde nga pikellimi iu zbardhen te dy syte, po i permbajtur (nga pikellimi)
Surah Yusuf, Verse 84
قَالُواْ تَٱللَّهِ تَفۡتَؤُاْ تَذۡكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوۡ تَكُونَ مِنَ ٱلۡهَٰلِكِينَ
Ata thane: “Per All-llahun ti vazhdimisht e perkujton Jusufin derisa do te semuresh rende, e te shkaterrohesh”
Surah Yusuf, Verse 85
قَالَ إِنَّمَآ أَشۡكُواْ بَثِّي وَحُزۡنِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
Ai (Jakubi) tha: “Une hidherimin tim dhe pikellimin tim, ia parashtroj All-llahut, e une di per All-llahun ate qe ju nuk e dini”
Surah Yusuf, Verse 86
يَٰبَنِيَّ ٱذۡهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَاْيۡـَٔسُواْ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ لَا يَاْيۡـَٔسُ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
(Jakubi u tha te bijeve te vet) O bijte e mi, shkoni dhe hulumtoni (ne Egjipt) per Jusufin dhe vellain e tij, e mos e humbni shpresen nga meshira e All-llahit, pse vetem populli jobesimtare e humb shpresen ne All-llahun
Surah Yusuf, Verse 87
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيۡهِ قَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهۡلَنَا ٱلضُّرُّ وَجِئۡنَا بِبِضَٰعَةٖ مُّزۡجَىٰةٖ فَأَوۡفِ لَنَا ٱلۡكَيۡلَ وَتَصَدَّقۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَجۡزِي ٱلۡمُتَصَدِّقِينَ
(shkuan) E kur hyne te ai i thane: “O ti zoteri, neve dhe familjen tone na ka goditur skamje e veshtire, e kemi ardhur me nje mall te vjeter, e ti pra na mbush masen (barren) dhe na dhuro, All-llahu i shperblen ata qe dhurojne”
Surah Yusuf, Verse 88
قَالَ هَلۡ عَلِمۡتُم مَّا فَعَلۡتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذۡ أَنتُمۡ جَٰهِلُونَ
Ai (Jusufi) tha: “A e dini cka keni bere me Jusufin dhe velain e tij, kur ishit injorante?”
Surah Yusuf, Verse 89
قَالُوٓاْ أَءِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُۖ قَالَ أَنَا۠ يُوسُفُ وَهَٰذَآ أَخِيۖ قَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَآۖ إِنَّهُۥ مَن يَتَّقِ وَيَصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Ata thane: “A ti je vete Jusufi?” Ai tha: “Une jam Jusufi, e ky eshte vellai im, All-llahu na dhuroi shpetim, pse ai qe ruhet dhe ben durim, s’ka dyshim All-llahu nuk e humb shperblimin e punemireve”
Surah Yusuf, Verse 90
قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ ءَاثَرَكَ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَإِن كُنَّا لَخَٰطِـِٔينَ
Ata thane: “Pasha All-llahun, eshte e vertete se All-llahu te ka lartesuar mbi ne, kurse ne vertet ishim fajtore!”
Surah Yusuf, Verse 91
قَالَ لَا تَثۡرِيبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَۖ يَغۡفِرُ ٱللَّهُ لَكُمۡۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
Ai tha: “Sot nuk ka qortim kunder jush, All-llahu ju falte juve; Ai eshte me meshirues i meshiruesve
Surah Yusuf, Verse 92
ٱذۡهَبُواْ بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلۡقُوهُ عَلَىٰ وَجۡهِ أَبِي يَأۡتِ بَصِيرٗا وَأۡتُونِي بِأَهۡلِكُمۡ أَجۡمَعِينَ
Ju shkoni me kete kemishen time, dhe hidhnia ate babit tim ne fytyre, e atij do t’i kthehen te pamet, e pastaj ejani te une me tere familjen time”
Surah Yusuf, Verse 93
وَلَمَّا فَصَلَتِ ٱلۡعِيرُ قَالَ أَبُوهُمۡ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَۖ لَوۡلَآ أَن تُفَنِّدُونِ
(u nisen) Dhe posa u ndane devet (prej qytetit), i ati i tyre tha: “Po e ndiej eren e Jusufit, mos me konsideroni te matufosur.” (kete ia tha familjes se vet ne Palestine)
Surah Yusuf, Verse 94
قَالُواْ تَٱللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَٰلِكَ ٱلۡقَدِيمِ
Ata (qe ishin prezent) thane: “Per All-llahun ti vertet qemoti ne humbje”
Surah Yusuf, Verse 95
فَلَمَّآ أَن جَآءَ ٱلۡبَشِيرُ أَلۡقَىٰهُ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ فَٱرۡتَدَّ بَصِيرٗاۖ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
E kur erdhi myzhdexhiu, ia vuri ate (kemishen) mbi fytyren e tij, atij iu kthye te pamet dhe tha: “A nuk ju thashe se une di nga All-llahu cka ju nuk dini?”
Surah Yusuf, Verse 96
قَالُواْ يَـٰٓأَبَانَا ٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا كُنَّا خَٰطِـِٔينَ
Ata thane: “O baba yne, lutu per neve te na falen mekatet tona, se me te vertete kemi qene fajtore!”
