Surah Al-Hijr - Malayalam Translation by Abdul Hameed Madani And Kunhi Mohammed
الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ
aliph lāṁṟā-vēdagranthattile athavā (kāryaṅṅaḷ) spaṣṭamākkunna khur'ānile vacanaṅṅaḷākunnu ava
Surah Al-Hijr, Verse 1
رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ
taṅṅaḷ musliṅkaḷāyirunneṅkil etra nannāyirunnēne enn cilappēāḷ satyaniṣēdhikaḷ keāticc pēākuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 2
ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
nī avare viṭṭēkkuka. avar tinnukayuṁ sukhikkukayuṁ vyāmēāhattil vyāpr̥tarākukayuṁ ceytu keāḷḷaṭṭe. (pinnīṭ) avar manas'silākkikkeāḷḷuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 3
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ
oru rājyatteyuṁ nāṁ naśippicciṭṭilla; nirṇitamāya oru avadhi atinn nalkappeṭṭiṭṭallāte
Surah Al-Hijr, Verse 4
مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ
yāteāru samudāyavuṁ atinṟe avadhiyēkkāḷ mumpilāvukayilla. (avadhi viṭṭ) avar pinnēāṭṭ pēākukayumilla
Surah Al-Hijr, Verse 5
وَقَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ
avar (aviśvāsikaḷ) paṟaññu: hē; ulbēādhanaṁ avatarippikkappeṭṭiṭṭuḷḷa manuṣyā! tīrccayāyuṁ nī oru bhrāntan tanne
Surah Al-Hijr, Verse 6
لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
nī satyavānmāril peṭṭavanāṇeṅkil nī ñaṅṅaḷuṭe aṭukkal malakkukaḷe keāṇṭ varāttatent
Surah Al-Hijr, Verse 7
مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ
ennāl n'yāyamāya kāraṇattālallāte nāṁ malakkukaḷe iṟakkunnatalla. annēraṁ avarkk (satyaniṣēdhikaḷkk) sāvakāśaṁ nalkappeṭunnatumalla
Surah Al-Hijr, Verse 8
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
tīrccayāyuṁ nāmāṇ ā ulbēādhanaṁ avatarippiccat. tīrccayāyuṁ nāṁ atine kāttusūkṣikkunnatumāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 9
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ
tīrccayāyuṁ ninakk mump pūrvvikanmārile pala kakṣikaḷilēkk nāṁ dūtanmāre ayacciṭṭuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 10
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
ēteāru dūtan avaruṭe aṭutt cellumpēāḻuṁ avar addēhatte parihasikkātirunniṭṭilla
Surah Al-Hijr, Verse 11
كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
aprakāraṁ kuṟṟavāḷikaḷuṭe hr̥dayaṅṅaḷil at (parihāsaṁ) nāṁ celutti viṭunnatāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 12
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ
pūrvvikanmāril (daivattinṟe) naṭapaṭi naṭann kaḻiññiṭṭuṁ avar itil viśvasikkunnilla
Surah Al-Hijr, Verse 13
وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ
avaruṭe mēl ākāśatt ninn nāṁ oru kavāṭaṁ tuṟannukeāṭukkukayuṁ, enniṭṭ atilūṭe avar kayaṟippēāyikkeāṇṭirikkukayuṁ ceytāl pēāluṁ
Surah Al-Hijr, Verse 14
لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ
avar paṟayuṁ: ñaṅṅaḷuṭe kaṇṇukaḷkk matt bādhiccat mātramāṇ. alla, ñaṅṅaḷ māraṇaṁ ceyyappeṭṭa oru kūṭṭaṁ āḷukaḷāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 15
وَلَقَدۡ جَعَلۡنَا فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَزَيَّنَّـٰهَا لِلنَّـٰظِرِينَ
ākāśatt nāṁ nakṣatramaṇḍalaṅṅaḷ niścayikkukayuṁ, nēākkunnavarkk avaye nāṁ alaṅkr̥tamākkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 16
وَحَفِظۡنَٰهَا مِن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٍ
