Surah Al-Anbiya Verse 87 - Tamil Translation by Abdulhameed Baqavi
Surah Al-Anbiyaوَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(yunus napiyakiya) tunnunaiyum (nam tutaraka akkinom). Avar kopamakac cenra camayattil nam avaraip pitittukkolla mattom enru ennikkontar. (Atalal, avarai oru min vilunkumpatic ceytu min vayirrin) irulkalilirunta avar (nam'mai nokki) ‘‘unnait tavira vanakkattirkuriya iraivan veroruvanum illai. Ni mikap paricuttamanavan. Niccayamaka nano aniyayakkararkalil oruvanakivitten. (Ennai mannittu arul purivayaka!)'' Enru pirarttanai ceytar