Surah Yusuf, Verse 97
قَالَ سَوۡفَ أَسۡتَغۡفِرُ لَكُمۡ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
“Me vone do te kerkoj Zotit tim faljen tuaj”, tha ai (Jakubi), se vertet, Ai eshte qe fale, eshte meshirues
Surah Yusuf, Verse 98
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَبَوَيۡهِ وَقَالَ ٱدۡخُلُواْ مِصۡرَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ
(E moren familjen dhe shkuan) e kur hyne te Jusufi, ai i afroi ngat vete te dy prinderit r tij dhe tha: “Me deshiren e All-llahut hyni ne Egjipt te sigury!”
Surah Yusuf, Verse 99
وَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَـٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Dhe ai te dy prinderit e vet i mori lart ne fron (i uli prane vete), e ata iu perulen atij, e ai tha: “O ati im, kjo eshte domethenia e enderrees sime te meparshme. Zoti im kete tanime e beri realitet, e mua me dhuroi miresi kur me nxorri prej burgut, e juve u solli ngs fshati pasi djalli pat futur percarje ndermjet meje dhe vellezerve te mij. Zoti, im me mjeshtri e butesi realizon deshiren e vet per cka don, vertet Ai eshte me i dijshmi, i urti
Surah Yusuf, Verse 100
۞رَبِّ قَدۡ ءَاتَيۡتَنِي مِنَ ٱلۡمُلۡكِ وَعَلَّمۡتَنِي مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَنتَ وَلِيِّۦ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ تَوَفَّنِي مُسۡلِمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ
(Pasi iu plotesua deshira Jusufit tha) Zoti im, Ti me ke dhene mua pushtet, me mesove mua komentin e enderrave; o Krijues i qiejve e i tokes, Ti je kujdestar imi ne dynja e ne Ahiret, me ben te vdes mysliman dhe me bashko me te miret!”
Surah Yusuf, Verse 101
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۖ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ أَجۡمَعُوٓاْ أَمۡرَهُمۡ وَهُمۡ يَمۡكُرُونَ
Keto jane nga ato lajme te panjohura, e Ne po t’i shpallim ty (Muhammed), se ti nuk ke qene prane tyre kur ata vendosen ceshtjen e tyre (hudhjen e Jusufit ne bunar etj.) dhe kur benin dredhi
Surah Yusuf, Verse 102
وَمَآ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ وَلَوۡ حَرَصۡتَ بِمُؤۡمِنِينَ
Po ti edhe pse lakmon (per besimin e tyre), shumica e njerezve nuk do te besojne
Surah Yusuf, Verse 103
وَمَا تَسۡـَٔلُهُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
Megjithate qe ti nuk kerkon prej tyre ndonje per te (per keshille e udhezim). Ai (Kur’ani) nuk eshte tjeter vetem se keshille per mbare njerezit
Surah Yusuf, Verse 104
وَكَأَيِّن مِّنۡ ءَايَةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ يَمُرُّونَ عَلَيۡهَا وَهُمۡ عَنۡهَا مُعۡرِضُونَ
Sa e sa argumente ka ne qiej e ne toke, te cilet i shohin, por ata nuk i veshtrojne fare
Surah Yusuf, Verse 105
وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ
Dhe shumica e tyre nuk beson ndryshe All-llahun, vetem se duke i shoqeruar (zota te tjere)
Surah Yusuf, Verse 106
أَفَأَمِنُوٓاْ أَن تَأۡتِيَهُمۡ غَٰشِيَةٞ مِّنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ أَوۡ تَأۡتِيَهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
A mos jane siguruar ata prej denimit qe mund t’u vije nga All-llahu e t’i mbuloje, ose befas duke mos hetuar fare t’u vije katastrofa e pergjithshme
Surah Yusuf, Verse 107
قُلۡ هَٰذِهِۦ سَبِيلِيٓ أَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا۠ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِيۖ وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
Thuaj: “Kjo eshte rruga ime, e vene ne fakte te qarta, e qe une dhe ai qe vjen pas meje. Larg te metave eshte All-llahu, e une nuk jam nga idhujtaret.”
Surah Yusuf, Verse 108
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِم مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰٓۗ أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۗ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
Ne nuk derguam para teje vetem se burra nga banuesit e qyteteve, te cilet i pajisem me shpallje. A nuk udhetuan ata neper toke e te shihnin se si ishte perfundimi i atyre qe ishin me pare? E s’ka dyshim se jeta e botes se ardhshme eshte shume me e dobishme per ata, te cilet jane ruajtur; a nuk mendoni
Surah Yusuf, Verse 109
حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
(nuk derguam tjeter vetem burra e ndihma u vonua) Derisa te derguarit gati e humbnin shpresen (se do t’i besoje populli), dhe menduan se u pergenjeshtruan (pse ende nuk i kapi deninmi), e atehere u erdhi atyre (tederguarve) ndihma Jone. Ne i shpetuan ate qe dashtem. E denimi Yne kunder popullit idhujtare nuk zbrapset
Surah Yusuf, Verse 110
لَقَدۡ كَانَ فِي قَصَصِهِمۡ عِبۡرَةٞ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِۗ مَا كَانَ حَدِيثٗا يُفۡتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
Ne tregimet e tyre (te derguarve dhe te Jusufit me vellezer) pati mesime e pervoje per te zotet e mendjes. Ai (Kur’ani) nuk eshte bisede e trilluar, por vertetues i asaj qe ishte me pare (librave te shenjta) dhe sqarues i cdo sendi, e edhe udherrefyes e meshire per nje popull qe beson
Surah Yusuf, Verse 111