āṭṭiyakaṟṟappeṭṭa ellā piśācukkaḷil ninnuṁ atine nāṁ kāttusūkṣikkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 17
إِلَّا مَنِ ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ مُّبِينٞ
ennāl kaṭṭukēḷkkān śramiccavanākaṭṭe, pratyakṣamāya oru tījvāla avane pintuṭarunnatāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 18
وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ
bhūmiye nāṁ viśālamākkukayuṁ atil uṟaccunilkkunna parvvataṅṅaḷ sthāpikkukayuṁ, aḷav nirṇayikkappeṭṭa ellā vastukkaḷuṁ atil nāṁ muḷappikkukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 19
وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسۡتُمۡ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ
niṅṅaḷkkuṁ, niṅṅaḷ āhāraṁ nalkikkeāṇṭirikkunnavarallāttavarkkuṁ atil nāṁ upajīvanamārgaṅṅaḷ ērpeṭuttukayuṁ ceytirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 20
وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
yāteāru vastuvuṁ nam'muṭe pakkal atinṟe khajanāvukaḷ uḷḷatāyiṭṭallāteyilla. (ennāl) oru nirṇitamāya tēātanusariccallāte nāmat iṟakkunnatalla
Surah Al-Hijr, Verse 21
وَأَرۡسَلۡنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَسۡقَيۡنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمۡ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ
mēghaṅṅaḷulpādippikkunna kāṟṟukaḷe nāṁ ayakkukayuṁ, enniṭṭ ākāśatt ninn veḷḷaṁ ceāriññutarikayuṁ, enniṭṭ niṅṅaḷkk at kuṭikkumāṟākkukayuṁ ceytu. niṅṅaḷkkat sambharicc vekkān kaḻiyumāyirunnilla
Surah Al-Hijr, Verse 22
وَإِنَّا لَنَحۡنُ نُحۡيِۦ وَنُمِيتُ وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ
tīrccayāyuṁ, nāṁ tanneyāṇ jīvippikkukayuṁ marippikkukayuṁ ceyyunnat. (ellāṟṟinṟeyuṁ) anantarāvakāśiyuṁ nāṁ tanneyāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 23
وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَقۡدِمِينَ مِنكُمۡ وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَـٔۡخِرِينَ
tīrccayāyuṁ niṅṅaḷil ninn mumpilāyavar ārenn nāṁ aṟiññiṭṭuṇṭ. pinnilāyavar ārennuṁ nāṁ aṟiññiṭṭuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 24
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحۡشُرُهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
tīrccayāyuṁ ninṟe rakṣitāv tanne avare orumiccukūṭṭunnatumāṇ. tīrccayāyuṁ avan yuktimānuṁ sarvvajñanumatre
Surah Al-Hijr, Verse 25
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
kaṟutta ceḷi pākappeṭuttiyuṇṭākkiya (muṭṭiyāl) muḻakkamuṇṭākkunna kaḷimaṇ rūpattil ninn nāṁ manuṣyane sr̥ṣṭiccirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 26
وَٱلۡجَآنَّ خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ
atinnu mump jinnine atyuṣṇamuḷḷa agnijvālayil ninnu nāṁ sr̥ṣṭiccu
Surah Al-Hijr, Verse 27
وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
ninṟe rakṣitāv malakkukaḷēāṭ iprakāraṁ paṟañña sandarbhaṁ śrad'dhēyamākunnu: kaṟutta ceḷi pākappeṭuttiyuṇṭākkiya muḻakkamuṇṭākkunna kaḷimaṇ rūpattil ninn ñān oru manuṣyane sr̥ṣṭikkān pēākukayāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 28
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ
aṅṅane ñān avane śariyāya rūpattilākkukayuṁ, enṟe ātmāvil ninn avanil ñān ūtukayuṁ ceytāl, appēāḷ avann praṇamikkunnavarāyikkeāṇṭ niṅṅaḷ vīḻuvin
Surah Al-Hijr, Verse 29
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ
appēāḷ malakkukaḷ ellāvaruṁ praṇamiccu
Surah Al-Hijr, Verse 30
إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
iblīs oḻike. praṇamikkunnavaruṭe kūṭṭattilāyirikkān avan visam'maticcu
Surah Al-Hijr, Verse 31
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
allāhu paṟaññu: iblīsē, praṇamikkunnavaruṭe kūṭṭattil cērātirikkuvān ninakkentāṇ n'yāyaṁ
Surah Al-Hijr, Verse 32
قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ
avan paṟaññu : kaṟutta ceḷi pākappeṭuttiyuṇṭākkiya (muṭṭiyāl) muḻakkamuṇṭākkunna kaḷimaṇ rūpattil ninn nī sr̥ṣṭicca manuṣyan ñān praṇamikkēṇṭavanalla
Surah Al-Hijr, Verse 33
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
avan paṟaññu: nī iviṭe ninn puṟatt pēā. tīrccayāyuṁ nī āṭṭiyakaṟṟappeṭṭavanākunnu
Surah Al-Hijr, Verse 34
وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
tīrccayāyuṁ n'yāyavidhiyuṭe nāḷ vareyuṁ ninṟe mēl śāpamuṇṭāyirikkunnatāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 35
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
avan paṟaññu: enṟe rakṣitāvē, avar uyirtteḻunnēlpikkappeṭunna divasaṁ vare enikk nī avadhi nīṭṭittarēṇamē
Surah Al-Hijr, Verse 36
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
allāhu paṟaññu: ennāl tīrccayāyuṁ nī avadhi nalkappeṭunnavaruṭe kūṭṭattil tanneyāyirikkuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 37
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
ā niścita sandarbhaṁ vannettunna divasaṁ vare
Surah Al-Hijr, Verse 38
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
avan paṟaññu: enṟe rakṣitāvē, nī enne vaḻikēṭilākkiyatināl, bhūlēākatt avarkku ñān (duṣpravr̥ttikaḷ) alaṅkr̥tamāyi tēānnikkukayuṁ, avare muḻuvan ñān vaḻikēṭilākkukayuṁ ceyyuṁ; tīrcca
Surah Al-Hijr, Verse 39
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
avaruṭe kūṭṭattil ninn ninṟe niṣkaḷaṅkarāya dāsanmāreāḻike
Surah Al-Hijr, Verse 40
قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ
avan (allāhu) paṟaññu: ennilēkk nērkkunēreyuḷḷa mārgamākunnu it
Surah Al-Hijr, Verse 41
إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ
tīrccayāyuṁ enṟe dāsanmāruṭe mēl ninakk yāteāru ādhipatyavumilla. ninne pinpaṟṟiya durmārgikaḷuṭe mēlallāte
Surah Al-Hijr, Verse 42
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
tīrccayāyuṁ narakaṁ avarkkellāṁ niścayikkappeṭṭa sthānaṁ tanneyākunnu
Surah Al-Hijr, Verse 43
لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ
atin ēḻ kavāṭaṅṅaḷuṇṭ. ōrēā vātililūṭeyuṁ kaṭakkuvānāyi vītikkappeṭṭa ōrēā vibhāgaṁ avariluṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 44
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٍ
tīrccayāyuṁ sūkṣmata pāliccavar tēāṭṭaṅṅaḷiluṁ aruvikaḷilumāyirikkuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 45
ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ
nirbhayarāyi śāntiyēāṭe atil pravēśicc keāḷḷuka. (enn avarkk svāgataṁ āśansikkappeṭuṁ)
Surah Al-Hijr, Verse 46
وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
avaruṭe hr̥dayaṅṅaḷil valla vidvēṣavumuṇṭeṅkil nāmat nīkkaṁ ceyyunnatāṇ. sahēādaraṅṅaḷenna nilayil avar kaṭṭilukaḷil parasparaṁ abhimukhamāyi irikkunnavarāyirikkuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 47
لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ
aviṭevecc yāteāru kṣīṇavuṁ avare bādhikkunnatalla. aviṭe ninn avar puṟattākkappeṭunnatumalla
Surah Al-Hijr, Verse 48
۞نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
(nabiyē,) ñān ēṟe peāṟukkunnavanuṁ karuṇānidhiyumāṇ enn enṟe dāsanmāre vivaramaṟiyikkuka
Surah Al-Hijr, Verse 49
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ
enṟe śikṣa tanneyāṇ vēdanayēṟiya śikṣa ennuṁ (vivaramaṟiyikkuka)
Surah Al-Hijr, Verse 50
وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ
ibrāhīminṟe (aṭutt vanna) atithikaḷeppaṟṟi nī avare vivaramaṟiyikkuka
Surah Al-Hijr, Verse 51
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ
addēhattinṟe aṭutt kaṭann vann avar salāṁ enn paṟañña sandarbhaṁ. addēhaṁ paṟaññu: tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ niṅṅaḷeppaṟṟi bhayamuḷḷavarākunnu
Surah Al-Hijr, Verse 52
قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
avar paṟaññu: tāṅkaḷ bhayappeṭēṇṭa. jñāniyāya oru āṇkuṭṭiyeppaṟṟi ñaṅṅaḷitā tāṅkaḷkku santēāṣavārtta aṟiyikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 53
قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
addēhaṁ paṟaññu: enikk vārd'dhakyaṁ bādhiccu kaḻiññiṭṭāṇēā enikk niṅṅaḷ (santānattepaṟṟi) santēāṣavārtta aṟiyikkunnat? appēāḷ enteānnineppaṟṟiyāṇ niṅṅaḷī santēāṣavārtta aṟiyikkunnat
Surah Al-Hijr, Verse 54
قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ
avar paṟaññu: ñaṅṅaḷ tāṅkaḷkk santēāṣavārtta nalkiyiṭṭuḷḷat oru yāthārt'thyattepaṟṟitanneyāṇ. atināl tāṅkaḷ nirāśaruṭe kūṭṭattilāyirikkarut
Surah Al-Hijr, Verse 55
قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ
addēhaṁ (ibrāhīṁ) paṟaññu: tanṟe rakṣitāvinṟe kāruṇyatteppaṟṟi ārāṇ nirāśappeṭuka? vaḻipiḻaccavarallāte
Surah Al-Hijr, Verse 56
قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
addēhaṁ (ibrāhīṁ) paṟaññu: hē; dūtanmārē, ennāl niṅṅaḷuṭe (mukhya) viṣayamentāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 57
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
avar paṟaññu: ñaṅṅaḷ kuṟṟavāḷikaḷāya oru janatayilēkk ayakkappeṭṭirikkukayāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 58
إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ
(ennāl) lūtvinṟe kuṭumbaṁ atil ninneāḻivāṇ. tīrccayāyuṁ avare muḻuvan ñaṅṅaḷ rakṣappeṭuttunnatāṇ
Surah Al-Hijr, Verse 59
إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
addēhattinṟe bhārya oḻike. tīrccayāyuṁ avaḷ śikṣayil akappeṭunnavaruṭe kūṭṭattilāṇenn ñaṅṅaḷ kaṇakkākkiyirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 60
فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
aṅṅane lūtvinṟe kuṭumbattil ā dūtanmār vannettiyappēāḷ
Surah Al-Hijr, Verse 61
قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
addēhaṁ paṟaññu: tīrccayāyuṁ niṅṅaḷ aparicitarāya āḷukaḷāṇallēā
Surah Al-Hijr, Verse 62
قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ
avar (ā dūtanmārāya malakkukaḷ) paṟaññu: alla, ēteāru (śikṣayuṭe) kāryattil avar (janaṅṅaḷ) sanśayiccirunnuvēā atuṁ keāṇṭāṇ ñaṅṅaḷ tāṅkaḷuṭe aṭutt vannirikkunnat
Surah Al-Hijr, Verse 63
وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
yāthārt'thyavuṁ keāṇṭāṇ ñaṅṅaḷ tāṅkaḷuṭe aṭutt vannirikkunnat. tīrccayāyuṁ ñaṅṅaḷ satyaṁ paṟayunnavarākunnu
Surah Al-Hijr, Verse 64
فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ
atināl tāṅkaḷuṭe kuṭumbatteyuṁ keāṇṭ rātriyil alpasamayaṁ bākkiyuḷḷappēāḷ yātraceyt keāḷḷuka. tāṅkaḷ avaruṭe pinnāle anugamikkukayuṁ ceyyuka. niṅṅaḷil orāḷuṁ tiriññ nēākkarut. niṅṅaḷ kalpikkappeṭunna bhāgattēkk naṭann pēāyikkeāḷḷuka
Surah Al-Hijr, Verse 65
وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَـٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ
ā kāryaṁ, atāyat prabhātamākunnatēāṭe ikkūṭṭaruṭe muraṭutanne muṟiccunīkkappeṭunnatāṇ enna kāryaṁ nāṁ addēhattin (lūtv nabikk) khaṇḍitamāyi aṟiyicc keāṭuttu
Surah Al-Hijr, Verse 66
وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ
rājyakkār santēāṣaṁ prakaṭippiccu keāṇṭ vannu
Surah Al-Hijr, Verse 67
قَالَ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ
addēhaṁ (lūtv) paṟaññu: tīrccayāyuṁ ivar enṟe atithikaḷāṇ. atināl niṅṅaḷenne vaṣaḷākkarut
Surah Al-Hijr, Verse 68
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ
niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkukayuṁ, enne apamānikkātirikkukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Hijr, Verse 69
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
avar paṟaññu: lēākaruṭe kāryattil (iṭapeṭunnatil) ninnu ninne ñaṅṅaḷ vilakkiyiṭṭillē
Surah Al-Hijr, Verse 70
قَالَ هَـٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
addēhaṁ paṟaññu: itā enṟe peṇmakkaḷ. (avare niṅṅaḷkk vivāhaṁ kaḻikkāṁ.) niṅṅaḷkk ceyyāṁ ennuṇṭeṅkil
Surah Al-Hijr, Verse 71
لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
ninṟe jīvitaṁ tanneyāṇa satyaṁ tīrccayāyuṁ avar avaruṭe lahariyil viharikkukayāyirunnu
Surah Al-Hijr, Verse 72
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ
aṅṅane sūryēādayattēāṭe ā ghēāraśabdaṁ avare piṭikūṭi
Surah Al-Hijr, Verse 73
فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ
aṅṅane ā rājyatte nāṁ talakīḻāyi maṟikkukayuṁ, cuṭṭupaḻutta iṣṭikakkallukaḷ avaruṭe mēl nāṁ varṣikkukayuṁ ceytu
Surah Al-Hijr, Verse 74
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ
nirīkṣicc manas'silākkunnavarkk tīrccayāyuṁ atil pala dr̥ṣṭāntaṅṅaḷumuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 75
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ
tīrccayāyuṁ at (ā rājyaṁ) (innuṁ) nilaninn varunna oru pātayilāṇ sthiti ceyyunnat
Surah Al-Hijr, Verse 76
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
tīrccayāyuṁ atil viśvāsikaḷkk oru dr̥ṣṭāntamuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 77
وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ
tīrccayāyuṁ marakkūṭṭattil tāmasiccirunna janavibhāgaṁ akramikaḷāyirunnu
Surah Al-Hijr, Verse 78
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ
atināl nāṁ avaruṭe nēre śikṣānaṭapaṭi svīkariccu. tīrccayāyuṁ ī raṇṭ pradēśavuṁ tuṟanna pātayil tanneyāṇ sthiticeyyunnat
Surah Al-Hijr, Verse 79
وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
tīrccayāyuṁ hijṟile nivāsikaḷ daivadūtanmāre niṣēdhicc kaḷayukayuṇṭāyi
Surah Al-Hijr, Verse 80
وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
avarkk nāṁ nam'muṭe dr̥ṣṭāntaṅṅaḷ nalkukayuṁ ceytu. enniṭṭ avar avaye avagaṇicc kaḷayukayāyirunnu
Surah Al-Hijr, Verse 81
وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ
avar parvvataṅṅaḷil ninn (pāṟakaḷ) veṭṭitturann vīṭukaḷuṇṭākki nirbhayarāyi kaḻiyukayāyirunnu
Surah Al-Hijr, Verse 82
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ
aṅṅaneyirikke prabhātavēḷayil oru ghēāraśabdaṁ avare piṭikūṭi
Surah Al-Hijr, Verse 83
فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
appēāḷ avar pravartticcuṇṭākkiyirunnateānnuṁ avarkk upakariccilla
Surah Al-Hijr, Verse 84
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ
ākāśaṅṅaḷuṁ bhūmiyuṁ ava raṇṭinuṁ iṭayiluḷḷatuṁ yuktipūrvvakamāyallāte nāṁ sr̥ṣṭicciṭṭilla. tīrccayāyuṁ antyasamayaṁ varuka tanne ceyyuṁ. atināl nī bhaṅgiyāyi māpp ceyt keāṭukkuka
Surah Al-Hijr, Verse 85
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّـٰقُ ٱلۡعَلِيمُ
tīrccayāyuṁ ninṟe rakṣitāv ellāṁ sr̥ṣṭikkunnavanuṁ ellāṁ aṟiyunnavanumākunnu
Surah Al-Hijr, Verse 86
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ
āvartticcu pārāyaṇaṁ ceyyappeṭunna ēḻ vacanaṅṅaḷuṁ mahattāya khur'ānuṁ tīrccayāyuṁ ninakk nāṁ nalkiyiṭṭuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 87
لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
avaril (aviśvāsikaḷil) peṭṭa pala vibhāgakkārkkuṁ nāṁ sukhabhēāgaṅṅaḷ nalkiyiṭṭuḷḷatinṟe nērkk nī ninṟe dr̥ṣṭikaḷ nīṭṭippēākarut. avareppaṟṟi nī vyasanikkēṇṭa. satyaviśvāsikaḷkk nī ninṟe ciṟak tāḻttikeāṭukkuka
Surah Al-Hijr, Verse 88
وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ
tīrccayāyuṁ ñān vyaktamāya oru tākkītukāran tanneyāṇ enn paṟayukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Hijr, Verse 89
كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ
vibhajanaṁ naṭattikkaḷaññavaruṭe mēl nāṁ iṟakkiyat pēālettanne
Surah Al-Hijr, Verse 90
ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ
atāyat khur'ānine vyatyasta khaṇḍaṅṅaḷākki māṟṟiyavaruṭe mēl
Surah Al-Hijr, Verse 91
فَوَرَبِّكَ لَنَسۡـَٔلَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
ennāl ninṟe rakṣitāvinettanneyāṇa, avare muḻuvan nāṁ cēādyaṁ ceyyuka tanne ceyyuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 92
عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
avar pravartticc keāṇṭirunnatine sambandhicc
Surah Al-Hijr, Verse 93
فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
atināl nī kalpikkappeṭunnatentēā at uṟakke prakhyāpicc keāḷḷuka. bahudaivavādikaḷil ninn tiriññukaḷayukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Hijr, Verse 94
إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ
parihāsakkāril ninn ninne sanrakṣikkān tīrccayāyuṁ nāṁ matiyāyirikkunnu
Surah Al-Hijr, Verse 95
ٱلَّذِينَ يَجۡعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
atāyat allāhuvēāṭeāppaṁ maṟṟudaivatte sthāpikkunnavar (pinnīṭ) avar aṟiññ keāḷḷuṁ
Surah Al-Hijr, Verse 96
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
avar paṟaññukeāṇṭirikkunnat nimittaṁ ninakk manaḥprayāsaṁ anubhavappeṭunnuṇṭ enn tīrccayāyuṁ nāṁ aṟiyunnuṇṭ
Surah Al-Hijr, Verse 97
فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّـٰجِدِينَ
ākayāl ninṟe rakṣitāvine stuticc keāṇṭ nī stēātrakīrttanaṁ naṭattukayuṁ, nī sujūd ceyyunnavaruṭe kūṭṭattilāyirikkukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Hijr, Verse 98
وَٱعۡبُدۡ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأۡتِيَكَ ٱلۡيَقِينُ
uṟappāya kāryaṁ (maraṇaṁ) ninakk vannettunnat vare nī ninṟe rakṣitāvine ārādhikkukayuṁ ceyyuka
Surah Al-Hijr, Verse 99